Ik ben geneigd om hier voor de gevangenbewaarder en zijn zoon God-de-vader en Jezus Christus zijn zoon in te vullen. Maar ik denk dat ik het verhaal dan geen recht doe.
De zoon zou bijvoorbeeld net zo goed Zarathustra kunnen zijn.
Gevangenis
Tsja ..
De wereld is een gevangenis om dat de christelijk leer dat predikt. De ware wereld is het rijk der hemelen. De gevangenen in het aforisme geloven al niet meer in God wat nog eens bevestigd wordt door de laatstaangekomene die zegt dat God gestorven is.
Dan zou dat Zarathustra kunnen zijn.
Maar ik denk dat de zoon een soort paradox uitspreekt: "ik zal iedereen vrijlaten die aan mij gelooft, zo zeker als mijn vader nog leeft."
Zarathustra wil niet dat wij in hem geloven maar in deze wereld en in ons zelf als overgang naar de bovenmens. Dat maakt de gevangenis tot de ene ware wereld van de mens.
Zo iets van 'God is dood'; er zijn geen bewaarder of zoon daarvan meer.
Dit maakt de gevangenis tot een wereld zonder buiten of boven.
Maar achteraf vind ik het toch wel een beetje kromme interpretatie, maar die van jou is als het ware te recht toe recht aan. Een goed verhaal of aforisme bevat altijd iets onuitgesprokens.
Anders hadden de schrijvers er van wel gewoon rechtstreeks hun gedachten kunnen weergeven. (Dit geldt voor Bijbelverhalen ook)
denk is ..
De wereld is een gevangenis om dat de christelijk leer dat predikt. De ware wereld is het rijk der hemelen. De gevangenen in het aforisme geloven al niet meer in God wat nog eens bevestigd wordt door de laatstaangekomene die zegt dat God gestorven is.
Dan zou dat Zarathustra kunnen zijn.
Maar ik denk dat de zoon een soort paradox uitspreekt: "ik zal iedereen vrijlaten die aan mij gelooft, zo zeker als mijn vader nog leeft."
Zarathustra wil niet dat wij in hem geloven maar in deze wereld en in ons zelf als overgang naar de bovenmens. Dat maakt de gevangenis tot de ene ware wereld van de mens.
Zo iets van 'God is dood'; er zijn geen bewaarder of zoon daarvan meer.
Dit maakt de gevangenis tot een wereld zonder buiten of boven.
Maar achteraf vind ik het toch wel een beetje kromme interpretatie, maar die van jou is als het ware te recht toe recht aan. Een goed verhaal of aforisme bevat altijd iets onuitgesprokens.
Anders hadden de schrijvers er van wel gewoon rechtstreeks hun gedachten kunnen weergeven. (Dit geldt voor Bijbelverhalen ook)
denk is ..
-
neus
-
neus
-
neus
-
neus
Dan suggereer je al weer dingen goed of slecht. Ik denk dat de situatie min of meer logisch is, vanuit de verschillen en overeenkomsten tussen mannen en vrouwen. Verschillen nemen wel af, maar er komen ook weer protesten dat mannen niet mannelijk genoeg meer zijn of vrouwen vrouwelijk.nx schreef:Je bedoelt "de situatie" zoals wij die met z'n allen in stand houden?neus schreef:Het is geen argument. Ik pleit niet voor of tegen de situatie.
??neus schreef:Dan suggereer je al weer dingen goed of slecht. Ik denk dat de situatie min of meer logisch is, vanuit de verschillen en overeenkomsten tussen mannen en vrouwen. Verschillen nemen wel af, maar er komen ook weer protesten dat mannen niet mannelijk genoeg meer zijn of vrouwen vrouwelijk.nx schreef:Je bedoelt "de situatie" zoals wij die met z'n allen in stand houden?neus schreef:Het is geen argument. Ik pleit niet voor of tegen de situatie.
Wat suggereer ik dan ("weer") volgens jou?
-
neus
Ik irriteer je? Ik denk dat je iets van waarde suggereert als het gaat om de verdeling van taken tussen mannen en vrouwen, dat dat niet goed zou zijn.nx schreef:Wat suggereer ik dan ("weer") volgens jou?
Zo heb je het over een situatie die we in stand zouden houden, wat dan blijkbaar niet goed zou kunnen zijn.
Het zou zo ook maar kunnen dat je probeert om een "lekkere discussie" te krijgen. Maar dat zijn mijn bedenkingen natuurlijk, je zult het voor jezelf het beste weten wat je wel en niet bedoeld hebt of iets wilde suggereren en welke waarden je wilt verdedigen en welke niet.
Ik moet nu heel erg sterk denken aan een Belgische cabaretier die liet zien hoe het in internetdiscussies meestal gaat. Men kan het respect naar elkaar niet opbrengen. Dat geldt dan misschien ook voor mij. Ik ga me maar weer even buiten de discussie houden.http://www.youtube.com/watch?v=VtATYQHG4Zg
neus schreef:Ik irriteer je? Ik denk dat je iets van waarde suggereert als het gaat om de verdeling van taken tussen mannen en vrouwen, dat dat niet goed zou zijn.nx schreef:Wat suggereer ik dan ("weer") volgens jou?
Zo heb je het over een situatie die we in stand zouden houden, wat dan blijkbaar niet goed zou kunnen zijn.
Het zou zo ook maar kunnen dat je probeert om een "lekkere discussie" te krijgen. Maar dat zijn mijn bedenkingen natuurlijk, je zult het voor jezelf het beste weten wat je wel en niet bedoeld hebt of iets wilde suggereren en welke waarden je wilt verdedigen en welke niet.
Ik moet nu heel erg sterk denken aan een Belgische cabaretier die liet zien hoe het in internetdiscussies meestal gaat. Men kan het respect naar elkaar niet opbrengen. Dat geldt dan misschien ook voor mij. Ik ga me maar weer even buiten de discussie houden.http://www.youtube.com/watch?v=VtATYQHG4Zg
Ik snap er niets meer van. Wil je nou wel of niet reageren?
Nietzsche is toch meer een mannendingetje, zo blijkt maar weer :greins:
Nog een verhaaltje uit Zarathustra (vertaalt door Arjen die vroeger hier een topposter was):
Toen Zarathustra bij een rots de bocht omging, zag hij, niet ver beneden zich op dezelfde weg, een mens, die als een razende zijn leden bewoog en ten slotte buikelings ter aarde stortte. "Halt!" sprak Zarathustra tot zijn hart, "die man daar zal wel de hogere mens zijn, van hem kwam die ontzettende noodkreet, - ik zal kijken of ik daar helpen kan." Toen hij echter naar de plek liep, waar die emns op de grond lag, vond hij een bevende oude man met starre ogen; en hoezeer Zarathoestra zich ook inspande om hem op te richten en hem weder op zijn benen te zetten, het was tevergeefs. Bovendien scheen de ongelukkige niet te merken, dat er iemand bij hem was; integendeel, hij keek voortdurend, onder ontroerende gebaren, om zich heen, als een door allen verlatene en vereenzaamde. Doch tenslotte, na veel sidderen, schokken en zich ineenkronkelen, begon hij aldus te jammeren:
Wie warmt mij, wie bemint mij nog?
Geeft warme handen!
Geeft hartenkolenbekken!
Neergestrekt, huiverend,
Gelijk een halfdood mens die men de voeten warmt -
Geteisterd, ach! door onbekende koortsen,
Sidderend voor spitse, ijzige rillende pijlen,
Door u voortgejaagd, Gedachte!
Nameloze! Verborgene! Ontzaggelijke!
Gij jager achter wolken!
Terneer gebliksemd door u,
Gij honend oog, dat uit de duisternis mij tegenblikt: - zo lig ik neer,
En buig en kronkel mij, gekeweld
Door all eeuwige martelingen,
Getroffen
Door u, allerwreedste jager,
Gij onbekende - God!
Tref dieper!
Tref nog eenmaal!
Doorboor, doorbreek dit hart!
Wat moet dit martelen
Met afgestompte pijlen?
Wat kijkt gij weer,
Der mensen kwaal niet moede,
Met leedvermaakte goden-bliksem-ogen?
Niet doden wilt gij,
Slechts mart'len, mart'len?
Waartoe - mij mart'len?
Gij leedvermaakte onbekende God? -
Haha! Gij sluipt weer toe?
Bij zulk een middernacht
Wat wilt gij? Spreek!
Gij perst mij, drukt mij -
Ha! Reeds veel te na!
Weg! Weg!
Gij hoort mij ademen,
Gij beluistert mijn hart,
O gij jaloerse-
Echter, jaloers waarop?
Weg! Weg! Waartoe die ladder?
Wilt gij naar binnen?
In 't hart,
Naar binnen, bij mijn heimelijkste
Gedachten naar binnen?
Schaamteloze! Onbekende - dief!
Wat wilt gij u verwerven door te stelen?
Wat wilt gij u verwerven door te luisteren?
Wat wilt gij u verwerven door te folteren,
Gij folterknecht!
Gij beulse god!
Of moet ik soms, gelijk een hond,
Mij voor u krommen?
Overgeven, aan mijzelf ontrukt,
U - liefde toekwispelen?
Vergeefs! steek door,
O allerwreedste doorn! Neen,
Geen hond, - niets dan uw wild ben ik,
O allerwreedste jager!
Uw meest trotse gevangene,
Gij rover achter wolken!
Spreek eindelijk!
Wat wilt gij struikrover van mij?
Gij, door bliksems verborgen! Onbekende! Spreek,
Wat wilt gij, onbekende - god?
Wat? Losgeld?
Wat wilt gij dan als losgeld!
Verlang maar veel - raadt u mijn trots!
Maar maak het kort - raadt u mijn andere trots!
Haha!
Mij - wilt gij? mij?
mij - gans en al?......
Haha!
Gij martelt mij, dwaas, die gij zijt,
Stuk martelt gij mijn trots?
Geef liefde mij - wie warmt mij nog?
Wie wint mij nog? - Geef warme handen,
Geef Harten-kolenbekken,
Geef mij, de eenzaamste,
Die ijs, ach! zevenvoudig ijs
Naar vijanden,
Naar vijanden leert smacjten,
Geef, ja geef,
o allerwreedste vijand
U aan mij over! - -
Ga weg!
Daar vloog hij weg,
Mijn laatste enige genoot
Mijn grote vijand,
Mijn onbekende,
Mijn beul-en-god! -
Neen! kom terug,
met al uw martelingen!
Tot de laatste aller eenzamen
O kom terug!
Al mijn tranenbeken nemen
Tot u hun loop!
En mijne laatste hartevlam -
Zij gloeit voor u!
O kom terug,
Mijn onbekende god! Mijn pijn! Mijn laatst - geluk!
En hij heeft van allemaal borstvoeding gehad?yopi schreef:Als hij gefrustreerd was is het wel omdat hij teveel borstvoeding heeft gehad.nx schreef:Nietzsche was een gefrustreerd mannetje dat te weinig borstvoeding heeft gehad.
Daar werd je vroeger nog autistisch van.
Hij is namelijk tussen enkel vrouwen opgegroeid.
Lijkt me onwaarschijnlijk.
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Is het niet het 'ik' dat ons gevangen houdt? Zonder ik geen gevangenis..neus schreef:De wereld is ook een gevangenis volgens de allegorie van de grot van Plato.
Ergens is het ook volkomen logisch dit leven te zien als gevangenschap.
Alleen een liefhebbende relatie met God zal misschien enige verlichting brengen, naast allerlei vormen van genotsbeleving die tijdelijk werken.
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
neus
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
hehe idd.. wat ik bedoel te zeggen is dat het vasthouden aan een 'ik' voor de gevangenis zorgt. Het ik an sich doet niets.. maar op het moment dat wij ons er mee gaan identificeren, geven wij het ik meer bestaansrecht dan het eigenlijk heeft..neus schreef:met een "ik" heb je een extra uitdaging, maar om dan maar van het ik af te willen om van de uitdaging af te zijn is ook weer zo wat...Intangible Radjanamadjo schreef: Is het niet het 'ik' dat ons gevangen houdt? Zonder ik geen gevangenis..
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
neus
Dat denk ik ook wel, en die gevangenis is dan de uitdaging. Het heeft denk ik veel met opvattingen te maken. Als je het leven als gevangenis opvat ga je als het ware niet goed met jouw " ik" om.Intangible Radjanamadjo schreef: wat ik bedoel te zeggen is dat het vasthouden aan een 'ik' voor de gevangenis zorgt. Het ik an sich doet niets.. maar op het moment dat wij ons er mee gaan identificeren, geven wij het ik meer bestaansrecht dan het eigenlijk heeft..
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
ja idd.. je moet eerst gevangene zijn voordat je je beseft wat vrijheid is.. dus eerst een ego ontwikkelen, vastklampen aan dat ikje en dan vervolgens weer leren loskomen..neus schreef:Dat denk ik ook wel, en die gevangenis is dan de uitdaging. Het heeft denk ik veel met opvattingen te maken. Als je het leven als gevangenis opvat ga je als het ware niet goed met jouw " ik" om.Intangible Radjanamadjo schreef: wat ik bedoel te zeggen is dat het vasthouden aan een 'ik' voor de gevangenis zorgt. Het ik an sich doet niets.. maar op het moment dat wij ons er mee gaan identificeren, geven wij het ik meer bestaansrecht dan het eigenlijk heeft..
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
neus
Ik denk daarom dat gevangenschap een realiteit is. Een streng soort rechtvaardigheid, waarbij het niet zozeer gaat om de gevangenis als niet bestaand aan te nemen, maar om aan te nemen dat we onze opvattingen kunnen aanpassen, onszelf aan kunnen passen zodat de gevangenis geen probleem meer is, maar niet door geloof alleen (geloven dat er geen gevangenis is). Het gaat m.i. meer om de erkenning van verbondenheid.Intangible Radjanamadjo schreef:je moet eerst gevangene zijn voordat je je beseft wat vrijheid is.. dus eerst een ego ontwikkelen, vastklampen aan dat ikje en dan vervolgens weer leren loskomen..
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 4
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Ha.. heel waar.. die gevangenis is immers onze eigen creatie en dus daadwerkelijk onze realiteit. Het probleem zit hem in de ontkenning van die zelfgecreëerde gevangenis.. Ontkenning is het gevolg. We creëren onze eigen rechtvaardigheid en projecteren die vervolgens buiten onszelf. Verstevig de barakken!neus schreef:Ik denk daarom dat gevangenschap een realiteit is. Een streng soort rechtvaardigheid, waarbij het niet zozeer gaat om de gevangenis als niet bestaand aan te nemen, maar om aan te nemen dat we onze opvattingen kunnen aanpassen, onszelf aan kunnen passen zodat de gevangenis geen probleem meer is, maar niet door geloof alleen (geloven dat er geen gevangenis is). Het gaat m.i. meer om de erkenning van verbondenheid.Intangible Radjanamadjo schreef:je moet eerst gevangene zijn voordat je je beseft wat vrijheid is.. dus eerst een ego ontwikkelen, vastklampen aan dat ikje en dan vervolgens weer leren loskomen..
Het gaat mij idd ook om de erkenning van de verbondenheid. Dat vind ik wel een van de positieve dingen van het boeddhisme, de nadruk op het elkaar helpen. Ieder van ons zit immers in onszelf, dus elkaar niet helpen betekent jezelf niet helpen. Dus de erkenning van het lijden van de ander, is de erkenning van de mogelijkheid tot het verlichten van het lijden bij zowel jezelf als de ander...
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
neus
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten