Filosofieforum.nl

Vast een vals dilemma http://nl.wikipedia.org/wiki/Vals_dilemma , maar wat kies je?

Langzaam of snel?

Langzaam of snel? Vals is vals toch?

Dit dilemma is ook bruikbaar om een eigen actie te rechtvaardigen bijvoorbeeld na het neerschieten van iemand zeggen: 'Het was hij of ik'.

Hallo Yopi,

ik denk dat er wel te filosoferen is over snelheid, of je liever de gebeurtenissen hebt met hoge snelheid of liever met lage snelheid. Soms natuurlijk langzaam, soms snel. Maar waarom?

Er lijkt een impliciete voorkeur van levende wezens voor langzaam, omdat bestaan zelf een vertraging van het vergaan is.

O .. Ik dacht dat je zoiets bedoelde als langzaam of snel uit de dilemma's komen die op wiki als vals aangemerkt worden ..
Maar ik zie nu dat de titel van het topic snelheid is.

Het eerste wat me invalt: Als je jong bent voorkeur voor snel, naarmate je ouder bent voor langzaam.
Waarbij ik nu bedenk dat de langzame ervaring van de seizoenen me misschien opvallen omdat ze sneller voor mij lijken te gaan.

Die omkering geldt ook voor jongeren die snelle ervaringen ondergaan. Voor de klokkentijd lijkt er nu meer ervaringen in een vaste hoeveelheid klokkentijd te passen; dus langzamer.

Op scherp gesteld: het eeuwige moment tegenover de eindeloze verveling (Langeweile in het Duits).

Er lijkt een impliciete voorkeur van levende wezens voor langzaam, omdat bestaan zelf een vertraging van het vergaan is.

Dat zou impliciet betekenen dat er een vaste hoeveelheid levenstijd in een organisme aanwezig is. Dit zou best kunnen als je de snelheid van bewegen waarneemt die omgekeerd evenredig is met de grootte van een organisme: fruitvliegjes tegenover olifanten. Ook qua hartslag, warmte e.d. geldt zoiets ook bij zoogdieren; enzovoort.
Bij zoogdieren heb je ook een soort basismetabolisme die afgezien van dag en nacht ritme een soort vaste snelheid in rusttoestand heeft.

Hoe kom je bij dit onderwerp en bovenstaande gedachte die je opwerpt?

yopi schreef:

Er lijkt een impliciete voorkeur van levende wezens voor langzaam, omdat bestaan zelf een vertraging van het vergaan is.

Dat zou impliciet betekenen dat er een vaste hoeveelheid levenstijd in een organisme aanwezig is. Dit zou best kunnen als je de snelheid van bewegen waarneemt die omgekeerd evenredig is met de grootte van een organisme: fruitvliegjes tegenover olifanten. Ook qua hartslag, warmte e.d. geldt zoiets ook bij zoogdieren; enzovoort.
Bij zoogdieren heb je ook een soort basismetabolisme die afgezien van dag en nacht ritme een soort vaste snelheid in rusttoestand heeft.

Hoe kom je precies tot deze gedachte als implicatie? Een vaste hoeveelheid levenstijd zie ik zelf niet als implicatie van het vertragen van vergaan van een lichaam als je eenmaal een willekeurig lichaam hebt.

Hoe kom je bij dit onderwerp en bovenstaande gedachte die je opwerpt?

Toch ook wel door de voorkeur van jonge mensen voor snel die ik denk waar te nemen, en ook wel de ontwikkeling waarbij versnelling in techniek als iets heel positiefs gezien wordt.

Pink Panter schreef:Wat zeggen deze cijfers jou? Waarom vinden we deze cijfers wel normaal wanneer ze telkens op de televisie worden gepresenteerd en worden we pas wakker wanneer het iemand is die geen Maurice de Hond heet? Lafheid of alertheid? (weer zo'n vals dilemma).

Vaak zijn cijfers een uitdrukking van correlatie en nog niet eens van oorzakelijke verbanden, terwijl de oorzakelijke verbanden impliciet wel gesuggereerd kunnen worden.

Pink Panter schreef:Zou je nu nog steeds zeggen dat Nederlanders gelukkiger zijn dan Denen?

Uitspraken die gaan over een heel volk zijn per definitie onbruikbaar.

Het gaat dan vaker om de "boodschap" van wij zijn goed , zij zijn slecht, of dit is normaal en dat is abnormaal, dat soort boodschappen, die mensen aan willen nemen, al is er geen enkele werkelijke onderbouwing.

@Neus: Ik geloof dat ik het slachtoffer van een gedachtekronkel was, maar nu begrijp -ik- weer niet wat je precies bedoelt met:

Er lijkt een impliciete voorkeur van levende wezens voor langzaam, omdat bestaan zelf een vertraging van het vergaan is.

Misschien wat uitleg ..
(Je zou bijvoorbeeld kunnen denken dat als bestaan zelf een vertraging van vergaan is, dat dan snel bestaan nog meer vertraging van het vergaan oplevert en het dus evolutionair de voorkeur zou hebben om snel te bestaan.
Terwijl uit wat ik opgepikt heb over organismes snel leven bij een korte levensduur hoort.)

yopi schreef:

Er lijkt een impliciete voorkeur van levende wezens voor langzaam, omdat bestaan zelf een vertraging van het vergaan is.

Misschien wat uitleg ..
(Je zou bijvoorbeeld kunnen denken dat als bestaan zelf een vertraging van vergaan is, dat dan snel bestaan nog meer vertraging van het vergaan oplevert en het dus evolutionair de voorkeur zou hebben om snel te bestaan.
Terwijl uit wat ik opgepikt heb over organismes snel leven bij een korte levensduur hoort.)

Om een lichaam bijeen te houden, en de verzameling niet in losse atomen en moleculen te zien uiteendrijven heb je iets nodig. Als we er van uit gaan dat de verspreiding van materiedeeltjes op zich de normale gang van zaken is en dus normaal is dat de materie zich snel verspreidt door de ruimte is er sprake van een soort vertraging in dit proces door het samenklonteren en als lichaam functioneren van organismen.

Een levend wezen is bij voorbaat gericht op dit bijeenhouden van de verzameling en dus het vertragen van de uitdijing en materieverspreiding.

Materieverspreiding wordt vertraagd door zwaartekracht natuurlijk, die je dan ook kunt zien als vertragende factor, of misschien zelf kenmerkend voor vertraging.

In de keuze tussen snel en langzaam is er als het ware een keuze voor het lichte en het zware.

Lichtere levensvormen, klein en wendbaar, kunnen snel zijn, zonder dat dit direct hun levensduur hoeft te beïnvloeden, al zie je dat die dan toch weer als voedsel dienen voor de zwaardere levensvormen. Die zwaardere levensvormen hebben dan toch weer net voldoende snelheid, af en toe, of zijn zo slim als bijvoorbeeld de spin.

.. gedeletet

yopi schreef:.. gedeletet

Ik had het al wel gelezen en vond het wel interessant. Het zware dat een minder lange levensduur heeft bij sterren en langere levensduur bij organismen die zwaarder zijn.

Het zal wel niet alleen een kwestie van gewicht zijn dus. Ik denk dat "leven" als factor meespeelt, het bijeen willen houden van de verzameling.

Pink Panter schreef:Maar geldt dan dat zij dan toch kunnen worden "meegesleept" in de beslissingen die van hogerhand worden gemaakt. Ook al hebben zij geprotesteerd voordat de beslissing werd gemaakt? Of moet een leider eerst zijn volk overtuigen voordat hij een beslissing neemt? Wiens beslissing is het anders?

Ik denk dat een democratie alleen werkt als het volk zichzelf de verplichting geeft te ontwikkelen, dus steeds geleerder te worden over kwesties. Als het volk dat weigert of niet doet, is een democratie (domocratie) in principe geen goede regeringsvorm in vergelijking met een bestuur door geleerde mensen of een meritocratie. Maar als je het volk de kansen geeft zich te ontwikkelen is in principe de democratie de meest eerlijke vorm. Een bedenking daar tegen kan nog zijn dat een volk altijd zodanig verdeeld is qua wensen dat geen bestuurlijke beslissing ooit een overtuigende meerderheid heeft.

Pink Panter schreef:["Zijn dit allemaal nog wel normale vragen of hebben we ook hier te maken met valse dilemma's?" = een vals dilemma] of een paradox?

Ik ben bang dat het bij mij altijd de kant opgaat van het magische denken:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Magisch_denken

Pink Panter schreef:

neus schreef:Ik ben bang dat het bij mij altijd de kant opgaat van het magische denken:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Magisch_denken

Dat heb ik eigenlijk alleen wanneer het mij goed uitkomt. Soms heb ik er twintig jaar geen last van en dan ineens -plop- daar is dan weer het magische denken! Misschien heeft het wel iets met de crisis te maken?

Wees gerust, iedereen heeft dat in bepaalde mate. Als je denkt dat als je naar de dokter gaat, dat hij/zij dan de juiste diagnose stelt en je geneest is dat magisch denken. Als je denkt dat als je groente en fruit eet dat je dan geen kanker krijgt is dat magisch denken. Het heeft alleen wat andere vormen dan vroeger. Over 1000 jaar worden we gezien als hopeloos magisch denkend, terwijl de mensen dan hun eigen magische denken misschien niet herkennen.

Taal, begrippen uit de taal, is/zijn sowieso een soort toveren. Hoe kan het dat je van woorden gevoelens en associaties krijgt? Dat zou toch eigenlijk niet moeten kunnen?

Bij mij werken de woorden "snel" en "langzaam" op magische wijze om mij het idee te geven dat ik weet hoe de wereld in elkaar zit. Waar je ergens vertraging hebt heb je elders versnelling, zo kan er toch iets zijn en niets tegelijk, het heft elkaar op, maar wij zitten er midden in, in een vertraging of versnelling naargelang het zo uitkomt.

Pink Panter schreef:Ik slaakte daarom een zucht van verlichting bij het woord "kutmarokkaan". Om er nog maar van te zwijgen wat hierbij mijn magisch denken tot orgastische hoogtes zal brengen.

Taal is een machtig middel om gedaan te krijgen wat iemand onder gewone omstandigheden nooit zou doen. Taal schept ongewone omstandigheden.

neus schreef:

yopi schreef:.. gedeletet

Ik had het al wel gelezen en vond het wel interessant. Het zware dat een minder lange levensduur heeft bij sterren en langere levensduur bij organismen die zwaarder zijn.

Het zal wel niet alleen een kwestie van gewicht zijn dus. Ik denk dat "leven" als factor meespeelt, het bijeen willen houden van de verzameling.

Dat had je dan snel gedaan ...
Heb je ook meegekregen dat bij sterren die zwaarder zijn het verbruik van zijn massa exponentieel toeneemt en dat de eigenlijk oorzaak is van kortere 'levensduur'?
En dat bij kleinere organismen (o.a.) de hartslag en bewegingen sneller zijn en zij op die manier een kortere levensduur hebben?
In beide gevallen lijkt een soort vaste levensduur per exemplaar te bestaan.

Een ander verschil tussen niet-levende objecten en levende organismen is dat niet-levende objecten (lichtobjecten uitgezonderd) blijvende materie bevatten en vormverandering, terwijl levende organismen blijvende vorm hebben en materie uitwisselen.
Wat dat laatste betreft bij mensen bijvoorbeeld wordt bloed binnen 30 dagen vervangen en botten binnen 7 jaar.

De snelheid van de stofwisseling lijkt een maat voor de levensduur van de vorm. Groter correleert met langzamer. Dus hier komt geloof ik jouw idee wel terug.

Maar misschien is de snelheid wel relatief in de zin dat (ook misschien) de subjectieve levensduur even lang is. (Dat past in die omkeringen van klokkentijd en subjectieve tijd waar ik het over had)

(vervolg)

het aantal hartslagen in het leven van alle zoogdieren ligt rond de één miljard. Naarmate dieren groter worden, neemt de hartfrequentie af en de levensduur toe. Een zoogdierverblijf op aarde duurt dus gemiddeld een miljard slagen – een muis verbruikt ze alleen wat sneller.

http://www.kennislink.nl/publicaties/de ... et-of-niet

yopi schreef:Heb je ook meegekregen dat bij sterren die zwaarder zijn het verbruik van zijn massa exponentieel toeneemt en dat de eigenlijk oorzaak is van kortere 'levensduur'?
En dat bij kleinere organismen (o.a.) de hartslag en bewegingen sneller zijn en zij op die manier een kortere levensduur hebben?
In beide gevallen lijkt een soort vaste levensduur per exemplaar te bestaan.

Interessant

Maar misschien is de snelheid wel relatief in de zin dat (ook misschien) de subjectieve levensduur even lang is. (Dat past in die omkeringen van klokkentijd en subjectieve tijd waar ik het over had)

Het idee dat bij een andere snelheid een andere beleving hoort lijkt me in ieder geval wel realistisch.

Langzaam leven vergt een dikke huid.

yopi schreef:Langzaam leven vergt een dikke huid.

In ieder geval de sferen van immuunsystemen waar Sloterdijk over schrijft.