Wakker zijn

[yopi]

De schrijver(-filosoof) Robert Musil ontwikkelt ergens in zijn boek 'De man zonder eigenschappen' een idee over hoe je naar de wereld kunt kijken.
De ene manier is met realiteitszin en de andere met mogelijkheidszin.

Naar mijn idee wordt je het meest wakker als je je relateitszin laat gelden.
Dat wil zeggen goed in je lijf steken en overgeven aan dat wat is en je eventuele gedachtes daarover.
Eenmaal wakker duikt de mogelijkheidszin op tegenover die realiteit, namelijk:
1. De realiteit had heel goed heel anders kunnen zijn.
2. De realiteit bevat mogelijkheden die die realiteit kunnen veranderen.
3. Het is mogelijk een realiteit in je gedachtes te scheppen, waarvan je kunt veronderstellen dat ze reeel zouden kunnen worden.

Geef je je teveel over aan mogelijkheidszin dan loop je de kans de realiteit uit het oog te verliezen en in te slapen.

Wat denken jullie hiervan als je hier een beetje vrij op associeert?

[Mtheman]

Ik denk dat wat je zegt wel accuraat is.

Maar als je alleen maar focust op realiteit kan je bepaalde mogelijkheden niet meer zien en zit je vast in je denken. En dan val je om de metafoor door te zetten ook in slaap.
Dus een balans tussen beide vinden is denk ik noodzakelijk om een beetje wakker te blijven en soms doe je dat door vooral de realiteit onder de ogen te zien, als je de mogelijkheidszin te veel de vrije loop laat en soms moet je breder denken dan alleen de realiteit om tot een oplossing te komen door de mogelijkheden te onderzoeken.

Aan de andere kant denk ik ook vooral in termen als realiteitszin = verleden (dat wat er al is) en mogelijkheden = toekomst (dat wat er kan komen).

We leven ergens tussenin (heden) dus misschien ben je dan sowieso wel wakker?

Zoiets, Yopi?

[solist]

Mag ik de kijk op de wereld zo benoemen:

Realiteitszin : actief (en wakker) leven met de mogelijkheden en beperkingen van het heden.

Mogelijkheidszin : exploratie van uitdagingen met behulp van de kennis van verleden en heden.

De kans om in te slapen is alleen aanwezig bij een passieve houding
waarbij het verleden maatgevend is en de prikkel tot actie ontbreekt.

[yopi]

Ik denk dat wat je zegt wel accuraat is.

Maar als je alleen maar focust op realiteit kan je bepaalde mogelijkheden niet meer zien en zit je vast in je denken. En dan val je om de metafoor door te zetten ook in slaap.
Dus een balans tussen beide vinden is denk ik noodzakelijk om een beetje wakker te blijven en soms doe je dat door vooral de realiteit onder de ogen te zien, als je de mogelijkheidszin te veel de vrije loop laat en soms moet je breder denken dan alleen de realiteit om tot een oplossing te komen door de mogelijkheden te onderzoeken.

Aan de andere kant denk ik ook vooral in termen als realiteitszin = verleden (dat wat er al is) en mogelijkheden = toekomst (dat wat er kan komen).

We leven ergens tussenin (heden) dus misschien ben je dan sowieso wel wakker?

Zoiets, Yopi?

Das een goeie samenvatting met twee uitbreidingen die mooi zijn:
- een soort inslapen als je je mogelijkheidszin niet gebruikt, en
- het plaatsen in de tijd.
Wat dat laatste betreft. Ik denk dat pure realiteitszin inderdaad in feite over het verleden gaat en niet over het nu, dat altijd verandert.
Wat het eerst betreft. Alleen mijn punt 1 is een idee over hoe het verleden anders had kunnen zijn, wat natuurlijk ook opent naar de toekomst ..

[yopi]

Mag ik de kijk op de wereld zo benoemen:

Realiteitszin : actief (en wakker) leven met de mogelijkheden en beperkingen van het heden.

Mogelijkheidszin : exploratie van uitdagingen met behulp van de kennis van verleden en heden.

De kans om in te slapen is alleen aanwezig bij een passieve houding
waarbij het verleden maatgevend is en de prikkel tot actie ontbreekt.

Ja. En wat het laatste betreft:
Een passieve houding inderdaad die je kunt associeren met conservatisme, conformisme en zelfs opportunisme ..

[Mtheman]

Wat het eerst betreft. Alleen mijn punt 1 is een idee over hoe het verleden anders had kunnen zijn, wat natuurlijk ook opent naar de toekomst ..

Bedoel je dan mogelijkheidszin als zijnde gemiste kansen?
Het blijven hangen in het verleden en denken over hoe alles anders had kunnen zijn. Ik weet niet of dat wel mogelijksheidszin is?
Die opmerking doet me juist heel erg denken aan "what if" (wat als) denken.
Natuurlijk kan je dat ook voor de toekomst gebruiken, maar als je het zet op het verleden biedt het denk ik niet echt nieuwe mogelijkheden, maar wel vooral inzichten. Het gevaar ervan is denk ik dat het de realiteit uit het oog verliest, omdat de realiteit vast staat (verleden) anders dan bij de toekomst die je wel nog kan veranderen juist door het benutten van mogelijkheden.

Dus je zult iets specifieker zijn wat betreft die laatste opmerking, wil ik begrijpen hoe je dat precies bedoelt.

[yopi]

Mtheman .. ik bedoel vooral 'what if', maar daar valt natuurlijk ook onder 'wat als ik' ...

[Mtheman]

Ik denk als je dat gaat toepassen op het verleden, dat je verzand in eindeloze gedachten, ideeën over hoe alles anders had kunnen zijn, misschien dat jij dat als iets positiefs ervaart, maar ik zie daar vooral de negatieve dingen van. Ik denk dat je dan heel snel de realiteit uit het oog verliest en praktisch gezien wat levert het op? Je blijft hangen in het verleden en creëert zo een soort parallel universum door een gegeven in de tijd te veranderen die al vast staat.
Doet me heel erg denken ook aan de chaostheorie en de film the butterfly effect in het verlengde daarvan (er zijn meerdere films te bedenken die het thema 'wat als' in zich dragen als uitgangspunt).
Voor films of boeken dient het dan toch vooral als vermaak, maar ik denk dat je juist zal gaan slapen als je teveel bezig houdt met dat wat als dit of dat, omdat het niet aan de orde is. Dus welk doel/ nut kan dat dan hebben want dat zie ik nog niet zo zeer.