Kennis

[neus]

Als je eenmaal de kennis hebt is er geen weg meer terug. Je kunt op een gegeven moment nog wel bepaalde kennis onderdrukken, of weigeren bepaalde kennis toe te passen, maar dan moet dat bewust.

Is gezien dit feit de zoektocht naar kennis nog wel te rechtvaardigen?

Misschien is het alternatief, geen kennis, een nadeel, omdat de ander dan het voordeel pakt van de kennis en jou daar mee kan onderdrukken.

Maar dat is op zich geen rechtvaardiging toch?

[Civilis]

Ik zoek niet meer zo naar kennis.. Eerder naar een manier van denken die me rust geeft. Ik relativeer veel minder dan vroeger en accepteer het als ik een mening heb die uit emotie voortkomt.
Deze manier van denken haalt je verder van de waarheid, maar de waarheid is toch onbereikbaar. Het zorgt er wel voor dat ik mezelf leer accepteren en meer begrip heb voor andermans ideeën.

[neus]

Hetgeen rust geeft wordt misschien pas echt bereikt door toegepaste kennis. Maar ik wil ook wel open houden dat het dan geen kennis kennis is, maar meer gewoon pragmatisch uitgangspunten kiezen en kijken wat dit oplevert.

Er is echter ook wel, voor hen die denken in gevangenschap te leven, het begrip "stimulansstrijd", waarbij het niet de rust is die men zoekt maar de stimulans. Juist om het gevoel van gevangenschap/verveling/vastzitten te onderdrukken. Wat natuurlijk op zich weer een onderdrukking is die zich als onderdrukking doet gelden naar buiten toe.

Rust zou geen onderdrukking moeten zijn, lijkt me.

[Civilis]

Ik zie het als een cirkel. Eerst draai je op intuitie, emotie, en aangeleerd gedrag. Dan ga je op zoek naar verklaringen en blijf je bewijzen najagen om die ene waarheid te vinden. Uiteindelijk heb je genoeg kennis om te weten dat die ene waarheid niet bestaat, en om vertrouwen te hebben in je eigen denkwijze.
Elk filosofieboek dat ik gelezen heb leerde me dezelfde les: Ten eerste dat je een filosofie niet kan begrijpen zonder de weg te bewandelen die er toe geleid heeft, en ten tweede dat iedere filosofie alleen werkt/opgaat voor degene die hem bedacht heeft.
Ik vind nieuwe kennis nog steeds leuk om te ontdekken, maar uiteindelijk is alles een interpretatie.

Valt het een beetje te volgen?

[neus]

Heel duidelijk.

Toch heb ik wel het idee bij filosofie en wijsbegeerte dat een eventuele filosofische waarheid of metafysica moet leiden tot groepsvorming. Een filosoof is dan iemand die denkt dat hij de denkbeelden voor een groep kan aangeven, waarna die groep als het ware een levend voorbeeld van de uitgesproken wijsheid zou moeten vormen.

In bepaald opzicht zie ik de zingeving van een zoektocht naar waarheid, filosofisch of anders, in het vormen van een groep. De rechtvaardiging van groepsvorming lijkt me dan iets van de evolutie, om te komen tot een bepaalde fitheid voor de genen, en dat soort argumenten.

Je ziet natuurlijk bij groeperingen ook wel steeds weer afsplitsingen, zeker in de meer radicale hoek, waar de individuen voor zichzelf gaan beginnen, maar altijd weer met de pretentie dat ze een groep medestanders kunnen vinden om "groot" mee te worden.

Zeker als het filosoferen lijkt op het steeds maar weer afsplitsen, denk ik dat men op een gegeven moment beter af is bij een groep postzegelverzamelaars of klaverjassers.

[Intangible Radjanamadjo]

Groepen bieden zekerheid, de zoektocht naar waarheid biedt dat helaas niet Vandaar dat je uiteindelijk in jezelf de kennis dient te zoeken, omdat de kennis buiten jezelf uiteindelijk een afspiegeling is van wat al in jou aanwezig is.

Voor mij is kennis pas handig, als deze ook toepasbaar is. Anders zijn het alleen maar woorden..

[neus]

Wat heb je aan waarheid als je daarmee niet tot een groep kunt behoren?

Ik ben zelf wel een beetje een solist, maar ik denk niet dat ik waarheid zoek om de waarheid. Er is dan wel dat gevoel van "glorie" als je een waarheid vindt, maar ik weet niet of dat genoeg is. Uiteindelijk wil je dan toch e.e.a. kunnen delen, al was het maar om te horen hoe slim het is dat je die waarheid gevonden hebt of kent...

Misschien dat men in eerste instantie dan niet perse tot een groep wil behoren, maar dan zoekt men wel bevestiging bij de ander, en door afhankelijkheid van die bevestigingen hoort men dan bij elkaar als groep.

Toepasbaarheid van kennis in de vorm van voorspelbare uitkomsten voor de toekomst is daarbij van secundair belang. Misschien willen we helemaal geen al te voorspelbare wereld.

[Civilis]

Wat heb je aan waarheid als je daarmee niet tot een groep kunt behoren?

Wat een rare vraag. Wat heb je aan waarheid als je erdoor tot een groep behoort? Precies evenveel als je er aan hebt als je er niet door tot een groep behoort toch? Ãœberhaupt moeilijk te zeggen wat voor waarde waarheid heeft..
Sowieso zal een filosofie alleen gedragen worden door filosofisch ingestelde mensen. De grote meerderheid stelt de vragen niet waar antwoorden op gezocht worden.

Voor mij persoonlijk zijn er wel filosofen (oa Boëthius en Albert Camus) die een wereldbeeld hebben waar ik me goed in kan vinden. Maar de manier om er mee om te gaan is voor ieder mens uniek.
Ik vind het heel mooi dat Boëthius rust vind door zich over te geven aan God, maar ik kan er niks mee. Prachtig dat Camus zin in het leven vindt door zich te richten op een passie, maar ik vind een passie iets voor hobbies ipv een levensdoel. Leuk dat Seneca gelukkig wordt door zichzelf te accepteren, maar hij kan me niet leren mezelf te accepteren.

Er valt voor elke manier van denken wel een filosofische stroming te bedenken die erbij past, maar je kan er zo weinig mee.

[neus]

Ik denk dat waarheid iets is om te delen, en dat doe je in een groep. Als het niet te delen is kan het geen waarheid zijn.

Persoonlijk vind ik de manier van filosoferen van Reichenbach interessant. Inhoudelijk, maar vooral om de intellectuele integriteit. Zoals ook bij Montaigne te vinden is. Onder allerlei omstandigheden en in allerlei tijden kun je intellectueel integer zijn, waarbij dan toch verschillende, zelfs tegengestelde, filosofie kan ontstaan. Dit dus in tegenstelling tot alleen maar intellect, of verborgen agenda's.

[Civilis]

Ik sluit me juist aan bij de Oosterse filosofiën. Je kan waarheid niet delen, alleen ervaren. Het boek Siddharta brengt dat oa wel mooi.

Intelectuele integriteit (Ik lees: Alles rationeel verklaren) is voor mij juist een probleem gebleken. Er is nou eenmaal meer in het leven dan ratio alleen. Soms moet je ook je emoties en intuïtie de ruimte geven. Niet zozeer om bij dé waarheid te komen, maar om bij jouw waarheid te komen.

[neus]

Ik heb het boek van Hesse ook gelezen, al is het tijden geleden.

Ik denk dat de ervaring van het delen een belangrijke ervaring is. In eerste instantie is er een solipsisme, maar in tweede instantie een erkenning van het andere en de Ander, waarmee je de wereld deelt.

Met intellectuele integriteit bedoel ik niet dat alles rationeel verklaard moet worden. Na enig denken kwam ik tot de conclusie dat integriteit hetzelfde is als altijd zorgen dat er bijsturing mogelijk is. Je zou het een soort voorzichtigheid kunnen noemen.

Die voorzichtigheid is direct verbonden met gevoel en intuïtie, want als je werkelijk voorzichtig bent moet je naar alle signalen luisteren.

[Civilis]

Ervaringen delen kan wel leerzaam zijn, maar vooral om in te zien dat ieder zn eigen waarheid heeft. Die verschillen begrijpen is meer een kwestie van psychologie dan filosofie denk ik. Ik geloof dat iedereen een product is van zijn referentiekader.

Als je het zo stelt kan ik me wel vinden in intellectuele integriteit. Je moet nooit denken dat je er bent en alles weet, want je zult er nooit zijn. Een open geest kan altijd bijleren

[Jeroen]

Als je eenmaal de kennis hebt is er geen weg meer terug.

Als je hier van uit gaat dan is er inderdaad geen weg terug meer.

Als je deze overtuiging loslaat, is er nog van alles mogelijk.


energie volgt de gedachte

[neus]

Als je deze overtuiging loslaat, is er nog van alles mogelijk.

Dat geeft dan weer aan dat sommige kennis heel handig kan zijn om te hebben. Hoewel niet iedereen dezelfde ervaringskennis zal hebben.

[alain]

Don't need no politicians
don't need no ministers
don't need a dead end system
where you're freedom's as good as dead
Don't wanna pick sides
don't wanna have to choose
I've got my own ideas
and I've got my own views
CHORUS
Now don't tell me you believe in their lies
You'll never know freedom, freedom has its price
Don't wanna live in fear
of some secret police
who've got you on file
and know everything you've did
Don't wanna be ruled by the chose few
whose interest is personnel gain
I want my voice to be loud and strong
not a scream from the bottom of the heap

[neus]

Met onze nieuwe kennis blijken we geen vrijheid te hebben, wat we nog wel hebben zijn mogelijkheden, maar om sommige mogelijkheden te kunnen gebruiken zullen we onszelf mogelijk moeten herprogrammeren.
Maar waar vind je het beste herprogramma?

[alain]

in jezelf, los van je ego, naar de harmonie van den ziel,

zo moeilijk is het niet

[neus]

Het klopt dat ik het moeilijker schijn te vinden dan anderen.

[alain]

dat is niet waar neus, met jouw miljoenen anderen,

ga nu eens na hoe het komt,

[neus]

Ik weet het niet.

Misschien een leven lang wachten, of juist minder afwachten en gewoon doen en van de fouten leren.

[alain]

misschien kan je nagaan, wat waarlijk uit jezelf komt, en wat werkelijk is aangeleerd,

bewust en onbewust,

[neus]

is alles wat uit jezelf komt dan altijd goed?

[alain]

natuurlijk

[Jeroen]

ga uit 't denken

ga voelen

laat het denken even rusten

zodra je het weer nodig hebt, om een rekensom te maken bijvoorbeeld, zal het er zijn voor je

tot die tijd kan je het een vakantie gunnen

en wat je dan voelt, daar hoef je niet over na te denken

mag wel, maar hoeft niet

laat dat denken maar even en voel

voel je billen op de stoel zitten

voel je voeten op de grond

voel je tenen, je kuiten, je knieen, je bovenbeen, je liezen

voel hoe je op moeder aarde zit, staat, ligt, loopt

voel hoe ze je draagt

voel hoe ze ons allen draagt

voel vanuit je hart

voel je verbonden

met alles

met je zelf

voel de wind of misschien zelfs wel de regen

zoek 't op

ga 't niet meer uit de weg

van regen smelt je heus niet

en de kou, ach zo erg is die nu ook weer nie

warm je lekker op, van binnen uit

geniet

snuif de geuren van je omgeving op

stinken is denken, een oordeel

alles heeft een geur, het ruikt

waar ruikt 't naar?

misschien roept 't herinneringen op

uit vervlogen tijden

ga er eens heen, in gedachte

en blijf voelen; je hart, moeder aarde

laat 't maar op je inwerken

't kost geen moeite

't is niet moeilijk, te zijn

al dat andere, das pas moeilijk

iemand zijn, iemand worden

het goed of expres fout doen

wat een inspanning is dat

je zelf zijn, daar hoef je nix voor te doen

geef je zelf maar een knuffel

je mag er zijn

ja jij ja

jij!