Medelijden

[yopi]

Dostojevski in 'De gebroeders Karamazov':

Ergens tijdens de inquisitie komt Christus terug op aarde en wordt gevangen genomen. De grootinquisiteur zegt o.a. het volgende tegen hem:

U begeerde dat de mens U in vrijheid zijn liefde zou geven en U eigener beweging zou volgen, bekoord en aangetrokken door Uw persoonlijkheid.
In plaats van de harde wet van het Oude Verbond kreeg de mens nu de vrijheid om voor zichzelf uit te maken wat goed en wat kwaad was, alleen geleid door Uw lichtend voorbeeld, maar hebt U er werkelijk dan niet aan gedacht dat hij tenslotte zelfs Uw lichtende voorbeeld en Uw waarheid zal loochenen en bestrijden, als hij gebukt moet gaan onder zo’n vreselijke last als vrijheid van keuze?
Zij zullen ten slotte uitroepen dat in U niet de waarheid is, want anders had U hen niet in zo’n onrust en ellende achtergelaten, met niets dan zorgen en onoplosbare problemen.
Zo bent U er zelf dus de oorzaak van geweest dat Uw rijk geen stand kon houden en U hebt geen reden een ander daarvan te beschuldigen.
Maar wat men U voorstelde was toch heel wat anders!
Er zijn drie krachten op aarde, drie krachten die alleen in staat zijn om het geweten van die armzalige opstandelingen voor altijd te onderwerpen en aan banden te leggen, voor hun eigen welzijn natuurlijk, en dat zijn: het wonder, het mysterie en de autoriteit.

Wie leeft er nu het meeste mee met 'De Lijdende Mens'?

[yopi]

Nietzsche's Zarathustra:

Seit es Menschen gibt, hat der Mensch sich zu wenig gefreut: das allein, meine Brüder, ist unsre Erbsünde!
Und lernen wir besser uns freuen, so verlernen wir am besten, andern wehe zu tun und Wehes auszudenken.

Darum wasche ich mir die Hand, die dem Leidenden half, darum wische ich mir auch noch die Seele ab.
Denn daß ich den Leidenden leidend sah, dessen schämte ich mich um seiner Scham willen; und als ich ihm half, da verging ich mich hart an seinem Stolze.

Große Verbindlichkeiten machen nicht dankbar, sondern rachsüchtig; und wenn die kleine Wohltat nicht vergessen wird, so wird noch ein Nage-Wurm daraus.

»Seid spröde im Annehmen! Zeichnet aus damit, daß ihr annehmt!« – also rate ich denen, die nichts zu verschenken haben.

Ich aber bin ein Schenkender: gerne schenke ich, als Freund den Freunden. Fremde aber und Arme mögen sich die Frucht selber von meinem Baume pflücken: so beschämt es weniger.

Bettler aber sollte man ganz abschaffen! Wahrlich, man ärgert sich, ihnen zu geben und ärgert sich, ihnen nicht zu geben.

Und insgleichen die Sünder und bösen Gewissen! Glaubt mir, meine Freunde: Gewissensbisse erziehn zum Beißen.