Filosofieforum.nl

Filosofen als Nietzsche zijn er een maar al te grote fan van: De wereld is op een fundamentele basis een onbeheersbare chaos die zich onmogelijk laat kennen omdat chaos in principe onkenbaar is.

Soms, zeker in buien van cynisme of depressiviteit, ben ik geneigd te geloven in een fundamentele chaos die alles bestiert op een onnavolgbare wijze. Als ik namelijk alles elimineer dat mijn cognitieve en emotieve vermogens aan de wereld opleggen, dan blijft er een grote onbegrijpelijke, doch intense ervaring over. Ineens ben ik weer teruggeworpen naar mijn onbewuste zelf dat slechts leeft, handelt, is en zich niet laat misleiden door de gedachten die zo nodig orde in de wereld willen scheppen.

Gelukkig ben ik ook manisch van aard en ken ik ook mijn momenten van opperste vreugde en geluk. In die momenten is het alsof de wereld een duidelijke orde of doel heeft. Al dat leeft en bestaat is onderhevig aan de schitterendste harmonie en heeft een duidelijk, maar toch mysterieus doel, het is slechts mijn beperking dat ik dit doel niet begrijp.

Chaos of orde? Wat orde is laat zich duidelijk voelen. Het is niets anders dat dat wat begrijpelijk, kenbaar, logisch, volgbaar, zeker is. Orde behoeft nauwelijk uitleg: Men wijst naar een gealfabetiseerde lijst boeken en toont de orde. Maar wat is nu eigenlijk chaos. Het is inherent aan chaos dat het onbegrijpelijk is, dus hoe kunnen wij deze term eigenlijk hanteren? Wij begrijpen immers de chaos niet, het is onduidelijk, vaag en onnavolgbaar. Zelfs als we iets "chaos" noemen hebben we het al geordend. Dus, wat is nu eigenlijk chaos? Kunnen we chaos kennen? Kunnen we chaos begrijpen? Kunnen we chaos herkennen?

Orde is onveranderlijk. Chaos is veranderlijk. Ik denk dat elke verandering - hoe ordelijk ook - chaos is. Verandering is inherent aan leven en aan tijd. Orde onttrekt zich van leven en van tijd. Orde is de behoefte dat het vandaag net zo gebeurt als gisteren. Orde is vertrouwd en veilig.

Als de chaos zich telkens op dezelfde manier voltrekt is het orde?
Als de orde steeds een beetje veranderd is het chaos?

Lijken mij gewoon gedachte-objecten, net als de tijd. Het is iets dat de mens uit de werkelijkheid denkt de destilleren. Hoort wel erg bij het dualistische denken, iets is goed of slecht, normaal of abnormaal, Apollinisch of dionysisch.. het zijn waarde-oordelen. Zonder het ene kan het andere niet bestaan anders zou het neutraal zijn.

Het idee verandering (chaos) en instandhouding (orde) is inderdaad dualistisch.

Misschien is chaos gewoon een woord voor dingen die men niet kan controleren en/of niet begrijpt. Zoals ook al werd gezegd men wil overal ordening in aanbrengen. Misschien heeft men daarom zelf chaos geschapen. Als men geen drang naar ordening zou hebben, zou het immers niet bestaan. Hieruit zou je dan af kunnen lijden dat chaos het tegenovergestelde is van orde. Maar aangezien chaos weer iets oncontroleerbaars heeft, valt het niet zo makkelijk in dat hokje te stoppen.

Het is maar net hoe je er zelf tegen aan kijkt en wat jouw eigen basis punten zijn m.b.t. wat Chaos en wat Orde is. Ik denk niet dat hier iets universeels in zit. Vele zullen zeggen dat de normale stroming van zaken een dergelijke orde is wat structuur heeft, als er een variabel zich voordoet en het proces verstoort is er sprake van tijdelijke chaos. Maar in hoe verre kun je het verstrekken naar chaos als er een backup plan is, om mogelijke variabelen die het proces verstoren te kunnen opvangen om te zorgen dat het proces geordend via een andere stroming verlopen.

Dat vind ik een interessante opmerking rnull? Is de normale stroming van zaken een orde en structuur of is de normale stroming chaos? Ik denk dat er een sterke kracht is die tot orde leidt, maar dat er een evenredige tegengestelde kracht is die tot wanorde/chaos leidt. Die krachten zijn niet constant (in ieder geval die kracht tot chaos niet).

okke schreef:Dat vind ik een interessante opmerking rnull? Is de normale stroming van zaken een orde en structuur of is de normale stroming chaos? Ik denk dat er een sterke kracht is die tot orde leidt, maar dat er een evenredige tegengestelde kracht is die tot wanorde/chaos leidt. Die krachten zijn niet constant (in ieder geval die kracht tot chaos niet).

Klopt. Ik zal het even duidelijker proberen te maken

Orde = Gestructureerd proces zonder variabelen.
Chaos = Gestructureerd proces met variabelen.

Zodra de variabel in de chaos lijn wordt gedocumenteerd, wordt er een work around gemaakt waarbij het geen chaos meer is. Chaos is een incidentele pulse die er voor zorgt dat de normale orde en gang van zaken niet meer naar behoren blijven lopen. Ik denk zelf, dat er mee kracht en energie nodig is om de orde en het proces te behouden dan dat er nodig is om het proces 'om zeep' te helpen waarbij chaos ontstaat.

in elke vorm van orde kan je wel chaos vinden en omgekeerd.
Het is maar net waar je naar op zoek bent, het is maar net hoe je de wereld ervaart, het zijn gedachte-objecten. Wel grappig dat chaos negatief geformuleerd wordt door Van Dale.

Van Dale schreef: cha·os [gaaos] de; m ordeloze massa, warboel

Om schreef:in elke vorm van orde kan je wel chaos vinden en omgekeerd.
Het is maar net waar je naar op zoek bent, het is maar net hoe je de wereld ervaart, het zijn gedachte-objecten.