'beter'

[Hoya]

Arjen,

1. ja dahag

2. ‘Beter’ is een subjectief waardeoordeel maar ‘de drang tot beter’ niet.
Wat mij betreft is de ‘drang tot beter’ de menselijke aard. Deze zin is natuurlijk wel weer een oordeel van mij maar ik denk niet dat het een dogmatische oneigenlijke conclusie is. Philotuut spoorde mij aan om voor mezelf te onderzoeken of de drang tot beter een eigenschap van de mens is. Zelf liet hij het antwoord in het midden en de discussie verzandde vervolgens in de vraag wat nu eigenlijk ‘beter’ is. Je kunt ook nog uren doortobben over de woorden ‘eigenschap’ en ‘drang’ want daar valt ook heel wat over te zeggen.

Zonder de drang tot beter kan ik niet egoïstisch zijn, niet kiezen, ben ik gewetenloos. Zonder de drang naar beter ben ik nergens, sterker nog, ben ik niet.

[Jeroen]

Dus kort samengevat: de drang naar beter = willen leven?

Zonder die drang, geen leven?

[Arjen]

@ Jeroen:
Hitler en Wittgenstein zaten op dezelfde school. Hitler heeft zijn hele jeugd in de schaduw gestaan van de geniale Jood Wittgenstein. Er zijn een aantal psychologische analyses over Hitler verschenen die suggereren dat de Joden vervolgingen daar een gevolg van zijn.

p.s.
Probeer eens een keer de ander niet de schuld te geven van je eigen tekortkomingen. Zal je een beter mens maken.

@ Hoya:
1) Laat ik het anders brengen:
Bij mijn weten zegt hij dat nergens. Wel is het op zich een leuke interpretatie van de tractatus en de onderzoekingen, maar omdat jouw opmerking zich op ethisch gebied bevind behelst het relaties ipv modulaties, waardoor jouw opmerking niet 'passend' is (voor Wittgenstein). Mijn gedachte was dat als je uitspreekt wat je gelezenhebt we dat zouden kunnen bekijken wat hij wel bedoeld heeft. Daar komt bij dat ik het mis zou kunnen hebben en hij op een bepaald moment die gedachte wel gehad zou hebben. Ik ben er echter vrij zeker van dat dat niet het geval is vanwege zijn deontologisme en zijn logisch positivisme.

2) De drang tot 'beter' bestaat niet in de mens. Het is onzinnig (bedoel ik letterlijk) om dat te dneken omdat objectief oordelen niet in die zin bestaat. Wat er plaatsvindt is een ignoratio elenchi. Men heeft een 'object' nodig om dit soort oordelen aan te koppelen.

Het veranderd dus niets aan het probleem met betrekking tot ethische oordelen: 'goed' bestaat niet als zodanig. Het is een oordeel gebaseerd op de subjectieve standplaats. De drijveer tot 'goed' is dat net zo ... uuh ... goed. In die zin bekijk je met de drijfveer tot 'beter' een 'doel' waarvan je niet zeker weet of het inderdaad 'beter' is. Immanuel Kant noemde deze vorm van ethische formuleringen de hypothetische imperatief omdat het de hypothese bevat dat het subjectieve 'doel' 'goed' is. Daar komt bij dat er nog steeds geen oplossing is gevonden voor de vraag dat als dit 'doel' inderdaad 'goed' is, waarom men dan een bepaald gerag zou moeten vertonen. Oftewel: het is/ought probleem blijft ook staan.

Ik vind trouwens de opmerking dat je zonder die drijfveer 'niets' bent bijzonder vreemd. Het is in ieder geval zo dat er iets is waarin die drijfveer al dan niet bestaat. Dat is wat je 'bent' en niet de oordelen over jezelf.

[Hoya]

Jeroen,

ok, leven is wat mij betreft de wil tot beter.


Arjen,

mijn opmerking bevindt zich niet op ethisch gebied, ik zoek in deze discussie niet naar wat goed is. Volgens Wittgenstein is bv ‘rood’ een eigenschap omdat het te bepalen is, roodheid van bv appels kan gemeten worden aan de hand van een kleurenstaaltje. Volgens de moderne filosofie is een eigenschap een attribuut van een object, het moet bepaalbaar zijn.
‘Beterheid’ is dan geen eigenschap van de mens, er is geen ethisch staaltje.
‘Beterheid’ is volgens Wittgenstein onzegbaar en toonbaar.

Maar nu de drang tot beter. Als ik de mens objectief bekijk hebben velen oren en als ik tegen ze spreek reageren ze vaak . Je zou kunnen zeggen dat het vermogen om te horen een eigenschap van de mens is maar ik ken mensen genoeg die niet horen en mijn hond hoort weer wel.
De drang tot beter herken ik in alle mensen. Een baby huilt omdat hij drinken beter vindt dan honger of omdat hij nu eenmaal tanden krijgt en troost voor hem beter is dan in je uppie liggen te lijden of hij huilt niet omdat hij het beter vindt om in zijn uppie te lijden dan al die overdreven aandacht.

Zo vind jij blijkbaar het woord drijfveer beter dan drang tot beter. Als je dan die drijfveer bent dan is dat toch je aard, je enige eigenschap?

[Jeroen]

Ik kan me goed vinden in jouw beschrijvingen.

Beter is wel waarneembaar, maar niet meetbaar.

Of toch?

[Arjen]

mijn opmerking bevindt zich niet op ethisch gebied, ik zoek in deze discussie niet naar wat goed is. Volgens Wittgenstein is bv ‘rood’ een eigenschap omdat het te bepalen is, roodheid van bv appels kan gemeten worden aan de hand van een kleurenstaaltje. Volgens de moderne filosofie is een eigenschap een attribuut van een object, het moet bepaalbaar zijn.
‘Beterheid’ is dan geen eigenschap van de mens, er is geen ethisch staaltje.
‘Beterheid’ is volgens Wittgenstein onzegbaar en toonbaar.

Wacht even hoor. Wittgenstein gebruikt inderdaad het voorbeeld van een staaltje, maar hij geeft ook aan dat het niet onfeilbaar is. Wezens met andere ogen zien andere kleuren. Daarnaast zien kleurenblinde mensen bepaalde kleuren ander/verschillen niet. Het woord attribuut is door mijn ogennvreemd gedefinieerd omdat het gebruikt wordt voor bijvoorbeeld uitgebreidheid en denken. Dat zijn dan twee attributen. Kleuren zijn oordelen, bepaald middels subjectieve waarneming. Het is geen onderdeel van het ding op zich.

De gedachte aan 'beter' is er een aan 'relatie'. Het is een oordeel over de relatie tussen verschillende situaties. Feitelijk suggereer je dat een bepaald gevolg een 'betere' waardering kent dan een ander. Dat noemt men teleologie en is wel degelijk een ethisch 'vraagstuk'.

Maar nu de drang tot beter. Als ik de mens objectief bekijk hebben velen oren en als ik tegen ze spreek reageren ze vaak . Je zou kunnen zeggen dat het vermogen om te horen een eigenschap van de mens is maar ik ken mensen genoeg die niet horen en mijn hond hoort weer wel.
De drang tot beter herken ik in alle mensen. Een baby huilt omdat hij drinken beter vindt dan honger of omdat hij nu eenmaal tanden krijgt en troost voor hem beter is dan in je uppie liggen te lijden of hij huilt niet omdat hij het beter vindt om in zijn uppie te lijden dan al die overdreven aandacht.

Zo vind jij blijkbaar het woord drijfveer beter dan drang tot beter. Als je dan die drijfveer bent dan is dat toch je aard, je enige eigenschap?

Zoals gezegd komen we middels het ethische vraagstuk uit op het is/ought probleem. Is de hypothese dat iets beter is dan iets anders voldoende grond om te denken dat we ons op een bepaalde manier zouden moeten gedragen?

Jij geeft echter aan dat het helemaal geen ethisch vraagstuk is volgens jou, maareerder een vaststaand feit. Ik denk dat je hierin een cirkelredenatie bezigt omdat je al van te voren bepaald lijkt te hebben dat het inderdaad zo is dat het streven naar 'beter' normaal menselijk gedrag is. Men noemt deze manier van het vraagstuk omzeilen wel een petitio principii. Er is namelijk geen enkele reden om aan te nemen dat dit inderdaad is wat van nature doen. Het is feitelijk altijd een keus om op een bepaalde manier te handelen.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

[ziznl]

Maar nu de drang tot beter. Als ik de mens objectief bekijk hebben velen oren en als ik tegen ze spreek reageren ze vaak . Je zou kunnen zeggen dat het vermogen om te horen een eigenschap van de mens is maar ik ken mensen genoeg die niet horen en mijn hond hoort weer wel.

Je bedoelt dat jouw spraak, via de werking van oren van mensen (die bij honden soms beter werken) naar een vermogen tot horen verloopt en vandaar uit vaak tot een reaktie leiden. Dit alles zou dan gebeuren 'binnen' de oren.

Dit hele proces is dan deels objectief door jou te bekijken. De oren en de reaktie van de mensen zijn voor jou objectief te bekijken. Maar dat deel 'binnen de oren' dat je 'het vermogen om te horen noemt' is niet objectief te bekijken en moet je er dus bij verzinnen om de gehele zaak kloppend te maken. Het door jou 'verzonnen' deel, dat deel dus om de zaak 'kloppend' te houden, noem je dan een eigenschap van de mens.

De vraag is of dit 'verzinsel' nu jouw eigenschap is of dat dit 'verzinsel' de eigenschap is van het door jou objectief bekeken mens.

Nou ik weet het niet meer hoor...Is dit wat je bedoelt?

De drang tot beter herken ik in alle mensen. Een baby huilt omdat hij drinken beter vindt dan honger of omdat hij nu eenmaal tanden krijgt en troost voor hem beter is dan in je uppie liggen te lijden of hij huilt niet omdat hij het beter vindt om in zijn uppie te lijden dan al die overdreven aandacht.

Tja...hier is het zelfde aan de hand, denk ik.
Je ziet mensen iets doen (bijvoorbeeld huilen om drinken of huilen om troost) en je ziet wat dat voor reakties bewerkstelligt bij jou of bij anderen (namelijk drinken geven of troosten) en je benoemt dit huilen 'als een 'drang' en jouw drank of troost benoem je als 'beter' omdat het huilen stopt ofzo...

Ikzelf zou dit benoemen als de 'de drang tot het stoppen van huilen van babies' ofzo.
En deze drang valt ontegenzeggelijk onder de 'drang tot beter' En zo vervalt het begrip 'drang tot beter' uiteindelijk tot een losse verzameling van allerlei privedrangetjes en privebetertjes.

Omdat wijzelf dan weer samenvallen met 'deze drang tot beter' vallen we dus samen met een losse verzameling van privedrangetjes en privebetertjes (het id en het superego van freud) en als we erin slagen om die losse verzameling tot een geheel te smeden dan hebben we onszelf nog een Ego gemaakt ook! Top!

Nou ja...ik vind het eigenlijk wel best. Verschilt de 'drang tot beter' nu wezenlijk van 'de wil tot macht' of de (freudiaanse) 'levensdrift en doodsdrift' ?

Hoe dan ook. Dit is mijn interpretatie van wat Wittgenstein heeft bedoelt met het 'onzegbare' en het verklaart ook waarom hij de freudiaanse theorie zo interessant vond. DIt in tegenstelling tot Popper, die - evenals W. joods in een multicultureel en aristocratisch Wenen was- elk niveau miste (intellectueel en sociaal) en desondanks zich niet te beroerd voelde om zowel W. als F. als H. en H. een veeg onderuit de pan te geven. Maar dat laatste is een leuke anecdote voor erbij.

[Hoya]

Jeroen,

“Beterâ€￾ is voor mij in het dagelijkse leven wanneer ik moet kiezen tussen de fiets en de tram meestal niet waarneembaar. Iets wat aanvankelijk “beterâ€￾ leek , kan wel eens heel anders uitpakken.

[Hoya]

[Hoya]

Ziznl,

Je bedoelt dat jouw spraak, via de werking van oren van mensen (die bij honden soms beter werken) naar een vermogen tot horen verloopt en vandaar uit vaak tot een reaktie leiden. Dit alles zou dan gebeuren 'binnen' de oren.

Ik constateer oren EN reakties op spreken. Jij geeft er vervolgens een routebeschrijving met eenrichtingsstraten bij en stopt die in mijn schoenen.

Maar dat deel 'binnen de oren' dat je 'het vermogen om te horen noemt' is niet objectief te bekijken en moet je er dus bij verzinnen om de gehele zaak kloppend te maken. Het door jou 'verzonnen' deel, dat deel dus om de zaak 'kloppend' te houden, noem je dan een eigenschap van de mens.

Oren, bewegende lippen, schuddende hoofden etc. zijn objectief te constateren. Het vermogen om te horen is subjectief. Er is geen causaal verband tussen vleselijke oren en horen maar de ideeën oren en horen sluiten wel op elkaar aan. Je hoeft daarvoor echt niets te verzinnen, . hoor!

Je ziet mensen iets doen (bijvoorbeeld huilen om drinken of huilen om troost) en je ziet wat dat voor reakties bewerkstelligt bij jou of bij anderen (namelijk drinken geven of troosten) en je benoemt dit huilen 'als een 'drang' en jouw drank of troost benoem je als 'beter' omdat het huilen stopt ofzo...

Het huilen benoem ik als een drang tot beter, de troost of tik benoem ik ook als drang tot beter. Eigenlijk benoem ik alles als drang tot beter omdat ik vind dat het de aard van mens is.

[ziznl]

Ik constateer oren EN reakties op spreken. Jij geeft er vervolgens een routebeschrijving met eenrichtingsstraten bij en stopt die in mijn schoenen.

Juist, heel goed geconstateerd. De heldere logica - wat jij dan weer een routebeschrijvinge noemt - zorgt ervoor dat jouw losse zand tot een geheel wordt gelijmd.

Oren, bewegende lippen, schuddende hoofden etc. zijn objectief te constateren. Het vermogen om te horen is subjectief. Er is geen causaal verband tussen vleselijke oren en horen maar de ideeën oren en horen sluiten wel op elkaar aan. Je hoeft daarvoor echt niets te verzinnen, . hoor!

De aansluiting tussen oren en horen is waar jij iets verzint. Tenzij je niet bestaat en die mogelijkheid moeten we niet uitsluiten.

Het huilen benoem ik als een drang tot beter, de troost of tik benoem ik ook als drang tot beter. Eigenlijk benoem ik alles als drang tot beter omdat ik vind dat het de aard van mens is.

Hartstikke mooi!
Jouw drang naar beter verwijst daarmee naar een aansluiting, die je nog steeds niet goed verzonnen hebt.

Kom op Hoya, je kunt beter dan dit.

[Arjen]

[Jeroen]

[Verwijderde gebruiker]

Jeroen: "Als ik in de stromende regen fiets, weet ik, dat ik beter met de tram had kunnen gaan. Heel waarneembaar."

Mee eens. Maar als je niet naar het weer kijkt, maar naar de milieubelasting, dan is het beter dat je de fiets hebt genomen. Maar als je kijkt naar de kans op een praatje met een vreemde, dan had je juist weer wel beter met de tram kunnen gaan.

[Jeroen]

Precies mijn standpunt: wat ik beter vind, is voor mij heel waarneembaar. Wat jij beter vindt, is voor mij een vraag. Dus wat is er hier niet waarneembaar?

(deze vraag is gericht aan Hoya)

[Hoya]

Ziznl,

Mijn losse zand waart graag in de rondte, ze laat zich optillen door de wind, zich meevoeren, ze kruipt graag in oren en neusholten van op het strand spelende kinderen, vermengt zich met snot en oorsmeer als krentjes in een appeltaart.
Ze laat zich vervormen tot monsterlijke sculpturen die door een enkel buitje weer in elkaar zakken als gelatinepuddingen.. Ze laat in zich graven, ze schuurt, ze laat zich verstuiven, ze speelt met de zee. Maar het aller allerbeste voelt zij zich in een kadetje tussen de hagelslag omdat ze dan ineens weer een mooi doel bespeurt tw vrolijk te kunnen knarsen tussen wat loszittende melktandjes.
Dus doe mij een lol en snuif je eigen lijm.

[Hoya]

Arjen,

Hoya, Valery, Truus, het maakt mij allemaal niet uit hoor, zolang het maar niet Virginie is.

Me dunkt dat deze definitie van menszijn een heel vremde is. Het is door mijn ogen precies datgene waarmee men afleidt van de eigen natuur en daarmee van het 'menszijn. 'De drang tot 'beter' is immers precies datgene wat oordeelt dat het huidige niet voldoet. Daarmee wordt datgene wat op dat moment is de rug toegekeerd en een bepaald hypothetisch 'doel' als 'echt menselijk' gedefiniëerd. De 'drang tot beter' is daardoor vrij letterlijk datgene wat ieder mens corrumpeert tot on-menselijkheden.

Mijn ervaring is (dit speciaal voor Jeroen) dat jij behoorlijk standvastig op mij overkomt en dat je maar blijft volharden en repeteren, volgens mij dan, hoor. Het zou misschien kunnen duiden op mi niet al te best horen, een andere mogelijkheid is dat er opzet in het spel is. Geeft niet, hoor.
Zelf ben ik ook behoorlijk dwars. Zo heb ik bv menszijn niet gedefinieerd maar meer omschreven en ik kan mij in meerdere omschrijvingen vinden.

Besef je dat ik dat zei omdat dat een transcendentale categorie van het ding op zichzelf is?

Nee, hoe zou ik dat ooit in de verste verte kunnen bevroeden.

Een gedachte is een symbolisering van iets.

Een gedachte is een uiting van de drang tot beter waar acht op wordt geslagen.

[Hoya]

Jeroen, lieve zeikerd,

wat ik beter vind, is voor mij heel waarneembaar.

Als ik in de stromende regen fiets, bedenk ik nog eens fluitend, dat ik beter niet met de tram had kunnen gaan. Heel waarneembaar en verfrissend zo’n buitje. Vlak na de bocht, liggend met mijn fiets onder lijn 7 bedenk ik mij nog net dat mijn waarneming van beter eigenlijk niet zo veel voorstelde.

[ziznl]

Ziznl,

Mijn losse zand waart graag in de rondte, ze laat zich optillen door de wind, zich meevoeren, ze kruipt graag in oren en neusholten van op het strand spelende kinderen, vermengt zich met snot en oorsmeer als krentjes in een appeltaart.
Ze laat zich vervormen tot monsterlijke sculpturen die door een enkel buitje weer in elkaar zakken als gelatinepuddingen.. Ze laat in zich graven, ze schuurt, ze laat zich verstuiven, ze speelt met de zee. Maar het aller allerbeste voelt zij zich in een kadetje tussen de hagelslag omdat ze dan ineens weer een mooi doel bespeurt tw vrolijk te kunnen knarsen tussen wat loszittende melktandjes.
Dus doe mij een lol en snuif je eigen lijm.

....het weliswaar lieflijke en onschuldige briesje strooit met name zand bij zichzelf in de ogen....ogen waarachter de aansluiting al een beetje verwarrend is...

.......een mooie zelfobservatie afgesloten door een chagrijnig sneertje.......het nieuwsgierige Truusje hangt met haar neus boven andermans lijm en raakt een beetje geprikkeld ....

............pas op die lijm hoor................je staat helemaal op jezelf als je die geur in je opneemt......

[Hoya]

ziznl ik geef
toe dat het
wel wat heeft
als je al die kor
reltjes zo achter elk
aar plakt en dan
wat letters er
tussen maakt het
tot een mooi geheel
maar of het echt zoden
aan de dijk zet dat waag ik
ten sterkste te betwijfelen het is natuurlijk

wel jouw lijm en het zijn wel jouw korreltjes persoonlijk laat ik mij graag verrassen door het minder rechtlijnig ogende immer zachtaardige en van een ongekende frisheid getuigende
ochtend
b
r
i
e
s
j
e

[Jeroen]

Mijn ervaring is (dit speciaal voor Jeroen) dat jij behoorlijk standvastig op mij overkomt en dat je maar blijft volharden en repeteren, volgens mij dan, hoor. Het zou misschien kunnen duiden op mi niet al te best horen, een andere mogelijkheid is dat er opzet in het spel is. Geeft niet, hoor.

Een goed voorbeeld van niet bij-je-zelf-blijven. "Hoe hij op jou overkomt", gaat dus over hem. Wat dit met jou doet, gaat over jou. Lastig hè?

"Ik voel me door jou in het nauw gedreven" betekent "door jouw toedoen voel ik me niet prettig".

"Ik voel me in het nauw gedreven", gaat puur over jou.

Maar goed, misschien is dit te veel gevraagd. Ik vind het zelf ook erg moeilijk en hou me er ook lang niet altijd aan. Proberen kan geen kwaad echter.

[ziznl]

ziznl ik geef
toe dat het
wel wat heeft
als je al die kor
reltjes zo achter elk
aar plakt en dan
wat letters er
tussen maakt het
tot een mooi geheel
maar of het echt zoden
aan de dijk zet dat waag ik
ten sterkste te betwijfelen het is natuurlijk

wel jouw lijm en het zijn wel jouw korreltjes persoonlijk laat ik mij graag verrassen door het minder rechtlijnig ogende immer zachtaardige en van een ongekende frisheid getuigende
ochtend
b
r
i
e
s
j
e

tsja....de puntjes die jij wilt maken zijn inmiddels uit het zicht verdwenen.....op die manier is gelukkig de vreemde samenhang - die je niet verborgen kan houden - veel helderder.....ja....je hebt gelijk......ik zie jouw ongekende frisheid wegwaaien.....en de uitgewerkte lijmresten van anderen kunnen de boel ook niet zo goed bijelkaar houden....

[Arjen]

Mijn ervaring is (dit speciaal voor Jeroen) dat jij behoorlijk standvastig op mij overkomt en dat je maar blijft volharden en repeteren, volgens mij dan, hoor. Het zou misschien kunnen duiden op mi niet al te best horen, een andere mogelijkheid is dat er opzet in het spel is. Geeft niet, hoor.
Zelf ben ik ook behoorlijk dwars. Zo heb ik bv menszijn niet gedefinieerd maar meer omschreven en ik kan mij in meerdere omschrijvingen vinden.

Ik ben standvastig omdat ik weet wat sommige mensen geschreven hebben. Dat is niet iets waar ik dan van mening over hoef te veranderen. Daar komt bij dat ik ook bepaalde inzichten heb en daar hoef ik ook niet van mening te veranderen. We zijn er meerdere oogpunten, maar al die oogpunten hebben een transcendentale zekerheid ten grondslag.

Nee, hoe zou ik dat ooit in de verste verte kunnen bevroeden.

Je suggereert regelmatig dat je Aristoteles gelezen hebt...

Een gedachte is een uiting van de drang tot beter waar acht op wordt geslagen.

Gezien het feit dat er ook emnsen zijn die die drang niet kennen is dat niet waar.

[Hoya]

Jeroen, sorry, hoor, maar dit vind ik van die zweeftevenwijsheid waar ik niets mee kan.
Er staat een boom van een vent voor mijn deur met een mes te zwaaien en roept dat hij me van kant gaat maken, ik boos en bang, moet dan denken, blijf bij jezelf Hoya, jij bent boos en bang. Ik vrees dat ik de volgende stap uit het werkboek kan raden.
Probeer hem duidelijk te maken dat je hem niet de schuld geeft maar dat je graag met hem wilt praten zodat hij jouw gevoelens wat beter ( zo nu ben ik weer on topic) kan begrijpen. Ammehoela.

Maar Jeroen, vind jij eigenlijk jouw waarneming van beter altijd betrouwbaar?

[Hoya]

Arjen,

Je suggereert regelmatig dat je Aristoteles gelezen hebt...

Ari en ik, twee handen op één buik. Ik herken dan ook wel zijn termen bij jou maar ik mis het verband met de context.

Gezien het feit dat er ook emnsen zijn die die drang niet kennen is dat niet waar.

Blijf bij jezelf! Wat is een gedachte voor jou.

[Verwijderde gebruiker]

"Alles en iedereen wordt tegenwoordig zo serieus genomen. En als het zo doorgaat, hollen we op weg naar een maatschappij vol angst en middelmatigheid. Hou Nederland gezond en beledig waar je maar beledigen kunt!" - Paul Haenen

[Intangible Radjanamadjo]

"Alles en iedereen wordt tegenwoordig zo serieus genomen. En als het zo doorgaat, hollen we op weg naar een maatschappij vol angst en middelmatigheid. Hou Nederland gezond en beledig waar je maar beledigen kunt!" - Paul Haenen

Een ander uiterste weg van de middelmatigheid is elkaar accepteren zonder elkaar al te serieus te nemen en daar om kunnen lachen. Met het huidige beledig-maar-klimaat biedt de 'oplossing' van Haenen weinig meer dan een tijdelijke uitlaatklep, die ook nog eens bijdraagt aan het probleem.

ik ga weer eens voor het ware cliché: liefde en compassie werken veel beter

[Jeroen]

@Hoya:

Als zo iemand voor mijn deur staat, zou ik me afvragen wat ik dan gedaan heb om dat op mezelf af te roepen. Gek hè, ik heb nog nooit dat soort dingen meegemaakt. Heeft iets met vertrouwen en intentie te maken. Kijk eens naar The Secret (en vergeet dan dat hele verhaal over stinkend rijk worden enzo) en kijk ook eens naar What the bleep, bijv. Komt allemaal neer op karma. Wel eens in verdiept?

Ik geloof niet in beter. Beter gaat er van uit dat het niet goed is. En ik geloof niet in goed en kwaad. Alles is goed, en kwaad. Alles is. Wat ik er mee doe is mijn keuze, en mijn keuze is nog goed of slecht. Als de uitwerking van mijn keuze niet naar mijn wens is, kies ik volgende keer iets anders. Dit zou je kunnen classificeren als een verkeerde keuze en de volgende keer maak ik een betere keuze. Maar dat is 't em juist, zo denk ik niet. Beter is erg betrekkelijk. Anders, maar beter? Wat is beter? Vandaag vind ik dit, morgen vind ik heel iets anders.

Ik zou kunnen zeggen "beter kijk je naar die 2 films en ga je verdiepen in karma", maar of dit beter voor jou is, kan alleen jij beoordelen. Ik denk niet dat het beter voor je is. Ik denk wel dat het je zou kunnen verrijken, maar of dat beter is? Dat weet alleen jij!

[Jeroen]

liefde en compassie werken veel beter

Wat de vraag ook is, liefde is het antwoord.

Nou alleen nog uitvogelen wat liefde is

[Hoya]

Jeroen,

Als zo iemand voor mijn deur staat, zou ik me afvragen wat ik dan gedaan heb om dat op mezelf af te roepen.

Ik zou het heerschap een ram verkopen en hopen dat ie goed raak is.

mijn keuze is nog goed of slecht

waarom zou je je dan eigenlijk nog vermoeien met keuzes maken, ga lekker op de bank zitten en laat het leven op je af komen.

[Hoya]

Philotuut,

Is beter goed ook ondergoed?

Er is een gat in mijn sok gevallen
precies waar mijn onschuldige nagel zit
Mijn nieuwe slip
bevalt niet
hij dekt niet mooi
De H van mijn BH
laat het af weten
hij H'aat niet meer
Mijn jarretel
bracht menig hoofd op hol
De truc van mijn wonderbra
is door mij ontmaskerd
Mijn ruime B cup
Is een krappe C geworden

[Jeroen]

Waarom kies jij er voor je zelf af te sluiten voor werkelijkheden die je eigenlijk niet kan ontkennen?