Het kwaad dat "man" heet
Geplaatst: 15 okt 2008, 10:04
(Column)
HET KWAAD DAT ‘MAN’ HEET
'De schuld ligt niet bij de vrouwen, maar bij een maatschappij die gebaseerd is op een hiërarchisch seksistisch systeem dat mannen 'boven' vrouwen plaatst.'
Nee, schrikt u maar niet. Ik ben nog gewoon ik. Het bovenstaande zijn dan ook geen woorden van mij, maar van Shere Hite, de mevrouw van de beroemde 'Hite-rapporten'. Vanwege een onderzoekje dat ik moest doen, was het nodig om in die rapporten te duiken. Een zware klus! Al bij het oriënterend doorbladeren, rezen mij de haren ten berge. Het gaat hier om het boek 'Vrouwen en Liefde', het derder Hite-rapport. Om dat rapport samen te stellen heeft Shere Hite 4.500 Amerikaanse vrouwen van alle leeftijden, rangen, rassen en standen ondervraagd.
'WIJFFIE'
Dan begin ik me toch af te vragen wat dat precies voor vrouwen geweest zijn. Of ik ben zelf niet helemaal normaal, dat kan natuurlijk ook. Die kans is zelfs vrij groot. In ieder geval, het rapport is in mijn ogen één grote, initiatiefloze ver-van-mijn-bed-show waarbij totaal niet gedacht wordt aan enige vorm van zelf-analyse, laat staan aan een gezonde dosis zelfspot. 800 pagina's lang! Moet u horen. Citaat: 'Soms ben ik echt verstijfd van woede door bezitterige gebaren (hand op mijn schouder, een speciale manier van glimlachen) van mannen met wie ik niet eens een "relatie" heb.'
Slachtofferig geklaag dat alleen maar bevestigt en versterkt waar de Hite-dames eigenlijk vanaf willen, namelijk hulpeloos¬heid en weerloosheid. Overigens... 'een hand op mijn schouder' bezitterig? Persoonlijk vind ik dat vaak wel lief. Mijn vriendinnen ook. Nog een citaat: 'Al die gelijkheid is lulkoek. Iedere man die je tegenkomt, probeert je op alle mogelijke manieren te naai¬en. Het wordt tijd dat wij hèn eens goed naaien!'
Iemand die een dergelijke mate van verbittering aan de dag legt, doet er wellicht goed aan een geschikte therapie te zoeken. Straks gaat ze nog iemand (een man) kwaad doen.
In het Hite-rapport wordt ook veel geklaagd over de bijnamen die mannen aan vrouwen geven, zoals 'wijffie', 'meisje', 'kindje' of 'grietje'. What's in a name? Het is maar net waar je je druk om wenst te maken. Waar is hier de nuancering gebleven? Hebben deze vrouwen nooit gehoord van intonatie, gezichtsuitdrukking, bedoeling of context? U zult wellicht geshockeerd zijn, maar in mijn leven zijn zelfs enkele mannen (al dan niet ‘geweest’) die mij ongestraft ‘slet’ mogen noemen! Jawel! Het ene 'wijffie' is tenslotte het andere niet.
SEKSISTISCHE PRAATJES
Er hebben ook vrouwen aan het onderzoek meegedaan die blijkbaar van verveling niet meer weten om welke futiliteit ze zich het eerst druk zullen maken. Leest u het volgende citaat:
'Ik stel soms een paar vragen tegelijk, bijvoorbeeld: "Wil je koffie of melk?" en hij antwoordt dan "Ja" of hij zegt "Nee, nee, ja." Hij vindt dat ik hem één vraag tegelijk moet stel¬len. "Wil je koffie?" (wachten op zijn antwoord). "Wil je melk?" (wachten op zijn antwoord). (...) Aangezien ik vaak verschillende vragen tegelijk stel en hij met ja of nee antwoordt, in plaats van zijn keuze te noemen, ben ik altijd geïrriteerd."
Tjonge jonge jonge... Dit zijn natuurlijk wel héle grote problemen. Een relatie-therapeut zou er overspannen van worden. Zullen we eens een huwelijk gaan redden? Die mevrouw vraagt voortaan gewoon: "Wat wil je drinken schat?" Klaar! Ook weer opgelost! En wat dacht u van deze: 'Ik heb vooral een hekel aan hun onderlinge loyaliteit en absolute onvermogen om tegen een andere man in te gaan. Dat geldt vooral voor seksistische opmerkingen. Ik heb nog nooit gehoord dat de ene man de andere bekritiseerde vanwege een seksistische opmerking (...). Op zijn best zouden zij het indirect doen, bijvoorbeeld door in hun volgende zin het woord "vrouw" te gebruiken (maar niet tegen de ander zeggen dat je niet "meisje" zegt tegen iemand boven de twaalf).'
Dus vrouwen mogen (moeten!) wèl onderling loyaal zijn, maar mannen niet? Op zijn zachtst gezegd vreemd. Dat deze mevrouw nog nooit door een man is verdedigd tegen seksistische praatjes van een andere man, geeft toch te denken over het soort mannen dat ze ontmoet. Ik ken mannen die het wèl zouden doen, maar bovendien kan ik het zelf ook tamelijk goed. En waarom toch al die drukte over de woorden 'vrouw' of 'meisje'? Heeft u het nodig uw kracht en waardigheid te putten uit de naam die men u geeft? Je zó druk maken om het feit dat een man je 'meisje' noemt, is naar mijn idee een teken ernstige zelfonderschatting.
COCA-COLA-LIGHT-BREAK!
Ook de sexualiteit wordt uit en te na in het boek bespro¬ken. Ook dà t doen mannen natuurlijk helemaal fout. Citaat: 'Ik voelde me al boos worden toen we voor de eerste keer sex hadden. Ten eerste wilde ik op dat moment geen sex en vond dat hij dat negeerde in zijn typisch mannelijke verlangen om de daad te voltooien (...) ondanks het feit dat ik niet meewerkte. (...) De eerste maanden van de relatie waren heel moeilijk voor me. We vrijden heel vaak en mijn vagina was constant geïrriteerd en overgevoelig en ik had last van schimmels en blaasontsteking (...)'
Dan vraag ik me toch af; heeft deze vrouw weleens gehoord van 'nee' zeggen? Mocht ze toch 'nee' gezegd hebben, dan gaat het hier dus om verkrachting en moet ze zich misschien eens gaan afvragen of haar 'mannen-keuze' wel helemaal oké is. Geïrriteerdheid, overgevoeligheid, blaasontsteking en schimmelinfecties? Dat klinkt nu misschien heel raar, maar daar kunnen tal van oorzaken aan ten grondslag liggen. Een bezoekje aan de huisarts kan wonderen doen.
Of deze: ‘Mannen hebben het er altijd over dat ze ‘een vrouw neuken’. Het wordt tijd dat wij vrouwen de mannen eens flink neuken!’
Gatver! Zo zit het anatomisch gewoon niet ik elkaar. Gevoelsmatig ook niet, wat mij betreft.
Tijdens het spitten in het rapport begon ik toch wel even aan mezelf te twijfelen. Temeer omdat de hier weergegeven citaten ècht niet de meest extreme zijn die ik tegenkwam. De meest smakeloze details spatten hier en daar van de bladzijden af. Ik zal ze u besparen.
Kom ik van een andere planeet? Ben ik gehersenspoeld door het kwaad dat 'man' heet? Ben ik misschien vergiftigd door één of ander eng goedje? Oh, over vergiftigen gesproken... Mevrouw Hite oppert dat vrouwen misschien wel gewoon moeten stoppen met het aangaan van relaties met mannen. 'Misschien zullen vrouwen het opgeven en in andere aspecten van het leven bevrediging proberen te vinden...'
Ha ha! Ik zie het al voor me. Volgens mij trekken het vrouwelijke en het mannelijke elkaar voortdurend aan en is er nauwelijks een sterkere kracht te bedenken. Hite zou toch niet van plan zijn vrouwen met een geheimzinnig serumpje te gaan injecteren waardoor onze hormoonhuishouding uit zijn (haar) doen raakt?
En hoe zit het trouwens met 'man-onvriendelijkheid'? Bestaat dat? En vindt u die reclame ook zo leuk, van 'Why do flies exist? Because guys exist!' of die chocomel-reclame met dat liedje van 'Hey hot shot' of eeeh...die met die kwijlende kantoormevrouwen, wanneer er zo’n mooi-boy de ramen komt wassen… 'Coca-cola-light-break'?
Aan dat laatste ben ik ontzettend toe. Heerlijk!
Eva Lilith.
HET KWAAD DAT ‘MAN’ HEET
'De schuld ligt niet bij de vrouwen, maar bij een maatschappij die gebaseerd is op een hiërarchisch seksistisch systeem dat mannen 'boven' vrouwen plaatst.'
Nee, schrikt u maar niet. Ik ben nog gewoon ik. Het bovenstaande zijn dan ook geen woorden van mij, maar van Shere Hite, de mevrouw van de beroemde 'Hite-rapporten'. Vanwege een onderzoekje dat ik moest doen, was het nodig om in die rapporten te duiken. Een zware klus! Al bij het oriënterend doorbladeren, rezen mij de haren ten berge. Het gaat hier om het boek 'Vrouwen en Liefde', het derder Hite-rapport. Om dat rapport samen te stellen heeft Shere Hite 4.500 Amerikaanse vrouwen van alle leeftijden, rangen, rassen en standen ondervraagd.
'WIJFFIE'
Dan begin ik me toch af te vragen wat dat precies voor vrouwen geweest zijn. Of ik ben zelf niet helemaal normaal, dat kan natuurlijk ook. Die kans is zelfs vrij groot. In ieder geval, het rapport is in mijn ogen één grote, initiatiefloze ver-van-mijn-bed-show waarbij totaal niet gedacht wordt aan enige vorm van zelf-analyse, laat staan aan een gezonde dosis zelfspot. 800 pagina's lang! Moet u horen. Citaat: 'Soms ben ik echt verstijfd van woede door bezitterige gebaren (hand op mijn schouder, een speciale manier van glimlachen) van mannen met wie ik niet eens een "relatie" heb.'
Slachtofferig geklaag dat alleen maar bevestigt en versterkt waar de Hite-dames eigenlijk vanaf willen, namelijk hulpeloos¬heid en weerloosheid. Overigens... 'een hand op mijn schouder' bezitterig? Persoonlijk vind ik dat vaak wel lief. Mijn vriendinnen ook. Nog een citaat: 'Al die gelijkheid is lulkoek. Iedere man die je tegenkomt, probeert je op alle mogelijke manieren te naai¬en. Het wordt tijd dat wij hèn eens goed naaien!'
Iemand die een dergelijke mate van verbittering aan de dag legt, doet er wellicht goed aan een geschikte therapie te zoeken. Straks gaat ze nog iemand (een man) kwaad doen.
In het Hite-rapport wordt ook veel geklaagd over de bijnamen die mannen aan vrouwen geven, zoals 'wijffie', 'meisje', 'kindje' of 'grietje'. What's in a name? Het is maar net waar je je druk om wenst te maken. Waar is hier de nuancering gebleven? Hebben deze vrouwen nooit gehoord van intonatie, gezichtsuitdrukking, bedoeling of context? U zult wellicht geshockeerd zijn, maar in mijn leven zijn zelfs enkele mannen (al dan niet ‘geweest’) die mij ongestraft ‘slet’ mogen noemen! Jawel! Het ene 'wijffie' is tenslotte het andere niet.
SEKSISTISCHE PRAATJES
Er hebben ook vrouwen aan het onderzoek meegedaan die blijkbaar van verveling niet meer weten om welke futiliteit ze zich het eerst druk zullen maken. Leest u het volgende citaat:
'Ik stel soms een paar vragen tegelijk, bijvoorbeeld: "Wil je koffie of melk?" en hij antwoordt dan "Ja" of hij zegt "Nee, nee, ja." Hij vindt dat ik hem één vraag tegelijk moet stel¬len. "Wil je koffie?" (wachten op zijn antwoord). "Wil je melk?" (wachten op zijn antwoord). (...) Aangezien ik vaak verschillende vragen tegelijk stel en hij met ja of nee antwoordt, in plaats van zijn keuze te noemen, ben ik altijd geïrriteerd."
Tjonge jonge jonge... Dit zijn natuurlijk wel héle grote problemen. Een relatie-therapeut zou er overspannen van worden. Zullen we eens een huwelijk gaan redden? Die mevrouw vraagt voortaan gewoon: "Wat wil je drinken schat?" Klaar! Ook weer opgelost! En wat dacht u van deze: 'Ik heb vooral een hekel aan hun onderlinge loyaliteit en absolute onvermogen om tegen een andere man in te gaan. Dat geldt vooral voor seksistische opmerkingen. Ik heb nog nooit gehoord dat de ene man de andere bekritiseerde vanwege een seksistische opmerking (...). Op zijn best zouden zij het indirect doen, bijvoorbeeld door in hun volgende zin het woord "vrouw" te gebruiken (maar niet tegen de ander zeggen dat je niet "meisje" zegt tegen iemand boven de twaalf).'
Dus vrouwen mogen (moeten!) wèl onderling loyaal zijn, maar mannen niet? Op zijn zachtst gezegd vreemd. Dat deze mevrouw nog nooit door een man is verdedigd tegen seksistische praatjes van een andere man, geeft toch te denken over het soort mannen dat ze ontmoet. Ik ken mannen die het wèl zouden doen, maar bovendien kan ik het zelf ook tamelijk goed. En waarom toch al die drukte over de woorden 'vrouw' of 'meisje'? Heeft u het nodig uw kracht en waardigheid te putten uit de naam die men u geeft? Je zó druk maken om het feit dat een man je 'meisje' noemt, is naar mijn idee een teken ernstige zelfonderschatting.
COCA-COLA-LIGHT-BREAK!
Ook de sexualiteit wordt uit en te na in het boek bespro¬ken. Ook dà t doen mannen natuurlijk helemaal fout. Citaat: 'Ik voelde me al boos worden toen we voor de eerste keer sex hadden. Ten eerste wilde ik op dat moment geen sex en vond dat hij dat negeerde in zijn typisch mannelijke verlangen om de daad te voltooien (...) ondanks het feit dat ik niet meewerkte. (...) De eerste maanden van de relatie waren heel moeilijk voor me. We vrijden heel vaak en mijn vagina was constant geïrriteerd en overgevoelig en ik had last van schimmels en blaasontsteking (...)'
Dan vraag ik me toch af; heeft deze vrouw weleens gehoord van 'nee' zeggen? Mocht ze toch 'nee' gezegd hebben, dan gaat het hier dus om verkrachting en moet ze zich misschien eens gaan afvragen of haar 'mannen-keuze' wel helemaal oké is. Geïrriteerdheid, overgevoeligheid, blaasontsteking en schimmelinfecties? Dat klinkt nu misschien heel raar, maar daar kunnen tal van oorzaken aan ten grondslag liggen. Een bezoekje aan de huisarts kan wonderen doen.
Of deze: ‘Mannen hebben het er altijd over dat ze ‘een vrouw neuken’. Het wordt tijd dat wij vrouwen de mannen eens flink neuken!’
Gatver! Zo zit het anatomisch gewoon niet ik elkaar. Gevoelsmatig ook niet, wat mij betreft.
Tijdens het spitten in het rapport begon ik toch wel even aan mezelf te twijfelen. Temeer omdat de hier weergegeven citaten ècht niet de meest extreme zijn die ik tegenkwam. De meest smakeloze details spatten hier en daar van de bladzijden af. Ik zal ze u besparen.
Kom ik van een andere planeet? Ben ik gehersenspoeld door het kwaad dat 'man' heet? Ben ik misschien vergiftigd door één of ander eng goedje? Oh, over vergiftigen gesproken... Mevrouw Hite oppert dat vrouwen misschien wel gewoon moeten stoppen met het aangaan van relaties met mannen. 'Misschien zullen vrouwen het opgeven en in andere aspecten van het leven bevrediging proberen te vinden...'
Ha ha! Ik zie het al voor me. Volgens mij trekken het vrouwelijke en het mannelijke elkaar voortdurend aan en is er nauwelijks een sterkere kracht te bedenken. Hite zou toch niet van plan zijn vrouwen met een geheimzinnig serumpje te gaan injecteren waardoor onze hormoonhuishouding uit zijn (haar) doen raakt?
En hoe zit het trouwens met 'man-onvriendelijkheid'? Bestaat dat? En vindt u die reclame ook zo leuk, van 'Why do flies exist? Because guys exist!' of die chocomel-reclame met dat liedje van 'Hey hot shot' of eeeh...die met die kwijlende kantoormevrouwen, wanneer er zo’n mooi-boy de ramen komt wassen… 'Coca-cola-light-break'?
Aan dat laatste ben ik ontzettend toe. Heerlijk!
Eva Lilith.