wat me nu te binnen schiet, is
wat ik vaak zie, namelijk dat mensen wel het goede idee hebben,
maar dit niet juist kunnen verwoorden, of de juiste vorm geven,
ook dit gegeven heeft invloed op de betekenis,
waarheid
en n u dit zeggende,
is dat iedereen het ware kan voelen, een herkenning als ware,
maar men is niet in staat om hem te benoemen,
dit is niet alleen een gebrek aan kennis, het is ook een deel kennis,
die niet juist is, deze onjuiste kennis beweegt tegen het gevoel van
waarheid, waardoor het lijkt alsof een deel van het ware niet te kennen,
is, omdat het aangeleerde hier tegen ingaat,
zo ontstaat het gevoel van het niet ware,
het is een gevoel dat doet twijfelen, twijfelen over het zijn,
want wat ben je als je twijfelt,
er zijn honderden namen voor twijfelaars,
maar ze leiden allemaal naar 1, namelijk
het niet zijn, hij die twijfelt is niet 1,
nu klinkt dit verwarrend, maar is het niet,
deze 1 is geen ware 1, want de ware 1 is, het zijn,
de onware 1 is, het niet zijn, is niet waar,
wel werkelijk,
is dat iedereen het ware kan voelen, een herkenning als ware,
maar men is niet in staat om hem te benoemen,
dit is niet alleen een gebrek aan kennis, het is ook een deel kennis,
die niet juist is, deze onjuiste kennis beweegt tegen het gevoel van
waarheid, waardoor het lijkt alsof een deel van het ware niet te kennen,
is, omdat het aangeleerde hier tegen ingaat,
zo ontstaat het gevoel van het niet ware,
het is een gevoel dat doet twijfelen, twijfelen over het zijn,
want wat ben je als je twijfelt,
er zijn honderden namen voor twijfelaars,
maar ze leiden allemaal naar 1, namelijk
het niet zijn, hij die twijfelt is niet 1,
nu klinkt dit verwarrend, maar is het niet,
deze 1 is geen ware 1, want de ware 1 is, het zijn,
de onware 1 is, het niet zijn, is niet waar,
wel werkelijk,
ziznl
Misschien kun je daar nog wat over uitwijden?
'Stream of consciousness' bevat alle elementen die jij noemt (expliciet of impliciet), zoals ik het bedoel. Als een snapshot hieruit onder een naam ondergebracht wordt zal de naam aan betekenis winnen of anders gezegd: De ervaring zal toenemen. Dit kan ook denkervaring zijn.
De symbolen en namen zijn op zich alleen verwijzend, maar hebben ook een bestaan als inhoud van het bewustzijn.
Als geheel een gecompliceerde stafkaart die naar intellectuele, culturele en natuurlijke werkelijkheden verwijst.
Wat de dimensies betreft. Die lijken me voor 99% vastgesteld of voorbestemd, met de aantekening dat vaststellen betekent dat je een grens aangeeft tussen zaken die binnen En zaken die buiten die grens vallen. Ontwikkeling lijkt me altijd mogelijk. Neem nieuwe natuurkunde, wiskunde en esthetisch creatieve ontwikkelingen.
Ik probeerde het zo algemeen mogelijk te formuleren, omdat mij niet duidelijk genoeg is wat je vraagstelling is. Waar je naar op zoek bent of wat je aan de orde wilt stellen als een nieuw aspect m.b.t. 'waarheid'.De eerste stap betreft dus een element uit de inhoud van het bewustzijn.
Tja...ik volg je wel en ik heb er geen moeite mee, maar dit is wel radicaal empirisch natuurlijk.
Ik geloof eigenlijk dat het net zo goed kan beginnen met een axioma of een premisse en op grond van een dergelijke premisse, hetgeen feitelijk een soort rationalisatie is of regeling die dimensies opent waarlangs waarnemingen geordend kunnen worden.
Ofwel langs welke dimensie stel je iets vast als je het waarneemt. Wat denk jij? OF zijn de dimensies waarlangs dingen zijn vast te stellen al voorbestemd?
Misschien kun je daar nog wat over uitwijden?
'Stream of consciousness' bevat alle elementen die jij noemt (expliciet of impliciet), zoals ik het bedoel. Als een snapshot hieruit onder een naam ondergebracht wordt zal de naam aan betekenis winnen of anders gezegd: De ervaring zal toenemen. Dit kan ook denkervaring zijn.
De symbolen en namen zijn op zich alleen verwijzend, maar hebben ook een bestaan als inhoud van het bewustzijn.
Als geheel een gecompliceerde stafkaart die naar intellectuele, culturele en natuurlijke werkelijkheden verwijst.
Wat de dimensies betreft. Die lijken me voor 99% vastgesteld of voorbestemd, met de aantekening dat vaststellen betekent dat je een grens aangeeft tussen zaken die binnen En zaken die buiten die grens vallen. Ontwikkeling lijkt me altijd mogelijk. Neem nieuwe natuurkunde, wiskunde en esthetisch creatieve ontwikkelingen.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
@Alain:
Jij wijst er steeds op (naar mijn idee) dat werkelijkheid en waarheid in 1 Waarheid (met een hoofdletter) moeten samenvallen.
Dat vind ik wel evident, maar alleen vanuit een gefantaseert standpunt buiten je zelf: Het standpunt van god of een godheid.
Naar mijn idee kun je je niet losmaken van je eigen menselijke conditie.
Dat wil zeggen dat waarheid van twee kanten komt: Van de geest en van de waarneming. Zonder vrijheid, leugen, niets, dwaling, het tijdelijke enzovoort zouden we geen eigen bestaan hebben, maar een druppel zijn in de oceaan, zonder enig bewustzijn of zelfstandigheid.
Of zie jij wel zo'n mogelijkheid?
Wel ben ik het eens dat het idee van eenheid, zijn is zijn, en niet-zijn is niet-zijn, in ons achterhoofd altijd aanwezig zou moeten zijn.
Jij wijst er steeds op (naar mijn idee) dat werkelijkheid en waarheid in 1 Waarheid (met een hoofdletter) moeten samenvallen.
Dat vind ik wel evident, maar alleen vanuit een gefantaseert standpunt buiten je zelf: Het standpunt van god of een godheid.
Naar mijn idee kun je je niet losmaken van je eigen menselijke conditie.
Dat wil zeggen dat waarheid van twee kanten komt: Van de geest en van de waarneming. Zonder vrijheid, leugen, niets, dwaling, het tijdelijke enzovoort zouden we geen eigen bestaan hebben, maar een druppel zijn in de oceaan, zonder enig bewustzijn of zelfstandigheid.
Of zie jij wel zo'n mogelijkheid?
Wel ben ik het eens dat het idee van eenheid, zijn is zijn, en niet-zijn is niet-zijn, in ons achterhoofd altijd aanwezig zou moeten zijn.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Volgens mij dus een halve waarheid en een ideaal. Het denken heeft goede en slechte kanten zou ik zeggen. Maar 1 ding weet ik zeker: Je kunt er op geen enkele manier om heen.Jeroen schreef:Het probleem, zoals ik het zie, zit em in het conceptueel denken. Door dingen in een kader te plaatsen, komen ze vast te staan en verliezen ze hun oorspronkelijke vorm. Ze krijgen de vorm die wij met ons conceptuele denken gevormd hebben. Ook ons conceptuele denken zelf is gevormd, het is niet echt! Doorbreek die illusie en ga dingen zien zoals ze werkelijk zijn: vormloos en vrij.
Zelf als je het denken het zwijgen oplegt gebeurt dat vanuit gedachten.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
@yopi,
als jij zegt,
Jij wijst er steeds op (naar mijn idee) dat werkelijkheid en waarheid in 1 Waarheid (met een hoofdletter) moeten samenvallen.
dan begrijp je dat ik het goede aanwijs, als het ware
het goede is, wat niet door de mesn word gemaakt,
het slechte is niet, het slechte komt voort uit de mens,
als je dit gegeven dan in een standpunt wil samenvatten,
zoals je zegt,
Dat vind ik wel evident, maar alleen vanuit een gefantaseert standpunt buiten je zelf: Het standpunt van god of een godheid.
zou ik zelf het dus niet voor de naam god of godheid kiezen,
maar voor het goede, en dan niet het goede als fantasie,
maar het goede als idee, de grondgedachte,
als je nu zegt,
Naar mijn idee kun je je niet losmaken van je eigen menselijke conditie.
ben ik het met je eens,
echter, we kunnen onze menselijke conditie wel zelf vormen,
en het vormen moeten we dan naar het evenbeeld van het goede zijn,
wie nu in staat is, om het goede niet na te bootsen, maar daadwerkelijk,
goed is, is 1 met het goede, wie nu 1 is met het goede,
is een god als ware,
deze goddelijke mens, is nu nog steeds een deel,
maar wat als alle mensen goed zijn,
kunnen we nu niet stellen dat de mens god is,
maar nu van de andere kant, want je stlet nog een vraag,
Dat wil zeggen dat waarheid van twee kanten komt: Van de geest en van de waarneming. Zonder vrijheid, leugen, niets, dwaling, het tijdelijke enzovoort zouden we geen eigen bestaan hebben, maar een druppel zijn in de oceaan, zonder enig bewustzijn of zelfstandigheid
het is juist de huidige zelfstandigheid die je maar een druppel laat zijn
in de oceaan van de mensheid, men moet inzien,
dat een oceaan niet een verzamelplek van allerlei verschillende druppels is,
maar een eenheid van dezelfde druppels, ondanks dat hun uiterlijke vorm,
continu verandert en verschilt,
ze zijn toch 1, onvermijdelijk,
zijn ze niet 1, bestaat de oceaan niet,
de grote vraag is nu, waarom zou men een druppel willen zijn,
de waarheid is, omdat het kan,
men vergeet echter dat het kunnen van iets, het iets niet goed maakt,
en zeg eens eerlijk, welk mens is zelfstandig?
in deze werkelijkheid, niemand,
zelfstandig houd in, niet afhankelijk zijn,
je zelf staande kunnen houden,
maar men ziet niet in, dat de eigen ik, altijd afhankelijk is, van de
andere ik,
net zolang, totdat alle vormen van ik 1 zijn,
nu is de mens waarlijk zelfstandig,
en bewust,
goddelijk,
en daarmee wil ik zeggen, wij mensen kunnen alles,
de vraag is, wat heb je ervoor over,
slecht zijn?
daarmee geef ik socrates gelijk en ongelijk,
want als hij zegt dat men maar 1 kan zijn,
om vervolgens te verwijzen naar beroepen of vakken,
dat slaat hij de spreekwoordelijk plank mis,
want men kan maar 1 zijn, namelijk mens,
maar beste socrates, jouw neem ik niets kwalijk,
het zullen wel de verschillende vertalingen zijn,
die jouw 1 heid verdelen,
als jij zegt,
Jij wijst er steeds op (naar mijn idee) dat werkelijkheid en waarheid in 1 Waarheid (met een hoofdletter) moeten samenvallen.
dan begrijp je dat ik het goede aanwijs, als het ware
het goede is, wat niet door de mesn word gemaakt,
het slechte is niet, het slechte komt voort uit de mens,
als je dit gegeven dan in een standpunt wil samenvatten,
zoals je zegt,
Dat vind ik wel evident, maar alleen vanuit een gefantaseert standpunt buiten je zelf: Het standpunt van god of een godheid.
zou ik zelf het dus niet voor de naam god of godheid kiezen,
maar voor het goede, en dan niet het goede als fantasie,
maar het goede als idee, de grondgedachte,
als je nu zegt,
Naar mijn idee kun je je niet losmaken van je eigen menselijke conditie.
ben ik het met je eens,
echter, we kunnen onze menselijke conditie wel zelf vormen,
en het vormen moeten we dan naar het evenbeeld van het goede zijn,
wie nu in staat is, om het goede niet na te bootsen, maar daadwerkelijk,
goed is, is 1 met het goede, wie nu 1 is met het goede,
is een god als ware,
deze goddelijke mens, is nu nog steeds een deel,
maar wat als alle mensen goed zijn,
kunnen we nu niet stellen dat de mens god is,
maar nu van de andere kant, want je stlet nog een vraag,
Dat wil zeggen dat waarheid van twee kanten komt: Van de geest en van de waarneming. Zonder vrijheid, leugen, niets, dwaling, het tijdelijke enzovoort zouden we geen eigen bestaan hebben, maar een druppel zijn in de oceaan, zonder enig bewustzijn of zelfstandigheid
het is juist de huidige zelfstandigheid die je maar een druppel laat zijn
in de oceaan van de mensheid, men moet inzien,
dat een oceaan niet een verzamelplek van allerlei verschillende druppels is,
maar een eenheid van dezelfde druppels, ondanks dat hun uiterlijke vorm,
continu verandert en verschilt,
ze zijn toch 1, onvermijdelijk,
zijn ze niet 1, bestaat de oceaan niet,
de grote vraag is nu, waarom zou men een druppel willen zijn,
de waarheid is, omdat het kan,
men vergeet echter dat het kunnen van iets, het iets niet goed maakt,
en zeg eens eerlijk, welk mens is zelfstandig?
in deze werkelijkheid, niemand,
zelfstandig houd in, niet afhankelijk zijn,
je zelf staande kunnen houden,
maar men ziet niet in, dat de eigen ik, altijd afhankelijk is, van de
andere ik,
net zolang, totdat alle vormen van ik 1 zijn,
nu is de mens waarlijk zelfstandig,
en bewust,
goddelijk,
en daarmee wil ik zeggen, wij mensen kunnen alles,
de vraag is, wat heb je ervoor over,
slecht zijn?
daarmee geef ik socrates gelijk en ongelijk,
want als hij zegt dat men maar 1 kan zijn,
om vervolgens te verwijzen naar beroepen of vakken,
dat slaat hij de spreekwoordelijk plank mis,
want men kan maar 1 zijn, namelijk mens,
maar beste socrates, jouw neem ik niets kwalijk,
het zullen wel de verschillende vertalingen zijn,
die jouw 1 heid verdelen,
Hierin verschillen we van mening dan. Water heeft de vorm van ... water. Is dus niet vormloos.ziznl schreef:Water op zichzelf is vormloos.
leegte is vormloos
je kern is vormloos en compleet
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
nu heb ik begrepen, dat socrates de wijste is,
met dien verstande hij niet pretendeerde te weten,
is dit nu een daadwerkelijk niet weten, of weet socrates hoe de mens
zichzelf kan spiegelen, door als voorbeeld inzicht te geven,
in niet weten, maar onvermijdelijk voortkomt uit weten,
wel is mij duidelijk dat socrates meer weet, dan hij zelf toegeeft,
ten behoeve van de ander, opdat deze zelf tot inzicht komt,
van wat hij niet weet,
verder is bekend dat socrates de mogelijkheid voor de leugen openlaat,
dat wil zeggen ten behoeve van het goede,
zo stelt hij dat de wachters ten behoeve van al het goede,
best een individuele leugen MAG gebruiken,
is dit retorisch, met andere woorden, weet hij, dat de mens hier behoefte,
aan heeft, en gunt hij deze de individuele leugen,
ondanks dat dit het goede schaad,
of,
denkt hij waarlijk dat een leugen ten behoeve van het goede geoorloofd
is,
ieder geval kunnen we stellen, dat we er, zolang we dit niet weten,
gebruik of misbruik van maken,
en plato is de 1e die dit introduceert,
in zijn ideeen, dat wil zeggen, in zijn gevoel waar zijn idee uitvoort is
gekomen,
dit gevoel, de liefde voor socrates, is onrechtvaardig,
deze onrechtvaardigheid, geeft de geboorte aan de werkelijkheid,
de werkelijkheid die word geintroduceert door plato's leerling,
de werkelijkheid komt voort uit gevoel, het gevoel van de ego,
de transformatie van filosofie tot de filosofie, naar een filosofie,
de veelheid van filosofie ten behoeve van het individu,
de rest is bekend,
de westerse "beschaving"
met dien verstande hij niet pretendeerde te weten,
is dit nu een daadwerkelijk niet weten, of weet socrates hoe de mens
zichzelf kan spiegelen, door als voorbeeld inzicht te geven,
in niet weten, maar onvermijdelijk voortkomt uit weten,
wel is mij duidelijk dat socrates meer weet, dan hij zelf toegeeft,
ten behoeve van de ander, opdat deze zelf tot inzicht komt,
van wat hij niet weet,
verder is bekend dat socrates de mogelijkheid voor de leugen openlaat,
dat wil zeggen ten behoeve van het goede,
zo stelt hij dat de wachters ten behoeve van al het goede,
best een individuele leugen MAG gebruiken,
is dit retorisch, met andere woorden, weet hij, dat de mens hier behoefte,
aan heeft, en gunt hij deze de individuele leugen,
ondanks dat dit het goede schaad,
of,
denkt hij waarlijk dat een leugen ten behoeve van het goede geoorloofd
is,
ieder geval kunnen we stellen, dat we er, zolang we dit niet weten,
gebruik of misbruik van maken,
en plato is de 1e die dit introduceert,
in zijn ideeen, dat wil zeggen, in zijn gevoel waar zijn idee uitvoort is
gekomen,
dit gevoel, de liefde voor socrates, is onrechtvaardig,
deze onrechtvaardigheid, geeft de geboorte aan de werkelijkheid,
de werkelijkheid die word geintroduceert door plato's leerling,
de werkelijkheid komt voort uit gevoel, het gevoel van de ego,
de transformatie van filosofie tot de filosofie, naar een filosofie,
de veelheid van filosofie ten behoeve van het individu,
de rest is bekend,
de westerse "beschaving"
de westerse beschaving,
dat is nu net zoiets, waar ons gevoel voor het ware ons doet twijfelen,
waaruit is deze beschaving nu kenbaar,
we kunnen ieder geval stellen, dat er westerlingen zijn,
die beweren dat dit een groot goed is,
een groot goed,
zijn jullie het er mee eens?
ik niet, mij komt het over als een grote illusie,
de illusie van het niet zijn,
maar wat is nu dat grote goed, wat wij als mens dusdanig erkennen,
welke vorm van goed is hier nu uit waar te nemen,
want beste vrienden ik zie het niet,
of is dit weer een retorische grap,
wat zegt wiki over beschaving?
Beschaving heeft een verscheidenheid van betekenissen met betrekking tot de menselijke maatschappij. Het synoniem civilisatie is afgeleid van het Latijnse civis, dat "burger" of "stedeling" betekent. De notie van beschaven, bijschaven of minder ruw maken met een schaaf is afkomstig van het Latijnse woord erudere (ex- = uit, rudis = ruw, onbewerkt), dat herkenbaar is in eruditie.
In een technische betekenis, is een beschaving de complexe maatschappij waarin veel van de mensen in steden leven en hun voedsel door middel van landbouw verkrijgen, in tegenstelling tot stammenmaatschappijen waarin de mensen in kleine groepen leven en in hun onderhoud voorzien door jacht. Gebruikt in deze betekenis, is de beschaving een exclusieve term die op sommige menselijke groepen wordt toegepast.
In bredere zin kan beschaving naar de samenleving of maatschappij verwijzen. Deze definitie is minder exclusief en etnocentrisch dan de eerste. In deze betekenis is beschaving bijna synoniem met cultuur.
Beschaving kan ook een norm van gedrag betekenen, gelijkend op etiquette. Het "beschaafde" gedrag of "beschaafdheid" wordt tegenover ruw of barbaars gedrag gesteld. In deze betekenis impliceert beschaving verfijning.
Een ander gebruik van beschaving combineert de eerste en derde betekenis van het woord en impliceert dat de complexe maatschappij als superieur wordt gezien in relatie tot de minder complexe maatschappijen. Dit standpunt kan worden geassocieerd met imperialisme en in extreme gevallen ook met racisme: de machtige maatschappij kan menen dat het haar recht is om cultureel en met geweld te overheersen vanwege haar gevoelde superioriteit. In het wereldrijk van de Victoriaanse samenleving werd het als een plicht gezien om de onderworpen koloniën op te voeden met de "Westerse" Britse verworvenheden van de Verlichting. Dat was volgens Rudyard Kipling de last die de blanke droeg, de White man's burden.
dank je wiki, ik zie nu heel veel,
maar geen goed,
waar zijn we nu zo "trots"op
zo trots zelfs dat, onze politieke leiders menen,
deze beschaving als verplichting opdringen,
uiteraard tegen een geldelijke financieering,
hoeveel mensen heeft onze beschaving al goed "geholpen"?
wat is er van de indianen terecht gekomen?
of de eskimo's
hoeveel mensen heeft onze beschaving al vernietigt?
en hoe staan wij er zelf voor,
hoe is het met de wsterse mens?
is dit nu het prachtige resultaat van de filosofie?
is dit waar sokrates ons keer op keer op aanspreekt.
had hij de leugen maar nooit toegelaten,
ten behoeve van het goede, want het IS een nadeel,
maar gelukkig hebben we nog voetbal,
veel plezier vanavond,
en geniet van de beschaving,
dat is nu net zoiets, waar ons gevoel voor het ware ons doet twijfelen,
waaruit is deze beschaving nu kenbaar,
we kunnen ieder geval stellen, dat er westerlingen zijn,
die beweren dat dit een groot goed is,
een groot goed,
zijn jullie het er mee eens?
ik niet, mij komt het over als een grote illusie,
de illusie van het niet zijn,
maar wat is nu dat grote goed, wat wij als mens dusdanig erkennen,
welke vorm van goed is hier nu uit waar te nemen,
want beste vrienden ik zie het niet,
of is dit weer een retorische grap,
wat zegt wiki over beschaving?
Beschaving heeft een verscheidenheid van betekenissen met betrekking tot de menselijke maatschappij. Het synoniem civilisatie is afgeleid van het Latijnse civis, dat "burger" of "stedeling" betekent. De notie van beschaven, bijschaven of minder ruw maken met een schaaf is afkomstig van het Latijnse woord erudere (ex- = uit, rudis = ruw, onbewerkt), dat herkenbaar is in eruditie.
In een technische betekenis, is een beschaving de complexe maatschappij waarin veel van de mensen in steden leven en hun voedsel door middel van landbouw verkrijgen, in tegenstelling tot stammenmaatschappijen waarin de mensen in kleine groepen leven en in hun onderhoud voorzien door jacht. Gebruikt in deze betekenis, is de beschaving een exclusieve term die op sommige menselijke groepen wordt toegepast.
In bredere zin kan beschaving naar de samenleving of maatschappij verwijzen. Deze definitie is minder exclusief en etnocentrisch dan de eerste. In deze betekenis is beschaving bijna synoniem met cultuur.
Beschaving kan ook een norm van gedrag betekenen, gelijkend op etiquette. Het "beschaafde" gedrag of "beschaafdheid" wordt tegenover ruw of barbaars gedrag gesteld. In deze betekenis impliceert beschaving verfijning.
Een ander gebruik van beschaving combineert de eerste en derde betekenis van het woord en impliceert dat de complexe maatschappij als superieur wordt gezien in relatie tot de minder complexe maatschappijen. Dit standpunt kan worden geassocieerd met imperialisme en in extreme gevallen ook met racisme: de machtige maatschappij kan menen dat het haar recht is om cultureel en met geweld te overheersen vanwege haar gevoelde superioriteit. In het wereldrijk van de Victoriaanse samenleving werd het als een plicht gezien om de onderworpen koloniën op te voeden met de "Westerse" Britse verworvenheden van de Verlichting. Dat was volgens Rudyard Kipling de last die de blanke droeg, de White man's burden.
dank je wiki, ik zie nu heel veel,
maar geen goed,
waar zijn we nu zo "trots"op
zo trots zelfs dat, onze politieke leiders menen,
deze beschaving als verplichting opdringen,
uiteraard tegen een geldelijke financieering,
hoeveel mensen heeft onze beschaving al goed "geholpen"?
wat is er van de indianen terecht gekomen?
of de eskimo's
hoeveel mensen heeft onze beschaving al vernietigt?
en hoe staan wij er zelf voor,
hoe is het met de wsterse mens?
is dit nu het prachtige resultaat van de filosofie?
is dit waar sokrates ons keer op keer op aanspreekt.
had hij de leugen maar nooit toegelaten,
ten behoeve van het goede, want het IS een nadeel,
maar gelukkig hebben we nog voetbal,
veel plezier vanavond,
en geniet van de beschaving,
na een kort stil zwijgen,
de waarheid,
hij lijkt oneindig, al ben ik de afgelopen dagen een HOOP bevestiging
gezien,
al was het eigenlijk niet eens verbazend,
het is een bevestiging uit wat reeds bekend is,
en toch,
toch geeft het me weer moet om door te gaan,
en het zwijgen doorbreken,
want het IS tijd,
en misschien kunnen jullie me vertellen,
dat daar waar, u mij ontkent,
u wetende ben van wat algemene kennis IS,
zoals de evolutie van de filosofie,
en alle westerse religies, die hier uit voort komen,
wat ik mij afvraag, hoe komt het dat men zoveel kennis heeft,
maar niet weet,
is dit nu waar, of liegt men,
want het is waar dat plato de ware is, dat wil zeggen,
de grondlegger voor het idea,
het ene abstacte waar alles uit voorkomt,
de ene god,
zoals zijn liefje socrates hem heeft verteld,
dat ene abstracte, wat tussen haakjes al eeuwen bestaat, en zelfs
met geweld opgedrongen in onze gedachte,
terug te vinden is in elke religie,
en toch,
ontkent men mijn gedachte,
zou het men om mij te doen zijn?
maar weten deze mensen niet, dat het 1, wat zij ontkennen,
met behulp van de veelheid,
alleen maar kan voort komen uit,
1
zijzelf, de ego, dit is wat de massa niet begrijpt,
om maar verder te gaan,
wat niet waar is, het feit dat onze plato, het idea gebaard heeft,
want beredeneerd men verder,
is het de goddelijke socrates, die de geboorte aan plato's herrinnering
geeft,
vervolgens heeft idea een scholé, gecreeert,
een plek gebaseerd op scholé
de geboorte van de vrije tijd,
allemaal met behulp van de logos,
wie deze logos spreekt,
spreekt 1
de ware universele taal,
1 taal, die al jaren verstopt IS,
het is namelijk god, die de taal verspreide,
omdat men hem evenaarde,
onder leiding van nimrod,
de logos,
met behulp van de feniciers,
gecreeerd tot het modern geschreven schrift
de baarmoeder van alle talen, (nabootsingen)
vervormd tot een leugen,
door de rekenkunst van worden,
maar het valt op,
de retoren, zijn eindelijk in verval,
hun gespin houd geen stand,
en de inhoudloze kreten LOGIE
vervaagd, de sluier van maja, verdwijnt,
de roes die dionysis ons in heeft bedwelmd,
trekt langzaam weg,
het felle licht van apollo dooft,
jezus komt bijna, enzo ook de anti christ,
en beiden zijn waar,
waar naar het idea van de christ en de antichrist,
want hij WEET de waarheid,
de waarheid over U,
de waarheid,
hij lijkt oneindig, al ben ik de afgelopen dagen een HOOP bevestiging
gezien,
al was het eigenlijk niet eens verbazend,
het is een bevestiging uit wat reeds bekend is,
en toch,
toch geeft het me weer moet om door te gaan,
en het zwijgen doorbreken,
want het IS tijd,
en misschien kunnen jullie me vertellen,
dat daar waar, u mij ontkent,
u wetende ben van wat algemene kennis IS,
zoals de evolutie van de filosofie,
en alle westerse religies, die hier uit voort komen,
wat ik mij afvraag, hoe komt het dat men zoveel kennis heeft,
maar niet weet,
is dit nu waar, of liegt men,
want het is waar dat plato de ware is, dat wil zeggen,
de grondlegger voor het idea,
het ene abstacte waar alles uit voorkomt,
de ene god,
zoals zijn liefje socrates hem heeft verteld,
dat ene abstracte, wat tussen haakjes al eeuwen bestaat, en zelfs
met geweld opgedrongen in onze gedachte,
terug te vinden is in elke religie,
en toch,
ontkent men mijn gedachte,
zou het men om mij te doen zijn?
maar weten deze mensen niet, dat het 1, wat zij ontkennen,
met behulp van de veelheid,
alleen maar kan voort komen uit,
1
zijzelf, de ego, dit is wat de massa niet begrijpt,
om maar verder te gaan,
wat niet waar is, het feit dat onze plato, het idea gebaard heeft,
want beredeneerd men verder,
is het de goddelijke socrates, die de geboorte aan plato's herrinnering
geeft,
vervolgens heeft idea een scholé, gecreeert,
een plek gebaseerd op scholé
de geboorte van de vrije tijd,
allemaal met behulp van de logos,
wie deze logos spreekt,
spreekt 1
de ware universele taal,
1 taal, die al jaren verstopt IS,
het is namelijk god, die de taal verspreide,
omdat men hem evenaarde,
onder leiding van nimrod,
de logos,
met behulp van de feniciers,
gecreeerd tot het modern geschreven schrift
de baarmoeder van alle talen, (nabootsingen)
vervormd tot een leugen,
door de rekenkunst van worden,
maar het valt op,
de retoren, zijn eindelijk in verval,
hun gespin houd geen stand,
en de inhoudloze kreten LOGIE
vervaagd, de sluier van maja, verdwijnt,
de roes die dionysis ons in heeft bedwelmd,
trekt langzaam weg,
het felle licht van apollo dooft,
jezus komt bijna, enzo ook de anti christ,
en beiden zijn waar,
waar naar het idea van de christ en de antichrist,
want hij WEET de waarheid,
de waarheid over U,
als nu plato het ware zegt, met behulp van socrates,
want laten we waarlijk blijven, plato speekt niet uit eigen naam,
hij verstopt zich, als ware,
dan is hij tevens de creator van 2
daar waar hij aristoteles, heeft gebaard,
die vervolgens de veelheid brengt,
aristoteles, de nabootser, die bewust retorisch nabootst,
om zelf 1 te kunnen ZIJN,
de massa zijn geliefde werkelijkheid,
wat echter deze intellegente man niet begreep,
is 1
er is maar 1 goed,
aristoteles is een ego,
een ego die de veelheid in gang heeft gezet,
terwijl zijn mentor, zijn leven wijd aan 1,
hoe onrechtvaardig ben je dan?
als je met vertrouwen, de kennis leert, van 1
om deze vervolgens te verdelen,
in veelheid,
dit is niet knap,
dit is slecht,
al kunnen we niet stellen dat aristoteles, bewust weet,
wat hij heeft gecreerd,
of wel?
want laten we waarlijk blijven, plato speekt niet uit eigen naam,
hij verstopt zich, als ware,
dan is hij tevens de creator van 2
daar waar hij aristoteles, heeft gebaard,
die vervolgens de veelheid brengt,
aristoteles, de nabootser, die bewust retorisch nabootst,
om zelf 1 te kunnen ZIJN,
de massa zijn geliefde werkelijkheid,
wat echter deze intellegente man niet begreep,
is 1
er is maar 1 goed,
aristoteles is een ego,
een ego die de veelheid in gang heeft gezet,
terwijl zijn mentor, zijn leven wijd aan 1,
hoe onrechtvaardig ben je dan?
als je met vertrouwen, de kennis leert, van 1
om deze vervolgens te verdelen,
in veelheid,
dit is niet knap,
dit is slecht,
al kunnen we niet stellen dat aristoteles, bewust weet,
wat hij heeft gecreerd,
of wel?
nimrod, eens van gehoord?
weet u wie hij is?
hij IS de baarmoeder van de idea slecht,
nimrod, IS integenstelling wat de bijbel zegt,
een griek,
een griekse geest,
een geest beinvloed door, de WETENDE,
de ware kennis,
van de illias tot aan aristoteles,
hij die dit begrijpt, weet als ware,
het al,
de kosmos, in de ware zin des woords,
hij die inziet hoe je creeert,
maar niet bestand IS, tegen zijn eigen begeerte,
gaat creeeren,
een werkelijkheid, als ware,
IS slecht,
hij WEET wat hij veroorzaakt,
en dit beste vrienden,
is uw god,
uw allah, boedha, nabootsing na nabootsing,
en nu in 2010 in oneindig,
de moderne vrije geest,
niet wetende dat on eindig,
NIETS IS,
de apocalipse, IS het niets,
een slecht idea,
de wereld zal vergaan in NIETS,
de grootste retorische grap,
de massa is bang voor niets,
en neemt het er onder tussen schaamteloos van,
aangeleerd door het systeem,
een creatie van ari,
een idea,
een retorische vrijheid,
de truck IS,
u onvermijdeliok zelf kiest, voor het SLECHTE,
vrij willig, zoals men dat noemt,
het slechte idea
het idea van aristoteles, om 1 "goed" na te boetseren, in veelheid,
met de juiste ware kennis van 1,
dit is waar de vrijheid u tot dwingt,
een naboetsering van 1,
1 die miljoenen namen heeft, nimrod, aristoteles,
joden, israeli, moslim, christen,
links, rechts, midden, paars, groen, rood, amtenaar, burger,
homo, lesbie, bi, verkrachter, pedo,hoer, buitenlander,
surinamer, antilliaan, turk, marokaan,
crimineel, politie, leger, geweld, pijn, ziekte, ellende,
geluk, hebben, auto, vrouw, geld, werk, werkeloos, afhankelijk,
vast, vrijheid,
christus, geestelijke verlichting,
vrij van geest,
alleen het lichaam blijft,
de anti christ,
de ego,
de tiran,
1
de valse 1,
1 slecht idea verwoord in de juiste logos,
dat wil zeggen onweelegbaar,
dit is de geboorte van de leugen,
weet u wie hij is?
hij IS de baarmoeder van de idea slecht,
nimrod, IS integenstelling wat de bijbel zegt,
een griek,
een griekse geest,
een geest beinvloed door, de WETENDE,
de ware kennis,
van de illias tot aan aristoteles,
hij die dit begrijpt, weet als ware,
het al,
de kosmos, in de ware zin des woords,
hij die inziet hoe je creeert,
maar niet bestand IS, tegen zijn eigen begeerte,
gaat creeeren,
een werkelijkheid, als ware,
IS slecht,
hij WEET wat hij veroorzaakt,
en dit beste vrienden,
is uw god,
uw allah, boedha, nabootsing na nabootsing,
en nu in 2010 in oneindig,
de moderne vrije geest,
niet wetende dat on eindig,
NIETS IS,
de apocalipse, IS het niets,
een slecht idea,
de wereld zal vergaan in NIETS,
de grootste retorische grap,
de massa is bang voor niets,
en neemt het er onder tussen schaamteloos van,
aangeleerd door het systeem,
een creatie van ari,
een idea,
een retorische vrijheid,
de truck IS,
u onvermijdeliok zelf kiest, voor het SLECHTE,
vrij willig, zoals men dat noemt,
het slechte idea
het idea van aristoteles, om 1 "goed" na te boetseren, in veelheid,
met de juiste ware kennis van 1,
dit is waar de vrijheid u tot dwingt,
een naboetsering van 1,
1 die miljoenen namen heeft, nimrod, aristoteles,
joden, israeli, moslim, christen,
links, rechts, midden, paars, groen, rood, amtenaar, burger,
homo, lesbie, bi, verkrachter, pedo,hoer, buitenlander,
surinamer, antilliaan, turk, marokaan,
crimineel, politie, leger, geweld, pijn, ziekte, ellende,
geluk, hebben, auto, vrouw, geld, werk, werkeloos, afhankelijk,
vast, vrijheid,
christus, geestelijke verlichting,
vrij van geest,
alleen het lichaam blijft,
de anti christ,
de ego,
de tiran,
1
de valse 1,
1 slecht idea verwoord in de juiste logos,
dat wil zeggen onweelegbaar,
dit is de geboorte van de leugen,
een forum,
komt deze niet voort uit de agora?
het hart van de polis,
al is een forum uiteraard een latijnse vertaling,
wat niet helemaal strookt, want de forum bestond al,
het is de markt, dat wil zeggen de lokatie waar deze staat,
in de latere zin, is hier de rechtspraak en debat bijgevoegd,
als, de agora,
komt deze niet voort uit de agora?
het hart van de polis,
al is een forum uiteraard een latijnse vertaling,
wat niet helemaal strookt, want de forum bestond al,
het is de markt, dat wil zeggen de lokatie waar deze staat,
in de latere zin, is hier de rechtspraak en debat bijgevoegd,
als, de agora,
wat gebeurd er met DE WET?
De chronologie van de Nederlandse wetgeving geeft een overzicht van enkele belangrijke formele gebeurtenissen in de Nederlandse wetgeving door de jaren heen.
Een exact begin van deze periode is niet aan te geven, omdat wetgeving ook van toepassing blijft als een staat ten onder gaat en wordt opgevolgd door een andere staat. Zo bleef de Franse wetgeving na de ondergang van het Franse keizerrijk van Napoleon Bonaparte van kracht. De laatste Franse wet in Nederland was de Mijnwet van 1810 (Loi concernant les Mines, les Minières et les Carrières); deze wet is pas op 1 januari 2003 afgeschaft.
1813 - proclamatie door het driemanschap van 1813 van het Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden, waarin onder meer bepaald werd dat de Franse wetten bleven gelden
1814 - Grondwet
24 augustus 1815 - Grondwet Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
29 september 1815 - Wet instelling van de Orde van de Nederlandse Leeuw
1818 - Blanketwet
18 april 1827 - Wet op de rechterlijke organisatie (RO)
17 mei 1827 - inwerkingtreding RO
15 mei 1829 - Wet algemene bepalingen (AB)
1 oktober 1838 - inwerkingtreding AB, Wetboek van Koophandel
1840 - Grondwet (België eraf)
5 maart 1848 - grote wijziging in grondwet
5 augustus 1850 - Wet op de Parlementaire Enquête
2 september 1850 - inwerkingtreding van de Wet op de Parlementaire Enquête
1852 - inwerkingtreding Telegraafwet
21 december 1861 - Wet op de Raad van State
3 maart 1881 - Wetboek van Strafrecht (Sr)
1 september 1886 - inwerkingtreding Sr
12 december 1892 - Wet op het Nederlanderschap en het ingezetenschap
30 september 1893 - Faillissementswet
1 september 1896 - inwerkingtreding Faillissementswet
1 maart 1904 - inwerkingtreding Telegraaf- en Telefoonwet 1904; intrekking Telegraafwet
15 januari 1921 - Wetboek van Strafvordering (Sv)
1 januari 1926 - inwerkingtreding Sv
12 december 1929 - Ambtenarenwet
15 maart 1930 - inwerkingtreding Ambtenarenwet
4 september 1935 - inwerkingtreding Radio-Omroep-Zender-Wet 1935
28 oktober 1954 - Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
29 december 1954 - inwerkingtreding van het Statuut
1 januari 1956 - inwerkingtreding Wet op het kijkgeld
2 juli 1959 - Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR)
9 maart 1962 - nieuwe Wet op de Raad van State
16 april 1962 - inwerkingtreding Wet op de Raad van State
1 oktober 1962 - inwerkingtreding AWR
1 januari 1969 - inwerkingtreding Wet op de omroepbijdragen; intrekking Wet op het kijkgeld
3 april 1969 - Overgangswet nieuw Burgerlijk Wetboek
29 mei 1969 - inwerkingtreding Omroepwet
1 januari 1970 - inwerkingtreding Overgangswet nieuw BW, Burgerlijk Wetboek Boek 1
26 juli 1976 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 2
4 februari 1981 - Wet Nationale Ombudsman
10 juni 1981 - inwerkingtreding Wet Nationale Ombudsman
19 december 1984 - Rijkswet op het Nederlanderschap
1 januari 1985 - inwerkingtreding Rijkswet op het Nederlanderschap; intrekking Wet op het Nederlanderschap en het ingezetenschap
1 januari 1988 - inwerkingtreding Mediawet; intrekking Omroepwet en Wet op de omroepbijdragen
1 januari 1989 - inwerkingtreding Wet op de telecommunicatievoorzieningen; intrekking Telegraaf- en telefoonwet 1904
3 juli 1989 - Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wet Mulder)
28 september 1989 - Kieswet
1 november 1989 - inwerkingtreding van de Kieswet
30 mei 1990 - Invorderingswet 1990
1 juni 1990 - inwerkingtreding Invorderingswet 1990
1 april 1991 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 8
6 juni 1991 - Waterschapswet
1 januari 1992 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 3, 5, 6 en 7 en Waterschapswet
14 februari 1992 - Gemeentewet
1 september 1992 - inwerkingtreding Wet Mulder
10 september 1992 - Provinciewet
4 juni 1992 - Algemene wet bestuursrecht
9 december 1993 - Politiewet 1993
1 januari 1994 - inwerkingtreding Gemeentewet, Provinciewet, Awb
1 april 1994 - inwerkingtreding Politiewet 1993
21 april 1994 - Wegenverkeerswet 1994
1 januari 1995 - inwerkingtreding Wegenverkeerswet 1994
15 december 1998 - inwerkingtreding Telecommunicatiewet; intrekking Wet op de telecommunicatievoorzieningen
6 juli 2000 - Wet bescherming persoonsgegevens
23 november 2000 - Vreemdelingenwet 2000
1 april 2001 - inwerkingtreding Vreemdelingenwet 2000
1 september 2001 - inwerkingtreding Wet bescherming persoonsgegevens
2002 - wijziging van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
1 januari 2003 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 4
1 januari 2003 - afschaffing van de laatste Franstalige wet in Nederland, de Mijnwet van 1810 (Loi concernant les Mines, les Minières et les Carrières)
10 november 2004 - intrekking Radio-Omroep-Zender-Wet 1935
200 jaar nederlands wet
De chronologie van de Nederlandse wetgeving geeft een overzicht van enkele belangrijke formele gebeurtenissen in de Nederlandse wetgeving door de jaren heen.
Een exact begin van deze periode is niet aan te geven, omdat wetgeving ook van toepassing blijft als een staat ten onder gaat en wordt opgevolgd door een andere staat. Zo bleef de Franse wetgeving na de ondergang van het Franse keizerrijk van Napoleon Bonaparte van kracht. De laatste Franse wet in Nederland was de Mijnwet van 1810 (Loi concernant les Mines, les Minières et les Carrières); deze wet is pas op 1 januari 2003 afgeschaft.
1813 - proclamatie door het driemanschap van 1813 van het Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden, waarin onder meer bepaald werd dat de Franse wetten bleven gelden
1814 - Grondwet
24 augustus 1815 - Grondwet Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
29 september 1815 - Wet instelling van de Orde van de Nederlandse Leeuw
1818 - Blanketwet
18 april 1827 - Wet op de rechterlijke organisatie (RO)
17 mei 1827 - inwerkingtreding RO
15 mei 1829 - Wet algemene bepalingen (AB)
1 oktober 1838 - inwerkingtreding AB, Wetboek van Koophandel
1840 - Grondwet (België eraf)
5 maart 1848 - grote wijziging in grondwet
5 augustus 1850 - Wet op de Parlementaire Enquête
2 september 1850 - inwerkingtreding van de Wet op de Parlementaire Enquête
1852 - inwerkingtreding Telegraafwet
21 december 1861 - Wet op de Raad van State
3 maart 1881 - Wetboek van Strafrecht (Sr)
1 september 1886 - inwerkingtreding Sr
12 december 1892 - Wet op het Nederlanderschap en het ingezetenschap
30 september 1893 - Faillissementswet
1 september 1896 - inwerkingtreding Faillissementswet
1 maart 1904 - inwerkingtreding Telegraaf- en Telefoonwet 1904; intrekking Telegraafwet
15 januari 1921 - Wetboek van Strafvordering (Sv)
1 januari 1926 - inwerkingtreding Sv
12 december 1929 - Ambtenarenwet
15 maart 1930 - inwerkingtreding Ambtenarenwet
4 september 1935 - inwerkingtreding Radio-Omroep-Zender-Wet 1935
28 oktober 1954 - Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden
29 december 1954 - inwerkingtreding van het Statuut
1 januari 1956 - inwerkingtreding Wet op het kijkgeld
2 juli 1959 - Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR)
9 maart 1962 - nieuwe Wet op de Raad van State
16 april 1962 - inwerkingtreding Wet op de Raad van State
1 oktober 1962 - inwerkingtreding AWR
1 januari 1969 - inwerkingtreding Wet op de omroepbijdragen; intrekking Wet op het kijkgeld
3 april 1969 - Overgangswet nieuw Burgerlijk Wetboek
29 mei 1969 - inwerkingtreding Omroepwet
1 januari 1970 - inwerkingtreding Overgangswet nieuw BW, Burgerlijk Wetboek Boek 1
26 juli 1976 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 2
4 februari 1981 - Wet Nationale Ombudsman
10 juni 1981 - inwerkingtreding Wet Nationale Ombudsman
19 december 1984 - Rijkswet op het Nederlanderschap
1 januari 1985 - inwerkingtreding Rijkswet op het Nederlanderschap; intrekking Wet op het Nederlanderschap en het ingezetenschap
1 januari 1988 - inwerkingtreding Mediawet; intrekking Omroepwet en Wet op de omroepbijdragen
1 januari 1989 - inwerkingtreding Wet op de telecommunicatievoorzieningen; intrekking Telegraaf- en telefoonwet 1904
3 juli 1989 - Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wet Mulder)
28 september 1989 - Kieswet
1 november 1989 - inwerkingtreding van de Kieswet
30 mei 1990 - Invorderingswet 1990
1 juni 1990 - inwerkingtreding Invorderingswet 1990
1 april 1991 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 8
6 juni 1991 - Waterschapswet
1 januari 1992 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 3, 5, 6 en 7 en Waterschapswet
14 februari 1992 - Gemeentewet
1 september 1992 - inwerkingtreding Wet Mulder
10 september 1992 - Provinciewet
4 juni 1992 - Algemene wet bestuursrecht
9 december 1993 - Politiewet 1993
1 januari 1994 - inwerkingtreding Gemeentewet, Provinciewet, Awb
1 april 1994 - inwerkingtreding Politiewet 1993
21 april 1994 - Wegenverkeerswet 1994
1 januari 1995 - inwerkingtreding Wegenverkeerswet 1994
15 december 1998 - inwerkingtreding Telecommunicatiewet; intrekking Wet op de telecommunicatievoorzieningen
6 juli 2000 - Wet bescherming persoonsgegevens
23 november 2000 - Vreemdelingenwet 2000
1 april 2001 - inwerkingtreding Vreemdelingenwet 2000
1 september 2001 - inwerkingtreding Wet bescherming persoonsgegevens
2002 - wijziging van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering
1 januari 2003 - inwerkingtreding Burgerlijk Wetboek Boek 4
1 januari 2003 - afschaffing van de laatste Franstalige wet in Nederland, de Mijnwet van 1810 (Loi concernant les Mines, les Minières et les Carrières)
10 november 2004 - intrekking Radio-Omroep-Zender-Wet 1935
200 jaar nederlands wet
Laatst gewijzigd door alain op 27 jul 2010, 10:36, 1 keer totaal gewijzigd.
misschien kunnen we verder terug kijken,
Men koos Solon tot wetgever met speciale bevoegdheden. Aangezien we niet weten hoe de Draconische codex uit ca. 621 v.Chr. er precies heeft uitgezien en omdat latere generaties bepaalde wetten aan Solon hebben toegeschreven om hieraan meer autoriteit te verlenen, is het vrijwel onmogelijk om exacte uitspraken te doen over Solons activiteit als wetgever. Het is in elk geval wel zeker dat de Solonische codex een afgerond geheel vormde, dat alle facetten van het sociale leven reguleerde. De codex werd op draaibare houten rollen gegrift en opgesteld op het stadhuis, zodat iedereen ze kon raadplegen. Er zijn wetten op bestuurlijk terrein zoals de wet die de bevolking in 4 klassen verdeeld die niet erfelijk was bepaald, maar naar bezit. De 4 vermogensklassen zijn de Pentakosiomedimnoi, de Hippeis, de Zeugitai en de Thétes. Ook zorgt Solon voor de reorganisatie van bestuursorganen. De armste bevolkingsgroep wordt alleen toegelaten tot de volksvergadering en de volksrechtbank; vooral in het laatste orgaan ligt de kiem voor de latere democratische ontwikkelingen binnen Athene. Solon wil zijn medeburgers onverantwoordelijk opportunisme afleren door verplicht te stellen dat in een situatie van politieke onrust elke burger verplicht is om de partij te kiezen die men het rechtvaardigste acht. Er zijn zeden- en huwelijkswetten. Wetten over legaten. Regels die het rouwmisbaar en de begrafenisriten beperken zouden door Epimenides zijn aanbevolen. De plicht van ouders om hun kinderen een ambacht te laten leren is gekoppeld aan de plicht van kinderen om de oude dag van hun ouders te ondersteunen. Vele regels dwingen om rekening met elkaar te houden. Er worden uitvoerbeperkingen ingesteld voor alle landbouwproducten behalve olijfolie. De opbrengst van de Attische bodem moet worden gebruikt om de inwoners van Attica te voeden en niet als ruilmiddel voor luxe goederen. Er is een vreemdelingenbeleid: buitenlanders (metoiken) die een ambacht uitoefenen en met hun hele gezin in Athene komen wonen, kunnen het burgerrecht krijgen. Wanneer we deze regel combineren met de voorgaande, lijkt Solon hiermee aan te sturen op de stimulering van de export van niet-agrarische producten. De invoering van de nieuwe codex verliep niet zonder problemen. Vele mensen wendden zich tot Solon met het verzoek om hier en daar iets toe te voegen, te wijzigen of weg te laten, maar hij wilde niet op dergelijke verzoeken ingaan. Men moest nu eerst maar eens proberen onder deze nieuwe wet te leven. Om aan de druk te ontkomen bedacht hij de volgende list: hij maakte bekend dat hij zijn oude beroep van koopman weer wilde uitoefenen en vroeg toestemming om Athene voor een periode van tien jaren te verlaten. Aangezien nu Solon de enige persoon was die de bevoegdheid bezat om wijzigingen in de wet aan te brengen, waren de Atheners hierdoor dus wel verplicht om zich aan de nieuwe wetgeving te gewennen. In feite gaat Solon dus vrijwillig in ballingschap.
Men koos Solon tot wetgever met speciale bevoegdheden. Aangezien we niet weten hoe de Draconische codex uit ca. 621 v.Chr. er precies heeft uitgezien en omdat latere generaties bepaalde wetten aan Solon hebben toegeschreven om hieraan meer autoriteit te verlenen, is het vrijwel onmogelijk om exacte uitspraken te doen over Solons activiteit als wetgever. Het is in elk geval wel zeker dat de Solonische codex een afgerond geheel vormde, dat alle facetten van het sociale leven reguleerde. De codex werd op draaibare houten rollen gegrift en opgesteld op het stadhuis, zodat iedereen ze kon raadplegen. Er zijn wetten op bestuurlijk terrein zoals de wet die de bevolking in 4 klassen verdeeld die niet erfelijk was bepaald, maar naar bezit. De 4 vermogensklassen zijn de Pentakosiomedimnoi, de Hippeis, de Zeugitai en de Thétes. Ook zorgt Solon voor de reorganisatie van bestuursorganen. De armste bevolkingsgroep wordt alleen toegelaten tot de volksvergadering en de volksrechtbank; vooral in het laatste orgaan ligt de kiem voor de latere democratische ontwikkelingen binnen Athene. Solon wil zijn medeburgers onverantwoordelijk opportunisme afleren door verplicht te stellen dat in een situatie van politieke onrust elke burger verplicht is om de partij te kiezen die men het rechtvaardigste acht. Er zijn zeden- en huwelijkswetten. Wetten over legaten. Regels die het rouwmisbaar en de begrafenisriten beperken zouden door Epimenides zijn aanbevolen. De plicht van ouders om hun kinderen een ambacht te laten leren is gekoppeld aan de plicht van kinderen om de oude dag van hun ouders te ondersteunen. Vele regels dwingen om rekening met elkaar te houden. Er worden uitvoerbeperkingen ingesteld voor alle landbouwproducten behalve olijfolie. De opbrengst van de Attische bodem moet worden gebruikt om de inwoners van Attica te voeden en niet als ruilmiddel voor luxe goederen. Er is een vreemdelingenbeleid: buitenlanders (metoiken) die een ambacht uitoefenen en met hun hele gezin in Athene komen wonen, kunnen het burgerrecht krijgen. Wanneer we deze regel combineren met de voorgaande, lijkt Solon hiermee aan te sturen op de stimulering van de export van niet-agrarische producten. De invoering van de nieuwe codex verliep niet zonder problemen. Vele mensen wendden zich tot Solon met het verzoek om hier en daar iets toe te voegen, te wijzigen of weg te laten, maar hij wilde niet op dergelijke verzoeken ingaan. Men moest nu eerst maar eens proberen onder deze nieuwe wet te leven. Om aan de druk te ontkomen bedacht hij de volgende list: hij maakte bekend dat hij zijn oude beroep van koopman weer wilde uitoefenen en vroeg toestemming om Athene voor een periode van tien jaren te verlaten. Aangezien nu Solon de enige persoon was die de bevoegdheid bezat om wijzigingen in de wet aan te brengen, waren de Atheners hierdoor dus wel verplicht om zich aan de nieuwe wetgeving te gewennen. In feite gaat Solon dus vrijwillig in ballingschap.
Europa (mythologie)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Europa en de stier (ca. 1869) van Gustave Moreau
De verkrachting van Europa door Rubens (1577-1640)In de Griekse mythologie was Europa (Grieks: Ευρώπη, Evrópi) een mooi meisje waar Zeus een oogje op had.
Zij was een dochter van het Fenicische koningspaar Agenor en Telephassa. Volgens de meest bekende versie van het verhaal was de jonge Europa op zekere dag samen met haar vriendinnetjes aan het spelen op het strand in de buurt van Sidon, waar Zeus werd getroffen door de charmes van het meisje.
Om aan de achterdocht van zijn jaloerse echtgenote Hera te ontsnappen, maar ook om het meisje met zijn goddelijke verschijning niet af te schrikken, veranderde Zeus zichzelf in een witte stier. Toen het speelse meisje op de rug van het bijzonder aardige dier was geklommen, ging hij er plots met haar vandoor. Hij liep de golven in en zwom in één stuk door naar het eiland Kreta, zijn geboorteplaats. Daar aangekomen voerde hij volgens sommigen zijn geliefde naar de stad Gortys, waar hij zich in zijn ware gedaante aan het meisje vertoonde en met haar, in de schaduw van een plataan, de liefde bedreef. Zij baarde hem drie zonen, Minos, Rhadamanthys en Sarpedon.
De ontvoering van Europa op het Griekse €2-muntstukOmdat Zeus naar de Olympus moest terugkeren, trouwde Europa met Asterion, de koning van Kreta, die haar drie zonen geadopteerd had en als een goede stiefvader de jongens mee opvoedde.
De reis die Zeus - in stierengedaante - met Europa maakte zou misschien een aetiologische verklaring kunnen zijn voor een cultureel en economisch gegeven: het is bekend dat verschillende eilanden in de oostelijke Middellandse Zee ooit als uitvalsbasis werden uitgekozen door migrerende bevolkingsgroepen uit het Midden-Oosten.
Omdat ook het Grieks alfabet feitelijk teruggaat op het Fenicische, lijkt het ook niet zo vreemd dat de mythologie Europa voorstelt als de moeder van Minos, en dus ook van de Minoïsche cultuur, de oudste beschaving in het werelddeel Europa.
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Europa en de stier (ca. 1869) van Gustave Moreau
De verkrachting van Europa door Rubens (1577-1640)In de Griekse mythologie was Europa (Grieks: Ευρώπη, Evrópi) een mooi meisje waar Zeus een oogje op had.
Zij was een dochter van het Fenicische koningspaar Agenor en Telephassa. Volgens de meest bekende versie van het verhaal was de jonge Europa op zekere dag samen met haar vriendinnetjes aan het spelen op het strand in de buurt van Sidon, waar Zeus werd getroffen door de charmes van het meisje.
Om aan de achterdocht van zijn jaloerse echtgenote Hera te ontsnappen, maar ook om het meisje met zijn goddelijke verschijning niet af te schrikken, veranderde Zeus zichzelf in een witte stier. Toen het speelse meisje op de rug van het bijzonder aardige dier was geklommen, ging hij er plots met haar vandoor. Hij liep de golven in en zwom in één stuk door naar het eiland Kreta, zijn geboorteplaats. Daar aangekomen voerde hij volgens sommigen zijn geliefde naar de stad Gortys, waar hij zich in zijn ware gedaante aan het meisje vertoonde en met haar, in de schaduw van een plataan, de liefde bedreef. Zij baarde hem drie zonen, Minos, Rhadamanthys en Sarpedon.
De ontvoering van Europa op het Griekse €2-muntstukOmdat Zeus naar de Olympus moest terugkeren, trouwde Europa met Asterion, de koning van Kreta, die haar drie zonen geadopteerd had en als een goede stiefvader de jongens mee opvoedde.
De reis die Zeus - in stierengedaante - met Europa maakte zou misschien een aetiologische verklaring kunnen zijn voor een cultureel en economisch gegeven: het is bekend dat verschillende eilanden in de oostelijke Middellandse Zee ooit als uitvalsbasis werden uitgekozen door migrerende bevolkingsgroepen uit het Midden-Oosten.
Omdat ook het Grieks alfabet feitelijk teruggaat op het Fenicische, lijkt het ook niet zo vreemd dat de mythologie Europa voorstelt als de moeder van Minos, en dus ook van de Minoïsche cultuur, de oudste beschaving in het werelddeel Europa.
De Minoïsche beschaving heerste vanuit Kreta van ongeveer 3500 v.Chr. tot ongeveer 1375 v.Chr.. Zij ging aan de Myceense vooraf met vervolgens de klassiek Griekse beschaving als late uitloper. Vele Griekse mythen en legenden zijn op de Minoïsche beschaving terug te voeren waaronder de legende van de Minotaurus in het labyrint van Knossos. De benaming Minoïsch werd ook op basis daarvan door de archeoloog die in belangrijke mate tot de herontdekking van deze beschaving heeft bijgedragen (Arthur John Evans) voorgesteld. Maar het is niet bekend hoe de zogenaamde 'Minoërs' zichzelf noemden. Wel is bekend dat zij in het Oude Egypte keftioe genoemd werden. In de Bijbel komt een naam Kaftor voor, die op het eiland Kreta betrekking heeft.
Er waren belangrijke handelsbetrekkingen over zee met de Cycladen en met andere grote beschavingsgebieden op het vasteland, zoals het Oude Egypte, Anatolië en Kanaän.
Er waren belangrijke handelsbetrekkingen over zee met de Cycladen en met andere grote beschavingsgebieden op het vasteland, zoals het Oude Egypte, Anatolië en Kanaän.
Kanaän was in de Oudheid een gebied overspannen door een intens handelsnetwerk van Syrië tot Egypte en de Middellandse Zee, via Anatolië tot aan de Zwarte Zee en rond 2000 v.Chr. zelfs over zee met de Harrapaanse beschaving van de Indusvallei.[1]
De naam Kanaän komt reeds voor in Egyptische teksten, in de 16e eeuw v.Chr.. De Amarna-brieven die er zijn gevonden noemen het (Akkadisch Ki-na-ah-num) in verband met steden langs de Fenicische kust en tot in Boven-Galilea. Egyptische bronnen maken eveneens melding van enkele veldtochten die in Ka-na-na, net binnen Azië, uitgevochten werden (met name de Slag bij Megiddo). De Hettieten waren vaak in conflict met de Egyptenaren, die hen de heerschappij over Kanaän betwistten. Af en toe werden Hettietische, Hoerrietische en Kassietische prinsessen naar Egypte gestuurd als echtgenoten van farao's van de Achttiende Dynastie (1570-1300 v.Chr.) teneinde de goede betrekkingen te garanderen.
De Bijbel (ca. 600 v.Chr.) identificeert Kanaän met Libanon - voornamelijk de kuststad Sidon - maar laat het "Land van Kanaän" zuidwaarts doorlopen over Gaza naar de "Beek van Egypte" en oostwaarts naar de Jordaanvallei, inclusief het huidige Israël en de Palestijnse gebieden. Het is dan een gebied, gelegen ten westen van de rivier Jordaan (Genesis 28:1), dat bij benadering overeenkwam met het hedendaagse Israël en Palestina plus aangrenzend kustland en delen van Libanon en Syrië. Voor die tijd bestreek het Oude Kanaän een nog groter gebied, maar exacte beschrijving is lastig, omdat het geen politieke eenheid of staatsvorm kende. In het gebied lag een aantal goed georganiseerde, maar onafhankelijke steden. Voor zover bekend heeft geen van de Kanaänitische steden een dominante positie ingenomen. In dit zuidelijk gedeelte waren veel etnische groepen.
De naam Kanaän komt reeds voor in Egyptische teksten, in de 16e eeuw v.Chr.. De Amarna-brieven die er zijn gevonden noemen het (Akkadisch Ki-na-ah-num) in verband met steden langs de Fenicische kust en tot in Boven-Galilea. Egyptische bronnen maken eveneens melding van enkele veldtochten die in Ka-na-na, net binnen Azië, uitgevochten werden (met name de Slag bij Megiddo). De Hettieten waren vaak in conflict met de Egyptenaren, die hen de heerschappij over Kanaän betwistten. Af en toe werden Hettietische, Hoerrietische en Kassietische prinsessen naar Egypte gestuurd als echtgenoten van farao's van de Achttiende Dynastie (1570-1300 v.Chr.) teneinde de goede betrekkingen te garanderen.
De Bijbel (ca. 600 v.Chr.) identificeert Kanaän met Libanon - voornamelijk de kuststad Sidon - maar laat het "Land van Kanaän" zuidwaarts doorlopen over Gaza naar de "Beek van Egypte" en oostwaarts naar de Jordaanvallei, inclusief het huidige Israël en de Palestijnse gebieden. Het is dan een gebied, gelegen ten westen van de rivier Jordaan (Genesis 28:1), dat bij benadering overeenkwam met het hedendaagse Israël en Palestina plus aangrenzend kustland en delen van Libanon en Syrië. Voor die tijd bestreek het Oude Kanaän een nog groter gebied, maar exacte beschrijving is lastig, omdat het geen politieke eenheid of staatsvorm kende. In het gebied lag een aantal goed georganiseerde, maar onafhankelijke steden. Voor zover bekend heeft geen van de Kanaänitische steden een dominante positie ingenomen. In dit zuidelijk gedeelte waren veel etnische groepen.
De Hettieten, Hethieten of Hittieten zijn een antiek volk dat een Indo-Europese taal sprak, en een koninkrijk stichtte rond de stad Hattusa (het tegenwoordige Boğazköy in noord-centraal Turkije). Dit rijk hield stand gedurende een groot deel van het tweede millennium voor Christus.
Reliëf van Suppiluliumas II, laatste koning der HettietenHet Hettitisch Koninkrijk, dat op zijn hoogtepunt centraal Anatolië, noordwestelijk Syrië tot aan Ugarit en Mesopotamië tot aan Babylon omvatte, bestond tussen ongeveer 1700 en 1200 v.Chr. In de tijd rond 1200 v.Chr. was het gehele oostelijke Middellandse Zeegebied in grote beroering geraakt. Omdat veel steden in vlammen opgingen, wordt dit de brandcatastrofe genoemd. In de ijzertijd, die hierop volgde, viel het Rijk van de Hettieten uiteen in verschillende onafhankelijke stadstaten, waarvan sommige tot ongeveer 700 v.Chr. bleven bestaan.
Het Hettitisch Koninkrijk of in ieder geval zijn kernregio, stond bekend als het land Hatti in het Hettitisch. De Hettieten moeten echter niet verward worden met de Hattiërs, een veel ouder volk dat dezelfde regio voor hen tot aan het 2e millennium v.Chr. bewoonde en dat geen Indo-Europese taal sprak, maar het Hattisch. Verder worden de Hettieten die in de Bijbel worden vernoemd eerder Neo-Hettieten genoemd. Zij waren de erfgenamen die na de val van het Hettitisch Koninkrijk in Anatolië vanaf 1200 v.Chr. Syrië in handen hadden. Zij hadden weinig gemeen met hun voorgangers en
Reliëf van Suppiluliumas II, laatste koning der HettietenHet Hettitisch Koninkrijk, dat op zijn hoogtepunt centraal Anatolië, noordwestelijk Syrië tot aan Ugarit en Mesopotamië tot aan Babylon omvatte, bestond tussen ongeveer 1700 en 1200 v.Chr. In de tijd rond 1200 v.Chr. was het gehele oostelijke Middellandse Zeegebied in grote beroering geraakt. Omdat veel steden in vlammen opgingen, wordt dit de brandcatastrofe genoemd. In de ijzertijd, die hierop volgde, viel het Rijk van de Hettieten uiteen in verschillende onafhankelijke stadstaten, waarvan sommige tot ongeveer 700 v.Chr. bleven bestaan.
Het Hettitisch Koninkrijk of in ieder geval zijn kernregio, stond bekend als het land Hatti in het Hettitisch. De Hettieten moeten echter niet verward worden met de Hattiërs, een veel ouder volk dat dezelfde regio voor hen tot aan het 2e millennium v.Chr. bewoonde en dat geen Indo-Europese taal sprak, maar het Hattisch. Verder worden de Hettieten die in de Bijbel worden vernoemd eerder Neo-Hettieten genoemd. Zij waren de erfgenamen die na de val van het Hettitisch Koninkrijk in Anatolië vanaf 1200 v.Chr. Syrië in handen hadden. Zij hadden weinig gemeen met hun voorgangers en
De term is afkomstig van het Egyptische 'Hekaoe-khasoet' of 'leiders van de vreemde landen'. Volgens andere auteurs is het woord Egyptisch voor herders.[1] Daarnaast werden ze ook aangeduid als amoe, wat Aziaten betekent. De naam kan niet als een puur etnische of culturele entiteit gelden. De Hyksos spraken waarschijnlijk Semitische talen wat het onderzoek op hun namen (vb. Joam, Jakbaal, ... ) bevestigt. Ze waren samengesteld uit verschillende bevolkingsgroepen en waren vooral van Semitische origine. Veel Hyksos praktijken komen uit de Kanaänitische beschaving. Hun aanvoerders waren afkomstig uit Hettietisch gebied in Klein-Azië en zij waren in beweging gekomen door het binnendringen van deze Indo-Europeanen. Onder hen bevonden zich ook de Hapiru, al waren die mogelijk reeds eerder in groten getale naar Egypte gekomen. De Franse archeoloog Pierre Montet identificeerde Sân el Hagar als het Raämses van de Bijbel, een van twee voorraadsteden door de Hapiru voor farao gebouwd. Sommige archeologen beschouwen Hyksos en Hurrieten als een en hetzelfde volk.[2]
In 1760 v.Chr. werd dit gebied voor korte tijd ingelijfd bij het Babylonische Rijk. De regerende Kassieten richtten dit rijk echter ten gronde, waarna het verder uit elkaar viel en zijn greep op noordelijker streken verloor. De vorst van Assyrië werd echter een vazalvorst van het Hurritische koninkrijk Mitanni.
[bewerken] Onafhankelijkheid: het Midden
[bewerken] Onafhankelijkheid: het Midden
Nimrod was volgens het boek Genesis een zoon van Kus. Hij was de eerste "machthebber" en een groot jager. Hij heerste over de steden Babel, Erech, Akkad en Kalne, in het land Sinear. Hier vandaan moet hij naar Assur zijn getrokken waar hij de steden Nineve, Rechobot-ir, Kalah en Resen stichtte[1]. Volgens de traditie was hij de eerste en, tot op heden, enige persoon na de zondvloed die de gehele mensheid wist te verenigen onder een (Nimrods) leiding. Hij handelde hiermee tegen de wil van God want God had bevolen dat na de zondvloed de mensen zich moesten verspreiden over de aarde. Nimrod wilde daarentegen dat alle mensen dicht bij elkaar bleven in het land Sinear. Het symbool van Nimrods hoogmoed was de bouw van een stad met een toren die tot de hemel moest reiken.
Babylonische spraakverwarringAls antwoord daarop daalde God uit de hemel af en maakte dat de mensen, die eerst één taal hadden, aan spraakverwarring ten offer vielen en elkaar niet meer konden verstaan. De bouw van de stad en de toren werden gestaakt. God verspreidde vervolgens de mensen over de aarde. De onafgemaakte stad kreeg de naam Babel, wat afgeleid is van het hebreeuwse woord balal, dat 'verwarring brengen' betekent[2].
Volgens sommige bijbeluitleggers proberen sindsdien machthebbers door de eeuwen heen dit eerste wereldrijk dat de gehele mensheid verenigde weer te herstellen. Tot nu toe zonder succes maar in de toekomst, vlak voor de wederkomst van Christus, zal de antichrist hierin gedurende zeven jaar slagen.
Babylonische spraakverwarringAls antwoord daarop daalde God uit de hemel af en maakte dat de mensen, die eerst één taal hadden, aan spraakverwarring ten offer vielen en elkaar niet meer konden verstaan. De bouw van de stad en de toren werden gestaakt. God verspreidde vervolgens de mensen over de aarde. De onafgemaakte stad kreeg de naam Babel, wat afgeleid is van het hebreeuwse woord balal, dat 'verwarring brengen' betekent[2].
Volgens sommige bijbeluitleggers proberen sindsdien machthebbers door de eeuwen heen dit eerste wereldrijk dat de gehele mensheid verenigde weer te herstellen. Tot nu toe zonder succes maar in de toekomst, vlak voor de wederkomst van Christus, zal de antichrist hierin gedurende zeven jaar slagen.
de god MardukMarduk of Mardoek was in de Babylonische mythologie een Mesopotamische godheid die tot staatsgod uitgroeide.
Marduk is waarschijnlijk de bekendste god uit Mesopotamië, wegens de verwijzingen naar hem in de Bijbel waar hij Merodach wordt genoemd. Toch is Marduk nog niet zo'n oude god, want hij is pas geïntroduceerd in een later deel van de Mesopotamische geschiedenis.
Dit was niet zo gemakkelijk te aanvaarden voor de Babyloniërs van wie Marduk de staatsgod was. Daarom zochten zij manieren om hem te koppelen aan oudere belangrijke goden. Ten eerste deden ze dat via een woordspel. Ze gaven een nieuwe etymologische betekenis aan zijn naam, namelijk amar Utuk, (letterlijke vertalling het kalf van Utu). Utu was een belangrijke zonnegod en Marduk zou dan zijn zoon zijn. Dit werd niet algemeen aanvaard en dus werd hij ook met een andere god geassocieerd, de minder belangrijke Asalluki, die echter wel de zoon van Enki was. De priesters stelden Marduk met hem gelijk en zo werd Marduk de zoon van Enki.
Om Marduk's prestige verder op te vijzelen werd het scheppingsverhaal Enuma Elish ontwikkeld. Hierin wordt Marduk daadwerkelijk als de zoon van Enki beschouwd.
Ook vernemen we hoe hij de nieuwe oppergod van de Mesopotamiërs wordt. Hij zal immers de oergodin Tiamat verslaan door een wind in haar muil te werpen en haar vervolgens te doden met pijlen. Met haar lichaam zal hij de aarde en de hemel scheppen. Hij zal eveneens de tablet met de lotsbestemmingen rond zich dragen waardoor hij de belangrijkste god wordt.
Ook zal hij de stad Babel scheppen, die hij bijzonder zal koesteren.
Marduk is waarschijnlijk de bekendste god uit Mesopotamië, wegens de verwijzingen naar hem in de Bijbel waar hij Merodach wordt genoemd. Toch is Marduk nog niet zo'n oude god, want hij is pas geïntroduceerd in een later deel van de Mesopotamische geschiedenis.
Dit was niet zo gemakkelijk te aanvaarden voor de Babyloniërs van wie Marduk de staatsgod was. Daarom zochten zij manieren om hem te koppelen aan oudere belangrijke goden. Ten eerste deden ze dat via een woordspel. Ze gaven een nieuwe etymologische betekenis aan zijn naam, namelijk amar Utuk, (letterlijke vertalling het kalf van Utu). Utu was een belangrijke zonnegod en Marduk zou dan zijn zoon zijn. Dit werd niet algemeen aanvaard en dus werd hij ook met een andere god geassocieerd, de minder belangrijke Asalluki, die echter wel de zoon van Enki was. De priesters stelden Marduk met hem gelijk en zo werd Marduk de zoon van Enki.
Om Marduk's prestige verder op te vijzelen werd het scheppingsverhaal Enuma Elish ontwikkeld. Hierin wordt Marduk daadwerkelijk als de zoon van Enki beschouwd.
Ook vernemen we hoe hij de nieuwe oppergod van de Mesopotamiërs wordt. Hij zal immers de oergodin Tiamat verslaan door een wind in haar muil te werpen en haar vervolgens te doden met pijlen. Met haar lichaam zal hij de aarde en de hemel scheppen. Hij zal eveneens de tablet met de lotsbestemmingen rond zich dragen waardoor hij de belangrijkste god wordt.
Ook zal hij de stad Babel scheppen, die hij bijzonder zal koesteren.
Enki was een van de belangrijkste goden in het pantheon van Mesopotamië. Hij wordt door de Babyloniërs Ea genoemd, maar is meer bekend onder zijn Sumerische naam Enki. Hij is de god van de afgrond of het diep(e water), de abzu, de belangrijkste (zoet)watergod en de god van de wijsheid in de Sumerische mythologie. Ea was ook bij de Hettieten de god van de wijsheid.
Enki was de zoon van Nammu en Anu en de vader van onder andere Marduk en Nanshe. Hij wordt met verschillende vrouwen in verband gebracht, waaronder Ninmah (zijn eega of rivale) en volgens de Enkicyclus hield hij er zelfs incestueuze relaties op na. Zijn mannelijkheid wordt sterk benadrukt. Hij wordt geassocieerd met de Hemelstier, vestigde de wereldorde, was bewaarder van de Me, god van magie en beschaving. In de latere Babylonische mythologie heet hij de god van verstand, en ambacht te zijn.
Na An en Enlil is hij derde in grootte van de godenwereld. Hij is de uitvoerende godheid van de wil van Enlil. Het is dan ook Enki die orde aanbrengt in de wereld in de mythe Enki en de wereldorde: de ordening van de aarde en haar culturele processen. Hij stelt vele mindere goden aan om als beschermers van bepaalde zaken op te treden.
Enki was een van de machtigste goden van het pantheon. Hij staat vooral bekend als een ordende god en god van de wijsheid. Enki verbleef in tegenstelling tot de andere goden, niet in de hemel maar in het Apsu of zoete water. Hij was ook de god van de vruchtbaarheid en van het genezend water en zo ook van de bezweringen. Enki was de god van het genezend water geworden toen hij de oergod Apsu had vernietigd. Volgens het Babylonische scheppingsverhaal had Enki hem met een spreuk in slaap getoverd en dan afgemaakt.
Volgens een Sumerische bron zegende Enki Nippur, "geboorteplaats van de goden", Ur, Meluhha (Ethiopië) en Dilmun (Bahrein) met overvloedige oogsten, kudden, edelmetalen en succes in de strijd. Op die plaatsen had hij ook tempels voor zijn cultus. Maar Enki, god van magie en beschaving, was niet over de mensen hun gedrag te spreken en besloot de tongen in hun mond van elkaar te vervreemden.
Volgens het mythologische Atrahasis epos was Enki de schepper van de mens, maar ook de redder van de mens. De goden wilden immers de mensheid vernietigen, maar Enki wierp zich steeds op als beschermer. Enki lichtte een trouwe volger, Atrahasis, ('de bijbelse Noach uit Mesopotamië') in over de plannen van de Oppergoden om de mensheid (geschapen door Enki) te vernietigen met een zondvloed. De vloed die in de Soemerische, Assyrische, Babylonische, Griekse, Romeinse mythologie voorkomt alsmede in de bijbel en de koran, en die ook de Indiase Manu moest ondergaan.
Enki is ook de hoofdpersoon in een paradijsverhaal. Het paradijs wordt gesitueerd in Dilmun, hoewel dit land een werkelijk bestaande handelspartner van Sumer was, wordt Dilmun hier gezien als een land dat rein en klaar is en een land van de levenden waar sterfte onbekend is.
Sommige geleerden lezen in Adapa (de 'model-mens' van Enki) het bijbelse Adama, of Adam.
Enki was de zoon van Nammu en Anu en de vader van onder andere Marduk en Nanshe. Hij wordt met verschillende vrouwen in verband gebracht, waaronder Ninmah (zijn eega of rivale) en volgens de Enkicyclus hield hij er zelfs incestueuze relaties op na. Zijn mannelijkheid wordt sterk benadrukt. Hij wordt geassocieerd met de Hemelstier, vestigde de wereldorde, was bewaarder van de Me, god van magie en beschaving. In de latere Babylonische mythologie heet hij de god van verstand, en ambacht te zijn.
Na An en Enlil is hij derde in grootte van de godenwereld. Hij is de uitvoerende godheid van de wil van Enlil. Het is dan ook Enki die orde aanbrengt in de wereld in de mythe Enki en de wereldorde: de ordening van de aarde en haar culturele processen. Hij stelt vele mindere goden aan om als beschermers van bepaalde zaken op te treden.
Enki was een van de machtigste goden van het pantheon. Hij staat vooral bekend als een ordende god en god van de wijsheid. Enki verbleef in tegenstelling tot de andere goden, niet in de hemel maar in het Apsu of zoete water. Hij was ook de god van de vruchtbaarheid en van het genezend water en zo ook van de bezweringen. Enki was de god van het genezend water geworden toen hij de oergod Apsu had vernietigd. Volgens het Babylonische scheppingsverhaal had Enki hem met een spreuk in slaap getoverd en dan afgemaakt.
Volgens een Sumerische bron zegende Enki Nippur, "geboorteplaats van de goden", Ur, Meluhha (Ethiopië) en Dilmun (Bahrein) met overvloedige oogsten, kudden, edelmetalen en succes in de strijd. Op die plaatsen had hij ook tempels voor zijn cultus. Maar Enki, god van magie en beschaving, was niet over de mensen hun gedrag te spreken en besloot de tongen in hun mond van elkaar te vervreemden.
Volgens het mythologische Atrahasis epos was Enki de schepper van de mens, maar ook de redder van de mens. De goden wilden immers de mensheid vernietigen, maar Enki wierp zich steeds op als beschermer. Enki lichtte een trouwe volger, Atrahasis, ('de bijbelse Noach uit Mesopotamië') in over de plannen van de Oppergoden om de mensheid (geschapen door Enki) te vernietigen met een zondvloed. De vloed die in de Soemerische, Assyrische, Babylonische, Griekse, Romeinse mythologie voorkomt alsmede in de bijbel en de koran, en die ook de Indiase Manu moest ondergaan.
Enki is ook de hoofdpersoon in een paradijsverhaal. Het paradijs wordt gesitueerd in Dilmun, hoewel dit land een werkelijk bestaande handelspartner van Sumer was, wordt Dilmun hier gezien als een land dat rein en klaar is en een land van de levenden waar sterfte onbekend is.
Sommige geleerden lezen in Adapa (de 'model-mens' van Enki) het bijbelse Adama, of Adam.
Mesopotamische mythologie is de collectieve mythologie die vooraf ging aan de Sumerische en Akkadische mythologie en van de nog latere Babylonische en Assyrische mythologie. Zij vormt de gemeenschappelijke basis van deze 'jongere' mythologieën, die er elk hun eigen goden bij kregen en dus lichtelijk verschillen. De Mesopotamische mythologie vindt haar oorsprong in het Tweestromenland (Mesopotamië - het huidige Irak en andere delen van het Midden-Oosten) en is verwant aan die van Anatolië.
Mythologie en religie van Mesopotamië verschillen grondig van onze huidige godsdiensten. Ze kennen geen stichter en zijn niet gebaseerd op een heilig boek. Het is, zoals we wel vaker in het oosten zien, een religie die volkomen verweven is met de maatschappij en die als dusdanig een essentieel deel van de cultuur vormt. De Mesopotamische godsdienst is polytheïstisch en wordt best omschreven als een natuurgodsdienst.
De Mesopotamische mythen en hun godsdienst hebben vele latere geloven beïnvloed. Zo zien we veel overeenkomsten in de Griekse mythologie en het is ook de basis voor de Hebreeuwse mythologie en de daaruit voortkomende Bijbelse mythen. Met name het verhaal van de zondvloed is daar een goed voorbeeld van, dit komt bijna geheel overeen met de joods-christelijke versie.
Mythologie en religie van Mesopotamië verschillen grondig van onze huidige godsdiensten. Ze kennen geen stichter en zijn niet gebaseerd op een heilig boek. Het is, zoals we wel vaker in het oosten zien, een religie die volkomen verweven is met de maatschappij en die als dusdanig een essentieel deel van de cultuur vormt. De Mesopotamische godsdienst is polytheïstisch en wordt best omschreven als een natuurgodsdienst.
De Mesopotamische mythen en hun godsdienst hebben vele latere geloven beïnvloed. Zo zien we veel overeenkomsten in de Griekse mythologie en het is ook de basis voor de Hebreeuwse mythologie en de daaruit voortkomende Bijbelse mythen. Met name het verhaal van de zondvloed is daar een goed voorbeeld van, dit komt bijna geheel overeen met de joods-christelijke versie.
De Sumerische beschaving ontstond in het 4e millennium v.Chr.. Toen verrezen de eerste steden met een monumentale uit leemtegels opgetrokken architectuur. De stad met omringende geïrrigeerde landbouwgronden vormde de kenmerkende politieke eenheid. Uit archeologische vondsten is echter gebleken dat de oudste bewoningslagen van een stad als Eridu reeds dateren uit het 6e millennium v.Chr. Waar mensen in woonkernen samen zijn, ontstaan gemeenschappelijke afspraken aangaande theorie en praktijk om het samenleven mogelijk te maken. Het is dan ook meer dan waarschijnlijk dat in dergelijke woonkernen eveneens algemene concepten worden gevormd over de natuur en de kosmos en over de wetmatigheden die zich daarin voor doen, welke van invloed zijn op het leven van de gemeenschap en vice versa, en die men dus in acht dient te nemen (zie Me). De beeldvorming over dergelijke drijfkrachten en hun onderlinge relaties wordt vastgelegd in symbolen en mythische verhalen, die makkelijker mondeling overdraagbaar zijn op de volgende generaties.
De eerste goden van Mesopotamië waren lokale goden of eerder godinnen: ieder dorp had zo zijn eigen godheid. Toen de stadstaten de naburige dorpen in zich opnamen, werden de godheden van dat dorp ook in hun pantheon geïncorporeerd, eventueel als mindere goden. Zo ontstond een hiërarchie en een soort stamboom van de verschillende goden. Later zouden echte koninkrijken of staten ontstaan waarin verschillende steden aanwezig waren. Hierbij was er dan een soort rijksgod die als belangrijkste werd vooruitgeschoven. Dat was dan meestal de god van de belangrijkste stad (vb. Marduk in het geval van het latere Babylonië).
De eerste goden van Mesopotamië waren lokale goden of eerder godinnen: ieder dorp had zo zijn eigen godheid. Toen de stadstaten de naburige dorpen in zich opnamen, werden de godheden van dat dorp ook in hun pantheon geïncorporeerd, eventueel als mindere goden. Zo ontstond een hiërarchie en een soort stamboom van de verschillende goden. Later zouden echte koninkrijken of staten ontstaan waarin verschillende steden aanwezig waren. Hierbij was er dan een soort rijksgod die als belangrijkste werd vooruitgeschoven. Dat was dan meestal de god van de belangrijkste stad (vb. Marduk in het geval van het latere Babylonië).
De me (uitspraak: mee) was in de Mesopotamische mythologie de aanduiding voor de verzamelde wetmatigheden die zowel de kosmische orde als de maatschappelijke orde van de mensen bepaalde. Het waren de ongeschreven wetten die als kenmerken van de goddelijke drijfkrachten werden aanzien.
De me waren abstracte begrippen die in concrete voorwerpen konden aanwezig zijn, bijvoorbeeld muziek in het muziekinstrument, heerschappij in de koninklijke troon. De me waren uitgegaan van de oeroude god Anu of van Enlil en waren aan Enki in bewaring gegeven (in zijn tempel in Eridu). Ze konden dus overgaan van de ene god op de andere en zelfs worden gestolen, zoals volgens de mythe met het Tablet van het Lot zou gebeurd zijn. Bezit van de me gaf grote macht. Inanna klaagde in een mythe ooit dat zij tekort was gedaan inzake macht, en zij wist toen de me van Enki af te nemen en ze naar haar eigen tempel in Uruk over te brengen.
De uitgebreidste lijst die is overgeleverd, maar hier en daar moeilijk is te vertalen, bevat een honderdtal wetten. Daarin worden bijvoorbeeld ambten en taken vastgelegd zoals van priesters of koningen, leiders, veehoeders, schrijvers, of menselijke waarden en eigenschappen, waaronder wijsheid, recht, muziek, kunst, maar ook prostitutie, vreugde en verdriet.
Het begrip Me komt overeen met de Maät in het Oude Egypte, of wat wij Vrouwe Justitia zouden noemen. Het gezag van farao werd met Maät vereenzelvigd.
Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Me_(Mesopo ... ythologie)"
De me waren abstracte begrippen die in concrete voorwerpen konden aanwezig zijn, bijvoorbeeld muziek in het muziekinstrument, heerschappij in de koninklijke troon. De me waren uitgegaan van de oeroude god Anu of van Enlil en waren aan Enki in bewaring gegeven (in zijn tempel in Eridu). Ze konden dus overgaan van de ene god op de andere en zelfs worden gestolen, zoals volgens de mythe met het Tablet van het Lot zou gebeurd zijn. Bezit van de me gaf grote macht. Inanna klaagde in een mythe ooit dat zij tekort was gedaan inzake macht, en zij wist toen de me van Enki af te nemen en ze naar haar eigen tempel in Uruk over te brengen.
De uitgebreidste lijst die is overgeleverd, maar hier en daar moeilijk is te vertalen, bevat een honderdtal wetten. Daarin worden bijvoorbeeld ambten en taken vastgelegd zoals van priesters of koningen, leiders, veehoeders, schrijvers, of menselijke waarden en eigenschappen, waaronder wijsheid, recht, muziek, kunst, maar ook prostitutie, vreugde en verdriet.
Het begrip Me komt overeen met de Maät in het Oude Egypte, of wat wij Vrouwe Justitia zouden noemen. Het gezag van farao werd met Maät vereenzelvigd.
Ontvangen van "http://nl.wikipedia.org/wiki/Me_(Mesopo ... ythologie)"
Maät of Ma'at is in het Oude Egypte de aanduiding van het concept van waarheid, stabiliteit en rechtvaardigheid en kosmische orde. Het komt reeds in het 3e millennium v.Chr. in teksten voor. Maät wordt vanaf het Middenrijk de maatstaf voor de hoofdrol van de farao: de kosmische orde handhaven voor de vruchtbaarheid van het land en zijn bewoners.
In de Egyptische mythologie is Maät als godin de personificatie van deze concepten. Zij vertegenwoordigt van bij de aanvang van het universum de kosmische orde. Laat in haar ontwikkeling werd ze als dochter van de zonnegod Ra beschouwd. Haar goddelijke tegenhangster is Isfet, de chaos. Maät wordt vaak in het Egyptisch dodenboek vernoemd.
In de Egyptische mythologie is Maät als godin de personificatie van deze concepten. Zij vertegenwoordigt van bij de aanvang van het universum de kosmische orde. Laat in haar ontwikkeling werd ze als dochter van de zonnegod Ra beschouwd. Haar goddelijke tegenhangster is Isfet, de chaos. Maät wordt vaak in het Egyptisch dodenboek vernoemd.
Betekenis
Het hiërogliefwoord maät betekent op de eerste plaats "wat recht is" en werd waarschijnlijk als naam gegeven voor het werktuig waarmee handwerklui van allerlei soorten hun werk in de goede banen lieten verlopen. Dit is dezelfde idee die bij de Grieken aan de basis ligt van het woord κανων (canon). Dit duidde eerst een rechte maatstok aan om iets recht mee te houden, dan een regel zoals die door metsers werd gebruikt, en tenslotte, metaforisch een regel of wet of canon, iets waarmee het leven van mensen in de rechte lijn werd gehouden. Ook deze ideeën horen bij het Egyptische woord maät. De godin Maät werd aldus de personificatie van natuurlijke en morele wetmatigheden, orde en echtheid.[3]
Scène uit de Egyptisch dodenboek met het wegen van het hartMaät werd aldus ook geassocieerd met de regelmaat van de natuurwet. De regelmaat waarmee de zon ondergaat en opkomt bijvoorbeeld werd uitgedrukt in het beeld van Maät en Thot die de zonnengod Ra in zijn bark, bestuurd door Horus, vergezellen op zijn juiste pad van oost naar west. In haar hoedanigheid van leidster van de zonnengod wordt Maät "dochter van Ra" genoemd, en "Oog van Ra", "Vrouwe van de Hemel", "Koningin van de Aarde" en "Meesteres van de Onderwereld". En zij was natuurlijk ook de "Vrouwe van de Goden en Godinnen". Met haar moreel gezag was Maät de grootste onder de godinnen. In haar dubbele vorm van Maäti (d.w.z. de Maät van het zuiden en van het noorden) werd zij de Vrouwe van de Hal des Oordeels, en werd ze de personificatie van de ultieme gerechtigheid, die ieder mens zijn deel gaf. Te oordelen naar bepaalde vignetten waarop 'het afwegen van het hart' werd voorgesteld nam zij soms de vorm van
Het hiërogliefwoord maät betekent op de eerste plaats "wat recht is" en werd waarschijnlijk als naam gegeven voor het werktuig waarmee handwerklui van allerlei soorten hun werk in de goede banen lieten verlopen. Dit is dezelfde idee die bij de Grieken aan de basis ligt van het woord κανων (canon). Dit duidde eerst een rechte maatstok aan om iets recht mee te houden, dan een regel zoals die door metsers werd gebruikt, en tenslotte, metaforisch een regel of wet of canon, iets waarmee het leven van mensen in de rechte lijn werd gehouden. Ook deze ideeën horen bij het Egyptische woord maät. De godin Maät werd aldus de personificatie van natuurlijke en morele wetmatigheden, orde en echtheid.[3]
Scène uit de Egyptisch dodenboek met het wegen van het hartMaät werd aldus ook geassocieerd met de regelmaat van de natuurwet. De regelmaat waarmee de zon ondergaat en opkomt bijvoorbeeld werd uitgedrukt in het beeld van Maät en Thot die de zonnengod Ra in zijn bark, bestuurd door Horus, vergezellen op zijn juiste pad van oost naar west. In haar hoedanigheid van leidster van de zonnengod wordt Maät "dochter van Ra" genoemd, en "Oog van Ra", "Vrouwe van de Hemel", "Koningin van de Aarde" en "Meesteres van de Onderwereld". En zij was natuurlijk ook de "Vrouwe van de Goden en Godinnen". Met haar moreel gezag was Maät de grootste onder de godinnen. In haar dubbele vorm van Maäti (d.w.z. de Maät van het zuiden en van het noorden) werd zij de Vrouwe van de Hal des Oordeels, en werd ze de personificatie van de ultieme gerechtigheid, die ieder mens zijn deel gaf. Te oordelen naar bepaalde vignetten waarop 'het afwegen van het hart' werd voorgesteld nam zij soms de vorm van
de geschiedenis zit vol. met verschillende volken, of stammen,
het aantal namen is duizelend wekkend, maar allemaal,
hebben ze dezelfde oorsprong, dezelfde mythen, en dezelfde goden,
wat continu verandert, is de naam,
wie is toch die slimme man, die van de 12 goden, 12 stammen heeft,
gemaakt, die vervolgens als 1 volk, 1 koning scheppen?
een koning met 12 discipelen,
het aantal namen is duizelend wekkend, maar allemaal,
hebben ze dezelfde oorsprong, dezelfde mythen, en dezelfde goden,
wat continu verandert, is de naam,
wie is toch die slimme man, die van de 12 goden, 12 stammen heeft,
gemaakt, die vervolgens als 1 volk, 1 koning scheppen?
een koning met 12 discipelen,
Ach hou toch je kop alletwee. Dat eeuwige gezeik, geen van beide zullen jullie ooit echt de ander gelijk geven. En daar gaat het toch allemaal om, heren, wie er gelijk heeft. Als jullie ook maar iets van waarheid zouden begrijpen, hadden jullie hier een heel mooi gesprek kunnen voeren.
Maar ik weet niet hoor, misschien genieten jullie hier wel heel erg van. Ik kan het me bijna niet voorstellen, dus vandaar dat ik het maar een zielig vertoon vind, een zinloos machtspelletje waar niemand eigenlijk ooit beter van wordt. Ja behalve dan als voorbeeld van hoe het ook kan, maar waarom zou je.
Maar ik weet niet hoor, misschien genieten jullie hier wel heel erg van. Ik kan het me bijna niet voorstellen, dus vandaar dat ik het maar een zielig vertoon vind, een zinloos machtspelletje waar niemand eigenlijk ooit beter van wordt. Ja behalve dan als voorbeeld van hoe het ook kan, maar waarom zou je.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
-
Verwijderde gebruiker
het rare is, dat jeroen helemaal niet verplicht is hier te kijken,
hij hoeft dus helemaal niet van het gesprek op de hoogte te zijn,
jeroen ga gewoon weg,
dan ben je van "het gezeik"af,
maar beste vriend heb zeker niet de illusie, dat jij mij kan verplichten,
heb verder ook niet de illusie dat het ok macht gaat,
og het gelijk,
dat beste vriend is waar jij de gehel tijd mee bezig ben,
het slim vinden van jezelf ten kosten van anderen,
het gaat hier om waarheid, beste blinde
sterker, de vraag moeten we elkaar de waarheid vertellen,
en bij deze, jij bent onrechtvaardig,
dat is de waarheid,
en daar waar je me nu probeert weg te lachen, weg te schelden of wat
dan ook,
het is overmijdelijk dat je haatdragende egoistische ziel bent,
en allemaal door je eigen toedoen,
dus, hou je mond verder, en ga je leven op de rit helpen,
voordat je uberhaubt een mening over welk ander dan ook uit,
om het duidelijker te zeggen, mannen zoals jij hebben geen RECHT,
op een mening,
zelfs niet over jezelf,
hij hoeft dus helemaal niet van het gesprek op de hoogte te zijn,
jeroen ga gewoon weg,
dan ben je van "het gezeik"af,
maar beste vriend heb zeker niet de illusie, dat jij mij kan verplichten,
heb verder ook niet de illusie dat het ok macht gaat,
og het gelijk,
dat beste vriend is waar jij de gehel tijd mee bezig ben,
het slim vinden van jezelf ten kosten van anderen,
het gaat hier om waarheid, beste blinde
sterker, de vraag moeten we elkaar de waarheid vertellen,
en bij deze, jij bent onrechtvaardig,
dat is de waarheid,
en daar waar je me nu probeert weg te lachen, weg te schelden of wat
dan ook,
het is overmijdelijk dat je haatdragende egoistische ziel bent,
en allemaal door je eigen toedoen,
dus, hou je mond verder, en ga je leven op de rit helpen,
voordat je uberhaubt een mening over welk ander dan ook uit,
om het duidelijker te zeggen, mannen zoals jij hebben geen RECHT,
op een mening,
zelfs niet over jezelf,
wat wel overduidelijk is, is het gegeven dat dit soort mensen,
boos worden van waarheid, het is dan ook zoals men dat zegt
verstandiger om ieder in zijn eigen waarheid te laten,
maar is dit wel verstandiger, of is het gewoon makkelijker,
want waarom word men boos?
onrechtvaardigheid, dat is wat mensen boos maakt,
wat is er nu onrechtvaardig aan het zeggen van waarheid,
waarschijnlijk de pijn die het voortbrengt,
maar komt deze pijn uit het ware, of
zoals ikzelf denk, komt de pijn uit het bewust worden van het onware,
met andere woorden, het besef, dat men verkeerd is,
verkeerd als zijnde slecht,
slecht als objektief,
boos worden van waarheid, het is dan ook zoals men dat zegt
verstandiger om ieder in zijn eigen waarheid te laten,
maar is dit wel verstandiger, of is het gewoon makkelijker,
want waarom word men boos?
onrechtvaardigheid, dat is wat mensen boos maakt,
wat is er nu onrechtvaardig aan het zeggen van waarheid,
waarschijnlijk de pijn die het voortbrengt,
maar komt deze pijn uit het ware, of
zoals ikzelf denk, komt de pijn uit het bewust worden van het onware,
met andere woorden, het besef, dat men verkeerd is,
verkeerd als zijnde slecht,
slecht als objektief,
wat is toch deze angst voor de waarheid,
is, de ego dan zo sterk gewoorden?
dat men zich de angst vreesd van het niet bestaan van HUN idea,
en dus, van daaruit de diepe schaamte over zich heen werpen,
met het besef, dat zij bewust de ego hebben laten lijden?
schaamte is hun deel,
de bewust woorden van hun niet zijn,
en door schaamte gedwongen om schuldig te zijn,
de veroordeling van de ziel,
die na het sterven van het lichaam, niet ophoud te lijden,
verlangende naar wat had kunnen zijn,
en zo,
begaan ze de laatste onwetendheid,
onwetend veroordeelt de begeerte de ziel,
enzo is onrechtvaardig eeuwig GEMAAKT,
de ziel eeuwig onrechtvaardig veroordeelt,
maar wie, doorbreekt de angst, en de schaamte opvangt met,
rede, en hem eigen maakt als een lidteken,
bereikt de waarheid, het al,
hij zal inzien dat de waarheid hem de waarheid spreekt,
want hij IS goed,
hij zegt, de mens IS goed,
en men woord bewust van wat hij deed, enzo
inzag wat goed IS,
deze gewaarwoording is een verlichting
een verlichting van de begeerte,
de schaamte maakt plaats voor de wijze,
het idea wat IS, komt tot besef,
men ziet in waartoe hij instaat is,
hij ziet in hoe hij goed moet doen,
hij ziet in dat hij moet,
dit mijn vrienden IS de verantwoordelijkheid,
van het goddelijke,
ons allen ten deel,
1 deel,
1 deel goed wat ieder bezit,
de ware 1
wie goed doet, wie goed denkt, IS
een vrij mens,
instaat tot het al,
goddelijk als ware,
waarlijk vrij,
vrij van het slechte,
deze mens,
behoeft geen wetten,
hij heeft geen vijanden,
hij heeft geen rampen,
hij IS vrij,
elk idea, zal hem gegund zijn,
wetende dat het goed IS,
deze mens is niet jaloers,
afgunst kent hij niet, al het slechte is uit hem verwijderd,
begeerte naar meer kent hij niet, al het slechte is verwijderd,
begeerte naar lichaamlijk genot kent hij niet, het slechte idea is
verweiderd,
zoekende naar verlichting behoeft hij niet,
hij is het licht zelf,
is, de ego dan zo sterk gewoorden?
dat men zich de angst vreesd van het niet bestaan van HUN idea,
en dus, van daaruit de diepe schaamte over zich heen werpen,
met het besef, dat zij bewust de ego hebben laten lijden?
schaamte is hun deel,
de bewust woorden van hun niet zijn,
en door schaamte gedwongen om schuldig te zijn,
de veroordeling van de ziel,
die na het sterven van het lichaam, niet ophoud te lijden,
verlangende naar wat had kunnen zijn,
en zo,
begaan ze de laatste onwetendheid,
onwetend veroordeelt de begeerte de ziel,
enzo is onrechtvaardig eeuwig GEMAAKT,
de ziel eeuwig onrechtvaardig veroordeelt,
maar wie, doorbreekt de angst, en de schaamte opvangt met,
rede, en hem eigen maakt als een lidteken,
bereikt de waarheid, het al,
hij zal inzien dat de waarheid hem de waarheid spreekt,
want hij IS goed,
hij zegt, de mens IS goed,
en men woord bewust van wat hij deed, enzo
inzag wat goed IS,
deze gewaarwoording is een verlichting
een verlichting van de begeerte,
de schaamte maakt plaats voor de wijze,
het idea wat IS, komt tot besef,
men ziet in waartoe hij instaat is,
hij ziet in hoe hij goed moet doen,
hij ziet in dat hij moet,
dit mijn vrienden IS de verantwoordelijkheid,
van het goddelijke,
ons allen ten deel,
1 deel,
1 deel goed wat ieder bezit,
de ware 1
wie goed doet, wie goed denkt, IS
een vrij mens,
instaat tot het al,
goddelijk als ware,
waarlijk vrij,
vrij van het slechte,
deze mens,
behoeft geen wetten,
hij heeft geen vijanden,
hij heeft geen rampen,
hij IS vrij,
elk idea, zal hem gegund zijn,
wetende dat het goed IS,
deze mens is niet jaloers,
afgunst kent hij niet, al het slechte is uit hem verwijderd,
begeerte naar meer kent hij niet, al het slechte is verwijderd,
begeerte naar lichaamlijk genot kent hij niet, het slechte idea is
verweiderd,
zoekende naar verlichting behoeft hij niet,
hij is het licht zelf,
Weer een hoop blabla.
Maar je snapt er nog steeds niks van.
Weer geen stap dichter bij De Waarheid gekomen.
Succes met cirkeltjes draaien. Ben benieuwd waar je deze keer uit komt![[roll]](./images/smilies/rolleyes.gif "[roll]")
Maar je snapt er nog steeds niks van.
Weer geen stap dichter bij De Waarheid gekomen.
Succes met cirkeltjes draaien. Ben benieuwd waar je deze keer uit komt
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
cirkeltjes draaien,
het is al vaker gezegd,
je draait cirkeltjes, of een cirkelredenatie,
is dit niet juist dan?
is een kringloop, ook cirkels draaien,
de beweging van de planeten, als geheel,
het draaien van de planeten om hun eigen as,
de seizoenen op aarde, dag en nacht,
het bloed in onze aderen,
alles draait in cirkels, niets wat men denkt is nieuw,
het al heeft het al gezien en gewogen,
het onstaan tot de ontbinding is een cirkel des levens,
in het onstaan van de mens is de ontbinding ingang gezet,
de ziel die verschijnt in een beweging,
het goddelijke, die altijd terugkeert naar zijn bron,
het goede, het licht,
laat mij maar cirkels draaien,
het is namelijk onvermijdelijk,
niets van wat ik zeg is nieuw, alles is al gekend,
en gezegd,
iedereen kent hoe het al is,
het al is vergankelijk, met uitzondering,
de beweging,
de beweging is, en zal niet ophouden,
dat is de waarheid,
ga mee op de beweging van het goede,
en men kan zeggen, ik ben goed,
ga mee op de beweging van het niet, of
weigert men mee te bewegen, niet bewegen,
dan staat men vast,
vast in zijn eigen niet,
wie eenmaal vast zit , bezit het onvermogen,
het onvermogen niet meer te kunnen bewegen,
wie niet beweegt, verliest de connectie met het al,
wie deze connectie met het al verliest,
heeft alleen zichzelf nog,
zijn ego,
de ego als slechte nabootsing van de ziel,
een ziel die beweegt als een epileptische willenkeurigheid,
jagend naar begeerte, op zoek naar het kortstondig geluk,
eeuwig rusteloos, dwalend,
de vloek van de onwetende,
waarschijnlijk zo een persoon, eenzaam, en boos,
zoekende naar een uitweg,
geen liefde in zijn leven, geen geluk die vanzelfsprekend is,
afhankelijk van wat de dag hem brengt, niet wetende dat de dag niets,
brengt,
en onbewust, de dag neemt, zoals het hem uitkomt,
danm is het weer zus en dan weer zo,
zijn gids in de keuze van geluk,
is de openbaarheid,
deze openbaarheid leid de onwetende,
deze zegt hem wat te dragen, wat te zeggen, wat te doen,
en zo verandert hij steeds, dan is hij weer dit en vervolgens weer dat,
niet wetende wat hij IS,
wel bezit hij duizende namen, en honderden uiterlijkheden,
langzaam dooft zijn innerlijk,
hij raakt kwijt wat hij is,
hij is vervult met willen,
het willen hebben, of het willen zijn,
het willen,
triumph des willes, zoals sommige dit zo mooi hebben verwoord,
retorische poezie,
retorische poezie, die de ziel meesleept de ondergang in,
toegevend aan de begeerte, de wil,
de wil die het moeten ontkent,
het ontkennen, als het bewust niet willen kennen,
want, en dit is waar,
wie iets wil, wil ook iets niet,
de niet willers,
over het algemeen, niet willen goed doen,
ook dezen trekken cirkels, ware het niet, hele kleine,
proberend los te komen van de beweging die is,
de cirkel in men zelf, het najagen van wat men wil,
in cirkels, of beter,
deze kleine beweging, is een rondje maken,
zoals een hond achter zijn eigen staart loopt,
het eeuwig durende geluk zoeken,
het kortstondige geluk, wat men net zo snel kwijt is, als men het heeft
verworven, weer opnieuw zoekend naar bevrediging,
net zolang tot men zijn ziel heeft verstoten,
door de korte snelle beweging de ziel als ware uit het lichaam,
centrifugeert,
het eeuwige lijden,
het eeuwig willen, maar niet zijn,
wel snappen maar niet weten,
wel kennen maar niet kunnen,
wel willen maar niet moeten,
de onwetende,
het is al vaker gezegd,
je draait cirkeltjes, of een cirkelredenatie,
is dit niet juist dan?
is een kringloop, ook cirkels draaien,
de beweging van de planeten, als geheel,
het draaien van de planeten om hun eigen as,
de seizoenen op aarde, dag en nacht,
het bloed in onze aderen,
alles draait in cirkels, niets wat men denkt is nieuw,
het al heeft het al gezien en gewogen,
het onstaan tot de ontbinding is een cirkel des levens,
in het onstaan van de mens is de ontbinding ingang gezet,
de ziel die verschijnt in een beweging,
het goddelijke, die altijd terugkeert naar zijn bron,
het goede, het licht,
laat mij maar cirkels draaien,
het is namelijk onvermijdelijk,
niets van wat ik zeg is nieuw, alles is al gekend,
en gezegd,
iedereen kent hoe het al is,
het al is vergankelijk, met uitzondering,
de beweging,
de beweging is, en zal niet ophouden,
dat is de waarheid,
ga mee op de beweging van het goede,
en men kan zeggen, ik ben goed,
ga mee op de beweging van het niet, of
weigert men mee te bewegen, niet bewegen,
dan staat men vast,
vast in zijn eigen niet,
wie eenmaal vast zit , bezit het onvermogen,
het onvermogen niet meer te kunnen bewegen,
wie niet beweegt, verliest de connectie met het al,
wie deze connectie met het al verliest,
heeft alleen zichzelf nog,
zijn ego,
de ego als slechte nabootsing van de ziel,
een ziel die beweegt als een epileptische willenkeurigheid,
jagend naar begeerte, op zoek naar het kortstondig geluk,
eeuwig rusteloos, dwalend,
de vloek van de onwetende,
waarschijnlijk zo een persoon, eenzaam, en boos,
zoekende naar een uitweg,
geen liefde in zijn leven, geen geluk die vanzelfsprekend is,
afhankelijk van wat de dag hem brengt, niet wetende dat de dag niets,
brengt,
en onbewust, de dag neemt, zoals het hem uitkomt,
danm is het weer zus en dan weer zo,
zijn gids in de keuze van geluk,
is de openbaarheid,
deze openbaarheid leid de onwetende,
deze zegt hem wat te dragen, wat te zeggen, wat te doen,
en zo verandert hij steeds, dan is hij weer dit en vervolgens weer dat,
niet wetende wat hij IS,
wel bezit hij duizende namen, en honderden uiterlijkheden,
langzaam dooft zijn innerlijk,
hij raakt kwijt wat hij is,
hij is vervult met willen,
het willen hebben, of het willen zijn,
het willen,
triumph des willes, zoals sommige dit zo mooi hebben verwoord,
retorische poezie,
retorische poezie, die de ziel meesleept de ondergang in,
toegevend aan de begeerte, de wil,
de wil die het moeten ontkent,
het ontkennen, als het bewust niet willen kennen,
want, en dit is waar,
wie iets wil, wil ook iets niet,
de niet willers,
over het algemeen, niet willen goed doen,
ook dezen trekken cirkels, ware het niet, hele kleine,
proberend los te komen van de beweging die is,
de cirkel in men zelf, het najagen van wat men wil,
in cirkels, of beter,
deze kleine beweging, is een rondje maken,
zoals een hond achter zijn eigen staart loopt,
het eeuwig durende geluk zoeken,
het kortstondige geluk, wat men net zo snel kwijt is, als men het heeft
verworven, weer opnieuw zoekend naar bevrediging,
net zolang tot men zijn ziel heeft verstoten,
door de korte snelle beweging de ziel als ware uit het lichaam,
centrifugeert,
het eeuwige lijden,
het eeuwig willen, maar niet zijn,
wel snappen maar niet weten,
wel kennen maar niet kunnen,
wel willen maar niet moeten,
de onwetende,
Nog nergens dus.Jeroen schreef:Weer een hoop blabla.
Maar je snapt er nog steeds niks van.
Weer geen stap dichter bij De Waarheid gekomen.
Succes met cirkeltjes draaien. Ben benieuwd waar je deze keer uit komt
Ben benieuwd hoe lang je dit volhoudt.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
de kracht van de herhaling,
wist u,
dat als
men vaak genoeg herhaalt, het herhaalde,
eigen begint te woorden,
onbewust,
begint het eigene als waar voor te komen,
nu is het geen ware waar, slechts een nabootsing,
gewoon, noemt men dit soort een waar,
het is het soort waar, wat is,
zo beweert men,
er is geen reden voor de gewoonte,
een gewoonte is dat waarvan we beweren,
dat het eigen is,
het is zoals men spreekt, zo BEN ik,
om hun betoog te vervolgen met het,
niet kunnen,
maar is dit waar?
is het zo dat deze nabootsing, wel waar is?
is dit niet een GROTE leugen,
een gewoonte, wat is dit toch?
ik ken wel iemand die op hem lijkt,
naar het schijnt de militaire variant,
de drill,
of beter, de drillmatigheid,
om het duidelijk te zeggen de handeling om iemand een gewoonte,
aan te leren,
op commando,
hier volgt een reeds, handelingen,
als of de drill het lichaam bestuurt,
de geest, onbewust,
het lichaam bewust,
het lichaam alert,
als waker tuurt hij de ruimte in, zoekend naar het commando,
om de drill te ontwaken,
de drill,
uitgevonden, bewust, en
onderzocht, bewust, en
bestudeert, bewust, en
en beproefd, bewust, en
met een doel, of
een reden als ware,
zo heeft men zich van de gewoonten bediend,
men heeft ze bestudeert,
men heeft ze leren kennen,
men weet de gewoonte,
hij is aangeleerd,
het is nu om het even of de drill geboorte heeft gegeven aan de gewoonte
of, dat de gewoonte inzicht in de drill heeft gegeven,
het is een zinloze bezigheid, om hier over te redetwisten,
beide zijn immers nabootsingen,
beiden ZIJN niet waar,
wel werkelijk,
de werkelijkheid van de gewoonte,
nu is het zo dat gewoonte, aangewakkerd,
in beweging als ware,
eenmaal in beweging, vanzelf de beweging overneemt,
langzaam edoch, gestaag,
zo is men zelf de grootste manipulator, van zijn gewoonte,
gemakzucht, een ontstaan van de beweging,
gemakzucht, 1 van de gemaakte goden,
maar de sterkste beweging,
onwetendheid,
het niet willen begrijpen,
dat wat men doet,
en doet in herhaling,
eigen woord,
de ego,
het is de ego,
satan, het kwaad,
wat sterker woord,
dag in, dag uit,
week in week uit,
jaar in, jaar uit,
de geboorte vam het moderne kind,
een kunstmatig geknutseld stukje,
van van enige redenlijkheid is geen sprake mee,
de verslaafde mens, (de devaluatie)
verslaafd aan de gewoonte,
verslaafd aan de gewoonte van de werkelijkheid,
gedreven door een onwetendheid,
gevoed door gemakzucht,
ontstaan door leugens,
leugens die generatie op generatie,
zijn gebaard,
en opgevoed,
opgevoed in een systeem,
de democratie,
waar de meerderheid de stem heeft,
de meerderheid van de gewoonte,
dit is het leidend deel van onze heilstaat,
maar ik spreek maar over EEN gemakzucht,
want laten we de god van eerzucht niet tekort doen,
ook deze voeder van de ego,
is gewoorden naar gewoonte,
sterker er zijn kringen, of cirkels,
waar de eerzucht zelfs vereert woord,
zo zijn er nog verschillende goden,
waarvan de leiders niet openbaar zijn, waar te nemen,
dat zijn de geheime goden,
de goden die we niet mogen weten, nee zelfs niet over sprekend,
en daarmee zeggende toegevend, dat ik weet van deze goden,
het geheim, misschien wel de grootste leugen ooit,
wist u,
dat als
men vaak genoeg herhaalt, het herhaalde,
eigen begint te woorden,
onbewust,
begint het eigene als waar voor te komen,
nu is het geen ware waar, slechts een nabootsing,
gewoon, noemt men dit soort een waar,
het is het soort waar, wat is,
zo beweert men,
er is geen reden voor de gewoonte,
een gewoonte is dat waarvan we beweren,
dat het eigen is,
het is zoals men spreekt, zo BEN ik,
om hun betoog te vervolgen met het,
niet kunnen,
maar is dit waar?
is het zo dat deze nabootsing, wel waar is?
is dit niet een GROTE leugen,
een gewoonte, wat is dit toch?
ik ken wel iemand die op hem lijkt,
naar het schijnt de militaire variant,
de drill,
of beter, de drillmatigheid,
om het duidelijk te zeggen de handeling om iemand een gewoonte,
aan te leren,
op commando,
hier volgt een reeds, handelingen,
als of de drill het lichaam bestuurt,
de geest, onbewust,
het lichaam bewust,
het lichaam alert,
als waker tuurt hij de ruimte in, zoekend naar het commando,
om de drill te ontwaken,
de drill,
uitgevonden, bewust, en
onderzocht, bewust, en
bestudeert, bewust, en
en beproefd, bewust, en
met een doel, of
een reden als ware,
zo heeft men zich van de gewoonten bediend,
men heeft ze bestudeert,
men heeft ze leren kennen,
men weet de gewoonte,
hij is aangeleerd,
het is nu om het even of de drill geboorte heeft gegeven aan de gewoonte
of, dat de gewoonte inzicht in de drill heeft gegeven,
het is een zinloze bezigheid, om hier over te redetwisten,
beide zijn immers nabootsingen,
beiden ZIJN niet waar,
wel werkelijk,
de werkelijkheid van de gewoonte,
nu is het zo dat gewoonte, aangewakkerd,
in beweging als ware,
eenmaal in beweging, vanzelf de beweging overneemt,
langzaam edoch, gestaag,
zo is men zelf de grootste manipulator, van zijn gewoonte,
gemakzucht, een ontstaan van de beweging,
gemakzucht, 1 van de gemaakte goden,
maar de sterkste beweging,
onwetendheid,
het niet willen begrijpen,
dat wat men doet,
en doet in herhaling,
eigen woord,
de ego,
het is de ego,
satan, het kwaad,
wat sterker woord,
dag in, dag uit,
week in week uit,
jaar in, jaar uit,
de geboorte vam het moderne kind,
een kunstmatig geknutseld stukje,
van van enige redenlijkheid is geen sprake mee,
de verslaafde mens, (de devaluatie)
verslaafd aan de gewoonte,
verslaafd aan de gewoonte van de werkelijkheid,
gedreven door een onwetendheid,
gevoed door gemakzucht,
ontstaan door leugens,
leugens die generatie op generatie,
zijn gebaard,
en opgevoed,
opgevoed in een systeem,
de democratie,
waar de meerderheid de stem heeft,
de meerderheid van de gewoonte,
dit is het leidend deel van onze heilstaat,
maar ik spreek maar over EEN gemakzucht,
want laten we de god van eerzucht niet tekort doen,
ook deze voeder van de ego,
is gewoorden naar gewoonte,
sterker er zijn kringen, of cirkels,
waar de eerzucht zelfs vereert woord,
zo zijn er nog verschillende goden,
waarvan de leiders niet openbaar zijn, waar te nemen,
dat zijn de geheime goden,
de goden die we niet mogen weten, nee zelfs niet over sprekend,
en daarmee zeggende toegevend, dat ik weet van deze goden,
het geheim, misschien wel de grootste leugen ooit,
Ok, dan nog maar een keer op herhaling =]Jeroen schreef:Nog nergens dus.Jeroen schreef:Weer een hoop blabla.
Maar je snapt er nog steeds niks van.
Weer geen stap dichter bij De Waarheid gekomen.
Succes met cirkeltjes draaien. Ben benieuwd waar je deze keer uit komt
Ben benieuwd hoe lang je dit volhoudt.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 1 gast