Na de dood

[neus]

ik acht nu juist het 'ik' als heel vergankelijk zodanig dat er dus geen sprake is van een persoonlijke 'ziel', maar eerder van een wereldziel waar die ikjes uit ontstaan. Dat kan je ook materialistisch zien, maakt niet uit voor de filosofie.

[Jeroen Uil]

Tja, als die niet-tastbare component als een entiteit of identiteit moet gezien worden, dat zal iedereen (tenminste iedereen die vindt dat zoiets er is), wel anders invullen.

Voor mij voelt het duidelijk aan dat zoiets er is.

En dat het behouden blijft, eveneens.

Maar verder is het voor mij moeilijk om daar harde standpunten over te formuleren.

[neus]

misschien dat de kern die ik voel iets blijvends representeert, maar de kern is niet mijn persoonlijkheid, die zal ik moeten afleggen...