Moderne wijsheid

[neus]

Mag ik ook een poging wagen?

is wijsheid aangeboren ?

Misschien is het zoals Socrates aangeeft dat we aan wijsheid herinnerd moeten worden.

is wijsheid een verworvenheid ?

Als je jezelf iets herinnerd vind je wel iets terug, maar het was er in essentie al, misschien als mogelijkheid.


kun je wijsheid kopen / huren ?

Er zijn vast wel middelen die je kunt kopen of huren die je kunnen helpen bij het herinneren. Maar ik weet niet of het noodzakelijk is.

kun je wijsheid overdragen ?

Elk verhaal, of elke vraag, of elk gedrag dat je hebt kan anderen helpen dingen te herinneren. Maar het is de vraag of sturing helpt of dat het meer de onvermoede associaties zijn van een ander die voor wijsheid zorgen.


kun je wijsheid suggereren / "faken"

Het is niet moeilijk om in het gedrag van andere mensen een zucht naar egostatus te herkennen. Niemand kan als het ware zo wijs zijn dat dat weg is. Niemand kan "faken" dat egostatus onbelangrijk is voor hem of haar. Wijsheid is vervolgens niet hetzelfde als de zucht naar egostatus afwijzen.


ben je als wijs mens gelukkig ?

Er is geen noodzakelijk verband tussen wijsheid en geluk, al zullen sommigen het streven naar wijsheid zien als streven naar geluk.
Ik denk bijvoorbeeld dat zelfdoding soms een wijs besluit is.


is wijsheid iets om na te streven ?

Ik weet niet of wijsheid een doel op zich is. Bekende doelen zijn: eten; drinken; kleding; beschutting; seks en genot en dergelijke. Epicurus zou zeggen dat je dat streven moet volgen maar daarbij matig moet zijn (of geremd). Ik herken dat als wijsheid, maar ik denk niet dat dit voor iedereen geldt.

[Civilis]

ik denk dat we veel meer kunnen vanaf onze geboorte, dan wij denken.. alleen door onze opvoeding van heel vroeg af worden we afgesloten van deze wijsheid

Ik loop nogal veel met asielhonden, en het valt me erg op dat kinderen 9 van de 10 keer aanvoelen of ze een hond kunnen benaderen. Een volwassene daarentegen moet meestal eerst leren de signalen te herkennen.
Ik heb het idee dat kinderen dit ook bij volwassen mensen goed aanvoelen

[Intangible Radjanamadjo]

ik denk dat we veel meer kunnen vanaf onze geboorte, dan wij denken.. alleen door onze opvoeding van heel vroeg af worden we afgesloten van deze wijsheid

Ik loop nogal veel met asielhonden, en het valt me erg op dat kinderen 9 van de 10 keer aanvoelen of ze een hond kunnen benaderen. Een volwassene daarentegen moet meestal eerst leren de signalen te herkennen.
Ik heb het idee dat kinderen dit ook bij volwassen mensen goed aanvoelen

Jep zekers te weten! Kinderen kunnen prima aanvoelen dat ouders ruzie hebben gehad, ook al doen de ouders als of er niets aan de hand is.
Volwassenen hebben echter vaak sterk de neiging om te veel in de gedachtenwereld te leven en missen hierdoor het contact met de wereld om ons heen.

[neus]

als je zegt,

Het ging mij er om dat je (sociale) problemen kunt oplossen met wijsheid. Als er geen sociale problemen zijn heb je de wijsheid niet nodig.

kun je mij vertellen hoe problemen ontstaan, sociaal of van welk soort ook?

Ik had deze reactie gemist... Ik zal alsnog proberen te reageren.

het begrip "probleem" is vaak gedefinieerd vanuit een sociale context. Net zoals het begrip "wijsheid" als oplossing wordt gezien voor de problemen in sociale context.

Er zijn heus ook wel problemen waarvoor niet direct een sociale context is, zoals een wiskundig probleem met een parallellen axioma bijvoorbeeld, maar dan is als het ware wijsheid ook geen oplossing.

[yopi]

Een definitie van wijsheid :
Van wijsheid is sprake als waar spreken samenvalt met handelen.

is wijsheid aangeboren?
Ieder individueel kind brengt iets van wijsheid mee in de wereld.
Daarnaast bestaat zoiets als aangeboren natuurlijke wijsheid.

is wijsheid een verworvenheid ?
Ook. Als er van een streven daarnaar sprake is of/en als de ervaring daartoe noopt.

kun je wijsheid kopen / huren ?
...

kun je wijsheid overdragen ?
Vast, als er van een relatie sprake is die er op gericht is of/en als de ervaring daartoe noopt.

kun je wijsheid suggereren / "faken" ?
Bewijzen hiervoor zijn overal te vinden. Niet te overtuigen zijn mensen die geprobeerd hebben zichzelf zoveel mogelijk te zuiveren van motieven die niets met het nastreven van wijsheid te maken hebben, goed kunnen luisteren en besef van eigen zwakheid hebben.

ben je als wijs mens gelukkig ?
Gelukkiger.

is wijsheid iets om na te streven ?
Ja. Zelfs als het antwoord nee is.

zijn er nog suggesties ?
De uil van Minerva vliegt (meestal) laat uit.

[neus]

Yopi,

wat vind je van het spreekwoord: Van schade en schande wordt men wijs?
Is er nog een andere manier om wijs te worden?

[yopi]

Yopi,

wat vind je van het spreekwoord: Van schade en schande wordt men wijs?
Is er nog een andere manier om wijs te worden?

Een beetje zwaar op de hand, maar als ik mijn eigen persoonlijke kronkelweg zie is dat gedeeltelijk vast waar.
Het lijkt me vooral levenswijsheid en tegelijkertijd een gemeenplaats in de trant van 'ik ken de wereld', 'tranendal' en zo meer.

Je tweede vraag doet me denken aan de Bhagavad Gita, waar alle soorten yoga's ergens weergegeven worden.
Eén daarvan iis de yoga van de kennis. Die ligt me het meest denk ik, maar ik ben bang dat ik daar niet mee uit kom.
Het ligt misschien wel het meest binnen de mogelijkheden van ons soort samenleving en avonturier of zoiets lijkt me ook niks.

Waarom vraag je dat?

[neus]

Waarom vraag je dat?

Omdat je "wijsheid" kunt zien als noodzakelijk ontstaan na schade en schande. Dat wil zeggen dat je eigenlijk alleen om negatieve redenen wijsheid kunt hebben. Je kunt je dan afvragen of het niet beter is om te voorkomen dat wijsheid als mogelijkheid ontstaat. Want met de wijsheid bestaat dan ook de anti-wijsheid die opgelost *moet* worden. Een soort verplichting dus, die onze vrijheid ondermijnt.

[Intangible Radjanamadjo]

Waarom vraag je dat?

Omdat je "wijsheid" kunt zien als noodzakelijk ontstaan na schade en schande. Dat wil zeggen dat je eigenlijk alleen om negatieve redenen wijsheid kunt hebben. Je kunt je dan afvragen of het niet beter is om te voorkomen dat wijsheid als mogelijkheid ontstaat. Want met de wijsheid bestaat dan ook de anti-wijsheid die opgelost *moet* worden. Een soort verplichting dus, die onze vrijheid ondermijnt.

Ik denk dat je hierin de wijsheid te kort doet, door er van uit te gaan dat wijsheid alleen ontstaat na schade en schande.

Ik zou eerder zeggen: wijsheid ontstaat daar waar de les begrepen wordt
Schade en schande wijst dan op onze eigenwijsheid de les niet te willen of kunnen begrijpen

[neus]

Ik zou eerder zeggen: wijsheid ontstaat daar waar de les begrepen wordt
Schade en schande wijst dan op onze eigenwijsheid de les niet te willen of kunnen begrijpen

Het klinkt een beetje mysterieus: "les", dat suggereert een leraar. Maar ook ik werk vaak conform dat beeld.

[Intangible Radjanamadjo]

Ik zou eerder zeggen: wijsheid ontstaat daar waar de les begrepen wordt
Schade en schande wijst dan op onze eigenwijsheid de les niet te willen of kunnen begrijpen

Het klinkt een beetje mysterieus: "les", dat suggereert een leraar. Maar ook ik werk vaak conform dat beeld.

tja.. op een gegeven moment kom je in een gebied dat niet meer goed in simpele taal is uit te leggen (hoewel de simpele taal niet het probleem is, maar eerder de complexiteit van onze manier van denken )

Maar als ik kijk naar wat ik heb meegemaakt in mijn leven en waar ik wat van heb opgestoken, dan zijn het zonder uitzonderingen lessen die ik tot mij heb genomen waarna er ruimte ontstond voor iets nieuws, expansiever

En als ik een leraar moet aanwijzen, dan is het leven zelf de leraar

[neus]

Maar als ik kijk naar wat ik heb meegemaakt in mijn leven en waar ik wat van heb opgestoken, dan zijn het zonder uitzonderingen lessen die ik tot mij heb genomen waarna er ruimte ontstond voor iets nieuws, expansiever

En als ik een leraar moet aanwijzen, dan is het leven zelf de leraar

Ik denk dat het heel nuttig is om te leren van ervaringen. Al kan je jezelf afvragen of niet "iedere situatie als een nieuwe situatie behandelen" beter is dan een situatie behandelen alsof deze hetzelfde is als een vorige situatie en waarvoor je dan al een (geleerde) reactie klaar hebt.

[Intangible Radjanamadjo]

Maar als ik kijk naar wat ik heb meegemaakt in mijn leven en waar ik wat van heb opgestoken, dan zijn het zonder uitzonderingen lessen die ik tot mij heb genomen waarna er ruimte ontstond voor iets nieuws, expansiever

En als ik een leraar moet aanwijzen, dan is het leven zelf de leraar

Ik denk dat het heel nuttig is om te leren van ervaringen. Al kan je jezelf afvragen of niet "iedere situatie als een nieuwe situatie behandelen" beter is dan een situatie behandelen alsof deze hetzelfde is als een vorige situatie en waarvoor je dan al een (geleerde) reactie klaar hebt.

Het laatste is een aangeleerd automatisch proces (de geleerde reactie). Het eerste biedt je de mogelijkheid om open de ervaring tegemoet te treden, zonder te worden gehinderd door meningen, concepten en ideeën die je uit eerdere ervaringen hebt opgedaan (vaak zonder af te vragen of deze kennis wel in overeenstemming met de realiteit is).

[yopi]

Waarom vraag je dat?

Omdat je "wijsheid" kunt zien als noodzakelijk ontstaan na schade en schande. Dat wil zeggen dat je eigenlijk alleen om negatieve redenen wijsheid kunt hebben. Je kunt je dan afvragen of het niet beter is om te voorkomen dat wijsheid als mogelijkheid ontstaat. Want met de wijsheid bestaat dan ook de anti-wijsheid die opgelost *moet* worden. Een soort verplichting dus, die onze vrijheid ondermijnt.

Aparte opvatting ..
Klinkt als escapisme, terwijl juist vrijheid misschien wel tot 'schade en schande' leidt. Die vrijheid zal na verwerking van die ervaring tot een meer wijzere invulling van vrijheid leiden. Op zijn beurt zal die tot minder schade en schande leiden ..
.. of bedoel je iets anders?

[neus]

Klinkt als escapisme, terwijl juist vrijheid misschien wel tot 'schade en schande' leidt. Die vrijheid zal na verwerking van die ervaring tot een meer wijzere invulling van vrijheid leiden. Op zijn beurt zal die tot minder schade en schande leiden ..
.. of bedoel je iets anders?

Zo beschouwd is de vrijheidsdrang soms misschien het probleem zelf. Dat vind ik wel een interessante conclusie.

[Intangible Radjanamadjo]

Klinkt als escapisme, terwijl juist vrijheid misschien wel tot 'schade en schande' leidt. Die vrijheid zal na verwerking van die ervaring tot een meer wijzere invulling van vrijheid leiden. Op zijn beurt zal die tot minder schade en schande leiden ..
.. of bedoel je iets anders?

Zo beschouwd is de vrijheidsdrang soms misschien het probleem zelf. Dat vind ik wel een interessante conclusie.

Niet alleen interessant, maar wellicht zelfs essentieel. Immers, zonder de drang, is er geen noodzaak tot vrijheid. Maar met de drang ontstaat de noodzaak tot vrijheid - maar wel een vrijheid tov van... terwijl er daarvoor nog geen sprake was van ' tov'

[neus]

Zo beschouwd is de vrijheidsdrang soms misschien het probleem zelf. Dat vind ik wel een interessante conclusie.

Niet alleen interessant, maar wellicht zelfs essentieel. Immers, zonder de drang, is er geen noodzaak tot vrijheid. Maar met de drang ontstaat de noodzaak tot vrijheid - maar wel een vrijheid tov van... terwijl er daarvoor nog geen sprake was van ' tov'

Inderdaad. Maar hoe we dan een arabische lente kunnen beschouwen?
Ik neem aan dat vrijheid als het ware twee kanten heeft. De kant waarbij men vecht om erkenning van mensenrechten, en de kant waarbij men alle plichten wil afwijzen.

[solist]

Neus schreef :

.........Maar hoe we dan een arabische lente kunnen beschouwen? .......

Als je lang genoeg vernederd bent, uitgebuit, onderdrukt, dan gaat het
om het laatste restje waardigheid en zelfrespect dat zich manifesteert.

Dan gaat het niet meer om "wijsheid" maar om overleven als individu, als mens.

[neus]

De vraag is misschien of overleven zo wijs is, in dat soort toestanden.
Bij "gezinsdrama's" zijn er mensen die vinden van niet bij toestanden die we heel normaal zouden achten.

Wie zou op een gegeven moment nog de toestanden als probleem zien en niet het bewustzijn zelf? Hetzelfde soort bewustzijn dat mensen de toestanden laat veroorzaken is het bewustzijn dat lijden zo intens maakt.

[solist]

Neus schreef :

..........De vraag is misschien of overleven zo wijs is, in dat soort toestanden...........

het is niet de vraag of overleven wijs is : de overlevingsdrang is een gegeven

........Bij "gezinsdrama's" zijn er mensen die vinden van niet bij toestanden die we heel normaal zouden achten.........

Natuurlijk, maar dan gaat het om individuen en om situaties die zodanig in
zichzelf verstrikt geraakt zijn dat verder leven geen perspectief biedt.

.......Wie zou op een gegeven moment nog de toestanden als probleem zien en niet het bewustzijn zelf? Hetzelfde
soort bewustzijn dat mensen de toestanden laat veroorzaken is het bewustzijn dat lijden zo intens maakt.........

Wij , als mensheid , willen leven en zitten elkaar in de weg.
We eisen meer ruimte voor onszelf dan waarvoor we, getalsmatig, recht op kunnen doen gelden.
Maar we voelen ons superieur.....................met alle gevolgen................

[neus]

het is niet de vraag of overleven wijs is : de overlevingsdrang is een gegeven

Wat is dan de toegevoegde waarde van wijsheid? Is die er wel? Of is het dan een variant op de beste manier van overleven?

Wij , als mensheid , willen leven en zitten elkaar in de weg.
We eisen meer ruimte voor onszelf dan waarvoor we, getalsmatig, recht op kunnen doen gelden.
Maar we voelen ons superieur.....................met alle gevolgen................

Het ging mij om de rol van bewustzijn. Ik weet niet of wat je hier uitspreekt, als bewustzijnsvorm, nu zo enorm veel helpt tegen het probleem van het lijden.

[alain]

wat is wijsheid, deze vraag om te kunnen beantwoorden of de mens wijs kan woorden,

en dan ook met vaardigheden en het gebrek daaraan,

is een vaardigheid wijs, sociaal of niet,

of een vaardigheid wijs is, mijn vraag zou zijn, is de vaardigheid goed, dan is hij wijs,

is de vaardigheid slecht dan is hij onwijs, en ja het is waar dat de vaardigheid,

bewegenlijk is, tussen het goede en sllechte, deze beweging is door toedoen,

van de toepassing van de vaardigheid,

over de uitvoering hoeven we het nu niet te hebben want deze is goed,

anders ]zou het immers geen vaardigheid zijn,

het doel van de toepassing, nu deze is heel belangrijk, want in het doel, dus de reden,

zien we de goede of slechte bedoeling van de vaardigheid,

nu komen we wel in de knoop met succes, ook dit probeert men onder wijs te scharen,

want als nu de bedoeling is zichzelf te verrijken aan materie, of macht,

en men is hier goed in, dus vaardig, dan wil men dit wel wijs noemen,

of is dit niet de bedoeling van succes, is succes een soort constant geluk?

wijsheid, is in 1 ieder geval goed,

want we kunnen toch met geen mogelijkheid beweren dat wijsheid slecht is,

of wijs zijn is slecht,, nee mijn beste dit zou volkomen belachelijk zijn,

eigenlijkm is het een heel gemeen spel wat het al met u speelt,

ik kan u namelijk zeggen, dat alleen waarheid leid naar wijsheid,

pieter je hebt het juist verwoord als je zegt,

De vraag is wat waarheid is. Is het iets menselijks, of is het iets dat ons menselijk maakt? Als ik over waarheid nadenk, dan zie ik dat niet als iets wat ik ergens kan vinden of zoeken, maar als iets dat intrinsiek aan het bestaan is. Waarheid als essentie van het leven, deel van de levende essentie die overal om ons heen is en in ons is. Dus het maakt eigenlijk niet uit of je geïsoleerd in de grot zit of je je midden in de maatschappij. Want de waarheid is overal aanwezig. De vraag is: wat doe je er mee? De wijze in de grot heeft er voor gekozen de waarheid te laten voor wat het is en deze in stilte en isolement bestuderen, terwijl de sociaal ingestelde persoon die de waarheid heeft gevonden deze zal proberen uit te dragen zodat andere mensen de waarheid ook in henzelf herkennen. Beide doen het omdat ze denken de waarheid er mee te dienen. Dus wat mij betreft is de waarheid dat beide prima zijn.

zo is het pieter, en als je nu zegt, dat je wijsheid wil zeggen, daar waar waarheid staat,

dan is dat rechtvaardig, en in harmonie, want de waarheid en wijsheid zijn 1

en pieter jij maakt het nu inzichtelijk, heerlijk,

wijsheid is de naam van de beweging die het goede voort

brengt, deze beweging zet de juiste idee(kennis) in de baarmoeder, en laat dit idee groeien, denken

als het idee de juiste vorm heeft, komt het belangrijkste, als het idee goed is

is het de tijd daar om het idee te baren, handelen

het baren, ofwel het idee beweging in de menselijke bestaande wereld,

alle andere ideeen die geboren woorden, hebben ook een naam,

sterker deze hebben ontelbare namen, mar geen van allen zijn goed,

en zo eindig ik met het moderne, een slecht idee,

[Intangible Radjanamadjo]

thnx voor je woorden alain en fijn om te zien dat je het (ook) herkent.. het is overal..

[alain]

Geregistreerd op: 18-11-2009Berichten: 668Woonplaats: hilversumGeplaatst: Za Nov 21, 2009 9:55 am    Onderwerp: ik denk dat we de waarheid niet hoeven te zoeken, ik durf de waarheid niet als een weg of een levenspad neer te zetten, als het mag zou ik de waarheid vergelijken met het goddelijke, hij is er, ook al zijn er steeds minder mensen die hem zien.

[Intangible Radjanamadjo]

Geregistreerd op: 18-11-2009Berichten: 668Woonplaats: hilversumGeplaatst: Za Nov 21, 2009 9:55 am    Onderwerp: ik denk dat we de waarheid niet hoeven te zoeken, ik durf de waarheid niet als een weg of een levenspad neer te zetten, als het mag zou ik de waarheid vergelijken met het goddelijke, hij is er, ook al zijn er steeds minder mensen die hem zien.

Au contraire mon ami.. steeds meer mensen beginnen hem te zien! Kijk op het internet, zie welke waarheid tegenwoordig verspreid wordt, leugens worden sneller dan ooit doorzien.. Steeds meer mensen stappen uit het spel en in de waarheid

[alain]

pieter, ik heb zoluist begrepen, dat daar waar men van het onderwerp afdwaalt,

krijgt men hier een melding van, de reden kan ik zien, en vraag je mij weer te volgen

naar waarheid,

want je zult begrijpen dat ik iets waargenomen, echter mijns ziens niet volledig

[Intangible Radjanamadjo]

pieter, ik heb zoluist begrepen, dat daar waar men van het onderwerp afdwaalt,

krijgt men hier een melding van, de reden kan ik zien, en vraag je mij weer te volgen

naar waarheid,

want je zult begrijpen dat ik iets waargenomen, echter mijns ziens niet volledig

Goed idee!

ik ben benieuwd wat je hebt waargenomen. Ik heb de laatste tijd waargenomen dat ik enkel kan toeschouwen hoe de waarheid zich aan mij openbaart. Door je geest open en ontvankelijk te maken, krijg je meer en meer gevoel voor het herkennen van symbolen, situaties en kansen. Daar waar je vroeger nog twijfelde of je je gevoel moest volgen, is het nu vervangen door een dieper intuitief weten. Weten waar je heen moet gaan, weten wat je nodig hebt, of weten wat je moet zeggen. En dat alles leidt naar weten wie je bent.

En die ervaring van jezelf zijn, louter door te observeren en niets actief te doen.. daar zit de waarheid die we zoeken. Want dit houdt in dat je niet kunt zoeken. Je zoektocht is een eeuwige cirkelvormige lijn om het middelpunt. Pas als je je zoektocht los laat, kun je inzien waarom je hebt gezocht. Je hebt gezocht, omdat je niet meer wist wie je was. Je was verdwaald geraakt in andermans fictie, vanaf de geboorte over je heen gelegd als een grijze deken. Het heeft geen zin ouders of school hiervan de schuld te geven, want juist dit geeft ons de kans om te weten dat we niet de waarheid kennen. En dus wordt het verlangen van de waarheid weer aangewakkert.

Het verlangen doet terugdenken aan vroeger. Vroeger, toen we kinderen waren en speelden zonder ook maar een moment niet onszelf te zijn. Als kind ben je nog niet bezig met dit soort dingen, dan ben je bezig met ontdekken, spelen, plezier maken met vriendjes. Daarom is het zo belangrijk om dit verlangen te koesteren. Dit diepe stille verlangen, dat verborgen in ons ligt, is onze wezenlijke richting in het leven. De richting is altijd en overal hetzelfde: in de richting van de waarheid omtrent onszelf en het leven. Kan er een ander doel zijn in het leven? Is het niet zo dat we door elke ervaring leren en een groeimogelijkheid krijgen?

Zoek je een verklaring voor je verlangen? Volg het en je zult begrijpen waarom het verlangen in je bestaat. Het verlangen bestaat, omdat je jezelf niet meer kent. Alle maskers, lagen van ego en alle valse denkpatronen weerhouden je ervan de waarheid te zien. Dus is het zaak om met al deze elementen in ons te werken. Ze zijn geen loden last, maar onnodige bagage. Bagage, omdat we in het verleden niet de les hebben geleerd welke het voor ons bevatte. Maar die kans is er op ieder moment. Sta jezelf toe los te staan van je gedachten en doe niets. Laat alle gedachten voorbij komen zonder er aandacht aan te besteden. Als je dit kunt volhouden, kan er een leegte en stilte in je ontstaan, waarmee je oude bagage op kunt ruimen.

De leegte en stilte horen bij de waarheid. Want de waarheid vraagt ons leeg en stil te zijn, opdat zij zich aan ons kan openbaren in al haar schoonheid en sereniteit.

[Mtheman]

Mijns inziens is wijsheid een opeenstapeling van levenslessen (ervaringen/ gebeurtenissen waar je iets van geleerd hebt) Nu is het leven een grote levensles en dus zal je wijsheid naarmate je ouder wordt ook toenemen.

In zoverre is dus moderne wijsheid onzin gewoon een andere naam voor iets wat allang bestond, maar opnieuw uitgevonden moest worden?

Overal kan je van leren, maar wat je vervolgens met die wijsheid doet, dat is juist de vraag waar het om gaat.

De vraag of (moderne) wijsheid sociaal is of niet gaat voorbij aan wijsheid an sich. Hoe valt er te leven zonder te leren/ weten? Dat gaat niet en dus zul je wijzer worden, hoe wijs je wordt ligt er aan hoeveel je leert, meemaakt en weet, dat zal per individu verschillend zijn.

[Mtheman]

@ Alain en Intagible Rahmadja

Waarheid is wel wat anders dan wijsheid. Hoewel wijsheid gebaseerd moet zijn op de waarheid (voor zover waarheid bestaat).

[Mtheman]

Delete

[neus]

Mijns inziens is wijsheid een opeenstapeling van levenslessen (ervaringen/ gebeurtenissen waar je iets van geleerd hebt) Nu is het leven een grote levensles en dus zal je wijsheid naarmate je ouder wordt ook toenemen.

Dus wijsheid is er alleen om zelf beter van te worden?

De vraag of (moderne) wijsheid sociaal is of niet gaat voorbij aan wijsheid an sich. Hoe valt er te leven zonder te leren/ weten? Dat gaat niet en dus zul je wijzer worden, hoe wijs je wordt ligt er aan hoeveel je leert, meemaakt en weet, dat zal per individu verschillend zijn.

Dus wijsheid is iets individueels?

[Mtheman]

Dus wijsheid is er alleen om zelf beter van te worden?

Dat heb ik niet gezegd, noch bedoeld te zeggen. Je kunt je wijsheden delen met anderen en dat gebeurd ook. Maar er zullen ook wijsheden zijn waar jezelf achter komt. Of je die deelt met anderen is aan jou.
Maar het is sowieso irrelevant of wijsheid ertoe dient om er beter van te worden, omdat dat een persoonlijke opvatting is en dus niet ter zake doet in zijn algemeenheid.

Dus wijsheid is iets individueels?

Dat kan, maar er zijn genoeg algemene wijsheden, die je kan kennen.
Dus niet per se.

[neus]

Dat heb ik niet gezegd, noch bedoeld te zeggen. Je kunt je wijsheden delen met anderen en dat gebeurd ook. Maar er zullen ook wijsheden zijn waar jezelf achter komt. Of je die deelt met anderen is aan jou.

De vraag is dan of het wijs is om met anderen te delen of niet, en dat noem ik moderne wijsheid, die gericht is op het sociale.

Maar het is sowieso irrelevant of wijsheid ertoe dient om er beter van te worden, omdat dat een persoonlijke opvatting is en dus niet ter zake doet in zijn algemeenheid.

Dat is een persoonlijke opvatting, en ik herken dan toch een zeker waardeoordeel bij het begrip "algemeenheid". Dus misschien hebben we uiteindelijk dezelfde opvatting?

[Mtheman]

De vraag is dan of het wijs is om met anderen te delen of niet, en dat noem ik moderne wijsheid, die gericht is op het sociale.

Het gaat dus om het sociale aspect van wijsheid, wat je moderne wijsheid noemt. Kennisoverdracht zou je kunnen zien als een moderne wijsheid. We leven in een informatiebehoeftige samenleving, ICT is een grote en belangrijke onderdeel waaruit onze samenleving bestaat en die rol zal alleen maar groter worden. Internet, is denk ik de grootste bron van moderne wijsheid in dat opzicht.

Maar het is sowieso irrelevant of wijsheid ertoe dient om er beter van te worden, omdat dat een persoonlijke opvatting is en dus niet ter zake doet in zijn algemeenheid.

Dat is een persoonlijke opvatting, en ik herken dan toch een zeker waardeoordeel bij het begrip "algemeenheid". Dus misschien hebben we uiteindelijk dezelfde opvatting?

Natuurlijk is dat mijn opvatting, maar elk antwoord op die vraag die jij stelde of het er dient om er beter van te worden ook en dat probeerde ik enkel aan te geven.