waarheid

[yopi]

Alain:

ik hoop dat je terug komt op je uitspraken,
want anders vriend, ga ik jouw op de huid zitten,
maar let wel,
omdat het moet, om de liefde te verdedigen,
want dat mijn beste IS ze waard,
ik zal vast een klein beetje helpen mijn liefde,
want jij leid mij naar het houden van,
terwijl de begeerte, waar men je tegenwoordig voor aanziet,
lijd naar hebben,

Je zei dat je het vergeten was wat liefde was,
en vroeg mij er naar,
Zeker waard om te verdedigen,
Begeerte aanzien voor liefde,
Mee eens,

Ik wordt graag op mijn huid gezeten eigenlijk.

Liefde is een moeilijke kwestie,
en vaak misbruikt,
en haar kwetsbaarheid veroorzaakt allerlei pijnen
die haar doen omslaan in iets anders.

Dat wilde ik denk ik zeggen, of zo ..

[memeticae]

Als liefde gekwetst kan worden, breekbaar, en dus vluchtig.
Dan is het geen echte liefde.

Of wel natuurlijk.
Dualistisch gezien.
En heb je er dus geen fuck aan.

Oorlog daarentegen, oorlog is echt, onkwetsbaar en altijd.
Als het geen oorlog is, is het geen echte oorlog.
Of wel natuurlijk. Interbellum immers.
Dualistisch gezien.
En heb je er ook geen fuck aan.

Misschien is dat wel een waarheid?
Maar als de waarheid betwist kan worden.
Dan is het dus geen waarheid.
En heb je er geen moer aan.
Aan heel die waarheid niet.

Dualistisch gezien dan he ...

[memeticae]

Amen.

[alain]

altijd aangenaam,

overeenstemming,

al weet ik niet,

of de grieken ook van die aangename gevoelens hebben,

ik betwijfel het,

de grieken zijn verhandeld en verkocht

en staan binnen kort op de markt,

erg verdrietig,

maar aan de andere kant,

is het niet rechtvaardig?

is het niet de griek geweest,

die sokrates verplichte de gif beker te drinken,

hebben zij zelf, de grieken,

hier hun eigen ondergang in gang gezet?

uit eigen belang,

luister maar naar wat hij onder andere te zeggen heeft,

Mannen van Athene, ik zou beslist verkeerd hebben gehandeld als ik in Potidaia, in
Amphipolis en bij Deliong
als ik nu uit angst voor de dood of wat dan ook mijn post zou verlaten. Dat zou onjuist
zijn, en met recht kon men mij dan voor een rechtbank slepen wegens godsloochening of
ongehoorzaamheid aan het goddelijke bevel of omdat ik bang ben voor de dood en me laat
voorstaan op wijsheid die nergens op gebaseerd is.
**) niet op de posten was gebleven die de door u gekozen
legerleiders mij hadden aangewezen om net als ieder ander de dood te riskeren. Maar het
zou ook verkeerd zijn als ik nu - nu de god, zoals ik naar beste weten geloof, me heeft
opgedragen mijn leven te wijden aan filosofie en aan onderzoek naar mezelf en anderen -
Angst voor de dood is immers wijsheid die nergens op gebaseerd is, want men denkt te
weten wat men niet weet. Geen mens immers weet iets van de dood, zelfs weet niemand of
het niet de grootste genade is die een mens kan overkomen. Men vreest de dood echter
alsof het de grootste ramp is die een mens kan treffen. Is dat geen beschamende vorm van
onwetendheid, dat men zich verbeeldt te weten wat men niet weet?
Mannen, misschien verschil ik ook in dit opzicht van de meeste mensen; maar als ik al zou
beweren dat ik van iets de wijsheid in pacht heb, dan wel hiervan, dat ik niet genoeg op de
hoogte ben van de gang van zaken in de onderwereld. Maar ook al weet ik daar
onvoldoende van, ik weet heel goed dat het verkeerd en onrechtmatig is, om te handelen
tegen de wil van een meerdere, god of mens. Liever ben ik bang en loop ik weg voor
dingen waarvan ik weet dat ze verkeerd zijn, dan voor dingen waarvan ik niet weet of ze
misschien verkeerd of misschien juist goed zijn.
Stel dat ge me nu gaat vrijspreken en u niet door Anytos laat overreden; Anytos zei
immers dat ik eigenlijk helemaal niet voor deze rechtbank had moeten verschijnen. Nu ik
hier eenmaal sta, kan het niet anders dan dat ik de doodstraf krijg, want, voegde hij eraan
toe, in geval van vrijspraak zou Sokrates uw kinderen helemaal bederven, als ze zich
houden aan wat hij zegt. Als ge dit zoudt geloven en zeggen: 'Sokrates, wij zullen het
advies van Anytos dit keer niet volgen, maar laten u gaan op voorwaarde dat ge u niet
langer bezighoudt met zelfonderzoek en filosofie; en wordt ge daar alsnog op betrapt, dan
sterft ge . . .' Als ge me onder die voorwaarde zoudt laten gaan, dan kreegt ge van mij het
volgende te horen: Mannen van Athene, ik waardeer en bemin u, maar liever dan aan u
gehoorzaam ik aan God, en zolang mij tijd van leven gegeven is, zal ik niet ophouden met
filosoferen, en wie van u ik ook tegenkom, zal ik vermanen en aansporen op geen andere
manier dan ik gewend ben, en wel als volgt: 'Geachte heer, ge zijt Athener en burger van
de stad die de grootste naam heeft op het gebied van wijsheid en macht; schaamt ge u dan
niet dat ge almaar jaagt naar zoveel mogelijk geld, roem en eer, en niets geeft om kennis

en waarheid, en u niet bekommert om uw zieleheil?' En wanneer iemand van u me
ongelijk zou geven en zeggen dat hij zich er wel degelijk om bekommert, dan liet ik hem
niet meteen gaan en zou ook zelf niet weggaan, maar ik zou doorvragen en hem op de
proef stellen en uithoren. En vond ik dan geen deugd in hem, terwijl hij beweert daar wel
over te beschikken, dan zou ik hem voor de voeten gooien dat hij het belangrijkste het
laagst aanslaat en het laagste het hoogst. Reken maar dat ik dat zou doen, ter wille van
iedereen die ik ontmoet, jong of oud, vreemdeling of stadgenoot, maar natuurlijk vooral
ter wille van stadgenoten, omdat die me het naast aan het hart liggen. Want weet wel dat
de god me dit opdraagt, en voor mij staat vast dat de stad nimmer een groter goed op haar
weg vond dan mijn dienst aan de god. Ik ben immers met niets anders bezig dan jong en
oud ervan te overtuigen dat ge u niet in de allereerste plaats moet bekommeren om geld en
goed. Bekommer u ook eens om uw zieleheil, want daar moet het zo goed mogelijk mee
gesteld zijn. En ik bezweer u dat deugdzaamheid niet voortkomt uit rijkdom, maar dat
rijkdom en alle andere goede dingen voor de individuele burger en voor de stad
voortkomen uit deugdzaamheid. Als ik de jeugd zou bederven door dat te beweren, dan is
er iets verschrikkelijks aan de hand. Maar als iemand durft te zeggen dat ik iets anders
beweer dan dit, dan praat hij onzin.
Daarom zeg ik u, mannen van Athene, of ge nu doet wat Anytos u aanbeveelt of niet, of ge
me nu vrijspreekt of niet, ik ben niet van plan me anders te gaan gedragen, ook al moest ik
er vele doden voor sterven. Windt u niet op, mannen van Athene, maar houdt u aan wat ik
gevraagd heb. Verstoor mijn betoog niet, maar luister liever. Ik ga u nu het een en ander
zeggen, waarop ge misschien in luid geschreeuw zult losbarsten. Maar doe dat vooral niet,
want weet goed dat als gij mij ter dood brengt en ik de man ben die ik zeg te zijn, ge mij
daarmee minder kwaad doet dan uzelf. Mij wordt immers geen haar gekrenkt, niet door
Meletos en niet door Anytos. Onmogelijk! Want ik geloof niet dat het de wil van de
godheid is dat onrecht zegeviert over recht.
Mijn tegenstander kan mij misschien doden, verbannen of mij van mijn burgerrechten
beroven. Evenals vele anderen denkt zo iemand dat hij mij daarmee kwaad doet, maar zo
zie ik het niet. Hij doet veeleer zichzelf kwaad door te proberen een mens ten onrechte ter
dood te brengen.

karma?

[memeticae]

Als karma de Wet is van oorzaak en gevolg.
Dan mogen we er niet uit afleiden.

Correleren en associëren misschien.
En er betekenis aan geven.
Aan Karma.

En ze afmeten aan de waarheid.

Gekke ons.

Idioten.

[alain]

Ik ben de eigenaar van mijn daden,

De erfgenaam van mijn daden,

Geboren door mijn daden,

Gerelateerd aan mijn daden.

En leef ondersteund door mijn daden.

Van elke daad die ik verricht,

Goed of slecht,

Daar ben ik erfgenaam van.

Zo zou een mens steeds weer moeten reflecteren.

tot zo ver het plagiaat,

plagiaat is wel makkelijk maar kan nooit je eigen denken volledig

weergeven,

en zo mis ik de verantwoordelijkheid voor elke daad,

goed of slecht,

ik ben verantwoordelijk voor mijn eigen daden,

goed en slecht,

maar slechts naar waarheid,

want in werkelijkheid,

is de verantwoording afgeschoven naar,

van alles behalve de mens zelf,

Ben ik nu verantwoordelijk voor mijn bijdrage,

aan de ellende in de wereld?

ondanks dat ik deze daden vanuit externe invloeden heb gedaan,

denk bijvoorbeeld aan de wet,

in naam van wet heb ik daden verricht,

maar ook op bevel,

als ook door valse inzichten, lees leugens,

u begrijpt,

ik ben vanuit mijn idee,

over waarheid,

verantwoordelijk voor al mijn daden,

ondanks het feit dat ik vele malen mijn toevlucht kan zoeken,

door anderen de schuld te geven,

maar hoe zit het met al die andere miljoenen mensen?

wat nu als blijkt,

dat wat men gedaan heeft, vanuit de goede bedoeling,

door middel van manipulatie en bedrog,

juist het slechte heeft gedaan?

het schijnt alsof de moderne mens dit niet kan verdragen,

een naam, die men weigert te accepteren,

de schuldige in deze kan men ook niet aanwijzen,

daar we niet praten over een buurvrouw,

maar over de werkelijke macht in de wereld,

en daar dreigt de mens vast te lopen,

gelukkig hebben we aan geleerd, te relativeren

wat ik zie beste mensen,

is dat de meerderheid van u,

als makkelijkste uitweg,

blijft volharden, om het slechte goed te noemen,

en dit af te dwingen met geweld,

dat is democratie 2015.0

en de oorzaak van oorlog,

zo wel in de straat, als wel in de wereld,

er woord hier ergens ook gesproken over 4 mei,

yopi zegt het juist, en met wat ik hier boven zeg,

sluit mooi aan bij het volgende,


BerichtGeplaatst: Wo Mei 06, 2015 12:41 pm Onderwerp: Reageer met quote
De speld:

Er zijn schokkende beelden opgedoken van jongeren die verschillende bevrijdingsfestivals verstoren door in stilte de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog te herdenken.

In Vlissingen was een groepje jongeren muisstil tijdens een optreden van Caro Emerald. Lianne Terwiel (21) stond ernaast: “Het kabaal werd geruisloos verstoord, het was misselijkmakend respectvol. Wij wilden in vrijheid genieten van de muziek, maar werden steeds afgeleid door hun herdenking. Ze stonden ook echt met gevouwen handen naar de grond te kijken. Probeer maar eens uit je plaat te gaan als iemand zo ernstig kijkt. Deze mensen hebben geen greintje respect voor vrijheid die niet vanzelfsprekend is.”

Harmen Vrieling (34) weet om wat voor types het gaat: “Je mag het natuurlijk niet zeggen, maar het waren toch weer Marokkanen. Die lui staan altijd vooraan om niet te vergeten. Ik wilde nog achter ze aan gaan, maar dat kon niet omdat ze stilstonden.” Vrieling probeerde zich af te sluiten voor het eerbetoon door op een gepaste manier verder te feesten: “Maar makkelijk was dat niet.”

Burgemeester van Vlissingen Letty Demmers reageert verbijsterd: “Dit is gewoon waardig tuig. Ik snap niet hoe mensen het in hun hoofd halen om door Jett Rebel heen te zwijgen. Op Bevrijdingsdag heb je gewoon je bek open te doen, dat is een kwestie van respect. Er is hard gevochten voor onze vrijheid. Dan is het een kleine moeite om één dag in het jaar je longen kapot te schreeuwen.”

Rachid (17) werd door zijn moeder aangegeven nadat ze hem had herkend op de beelden. Hij ontkent dat hij stilstond bij de slachtoffers van de Holocaust: “Ik verveelde me gewoon toen Caro Emerald alweer ‘A Night Like This’ ging zingen.”

men weet niet wat vrijheid is,

ik heb het al eens beweerd,

voor u is vrijheid,

de keuze om het slechte te doen,

goede middag

[alain]

karma is naar definitie daad,

het gevolg heeft een andere naam,

karma is die weg die men inslaat,

waarbij men 2 keuze heeft,

de goede of de slechte,

en dit geld voor elke daad,

van lopen tot moorden,

ervan uitgaan dat denken bewust wordt gedaan,

is ook dit een daad,

een idioot is een mens die het idee heeft,

dat het leven om hem draait,

slechts om zijn eigen aangelegenheden,

om het eigene

[Blin]

In elk respons zijn altijd twee onderscheiden elementen
dat wat wordt verteld en dat wat niet wordt verteld.
Het gaat er nu maar om, de verhouding tussen die twee te bepalen.

Dat vast te stellen is de clou van elke filosofische discussie.

Zo liep ik eens stage in het onderwijs
en vertelde mijn begeleider dat ik een probleem had met een leerling.

'Jan' is je probleem niet,
je probleem is 'Mo'.

Wat is waarheid?
Ongeacht wat waarheid is
zul je eerst moeten ontdekken waar zij zich begeeft.
Was mijn probleem 'Jan' zoals ik dacht
of lag mijn probleem meer verspreid, zoals gesuggereerd
door mijn begeleider.

"Tja, zou kunnen, Jan en Mo' zei ik.

Wacht even zei hij: je probleem is eigenlijk vijandschap.

Wat is waarheid?
Als je het probleem niet eens ziet.

Toch is er verschil tussen de vijandschap van Jan en die van Mo,
opperde ik.

Toen zei mijn begeleider iets dat tot een omlijning van mijn waarheidsprobleem kon leiden. Hij zei: Mo past in ons paradigma.

Yes, als Mo binnen ons paradigma past
dan zijn er lijnen te volgen om tot deze specifieke waarheid
te komen.

Mo is een leerling met gedragsproblemen.
Als hij verzet pleegt is dat een puberale negatieve uiting tegen het systeem.
Je zou eventueel 'Jan' ook binnen dit paradigma kunnen plaatsen.

Dat zou kunnen, dacht ik, dan ben ik ervan af,
maar zit ik dan wel binnen een waarheidsschema.
Zijn handelen komt op mij meer over als een oorlogsverklaring,
daar spreekt het paradigma niet over.

Jan zie ik meer als mijn vijand die mij bedreigt in mijn existentie.
Onze verhouding valt misschien wel buiten het schoolsysteem an sich.

Het paradigma gaat uit van een begrip dat jongeren tussen twee culturen levend,
het nu eenmaal moeilijk hebben.
maar Jan is een leerling uit 1 cultuur, 1 waarheid,
er is geen antithese tussen westerse waarheid en een andere.

"Komt vijandschap dan voort uit de antithese tussen verschillende waarheden?'
vroeg mijn begeleider.

Ik moest mijn kop erbij houden want als hij zo ging vragen was hij erop uit
mij klem te zetten.

'Ik denk het wel'

'Kan vijandschap niet ook een daad van wil zijn die zich niets
maar dan ook niets van waarheid aantrekt, zelfs niet van de eigen?

Misschien volgt hij een tendens, een mode onder de pubers,
misschien is hij gewoon ten prooi gevallen aan een dynamiek,
misschien ook wel een dynamiek die er voor past in een paradigma vast te zitten.
Misschien..., wat is waarheid?

[alain]

Paradigma is in de wetenschap en in de filosofie een samenhangend stelsel van modellen en theorieën die een denkkader vormen waarbinnen de 'werkelijkheid' geanalyseerd en beschreven wordt. Langer bestaande paradigma's worden vaak niet eens meer als zodanig ervaren; onderwijs maakt een paradigma 'vanzelfsprekend'.

Het woord paradigma, van het Oudgrieks παράδειγμα, betekent oorspronkelijk eenvoudigweg ‘voorbeeld’. Het meervoud is paradigmata of paradigma's. Zo zijn in Plato's Timaeus de ideale (intelligibele) paradigmata de oerbeelden die de 'goddelijke werkman' gebruikte om de wereld te scheppen. Plato noemde deze intelligibele paradigmata de Ideeën.

wil je waarheid beste blin?

dan heb je niets aan paradigma,

deze geeft slechts de werkelijkheid weer,

zoals hij ons uitkomt,

de box is het blijven volharden in het slechte goed te noemen,

en enkel omdat de box zo veilig of fijn of aangenaam is,

wat is waar?

heeft mo gedrag problemen?

wat is waar?

is het probleem, wat naar waarschijnlijkheid binnen het paradigma past,

een echt probleem?

of is dat het makkelijkste, aangenaamste, veiligste?

bestaat er een "specifieke" waarheid?

wat is waar?

Jan zie ik meer als mijn vijand die mij bedreigt in mijn existentie.

echt waar, zie je jan zo?

wat zegt dat over jouw?

wat is waar?

"Komt vijandschap dan voort uit de antithese tussen verschillende waarheden?'

nee mn beste, verschillende leugens,

wat is waar?

Ik moest mijn kop erbij houden want als hij zo ging vragen was hij erop uit
mij klem te zetten.

echt, denk je waarlijk dat een ieder het op jouw gemunt heeft?

'Kan vijandschap niet ook een daad van wil zijn die zich niets
maar dan ook niets van waarheid aantrekt, zelfs niet van de eigen?

ja dat kan, maar is dit niet een flauwe vraag?

In elk respons zijn altijd twee onderscheiden elementen
dat wat wordt verteld en dat wat niet wordt verteld.
Het gaat er nu maar om, de verhouding tussen die twee te bepalen.

weet je het zeker?

Dat vast te stellen is de clou van elke filosofische discussie.

O,

ik heb juist begrepen dat de discussie niets bij filosofie te zoeken heeft,

daar waar hij nooit naar waarheid leid,

slechts naar winst of verlies,

denk je daarom dat een ieder het op jouw gemunt heeft,

al met al, ik ben erg blij met je voorbeeld,

wat je schetst,

het is een prachtig paradigma van een mens zoals ik gister beschreef,

het voorbeeld, wat zij ook beschrijft,

denkt ten alle tijde vanuit haar eigen optiek,

lees het eigene,

de idioot,

een ander voorbeeld geef ikzelf,

in de uitleg over paradigma (lees wiki)

let maar goed op,

Zo zijn in Plato's Timaeus de ideale (intelligibele) paradigmata de oerbeelden die de 'goddelijke werkman' gebruikte om de wereld te scheppen. Plato noemde deze intelligibele paradigmata de Ideeën.

zou dit waar zijn?

zou plato zijn ideeen echt hebben vernoemd naar,

wat de auteur intelligibele paradigmata noemt,

naar waarheid hebben wij,

lees de gevestigde orde,

uit onvermogen over de idea om deze juist te definieren,

er maar wat chique onzin van gemaakt,

hoe dacht men voor de jaren 50 over het paradigma?

Vóór de jaren 1960 werd het woord voornamelijk gebruikt in grammatica, of retoriek als een term voor een illustratieve parabel of fabel. Pas vanaf de jaren ´60 vond de term ingang binnen een wetenschappelijke of andere epistemologische context.

juist,

bij deze verteld de auteur een paradigma,

wat is waar?

de demiurg heeft gecreeerd naar het al,

het al nagebootsts,

niet meer als een afbeelding,

van het al,

afgekeken,

wat je zegt yopi,

hij liegt,

hij is werkelijk,

maar niet waar,

het paradigma

[Blin]

Los van wt uiteindelijk een paradigma is
beseffen we dat we hier nog steeds
van doen hebben met het menselijk ras
en haar eigenaardigheden.
Laten we daarbij vooral niet vergeten dat de voornaamste
trek van dit menselijk ras koppigheid is.

Als je de evolutie als een daad ziet ku n je ook tot geen andere conclusie komen.

Ik kan nooit onthouden hoe het universum ontstaan is of wie het ook al weer gemaakt heeft, maar de wilskracht die we al hadden toen we er nog niet waren moet wel enorm geweest zijn.

Er zat tenslotte niemand op ons te wachten, laat staan dat iemand de waarheid wilde onthullen. Er was nog geen mens om ons te missen, geen waarheid onverhuld.

En als we haar op het eind leeg achter laten zal ook de waarheid dan verdwenen zijn? En hoeveel paradigma's hebben we in die tijd wel niet versleten?

[alain]

ik zie evolutie niet als een daad,

en zie koppigheid niet als trek bij de mens,

laat staan zijn voornaamste,

laten we ervan uitgaan dat je iets over jezelf verteld,

maar is de mens nog wel zo koppig?

ik ervaar toch vooral een mens die alles aanvaard,

een vrijwillige slaaf,

dat is evolutie,

in negatieve zin,

geconditioneerd,

aangepast,

het gewenste gedrag,

nou ik begrijp mo wel,

Ik kan nooit onthouden hoe het universum ontstaan is of wie het ook al weer gemaakt heeft, maar de wilskracht die we al hadden toen we er nog niet waren moet wel enorm geweest zijn.

weer ga je hier uit vanuit jezelf, lees mens,

het blijft toch idioot,

ik vraag me dan ook oprecht af tegen wie je praat ,

als je zegt:

Er zat tenslotte niemand op ons te wachten, laat staan dat iemand de waarheid wilde onthullen. Er was nog geen mens om ons te missen, geen waarheid onverhuld.

En als we haar op het eind leeg achter laten zal ook de waarheid dan verdwenen zijn? En hoeveel paradigma's hebben we in die tijd wel niet versleten?

[Blin]

Meestal praat ik tegen mijn pameel maar ik kan me het voorval niet meer goed voor de geest halen.

Nu hebben we (de mensheid) daar meteen een probleem want is de waarheid te vinden in woorden uitgesproken tot een pameel. Logisch deterministisch heb je daar meteen een probleem. Een pameel, althans de mijn, bestaat niet in de stoffelijke wereld. Wat zegt dat dan over het gezegde tegen een pameel, kan dat dan waar of niet waar zijn? Waar ligt de waarheid voor een pameel? Is die anders dan de waarheid van de mensheid?

Daar komt dan nog een extra omstandigheid bij dat ik mijn gesprekspartner altijd in een omgeving zie die WEL stoffelijk is. Mijn voorstelling, ideëel en materieel, is een weefsel. De waarheid zal in het geheel gevonden moeten worden want waarheid is of is niet.

Ik kan me het voorval niet meer voor de geest halen maar meestal zie ik mijn gesprekspartner tegen een achtergrond van rood als de kleur van opgedroogd bloed. De witte pameel bevindt zich meestal op een zanderig stuk grond en , al wachtend op mij, heeft ze haar hoeven in haar schoot gelegd. Ze houdt een spiegel naar mij op. Haar blik is niet op mij gericht maar het is een naar binnengekeerde blik die kijkt maar die niets ziet.

Het is het gezichtspunt waar ik in beland als ik me uiten wil en die wil compatibel blijkt met het logisch determinisme.

Ik heb nooit eerder kunnen bewijzen dat dit gezichtspunt er niet is als ik me wil uiten omdat elke keer als ik wil bewijzen dat dit beeld slechts een fantasietje van mij is , ik haar oproep en ze dus bestaat. Ik ga er dus vanuit dat het de waarheid is, vallend onder het libertarisme, daar ik haar zelf in mij op kan roepen als ik mij wil uiten en zeker als ik wil bewijzen dat het een niet bestaand beeld is.

Soms gebeurt er iets waardoor de causaliteit een andere wending neemt, ik kan me nauwelijks voorstellen dat het iets met karma te maken heeft omdat pamelen in streken waar men hindoeïstisch of boeddhistisch georiënteerd is, niet bestaan. Je kunt iets wel willen veralgemeniseren en die wil kan gebonden zijn aan karma maar dat wil nog niet zeggen dat de wil zo vrij is dat ze aan inductie kan ontkomen, zeker omdat er nog geen bewijs is gevonden voor het niet bestaan van pamelen.

Terug naar de causaliteit. Soms is er een 'als' (ik mij wil uiten) waarvan de 'dan' zich op een iets ander vlak manifesteert. Misschien staat de wind weer net iets anders, je weet het niet.

Het gaat dan om dezelfde rode achtergrond, het zandplateau en de pameel. De pameel weer met de hoeven in de schoot maar ze lijkt nu wel een decorstuk. Als ik me uit krijg ik een melodie weerkaats, altijd traag en wat droevig, soms is de weerkaatsing een geur van oud bloemenwater en nat tapijt, een geweven geur.

[Blin]

Meestal praat ik tegen mijn pameel maar ik kan me het voorval niet meer goed voor de geest halen.

Nu hebben we (de mensheid) daar meteen een probleem want is de waarheid te vinden in woorden uitgesproken tot een pameel. Logisch deterministisch heb je daar meteen een probleem. Een pameel, althans de mijn, bestaat niet in de stoffelijke wereld. Wat zegt dat dan over het gezegde tegen een pameel, kan dat dan waar of niet waar zijn? Waar ligt de waarheid voor een pameel? Is die anders dan de waarheid van de mensheid?

Daar komt dan nog een extra omstandigheid bij dat ik mijn gesprekspartner altijd in een omgeving zie die WEL stoffelijk is. Mijn voorstelling, ideëel en materieel, is een weefsel. De waarheid zal in het geheel gevonden moeten worden want waarheid is of is niet.

Ik kan me het voorval niet meer voor de geest halen maar meestal zie ik mijn gesprekspartner tegen een achtergrond van rood als de kleur van opgedroogd bloed. De witte pameel bevindt zich meestal op een zanderig stuk grond en , al wachtend op mij, heeft ze haar hoeven in haar schoot gelegd. Ze houdt een spiegel naar mij op. Haar blik is niet op mij gericht maar het is een naar binnengekeerde blik die kijkt maar die niets ziet.

Het is het gezichtspunt waar ik in beland als ik me uiten wil en die wil compatibel blijkt met het logisch determinisme.

Ik heb nooit eerder kunnen bewijzen dat dit gezichtspunt er niet is als ik me wil uiten omdat elke keer als ik wil bewijzen dat dit beeld slechts een fantasietje van mij is , ik haar oproep en ze dus bestaat. Ik ga er dus vanuit dat het de waarheid is, vallend onder het libertarisme, daar ik haar zelf in mij op kan roepen als ik mij wil uiten en zeker als ik wil bewijzen dat het een niet bestaand beeld is.

Soms gebeurt er iets waardoor de causaliteit een andere wending neemt, ik kan me nauwelijks voorstellen dat het iets met karma te maken heeft omdat pamelen in streken waar men hindoeïstisch of boeddhistisch georiënteerd is, niet bestaan. Je kunt iets wel willen veralgemeniseren en die wil kan gebonden zijn aan karma maar dat wil nog niet zeggen dat de wil zo vrij is dat ze aan inductie kan ontkomen, zeker omdat er nog geen bewijs is gevonden voor het niet bestaan van pamelen.

Terug naar de causaliteit. Soms is er een 'als' (ik mij wil uiten) waarvan de 'dan' zich op een iets ander vlak manifesteert. Misschien staat de wind weer net iets anders, je weet het niet.

Het gaat dan om dezelfde rode achtergrond, het zandplateau en de pameel. De pameel weer met de hoeven in de schoot maar ze lijkt nu wel een decorstuk. Als ik me uit krijg ik een melodie weerkaats, altijd traag en wat droevig, soms is de weerkaatsing een geur van oud bloemenwater en nat tapijt, een geweven geur.

[alain]

wauw blin,

wat zeg je een hoop,

lastig om nu bij de les te blijven,

voor mij bestaat nu de moeilijkheid om,

zowel hetgeen je zegt over waarheid,

verder uit te pluizen,

maar ook alle uitspraken die je doet om jouw visie te verduidelijken,

want ook hier kan ik niet met je mee gaan,

zo moet ik eerst bekennen dat ik geen idee heb wat je met PAMEEL

bedoelt,

het lijkt als of je over de idee spreekt,

de uitspraken waar ik het anders zie zijn,

Nu hebben we (de mensheid) daar meteen een probleem want is de waarheid te vinden in woorden uitgesproken tot een pameel.

beste blin sreek jij over DE waarheid?

want ik zie slecht waarheid,

en welk probleem zie je?

als je dan zegt,

Logisch deterministisch heb je daar meteen een probleem.

wederom, ik zie het logische niet

en het deterministische niet,

Een pameel, althans de mijn, bestaat niet in de stoffelijke wereld. Wat zegt dat dan over het gezegde tegen een pameel, kan dat dan waar of niet waar zijn?

ja dat kan waar zijn of een leugen,

maar zo lang hij niet stoffelijk is, kan je er nog over nadenken,

zonder consequenties,

let wel dat als jouw pameel resulteert in gedrag lees handeling,

maak je de pameel feitelijk en dus stoffelijk,

verder zeg je,

Waar ligt de waarheid voor een pameel? Is die anders dan de waarheid van de mensheid?

wat je hier ieder geval doet is,

wat ik hierboven zei,

in jouw pameel bestaat waarschijnlijk (aanname) DE WAARHEID,

en daarmee zeg je dus, de waarheid over dit,

en de waarheid over dat,

oftewel, in jouw denken bestaat nog steeds de meerdere waarheden,

maar mijn beste die optie is hier in dit gesprek,

echt geen waarheid,

hier is waarheid 1,

los van mensen,

en dus ook los van jouw pameel,

waarheid is, zowel als men spreekt over pamelen, mensen

vroeger, nu

het is 1

Daar komt dan nog een extra omstandigheid bij dat ik mijn gesprekspartner altijd in een omgeving zie die WEL stoffelijk is.

weer moet ik je op de huid zitten,

sorry daarvoor,

maar beste blin als je met mij spreekt,

wat we waarlijk doen,

zie je mij NIET in een omgeving die stoffelijk is,

als ik het juist heb(aanname) zie je mij slechts in je pameel,

en ben ik dus ook in staat om jouw pameel te aanschouwen,

De waarheid zal in het geheel gevonden moeten worden want waarheid is of is niet.

ik ben het hier mee eens,

met dien verstande dat ik graag een nuance aanbreng,

als je zegt waarheid IS of IS niet,

dat kan niet mijn beste,

zo als ik het aanschouw,

waarheid IS,

is niet, IS een leugen en kan dus geen waarheid zijn,

Ik heb nooit eerder kunnen bewijzen dat dit gezichtspunt er niet is als ik me wil uiten omdat elke keer als ik wil bewijzen dat dit beeld slechts een fantasietje van mij is , ik haar oproep en ze dus bestaat.

waarom wil je dit bewijzen?

ik denk dat je het juist ziet als je zegt,

ik haar oproep en ze dus bestaat. Ik ga er dus vanuit dat het de waarheid is

inderdaad, en nu komt het detail,

dat gezichtspunt,

dat je oproept,

wat in je gedachte bestaat,

is dat goed?

dat is de essentiële vraag,

en dit zeggende, zie ik gelijk,

waarom het toegevoegde LIBERTARISME er niets te zoeken heeft,

het libertarisme IS slecht,

blin, als je zegt,

zeker omdat er nog geen bewijs is gevonden voor het niet bestaan van pamelen

heeft de rest van de alinea ook geen waarde,

want hoe kan men bewijzen vinden?

en dan ook nog voor het niet bestaan,

als men op zoek gaat, naar bewijzen,

om het niet bestaan aan te tonen,

bestaat het toch?

onvermijdelijk,

Terug naar de causaliteit. Soms is er een 'als' (ik mij wil uiten) waarvan de 'dan' zich op een iets ander vlak manifesteert. Misschien staat de wind weer net iets anders, je weet het niet.

of de uitvoering is niet juist,

een verkeerde handeling,

een foute aanname van als,

of een verkeerde berekening van dan,

of beide,

en heel misschien heeft het wel met het willen te maken,

het willen is nog geen moeten,

want ALS je moet, DAN doe je,

Het gaat om geen achtergrond,

geen ruis,

alleen het idee,

waar achtig en goed,

pas als ik het naboots in de werkelijkheid,

is het net een decor stuk,

en waarlijk niet goed,

hoe kundig ik mij ook bekwaam,

in het vervaardigen van mijn idee,

ik ben nu eenmaal niet het goddelijke,

sterker,

erfelijk belast,

verwekt in zonden,

zijn we verder van waarheid als men ooit geweest is,

gelukkig,

naar waarheid,

kom ik voort uit het goddelijke,

en ben ik goed,

zonder de begeerte van het willen zijn,

slechts om te hebben,

komt het waarlijk goed met ons,

fijne avond

[Blin]

" wat zeg je een hoop"

Troost je,
pameel,
ik zag dubbel.

Mijn oorspronkelijke pameel is
heel langzaam aan het uitrekken.
Eerst was het gewoon pameel
of idle zo je wilt\
maar elke keer als de idee
weer opduikt is haar waarheid
en de terugkaatsing ervan
weer iets anders.
De oude pameel is telkens geannihileerd
om plaats te maken voor een
die er verbazend veel op lijkt
toch net niet helemaal.
Pameel verandert met me mee
terwijl waarheid waarheid blijft.

[alain]

of te wel blin,

je bent nog steeds aan het leren

[Blin]

"Geloof en waarheid zijn elkaars grootste vijanden.

De gelovigen hebben de wetenschap verketterd, maar ze zijn daardoor zelf in de verdachtenbank beland.

Ze hebben onschuldigen veroordeeld en verbrand, en dat is de grootste doodzonde waarvoor ze zich moeten verantwoorden tegenover de mensheid.

Voor iedere rechtszaak die ze tegen de wetenschap hebben gevoerd zullen zij zelf terecht moeten staan en de veroordeling zal onverbiddelijk zijn, het vonnis zal eeuwige verbanning zijn, een vonnis dat nog moet worden uitgesproken, want de misdaden tegen de waarheid worden nog steeds ongestraft begaan."


Klaas Rozemond
De laatste filosoof
Testament van een denker
Dag 40

[alain]

Geloof en waarheid zijn elkaars grootste vijanden

is dat zo?

hoe kom je daarbij?

De gelovigen hebben de wetenschap verketterd, maar ze zijn daardoor zelf in de verdachtenbank beland.

de gelovigen?

doel je op de budhisten?

of misschien de grieken?

of toch de hindoeisten?

zeker niet de joden,

want dat mag niet,

de moslims, die dan?

is wel veilig in deze tijd,

en mijn beste,

noem je nu "de wetenschap" waarheid?

dat klinkt toch als hoogmoed?

als je weet waar de wetenschap verantwoordelijk voor IS,

en als je zegt de grootste vijanden,

en wetende dat oorlog begint,

bij het beter of lees superieur vinden ten opzichte van een ander,

Ze hebben onschuldigen veroordeeld en verbrand, en dat is de grootste doodzonde waarvoor ze zich moeten verantwoorden tegenover de mensheid.

ze hebben zeker onschuldigen vermoordt,

maar is dat de grootste dood zonde?

want dan is de wetenschap nog 100 x meer schuldig,

is niet de grootste zonde,

de moord gebracht als goed zijnde,

dat IS het slechtste,

en zo ook de wetenschap,

zo krijgt de maker van explosief,

een prijs,

die hij vanuit zijn naam mag geven,

de nobel prijs voor vrede,

ik snap dat een amerikaanse president,

zo een prijs verdient,

of wat dacht u van al die wijze filosofen,

die hier dagelijks passeren,

zowel als quote,

als voor waar aangenomen,

nietsche, hegel, voltaire,

noem al die idioten,

die met hun drog redene,

al het slechte hebben ge inspireert,

Voor iedere rechtszaak die ze tegen de wetenschap hebben gevoerd zullen zij zelf terecht moeten staan en de veroordeling zal onverbiddelijk zijn

en waarneer,

wordt de aanklacht tegen de wetenschap in gediend?

het vonnis zal eeuwige verbanning zijn

is het mogelijk dat de politiek,

aangezien zij zowel vauit geloof maar ook wetenschappelijk onderbouwt,

plannen,

gedaagd woord?

met den zelfde straf eis?

ik zie kansen,

want de misdaden tegen de waarheid worden nog steeds ongestraft

begaan,

getuige de post van klaas,

[alain]

beste rob nu we net nog overeenstemming toonden,

is die nu weg,

als we spreken over zieken,

en de ziekte verwekkers,

lijkt het wel of jij besmet bent,

als je zegt

Waarheid ligt buiten het vermogen, als het al bestaat, om te kunnen bevatten.

zijn we weer terug bij af,

maar dat laat ik niet gebeuren,

waarheid, zoals het schijnt,

ligt buiten jouw vermogen,

waarschijnlijk,

omdat je waarheid wil bevatten,

en het al mijn beste bestaat,

daar hoef je toch niet aan herinnert te woorden?

je maakt er een leuke omgekeerde als dan van,

dat is dan wel gevat,

als je zegt,

Waarheid is een onpraktisch woord dat beter vermeden kan worden.

doe je me denken aan de filosofie leraar van (ben zijn naam vergeten)

die beweerde dat waarheid maar afgeschaft diende te woorden,

als jij er ook zo over denkt,

heb je hier niets te zoeken mijn beste,

en zeg ik het zelfde tegen jouw als tegen die leraar,

maar dan,

Hoe dom het misschien ook klinkt, maar ik kan soms wetenschap ook zien als een andere vorm van geloof.

waarom is dit dom,

de wetenschap heeft zich geworpen in een strijd van geloof,

maar waarom hier de uiterste voorzichtigheid bij je uitspraak?

terwijl je over waarheid,

zonder schaamte,

de grootste onzin beweert,

net zoals een katholiek,

met dezelfde voorzichtigheid,

de onzin van hun uiting van geloof,

raar toch?

wat er mooi is aan de quote moet je ook maar uitleggen,

[alain]

Waarom ligt de waarheid bevatten wel binnen jouw vermogen?

Dat ligt hij niet mijn beste,

nog kan ik hem bevatten,

nog is er de waarheid,

het is immers niet te bevatten,

wat ik beweer,

is dat ik spreek naar waarheid,

Iets te zoeken hebben.
Als ik niet kan tekenen, heb ik dan niets op tekenles te zoeken ?

ja hoor,

maar als men het inzicht krijgt,

dat tekenen, een vaardigheid is,

en blijkt dat deze moeite kost,

maar toch volhoud aan de begeerte,

van het willen kunnen tekenen,

maar niet de moeite wil betalen,

zou beweren,

dat wat mooi is,

voor ieder verschillend is,

zo ook met filosofie,

zonder waarheid is filosofie,

wetenschap,

ten behoeve van de ego,

want hoe kan men beweren,

dat men "slimmer"woord,

door kennis,

die een niet waar is,

Het verklaart veel over het gedrag van de mens.

[memeticae]

Het verklaart veel over het gedrag van de mens.

Maar wat is dan de waarheid, alain?

Is het waarheid dat datgene dat het gedrag van de mens bepaald, bepaalt wat mens is?
Nee natuurlijk niet: de mens noemt zichzelf mens, en de rest anders. Zonder uitzondering.

Maar, wist je dat niet allang?
Of meen je het zo'n unieke gedachte dat je die onwrikbaar kenbaar wil maken?
Als zijnde de "waarheid".

In al je mystieke bewoordingen, vage citaten en algemene onduidelijkheid.
Ik kan het mis hebben ...

Zo niet, noem ik je vanaf nu wilbrink,

[alain]

de aandacht zieke idioot,

je lijkt wel een stalker,

een verpester van het gesprek,

en zo als het lijkt, heb je r plezier in,

Is het waarheid dat datgene dat het gedrag van de mens bepaald, bepaalt wat mens is?

nee,

Of meen je het zo'n unieke gedachte dat je die onwrikbaar kenbaar wil maken?

uniek zeker niet,

In al je mystieke bewoordingen, vage citaten en algemene onduidelijkheid.
Ik kan het mis hebben ...


inderdaad je mist,

waarheid over jouw mijn beste,

je bent brutaal,

ongemanierd,

uitdagend,

op zoek naar roem,

maar ondertussen,

klets je continue onzin,

kijk maar,

Je was een waardig tegenstander, mensen zouden een voorbeeld aan je moeten nemen,

Iedereen: Heil alain!

ik, beste idioot, ben nooit je tegenstander,

en zal het nooit zijn,

het is een illusie die jezelf gecreëerd hebt,

waarschijnlijk is dat je momentje van de dag,

nogmaals triest,

maar goed je schijnt zelf geen last,

van je eigen ik te hebben,

en terwijl je mij en anderen ,

lekker simplistische verwijten maakt,

pruts je zelf lekker aan,

en als het niet bevalt verklaar je mensen voor dood,

jezelf of een ander, net hoe het je uitkomt,

mij heb je al meerdere malen belooft,

om te verdwijnen,

maar je bent zo onbetrouwbaar als een politicus,

ga zo lekker door,

en wees het levende bewijs van de EGO,

maar vlei jezelf niet,

je bent de zoveelste,

[yopi]

Om es even mee te gaan met Alain. In de derde persoon.

Het ego is te zielig voor woorden.

Ondertussen is het het enigste voertuig wat we hebben.

Egoloosheid is een mythe. Of zo iets.

[Blin]

Waarheid kent een dubbel aspect,
het kan een ideaal omschrijven,
maar ook een noodzaak.

[memeticae]

de aandacht zieke idioot,

je lijkt wel een stalker,

een verpester van het gesprek,

en zo als het lijkt, heb je r plezier in,

"Plezier" *) <--- zie helemaal onderaan dit bericht.)

Tsjongejongejonge. Je bent wel erg draconisch bezig zeg.
Maar heb je het nou over jezelf of over mij?
De aandachtzieke idioot vs de aandacht zieke, idioot. Of dan de aandacht, zieke idioot? Zoals je gewoon is, ben je weer niet duidelijk.

Oh nee, :onjuist woord: net als Sokrates heb ik voor de meest giftige uitleg gekozen: "De Aandacht! Zieke Idioot!"

(RobW of philotuut zouden dat nog aan de taal of het taalgebruik kunnen wijten, maar ik vrees dat dat hier niet meer het geval is.)
Stel, ik voel me aangesproken en je wilt meegaan in het hypothetische idee, dat ik diegene ben die ziek is van aandacht, lees dan vooral door. Zo niet, mag je mij negeren.
Doe dan maar net alsof ik dit niet geschreven heb. Met plezier.
Maar gelukkig krijgen we nog het voordeel van de twijfel, doordat je zegt: "Lijkt".

::

Zijn jouw verwijten er enkel en alleen omdat ik niet praat zoals het in jouw straatje past? ("Verpester" van "Het Gesprek?" Welk gesprek? Ik zie enkel monoloog. Waarom probeer je mij juist dat te verwijten, datgene dat je zelf doet?)
(jouw teksten zijn alleen door jou te begrijpen, echt waar. Als de rest van dit forum niet vergiftigd was met politieke correctheid/lafheid (Ik bedoel 500+ leden, waarvan slechts enkelen wat durven te zeggen), zouden zij dat kunnen beamen.
(En ik zou het net zo hard over mezelf kunnen terugkrijgen, als wat je zegt waar is.)

(Mijn idee is dat "de rest" iets denkt tussen: "Wat een idioten" en "Hier waag ik me (nog) niet aan.")

Als dat toch zo mocht zijn, dan moet echt iedereen wel een hekel aan me hebben, iets dat ik toch niet meemaak in mijn dagelijkse beslommeringen, integendeel.)

Hieronder weer zo'n mooi voorbeeld van hoe jij zelf denkt het gesprek te moeten voeren. Waarschijnlijk in jouw brein glashelder, maar voor de rest van ons is het weer troebel water om in te vissen.
En als we dan geen vissen vangen, beweer jij: het ligt aan ons.

Is het waarheid dat datgene dat het gedrag van de mens bepaald, bepaalt wat mens is?

nee,

Of meen je het zo'n unieke gedachte dat je die onwrikbaar kenbaar wil maken?

uniek zeker niet,

In al je mystieke bewoordingen, vage citaten en algemene onduidelijkheid.
Ik kan het mis hebben ...


inderdaad je mist,

waarheid over jouw mijn beste,

je bent brutaal,

ongemanierd,

uitdagend,

op zoek naar roem,

maar ondertussen,

klets je continue onzin,

kijk maar,

Je was een waardig tegenstander, mensen zouden een voorbeeld aan je moeten nemen,

Iedereen: Heil alain!

ik, beste idioot, ben nooit je tegenstander,

en zal het nooit zijn,

het is een illusie die jezelf gecreëerd hebt,

waarschijnlijk is dat je momentje van de dag,

nogmaals triest,

Deze bal kan ik rustig kaatsen, of op z'n minst als spiegel je voorhouden.
Door niet gebruik te maken van etiquette en tegen als "normaal" veronderstelde regels in te gaan, ben jij, net zoals ik, de zelfbenoemde idioot: de brutale vlegel, de anarchist.

Daarnaast impliceren mijn woorden: "Je was een waardig tegenstander", niet per se dat je geen tegenstander meer bent, noch een onwaardige. Waarmee de waardigheid op een ceremoniële manier begraven is of, op zijn minst, het tegenstander zijn.
Dat maakt het al een stuk makkelijker om soldaat cq kanonnenvoer te zijn.

Dat je dat er niet uithaalde kan ik je niet kwalijk nemen, maar nu op dit moment hier, wel uitleggen. (Het spijt me echter dat dat schijnt te moeten, blijkbaar creëer ik net zulke troebele wateren als jij.)

maar goed je schijnt zelf geen last,

van je eigen ik te hebben,

en terwijl je mij en anderen ,

lekker simplistische verwijten maakt,

pruts je zelf lekker aan,

en als het niet bevalt verklaar je mensen voor dood,

jezelf of een ander, net hoe het je uitkomt,

mij heb je al meerdere malen belooft,

om te verdwijnen,

maar je bent zo onbetrouwbaar als een politicus,

Herken je al iemand, in de spiegel die ik je ophoud?
(Ooit al eens een betrouwbare politicus ontmoet? Die is pas onbetrouwbaar. De enige betrouwbare politicus is tenminste eerlijk in zijn onbetrouwbaar zijn, en die kun je vertrouwen.)

ga zo lekker door,

en wees het levende bewijs van de EGO,

maar vlei jezelf niet,

je bent de zoveelste,

Waarmee je dan waarschijnlijk je zelf bedoelt.
Zo niet, dan zal ik dat inderdaad lekker doen, met jouw zegen blijkbaar.

Het schijnt je te storen dat ik onsamenhangend en -althans in jouw ogen- leugenachtig praat.
Geef dan zelf eens het goede voorbeeld. Maar wacht, die discussie hebben we al eens gehad.
Misschien probeer ik jou wel te sturen en jij mij ... helaas is de waarheid dat twee kapiteins op een schip, aanleiding geeft tot averij.

::

Nu zijn we gestrand en zijn we gedegradeerd tot het roepen van: "Mijn boot is toch beter/mooier dan de jouwe."
Zullen we elkaar weer vlot helpen? Of denk jij dat jij nog steeds vaart en ik degene ben die aan -al dan niet lager- wal is geraakt?
Dat mag hoor, laat me dan maar liggen.
(In mijn ogen is het niet eens andersom.)
Want door jouw schip hoef ik niet gered te worden. Jij hebt dan wel "Waarheid" op de boeg geschilderd, maar "Anoese" lijkt me een betere naam ervoor.

::

Leer eens je gedachten in leesbare vorm te gieten en fatsoenlijk te citeren, tot die tijd ben ik niet de enige die je idioot zou kunnen noemen.
(Kijk eens aan, daar hebben we de spiegel weer. Ik besef dat het eerste moeilijk is, en ik maak me er ook schuldig aan, maar het tweede, daar houd ik me tenminste aan)
Maar goed, dit alles is natuurlijk ver bezijden jouw, of überhaupt "de" Waarheid.
Mijn ego is net zo groot als het jouwe, alleen schijnt dat van jouw je tot last te zijn, als het een gelijke ontmoet.
Als iemand je van repliek bedient, is hij dan gelijk een stalker?
Rare woordkeuze, maar begrijpelijk, in jouw Universum.

::

Laten we het eens over Waarheid hebben.
En dan gelijk een deelverzameling ervan, je moet immers waarheid delen om haar te kunnen begrijpen.
De waarheid is dat: jij, alain, yopi, neus/driehonden/Leon en zelfs Belinda/blin een onderdeel van mijn waanzin kunnen zijn. Net als RobW, philotuut, Mtheman, sniper en nog een aantal anderen die ik zo niet voor de geest kan krijgen. Net zo goed ben ik op die manier slechts een filament van de waanzin van jezelf. Als je mij niet kent, ben ik slecht lettertjes op een scherm, die in je hoofd een rotzooitje lopen te schoppen, expres.
Waar maak je je dan zo druk over, met al die grimmige woorden? Probeer je mij de mond te snoeren? Dat lukt je alleen maar in realiteit: de ware Waarheid.

Ik heb al drie keer geprobeerd elkaar eens te ontmoeten. Dat moet jou als soldaat toch wel aanspreken?
En telkens was er maar een (drie in totaal), je zou er bijna gelovig van worden.

Als je er de volgende keer niet bent, blijf ik een spook in je hoofd:
De Stalker, de verpester van gesprekken, de nare gedachte, het stukje eten dat je met je tandenstoker net niet weg krijgt.
Snap je?
Ook al zeg ik niets meer, ik ben er toch.

Van al die geesten heb ik er slechts een in werkelijke lijve ontmoet.
Paranoia echter stelt me in staat, zelfs die persoon gecreëerd te hebben. Misschien vindt hij dat niet leuk dit nu te moeten lezen. Maar het is een mogelijkheid waar ik rekening mee moet houden, een Waarheid.

Omdat ik jou/w niet ken, kan ik je dus vanuit de diepste gewrochten van mijn geest aanvallen, ongegeneerd, cq mezelf verdedigen.
Omdat jouw berichten ook daaruit lijken vandaan te komen.
De spiegel die spiegelt, wordt zo een laser.

Dat je daar niet van houdt, heb je al duidelijk gemaakt, maar waarom zou ik ermee stoppen? Waarom stop jij er niet mee, er aanstoot aan te nemen?
En mijn woorden eens op een andere manier probeert te ontkrachten dan met negatieven: Stalker, simplistisch, prutser, aandachtsziek, idioot.
Of mis je de gave?

Dan ben je niets anders dan Sauwelios, maar hoger dan zijn EGO kun je toch niet komen.
Tenzij je de volkomen autist wilt worden.
Of volkomen Narcist.
Onbereikbaar, voor anderen dan gelijken.
(Ik vraag me nog steeds af waarom hij ervan uitgaat dat ik geen vriendinnen zou hebben, maar sorry, da's een andere draad. Iets met Vooroordelen?)

Als je in het midden hangt, ben je voer voor iedereen.
Ambivalentie, het niet kunnen kiezen. Nou, dank je wel dan: "Vrije wil."
(Te mogen kiezen: niet te kiezen, schijnt tegenwoordig geen onderdeel meer van het idioom.)
Hoe past dat in je waarheid? Als je al tot hier hebt doorgelezen.
Als je niet kiest, wordt er voor je gekozen.
En is iedereen voer.

En dat is de waarheid, waar die zich ook maar schuilhoudt.
Gelukkig heb je geen sukkel nodig om dat in te zien.

Of juist wel.
(Ik kan geen paling eten, ik word er fysiek ziek van, maar dat ligt aan mij, of tenminste mijn lichaam natuurlijk, gelukkig houd ik ook niet van paling. Hoe ik dat weet? Ik heb ze geproefd. Blêch. Ik werd er ziek van.)

::

Wat een schitterend voorbeeld geef je van EGO: dat het zich belaagd kan voelen.
Daar heb je dan in eerste instantie toch een ego voor nodig.

Maar goed, de wateren zijn weer troebel en de enige vissen die je dan vangt zijn palingen, glad als een aal.
Ze zijn aan het uitsterven, schijnt.

::

Het feit dat deze draad, op dit moment, al minimaal 44 pagina's beslaat, bewijst wel min of meer, dat over "waarheid" het laatste woord nog niet gezegd is.
Ik hoop stiekem dat deze draad oneindig lang door mag gaan.

Met respect,
memeticae.

::

PS.
Alain, ik probeer je een olijventak aan te reiken, accepteer je hem?
Of spuug je erop?
Laten we daarna eens gaan praten over wie nou wie uit het moeras trok, wie wie erin liet zitten en wie nou eigenlijk in staat was de "waarheid" te vertellen.
Hebben we tenminste nog tijd voor verwijten en veren in een kont.
Kunnen we altijd nog filosoferen over wie die veren nou als eerste stak en wie ze weigerde te steken.
Ad infitum, ad Nauseam.
(Alleen van degenen die verdwenen in het moeras, hoor je niks meer van.)
Of past dit niet binnen jouw begrip van waarheid?
Ga je me vertellen dat ik de tak verkeerd aanreik, of dat er te weinig blaadjes aanzitten ...

Dat kan ook.
Het zij dan maar zo.
Als tenminste "een" waarheid.

Het enige dat ik hoop, is dat als we elkaar eens mochten ontmoeten, je me niet de kop inslaat, maar me gewoon een hand geeft. (Of durft te geven, hoezeer je me ook mag haten.)

*) Plezier
Zo'n mooi woord.
Het betekent dat je elkaar, met plezier, stenen naar de kop kan gooien enkel omdat je woorden niet begrepen worden en jij dat niet in de gaten hebt.
En met plezier krijg je die stenen op je kop terug, want je kreeg wel of geen gelijk. Plezier is tenminste een begrip dat je deelt/deelde, ook al was het stenen gooien.

[alain]

Maar heb je het nou over jezelf of over mij?

in wezen over de meerderheid, maar jij bent nu hun aanvoerder,

Zijn jouw verwijten er enkel en alleen omdat ik niet praat zoals het in jouw straatje past?

vind je dit niet te makkelijk?

ik snap dat de meerderheid hier gevoelig voor is,

maar ik zie het als een makkelijke uitvlucht,

je mag zeggen wat je wil mijn beste,

ik heb geen eigen straat,

("Verpester" van "Het Gesprek?" Welk gesprek?

als je geen gesprek ziet, waarom spreek je dan?

Ik zie enkel monoloog.

dat is het voornamelijk ook,

Waarom probeer je mij juist dat te verwijten, datgene dat je zelf doet?

ik verwijt jouw niets,

het was jij, die vanuit het niets in brak in iets om over na te denken,

en ben jij het niet, die niet alleen mij,

maar de overige continue, verwijten maakt,

maar het is dan ook duidelijk hoe je over je medesprekers denkt,

(jouw teksten zijn alleen door jou te begrijpen, echt waar. Als de rest van dit forum niet vergiftigd was met politieke correctheid/lafheid (Ik bedoel 500+ leden, waarvan slechts enkelen wat durven te zeggen), zouden zij dat kunnen beamen.

Deze bal kan ik rustig kaatsen, of op z'n minst als spiegel je voorhouden.

nee dat kan je niet,

op geen wijze probeer ik mijn stempel op elk gesprek te drukken,

ik hou het bij mijn eigen gedachte,

Door niet gebruik te maken van etiquette en tegen als "normaal" veronderstelde regels in te gaan, ben jij, net zoals ik, de zelfbenoemde idioot: de brutale vlegel, de anarchist.

etiquette? als je het fatsoen had, om te vragen wat je niet begrijpt,

in plaats van te veroordelen,

dan had je begrepen, dat ik inderdaad,

niet mee doe aan de zelf gemaakte onzin, over hoe ik mij,

schriftelijk moet uitdrukken,

jouw regels, de afspraken die jullie maken,

geld hier allemaal niet,

Herken je al iemand, in de spiegel die ik je ophoud?

niet zoals jij het bedoelt,

maar ja,ik ken mijzelf,

ook zonder spiegel,

dan zal ik dat inderdaad lekker doen, met jouw zegen blijkbaar

mijn zegen?

Het schijnt je te storen dat ik onsamenhangend en -althans in jouw ogen- leugenachtig praat.

je praat niet alleen leugen achtig je voegt woord bij daad,

of juist niet, je voert de daad niet uit,

zo heb je belooft, je hier niet meer te mengen,

omdat je slechts je aandacht op mij richt,

Geef dan zelf eens het goede voorbeeld.

daar sta ik om bekent mijn beste, zowel in de burger,

als in de dienst,

en jij?

hoe sta jij bekend in het werkelijke leven?

Misschien probeer ik jou wel te sturen en jij mij ... helaas is de waarheid dat twee kapiteins op een schip, aanleiding geeft tot averij.

ik probeer jou niet te sturen, nogmaals ik hou me niet bezig,

met individuen,

Zullen we elkaar weer vlot helpen?

luister als een van ons vastloopt, komt dat niet door de ander,

doe wat je denkt dat goed is,

dat is vlot genoeg,

Of denk jij dat jij nog steeds vaart en ik degene ben die aan -al dan niet lager- wal is geraakt?

ik vaar niet, en waar jij uithangt,

weet alleen jij,

Leer eens je gedachten in leesbare vorm te gieten en fatsoenlijk te citeren

hou op met je verwijten, je hebt het recht niet,

Mijn ego is net zo groot als het jouwe, alleen schijnt dat van jouw je tot last te zijn, als het een gelijke ontmoet.

dat zou wel fijn zijn he,

maar nee,

jij laat je lijden door je ego,

die van mij is gehoorzaam,

Als iemand je van repliek bedient, is hij dan gelijk een stalker?

nee, maar wel hij die, belooft weg te gaan,

maar niet gaat,

verder dreigt hij met dood,

als hij zijn zin niet krijgt,

hij moet de aandacht,

maar waarom,

Laten we het eens over Waarheid hebben.

oke,

En dan gelijk een deelverzameling ervan, je moet immers waarheid delen om haar te kunnen begrijpen.

o ja waarom dan?

en wat is een deelverzameling van waarheid?

je weet dat ik niet mee kan gaan,

en waarom moet je hem delen om haar te kunnen begrijpen,

en wat is begrijpen?

De waarheid is dat: jij, alain, yopi, neus/driehonden/Leon en zelfs Belinda/blin een onderdeel van mijn waanzin kunnen zijn

o ja, wel mijn beste,

waar is, dat jij in jouw gedachte ons een deel van jouw waanzin maakt,

wee voeden jouw energie als ware,

Als je mij niet kent, ben ik slecht lettertjes op een scherm, die in je hoofd een rotzooitje lopen te schoppen, expres

o ja, dus jij beweert echt uniek te zijn?

en mij te manipuleren,

je bedoelt psy ops,

ben je er ook in thuis?

luister vriend ik ken jouw beter dan jezelf,

al honderden als jij ben ik al tegen gekomen,

en druk maak ik me evenmin,

en zover ik het zie,

probeer je mij de mond te snoeren,

maar waarom?

Ik heb al drie keer geprobeerd elkaar eens te ontmoeten. Dat moet jou als soldaat toch wel aanspreken?
En telkens was er maar een (drie in totaal), je zou er bijna gelovig van worden.

wat heeft dit met mij te maken,

en waarom moet mij dit als soldaat aanspreken?

Als je er de volgende keer niet bent, blijf ik een spook in je hoofd:
De Stalker, de verpester van gesprekken, de nare gedachte, het stukje eten dat je met je tandenstoker net niet weg krijgt.
Snap je?
Ook al zeg ik niets meer, ik ben er toch.

nee hoor, spreuken werken niet op mij,

al jaren niet meer,

snap je,

Omdat ik jou/w niet ken, kan ik je dus vanuit de diepste gewrochten van mijn geest aanvallen, ongegeneerd, cq mezelf verdedigen.

hou je niet in mijn beste,

en geneer je vooral niet,

Waarom stop jij er niet mee, er aanstoot aan te nemen?

ik heb geen aanstoot, ik kan de diepste gewrochten van je geest,

nu eenmaal niet on gestraft laten,

het is mijn plicht,

En mijn woorden eens op een andere manier probeert te ontkrachten dan met negatieven: Stalker, simplistisch, prutser, aandachtsziek, idioot.

vraag er dan niet om,

Of mis je de gave?

gave?

let wel, jij probeert mij als profeet te weerspiegelen,

dat zijn geen grappen,

door zulke beschuldigingen zijn duizenden mensen vermoord,

waaronder de goeden,

Dan ben je niets anders dan Sauwelios, maar hoger dan zijn EGO kun je toch niet komen.
Tenzij je de volkomen autist wilt worden.
Of volkomen Narcist.
Onbereikbaar, voor anderen dan gelijken.
(Ik vraag me nog steeds af waarom hij ervan uitgaat dat ik geen vriendinnen zou hebben, maar sorry, da's een andere draad. Iets met Vooroordelen?)

je hebt het erg vaak over narcist,

verder opeens een ware gedachte,

waarom vraag je het hem niet?

Als je in het midden hangt, ben je voer voor iedereen.

of een voorbeeld

Ambivalentie, het niet kunnen kiezen.

heb ik geen last van, jij wel?

Nou, dank je wel dan: "Vrije wil."
(Te mogen kiezen: niet te kiezen, schijnt tegenwoordig geen onderdeel meer van het idioom.)
Hoe past dat in je waarheid?

zeg jij het maar,

Als je al tot hier hebt doorgelezen.
Als je niet kiest, wordt er voor je gekozen.

En is iedereen voer.

hoe bedoel je?

ps,

Alain, ik probeer je een olijventak aan te reiken, accepteer je hem?
Of spuug je erop?

dwing me niet te kiezen, je lijkt bush wel,

of europa,

weet je wat, we zullen zien of er rust komt in je geest,

ten minste hier, als we nadenken over waarheid,

Het enige dat ik hoop, is dat als we elkaar eens mochten ontmoeten, je me niet de kop inslaat, maar me gewoon een hand geeft. (Of durft te geven, hoezeer je me ook mag haten.)

alstublieft, hou op,

al mocht jouw huis onder water lopen,

iemand jouw of je dierbare geweld wil aandoen,

of welke crisis dan ook,

zal ik ook jouw naar eer en geweten,

en naar wat binnen mij vermogen ligt,

helpen dan wel beschermen,

en dat heeft niets met jouw te maken,

[Blin]

Mooie verhandeling over het ego en de paling.

Beide geneigd tot uitsterven in beide is gif te vinden.

Hoe dikker de ik in tijden van het individualisme, het positivisme, het neo liberale, haar brein en het consumentisme hoe magerder de paling. Ze is nog maar een schaduw van zichzelf. Je komt ze nog wel tegen in de Sargassozee maar dan glibberen ze al snel terug in hun modderige schaduw.

Zijn sommige ego's niet gesteld op paling, de paling al helemaal niet op de dikke ik, zelfs niet op de dunne.

Denkend aan de kringspier van de mond, de hortende en stotende gang door het stofwisselingsgestel, misschien nog een laatste groet aan een ronddwalend familielid, dan bekruipt haar de schaduw die haar eigen vorm heeft.

Paling's hellevaart, een schaduw, een ego in werpende zithouding, witte harige melkflessen, een steenpuist wellicht, beide met uitsterving bedreigt.

[alain]

men moet de gewetenloosheid van
dichtkunst die schandelijke dingen over de goden verzint,
verfoeien.

zo denkt sokrates erover,

ten minste, zo is het ons door gegeven,

naar mening van de geleerden,

laat onze sokrates vooral zien, dat goden, nimmer het menselijk

gedrag vertonen,

en dat door de dichtende kunst,

de mens in algemeen maar de jeugd in bijzonder,

slecht beïnvloed woord,

over de goden, wat hun eigen gedrag,

ook weer slecht beinvloed,

maar ik durf hem verder te trekken,

ik denk dat de goden slechts een voorbeeld zijn,

maar dat de dichters niet alleen de reputatie van het goddelijke heeft,

verdoezeld,

maar ook de grond waarden van het al,

zaken zoals liefde, geluk, en het goede,

worden misbruikt,

om de meest subjectieve gedachte te spreiden,

zodat de dichter schijnt,

en daarmee waarheid in de schaduw plaatst,

dichten is niet knap, nog mooi,

als het een leugen is,

of het nu gaat om een nacht burgemeester

van rotterdam,

of een Nederlandse zanger, kunstschilder, pianist, acteur en auteur,

van amsterdam,

het zijn slechte voorbeelden,

maar zijn juist beroemd door hun slechte gedrag,

maar goed,

feitelijk, als men kunst maakt,

gaat het om kunst,

niet om wat men zegt,

maar hoe men zegt,

het uiterlijk vertoon van taal,

net als grammatica,

het uiterlijk vertoon van de bureaucraat,

het schandelijkste is nog wel,

dat men een heel huis gebouwd heeft,

om deze onzin te beschermen,

er woorden titels, opleidingen, hele vak groepen opgericht,

om kunst te beschermen,

maar mijn beste,

kunst is niet het ware,

het lijkt er slechts op,

met de komst van de abstracte kunst,

zijn er geen normen en waarden meer,

zoals de yanken zeggen,

anything go's

het woord abstract zonder de kunst,

geeft me trouwens een heel ander gevoel,

maar goed ik kan mijn vinger er nog niet op leggen,

maar het woord lijkt mij naar hoe het gebruikt woord,

misplaatst,


is het u wel eens opgevallen,

dat hoe uniek u ook bent,

we allemaal hetzelfde gedrag vertonen, bij uiting van gevoelens,

de emoties die los komen,

zijn exact diezelfde,

als bij de hoofd personen in de films, muziek en de boeken,

raar, het lijkt wel tovenarij,

op een paar mensen na,

zij zijn niet bekend met uw kunsten

[memeticae]

is het u wel eens opgevallen,

dat hoe uniek u ook bent,

we allemaal hetzelfde gedrag vertonen, bij uiting van gevoelens,

de emoties die los komen,

Behalve ten opzichte met anderen, brengen we ook intern onderscheid aan.
In de vorm van willen worden. Ik de analist, van mij als persoon.

Wij en zij, zich onderscheiden.

Hoe onderscheid je dat onderscheid dan weer?
Door jezelf te kennen?

Ik pak even de rest erbij, als je het niet erg vindt:

de emoties die los komen,

zijn exact diezelfde,

als bij de hoofd personen in de films, muziek en de boeken,

raar, het lijkt wel tovenarij,

op een paar mensen na,

zij zijn niet bekend met uw kunsten

Soms heb ik wel eens ideeën. Noem ze gedachten of gevoelens, emoties desnoods.

Waar de zelfanalyticus van dacht: "Dit is uniek! Ik ben eindelijk Geniaal Gek, ik heb een Uniek Idee, nog Nooit heeft Iemand Dit Verzonnen!"
Als je het dan gaat toetsen, blijkt immer weer dat je door een boek of een film, of door een gesprek met een ander mens erachter komt, dat die gedachte, dat gevoel, die emotie, niks nieuws is: "Me Too!" En je weer met twee metaforische voeten in de waarheid stapt.

Maar jij hebt hem toch maar fijn als eerste gehad, dat Idee, nog voordat iemand je er over vertelde. Dat is best fijn. Het lijkt wel wetenschap, of filosofie.

Dat je er achter komt, na je gedachte geuit te hebben, dat er niets nieuws is onder de zon, doet voor jouw persoonlijk aan de gedachte niets af.
Je mag best roepen Halleluja, maar denk maar niet dat je indruk maakt.

Dat schijnt zo'n beetje de blijde boodschap.

Stel nou, er is niemand om je gedachte aan mede te delen, niemand die luistert?

Dat is eenzaamheid. Wat is dan nog waarheid?

Reeds beschreven in boeken natuurlijk, maar tot je het echt zelf eens meemaakt, zijn alle superlatieven te min om te beschrijven wat voor een gevoel eenzaamheid is, laat staan waarheid.

Zelfs zij die eenzaamheid menen te kennen, weten niet wat het is.

Eens Heureka! te kunnen roepen, om dan te horen dat iedereen dat allang wist.

Gelukkig weerhoudt mij dat in ieder geval niet, nieuwe bronnen op te sporen.

Van reeds bekende waarheid of onwaarheid.

[memeticae]

Godsamme!

Zit ik hier in gevechtstenue, en niemand is wakker!

Nou Moe?!

[alain]

De waarheid kan alleen gevonden worden door onderzoek met de zintuigen. Daarom kan de filosoof dus geen waarheden ontdekken; dat doet alleen de natuurwetenschapper, de persoon die door middel van zijn zintuigen de
werkelijkheid bestudeert. Het enige dat de filosoof kan doen is zorgen dat de manier waarop die natuurwetenschappelijke waarheden (de zintuiglijk waarneembare waarheden dus) gesproken worden correct is. Hij moet er voor zorgen dat er alleen zinvolle dingen gezegd worden. En als al deze taalproblemen dan opgelost zullen zijn zullen ook alle filosofische problemen opgelost zijn. Eerder niet.

het klinkt goed,

de filosofische problemen zie ik niet echt,

maar het klinkt goed, en begrijpelijk,

hopelijk let de filosoof of de zintuigelijke waarneming,

objektief is,

met andere woorden, de zintuigelijke waarneming op de juiste wijze,

toegepast is,

en dit begint al bij de training van de zintuigelijke waarneming,

verder moet hij als wachter dienen,

tegen externe invloeden,

die de zintuigelijke waarneming beinvloeden,

ook bij het onderzoek naar ons zelf,

Behalve ten opzichte met anderen, brengen we ook intern onderscheid aan.
In de vorm van willen worden. Ik de analist, van mij als persoon.

oh en rob, het willen worden,

komt dat uit ons zelf?

of is dat een van de invloeden?

ik zie het volgende,

in de vorm van moeten zijn, ik de filosoof, van mij als man,

Waar de zelfanalyticus van dacht: "Dit is uniek! Ik ben eindelijk Geniaal Gek, ik heb een Uniek Idee, nog Nooit heeft Iemand Dit Verzonnen!"
Als je het dan gaat toetsen, blijkt immer weer dat je door een boek of een film, of door een gesprek met een ander mens erachter komt, dat die gedachte, dat gevoel, die emotie, niks nieuws is

juist, maar hoe komt dat?

en is dat de reden dat we het maar accepteren?

ons conformeren?

er zijn namelijk genoeg goede ideeën,

echter die woorden de kop in gedrukt,

het schijnt namelijk, dat elk goed idee,

geen winst brengt,

in die zin,

materiële winst,

en aangezien de economie uw god, en geld uw verlosser is,

zijn goede ideeen als,

het ontkennen van god,

Hoe ik ernaar kijk is dat onderscheid niet echt. Alles is 1, maar onkunde (zoals het eerder genoemd werd) creeerd de ervaring

we kunnen mekaar bijna een hand geven hier,

al zie ik eerder een verkeerde ervaring,

door onkunde,

en die beinvloed de waarneming,

Ik denk ongeveer het volgende.
Stel ik kan mijn gedachten niet delen. En dit maakt mij eenzaam. Dit alles bestaat alleen als gedachte. Maar kennelijk kan ik dat niet veranderen. Zowel de gedachte veranderen, als activiteiten ontplooien die de eenzaamheid eindigen. Ook is er dus een verschil tussen de beleving en het (ideaal)beeld. Wie is de echte ik ?

zeg jij het maar,

wat is eenzaamheid? is het een werkelijk bestaand iets?

of waarlijk?

en wat is het verschil?

het moet wel iets zijn,

want het schijnt , dieren sterven erdoor,

het zal wel iets met overleven te maken hebben,

Maakbaarheid is beperkt. Alain schreef iets over delen met elkaar. (althans dat meende ik dat hij bedoelde, hetzelfde gedrag, gevoelen, etc).
Hier zit naar mijn mening ook een sleutel.

zoals ik het zie rob,

is het aangeleerd gedrag,

en dat gebeurd op verschillende wijze,

het beste voorbeeld wat me nu te binnen schiet is,

de dood,

blijkbaar zijn de doden heilig,

sokrates zij het volgende,

als ik nu uit angst voor de dood of wat dan ook mijn post zou verlaten.
Dat zou onjuist zijn, en met recht kon men mij dan voor een rechtbank slepen wegens godsloochening of ongehoorzaamheid aan het goddelijke bevel of omdat ik bang ben voor de dood en me laat
voorstaan op wijsheid die nergens op gebaseerd is.

voorstaan op wijsheid die nergens op gebaseerd is.

juist,

door de eeuwige herinnering van pijn, verlies, rouw, onrecht,

eenzaamheid,

aangeleerd,

etiketten?

zoals het hoort?

Zelfkennis. We lopen heel de dag in ons zelf. Waarom hebben we onvoldoende zelfkennis ?

teveel afleiding, ruis, drukte, willen worden om te hebben,

Daarom vind ik het ook op een bepaalde manier lijken of er geen ik is, maar een soort automatisch denk ding,

juist, een slaaf als ware,

maar wat bepaald de richting?

de demiurg, de creator,

hij die het goddelijke probeert te overtreffen,

en hij heeft vele namen,

en zie zie zijn invloed bij de mens,

want die is verder van zijn eigen ik als ooit,

Wat is delen ?

goede vraag, het schijnt dat delen zowel naar groter,

als kleiner,

kan leiden,

is delen een gave?

[alain]

THE SO CALLED DIGNITY THE HONOUR OF OUR CIVILISATION

THE SYSTEM WE CREATED LOOKS SO SOLID AND SOPHISTICATED

JUST LIKE A GAME WE PLAY THE CHESSBOARD OF THE HUMAN RACE

OBEY THE LAW THEY SAY, BUT WHO JUSTIFIES THE LAWS WE MADE

WITH FEAR IN MY HEART I WAIT FOR TOMORROW

WHEN PEOPLE HAVE POWER

THEY ONLY MAKE TROUBLE

STILL NOTHING HAS CHANGED THE TERROR AND SLAUGHTER

THEY DON'T SEEM TO LEARN

THEY DON'T SEEM TO BOTHER

JUST READ ONE PAGE IN THE BOOK OF HISTORY IT'S SUCH A DREADFUL WASTE

THE BLOOD HAS FLOWN CONTINUALLY WE DIDN'T LEARN THE LESSON

WE LOOKED THE OTHER SIDE PRETENDING NOTHING HAPPENED,

PRETENDING IT'S ALRIGHT BUT ONE DAY THE CHESSBOARD WILL BE

SWEPTED FROM THE TABLE AND THE PIECES MIXED UP ALL OVER THE

FLOOR HAS TO STRUGGLE UP AGAIN

NO MORE PRIVILEGES OR SAVE POSITIONS IT WON'T MAKE ANY

DIFFERENCE IF YOU'RE KING OR PAWN IF YOU'RE BLACK OR WHITE

WHEN YOU'RE OFF THE BOARD IT'S AN EQUAL FIGHT

[alain]

eenzaamheid. Ook de mens kan doodgaan van eenzaamheid. Ik denk dat eenzaamheid het gebrek aan enig ander is.

maar wat is dan dat gebrek, want met enig ander, blijf je vaag

en dat gebrek, is dat een materieel gebrek?

en hoe zit het met dat mens of dier,

die uitstekend alleen functioneren,

ben je niet eenzaam, als je afhankelijk ben?

maar we zijn elke keer te snel met onze conclusies,

want spreken we nu over een mentaal of lichaamlijk gemis,

want blijkbaar kan je ook eenzaam zijn,

tussen vele anderen,

is een gebrek aan een gesprek, het delen van gedachten een gemis?

het is niet moeilijk, maar wel uitgebreid, dat eenzaam zijn,

philo als je zegt,

Delen is inherent aan mens zijn. delen cq interactie of hoe we het ook noemen.

accoord, maar is er niet een goede verdeling en een foute?

met gave doelde ik op het goed delen,

waarbij de deler zowel, uit mekaar haalt, als samen voegt,

en zo komen we weer in de buurt van plato,

want hij onderscheid, niet alleen de delen,

maar geeft ook aan, hoe de meng verhoudingen moeten zijn,

rob als je vraagt,

Hoe te ontsnappen van conditionering ?

hoe zie jij dan de conditionering?

hebben we het over de klassieke conditionering,

of de vele moderne toepassingen?

al met al,

ben je bekend met jade helm 15?

is misschien een onderzoekje waard,

Waarom is in een 'gelijke' situatie bij de 1 het probleem veel groter als bij de ander.

is er wel spraken van een gelijke situatie?

Ik heb geen antwoord op de hoe doe je dat type vragen ...

misschien een ander wel, stel je hoe doe je vragen maar,

misschien kan iemand ons helpen,

Kennis is ook geen oplossing, als je de kennis niet kan zijn.

dit begrijp ik niet, hoe bedoel je dit?

Maar over dit onderwerp luister ik liever, dan dat ik wat zeg.

vrijheid blijheid,

maat dan ben je wel afhankelijk van anderen,

en misschien gaan die niet verder op dit onderwerp,

en dat zou jammer zijn,

[memeticae]

Waarheid is dus toch
een containerbegrip

voor eenieder wat.

Ik moet zeggen,
dat geeft wel vrijheid

Tot je doorkrijgt
wat een container is,



En in de gaten krijgt
wat ze niet is.

die waarheid.

Niet in een container te vatten.

[memeticae]

Als Hermes, zeg ik dit:

Het is zoals het is

Het gaat zoals het gaat

Wat gebeurd dat moet gebeuren

Bel Hermes, voor al uw uithuiszettingen.

06-HERMES

[alain]

rob als je zegt,

Conditioneren.
Daar bedoel ik mee, cultuur, maatschappij, school, sociale omgeving, beelden, gewoontes, etc.

roger, maar mij komt het nu over dat je de onderwerpen,

van het conditioneren beschrijft,

maar HOE te ontsnappen van conditionering?

is alleen te beantwoorden, als we weten wat deze handeling,

want dat is het toch?, is en HOE hij woord toegepast,

nu is dit niet moeilijk, er is genoeg informatie over te vinden,

zo doelde ik met het klassiek conditioneren,

op het aan leren van gedrag (danwel op commando) doormiddel van

straffen en belonen,

alleen weet ik te melden, dat binnen diverse stromingen,

waar onder het leger,

dit woord, conditioneren, een vele male,

verder gaande definitie meegegeven,

het komt er op neer in normale bewoording,

het gereed maken van, of het laten wennen,

conditionering, op de lange en uitgebreide wijze, lijd naar,

evolutie of devolutie,

verder kunnnen we conditioneren, naar lichaam of geest,

of beiden,

Jade helm 15 ken ik niet. Google meld meteen conspiracy. Daar heb ik weinig mee. Mijn interesse zit meer in het verklarende stuk.

met conspiracy, of te wel samenzweering,

woord jouw onderzoekend vermogen een beetje geremd?

hoe komt dit?

conditionering?

het sleutel woord "conspiracy"?

en zo werkt het,

en dat is jammer,

want de bewering over deze oefening die het meeste stand houd is,

dat deze oefening de mensen laat wennen,

wennen aan militairen op straat,

geconditioneerd raken,

met het leger,

denk hier eens over na,

de grens langs rusland dicht,

de grens bij turkije dicht,

en bij italie, spanje en portugal,

maar ook naar engeland,

in frankrijk militairen op straat,

belgie militairen op straat,

denk aan de olympische spelen london,

gevechts eenheden op straat,

nederland met de Super NUCLIAIR SUMMET

(google hier eens de beelden van) samenzwering?

het leger sluit dan wel controleert de hoofd wegen (en meer)

wen er maar aan, vrienden,

de koude oorlog, is conditionering,

Containerbegrip.

Ik vind mezelf allang een container.

echt waar, jouw box dus?

De realisatie hiervan veranderde eigenlijk niets.

hoe bedoel je veranderde niets?

Af en toe probeer je de spullen in de container wat te schuiven en je stopt er andere spulletjes bij.

waarom? het klinkt als willekeur,

Maar waarom willen mensen er soms meer instoppen als erin past ?

gebrek aan opvoeding,

En als dat niet lukt, waarom is dat dan erg ?

de maatschappij veroordeelt dit falen,

tenminste,

dat maakt je ego je wijs,

het willen hebben van,

de waarheid van de idioot is een container begrip,

en menig idioot gaat er mee om, als een container,

waar je naar genoegen in kan stoppen en uithalen wat je het beste,

uitkomt,

uitkomt op het korte termijn,

voor deze mensen is alles waar,

en is de leugenaar die,

die beweert dat,

dit niet waar is,

en los van dat ze zichzelf hiermee volkomen belachelijk maken,

zijn ze verder van zichzelf, dan ooit,

geconditioneerd,

maar wat nu,

als je de conditionering begrijpt,

snapt hoe het werkt,

en wat je ermee kan bereiken,

ook kan je omgeving conditioneren,

lees inrichten, zoals jij hebt bedacht,

hier heb je uiteraard weer de keuze,

goed of slecht,

net zoals het conditioneren van mensen,

wil je hieraan ontsnappen?

dan zal je je toch los moeten maken van de maatschappij,

los van straffen en belonen

MK ULTRA theorie of praktijk?

[alain]

Conditioneren.
Ik verwacht dat mensen op dit gebied altijd blijven 'tobben'. En het lijkt erop dat ik denk minder te kunnen bereiken als jij. Ook lijkt het erop dat ik conditionering meer zie als iets wat ik zelf fabriceer, waarbij ik minder aandacht schenk aan de extern 'opgelegde' conditionering. Welke natuurlijk wel gewoon gebeuren.

beste rob, ik begrijp in hoofd lijnen jouw denken,

maar we praten langs mekaar heen,

als je zegt,

Ook lijkt het erop dat ik conditionering meer zie als iets wat ik zelf fabriceer

rob naar waarheid, conditionering heeft een definitie,

dit is waar ik regel matig op doel,

men mag niet (want hij kan het wel)

zomaar namen geven naar hoe het men uitkomt,

nogmaals ik begrijp wat je bedoelt, maar het is geen conditioneren,

als je verder zegt,

waarbij ik minder aandacht schenk aan de extern 'opgelegde' conditionering.

moet ik je wijzen dat conditionering vooral aandacht aan jouw schenkt,

dat jij dat niet naar hem doet, komt goed uit,

verder,

Het sleutelwoord 'conspiracy'. IS de conditionering,

het gebruik namelijk, geeft geen definitie meer,

maar een beeld,

een gevoel,

het geeft een rem,

het waarschuwt,

het ontneemt je om verder te gaan,

aangeleerd gedrag,

getriggerd door een woord,

Het sleutelwoord 'conspiracy'.

Op de lagere school zie je het samenzweren al beginnen. Het is een controlemiddel dat ook op latere leeftijd ingezet wordt. Dit gaat van zeer klein tot grootschalig, afhankelijk van de mogelijkheden.

juist,

hier begrijp ik je,

maar m'n interesse zit toch meer in het zoeken van de verklaring.

hier niet meer,

de verklaring van wat?

waarom de mens dit gedrag vertoont?

Mensen die zeer hard hun best doen om objectief te blijven, etc, doe ik inderdaad te kort door het woord conspiracy te gebruiken

rob met het woord samenzwering of conspiracy is weing mis,

het beeld waar je over spreekt,

is een leugen,

De ikken zijn altijd aan zet

totdat wij het al,

ikke zat is,


de mens zijn wereld is in chaos gebracht,

maar waarom,

mij schiet maar 1 reden binnen,

vanuit de chaos, kunnen zij eindelijk orde scheppen,

een nieuwe orde, (de praktijk samenzwering)

de mens die rebelleert tegen het al,

mens als gelijke van het goddelijke,

de valse 1

gelukkig hoeven we er niet aan te wennen,

we zijn al geconditioneerd

[memeticae]

we zijn al geconditioneerd

Of geëvolueerd, natuurlijk. Dat blijft altijd als mogelijkheid open, zelfs binnen de condities.(!) Die staan dat toe immers.
Rijst de vraag of het uitgeëvolueerd, of uitgeconditioneerd is. Die is wat lastiger.
Oh jee: ben ik nu het slachtoffer van conditionering/indoctrinatie? Oh nee, helphelp, getuigen?!?. Maar is het niet een soort van zelfvervullende profetie: dat je wordt wat je bent? Dat als de conditie de conditie is, de conditie de conditie is? Een soort van status quo is status quo? Bijvoorbeeld: uit de zee komen kruipen, lopen ... affijn je kent het plaatje wel. Waarom lezen we dat altijd van links naar rechts? Omdat dat in de geschiedenis zo gebeurd is? Wie zegt dat? Omdat iemand er een pijl onder heeft getekend en zei: "Dit is de richting van de tijd"? Is dat niet arbitrair? Ik zeg draai die pijl eens om. De "aarde" is voornamelijk zee, dus we moeten terug, we horen niet eens thuis op dat vieze, droge land. Wat zeg ik?! Terug? Nee! We moeten erheen! De vissen hebben het begrepen! Die waren er het eerste bij! Zijn evolutionair gezien al ver, ver, vooruit. Van Aarde naar Zee. VANZ! Revolutie! (Daarom ben ik anti-pescotariër, stel je voor je komt uiteindelijk in zee terecht en een vis vraagt je of je wel eens vis geproefd hebt, wat je antwoord ook is, hij gaat je toch proeven op je eerlijkheid, want alleen een vis weet hoe vis smaakt. Ik laat de smaak aan julie fantasie over) VANZ!
Of heb je echt niks van geschiedenis geleerd?

(Vervang vis eens met koe of varken, appel of aardbei, mens? ... Hohohohoho dat gaat veel te ver, zelfs apen eten elkaar niet op. Dat waren enkel de zwijnen. Toch?)

Evolutie zal het wel leren, dan wel de evolutie van indoctrinatie, of dan de doctrine van evolutie wellicht, welke richting het opgaat. Is dat slecht? Die conditie?
Als je met "Ja" antwoord heb je een probleem, niet alleen met jezelf, maar ook met hen die evolueren.
Is je antwoord:"Nee" ben je blijkbaar voor chaos en alle eventuele ellende vandien.
Weet je het niet? Of begrijp je de vraag niet? Dan heb je begrepen, dat je niet viel onder die bepaalde doctrine.

Maar let wel: evolueren staat een doctrine toe, ook een zelfdoctrine.
En de doctrine staat evolutie toe, zelfevolutie zelfs.
Evolutie stelt je zelfs in staat jouw doctrine wereldkundig te maken.
Evolutie zorgt daarnaast voor de lengte van instandhouding van jouw doctrine. En jou vasthouden aan je doctrine is evolutie.
Maar vertel eens? Hoe kom jij aan je doctrine? Vanaf welk punt besefte je geïndoctrineerd te zijn?

HM ... wat was dat met die memen ook al weer? (krabkrab)
Die die willen overleven en zullen daar alles voor doen. Ook al moeten ze collaboreren. Net als kankercellen, of parasieten, zien ze wel wie overleeft, en net als kankercellen en parasieten, zullen ze de jonkies ontzien. Anders is er geen populatie meer, om te "conditioneren". Tot de tijd rijp is, slapen ze.
En worden opeens onderdeel van iedereen. (Ziektes, ontploffingen, overwinningen, teleurstellingen, maakt ze allemaal niks uit, zelfs niet welke het langste stand houdt. (Als "geen beer" helpt bij het in stand houden van "niet denken aan een beer", is dat mem allang "blij", want het weet dat het nooit vergeten kan worden, zolang er beren zijn.)

Ik zie geen beren op mijn pad. En als ze er wel zijn, heeft Ti-Ta-Tovenaar me geleerd hoe eraf te komen. Het is niet eens magie, maar gewoon een andere vorm van indoctrinatie.

Oh ja, ze vinden het ook niet fijn als er opeens iemand vanop zijn berg loopt te roepen dat we er allemaal niets van begrijpen.
Zij vinden het allemaal wel machtig interessant, proberen er meer van te weten te komen, maar dan wel binnen de doctrine van de conditionering van wat zij zien als sociaal gewenst gedrag. Maar nog al te vaak sloopt dat de gastgever, "De tijd is bijna rijp, bij deze."

Duidelijk? Nee? Mooi!
Blijf dan maar lekker op je berg zitten.
In alle andere gevallen, welkom broeder, in het dal.
Yazz! Tsja, yolo he? Een echt jaren-80-van-de-vorige-eeuw-ding. Raar dat het nu pas tot uiting komt, of zou dat iets met generaties te maken hebben? Oh sorry! Ik bedoel natuurlijk met doctrines en conditionering. Daarom wordt dat nummer natuurlijk nu nog steeds dagelijks gespeeld.

::

Ach, dat is alles ook maar interpretatie, je conditie vertelt je wel welke kant je liever, of nou eigenlijk, aanhangt. En ja, als je een goede conditie hebt, heb je dan niet net jezelf geconditioneerd? Als je denkt daardoor langer te kunnen leven, lijkt mij er niks mis mee. Enkel dat verlangen vraag ik me af. Wie heeft dat in vredesnaam ooit geconditioneerd? Topsporters vallen bij bosjes rond hun veertigste en de grootste luiwammesen worden 100+.
Valt daar een les uit te trekken, of is dat ook weer indoctrinatie?

Evolutie kun je ook omkeren, wist je dat?
Dat alles wat je om je heen ziet, uit jou is gekomen. Met al zijn diversiteit.
Sommige zaken liggen op uitsterven, maar ach, dan was het blijkbaar niet waard er aandacht aan te besteden. Blijkbaar wilde niemand die vork delen.

Maar jij spreekt natuurlijk voor jezelf, als je beweert: "we zijn al geconditioneerd", of wil je soms met koning aangesproken worden, door je van dat meervoud te bedienen? "Heil koning alain!", dan maar. Nu Blij?

Nou, doe mij die gunst dan ook maar eens, betrek mij ook maar eens in jouw "we". Ik spreek immers voor mezelf (Heil mij jeeeh), blijkbaar spreek ik ook via jouw mond, alleen bevalt me wat ik hoor niet, ik lijk wel geconditioneerd!
(Noem mij een slechte onderdaan, maar slechts een slechte koning kan mij zo noemen: noem mij een goed onderdaan en ik zal U koning noemen.)

Als U wilt dat ik U met rust laat, laat mij dan ook eens met rust.
Maar dat gaat niet. Medeforummer "nx" had het al bijna bij het rechte eind: toen hij zei: Filosofie is een prachtig podium voor poseurs.

nx bedoelde natuurlijk "poneurs". Maar dat begreep nx zelf maar al te goed, getuige de lengte van zijn uitleg en de frequentie van zijn antwoorden.
Een eigenbewijs, die zijn ook leuk af en toe. Kun je een hele tijd mee doen.

Maar goed, mijn buurt gaat achteruit, er komen steeds meer schreeuwende mensen bij, ze zijn meestal dronken en ik versta ze niet. Maar een blowtje"? Neejj!!! Dasj sjlecht man! jolojolo weetjewel.
Jamaar alcohol is veel erg... "JOLO man, morgen weer een JOLO!"
Ja maar ...

Geen touw meer aan vast te knopen, die persoon is helaas door het jolo-principe geïndoctrineerd. Ik zeg helaas: want ik denk dat die mens ongelukkig doodgaat. Met een ongelukkig gevoel: "Ik heb alles eruit gehaald wat er in zat, maar heb ik nu/was dit wel alles." Arme JOLO.


Tijd om te verkassen? Of zal ik er wat van zeggen?

Ik weet het al! Ik bel de politie!
(Of was het nou toch enkel maar nog even genieten van de laatste dagen van de vakantie, met een vreugdekreet? Nu ja, laat ze dan nog maar even, ze hebben het verdiend, denk ik. Als het volgende maand nog niet afgelopen is, sla ik eerst aan het hopen en daarna trek ik me net als Münchhausen weer overeind: "Wat delen! Niks delen!")

"Jaha, wij hebben klachten gekregen"
- "Oh jaha! WIE! Ik sla ze kop in!"
"Die informatie mogen wij niet prijsgeven mevrouw"

Maar goed dat er politie is.

Ik ben met omdraaien geconditioneerd, ik kan me voorstellen dat mijn indoctrinatie botst met de jouwe.

In vredesnaam, neem het me niet kwalijk.
En volgens mij heb ik nu alle Bush eruitgehaald, en heb m'n schoren laten zien, dus: Allen! Heil Koning alain!

Ik ga alvast kieuwen groeien, maar da's voor mij gelukkig niet zo moeilijk, ik ben al een vis.

Dit alles is natuurlijk conditionering.
Dat ik denk dat ik er ben, heeft mijn Oma mij wijsgebracht, en mijn moeder natuurlijk ook, in ander mate. Anderen denken dat zij er zijn. Waarom kunnen die anderen mij alleen wijsmaken van hun bestaan, door mij er wijs van te maken? Ben ik nou zo blind, of zie ik teveel.

Je zit vast in de tijd alain, leer eens loslaten te kennen.
Het is slechts een advies, bepaald geen indoctrinatiepoging (alhoewel ik me bewust ben dat door het te zeggen het er wel erg veel op lijkt) Ik probeer enkel je "geest", bij gebrek aan een betere metafoor, erbij te trekken.

Aan zijn oren.

Het schijnt dat wat ik doe, door sommigen vrijdenken genoemd wordt.
Maar daar reken ik me niet toe.

Ik denk maar zo:
Waarheid is voor ons allemaal te vatten.
En omdat we er wel en niet zeker van zijn,
delen we de waarheid. (Wij meer dan jij, da's wel zo eerlijk en zoals het een koning betaamt.)

Kies zelf maar waar jou zekerheid ligt en respecteer die van een ander.
Door je bijvoorbeeld eens aan een sociaal geaccepteerde manier van schrijven te houden?

Zonder grammaticale-, spel- of andere fouten.

Maar dat is, geef ik gelijk en grif toe, een utopiaans beeld.
Zeer waarschijnlijk zelfs onbereikbaar.
Geen wonder dat er zoveel nietschisten zijn, NXOF shakespear-aanhangers, Heidegger-volgers, NXOF Goethianen, Katholieken NXOF die anderen.

Het lijkt wel veel leuker elkaar expres niet te begrijpen.
Welke idioot heeft ooit die conditie verzonnen?

Wat een mafketel.

Waarheid is niet alles, ze is onderdeel van het geheel.
Maar om het geheel te kunnen kennen.
Zul je ook waarheid moeten leren zien.

Beter schijnt het er niet mee te koop te lopen.


Tsss.

[alain]

"Indien 't hier in 't Vaderland zoo gelegen is datmen de waarheid niet mag spreeken, zoo is 't 'er zeer elendig gesteld. Nogtans zal ik die spreeken, zoolang myne oogen openstaan".

en dat je kapot mag vallen,

ik ben blij dat ik nog geen tijd heb gehad om

op je valse uitnodiging in te gaan,

gelukkig, nu woord duidelijk hoe je daarop reageert,

al een vrouw, blijkbaar wachtend of ik op je in ga,

je charme en vleierij, maar

hoe langer het antwoord hoe grote de angst voor de afwijzing,

en dan slaat het verdedigings mechanisme toe,

de aanval,

komt ie weer,

stakker

voor de rest ben je een blinde dove idioot,

maar goed je doet me denken aan een andere uber ego,

van een paar jaar geleden,

als je zegt,

"Heil koning alain!

wie is hier godverdomme de dictator,

als men bij het onderwerp,

Om over na te denken...
Deel je diepste gedachten en laat ons meedenken...

denkt MIJN GEDACHTEN PROBEERT TE DOMINEREN,

de pure dictator mememe, bepaalt de gedachte,

nou niet tijdens mijn dienst,

wat ik wet van indoctrinatie, conditioneren,

ik zit 22 jaar in militaire dienst, wat denk je domme loempia,

waar komt toch de kennis vandaan?

je bent oprecht niet interesseert in een ander,

niet in mij,

en niet in een ander,

behalve jezelf,

let op, narsicme is geen ziekte,

en zeker geen excuus,

als je perse op de man wil spelen,

prima maar dan ga je hem ook krijgen ook,

[memeticae]

(Da's een goeie, RobW: Je kunt je natuurlijk gewoon laten steken, dan krijg je even een bultje dat vanzelf weer verdwijnt. En als iemand vraagt: "Wat zit je daar toch te krabben?" Kun je altijd antwoorden: "Door een mug gestoken." Empathie zal ervoor zorgen dat dat wordt begrepen, en niet direkt afgekeurd wordt.
(Aan de andere kant, wat voor man is er tegenwoordig voor nodig tegen een andere man te zeggen, dat hij zich in het openbaar niet aan zijn zak mag krabben, en hoe zit dat met andermans zak? Als je toch ziet dat iemand jeuk heeft? Ik doe het wel eens in het openbaar, aan mijn eigen zak krabben. Wordt vaak als choquerend opgevat, maar meer en meer mensen om me heen doen het ook. Kan natuurlijk ook zijn, dat nu ik er meer op let, het soortgelijk is met hoe het je op kan vallen dat, in welke soort auto je ook maar rijdt, je er altijd opeens veel meer van hetzelfde merk en model ziet rondrijden. Hetzelfde geldt natuurlijk voor vrouwen, die door een mug gestoken zijn, maar dan wordt de jeuk opeens bijna magisch anders gezien.
Dat bedoel je er toch mee? Maar wat als die mug nu eens een tseetseevlieg lijkt? Wat doe je dan? Eerst onderzoeken, of gelijk slaan? Zelfs zonder dat je eigenlijk wist wat voor beest het was? Of hangt dat van de omgeving af? Als in de omgeving de doctrine geldt, hier is de tseetseevlieg: sla je alles dood. En word je raar aangekeken als een bultje hebt. Die lef moet je dan maar hebben natuurlijk om uit de doctrine, dat stekende beesten niet erg zijn, te raken. Misschien wordt je er wel beter van?)

Of gek, dat kan ook. Maar ja, wat is gek dan eigenlijk weer? Die vraag kan ik niet beantwoorden, dan zul je bij Diogenes moeten zijn. (Welke Diogenes? Die naar waar het syndroom vernoemd is.)

Eigenlijk schep je dan een doctrine, net als die Diogenesprobeerde.
En waar is dat slechte van die stekende beesten dan weer op gebaseerd? Dat je er ziek van wordt? Mag je niet ziek zijn dan? Omdat je dan een "last" van de (economische) maatschappij vormt? Niet meer kunt presteren, dus waarom zouden we dan voor jou moeten zorgen? Een erg Romeinse gedachte. Ik zie wel een parallel met een ander werelddeel, maar ja, daar wonen dan ook de meeste debielen. Let op! Dat zegt mijn indoctrinatie mij. Ze schijnt Sachsisch, Keltisch zelfs, dat hadden ze gemeen:

"Doe niet zoals wij doen, dan pas kunnen we nooit gelijk zijn."
"Wees niet zoals ons, dan zijn we altijd verschillend"

Schijnt de overheersende filosofie.
(Antwoordloos inderdaad, het lijkt wel karaoke. Napraterij.)

Maar dat werkt niet met nummer 9, dat lijkt het hulpgeroep van een koning?

Afstandelijkheid, teruggetrokkenheid, dominantie, achterdocht, paranoia, agressie en koppigheid.

Wat is het eigenlijk zonde, dat "Koning" tegenwoordig zo'n negatief begrip schijnt, bijna gelijkgesteld met tiran of dictator. Terwijl we toch van Malory kunnen leren dat koning en land, met alles erin, een zijn/is: Arthur.

Wat is erop tegen koning genoemd te worden? Door iemand die het doet?
Ben je soms bang voor wat er in het verschiet ligt? En je de kroon niet waar te maken weet?
Moeten we dan twijfelen aan: "Heil alain"?

Of moeten we twijfelen aan de kroonoplegging? Is de kandidaat een lafaard? Het zou zijn narcisme goed gevoed hebben, maar ja, nu zij we weer koningsloos, de kroon is verstoten.

Ik zou me vereerd voelen. Maar ik heb dat als eens aan de hand gehad: iemand wilde me "meester", "orakel" of zelfs "alwetende" noemen. Ik zei toen: "Ik weet ook niet alles, het liefste heb ik dat je me niet noemt. Maar als je er toch een naam aan wilt geven, komt Guru nog het dichtste in de buurt. En ik hoop dat je nooit in een situatie van: "Guru Meditation", belandt."
(Hij had met atari's te maken gehad en wist wat ik bedoelde.)
(Soms komt hij nog wel eens bij me, om te vertellen hoe hij bepaalde zaken heeft opgelost, ik kan dan alleen maar zeggen: Dat heb je mooi opgelost." Hij geeft dan als antwoord: "Dat had ik zonder de Guru meditation niet gekund", waarop ik dan weer zeg: "Krachtig Mem hé? Een ander antwoord weet ik niet)

De grap is, dat die persoon me geen vragen meer stelt, op enkel een uitzondering na: de dingen die hij niet weet, vraagt hij me wel nog eens. En hij weet het antwoord al. Hij wilde het alleen even zeker weten. In zijn hoofd reflecteerde hij tegen mij, en kreeg vanzelf het antwoord. Ik vond het wel aardig dat hij me dat mededeelde.
Alsof een soort van karmacredits betrof.
(Hij heeft helaas de les nog niet begrepen: Ik ken geen kredietgever.)
(Ik scheld U al mijn schulden kwijt, zei de monnik tegen de bankdirecteur)

Is dat erg dan? Door je alwetend te laten noemen, een nikszeggend antwoord te geven en zo mensen kunt helpen?

Of moet je ze daadwerkelijk vertellen hoe de wereld in elkaar zit, en waarom de waarheid datgene is, dat wat ze is.
Geweld is nooit een oplossing, en dat is waar: geweld wordt als verontschuldiging gebruikt een interbellum te bereiken. De echte vraag naar waarheid, zou dan ook moeten luiden: "Wat is vrede?"
Vrede kent alleen maar delen, al die delen tezamen zijn nog steeds geen vrede.
De som van alle vrededelen is de limiet van wat vrede is, of beter gezegd: wat vrede zou kunnen zijn.
En ik denk, dat iets soortgelijks geldt voor "waarheid".

Het is een hyperbool: De som van alle oorlogen kan niet de uiteindelijke oorlog bereiken.
Tussen die twee ligt een singulariteit : Waarheid.

Dat is natuurlijk enkel mijn mening en die hoeft op geen enkele wijze te stroken met jouw waarheid.
























::











Hoi Alain.




Hèhè! Eindelijk ben je d'r een keer en leer ik je kennen: de ware alain, alain zelve, kwaad en gepikeerd over hoe een ander denkt over zijn gedachten. Eindelijk heb ik je ik bereikt, je ego. En weet je niet op een andere manier te reageren dan boos. Omdat de weerwoorden je niet snel genoeg te binnenschieten, zodat je niet meer kan zeggen wat je nou eigenlijk wilde zeggen. Of te snel, dat kan ook, maar dan zeg je weer niet wat je eigenlijk wilt zeggen.)

(Of op z'n minst, een facet van je ego, een gedeelte van jouw jou. Wel weer grappig dat uit heel mijn voorgaande bericht je enkel dat ene punt eruit weet te pikken dat je boos maakt, op de rest van mijn woorden ben je nog nooit ingegaan. Blijkbaar niet interessant genoeg, geen onderdeel van jouw waarheid?)

Het heeft wel wat moeite gekost en diverse manieren van proberen, cq aanspreken. Ik heb me in alle bochten gewrongen, zelfs die die tegen mijn natuur ingaan. Maar ik heb je gelukkig eindelijk bereikt, veel mogelijkheden bleven me ook niet over, op die van een complete naargeest na te zijn dan.

Blijkbaar begreep je me tot nog toe niet. Ik probeer jouw gedachten niet te domineren, ik tracht enkel de dominantie van jouw gedachten aan te tonen. (Noch probeer ik met mijn gedachte, die van jouw te overheersen of neer te slaan, ik probeer enkel je er naar te laten kijken, hoe ze in een spiegel (toevallig nu de mijne) eruit kunnen zien)

Doelloos, als ik dat nog even op mag merken. (Die dominantie dan)
Ik hoop dat je in kunt zien, dat dominantie alleen bij een recessieve receptor werkt, en dat heterogeniteit de norm, misschien zelfs wel de vorm van waarheid is.

En om je (mooie) quote te gebruiken:"Indien 't hier in 't Vaderland zoo gelegen is datmen de waarheid niet mag spreeken, zoo is 't 'er zeer elendig gesteld. Nogtans zal ik die spreeken, zoolang myne oogen openstaan".

Mag ik dan niet mijn woorden spreken, omdat ze volgens jou de waarheid niet inhouden?
Zelfs niet in een:

Om over na te denken...
Deel je diepste gedachten en laat ons meedenken...

onderwerp?

Blijkbaar mag ik me alleen conformeren aan de starter van deze draad.
En zeker niet er tegenin gaan, laat staan op de man te spelen.

Oh nee, dat is "not done".
Of kritiek uiten: dat mag ook al niet.

Alles dat niet in overeenstemming is met de oorspronkelijke gedachte is blijkbaar taboe en moet bestraft worden.

Door niet mee te willen gaan, je niet te willen conformeren, met de gangbare manieren van omgaan (tekstgebruik, grammatica, zinsbouw, of algemene begrijpbaarheid) verwacht je dat wel van mij? Waarom verwacht je dan dat ik me zal gaan conformeren aan jouw condities? Is dat niet, op z'n zachtst gezegd, ook Narcistisch? Of op zijn minst Punk?!??

Of is het toch onaangenaam, als iemand zich niet meer stoort aan welke vorm van conditonering (of opvoedering) dan ook?

Nu ja, dat is uiteindelijk goed te begrijpen: na 22 jaar militaire indoctrinatie ga je waarschijnlijk de wereld wel op een bepaalde manier zien.

En ze laten je de wereld zo zien: https://www.youtube.com/watch?v=IKTLOqfHwGc
Alsof we allemaal geïndoctrineerd zijn, net als die Fransen in dat dorpje: die uitwas van project MK-Ultra.

Maar met waarheid, mijn beste, heeft dat niets te maken. Het is enkel een uitwas van zoeken naar indoctrinatiemogelijkheden.

Waarheid heeft een grappige eigenschap: als jij alleen haar kent is ze waar, maar zodra je haar probeert te delen verdwijnt ze.

"Echte" waarheid dan.

En over dat vrouwelijke: "waarheid", is niet voor niets een vrouwelijk zelfstandig naamwoord.

denkt MIJN GEDACHTEN PROBEERT TE DOMINEREN,

Door al je spelfouten weet ik niet hoe ik dit moet interpreteren:
Denk jij dat ik jouw gedachten probeer te domineren?
Denk jij dat ik probeer jouw gedachten te domineren?
Denk jij dat ik denk dat jij denkt mijn gedachten te domineren?
Denk jij dat jouw gedachten gedomineerd proberen te worden?

In dat laatste geval, waarom dan überhaupt proberen ze te delen, je weet dat je er kritiek op krijgt. Alleen schijnt alle kritiek die jouw niet welgevalt afgedaan te moeten worden met ontkenning.

als je perse op de man wil spelen,

prima maar dan ga je hem ook krijgen ook,

Dat klinkt als een dreigement, kun je met dreigementen waarheid afdwingen? Maar goed, kom maar op. Durf jij me te ontmoeten binnenkort?
In Utrecht?

"Al is de leugen nog zo snel, waarheid achterhaalt haar wel."
(Waarbij het dan eigenlijk wel weer grappig is dat de leugen ook vrouwelijk is, maar tegenwoordig ook mannelijk gebruikt mag worden, althans, volgens vandale.)

Maar goed alain, ik heb mijn doel bereikt.
Ik zal je vanaf nu met rust laten.

Mocht mijn brein je nog eens weten te pulken, zul je het rechtstreeks moeten vragen.

Ik heb het wel eens vaker beloofd je met rust te laten, dat weet ik, maar net zoals de jongen die: "wolven", riep meen ik het dit keer serieus.

"On a stick is the best policy" (Maar je moet waarschijnlijk een perverse Brit zijn om dat op waarde te weten waarderen.)

Een soort van eenzijdige vredesverklaring, zeg maar.

En, ik heb het wel eens eerder gezegd: Ik denk dat wij in het "ware" leven prima een borrel met elkaar zouden kunnen drinken.

Is dat niet waarheid? Dat je niet met datgene kunt wat je hebt en niet zonder hetgeen je verafschuwt?

Godverdomme, zelfs de benoemde koning wil geen koning zijn!
Wat nu?

Het land is in rep en roer.
Onderdanen roepen al: "Kop eraf!"

Neeneenee, ik wil ook de koning niet zijn!

::

Leg dan eens eens uit, in voor iedereen begrijpbare woorden, waar ik het mis heb, of naast de plank sla, als ik beweer dat waarheid niet deelbaar is.
Waarheid is een som, of erger nog, een asymptoot.

Niemand, nergens waar dan ook, zelfs God niet, weet wat waarheid is.
Of evolutie nu een druk kent en je die waarheid kan noemen, of dat leven een zingeving heeft die je waarheid kan noemen.

Jij hebt jouw concept van waarheid nou wel uitgelegd, ze staat stijf van de ideeën. Is het ooit wel eens in je opgekomen dat waarheid datgene is dat zonder idee kan zijn?

Met andere woorden, wordt het niet eens tijd er een punt aan te draaien?
Jade helm 15, of document 21, project mk-ultra, zijn allemaal maar lettertjes achter elkaar, in een bepaalde taal, een code.

Heeft het zin de code te ontcijferen?
Hoeveel levens red je ermee?
en hoeveel verwoest je ermee?

Van een berg rijdt een tram, er is een wissel.
Rechtdoor doodt x mensen, linksaf y.
Wat doe je met de wissel?

Omzetten, of laten staan?
En als je al wist hoe de wissel stond?

Nog steeds omzetten of laten staan?

En de mensen in je tram dan? Mogen die ook meebeslissen?

Maakt het eigenlijk wat uit?

Ik zie geen wissel en dus ook geen probleem.
(Maar ik begrijp tegelijkertijd dat dat moeilijk voor te stellen is, het lijkt geen geldig antwoord op het probleem. Ik zet de wissel omhoog, zodat er geen oplossing is voor x en y, maar de mensen in mijn wagon leven nog even door, waar we ook uitkomen.)

Met vriendelijke groet,
memeticae.

(Hé kijk nou philotuut, ik heb wat van je geleerd!)

[alain]

beste mem,

je kent me nog steeds niet,

al ligt dat niet aan mij,

alles wat van mij te kennen valt,

is hier terug te lezen,

het is geen spel,

waar ik je dankbaar voor ben,

is dat je wel net als okke, jeroen en nog andere,

als prachtig bewijs dient,

want als je zegt,

Eindelijk heb ik je ik bereikt, je ego

je dus toegeeft dat,

ik de afgelopen jaren,

vanuit het objektieve gesproken,

geef je dan toe dat mijn gedachte,

los is van de ego,

dus het bestaat toch,

maar boos nee,

vraag maar na,

net zo boos als op okke, jeroen enzovoort,

niet dus,

maar wel mijn beste,

laat ik me niet gebruiken,

om jouw ego te vrede te stellen,

wat ik zei is waar,

als je zegt,

Omdat de weerwoorden je niet snel genoeg te binnenschieten, zodat je niet meer kan zeggen wat je nou eigenlijk wilde zeggen

nee mijn woorden zijn met uiterste kalmte gesproken,

met de handen op de rug,

zonder emotie,

precies naar hoe ze moeten klinken,

de juiste toon,

als je vervolgens door gaat,

Wel weer grappig dat uit heel mijn voorgaande bericht je enkel dat ene punt eruit weet te pikken dat je boos maakt, op de rest van mijn woorden ben je nog nooit ingegaan. Blijkbaar niet interessant genoeg, geen onderdeel van jouw waarheid?

doe je waar je goed in ben,

je bent net een clinton,

je verwijt mij dat waar je zelf schuldig aan ben,

Het heeft wel wat moeite gekost en diverse manieren van proberen, cq aanspreken. Ik heb me in alle bochten gewrongen, zelfs die die tegen mijn natuur ingaan. Maar ik heb je gelukkig eindelijk bereikt, veel mogelijkheden bleven me ook niet over, op die van een complete naargeest na te zijn dan.

waarom, dit klinkt ziekelijk,

daarbij ben je een aantal stappen vergeten,

je voorstellen bijvoorbeeld,

of iets vragen,

heb je mij wel eens gevraagd WAAROM?

zover ik het na kan gaan,

vel je slechts oordelen,

op inderdaad 1000 en nog meer manieren,

Blijkbaar begreep je me tot nog toe niet. Ik probeer jouw gedachten niet te domineren, ik tracht enkel de dominantie van jouw gedachten aan te tonen

nog maals, jij begrijpr mij niet,

ik toon zelf de dominantie van mijn denken aan,

de indoctrinator,

juist,

hij die zichzelf iets oplegt,

in mijn geval,

goed doen,

ik probeer enkel je er naar te laten kijken, hoe ze in een spiegel (toevallig nu de mijne) eruit kunnen zien

hoeveel mensen denk jij,

hebben dat al gedaan bij mij?

denk jij dat ik niet heb geleerd,

hoe je moet spiegelen,

als burgers spreken,

over jezelf in de spiegel kunnen aan kijken,

begrijpen jullie niet, dat dat voor ons LETTERLIJK is,

wat je ontbeerd, en misschien is dat wel wat mijn ego je kwalijk neemt,

is een stuk inlevings-vermogen,

als je dan verder gaat,

Ik hoop dat je in kunt zien, dat dominantie alleen bij een recessieve receptor werkt, en dat heterogeniteit de norm, misschien zelfs wel de vorm van waarheid is.

dominantie is niet doel loos,

verder klinkt het heel chiq, en mooi wat je zegt, maar het klopt niet,

waarom zeg je dit?

en hoe kom je erbij?

Mag ik dan niet mijn woorden spreken, omdat ze volgens jou de waarheid niet inhouden?
Zelfs niet in een:

Blijkbaar mag ik me alleen conformeren aan de starter van deze draad.
En zeker niet er tegenin gaan, laat staan op de man te spelen.

en daar ga je weer, sluwe vos,

weer een valse beschuldiging,

want je mag alles,

en dat doe je ook,

of beweer je nu, dat je je wat van mijn woorden aantrekt?

nee toch, toch niet de vrijdenker,

het jammere is, dat je werkelijk niet inziet,

dat jij mij continue probeert te verbeteren,

dat is wat je doet,

nogmaals je vraagt niets, je boert,

en knalt vervolgens onware stellingen op het scherm,

die je zelf opent en afsluit,

en dat is "not done"

dat is onbeschoft,

dat is de werkelijkheid,

het dagelijks leven,

de idioten op straat,

maar niet hier,

Door niet mee te willen gaan, je niet te willen conformeren, met de gangbare manieren van omgaan (tekstgebruik, grammatica, zinsbouw, of algemene begrijpbaarheid) verwacht je dat wel van mij? Waarom verwacht je dan dat ik me zal gaan conformeren aan jouw condities? Is dat niet, op z'n zachtst gezegd, ook Narcistisch? Of op zijn minst Punk?!??

mijn beste,

ik verwacht niets van jouw,

en als je wil tussen jouw en mij,

als jij zegt punk,

zeg ik Oi,

als we mekaar begrijpen, zien wij ook het verschil tuussen ons,

een leek zou het niet zien,

maar goed, dit verschil is dus ook een raakvlak,

ik denk dat ik met jouw, in normale omgang ,

en goed gesprek zou kunnen voeren,

maar niet hier,

Of is het toch onaangenaam, als iemand zich niet meer stoort aan welke vorm van conditonering (of opvoedering) dan ook?

onaangenaam?

gevoelens?

over het niet storen aan welke vorm van conditioneren dan ook?

als iemand dit doet?

het niet storen,

raar verhaal mem,

maar goed,

uiteindelijk heb je het over slechte mensen,

objektief,

Nu ja, dat is uiteindelijk goed te begrijpen: na 22 jaar militaire indoctrinatie ga je waarschijnlijk de wereld wel op een bepaalde manier zien.

o, wat zegt het jouw nu dan?

wat is nu goed te begrijpen?

op welke bepaalde manier?

En ze laten je de wereld zo zien:
Alsof we allemaal geïndoctrineerd zijn, net als die Fransen in dat dorpje: die uitwas van project MK-Ultra.

domme man,

denk je dat ik spreek vanuit youtube?

of zou ik daad werkelijk aan de poorten van babylon hebben gestaan,

Alsof we allemaal geïndoctrineerd zijn,

ja,

voor de geboorte al,

sterker, waarschijnlijk de keuze van de creatie van de geboorte,

Maar met waarheid, mijn beste, heeft dat niets te maken

de essentie mijn beste,

de leugen,

en het gaat onopgemerkt,

want wij praten nu al weer over indoctrinatie,

maar waarom eigenlijk,

het was conditioneren waar ik het met rob over heb gesproken,

Waarheid heeft een grappige eigenschap: als jij alleen haar kent is ze waar, maar zodra je haar probeert te delen verdwijnt ze.

"Echte" waarheid dan.

o ja joh,

hoe kom je erbij?

En over dat vrouwelijke: "waarheid", is niet voor niets een vrouwelijk zelfstandig naamwoord

inderdaad,

en wat is de reden?

zeg het eens?

Maar goed alain, ik heb mijn doel bereikt.
Ik zal je vanaf nu met rust laten.

Ik heb het wel eens vaker beloofd je met rust te laten, dat weet ik, maar net zoals de jongen die: "wolven", riep meen ik het dit keer serieus.

juist en laat dan ook het voornaamste zijn,

dat wat je zegt, je ook doet,

anders ben je een leugenaar,

mij maakt het allemaal niets uit,

ik ga gewoon door,

met denken,

En, ik heb het wel eens eerder gezegd: Ik denk dat wij in het "ware" leven prima een borrel met elkaar zouden kunnen drinken.

ik denk het ook,

maar niet hier,

Is dat niet waarheid? Dat je niet met datgene kunt wat je hebt en niet zonder hetgeen je verafschuwt?

het is bestaand gedrag, dus waar,

en heeft een reden, zoals elk gedrag,

op naar een leven zonder koning,

en naar waarheid,

als de onderdanen niet tot in keer komen,

maken ze zichzelf kapot,

even goede vrienden,

zolang ze de goeden maar met rust laten,

Leg dan eens eens uit, in voor iedereen begrijpbare woorden, waar ik het mis heb, of naast de plank sla, als ik beweer dat waarheid niet deelbaar is.
Waarheid is een som, of erger nog, een asymptoot.

toch nog een uitdaging?

goed dan, je hebt er immers hard voor gewerkt,

als je zegt ik beweer:

waarheid is niet deelbaar,

zeg je exact wat ik zeg,

waarheid is 1

en al enzovoort,

maar nu spreek je jezelf tegen,

zowel bij je eerste uitspatting naar waarheid,

(we kunnen terug kijken)

maar goed, je ontkracht jezelf,

1 zin later,

door waarheid een som te noemen

en verder,

asympoot

waarheid is alleen in de som van de logica te vangen

samen met de reden,

en hij heeft maar 1 uitkomst,

goed,

of slecht

dat is de waarheid,

spiegelen mem, ben ik goed?

of ben ik slecht?

Niemand, nergens waar dan ook, zelfs God niet, weet wat waarheid is.

beste iedereen weet dat deze stellige uitspraak

A in basis filosofie lessen al geen stand houd,
B de meerderheid, en dus het aanzien van de mens,
dit beweert,
C totale onzin is, dat zelfs jij dit niet meent, en je weer je vorige uitspraak
te niet doet,

Jij hebt jouw concept van waarheid nou wel uitgelegd, ze staat stijf van de ideeën.

als je dat ziet, en je wilt met me praten,

waarom vraag je niet naar de ideeen?

daar tegen,

mijn concept? ik heb geen concept,

Is het ooit wel eens in je opgekomen dat waarheid datgene is dat zonder idee kan zijn?

of ik daar op gekomen ben?

waarheid is, en kan dus zonder idee,

zijn,

logisch,

Met andere woorden, wordt het niet eens tijd er een punt aan te draaien?

nee,

zolang mensen zo als jij, om de zoveel tijd,

weer opnieuw willen beginnen,

heb ik de gelegenheid om naar waarheid te spreken,

en sterker,

wil je nu eigenlijk zeggen dat ik wel uitgedacht ben?

nee toch,

of vind je dat het al gezegd is,

Van een berg rijdt een tram, er is een wissel.
Rechtdoor doodt x mensen, linksaf y.
Wat doe je met de wissel?

waarom zou ik iets met de wissel doen?

ik zou de tram stoppen,

net als een slechte gedachte

[alain]

beste philo, wat je zegt is waar,

dank je

[alain]

schelden,

heeft effecten zeker,

en voor ik verder ga, philo je hebt gelijk en ik begrijp je,

maar mijn beste,

zo makkelijk is het allemaal niet,

en je haalt hier toch wat aan,

wat al langer door mijn hoofd gaat,

waarom?

ik scheld veel, in het dagelijks leven,

in de werkelijkheid,

voor mij is het een middel,

wat ik kan cq gebruik,

er is een hoop gezegd over schelden,

een reden van schelden is onmacht,

maar niet alleen,

populisme is ook een reden,

of uiting van emotie,

op een situatie of omgeving,

als men op een ander scheld,

is vaak kwetsen het doel,

daar zie ik een eigenschap,

die waarheid ook kan hebben,

het schijnt dat waarheid, sommige kwetst,

net als schelden,

wie raakt er eigenlijk gekwetst, van schelden?

het lichaam?

de ziel?

of de ego?

of meerdere,

is schelden aangeleerd?

is gekwets zijn, aangeleerd?

hoe kan iemand gekwetst zijn?

als of de kwetsuren nooit meer weg gaan,

is schelden ook niet een vorm van geweld?

mij is opgevallen, dat sommige ego's

zich alleen maar laten ompraten door geweld,

nu dit zeggende, met verbaal geweld kan je mensen beïnvloeden,

of conditioneren,

vormen,

schelden, het klinkt negatief, en is het ook,

waarom scheld ik dan bewust?

zou het werken in de werkelijkheid?

ik zal u een "geheim" verklappen,

de jonge mannen, vinden het prachtig,

maar waarom?

[alain]

Maar wat wordt er nu werkelijk gezegd als we het over klootzakken oid hebben?

iemand die slecht doet?

tussen jouw en mij, als ik spreek over mijzelf,

scheld ik wel, maar niet meer met ziektes of geslachtsdelen etc,

dat heb ik mijzelf af geleerd,

[memeticae]

Ik heb beloofd me er niet meer mee te bemoeien, dat zal ik dan inhoudelijk cq persoonlijk ook zeker niet meer doen.
Maar mag ik dan tenminste iets ter overdenking poneren?
(Zo niet, laat me het dan gelijk weten, zodat ik weet waar ik aan toe ben.)

Niet dat het op enigerlei waarde hoeft te worden geschat:
The eye of the beholder

Doesn't matter what you see
Or into it, what you read
You can do it your own way
If it's done just how I say

Dat zijn niet mijn woorden, dat dat duidelijk moge zijn, ik heb niks gezegd.
Enkel getoond.
Als je het er niet mee eens bent, moet je bij Lars Ulrich zijn.
Niet bij mij.
Ik wil enkel opmerken dat deze tekst mij als schimpen overkomt.

En misschien voor jullie wat discussievoer kan zijn.

[alain]

Het absolute,

Dat is waar mijn gedachte ooit van beschuldigd werd,

1 waarheid, lijkt de vrijheid te vervangen,

dit omdat het schijnt dat er heen keus is,

Hegel omschreef het idee als,

boven alles staande staat,

als het ware als plaatsvervanger van god op aarde,

en meerdere blijken je te beschuldigen voor,

koning of dictator,

alles is op zijn kop in deze wereld,

waarom komen er miljoenen mensen naar hier?

iedereen weet het, maar niemand zegt het,

het schijnt als men een bos in vuur zet,

de dieren vluchten naar een nieuw bos,

hegeliaanse dialectiek, ik heb er vaker over gesproken,

terwijl u mijn idee beschuldigt van wat dan ook,

worden grenzen opgetrokken,

legers ingezet, let op de lobbyisten gaan nu voor meer beveiliging,

treinen, scholen grenzen, luchthavens,

u kunt geen kant meer op,

tenzij u natuurlijk het merkteken van het beest heeft,

het absolute,

meerdere waarheden of ieder zijn eigen waarheid,

is het absolute,

waarom heeft men toch vrijheid ingeleverd,

voor hun mening?

duitsland denkt na over,

deportatiekampen,

het fascisme marcheert,

de nazi komen weer te voorschijn,

maar ook de zionisten, worden gretig,

de joodse almanak 5773, ik weet niet wat het is,

maar het kost 18 euro,

het einde der tijden of

het einde van de vrije mens,

de valse 1

de valse waarheid,

men is zo geegoganiseert, dat het onvermijdelijk is,

dat hij door dwang en angst naar een collectief woord gebracht,

totale overgave aan het systeem

het absolute

[Blin]

Van het een komt het ander, althans, als je waarde hecht aan spreekwoorden, maar kom je zo ook tot het absolute?

Is er een koers naar het absolute en zou deze dan via de weg van Aristoteles' midden lopen, de weg van de deugd zou toch een leuk opstapje kunnen zijn waarlangs het absolute zich ontwikkelen kan zodat ze zich kan laten vinden.

Eerst maar een beetje op noord afstevenen en je op het stipje richten aan de einder, noordwest...jezus...alweer een stipje, dat verdomd veel lijkt op het eerste.

Aristoteles laat het natuurlijk stormen en er breekt scheurbuik uit want een middenweg is niet bepaald de makkelijkste en een verdrinkingsdood is ook niet alles. Blik in een rechte lijn geperst houden op het absolute.

Je kunt hier een heel filosofisch systeem uit opbouwen uit het niets maar dat zal ik nu niet doen, kijk uit sufferd, koers houden. De waarheid rond de middenweg en dan duikend in het absolute werd me net nog geopenbaard maar nu lijkt ze wel weer gehuld achter sluiers.

De tijd tikt langzaam door, inmiddels ben ik zelfs al wat ouder geworden, als ik het maar haal, het absolute, het punt waarop ik afsteven. Ik zit eigenlijk altijd goed, ik haal het of ik plof voortijds uiteen, dan ben ik er ook.

Als je maar in éen richting denkt, wat nog niet meevalt met zo'n ongeleid projectiel als mijn brein. Het heeft veel weg van een ondiep zwembad met de allure van een oneindig diepe bodem bedekt met onvergetelijke denkbeelden opborrelend uit chaos.

[alain]

wel rob ik zie het niet,

het mooie,

ik weet niet wat mooi is,

en ondanks je naar blin wijst,

om het mooie aan te wijzen,

zie ik het niet,

wat is het mooie rob?

wil je het mij laten zien?

het mooie,

het mooie kan een ieder geval niet waar zijn,

ten minste als blin haar gedachte mooi is,

[alain]

rob mag ik zeggen dat wat jij zegt,

het meest duidelijke antwoord,

wat ik hier bij de gedachte naar waarheid,

tot nu toe heb mogen ontvangen,

dank je,

voor nu ook jouw zienswijze te mogen mee schouwen,

ik wil je voor ik uberhaubt verder ga, vragen of je,

uit wil leggen wat naar jouw zienswijze het tijd element een rol speelt?

verder,

als blin zegt, zoals jij het waarneemt,

Dat 1 noem je bijvoorbeeld een begin. En al redenerend kan je dit logisch uitbouwen.

ben ik het roerend eens, sterker ik heb er jaren over geredeneerd,

en gedaan,

en het is waar,

als blin dit zegt op de wijze hoe ze dat heeft geuit,

vind ik het ook mooi,

de voorbeelden die je schetst zijn duidelijk,

maar van dat 1 komt dat ander, dat is best te redeneren,

maar niet mooi,

want eigenlijk zeg je dat men continue verandert,

dus, naar mijn idee blijft 1 wat hij is 1

en wat mij betreft verandert alleen de naam,

maar zal altijd 1 naam zijn,

met uiteindelijk zijn volmaaktheid,

goed of slecht,

om even terug te komen op blin,

een ding in jouw verdere uitleg komt niet naar voren,

en dat is nu net 1 van die dingen, die blin meerdere malen benoemt,

want als ze spreekt over wegen,

noemt zij toch duidelijk een bepaalde weg,

en net een waar ik zelf de gedachte op los liet,

dat dit een slechte weg is,

naar het absolute,

nu lijkt het net of blin bewust deze weg neemt, als ze zegt,

Van het een komt het ander, althans, als je waarde hecht aan spreekwoorden, maar kom je zo ook tot het absolute?

waarom zou men zeg afvragen hoe je slecht woord?

dat is toch niet mooi?

en verder,

Is er een koers naar het absolute en zou deze dan via de weg van Aristoteles' midden lopen,

weer die vraag, en aristoteles? zijn weg?

Is hij niet van de veelheid?

het aardse? waarom zou iemand waarde hechten aan aristoteles?

de weg van de deugd zou toch een leuk opstapje kunnen zijn waarlangs het absolute zich ontwikkelen kan zodat ze zich kan laten vinden.

de weg van de deugd IS geen opstapje naar het absolute,

maar goed dat is dan misschien die aristotles die blin dat influisterd,

de weg van de deugd leid naar onafhankelijkheid, vrijheid,

het goed zijn, en dit men beste is, zoals u weet niet absoluut,

dus de mooie glans beste rob, is er wat mij betreft af,

Eerst maar een beetje op noord afstevenen en je op het stipje richten aan de einder, noordwest...jezus...alweer een stipje, dat verdomd veel lijkt op het eerste.

veelheid, geen rede in de koers, geen logica,

niet mooi, of een slechte koers,

Aristoteles laat het natuurlijk stormen en er breekt scheurbuik uit want een middenweg is niet bepaald de makkelijkste en een verdrinkingsdood is ook niet alles. Blik in een rechte lijn geperst houden op het absolute.

als je nu zegt dat de uitspraak naar vorm moois is,

wil ik best meegaan, maar hoe zit het nu met de inhoud?

de verdere beschrijving van de ondergang van een ziel,

laat ik maar achterwegen,

want al is het waar, het is niet herkenbaar,

door de camouflage,

het ziet er slecht uit,

voor de ziel,

[memeticae]

Altijd blijven lachen: https://www.youtube.com/watch?v=DLIU5tC3LAs

Laforge: Data, why are you laughing?
Data: I do not know, but it was a wonderful ... feeling.

Wie deed de gift van lachen?
Q aan Data?
Of Laforge aan Data en Q, door het "lachen" te noemen? Zodat ze het ineens beiden begrepen?

Q wist niet wat hij gaf, hij had wellicht een vermoeden, maar pas toen het genoemd werd, wist hij het.
(Hij had ook aan doden kunnen denken: "Data! Why are you killing me!")

Maar, we hebben geluk gehad dus: "Lachen Allemaal!"
(Alleen een sarcast begrijpt het sarcasme achter deze ironie, de rest begrijpt het begrip niet. Maar, hoe ironisch is het, dat juist de sarcast niet weet, wat ironie is, nxof andersom.)

HM

Of is het een samenzwering tussen Data en Q?
Q kan eigenlijk niks en Data kan alles dat Q beweert.
Zijn ze een goochelaarsduo? Net zoals Penn&Teller?

Als je publiek zich in je interesseert, is het toch altijd goed?

De waarheid ligt natuurlijk in het midden, je komt alleen nooit achter de uitersten, tenzij je je Ego kent.

Een oude griek (ik weet niet welke) zou kunnen zeggen: "En je maakt ze allemaal mee."

Het is maar goed dat er toch zoiets bestaat als waarheid, en dat we dat allemaal kunnen delen.

Ik 1, jij 1, hij 1, zij 1, U 1
Voor mij 1, voor jou 1, voor hem 1, voor haar 1, voor U 1
Naar mij 1, naar jou 1, naar hem 1, naar haar 1, naar U 1
Tussen ons 1, Tussen hun 1, tussen hen 1, tussen zij 1, Tussen U 1
Ten ik 1, ten jou 1, ten hij 1, tenzij 1 ... (?), Ten U 1.

Het is oneerlijk verdeeld: U, krijgt veel te veel.

Maar gelukkig geldt dan weer, volgens de televisie: "You can change your world! All you need is a six-pack of beer"
Aperte Leugens. Je hebt er veel meer van nodig: om je wereld te veranderen. Hoeveel? Dat weet je dan pas als je wereld is veranderd.
Maar dat had, natuurlijk, net zo goed bij je eerste biertje kunnen zijn.

Of co-enzym Q10, dat is dan weer mitochrondiaal en kun je weer niet onder je moeder uit, letterlijk.
Zelfs moeders niet, dus ... Die Q toch, wat een mooie letter: kan werkelijk alles betekenen, zelfs de verzameling van alle rationele[sic] getallen. (Q met een streepje erboven: "Kjoebaar" zeggen de amerikanen, ik, met mijn digitale opleiding, lees dat als "Q niet", en tracht zodoende mijn rationale (Q) van de rationele (Q niet) getallen te scheiden.

Gelukkig bestaat er (C) de verzameling der complexe getallen en daar kun je alle kanten mee op. Wat een mooie uitvinding!

Mocht je dan nog stuklopen, hebben we hypercomplex, quaternionen, octonionen en, voor de durfal: sedenionen in de aanbieding.

(Dan mag je niet associatief, en met nuldelers rekenen. Hoera! Antwoorden!? Nee, alleen maar meer problemen)