waarheid
BP (vroeger British Petroleum en BP Amoco) is een aardoliebedrijf met een hoofdkantoor in Londen. Het behoort tot de 'Supermajor'-maatschappijen, de zes grootste staatsonafhankelijke oliemaatschappijen.
In december 1998, fuseerde BP met American Oil Company (Amoco), waardoor "BP Amoco" ontstond. Na een jaar echter werd de naam weer gewijzigd in "BP", waarbij de afkorting niet meer voor British Petroleum staat. Sindsdien wordt veel geadverteerd met de slogan "Beyond Petroleum".
BP is wereldwijd nu in ongeveer 80 landen actief. In 2009 produceerde BP vier miljoen vaten olie per dag; dit is de som van aardolie en aardgas, maar dan omgerekend in olie equivalenten. De productie in de Verenigde Staten was iets meer dan 25% van het totaal. De reserves waren licht gestegen tot ruim 18 miljard vaten omdat BP meer olie en gas heeft gevonden dan geproduceerd. De grootste reserves liggen in de Verenigde Staten, met een aandeel van bijna zes miljard vaten, en in Rusland waar bijna vier miljard aanwezig is. Een groot deel van de ruwe olie wordt verwerkt in de eigen raffinaderijen die per dag 2,7 miljoen vaten ruwe olie kunnen verwerken. Wereldwijd heeft het bedrijf ruim 22.000 verkooppunten voor brandstoffen en 80.000 werknemers.[1] Op 31 december 2010 was de beurswaarde 136 miljard dollar.
Inhoud [verbergen]
1 Geschiedenis
1.1 1900 - 1955
1.2 Na 1955
2 BP in Nederland
3 BP in België
4 Ongelukken
4.1 Maart 2005 Raffinaderijramp in Texas City
4.2 Ramp met boorplatform Deepwater Horizon
5 Externe links
[bewerken] Geschiedenis[bewerken] 1900 - 1955Het bedrijf BP begon in mei 1901, toen William Knox D'Arcy toestemming kreeg van de sjah van Perzië om naar oliebronnen van het land te zoeken en deze te exploiteren. Deze oliebronnen werden gevonden in 1908. Deze waren de eerst aanzienlijke commerciële vondsten in het Midden-Oosten. Op 14 april 1909 werd de APOC, Anglo-Persian oil company gevormd om de bronnen te exploiteren. Het bedrijf groeide langzaam tot de Eerste Wereldoorlog, toen de Britse overheid wegens strategisch belang een controlerende taak verkreeg in het bedrijf gedurende de Eerste Wereldoorlog.
Vanaf 1917 werd de naam British Petroleum gebruikt, waarin de Britse overheid ondertussen 51% belangen had. Na de oorlog werd doorgegaan met de handel met Perzië, dit was de belangrijkste bezigheid van het bedrijf. Hieruit volgde de Anglo-Persian overeenkomst in 1919.
In 1931 werd, gedeeltelijk, door de economische gebeurtenissen van die tijd, het bedrijf Shell-Mex and Bp Ltd gevormd uit de BP marketing operations in het Verenigd Koninkrijk en Shell-mex Ltd. Dit bedrijf bleef handelen totdat Shell en BP uit elkaar gingen in 1975.
In 1932 werd de toestemming voor het exploiteren van het land naar olie door APOC beëindigd. Binnen een jaar werd deze beëindiging weer terug gedraaid. Hierbij verkreeg de Perzische overheid een groter deel van de winsten. In 1936 werd Perzië Iran en werd de APOC de AIOC, the Anglo-Iranian oil Company.
Na de Tweede Wereldoorlog werd door de AIOC en de Iraanse overheid in 1949 tot een nieuwe overeenkomst gekomen. In maart 1951 werd de pro-westerse premier Ali Razmara vermoord. In april 1951 kwam er een wet die de olie-industrie nationaliseerde. Verder werden de AIOC en de sjah gedwongen het land te verlaten.
De nationalisering werd door het AIOC tevergeefs aangevochten bij het Internationale Gerechtshof in Den Haag. De Britse overheid overtuigde de VS dat Iran langzaam werd beïnvloed door de Sovjet-Unie. Deze strategie van de Britse overheid was gekozen, omdat de VS midden in de Koude Oorlog zat. De VS werden overtuigd om de democratisch gekozen premier Mohammed Mossadeq af te zetten en de pro-westerse generaal Fazlollah Zahedi als premier te benoemen van Iran. Deze coup werd operatie Ajax genoemd. Door Mohammed Mossadeq werd gedacht dat nationalisering de enige manier was om de Britse exploitatie van Iraanse oliebronnen te voorkomen.
Op 19 augustus 1953 werd premier Mohammed Mossadeq gedwongen af te treden en werd vervangen door Zahedi en de sjah werd teruggeroepen. De AIOC werd de British Petroleum Company in 1954. BP bleef opereren in Iran tot de Islamitische Revolutie. Dit verlies van Iraanse bronnen werd opgevangen door grote investeringen buiten Iran.
Standard OilUit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
De eerste raffinaderij van Standard Oil in Cleveland Ohio, in 1899Standard Oil Company was een oliemaatschappij die in 1870 opgericht werd door de bekende Amerikaanse industrieel John D. Rockefeller (1839-1937) en een aantal partners.
Het bedrijf breidde zich snel uit, en wist al snel zijn belangrijkste concurrenten uit te schakelen. In 1868 was Standard Oil de grootste oliemaatschappij in de wereld. Het was een van de eerste multinationals.
Inhoud [verbergen]
1 De oprichting van het bedrijf
2 Monopolie
3 Opvolgers van Standard Oil
4 Externe links
[bewerken] De oprichting van het bedrijfNadat op 28 augustus 1859 de eerste olieraffinaderij in bedrijf werd genomen door "colonel" Edwin Drake in Titusville in het westen van Pennsylvania, werd het nabijgelegen Cleveland in Ohio snel een middelpunt van de nieuwe industrie.
In die stad stichtten op 10 januari 1870 John D. Rockefeller, zijn broer William Rockefeller, Samuel Andrews, Henry M. Flagler, (van Rockefeller, Andrews & Flagler), Stephen V. Harkness en O.B. Jennings, een vennootschap onder de naam Standard Oil Company, met een kapitaal van een miljoen dollar.
[bewerken] MonopolieIn 1872 wist Standard Oil door later omstreden tactische maatregelen alle competitie in Cleveland en later in het noordoosten van de Verenigde Staten uit te schakelen.
Om wetten te omzeilen die het doel hadden om de macht van grote bedrijven te beperken, organiseerde Rockefeller Standard Oil als een groep bedrijven die op papier zelfstandig waren, maar waarvan het bestuur werd overgedragen aan een Trust, een groep die de bedrijven bestuurde ten gunste van de aandeelhouders van de betrokken bedrijven. Deze organisatievorm werd later overgenomen door andere grote bedrijven in Amerika.
In 1897 trok John Rockefeller zich terug uit de Standard Oil Company of New Jersey, de holding company van de groep, maar bleef een belangrijke aandeelhouder.
Aan het einde van de 19e eeuw probeerde de Amerikaanse regering de ontwikkeling van deze trusts tegen te gaan om de concurrentie tussen bedrijven te bevorderen, en de consumenten te beschermen. Dit leidde to het aannemen van verscheidene antitrustwetten.
In 1909, spande het United States Department of Justice een gerechtelijk proces aan onder de Federale antitrustwet, waarna Standard Oil in 1911 in 34 bedrijven werd opgedeeld.
John Rockefeller had zich tegen die tijd al uit het bestuur van Standard Oil teruggetrokken, maar omdat hij een kwart van alle aandelen van de nieuwe bedrijven in bezit had, en deze aandelen over het algemeen al snel in waarde verdubbelden, maakte de ontbinding van Standard Oil hem de rijkste man ter wereld.
[bewerken] Opvolgers van Standard OilDe opgesplitste onderdelen van Standard Oil zijn nog steeds wereldspelers op het gebied van de olie industrie. Sommige takken zijn door fusies en overnames later weer samengevoegd. Voorbeelden zijn het grote ExxonMobil, ConocoPhillips en Chevron. Andere onderdelen zijn uiteindelijk terechtgekomen bij British Petroleum.
De olieramp in de Golf van Mexico was een grote milieuramp voor de zuidkust van de Verenigde Staten in het Macondo-veld. De ramp ontstond toen op het half-afzinkbare platfom Deepwater Horizon, eigendom van Transocean en geleaset aan oliemaatschappij BP, op 20 april 2010 een explosie plaatsvond na een blow-out. Daarbij vielen 11 doden en 17 gewonden. Tijdens bluspogingen zonk het platform, waarbij de boorstang brak.
Bijna drie maanden lang, tot 15 juli 2010, stroomde door een niet-functionerende eruptie-afsluiter (Engels: blowout preventer of BOP) de olie in zee. De Amerikaanse staten Louisiana, Florida, Alabama en Mississippi riepen de noodtoestand uit vanwege de olievervuiling die de zuidkust van de Verenigde Staten bedreigde.[1] President Barack Obama riep de olievervuiling uit tot nationale ramp.
Begin januari 2011 verscheen het rapport van de onderzoekscommissie die president Obama had ingesteld. Als hoofdoorzaak van de ramp werd hierin genoemd het streven van de betrokken bedrijven BP, Halliburton en Transocean om tijd en geld te besparen. [21] Wegens het gebruik van slecht cement wil BP een deel van de kosten op de firma Halliburton verhalen, die bovendien wordt beschuldigd bewijsmateriaal te hebben laten verdwijnen.
Dat BP - geliefd omwille van de slogan 'We care' - de hand niet omdraait voor vieze zaakjes, weten we zeker sinds er gewikileakt is dat BP een grote gasramp in Azerbeidzjan heeft weten te verzwijgen, mede doordat het bedrijf een ijzeren greep op het land zou hebben.
Door het geldspoor te volgen, kwam Ventura tot enkele schokkende conclusies. BP-Baas Tony Hayward verkocht zijn eigen aandelen een paar weken vóór de olieramp! Goed van hem, want anders waren die gekelderd en verloor hij een fortuin aan centjes. Nog los van het feit dat het vreemd is, dat een directeur de aandelen in zijn eigen bedrijf verkoopt, ruikt een dergelijke transactie naar voorkennis. Verboden bij wet en toch niet zeldzaam.
De BP-olieramp zou, net zoals enkele andere rampen, een groter doel dienen en bewust zijn uitgelokt. Enkele mensen en bedrijven hebben gigantisch veel verdiend door als bij wonder bepaalde transacties te doen. Zo kocht Halliburton, een energiebedrijf, 11 dagen vóór de BP olieramp, een groot schoonmaakbedrijf. U kunt al raden welk bedrijf werd ingezet om de olie op te ruimen. Uiteindelijk blijkt er namelijk meer te verdienen aan het schoonmaken van de olie dan aan het produceren en verhandelen ervan!
Cashen op de schoonmaak is niet het enige doel
Met alle gifstoffen die tegen beter weten in worden gebruikt, wordt een groot gebied onbewoonbaar… Laat dat net een gebied zijn dat vol geplant moet worden met olieboorinstallaties.
Het ecologische drama dat het dagelijks weglekken van miljoenen liters olie in de Golf van Mexico veroorzaakt is al niet in woorden te vatten, maar daar blijkt het niet mee op te houden. Obama heeft BP bevolen onmiddellijk te stoppen met z'n voornaamste wapen in de bestrijding van de olievlek: het besproeien met Corexit. Dat goedje blijkt niet eens goed te werken voor het verdunnen van de olie, en het is veel giftiger dan vermoed en tout court dodelijk voor al het leven in de oceaan. Het ergst van al: BP wist dat van dag één maar koos ervoor om het product te gebruiken uit winstbejag.
Kankerverwekkend, mutagenetisch en bijzonder toxisch
Corexit, zo blijkt, is in veel landen zelfs verboden, wegens aangetoond dat het kankerverwekkend, mutagenetisch (het verandert de genen van een organisme, of, om het simpel te stellen leidt tot mutaties bij vissen en zeedieren inclusief koralen) en het is bijzonder toxisch. Er zijn op z'n minst 12 andere middelen die veel effectiever en veiliger zijn. Waarom koos BP dan voor Corexit?
Rio Tinto is een Brits-Australische mijnbouwgroep. De groep is de combinatie van het Britse bedrijf Rio Tinto plc en het Australische Rio Tinto Limited. Belangrijke producten van het bedrijf zijn aluminium, diamant, goud, ijzererts en industriële mineralen. Deze delfstoffen worden wereldwijd bovengehaald. Rio Tinto heeft veel mijnen in Australië en Noord-Amerika maar is ook actief in Zuid-Amerika, Azië, Europa en Zuid-Afrika [1]. Rio Tinto is één van de grootste mijnbouwbedrijven ter wereld. In 2010 behaalde de groep een winst van 14,3 miljard dollar op een omzet van 60 miljard dollar.
BHP Billiton is het mijnbouwbedrijf dat in 2001 ontstond door de fusie van het Australische Broken Hill Proprietary en het Britse Billiton. Daarbij werd het grootste mijnbouwbedrijf ter wereld gevormd. Ondanks de fusie behielden beide onderdelen elk apart hun aandelenstructuur. BHP Billiton stelt wereldwijd ruim 40.000 mensen te werk op meer dan 100 locaties in 25 landen [2]. In 2011 was BHP Billiton het op 158 na grootste bedrijf ter wereld volgens de Fortune Global 500-lijst[3].
Billiton plc was een van oorsprong Nederlands bedrijf dat oorspronkelijk tin ontgon op het Indonesische eiland Billiton, vanwaar de naam. Het bedrijf groeide wereldwijd, zeker na de overname door Royal Dutch Shell in 1970.
De NV Billiton werd gevormd op 29 september 1860 in Den Haag. Twee maanden later verkreeg het bedrijf een ontginningsconcessie voor het eiland Billiton in Nederlands-Indië. Aldaar werden alle bestaande tinmijnen overgenomen. Het gedolven tin- en looderts werd in Nederland verwerkt. In de jaren 1940 werden ook bauxietmijnen geopend in Nederlands-Indië en Suriname.
In 1970 werd Billiton overgenomen door oliebedrijf Royal Dutch Shell. In de jaren 1990 werd de tin- en loodsmelterij in het Nederlandse Arnhem stopgezet. Dat decennium groeide het bedrijf wereldwijd. Billiton omvatte aluminiumsmelterijen in Zuid-Afrika en Mozambique, nikkelmijnen in Australië en Colombia, metaalmijnen in Zuid-Amerika, Canada en Zuid-Afrika, steenkoolmijnen in Australië, Colombia en Zuid-Afrika en aandelen in mijnen in Brazilië, Suriname, Australië en Zuid-Afrika.
In 1994 verkocht Shell zijn mijnbouwactiviteiten aan Gencor Limited in Zuid-Afrika. Gencor splitste in 1997 de mijnbouwactiviteiten van niet-edelmetalen af in een beursgang op de beurs van Londen onder de naam Billiton plc.
GeschiedenisN.V. Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij (Koninklijke Olie) werd opgericht in 1890 door Jean Baptiste August Kessler, Henri Deterding en Jhr Hugo Loudon. Met de steun van de Nederlandse overheid werd er in Nederlands-Indië geboord naar olie. Op Sumatra werd olie gevonden en vooral na de vondst van een grote oliebron bij Perlak in 1899 groeide de onderneming. In het jaar 1900 werd Henri Deterding bestuursvoorzitter en hij zou de koers van de onderneming de volgende 36 jaar bepalen.
Midden 19e eeuw werd in Londen door de gebroeders Samuel een zeeschelpenhandel opgezet. Aan het eind van de negentiende eeuw breidde het bedrijf zijn zaken uit naar de oliehandel. Het bloeiende handelshuis zocht toen ook naar een nieuwe naam voor het bedrijf. Omdat het nog voornamelijk lampolie en schelpen vervoerde werd het Shell Transport and Trading Company Ltd genoemd. Het lag voor de hand om een schelp als logo te nemen. In 1900 was dat een mosselschelp, maar vier jaar later zou dat veranderen in de schelp die we nu kennen: een Jakobsschelp met een geschulpte rand.[4]
In 1907 gingen Koninklijke Olie en Shell Co. een zeer nauwe samenwerking aan, zonder echter volledig te fuseren. Koninklijke Olie kreeg een belang van 60% in de Koninklijke/Shell Groep. Het Britse Shell kreeg een belang van 40%. De aandelen van de beide moedermaatschappijen werden nog altijd gescheiden verhandeld en het bedrijf had een bedrijfsstructuur met twee hoofdkantoren: één in Den Haag en één in Londen, maar het kantoor in Den Haag werd gezien als belangrijker. Unilever en Reed Elsevier kennen een vergelijkbare structuur.
Royal Dutch Shell was een van de Seven Sisters, de oliemaatschappijen die in het midden van de 20e eeuw, voor de oprichting van OPEC, de globale oliemarkt beheersten.
Eind 2004 kwam de aankondiging de duale structuur over boord te zetten. Binnen deze structuur hadden ‘De Koninklijke’ en ‘Shell Transport’ sinds 1907 de Koninklijke/Shell-groep gevormd. De oude structuur had het bijna een eeuw volgehouden, maar bleek aan het eind van haar Latijn. Ze werd niet flexibel genoeg gevonden voor het zakendoen in de vroege 21ste eeuw waarin beleggers meer transparantie en aanspreekbaarheid van de leiding eisen. Op 20 juli 2005 werd op de effectenbeurzen voor het eerst gehandeld in het aandeel Royal Dutch Shell. De Koninklijke/Shell Groep groeide daarmee uit tot één onderneming naar Brits recht: Royal Dutch Shell plc (plc staat voor public limited company, het Britse equivalent van de Nederlandse N.V.). Het bedrijf is gevestigd in één hoofdkantoor, in Den Haag. Royal Dutch Shell heeft nu één ‘single tier’ board die in meerderheid bestaat uit onafhankelijke non-executive Directors en die wordt voorgezeten door een non-executive Chairman (voorzitter).
[bewerken] Beursnotering[bewerken] Beursfonds Koninklijke Olie/ShellDe onderneming is gemeten naar beurswaarde één van de grootste ter wereld. De omvang van het bedrijf is zo groot dat het onvergelijkbaar is met andere aandelen op de Amsterdamse effectenbeurs. Het aandeel geldt als het vlaggenschip van de Nederlandse beurs. Beurshandelaren noemen de aandelen simpelweg de Olies. Ook heeft de onderneming lange tijd bekendgestaan als een weduwen- en wezenfonds; een veilige belegging waar geen spectaculaire prestaties van hoeven worden verwacht, maar wel een veilig jaarlijks dividend. De dividenduitkeringen zijn nog nooit in het bestaan van het bedrijf verlaagd of overgeslagen en altijd meegegroeid met de inflatie. Hoewel Royal Dutch Shell handelt in olie en afgeleide producten ervan, loopt de beurskoers van Shell, in tegenstelling tot wat veel beleggers denken, niet altijd mee met de olieprijs. Eind 2007 tot midden 2008 liep de prijs van een vat olie extreem op tot wel 150 dollar per vat, terwijl de koers van Royal Dutch Shell niet of nauwelijks opliep.
[bewerken] Aandeelhouderschap Nederlands Koninklijk huis
Toren Overhoeks, voormalig kantoor van het Koninklijke/Shell-Laboratorium in AmsterdamLange tijd is aangenomen dat het Nederlands Koninklijk huis een grote aandeelhouder was van Koninklijke Olie. De Oranjes zouden met een belang van meer dan 5 procent een miljardenfortuin hebben. In de jaren negentig werden aandeelhouders met een belang van meer dan vijf procent in een onderneming verplicht zich te melden. Omdat niemand van het huis van Oranje zich heeft gemeld, lijkt het dat ze minder dan vijf procent hebben. Maar het aandelenbezit kan ook verspreid zijn en niet bij één persoon rusten.
[bewerken] Schandalen[bewerken] Schandaal omtrent oliereservesIn 1996 reorganiseerde Cor Herkströter en introduceerde het nieuwe Shell. Een belangrijk element in dat nieuwe Shell was, dat iedere werknemer de beste in zijn groep moest willen zijn en toch goed diende samen te werken. Het bijbehorende systeem van bonussen in nieuwe werkwijze veroorzaakte dat veel werknemers hun aandacht richtten op persoonlijk voordeel. Begin 2004 kwam aan het licht dat managers voor hun bonus de bewezen oliereserves van Shell veel te hoog hadden ingeschat. Shell maakte bekend dat de bewezen reserves van olie en gas twintig procent lager waren dan aangenomen. De olie- en gasreserves die in de boeken stonden waren niet allemaal daadwerkelijk bewezen winbaar. Volgens de regels van de Amerikaanse beurstoezichthouder de SEC mogen alleen de olievondsten worden opgenomen die met een investeringsplan in de praktijk rendabel te exploiteren zijn. Proefboringen alleen mogen niet de basis vormen van de hoeveelheid oliereserves. Deze regels moeten beleggers beschermen tegen olieconcerns die de zaken te rooskleurig voor kunnen stellen. Bij Shell ontbraken adequate interne controles om op een juiste manier met de schattingen van de olie- en gasvoorraden om te gaan. Na onderzoek van de onbewezen voorraden is een derde als voorraad geschrapt en twee derde teruggekeerd in de boeken als bewezen voorraden. Van bewuste fraude en misleiding is overigens geen sprake geweest.
Shell oliedepot in Kowloon, Hong KongBij de bekendmaking van de lagere olie- en gasvoorraden daalde de beurskoers acht procent. Dat was een schok voor de markt omdat het weduwen- en wezenfonds als uiterst betrouwbaar bekendstond. Het bedrijf werd maar liefst 12 miljard euro minder waard. Door de omvang van het bedrijf is dat verlies in absolute zin het grootste verlies ooit op de Amsterdamse beurs van een bedrijf.
De affaire leidde uiteindelijk tot het vertrek van de toenmalige bestuursvoorzitter Philip Watts en het hoofd van "exploratie en productie", Walter van de Vijver. Daarna werd er in 2005 aangekondigd dat de organisatiestructuur werd vereenvoudigd. Koninklijke Olie en Shell Transport and Trading gingen op in Royal Dutch Shell plc, waarvan 60% van de aandelen voor aandeelhouders van de Koninklijke zijn en 40% voor de aandeelhouders van Shell Transport. Den Haag werd definitief het wereldwijde hoofdkantoor van Shell na de transformatie. Jeroen van der Veer bleef bestuursvoorzitter na het samengaan van de Raden van Bestuur van beide bedrijven. Op 20 juli 2005 fuseerden de bedrijven en bestaat Shell onder de namen Royal Dutch Shell en Koninklijke Nederlandse Shell.
[bewerken] Schandaal omtrent schikking reservesIn april 2007 werd bekendgemaakt dat de Shell een schadevergoeding zal betalen van in totaal 352,6 miljoen dollar aan de Europese beleggers die tussen 8 april 1999 en 18 maart 2004 aandelen gekocht hebben van de onderneming. De begindatum van deze termijn is gekozen omdat destijds de onzorgvuldigheden met de reserves zijn begonnen. Per aandeel komt de schadevergoeding uit op ongeveer 10 dollarcent, afhankelijk van het aantal aanmeldingen. De Amerikaanse beleggers zullen hetzelfde voorstel ontvangen. Met de Vereniging van Effectenbezitters is overeengekomen dat particuliere gedupeerden ongeveer 100 euro basisschadevergoeding ontvangen, ongeacht het aantal aandelen dat men destijds in bezit had[5].
[bewerken] Bekende oud-werknemersHendrikus Colijn, politicus en leider van de ARP
Wouter Bos, minister van Financiën en PvdA-leider
Frits Bolkestein, VVD-leider
Rein Willems, Eerste Kamerlid CDA
Roald Dahl, een Britse schrijver
Jimmy Carr, een Britse comedian
GasTerra is een afsplitsing van de Nederlandse Gasunie.
In 1959 werd door de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) aardgas gevonden in Groningen bij Slochteren. De productie uit dit veld kwam op gang in 1963. De Nederlandse Gasunie werd in datzelfde jaar opgericht als verkooporganisatie van het Nederlandse aardgas. In een periode van 10 jaar bouwde de Gasunie een groot gas transportnetwerk. Na deze bouwperiode waren bijna alle Nederlandse huishoudens op het gasnet aangesloten en belangrijke exportcontracten afgesloten met Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland en Italië.
De Europese Unie is al vele jaren bezig met de liberalisering van de Europese gasmarkt. Een van de onderdelen is het bewerkstelligen van een onafhankelijk gastransportnet, waar iedere aanbieder gelijke kansen heeft om gas naar de markt te brengen en de concurrentie op die markt te bevorderen. Hiervoor zijn Europese richtlijnen opgesteld. Als gevolg hiervan is sinds 1 juli 2005 het gashandelsbedrijf GasTerra afgesplitst van Gasunie. Voortaan houdt de N.V. Nederlandse Gasunie, voor 100% in handen van de Staat der Nederlanden, zich bezig met het transport en de opslag van aardgas, en GasTerra met de gaslevering en -handel.
Bij de splitsing zijn de aandeelhouders van het bedrijf niet veranderd. GasTerra heeft als aandeelhouders gehouden Shell (25%), ExxonMobil (25%) en de Staat der Nederlanden (50%, waarvan direct 10% en indirect via Energie Beheer Nederland 40%)[1].
Verder neemt ExxonMobil voor 50% deel in de Nederlandse Aardolie Maatschappij en heeft in een joint venture met DSM een LDPE-fabriek in Geleen.
In 2007 heeft DSM helemaal afscheid genomen van de bulkchemie. De onderneming legt zich nu toe op producten die toepassingen vinden in, onder andere, de voedingsmiddelenindustrie, de gezondheidssector, automobielindustrie, verf en bouw.
In de 21e eeuw is de focus meer komen te liggen op de opkomende markten, waaronder China en India.
In januari 2012 maakte DSM bekend samen met het Amerikaanse bedrijf POET te investeren in een fabriek voor de productie van bio-ethanol uit maiskolven, bladeren en stengels die op de akkers achterblijven na de oogst. DSM levert zo’n 30 enzymen en een unieke gistsoort om de plantenresten in ethanol om te zetten. De fabriek zal worden gebouwd in in de Amerikaanse staat South Dakota en de eerste productie wordt in het tweede halfjaar van 2013 verwacht. De productiecapaciteit wordt zo'n 75 miljoen liter op jaarbasis. Het betreft een totale investering van 250 miljoen dollar; gelijk verdeeld over de twee joint venture partners. Partner POET is een van de grootste producenten van ethanol en met 27 fabrieken realiseert de onderneming een omzet van ruim 5 miljard dollar[2].
Sabic werd in 1976 opgericht. Eén van de doeleinden was om het aardgas, dat vrijkwam op de Saoedische olievelden en tot dan toe werd afgefakkeld, in te zetten voor de productie van kunststoffen. Aldus ontstond onder meer een reusachtig chemisch complex in Jubail. Het bedrijf ging joint-ventures vanaf eind jaren '70 van de 20e eeuw, eerst met kleinere ondernemingen uit Taiwan en Japan, later ook met de chemiedochters van ExxonMobil en Shell, alsmede met Sinopec. Vervolgens werden ook tal van overnames gedaan, waarvan de petrochemische activiteiten van DSM in 2002 en de chemische divisie van General Electric in 2007. Op deze wijze trad men in de wereld van de hoogwaardige kunststoffen.
Het bedrijf is sterk groeiende en in 2009 was het qua omzet reeds het in vierde chemieconcern ter wereld. Slechts BASF, Dow Chemical en ExxonMobil zijn groter, het Chinese Sinopec staat op de vijfde plaats.
De Dow Chemical Company is een van de grootste internationale chemische bedrijven in de wereld. Het werd in 1897 opgericht door de Amerikaan Herbert H. Dow, aanvankelijk onder de naam Dow Process Company – het "Dow Process" was een door hem ontwikkeld proces om broom uit pekel te winnen door elektrolyse – die hij twee jaar later zou veranderen in The Dow Chemical Company nadat hij het bedrijf had verplaatst van Cleveland (Ohio) naar Midland (Michigan). Daar is sindsdien het hoofdkwartier van het bedrijf gevestigd.
Aanvankelijk was Dow Chemical vooral actief in de halogeenchemie (broom en chloor en hun verbindingen), maar het bedrijf diversifieerde snel zijn productgamma; gedurende Wereldoorlog I ging het onder meer synthetisch indigo (verfstof), fenol voor explosieven, en magnesium produceren. Tetraethyllood om de klopvastheid van benzine te verhogen werd samen met General Motors ontwikkeld in 1921. In de jaren 1930 begon het bedrijf met de productie van polymeren (ethylcellulose in 1935 en polystyreen in 1937).
Tijdens Wereldoorlog II richtte Dow samen met Corning Glass de joint venture Dow Corning op om siliconen te produceren voor militair (en later ook civiel) gebruik. Na de oorlog breidde het bedrijf zijn activiteiten over de hele wereld uit. Toen het in 1999 het in moeilijkheden verkerende Union Carbide overnam, werd het het tweede grootste chemiebedrijf in de wereld, na DuPont. Het is de grootste producent ter wereld van plastics. Dow is verder ook in de Agrosciences, Chemicals and Performance Chemicals en Automotive actief.
Dow Chemical heeft chemische complexen in Nederland waarvan die in Terneuzen en Delfzijl (polyurethaanfabriek) verreweg de grootste zijn. Verder staat er een polymerenfabriek in Tessenderlo, België. Overigens heeft Dow wereldwijd complexen, waarvan de grootste in de USA (Freeport) staan. Verder heeft het chemische concern nog productiesites in Stade, Rheinmunster en Tarragona.
Het bedrijf is niet onbesproken: tijdens de Vietnamoorlog produceerde het voor het Amerikaanse leger napalm en het herbicide Agent Orange. Ook het feit dat het bedrijf na de overname van Union Carbide alle aansprakelijkheid afwees voor de chemische ramp in een fabriek van Union Carbide in Bhopal (1984) lokte veel protest uit.
De omstreden chemicus Alexander Shulgin begon zijn carrière bij Dow Chemical.
In 1954 werd Shulgin doctor in de biochemie. Hierna heeft hij postdoctoraat psychiatrisch en farmacologisch onderzoek gedaan in San Francisco. In het begin van de jaren 60 werd hij werknemer bij Dow Chemical. Nadat Alexander in 1960 voor het eerst mescaline, een soort fenylethylamine, had geprobeerd, begon hij andere stoffen uit deze chemische klasse te synthetiseren. Hij heeft honderden stoffen onderzocht op hun psychoactieve werking. Tevens heeft hij een nieuwe methode ontwikkeld om MDMA te synthetiseren. Hij is een groot voorstander van het gebruik van MDMA bij psychotherapie.
Begin 1930 is de magneetband uitgevonden. Deze techniek wordt nog steeds toegepast bij cassette- en videobanden.
Van 1932 t/m 1951 is BASF onderdeel van IG Farben, in deze hoedanigheid zijn er vele producten voor nazi-Duitsland gemaakt waaronder Zyklon B e.a.
IG Farben (een acroniem voor Interessen-Gemeinschaft Farbenindustrie AG) was een Duits bedrijf dat een groot aantal chemische bedrijven onder zich had. IG Farben was ontstaan tijdens de Eerste Wereldoorlog en had tijdens de naziperiode in Duitsland bijna een volledig monopolie op de chemische industrie in Duitsland.
Het Duitse woord Farbe staat voor kleur of verfstof. Voordat de Eerste Wereldoorlog begon, had de Duitse verfindustrie bijna de hele wereldmarkt in handen. Met het samenvoegen van de vele bedrijven trachtte de Duitse industrie weer greep op de markt te krijgen.
[bewerken] Nationaalsocialistische tijdIn het begin produceerden de samengevoegde bedrijven inderdaad verfstoffen. Maar al snel deden meer en meer bedrijven aan de geavanceerde chemie. Tijdens het nationaalsocialistische regime in Duitsland werkte IG Farben nauw samen met de NSDAP, Hitlers politieke partij. Zo werd bijvoorbeeld het gif Zyklon B geproduceerd, dat de nazi's gebruikten om op grote schaal Joden en politieke tegenstanders uit de weg te ruimen. IG Farben hield het patent op Zyklon B, maar het werd geproduceerd door Degesch (Deutsche Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung, in vertaling 'Duitse maatschappij voor de bestrijding van schadelijke planten en dieren'), waar IG Farben een belang van 42.2% in had. Ook zaten er managers van IG Farben in het bestuur van Degesch.
IG Farben maakte op grote schaal gebruik van dwangarbeid, op het hoogtepunt werkten er zo'n 83.000 mensen onder dwang bij een fabriek nabij Auschwitz, waar onder meer synthetische olie en rubber werd geproduceerd.
IG-Farben was het ware geesteskind van de Rothschilds (door de Warburg-connectie), en vormde een zeer machtig kartel. De oorspronkelijke bezielers van het IG Farbenproject waren echter Carl Bosch (neef van de nu nog bekende elektronicafabrikant Robert Bosch die ook financiële sponsor was van de NSDAP) en Carl Duisberg.
In 2006 werkten er ongeveer 106.000 mensen en behaalde het een omzet van 28,95 miljard euro. De aspirine is een van de meest bekende Bayer-producten. In Nederland is een aspirine voor veel mensen het synoniem voor een pijnstiller. Ook heroïne en mosterdgas zijn door Bayer ontwikkeld.
De Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij of afgekort NSDAP (Duits: Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) was de naam van de partij die op 24 februari 1920 ontstond uit de Duitse Arbeiderspartij (Duits: Deutsche Arbeiterpartei) (DAP). De NSDAP groeide uit tot een nationaalsocialistische partij met extreem-rechtse en extreem racistische denkbeelden met als boegbeeld Adolf Hitler. De partij kwam in 1933 in Duitsland aan de macht door verleidelijke propaganda die appelleerde aan het ressentiment onder de Duitse bevolking en door terreur tegen en intimidatie van politieke tegenstanders. Tot de eerste regeringsdaden behoorden de beknotting van de vrijheid van meningsuiting en het verbieden van andere politieke partijen.
De term Thule, ontleend aan het uit de oudheid bekende Ultima Thule, het uiterste Noorden, slaat op Nordisch (Germaans) of zuiver/puur Nordisch. Zo'n 1500 Duitsers waren uiteindelijk lid van het Thule-Gesellschaft. De organisatie zelf was geformeerd als een vrijmetselaarsloge[1] en dankzij het aanzienlijke kapitaal van Von Sebottendorf kon men vergaderen in het prestigieuze hotel Vier Jahreszeiten in München. Als embleem koos het Gesellschaft het hakenkruis (swastika). Tijdens de Beierse Revolutie hield men zich koest, wat echter niet verhinderde dat het inderhaast bijeengetrommelde leger van de radenrepubliek enkele van haar leden gijzelde toen de vrijkorpsen met geweld een einde maakten aan de Beierse radenrepubliek. Uiteindelijk vonden de gijzelaars toch de dood. Nadat rechtse krachten in de loop van 1919 geheel Beieren in hun macht hadden kwam het Thule-Gesellschaft tot ontplooiing.
In het begin van 1919 zocht een prominent lid van het Thule-Gesellschaft, Karl Harrer contact met de Politischer Arbeiterzirkel van Anton Drexler. Dankzij de (beperkte) financiële steun van het Thule-Gesellschaft kon men reeds op 5 januari 1919 de Deutsche Arbeiterpartei oprichten. Datzelfde jaar werd Adolf Hitler lid van deze partij en vormde die om tot de NSDAP.
De Amerikaanse president Woodrow Wilson gaf aan het eind van de Eerste Wereldoorlog met zijn Veertien Punten de aanzet tot de vorming van de Volkenbond.[4] Na de oprichting van de Volkenbond in 1919 werden behalve de overwinnaars van de Eerste Wereldoorlog ook de neutrale mogendheden tot de organisatie toegelaten. Echter, omdat het Verdrag van Versailles niet geratificeerd werd door het Amerikaanse Congres, traden de Verenigde Staten van Amerika niet toe tot de Volkenbond. Duitsland en bolsjewistisch Rusland (later: de Sovjet-Unie) werden aanvankelijk geweerd, en pas na het Verdrag van Locarno toegelaten.
Hitlers Duitsland volgde in 1936 al snel dat voorbeeld, gesteund door 90% van de bevolking. De weg lag open voor de bezetting van het Ruhrgebied, de Anschluss en de inval in Polen. Telkenmale bleek de Volkenbond te zwak om de vrede te bewaren. Ingestelde sancties, zoals een verbod van olieleveranties aan de verdragsschender, bereikten niet de gewenste gehoorzaamheid. De landen konden namelijk nog steeds rekenen op olie uit de Verenigde Staten, dat geen lid was van de bond.
et bankroet van de BCCI is het grootste uit de geschiedenis. De schattingen van het tekort schommelen tussen 5 en 20 miljard dollar, het eindcijfer zal dichter bij de hogere dan bij de lagere schatting liggen. Fraude, medeplichtigheid van de overheid, onvoldoende en incompetente openbare controle, omkoperij, corruptie: alle elementen van het bankroet verheffen de zaak tot een schandaal dat een reeks essentiële trekken van het huidige kapitalisme samenvat. Sinds een halve eeuw leeft de internationale kapitalistische economie in een klimaat van permanente inflatie. Het gaat essentieel om een inflatie van bankgelden en bankkredieten, dus van schulden. De westerse economie vlotte naar de welvaart op een oceaan van schulden. Alleen al de in dollars opgenomen schuld bereikt vandaag de astronomische som van tienduizend miljard. Daar komen dan nog de schulden bij opgenomen in andere munten.
Waar kwam het ‘legitieme’ geld vandaan? Behalve van de heerser van het emiraat Aboe-Dhabi, sjeik Zayed, kwam het van een massa kleine spaarders, vooral in Pakistan, Groot-Brittannië, het Midden-Oosten en Hongkong. Wie waren de profiteurs van de leningen tegen geringe retire of van de geschenken? Grote lui zoals de breeders Gokal, eigenaars van een grote scheepvaartonderneming, en de Saoedische zakenman Chair Pharaon (beiden kregen een half miljard dollar), de families Ibrahim, Bin Mahfouz en N.M. Hammoud (elk meer dan 125 miljoen dollar), Kamal Adham, de chef van de Saoedische geheime dienst (meer dan 300 miljoen dollar), en anderen. Maar zelfs nog hogeren, zoals de Panamese president Noriega en de Filippijnse president Marcos, werden geholpen. Uiteraard kwam er zwart geld van die kant naar de BCCI. Maar de BCCI speelde tezelfdertijd een bemiddelende rol om corrupte heersers te helpen, en geld uit de staatskas naar hun privé-rekeningen in het buitenland over te hevelen.
De regel was dus: de rijken worden rijker door daadwerkelijke onteigening van de minderbedeelden. De kleine spaarders zijn een belangrijk gedeelte van hun centjes kwijt. De hoge pieten hebben hun fortuin vermeerderd. Maar is dat niet de normale gang van zaken in de ‘vrijemarkteconomie’ onder het kapitalisme? Waarom hebben zo vele kleine spaarders hun geld in die nieuwe bank belegd? Misschien omdat de BCCI, om concurrentieredenen, een lichtjes hogere rente beloofde. Maar hoofdzakelijk omdat hij het toeliet twee taboes te omzeilen: in Pakistan en in het Midden-Oosten het taboe van het (woeker)renteverbod vanwege de door fundamentalistische moslims geïnspireerde autoriteiten; in Groot-Brittannië het racistisch taboe van de grote banken tegen gemakkelijke leningen aan kleine zakenlieden afkomstig van het Indiase subcontinent.
De oprichting van de BCCI is dus een episode in de opkomst van een ‘nieuw’ bank- en financieringskapitaal, afkomstig uit de minder arme landen van de Derde Wereld, om, onafhankelijk van het ‘nude’ imperialistisch kapitaal, een eigen plaats onder de kapitalistische zon te veroveren. Maar het doet dit met in het belang van de volkeren van de Derde Wereld, maar in zijn eigen egoïstisch klassenbelang: door de minderbedeelden van het eigen volk te plunderen. De oprichters van de BCCI zijn Pakistaanse bankiers en magnaten zoals Abedi. Maar het BCCI-schandaal beantwoordt ook aan een ander aspect van de internationale kapitalistische concurrentie. Groot-Brittannië is zijn voormalige, na 1918 gevestigde hegemonie over het Midden-Oosten aan de VS kwijtgeraakt. De enige uitzondering vormen de Golfemiraten, geleid door sjeik Zayed, die een bevoorrecht wingewest voor Britse uitvoer en beleggingen blijven.
De BCCI was de bank van de emiraten. Daarom knepen de Bank van Engeland en de Britse regeringen een oogje dicht wanneer zij inlichtingen kregen over de twijfelachtige activiteiten en het onsolide karakter van de BCCI, het ging om belangen van het Britse kapitaal die in de tientallen miljarden lopen.
Om een grof centje bij te verdienen, en de Amerikaanse, Franse, Duitse en Italiaanse concurrenten een been te lichten, is men bereid Saddam Hoessein te helpen zijn gifgassen en zijn reuzenkanon te ontwikkelen. De anderen handelen trouwens op dezelfde manier.
Er is maar een lichtstraal in dit sombere tafereel. Velen zijn corrumpeerbaar of corrupt. Maar met allen. Je kunt niet miljoenen mensen omkopen, het middlemanagement van de BCCI was corrupt. De massa kleine bankbedienden waren het niet. De linkse Labour-volksvertegenwoordiger Tony Benn kreeg lang voor het BCCI-bankroet talrijke brieven van zulke bedienden, die op de illegale activiteiten van de bank wezen. Hij heeft ze naar de bevoegde overheid doorgestuurd. Er werd niet gehandeld. Velen van die brieven gingen zelfs ‘verloren’.
Wanneer de bedienden een inzage- en controlemacht in alle bankoperaties krijgen, dan kunnen zich zulke schandalen niet meer voordoen. Dat is de uitweg uit de miserie, zowel van het staatsdespotisme in het Oosten als van het despotisme van de rijkdom in het Westen.
Om een grof centje bij te verdienen, en de Amerikaanse, Franse, Duitse en Italiaanse concurrenten een been te lichten, is men bereid Saddam Hoessein te helpen zijn gifgassen en zijn reuzenkanon te ontwikkelen. De anderen handelen trouwens op dezelfde manier.
De rijkdom van die top-criminelen is zo omvangrijk (een van hen behoort reeds tot de tien rijkste gezinnen ter wereld) dat hun bekwaamheid om bijna iedereen om te kopen bijna onbegrensd is. Prinsen, regeringshoofden, rechtse en ‘linkse’ politici, filantropen: wie kan aan de verleiding weerstaan, wanneer het geld dikwijls voor goede doeleinden wordt aangeboden zoals bijvoorbeeld voor humanitaire hulp aan de Derde Wereld door de BCCI? De groeiende criminalisering van het laatkapitalisme houdt ook verband met het toenemend gewicht van de geheime diensten en de wapenhandel in onze maatschappij. Er ontstaat een speciaal milieu van illegale wapenhandel waaraan kruisvaarders van de Koude Oorlog en terroristen zij aan zij deelnemen. Meer en meer operaties van geheime diensten gebeuren trouwens in overtreding van grondwet en wet. De BCCI wordt ervan beschuldigd gelijktijdig operaties van Arabische terroristen en onwettige operaties van de CIA (soms in samenwerking met Israëlische organisaties), zoals de financiering van de contra’s in Nicaragua en van de burgeroorlog in Afghanistan, te hebben geholpen. In die demi-monde waren onder andere de vroegere minister van Defensie van de VS Clifford en de chef van de geheime dienst van Saoedi-Arabië betrokken.
Hoewel George W. Bush' Texaanse olie-avonturen financiële miskleunen waren, kregen zijn geldschieters hun investeringen terug met behulp van een aantal fusies en het uitwisselen van aandelen. Hij veranderde de naam Arbusto in Bush Exploration en het bedrijf fuseerde in 1984 tot Spectrum 7 Energy Corporation.
Tenslotte ging Bush' oliemaatschappij op in Harken Energy, een bedrijf met Dallas als thuisbasis. In 1986 trad Mr. Bush toe tot de directie van Harken en hij kreeg 212.000 aandelen van het bedrijf. Bush maakte gebruik van zijn connecties met het Witte Huis om voor het weinig bekende Harken Energy een lucratief contract binnen te halen met de regering van Bahrein in het Midden-Oosten. Op 20 juni 1990 verkocht Bush zijn aandelen van Harken voor 848.000 dollar en betaalde de lening af die hij aangegaan was om een klein aandeel in de Texas Rangers te kopen. David Edwards, een goede vriend van Bill Clinton en een vroegere medewerker van Stephens Inc. trad als makelaar op in de transactie met Bahrein. Vlak nadat Bush zijn aandelen Harken verkocht had belandden ze in een vrije val toen Saddam Hoessein Koeweit binnenviel. Volgens verschillende criticasters werd de jonge Bush vooraf door zijn vader getipt over een aanstaande Golfoorlog.
Voordat de aandelen instortten echter had George W. Bush wonderen verricht voor Harken Energy. Door het gebruik van de familienaam Bush speelde hij het klaar de broodnodige kapitaalinvesteringen voor het ploeterende bedrijf bij elkaar te krijgen. George W. Bush reisde naar Little Rock voor een vergadering met Jackson Stephens, een machtige magnaat uit Arkansas die de jonge Bill Clinton financieel steunde bij zijn verkiezingscampagne aldaar. Eerst verwierf hij bekendheid als fondsenwerver voor president Jimmy Carter. Stephens zat ook tot over zijn oren in het BCCI-schandaal doordat hij meewerkte aan de overname van de First American Bank in Washington door de corrupte bank.
Jack Stephens behoefde geen introductie bij de jonge George W. Bush. Zijn echtgenote, Anne Stephens leidde in 1988 de presidentscampagne van de vice-president George Bush in Arkansas. Stephens Inc., Stephens makelaarsbedrijf met goede connecties, doneerde 100.000 dollar aan een diner om fondsen voor Bush te werven, in 1991. Toen George W. Bush in 2000 de betwiste verkiezingen in Florida won, leverde Jack Stephens een wezenlijke financiële bijdrage aan Bush' inauguratie. Nog niet zo heel lang geleden, op 11 april 2001, speelde de voormalige president Bush nog een partij golf met Jack Stephens op de Jack Stephens Youth Golf Academy in Little Rock. "Jack, we zijn zeer op je gesteld", vertelde de vroegere president Stephens, "en we zijn erg dankbaar voor wat je gedaan hebt."
Misschien bedankte de vroegere president hem voor het geld dat Stephens schonk voor de jonge George W. Bush. Stephens regelde een investering ter waarde van 24 miljoen dollar van de Union des Banques Suisses. Deze Zwitserse bank had een minderheidsaandeel in de Banque de Commerce et de Placements, een dochteronderneming in Genève van BCCI. Zowel Stephens als Abdullah Taha Bakhsh, een steenrijke Saoedische investeerder in onroerend goed met uitstekende connecties, ondertekenden de financiële transactie. Ze werd betaald door een samenwerkingsverband tussen de Union Bank of Switzerland en zijn tak van BCCI in Genève.
Zodoende bracht de BCCI-connectie George Bush in verband met de Saoedische bankier Khaled Bin Mahfouz. Mahfouz, die in Arabische kringen bekend staat als de 'schatmeester van de koning', bezat tussen 1986 en 2000 twintig procent van BCCI. Mahfouz is geen onbekende van de familie Bush. Hij was een van de grote investeerders in de Carlyle Group, een consortium dat investeert in de defensie-industrie en dat uitgebreide connecties heeft met de elite van de Republikeinse Partij. De voormalige president Bush was voorheen lid van de raad van bestuur van het bedrijf, en George W. Bush bezat Caterair-aandelen, een dochteronderneming van Carlyle. Sami Baarma, een invloedrijke factor in de Prime Commercial Bank of Pakistan, die het eigendom is van Mahfouz, is lid van de internationale adviescommissie van de Carlyle Group.
President Bush is zich er zeker van bewust dat zijn voormalige Saoedische suikeroom nog steeds financiële ondersteuning biedt aan het terroristennetwerk van Osama Bin Laden. In 1999 meldde USA Today, dat Khaled bin Mahfouz en andere schatrijke Saoediërs, een jaar na Bin Laden's aanvallen op Amerikaanse ambassades in Afrika, elk jaar tientallen miljoenen dollars overmaakten op Bin Laden's bankrekeningen. Vijf Saoedische topzakenmensen gaven de National Commercial Bank opdracht om privé kapitaal en 3 miljoen dollar die ontvreemd werden van een Saoedisch pensioenfonds over te schrijven naar de Capitol Trust Bank in New York. Het geld werd op de rekening gezet van de Islamic Relief en de Blessed Relief, islamitische liefdadigheidsorganisaties in de VS en Groot-Brittannië die dekmantels vormen voor Osama Bin Laden.
De Capitol Trust bank wordt geleid door Mohammad Hussein al-Amoudi. Zijn advocaat is Vernon Jordan, een zwaargewicht binnen de Democratische Partij en een intieme vriend van Bill Clinton en Monica Lewinsky. Abdullah Taha Bakhsh, de Arabier die 25 miljoen dollar in contanten injecteerde in George W. Bush' Harken Energy gaf Talat Othman het beheer van zijn belang van 19,6 procent in Harken Energy. Othman, een geboren Palestijn is de voorzitter en hoofddirecteur van Dearborn Financial Inc., een investeringsmaatschappij uit Arlington Heights in Illinois.
Bakhsh verwierf ook een aandeel van 9,3 procent in Worthen Banking Corporation, de bank uit Arkansas die bestuurd wordt door Jack Stephens. Abdullah Bakhsh' aandeel hield het identieke percentage in als het aantal aandelen dat verkocht werd door Mochtar Riady, de peetvader van de welvarende Indonesische familie die nauwe banden onderhoudt met de Chinese communisten, Bill Clinton en de evangelist Pat Robertson. Bakhsh wordt vertegenwoordigd door Roger & Wells, een Republikeins advocatenbureau met goede connecties waarvan de vroegere minister van Buitenlandse Zaken William P. Rodgers een van de partners is.
De onafhankelijke onderzoeksjournalist David Twersky berichtte in de vroege jaren '90 dat Othman een plaats had in de raad van bestuur van Harken, en dat hij tot driemaal toe een ontmoeting had met president George Herbert Walter Bush in het Witte Huis. Othmans eerste bezoek aan president Bush, georganiseerd door stafchef John Sununu, vond plaats in augustus 1990, enkele dagen na Saddam Hoessein's invasie van Koeweit.
Tot op de dag van vandaag bestaat er een Arabisch-Texaanse connectie.Khalid Bin Mahfouz die zowel George W. Bush als Osama Bin Laden financieel steunde bezit nog steeds een paleisachtig optrekje in het Texaanse Houston. Ook de voormalige president George Bush is woonachtig in Houston. James Bath, de Texaanse politieke vertrouweling van George W. Bush verkreeg in 1990 een lening ter hoogte van 1,4 miljoen dollar van Mahfouz. Bath en Mahfouz waren samen met de voormalige minister van Financiën John Connally mede-investeerders in de Houston Main Bank. Tevens was Bath de directeur van Skyway Aircraft Landing, een Texaanse chartermaatschappij die officieel gevestigd is op de Kaaimaneilanden. Volgens rapporten die in de vroege jaren '90 gepubliceerd werden was Bin Mahfouz de werkelijke eigenaar. Toen Salem Bin Laden, Osama's broer, in 1998 overleed, ging zijn belang in de luchthaven Houston Gulf over op Bin Mahfouz. Sinds Osama Bin Laden's bloedige aanvallen op Amerika van 11 september, is de federale regering snel in actie gekomen om de bankrekeningen die verband houden met Osama Bin Laden, Khalid Bin Mahfouz en een rits islamitische liefdadigheidsinstellingen te bevriezen. Misschien zouden federale agenten ook de financiële tegoeden van de familie Bush moeten bevriezen. Het zou niet de eerste keer zijn dat er beslag gelegd werd op het vermogen van de familie Bush vanwege het zakendoen met de vijand.
Het Amerikaanse leger heeft een contract ter waarde van 80$ dollar uitgeschreven aan een prominente Saudische financier die tevens is aangeklaagd door het Amerikaanse State Department en gezocht door de FBI. Het contract handelt om de levering van brandstof aan Amerikaanse basissen in Afghanistan en werd toegewezen aan Attock Refinery Ltd, een raffinaderij in Pakistan welke het eigendom is van Gaith Pharaon. Pharaon wordt echter gezocht voor zijn rol in het Credit and Commerce International (BCCI) en CenTrust savings and loan schandaal. De kosten daarvan worden geraamd op 1.7$ miljard dollar. De rekening is voor de Amerikaanse...
Henry Ford gaf vanaf 1919 de krant The Dearborn Independent uit. Deze krant publiceerde de, onder meer antisemitische, visie van Ford en publiceerde de Amerikaanse uitgave van de Protocollen van de wijzen van Sion (een door de geheime dienst van het Russische Rijk vervalst document waaruit zou moeten blijken dat 'de Joden' uit zijn op wereldoverheersing). De American Jewish Historical Society beschrijft de ideeën van Ford in de krant als "anti-immigrant, anti-arbeider, anti-drank, en anti-semitisch". Zijn opvattingen zoals geuit in columns bundelde hij in het boek 'The International Jew, the World's Foremost Problem. Articles from The Dearborn Independent' (1920).
De autobiografie van Ford bevat ook veel antisemitische elementen. Hitler gebruikte veel van Fords ideeën in het boek Mein Kampf, en was met name onder de indruk van de Amerikaanse methoden voor massaproductie.[2] Dientengevolge was Ford op 30 juli 1938 de eerste ontvanger van het Grosskreuz des Deutschen Adlerordens, de hoogste Nazi-onderscheiding voor buitenlanders, voor zijn inspanningen om auto's voor iedereen betaalbaar te maken.
De ambivalente houding van Ford ten opzichte van antisemitisme komt naar voren als hij in 1927 publiekelijk zijn excuses aanbiedt, beweert dat het om een vervalsing gaat, en opdracht geeft om verdere uitgave stop te zetten.[3] In 1938 heeft Ford een ontmoeting met een Detroitse rabbijn en ontkende sympathie voor het nazisme.[2] Op 7 januari 1942 schreef hij een open brief aan de Anti-Defamation League, waarin hij Jodenhaat verwierp en zijn hoop uitdrukte dat antisemitisme voor altijd zou eindigen.
Gerald Rudolph Ford (Omaha (Nebraska), 14 juli 1913 - Rancho Mirage (Californië), 26 december 2006) was de 38e president van de Verenigde Staten. Daarvoor was hij de 40e vicepresident van de Verenigde Staten van 1973 tot 1974 onder president Richard Nixon.
Ford was een politicus van de Republikeinse Partij. Hij was afgevaardigde voor Michigan 5e district van 1949 tot 1973. In dat jaar werd hij door president Richard Nixon gevraagd om vicepresident te worden, omdat vicepresident Spiro Agnew moest aftreden wegens een omkoopschandaal. Ford was van 1973 tot 1974 vicepresident. Nadat Nixon op 9 augustus 1974 aftrad toen zijn positie door het Watergateschandaal onhoudbaar was geworden volgde Ford hem op.
Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1976 verloor Ford van Jimmy Carter, vanwege de dreigende economische stilstand en het feit dat hij aan zijn voorganger Richard Nixon ontslag van rechtsvervolging verleende. Hij is de tot nu toe de enige president in de Amerikaanse geschiedenis die noch als president noch als vicepresident door de bevolking werd gekozen.
Kabinetsleden onder FordKabinetsleden Ministerie Periode Bijzonderheden:
Henry Kissinger Buitenlandse Zaken 1974 -1977 Idem onder Nixon
Rogers Morton Binnenlandse Zaken 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Economische Zaken 1975
James Schlesinger Defensie 1974 - 1975 Idem onder Nixon + minister van Energie onder Carter
Frederick Dent Economische Zaken 1974 - 1975 Idem onder Nixon
William Simon Financiën 1974 - 1977 Idem onder Nixon
Casper Weinberger G.O+W * 1974 - 1975 Idem onder Nixon + Minister van Defensie onder Reagan
James Lynn H+S.O 1974 - 1975 Idem onder Nixon
William Saxbe Justitie 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Earl Butz Landbouw 1974 - 1976 Idem onder Nixon
Peter Brennan Arbeid 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Claude Brinegar Transport 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Stanley Hathaway Binnenlandse Zaken 1975
Donald Rumsfeld Defensie 1975 - 1977 Idem onder G.W. Bush
David Matthews G.O+W * 1975 - 1977
Carla Anderson Hills H+S.O 1975 - 1977
Edward Levi Justitie 1975 - 1977
John Dunlop Arbeid 1975 - 1976
William Coleman Transport 1975 - 1977
Thomas Kleppe Binnenlandse Zaken 1975 - 1977
Elliot Richardson Economische Zaken 1975 - 1977 Minister van G.O+W * / Defensie / Justitie onder Nixon
John Knekel Landbouw 1976 - 1977
William Usery Arbeid 1976 - 1977
Ford werd president van de Verenigde Staten van Amerika na het aftreden van president Richard Nixon vanwege het Watergateschandaal. Kort na zijn aantreden verleende Ford Nixon ontslag van rechtsvervolging. Deze beslissing werd hem zeer kwalijk genomen door een groot deel van het Amerikaanse volk.
Richard Milhous Nixon (Yorba Linda (Californië), 9 januari 1913 – New York City (New York), 22 april 1994) was de 37e president van de Verenigde Staten van 1969 tot 1974.
Nixon was een politicus van de Republikeinse Partij, hij was Afgevaardigde voor Californië (12e District) van 1947 tot 1950 toen hij werd gekozen als Senator voor Californië. In 1952 werd hij door Dwight D. Eisenhower gekozen als zijn Running mate voor de presidentsverkiezingen van 1952 die zij ook wonnen. Nixon nam afscheid van de Senaat om de 36e vicepresident van de Verenigde Staten te worden. Na twee termijnen als Eisenhowers vicepresident, stelde Nixon zich kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1960. Hij won de nominatie voor de Republikeinse Partij maar verloor de verkiezingen van toenmalig senator voor Massachusetts John F. Kennedy. Na een mislukte poging om gouverneur van Californië te worden trok Nixon zich terug en werd weer advocaat.
Nixon maakte succesvol zijn comeback door de Republikeinse nominatie te winnen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1968. Samen met Running mate Spiro Agnew versloeg hij toenmalig vicepresident Hubert Humphrey.
Nixon trad af toen zijn positie door het Watergateschandaal onhoudbaar was geworden. Hij werd opgevolgd door zijn tweede vicepresident Gerald Ford. Nixon was tevens op kleine schaal actief als componist.
Kabinetsleden onder NixonKABINETSLEDEN MINISTERIE Periode Bijzonderheden:
William P. Rogers Buitenlandse Zaken 1969 -1973 Minister van Justitie onder Eisenhower
Walter Hickel Binnenlandse Zaken 1969 - 1971
Melvin Laird Defensie 1969 - 1973
Maurice Stans Economische Zaken 1969 - 1972
David Matthew Kennedy Financiën 1969 - 1971
Robert Finch G.O+W * 1969 - 1970
George W. Romney H+S.O * 1969 - 1973
John Mitchell Justitie 1969 - 1972
Clifford Hardin Landbouw 1969 - 1971
Winton Blount Posterijen 1969 - 1971 Posterijen in 1971 opgeheven
George Shultz Arbeid 1969 - 1970 Minister van Buitenlandse Zaken onder Reagan
Financiën 1972 - 1974
John Volpe Transport 1969 - 1973
Elliot Richardson G.O+W * 1970 - 1973 Minister van Economische Zaken onder Ford
Defensie 1973
Justitie 1973 - 1974
James Hodgeson Arbeid 1970 - 1973
Rogers Morton Binnenlandse Zaken 1971 - 1974 Idem onder Ford
John Connally Financiën 1971 - 1972
Earl Butz Landbouw 1971 - 1974 Idem onder Ford
Peter Peterson Economische Zaken 1972 - 1973
Richard Kleindienst Justitie 1972 - 1973
Henry Kissinger Buitenlandse Zaken 1973 - 1974 Idem onder Ford
James Schlesinger Defensie 1973 - 1974 Idem onder Ford
Frederick Dent Economische Zaken 1973 - 1974 Idem onder Ford
Caspar Weinberger G.O+W * 1973 - 1974 Idem onder Ford + Minister van Defensie onder Reagan
James Lynn H+S.O * 1973 - 1974 Idem onder Ford
Peter Brennan Arbeid 1973 - 1974 Idem onder Ford
Claude Brinegar Transport 1973 - 1974 Idem onder Ford
William Simon Financiën 1974 Idem onder Ford
William Saxbe Justitie 1974 Idem onder Ford
Caspar Willard Weinberger (San Francisco, 18 augustus 1917 - Bangor (Maine), 28 maart 2006) was een Amerikaans advocaat en politicus.
Van 1981 tot 1987 was hij minister van defensie in de regering van de Republikeinse president Ronald Reagan.
Inhoud [verbergen]
1 Vroege leven
2 Openbaar en zakelijk bestuur
3 Minister van Defensie
4 Latere carrière en dood
5 Externe links
[bewerken] Vroege levenWeinberger had van vaderszijde een Joodse grootvader die uit Bohemen kwam. Zijn grootouders van moederszijde waren afkomstig uit Engeland. Zijn moeder behoorde tot de Episcopaalse Kerk, een kerkgenootschap waar Weinberger ook zichzelf toe rekende.
Nadat hij aan de bekende Harvard-universiteit was opgeleid tot jurist, was hij jarenlang - net als zijn vader - werkzaam als advocaat.
[bewerken] Openbaar en zakelijk bestuurTegelijkertijd met zijn loopbaan als advocaat was hij ook politiek actief voor de Republikeinse Partij. Zo was hij tijdens de regering van president Richard Nixon van 1970 tot 1973 (vice)directeur van Begrotingszaken, waarbij hij zich ontpopte tot een harde bezuiniger. Om die reden werd hij in Washington 'Cap the Knife' genoemd. Vervolgens was hij van 1973 tot 1975 minister van Gezondheid, Onderwijs en Welzijn.
Hierna stapte hij over naar het bedrijfsleven. In de periode 1975-1980 bekleedde hij een hoge functie bij Bechtel, de grootste bouwonderneming van de Verenigde Staten.
[bewerken] Minister van DefensieOp 21 januari 1981 werd hij opnieuw minister, ditmaal van Defensie, waarbij hij zijn visie op dit beleidsterrein deelde met president Reagan, die hem hierin dan ook volledig steunde.
Weinberger stond bekend als een fervent voorstander van een grote en sterke Amerikaanse legermacht. In dit kader wilde hij ook het aantal kernwapens drastisch uitbreiden en was hij geporteerd van het zogenoemde SDI-project (volledige naam: Strategic Defense Initiative), het peperdure ruimteschild dat raketaanvallen van de toenmalige Sovjet-Unie zou moeten tegenhouden en in de wandelgangen meestal naar de gelijknamige sciencefictionfilms het Star Wars-project werd genoemd. Om dit plan te realiseren moest alles wijken en werd er daarom op andere departementen bezuinigd.
Deze felle stellingname veroorzaakte de nodige botsingen met het Amerikaans Congres, alsmede met zijn collega George Shultz van Buitenlandse Zaken, die meer heil zag in overleg met de Sovjet-Unie.
Voorts was hij betrokken bij de Iran-Contra-affaire uit 1986 waarbij de Verenigde Staten in het geheim wapens leverden aan de fundamentalistisch-islamitische vijand Iran en de daarvoor ontvangen gelden doorsluisden naar de hen welgezinde Contra's, die in het Midden-Amerikaanse land Nicaragua tegen de linkse Sandinistische regering vochten.
De nasleep hiervan evenals allerlei budgettaire problemen, deden hem besluiten om op 23 november 1987 zijn politieke ambt voortijdig neer te leggen. Er zat echter nog een staartje aan het Iran-Contra-schandaal. Weinberger kreeg namelijk te maken met een strafrechtelijk onderzoek vanwege meineed, omdat hij niet de waarheid zou hebben gezegd over zijn aandeel in deze affaire. Tot een proces kwam het echter niet omdat de opvolger van president Reagan, George H.W. Bush, hem op 24 december 1992 presidentiële gratie verleende.
James Earl (Jimmy) Carter jr. (Plains (Georgia), 1 oktober 1924) is een Amerikaans oud-politicus van de Democratische Partij. Hij diende als de 39e president van de Verenigde Staten van 1977 tot 1981.
Carter was eigenaar van een pindaplantage in Georgia en gouverneur van die staat toen hij zich kandidaat stelde voor het federaal presidentschap. Voor de meeste Amerikanen was hij een onbekend gezicht. De baptist Carter maakte een betrouwbare indruk op veel Amerikanen, die na het Watergateschandaal genoeg hadden van de politici uit Washington. Maar door zijn halsstarrige houding ten opzichte van het Amerikaanse congres en het feit dat hij de problemen van het land niet onder controle kreeg, verloor hij in 1980 de verkiezingen van Ronald Reagan.
In 2002 werd Carter onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede.
Inhoud [verbergen]
1 Biografie
1.1 Presidentschap
1.2 Na zijn presidentschap
2 Kabinetsleden onder Carter
3 Onderscheidingen
[bewerken] Biografie[bewerken] Presidentschap
Menachem Begin, Jimmy Carter en Anwar Sadat in Camp David, 1978Carter erfde gigantische economische en financiële problemen van zijn Republikeinse voorgangers. De Unie zat door de Vietnamoorlog diep in de rode cijfers, terwijl het zelfvertrouwen van de bevolking zwaar was aangetast. De rentelasten in combinatie met de oliecrisis en de onwil van het bedrijfsleven om te investeren leidde tot een nieuw verschijnsel in de economie: stagflatie. Tijdens het mandaat van Carter werd het antwoord op dit probleem niet gevonden.
Meer succes had Carter in zijn buitenlands beleid. Binnen zijn ambtsperiode wist hij tussen de Egyptische president Anwar Sadat en de Israëlische premier Menachem Begin te bemiddelen tot een vredesverdrag. Dit resulteerde in de Camp David-akkoorden. Echter snel na dit succes, in Carters laatste ambtsjaar, werden in Iran 52 Amerikaanse burgers en militairen gegijzeld, in de Amerikaanse ambassade van Teheran. Deze gijzeling duurde 444 dagen.
In zijn buitenlandse politiek zag Carter het belang in van mensenrechten. Dit ging in tegen het beleid van de regering van Richard Nixon, die vaak een oogje dichtkneep bij bevriende regimes. De regering-Carter beëindigde de steun aan de lange tijd door de VS gesteunde dictator Somoza uit Nicaragua en gaf de nieuwe regering miljoenen aan steun.
De belangrijkste botsing tussen het belang van de mensenrechten en het eigenbelang van de VS ontstond door Carters banden met de Sjah van Iran. De Sjah was, sinds de Tweede Wereldoorlog, een sterke medestander van Amerika uit het Midden-Oosten. Zijn regime was echter bruut en onderdrukkend. Hoewel Carter de Sjah prees als een wijs en waardevol leider, heeft de VS niet ingegrepen toen er een volksopstand uitbrak tegen de monarchie van de Sjah.
De Sjah werd van de troon gestoten en verbannen. Velen hebben de afnemende Amerikaanse steun voor de Sjah sindsdien gezien als de voornaamste oorzaak van zijn snelle revolutie. Carter was in het begin bereid om de revolutionaire beweging te erkennen, maar zijn pogingen bleken tevergeefs.
In 1979 kreeg de Sjah politiek asiel en medische behandeling in de VS. Als reactie hierop belegerden Iraanse militanten de Amerikaanse ambassade in Teheran om vervolgens 52 Amerikanen te gijzelen en de uitlevering van de Sjah aan Iran te eisen, voor een rechtszaak en een executie. Ondanks het feit dat de Sjah later dat jaar de VS zou verlaten om in Egypte te sterven, duurde de gijzelingscrisis voort. Een mislukte bevrijdingsoperatie op 25 april 1980 maakte de Revolutionaire Gardes nog koppiger, en de kwestie domineerde zo het laatste jaar van Carters presidentschap. Volgens Carters Nationale Veiligheidsadviseur Zbigniew Brzeziński was de Sovjetinvasie van Afghanistan in december 1979 een antwoord op de Amerikaanse militaire aanwezigheid aldaar. Na de invasie kondigde Carter de Carter Doctrine aan, die inhield dat de VS geen andere mogendheid toe zouden laten controle te krijgen over de Perzische Golf. Andere reacties van Carter waren het verbod van de deelname van Amerikanen aan de Olympische Spelen van 1980 in Moskou en de herinvoering van de registratie voor dienstplicht.
Om de Sovjetbezetting van Afghanistan tegen te gaan startten Carter en Zbigniew Brzeziński een 40 miljard dollar kostend trainingsprogramma voor islamitische fundamentalisten in Pakistan en Afghanistan. Terugblikkend was dit een van de oorzaken van het ineenstorten van de Sovjet-Unie, maar, ironisch genoeg, wordt het ook gezien als oorzaak van de instabiliteit van post-Sovjet Afghaanse regeringen, die leidden tot de opkomst van de islamitische theocratie in de regio.
In 1980 verloor Jimmy Carter de presidentsverkiezingen van Ronald Reagan. Hij verdween, gezien de achterblijvende internationale spanningen zoals de gijzeling van de Amerikaanse ambassade in Iran, roemloos van het toneel. Ironisch was dat op de dag dat Carter vertrok als president de gijzelaars in Iran werden vrijgelaten. Later is wel beweerd dat de late vrijlating van de gijzelaars het gevolg was van een deal tussen de campagne van Reagan en de regering van Iran, maar deze theorie is nooit bewezen.
Kabinetsleden onder CarterKABINETSLEDEN MINISTERIE Periode Bijzonderheden:
Cyrus Vance Buitenlandse Zaken 1977 - 1980
Cecil Andrus Binnenlandse Zaken 1977 - 1981
Harold Brown Defensie 1977 - 1981
Juanita Kreps Economische Zaken 1977 - 1979
Michael Blumenthal Financiën 1977 - 1979
Joseph Califano G.O+W * 1977 - 1979 Vanaf 1980 Onderwijs eigen departement
Patricia Harris H+S.O * 197
In december 1998, fuseerde BP met American Oil Company (Amoco), waardoor "BP Amoco" ontstond. Na een jaar echter werd de naam weer gewijzigd in "BP", waarbij de afkorting niet meer voor British Petroleum staat. Sindsdien wordt veel geadverteerd met de slogan "Beyond Petroleum".
BP is wereldwijd nu in ongeveer 80 landen actief. In 2009 produceerde BP vier miljoen vaten olie per dag; dit is de som van aardolie en aardgas, maar dan omgerekend in olie equivalenten. De productie in de Verenigde Staten was iets meer dan 25% van het totaal. De reserves waren licht gestegen tot ruim 18 miljard vaten omdat BP meer olie en gas heeft gevonden dan geproduceerd. De grootste reserves liggen in de Verenigde Staten, met een aandeel van bijna zes miljard vaten, en in Rusland waar bijna vier miljard aanwezig is. Een groot deel van de ruwe olie wordt verwerkt in de eigen raffinaderijen die per dag 2,7 miljoen vaten ruwe olie kunnen verwerken. Wereldwijd heeft het bedrijf ruim 22.000 verkooppunten voor brandstoffen en 80.000 werknemers.[1] Op 31 december 2010 was de beurswaarde 136 miljard dollar.
Inhoud [verbergen]
1 Geschiedenis
1.1 1900 - 1955
1.2 Na 1955
2 BP in Nederland
3 BP in België
4 Ongelukken
4.1 Maart 2005 Raffinaderijramp in Texas City
4.2 Ramp met boorplatform Deepwater Horizon
5 Externe links
[bewerken] Geschiedenis[bewerken] 1900 - 1955Het bedrijf BP begon in mei 1901, toen William Knox D'Arcy toestemming kreeg van de sjah van Perzië om naar oliebronnen van het land te zoeken en deze te exploiteren. Deze oliebronnen werden gevonden in 1908. Deze waren de eerst aanzienlijke commerciële vondsten in het Midden-Oosten. Op 14 april 1909 werd de APOC, Anglo-Persian oil company gevormd om de bronnen te exploiteren. Het bedrijf groeide langzaam tot de Eerste Wereldoorlog, toen de Britse overheid wegens strategisch belang een controlerende taak verkreeg in het bedrijf gedurende de Eerste Wereldoorlog.
Vanaf 1917 werd de naam British Petroleum gebruikt, waarin de Britse overheid ondertussen 51% belangen had. Na de oorlog werd doorgegaan met de handel met Perzië, dit was de belangrijkste bezigheid van het bedrijf. Hieruit volgde de Anglo-Persian overeenkomst in 1919.
In 1931 werd, gedeeltelijk, door de economische gebeurtenissen van die tijd, het bedrijf Shell-Mex and Bp Ltd gevormd uit de BP marketing operations in het Verenigd Koninkrijk en Shell-mex Ltd. Dit bedrijf bleef handelen totdat Shell en BP uit elkaar gingen in 1975.
In 1932 werd de toestemming voor het exploiteren van het land naar olie door APOC beëindigd. Binnen een jaar werd deze beëindiging weer terug gedraaid. Hierbij verkreeg de Perzische overheid een groter deel van de winsten. In 1936 werd Perzië Iran en werd de APOC de AIOC, the Anglo-Iranian oil Company.
Na de Tweede Wereldoorlog werd door de AIOC en de Iraanse overheid in 1949 tot een nieuwe overeenkomst gekomen. In maart 1951 werd de pro-westerse premier Ali Razmara vermoord. In april 1951 kwam er een wet die de olie-industrie nationaliseerde. Verder werden de AIOC en de sjah gedwongen het land te verlaten.
De nationalisering werd door het AIOC tevergeefs aangevochten bij het Internationale Gerechtshof in Den Haag. De Britse overheid overtuigde de VS dat Iran langzaam werd beïnvloed door de Sovjet-Unie. Deze strategie van de Britse overheid was gekozen, omdat de VS midden in de Koude Oorlog zat. De VS werden overtuigd om de democratisch gekozen premier Mohammed Mossadeq af te zetten en de pro-westerse generaal Fazlollah Zahedi als premier te benoemen van Iran. Deze coup werd operatie Ajax genoemd. Door Mohammed Mossadeq werd gedacht dat nationalisering de enige manier was om de Britse exploitatie van Iraanse oliebronnen te voorkomen.
Op 19 augustus 1953 werd premier Mohammed Mossadeq gedwongen af te treden en werd vervangen door Zahedi en de sjah werd teruggeroepen. De AIOC werd de British Petroleum Company in 1954. BP bleef opereren in Iran tot de Islamitische Revolutie. Dit verlies van Iraanse bronnen werd opgevangen door grote investeringen buiten Iran.
Standard OilUit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
De eerste raffinaderij van Standard Oil in Cleveland Ohio, in 1899Standard Oil Company was een oliemaatschappij die in 1870 opgericht werd door de bekende Amerikaanse industrieel John D. Rockefeller (1839-1937) en een aantal partners.
Het bedrijf breidde zich snel uit, en wist al snel zijn belangrijkste concurrenten uit te schakelen. In 1868 was Standard Oil de grootste oliemaatschappij in de wereld. Het was een van de eerste multinationals.
Inhoud [verbergen]
1 De oprichting van het bedrijf
2 Monopolie
3 Opvolgers van Standard Oil
4 Externe links
[bewerken] De oprichting van het bedrijfNadat op 28 augustus 1859 de eerste olieraffinaderij in bedrijf werd genomen door "colonel" Edwin Drake in Titusville in het westen van Pennsylvania, werd het nabijgelegen Cleveland in Ohio snel een middelpunt van de nieuwe industrie.
In die stad stichtten op 10 januari 1870 John D. Rockefeller, zijn broer William Rockefeller, Samuel Andrews, Henry M. Flagler, (van Rockefeller, Andrews & Flagler), Stephen V. Harkness en O.B. Jennings, een vennootschap onder de naam Standard Oil Company, met een kapitaal van een miljoen dollar.
[bewerken] MonopolieIn 1872 wist Standard Oil door later omstreden tactische maatregelen alle competitie in Cleveland en later in het noordoosten van de Verenigde Staten uit te schakelen.
Om wetten te omzeilen die het doel hadden om de macht van grote bedrijven te beperken, organiseerde Rockefeller Standard Oil als een groep bedrijven die op papier zelfstandig waren, maar waarvan het bestuur werd overgedragen aan een Trust, een groep die de bedrijven bestuurde ten gunste van de aandeelhouders van de betrokken bedrijven. Deze organisatievorm werd later overgenomen door andere grote bedrijven in Amerika.
In 1897 trok John Rockefeller zich terug uit de Standard Oil Company of New Jersey, de holding company van de groep, maar bleef een belangrijke aandeelhouder.
Aan het einde van de 19e eeuw probeerde de Amerikaanse regering de ontwikkeling van deze trusts tegen te gaan om de concurrentie tussen bedrijven te bevorderen, en de consumenten te beschermen. Dit leidde to het aannemen van verscheidene antitrustwetten.
In 1909, spande het United States Department of Justice een gerechtelijk proces aan onder de Federale antitrustwet, waarna Standard Oil in 1911 in 34 bedrijven werd opgedeeld.
John Rockefeller had zich tegen die tijd al uit het bestuur van Standard Oil teruggetrokken, maar omdat hij een kwart van alle aandelen van de nieuwe bedrijven in bezit had, en deze aandelen over het algemeen al snel in waarde verdubbelden, maakte de ontbinding van Standard Oil hem de rijkste man ter wereld.
[bewerken] Opvolgers van Standard OilDe opgesplitste onderdelen van Standard Oil zijn nog steeds wereldspelers op het gebied van de olie industrie. Sommige takken zijn door fusies en overnames later weer samengevoegd. Voorbeelden zijn het grote ExxonMobil, ConocoPhillips en Chevron. Andere onderdelen zijn uiteindelijk terechtgekomen bij British Petroleum.
De olieramp in de Golf van Mexico was een grote milieuramp voor de zuidkust van de Verenigde Staten in het Macondo-veld. De ramp ontstond toen op het half-afzinkbare platfom Deepwater Horizon, eigendom van Transocean en geleaset aan oliemaatschappij BP, op 20 april 2010 een explosie plaatsvond na een blow-out. Daarbij vielen 11 doden en 17 gewonden. Tijdens bluspogingen zonk het platform, waarbij de boorstang brak.
Bijna drie maanden lang, tot 15 juli 2010, stroomde door een niet-functionerende eruptie-afsluiter (Engels: blowout preventer of BOP) de olie in zee. De Amerikaanse staten Louisiana, Florida, Alabama en Mississippi riepen de noodtoestand uit vanwege de olievervuiling die de zuidkust van de Verenigde Staten bedreigde.[1] President Barack Obama riep de olievervuiling uit tot nationale ramp.
Begin januari 2011 verscheen het rapport van de onderzoekscommissie die president Obama had ingesteld. Als hoofdoorzaak van de ramp werd hierin genoemd het streven van de betrokken bedrijven BP, Halliburton en Transocean om tijd en geld te besparen. [21] Wegens het gebruik van slecht cement wil BP een deel van de kosten op de firma Halliburton verhalen, die bovendien wordt beschuldigd bewijsmateriaal te hebben laten verdwijnen.
Dat BP - geliefd omwille van de slogan 'We care' - de hand niet omdraait voor vieze zaakjes, weten we zeker sinds er gewikileakt is dat BP een grote gasramp in Azerbeidzjan heeft weten te verzwijgen, mede doordat het bedrijf een ijzeren greep op het land zou hebben.
Door het geldspoor te volgen, kwam Ventura tot enkele schokkende conclusies. BP-Baas Tony Hayward verkocht zijn eigen aandelen een paar weken vóór de olieramp! Goed van hem, want anders waren die gekelderd en verloor hij een fortuin aan centjes. Nog los van het feit dat het vreemd is, dat een directeur de aandelen in zijn eigen bedrijf verkoopt, ruikt een dergelijke transactie naar voorkennis. Verboden bij wet en toch niet zeldzaam.
De BP-olieramp zou, net zoals enkele andere rampen, een groter doel dienen en bewust zijn uitgelokt. Enkele mensen en bedrijven hebben gigantisch veel verdiend door als bij wonder bepaalde transacties te doen. Zo kocht Halliburton, een energiebedrijf, 11 dagen vóór de BP olieramp, een groot schoonmaakbedrijf. U kunt al raden welk bedrijf werd ingezet om de olie op te ruimen. Uiteindelijk blijkt er namelijk meer te verdienen aan het schoonmaken van de olie dan aan het produceren en verhandelen ervan!
Cashen op de schoonmaak is niet het enige doel
Met alle gifstoffen die tegen beter weten in worden gebruikt, wordt een groot gebied onbewoonbaar… Laat dat net een gebied zijn dat vol geplant moet worden met olieboorinstallaties.
Het ecologische drama dat het dagelijks weglekken van miljoenen liters olie in de Golf van Mexico veroorzaakt is al niet in woorden te vatten, maar daar blijkt het niet mee op te houden. Obama heeft BP bevolen onmiddellijk te stoppen met z'n voornaamste wapen in de bestrijding van de olievlek: het besproeien met Corexit. Dat goedje blijkt niet eens goed te werken voor het verdunnen van de olie, en het is veel giftiger dan vermoed en tout court dodelijk voor al het leven in de oceaan. Het ergst van al: BP wist dat van dag één maar koos ervoor om het product te gebruiken uit winstbejag.
Kankerverwekkend, mutagenetisch en bijzonder toxisch
Corexit, zo blijkt, is in veel landen zelfs verboden, wegens aangetoond dat het kankerverwekkend, mutagenetisch (het verandert de genen van een organisme, of, om het simpel te stellen leidt tot mutaties bij vissen en zeedieren inclusief koralen) en het is bijzonder toxisch. Er zijn op z'n minst 12 andere middelen die veel effectiever en veiliger zijn. Waarom koos BP dan voor Corexit?
Rio Tinto is een Brits-Australische mijnbouwgroep. De groep is de combinatie van het Britse bedrijf Rio Tinto plc en het Australische Rio Tinto Limited. Belangrijke producten van het bedrijf zijn aluminium, diamant, goud, ijzererts en industriële mineralen. Deze delfstoffen worden wereldwijd bovengehaald. Rio Tinto heeft veel mijnen in Australië en Noord-Amerika maar is ook actief in Zuid-Amerika, Azië, Europa en Zuid-Afrika [1]. Rio Tinto is één van de grootste mijnbouwbedrijven ter wereld. In 2010 behaalde de groep een winst van 14,3 miljard dollar op een omzet van 60 miljard dollar.
BHP Billiton is het mijnbouwbedrijf dat in 2001 ontstond door de fusie van het Australische Broken Hill Proprietary en het Britse Billiton. Daarbij werd het grootste mijnbouwbedrijf ter wereld gevormd. Ondanks de fusie behielden beide onderdelen elk apart hun aandelenstructuur. BHP Billiton stelt wereldwijd ruim 40.000 mensen te werk op meer dan 100 locaties in 25 landen [2]. In 2011 was BHP Billiton het op 158 na grootste bedrijf ter wereld volgens de Fortune Global 500-lijst[3].
Billiton plc was een van oorsprong Nederlands bedrijf dat oorspronkelijk tin ontgon op het Indonesische eiland Billiton, vanwaar de naam. Het bedrijf groeide wereldwijd, zeker na de overname door Royal Dutch Shell in 1970.
De NV Billiton werd gevormd op 29 september 1860 in Den Haag. Twee maanden later verkreeg het bedrijf een ontginningsconcessie voor het eiland Billiton in Nederlands-Indië. Aldaar werden alle bestaande tinmijnen overgenomen. Het gedolven tin- en looderts werd in Nederland verwerkt. In de jaren 1940 werden ook bauxietmijnen geopend in Nederlands-Indië en Suriname.
In 1970 werd Billiton overgenomen door oliebedrijf Royal Dutch Shell. In de jaren 1990 werd de tin- en loodsmelterij in het Nederlandse Arnhem stopgezet. Dat decennium groeide het bedrijf wereldwijd. Billiton omvatte aluminiumsmelterijen in Zuid-Afrika en Mozambique, nikkelmijnen in Australië en Colombia, metaalmijnen in Zuid-Amerika, Canada en Zuid-Afrika, steenkoolmijnen in Australië, Colombia en Zuid-Afrika en aandelen in mijnen in Brazilië, Suriname, Australië en Zuid-Afrika.
In 1994 verkocht Shell zijn mijnbouwactiviteiten aan Gencor Limited in Zuid-Afrika. Gencor splitste in 1997 de mijnbouwactiviteiten van niet-edelmetalen af in een beursgang op de beurs van Londen onder de naam Billiton plc.
GeschiedenisN.V. Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij (Koninklijke Olie) werd opgericht in 1890 door Jean Baptiste August Kessler, Henri Deterding en Jhr Hugo Loudon. Met de steun van de Nederlandse overheid werd er in Nederlands-Indië geboord naar olie. Op Sumatra werd olie gevonden en vooral na de vondst van een grote oliebron bij Perlak in 1899 groeide de onderneming. In het jaar 1900 werd Henri Deterding bestuursvoorzitter en hij zou de koers van de onderneming de volgende 36 jaar bepalen.
Midden 19e eeuw werd in Londen door de gebroeders Samuel een zeeschelpenhandel opgezet. Aan het eind van de negentiende eeuw breidde het bedrijf zijn zaken uit naar de oliehandel. Het bloeiende handelshuis zocht toen ook naar een nieuwe naam voor het bedrijf. Omdat het nog voornamelijk lampolie en schelpen vervoerde werd het Shell Transport and Trading Company Ltd genoemd. Het lag voor de hand om een schelp als logo te nemen. In 1900 was dat een mosselschelp, maar vier jaar later zou dat veranderen in de schelp die we nu kennen: een Jakobsschelp met een geschulpte rand.[4]
In 1907 gingen Koninklijke Olie en Shell Co. een zeer nauwe samenwerking aan, zonder echter volledig te fuseren. Koninklijke Olie kreeg een belang van 60% in de Koninklijke/Shell Groep. Het Britse Shell kreeg een belang van 40%. De aandelen van de beide moedermaatschappijen werden nog altijd gescheiden verhandeld en het bedrijf had een bedrijfsstructuur met twee hoofdkantoren: één in Den Haag en één in Londen, maar het kantoor in Den Haag werd gezien als belangrijker. Unilever en Reed Elsevier kennen een vergelijkbare structuur.
Royal Dutch Shell was een van de Seven Sisters, de oliemaatschappijen die in het midden van de 20e eeuw, voor de oprichting van OPEC, de globale oliemarkt beheersten.
Eind 2004 kwam de aankondiging de duale structuur over boord te zetten. Binnen deze structuur hadden ‘De Koninklijke’ en ‘Shell Transport’ sinds 1907 de Koninklijke/Shell-groep gevormd. De oude structuur had het bijna een eeuw volgehouden, maar bleek aan het eind van haar Latijn. Ze werd niet flexibel genoeg gevonden voor het zakendoen in de vroege 21ste eeuw waarin beleggers meer transparantie en aanspreekbaarheid van de leiding eisen. Op 20 juli 2005 werd op de effectenbeurzen voor het eerst gehandeld in het aandeel Royal Dutch Shell. De Koninklijke/Shell Groep groeide daarmee uit tot één onderneming naar Brits recht: Royal Dutch Shell plc (plc staat voor public limited company, het Britse equivalent van de Nederlandse N.V.). Het bedrijf is gevestigd in één hoofdkantoor, in Den Haag. Royal Dutch Shell heeft nu één ‘single tier’ board die in meerderheid bestaat uit onafhankelijke non-executive Directors en die wordt voorgezeten door een non-executive Chairman (voorzitter).
[bewerken] Beursnotering[bewerken] Beursfonds Koninklijke Olie/ShellDe onderneming is gemeten naar beurswaarde één van de grootste ter wereld. De omvang van het bedrijf is zo groot dat het onvergelijkbaar is met andere aandelen op de Amsterdamse effectenbeurs. Het aandeel geldt als het vlaggenschip van de Nederlandse beurs. Beurshandelaren noemen de aandelen simpelweg de Olies. Ook heeft de onderneming lange tijd bekendgestaan als een weduwen- en wezenfonds; een veilige belegging waar geen spectaculaire prestaties van hoeven worden verwacht, maar wel een veilig jaarlijks dividend. De dividenduitkeringen zijn nog nooit in het bestaan van het bedrijf verlaagd of overgeslagen en altijd meegegroeid met de inflatie. Hoewel Royal Dutch Shell handelt in olie en afgeleide producten ervan, loopt de beurskoers van Shell, in tegenstelling tot wat veel beleggers denken, niet altijd mee met de olieprijs. Eind 2007 tot midden 2008 liep de prijs van een vat olie extreem op tot wel 150 dollar per vat, terwijl de koers van Royal Dutch Shell niet of nauwelijks opliep.
[bewerken] Aandeelhouderschap Nederlands Koninklijk huis
Toren Overhoeks, voormalig kantoor van het Koninklijke/Shell-Laboratorium in AmsterdamLange tijd is aangenomen dat het Nederlands Koninklijk huis een grote aandeelhouder was van Koninklijke Olie. De Oranjes zouden met een belang van meer dan 5 procent een miljardenfortuin hebben. In de jaren negentig werden aandeelhouders met een belang van meer dan vijf procent in een onderneming verplicht zich te melden. Omdat niemand van het huis van Oranje zich heeft gemeld, lijkt het dat ze minder dan vijf procent hebben. Maar het aandelenbezit kan ook verspreid zijn en niet bij één persoon rusten.
[bewerken] Schandalen[bewerken] Schandaal omtrent oliereservesIn 1996 reorganiseerde Cor Herkströter en introduceerde het nieuwe Shell. Een belangrijk element in dat nieuwe Shell was, dat iedere werknemer de beste in zijn groep moest willen zijn en toch goed diende samen te werken. Het bijbehorende systeem van bonussen in nieuwe werkwijze veroorzaakte dat veel werknemers hun aandacht richtten op persoonlijk voordeel. Begin 2004 kwam aan het licht dat managers voor hun bonus de bewezen oliereserves van Shell veel te hoog hadden ingeschat. Shell maakte bekend dat de bewezen reserves van olie en gas twintig procent lager waren dan aangenomen. De olie- en gasreserves die in de boeken stonden waren niet allemaal daadwerkelijk bewezen winbaar. Volgens de regels van de Amerikaanse beurstoezichthouder de SEC mogen alleen de olievondsten worden opgenomen die met een investeringsplan in de praktijk rendabel te exploiteren zijn. Proefboringen alleen mogen niet de basis vormen van de hoeveelheid oliereserves. Deze regels moeten beleggers beschermen tegen olieconcerns die de zaken te rooskleurig voor kunnen stellen. Bij Shell ontbraken adequate interne controles om op een juiste manier met de schattingen van de olie- en gasvoorraden om te gaan. Na onderzoek van de onbewezen voorraden is een derde als voorraad geschrapt en twee derde teruggekeerd in de boeken als bewezen voorraden. Van bewuste fraude en misleiding is overigens geen sprake geweest.
Shell oliedepot in Kowloon, Hong KongBij de bekendmaking van de lagere olie- en gasvoorraden daalde de beurskoers acht procent. Dat was een schok voor de markt omdat het weduwen- en wezenfonds als uiterst betrouwbaar bekendstond. Het bedrijf werd maar liefst 12 miljard euro minder waard. Door de omvang van het bedrijf is dat verlies in absolute zin het grootste verlies ooit op de Amsterdamse beurs van een bedrijf.
De affaire leidde uiteindelijk tot het vertrek van de toenmalige bestuursvoorzitter Philip Watts en het hoofd van "exploratie en productie", Walter van de Vijver. Daarna werd er in 2005 aangekondigd dat de organisatiestructuur werd vereenvoudigd. Koninklijke Olie en Shell Transport and Trading gingen op in Royal Dutch Shell plc, waarvan 60% van de aandelen voor aandeelhouders van de Koninklijke zijn en 40% voor de aandeelhouders van Shell Transport. Den Haag werd definitief het wereldwijde hoofdkantoor van Shell na de transformatie. Jeroen van der Veer bleef bestuursvoorzitter na het samengaan van de Raden van Bestuur van beide bedrijven. Op 20 juli 2005 fuseerden de bedrijven en bestaat Shell onder de namen Royal Dutch Shell en Koninklijke Nederlandse Shell.
[bewerken] Schandaal omtrent schikking reservesIn april 2007 werd bekendgemaakt dat de Shell een schadevergoeding zal betalen van in totaal 352,6 miljoen dollar aan de Europese beleggers die tussen 8 april 1999 en 18 maart 2004 aandelen gekocht hebben van de onderneming. De begindatum van deze termijn is gekozen omdat destijds de onzorgvuldigheden met de reserves zijn begonnen. Per aandeel komt de schadevergoeding uit op ongeveer 10 dollarcent, afhankelijk van het aantal aanmeldingen. De Amerikaanse beleggers zullen hetzelfde voorstel ontvangen. Met de Vereniging van Effectenbezitters is overeengekomen dat particuliere gedupeerden ongeveer 100 euro basisschadevergoeding ontvangen, ongeacht het aantal aandelen dat men destijds in bezit had[5].
[bewerken] Bekende oud-werknemersHendrikus Colijn, politicus en leider van de ARP
Wouter Bos, minister van Financiën en PvdA-leider
Frits Bolkestein, VVD-leider
Rein Willems, Eerste Kamerlid CDA
Roald Dahl, een Britse schrijver
Jimmy Carr, een Britse comedian
GasTerra is een afsplitsing van de Nederlandse Gasunie.
In 1959 werd door de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) aardgas gevonden in Groningen bij Slochteren. De productie uit dit veld kwam op gang in 1963. De Nederlandse Gasunie werd in datzelfde jaar opgericht als verkooporganisatie van het Nederlandse aardgas. In een periode van 10 jaar bouwde de Gasunie een groot gas transportnetwerk. Na deze bouwperiode waren bijna alle Nederlandse huishoudens op het gasnet aangesloten en belangrijke exportcontracten afgesloten met Duitsland, België, Frankrijk, Zwitserland en Italië.
De Europese Unie is al vele jaren bezig met de liberalisering van de Europese gasmarkt. Een van de onderdelen is het bewerkstelligen van een onafhankelijk gastransportnet, waar iedere aanbieder gelijke kansen heeft om gas naar de markt te brengen en de concurrentie op die markt te bevorderen. Hiervoor zijn Europese richtlijnen opgesteld. Als gevolg hiervan is sinds 1 juli 2005 het gashandelsbedrijf GasTerra afgesplitst van Gasunie. Voortaan houdt de N.V. Nederlandse Gasunie, voor 100% in handen van de Staat der Nederlanden, zich bezig met het transport en de opslag van aardgas, en GasTerra met de gaslevering en -handel.
Bij de splitsing zijn de aandeelhouders van het bedrijf niet veranderd. GasTerra heeft als aandeelhouders gehouden Shell (25%), ExxonMobil (25%) en de Staat der Nederlanden (50%, waarvan direct 10% en indirect via Energie Beheer Nederland 40%)[1].
Verder neemt ExxonMobil voor 50% deel in de Nederlandse Aardolie Maatschappij en heeft in een joint venture met DSM een LDPE-fabriek in Geleen.
In 2007 heeft DSM helemaal afscheid genomen van de bulkchemie. De onderneming legt zich nu toe op producten die toepassingen vinden in, onder andere, de voedingsmiddelenindustrie, de gezondheidssector, automobielindustrie, verf en bouw.
In de 21e eeuw is de focus meer komen te liggen op de opkomende markten, waaronder China en India.
In januari 2012 maakte DSM bekend samen met het Amerikaanse bedrijf POET te investeren in een fabriek voor de productie van bio-ethanol uit maiskolven, bladeren en stengels die op de akkers achterblijven na de oogst. DSM levert zo’n 30 enzymen en een unieke gistsoort om de plantenresten in ethanol om te zetten. De fabriek zal worden gebouwd in in de Amerikaanse staat South Dakota en de eerste productie wordt in het tweede halfjaar van 2013 verwacht. De productiecapaciteit wordt zo'n 75 miljoen liter op jaarbasis. Het betreft een totale investering van 250 miljoen dollar; gelijk verdeeld over de twee joint venture partners. Partner POET is een van de grootste producenten van ethanol en met 27 fabrieken realiseert de onderneming een omzet van ruim 5 miljard dollar[2].
Sabic werd in 1976 opgericht. Eén van de doeleinden was om het aardgas, dat vrijkwam op de Saoedische olievelden en tot dan toe werd afgefakkeld, in te zetten voor de productie van kunststoffen. Aldus ontstond onder meer een reusachtig chemisch complex in Jubail. Het bedrijf ging joint-ventures vanaf eind jaren '70 van de 20e eeuw, eerst met kleinere ondernemingen uit Taiwan en Japan, later ook met de chemiedochters van ExxonMobil en Shell, alsmede met Sinopec. Vervolgens werden ook tal van overnames gedaan, waarvan de petrochemische activiteiten van DSM in 2002 en de chemische divisie van General Electric in 2007. Op deze wijze trad men in de wereld van de hoogwaardige kunststoffen.
Het bedrijf is sterk groeiende en in 2009 was het qua omzet reeds het in vierde chemieconcern ter wereld. Slechts BASF, Dow Chemical en ExxonMobil zijn groter, het Chinese Sinopec staat op de vijfde plaats.
De Dow Chemical Company is een van de grootste internationale chemische bedrijven in de wereld. Het werd in 1897 opgericht door de Amerikaan Herbert H. Dow, aanvankelijk onder de naam Dow Process Company – het "Dow Process" was een door hem ontwikkeld proces om broom uit pekel te winnen door elektrolyse – die hij twee jaar later zou veranderen in The Dow Chemical Company nadat hij het bedrijf had verplaatst van Cleveland (Ohio) naar Midland (Michigan). Daar is sindsdien het hoofdkwartier van het bedrijf gevestigd.
Aanvankelijk was Dow Chemical vooral actief in de halogeenchemie (broom en chloor en hun verbindingen), maar het bedrijf diversifieerde snel zijn productgamma; gedurende Wereldoorlog I ging het onder meer synthetisch indigo (verfstof), fenol voor explosieven, en magnesium produceren. Tetraethyllood om de klopvastheid van benzine te verhogen werd samen met General Motors ontwikkeld in 1921. In de jaren 1930 begon het bedrijf met de productie van polymeren (ethylcellulose in 1935 en polystyreen in 1937).
Tijdens Wereldoorlog II richtte Dow samen met Corning Glass de joint venture Dow Corning op om siliconen te produceren voor militair (en later ook civiel) gebruik. Na de oorlog breidde het bedrijf zijn activiteiten over de hele wereld uit. Toen het in 1999 het in moeilijkheden verkerende Union Carbide overnam, werd het het tweede grootste chemiebedrijf in de wereld, na DuPont. Het is de grootste producent ter wereld van plastics. Dow is verder ook in de Agrosciences, Chemicals and Performance Chemicals en Automotive actief.
Dow Chemical heeft chemische complexen in Nederland waarvan die in Terneuzen en Delfzijl (polyurethaanfabriek) verreweg de grootste zijn. Verder staat er een polymerenfabriek in Tessenderlo, België. Overigens heeft Dow wereldwijd complexen, waarvan de grootste in de USA (Freeport) staan. Verder heeft het chemische concern nog productiesites in Stade, Rheinmunster en Tarragona.
Het bedrijf is niet onbesproken: tijdens de Vietnamoorlog produceerde het voor het Amerikaanse leger napalm en het herbicide Agent Orange. Ook het feit dat het bedrijf na de overname van Union Carbide alle aansprakelijkheid afwees voor de chemische ramp in een fabriek van Union Carbide in Bhopal (1984) lokte veel protest uit.
De omstreden chemicus Alexander Shulgin begon zijn carrière bij Dow Chemical.
In 1954 werd Shulgin doctor in de biochemie. Hierna heeft hij postdoctoraat psychiatrisch en farmacologisch onderzoek gedaan in San Francisco. In het begin van de jaren 60 werd hij werknemer bij Dow Chemical. Nadat Alexander in 1960 voor het eerst mescaline, een soort fenylethylamine, had geprobeerd, begon hij andere stoffen uit deze chemische klasse te synthetiseren. Hij heeft honderden stoffen onderzocht op hun psychoactieve werking. Tevens heeft hij een nieuwe methode ontwikkeld om MDMA te synthetiseren. Hij is een groot voorstander van het gebruik van MDMA bij psychotherapie.
Begin 1930 is de magneetband uitgevonden. Deze techniek wordt nog steeds toegepast bij cassette- en videobanden.
Van 1932 t/m 1951 is BASF onderdeel van IG Farben, in deze hoedanigheid zijn er vele producten voor nazi-Duitsland gemaakt waaronder Zyklon B e.a.
IG Farben (een acroniem voor Interessen-Gemeinschaft Farbenindustrie AG) was een Duits bedrijf dat een groot aantal chemische bedrijven onder zich had. IG Farben was ontstaan tijdens de Eerste Wereldoorlog en had tijdens de naziperiode in Duitsland bijna een volledig monopolie op de chemische industrie in Duitsland.
Het Duitse woord Farbe staat voor kleur of verfstof. Voordat de Eerste Wereldoorlog begon, had de Duitse verfindustrie bijna de hele wereldmarkt in handen. Met het samenvoegen van de vele bedrijven trachtte de Duitse industrie weer greep op de markt te krijgen.
[bewerken] Nationaalsocialistische tijdIn het begin produceerden de samengevoegde bedrijven inderdaad verfstoffen. Maar al snel deden meer en meer bedrijven aan de geavanceerde chemie. Tijdens het nationaalsocialistische regime in Duitsland werkte IG Farben nauw samen met de NSDAP, Hitlers politieke partij. Zo werd bijvoorbeeld het gif Zyklon B geproduceerd, dat de nazi's gebruikten om op grote schaal Joden en politieke tegenstanders uit de weg te ruimen. IG Farben hield het patent op Zyklon B, maar het werd geproduceerd door Degesch (Deutsche Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung, in vertaling 'Duitse maatschappij voor de bestrijding van schadelijke planten en dieren'), waar IG Farben een belang van 42.2% in had. Ook zaten er managers van IG Farben in het bestuur van Degesch.
IG Farben maakte op grote schaal gebruik van dwangarbeid, op het hoogtepunt werkten er zo'n 83.000 mensen onder dwang bij een fabriek nabij Auschwitz, waar onder meer synthetische olie en rubber werd geproduceerd.
IG-Farben was het ware geesteskind van de Rothschilds (door de Warburg-connectie), en vormde een zeer machtig kartel. De oorspronkelijke bezielers van het IG Farbenproject waren echter Carl Bosch (neef van de nu nog bekende elektronicafabrikant Robert Bosch die ook financiële sponsor was van de NSDAP) en Carl Duisberg.
In 2006 werkten er ongeveer 106.000 mensen en behaalde het een omzet van 28,95 miljard euro. De aspirine is een van de meest bekende Bayer-producten. In Nederland is een aspirine voor veel mensen het synoniem voor een pijnstiller. Ook heroïne en mosterdgas zijn door Bayer ontwikkeld.
De Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij of afgekort NSDAP (Duits: Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) was de naam van de partij die op 24 februari 1920 ontstond uit de Duitse Arbeiderspartij (Duits: Deutsche Arbeiterpartei) (DAP). De NSDAP groeide uit tot een nationaalsocialistische partij met extreem-rechtse en extreem racistische denkbeelden met als boegbeeld Adolf Hitler. De partij kwam in 1933 in Duitsland aan de macht door verleidelijke propaganda die appelleerde aan het ressentiment onder de Duitse bevolking en door terreur tegen en intimidatie van politieke tegenstanders. Tot de eerste regeringsdaden behoorden de beknotting van de vrijheid van meningsuiting en het verbieden van andere politieke partijen.
De term Thule, ontleend aan het uit de oudheid bekende Ultima Thule, het uiterste Noorden, slaat op Nordisch (Germaans) of zuiver/puur Nordisch. Zo'n 1500 Duitsers waren uiteindelijk lid van het Thule-Gesellschaft. De organisatie zelf was geformeerd als een vrijmetselaarsloge[1] en dankzij het aanzienlijke kapitaal van Von Sebottendorf kon men vergaderen in het prestigieuze hotel Vier Jahreszeiten in München. Als embleem koos het Gesellschaft het hakenkruis (swastika). Tijdens de Beierse Revolutie hield men zich koest, wat echter niet verhinderde dat het inderhaast bijeengetrommelde leger van de radenrepubliek enkele van haar leden gijzelde toen de vrijkorpsen met geweld een einde maakten aan de Beierse radenrepubliek. Uiteindelijk vonden de gijzelaars toch de dood. Nadat rechtse krachten in de loop van 1919 geheel Beieren in hun macht hadden kwam het Thule-Gesellschaft tot ontplooiing.
In het begin van 1919 zocht een prominent lid van het Thule-Gesellschaft, Karl Harrer contact met de Politischer Arbeiterzirkel van Anton Drexler. Dankzij de (beperkte) financiële steun van het Thule-Gesellschaft kon men reeds op 5 januari 1919 de Deutsche Arbeiterpartei oprichten. Datzelfde jaar werd Adolf Hitler lid van deze partij en vormde die om tot de NSDAP.
De Amerikaanse president Woodrow Wilson gaf aan het eind van de Eerste Wereldoorlog met zijn Veertien Punten de aanzet tot de vorming van de Volkenbond.[4] Na de oprichting van de Volkenbond in 1919 werden behalve de overwinnaars van de Eerste Wereldoorlog ook de neutrale mogendheden tot de organisatie toegelaten. Echter, omdat het Verdrag van Versailles niet geratificeerd werd door het Amerikaanse Congres, traden de Verenigde Staten van Amerika niet toe tot de Volkenbond. Duitsland en bolsjewistisch Rusland (later: de Sovjet-Unie) werden aanvankelijk geweerd, en pas na het Verdrag van Locarno toegelaten.
Hitlers Duitsland volgde in 1936 al snel dat voorbeeld, gesteund door 90% van de bevolking. De weg lag open voor de bezetting van het Ruhrgebied, de Anschluss en de inval in Polen. Telkenmale bleek de Volkenbond te zwak om de vrede te bewaren. Ingestelde sancties, zoals een verbod van olieleveranties aan de verdragsschender, bereikten niet de gewenste gehoorzaamheid. De landen konden namelijk nog steeds rekenen op olie uit de Verenigde Staten, dat geen lid was van de bond.
et bankroet van de BCCI is het grootste uit de geschiedenis. De schattingen van het tekort schommelen tussen 5 en 20 miljard dollar, het eindcijfer zal dichter bij de hogere dan bij de lagere schatting liggen. Fraude, medeplichtigheid van de overheid, onvoldoende en incompetente openbare controle, omkoperij, corruptie: alle elementen van het bankroet verheffen de zaak tot een schandaal dat een reeks essentiële trekken van het huidige kapitalisme samenvat. Sinds een halve eeuw leeft de internationale kapitalistische economie in een klimaat van permanente inflatie. Het gaat essentieel om een inflatie van bankgelden en bankkredieten, dus van schulden. De westerse economie vlotte naar de welvaart op een oceaan van schulden. Alleen al de in dollars opgenomen schuld bereikt vandaag de astronomische som van tienduizend miljard. Daar komen dan nog de schulden bij opgenomen in andere munten.
Waar kwam het ‘legitieme’ geld vandaan? Behalve van de heerser van het emiraat Aboe-Dhabi, sjeik Zayed, kwam het van een massa kleine spaarders, vooral in Pakistan, Groot-Brittannië, het Midden-Oosten en Hongkong. Wie waren de profiteurs van de leningen tegen geringe retire of van de geschenken? Grote lui zoals de breeders Gokal, eigenaars van een grote scheepvaartonderneming, en de Saoedische zakenman Chair Pharaon (beiden kregen een half miljard dollar), de families Ibrahim, Bin Mahfouz en N.M. Hammoud (elk meer dan 125 miljoen dollar), Kamal Adham, de chef van de Saoedische geheime dienst (meer dan 300 miljoen dollar), en anderen. Maar zelfs nog hogeren, zoals de Panamese president Noriega en de Filippijnse president Marcos, werden geholpen. Uiteraard kwam er zwart geld van die kant naar de BCCI. Maar de BCCI speelde tezelfdertijd een bemiddelende rol om corrupte heersers te helpen, en geld uit de staatskas naar hun privé-rekeningen in het buitenland over te hevelen.
De regel was dus: de rijken worden rijker door daadwerkelijke onteigening van de minderbedeelden. De kleine spaarders zijn een belangrijk gedeelte van hun centjes kwijt. De hoge pieten hebben hun fortuin vermeerderd. Maar is dat niet de normale gang van zaken in de ‘vrijemarkteconomie’ onder het kapitalisme? Waarom hebben zo vele kleine spaarders hun geld in die nieuwe bank belegd? Misschien omdat de BCCI, om concurrentieredenen, een lichtjes hogere rente beloofde. Maar hoofdzakelijk omdat hij het toeliet twee taboes te omzeilen: in Pakistan en in het Midden-Oosten het taboe van het (woeker)renteverbod vanwege de door fundamentalistische moslims geïnspireerde autoriteiten; in Groot-Brittannië het racistisch taboe van de grote banken tegen gemakkelijke leningen aan kleine zakenlieden afkomstig van het Indiase subcontinent.
De oprichting van de BCCI is dus een episode in de opkomst van een ‘nieuw’ bank- en financieringskapitaal, afkomstig uit de minder arme landen van de Derde Wereld, om, onafhankelijk van het ‘nude’ imperialistisch kapitaal, een eigen plaats onder de kapitalistische zon te veroveren. Maar het doet dit met in het belang van de volkeren van de Derde Wereld, maar in zijn eigen egoïstisch klassenbelang: door de minderbedeelden van het eigen volk te plunderen. De oprichters van de BCCI zijn Pakistaanse bankiers en magnaten zoals Abedi. Maar het BCCI-schandaal beantwoordt ook aan een ander aspect van de internationale kapitalistische concurrentie. Groot-Brittannië is zijn voormalige, na 1918 gevestigde hegemonie over het Midden-Oosten aan de VS kwijtgeraakt. De enige uitzondering vormen de Golfemiraten, geleid door sjeik Zayed, die een bevoorrecht wingewest voor Britse uitvoer en beleggingen blijven.
De BCCI was de bank van de emiraten. Daarom knepen de Bank van Engeland en de Britse regeringen een oogje dicht wanneer zij inlichtingen kregen over de twijfelachtige activiteiten en het onsolide karakter van de BCCI, het ging om belangen van het Britse kapitaal die in de tientallen miljarden lopen.
Om een grof centje bij te verdienen, en de Amerikaanse, Franse, Duitse en Italiaanse concurrenten een been te lichten, is men bereid Saddam Hoessein te helpen zijn gifgassen en zijn reuzenkanon te ontwikkelen. De anderen handelen trouwens op dezelfde manier.
Er is maar een lichtstraal in dit sombere tafereel. Velen zijn corrumpeerbaar of corrupt. Maar met allen. Je kunt niet miljoenen mensen omkopen, het middlemanagement van de BCCI was corrupt. De massa kleine bankbedienden waren het niet. De linkse Labour-volksvertegenwoordiger Tony Benn kreeg lang voor het BCCI-bankroet talrijke brieven van zulke bedienden, die op de illegale activiteiten van de bank wezen. Hij heeft ze naar de bevoegde overheid doorgestuurd. Er werd niet gehandeld. Velen van die brieven gingen zelfs ‘verloren’.
Wanneer de bedienden een inzage- en controlemacht in alle bankoperaties krijgen, dan kunnen zich zulke schandalen niet meer voordoen. Dat is de uitweg uit de miserie, zowel van het staatsdespotisme in het Oosten als van het despotisme van de rijkdom in het Westen.
Om een grof centje bij te verdienen, en de Amerikaanse, Franse, Duitse en Italiaanse concurrenten een been te lichten, is men bereid Saddam Hoessein te helpen zijn gifgassen en zijn reuzenkanon te ontwikkelen. De anderen handelen trouwens op dezelfde manier.
De rijkdom van die top-criminelen is zo omvangrijk (een van hen behoort reeds tot de tien rijkste gezinnen ter wereld) dat hun bekwaamheid om bijna iedereen om te kopen bijna onbegrensd is. Prinsen, regeringshoofden, rechtse en ‘linkse’ politici, filantropen: wie kan aan de verleiding weerstaan, wanneer het geld dikwijls voor goede doeleinden wordt aangeboden zoals bijvoorbeeld voor humanitaire hulp aan de Derde Wereld door de BCCI? De groeiende criminalisering van het laatkapitalisme houdt ook verband met het toenemend gewicht van de geheime diensten en de wapenhandel in onze maatschappij. Er ontstaat een speciaal milieu van illegale wapenhandel waaraan kruisvaarders van de Koude Oorlog en terroristen zij aan zij deelnemen. Meer en meer operaties van geheime diensten gebeuren trouwens in overtreding van grondwet en wet. De BCCI wordt ervan beschuldigd gelijktijdig operaties van Arabische terroristen en onwettige operaties van de CIA (soms in samenwerking met Israëlische organisaties), zoals de financiering van de contra’s in Nicaragua en van de burgeroorlog in Afghanistan, te hebben geholpen. In die demi-monde waren onder andere de vroegere minister van Defensie van de VS Clifford en de chef van de geheime dienst van Saoedi-Arabië betrokken.
Hoewel George W. Bush' Texaanse olie-avonturen financiële miskleunen waren, kregen zijn geldschieters hun investeringen terug met behulp van een aantal fusies en het uitwisselen van aandelen. Hij veranderde de naam Arbusto in Bush Exploration en het bedrijf fuseerde in 1984 tot Spectrum 7 Energy Corporation.
Tenslotte ging Bush' oliemaatschappij op in Harken Energy, een bedrijf met Dallas als thuisbasis. In 1986 trad Mr. Bush toe tot de directie van Harken en hij kreeg 212.000 aandelen van het bedrijf. Bush maakte gebruik van zijn connecties met het Witte Huis om voor het weinig bekende Harken Energy een lucratief contract binnen te halen met de regering van Bahrein in het Midden-Oosten. Op 20 juni 1990 verkocht Bush zijn aandelen van Harken voor 848.000 dollar en betaalde de lening af die hij aangegaan was om een klein aandeel in de Texas Rangers te kopen. David Edwards, een goede vriend van Bill Clinton en een vroegere medewerker van Stephens Inc. trad als makelaar op in de transactie met Bahrein. Vlak nadat Bush zijn aandelen Harken verkocht had belandden ze in een vrije val toen Saddam Hoessein Koeweit binnenviel. Volgens verschillende criticasters werd de jonge Bush vooraf door zijn vader getipt over een aanstaande Golfoorlog.
Voordat de aandelen instortten echter had George W. Bush wonderen verricht voor Harken Energy. Door het gebruik van de familienaam Bush speelde hij het klaar de broodnodige kapitaalinvesteringen voor het ploeterende bedrijf bij elkaar te krijgen. George W. Bush reisde naar Little Rock voor een vergadering met Jackson Stephens, een machtige magnaat uit Arkansas die de jonge Bill Clinton financieel steunde bij zijn verkiezingscampagne aldaar. Eerst verwierf hij bekendheid als fondsenwerver voor president Jimmy Carter. Stephens zat ook tot over zijn oren in het BCCI-schandaal doordat hij meewerkte aan de overname van de First American Bank in Washington door de corrupte bank.
Jack Stephens behoefde geen introductie bij de jonge George W. Bush. Zijn echtgenote, Anne Stephens leidde in 1988 de presidentscampagne van de vice-president George Bush in Arkansas. Stephens Inc., Stephens makelaarsbedrijf met goede connecties, doneerde 100.000 dollar aan een diner om fondsen voor Bush te werven, in 1991. Toen George W. Bush in 2000 de betwiste verkiezingen in Florida won, leverde Jack Stephens een wezenlijke financiële bijdrage aan Bush' inauguratie. Nog niet zo heel lang geleden, op 11 april 2001, speelde de voormalige president Bush nog een partij golf met Jack Stephens op de Jack Stephens Youth Golf Academy in Little Rock. "Jack, we zijn zeer op je gesteld", vertelde de vroegere president Stephens, "en we zijn erg dankbaar voor wat je gedaan hebt."
Misschien bedankte de vroegere president hem voor het geld dat Stephens schonk voor de jonge George W. Bush. Stephens regelde een investering ter waarde van 24 miljoen dollar van de Union des Banques Suisses. Deze Zwitserse bank had een minderheidsaandeel in de Banque de Commerce et de Placements, een dochteronderneming in Genève van BCCI. Zowel Stephens als Abdullah Taha Bakhsh, een steenrijke Saoedische investeerder in onroerend goed met uitstekende connecties, ondertekenden de financiële transactie. Ze werd betaald door een samenwerkingsverband tussen de Union Bank of Switzerland en zijn tak van BCCI in Genève.
Zodoende bracht de BCCI-connectie George Bush in verband met de Saoedische bankier Khaled Bin Mahfouz. Mahfouz, die in Arabische kringen bekend staat als de 'schatmeester van de koning', bezat tussen 1986 en 2000 twintig procent van BCCI. Mahfouz is geen onbekende van de familie Bush. Hij was een van de grote investeerders in de Carlyle Group, een consortium dat investeert in de defensie-industrie en dat uitgebreide connecties heeft met de elite van de Republikeinse Partij. De voormalige president Bush was voorheen lid van de raad van bestuur van het bedrijf, en George W. Bush bezat Caterair-aandelen, een dochteronderneming van Carlyle. Sami Baarma, een invloedrijke factor in de Prime Commercial Bank of Pakistan, die het eigendom is van Mahfouz, is lid van de internationale adviescommissie van de Carlyle Group.
President Bush is zich er zeker van bewust dat zijn voormalige Saoedische suikeroom nog steeds financiële ondersteuning biedt aan het terroristennetwerk van Osama Bin Laden. In 1999 meldde USA Today, dat Khaled bin Mahfouz en andere schatrijke Saoediërs, een jaar na Bin Laden's aanvallen op Amerikaanse ambassades in Afrika, elk jaar tientallen miljoenen dollars overmaakten op Bin Laden's bankrekeningen. Vijf Saoedische topzakenmensen gaven de National Commercial Bank opdracht om privé kapitaal en 3 miljoen dollar die ontvreemd werden van een Saoedisch pensioenfonds over te schrijven naar de Capitol Trust Bank in New York. Het geld werd op de rekening gezet van de Islamic Relief en de Blessed Relief, islamitische liefdadigheidsorganisaties in de VS en Groot-Brittannië die dekmantels vormen voor Osama Bin Laden.
De Capitol Trust bank wordt geleid door Mohammad Hussein al-Amoudi. Zijn advocaat is Vernon Jordan, een zwaargewicht binnen de Democratische Partij en een intieme vriend van Bill Clinton en Monica Lewinsky. Abdullah Taha Bakhsh, de Arabier die 25 miljoen dollar in contanten injecteerde in George W. Bush' Harken Energy gaf Talat Othman het beheer van zijn belang van 19,6 procent in Harken Energy. Othman, een geboren Palestijn is de voorzitter en hoofddirecteur van Dearborn Financial Inc., een investeringsmaatschappij uit Arlington Heights in Illinois.
Bakhsh verwierf ook een aandeel van 9,3 procent in Worthen Banking Corporation, de bank uit Arkansas die bestuurd wordt door Jack Stephens. Abdullah Bakhsh' aandeel hield het identieke percentage in als het aantal aandelen dat verkocht werd door Mochtar Riady, de peetvader van de welvarende Indonesische familie die nauwe banden onderhoudt met de Chinese communisten, Bill Clinton en de evangelist Pat Robertson. Bakhsh wordt vertegenwoordigd door Roger & Wells, een Republikeins advocatenbureau met goede connecties waarvan de vroegere minister van Buitenlandse Zaken William P. Rodgers een van de partners is.
De onafhankelijke onderzoeksjournalist David Twersky berichtte in de vroege jaren '90 dat Othman een plaats had in de raad van bestuur van Harken, en dat hij tot driemaal toe een ontmoeting had met president George Herbert Walter Bush in het Witte Huis. Othmans eerste bezoek aan president Bush, georganiseerd door stafchef John Sununu, vond plaats in augustus 1990, enkele dagen na Saddam Hoessein's invasie van Koeweit.
Tot op de dag van vandaag bestaat er een Arabisch-Texaanse connectie.Khalid Bin Mahfouz die zowel George W. Bush als Osama Bin Laden financieel steunde bezit nog steeds een paleisachtig optrekje in het Texaanse Houston. Ook de voormalige president George Bush is woonachtig in Houston. James Bath, de Texaanse politieke vertrouweling van George W. Bush verkreeg in 1990 een lening ter hoogte van 1,4 miljoen dollar van Mahfouz. Bath en Mahfouz waren samen met de voormalige minister van Financiën John Connally mede-investeerders in de Houston Main Bank. Tevens was Bath de directeur van Skyway Aircraft Landing, een Texaanse chartermaatschappij die officieel gevestigd is op de Kaaimaneilanden. Volgens rapporten die in de vroege jaren '90 gepubliceerd werden was Bin Mahfouz de werkelijke eigenaar. Toen Salem Bin Laden, Osama's broer, in 1998 overleed, ging zijn belang in de luchthaven Houston Gulf over op Bin Mahfouz. Sinds Osama Bin Laden's bloedige aanvallen op Amerika van 11 september, is de federale regering snel in actie gekomen om de bankrekeningen die verband houden met Osama Bin Laden, Khalid Bin Mahfouz en een rits islamitische liefdadigheidsinstellingen te bevriezen. Misschien zouden federale agenten ook de financiële tegoeden van de familie Bush moeten bevriezen. Het zou niet de eerste keer zijn dat er beslag gelegd werd op het vermogen van de familie Bush vanwege het zakendoen met de vijand.
Het Amerikaanse leger heeft een contract ter waarde van 80$ dollar uitgeschreven aan een prominente Saudische financier die tevens is aangeklaagd door het Amerikaanse State Department en gezocht door de FBI. Het contract handelt om de levering van brandstof aan Amerikaanse basissen in Afghanistan en werd toegewezen aan Attock Refinery Ltd, een raffinaderij in Pakistan welke het eigendom is van Gaith Pharaon. Pharaon wordt echter gezocht voor zijn rol in het Credit and Commerce International (BCCI) en CenTrust savings and loan schandaal. De kosten daarvan worden geraamd op 1.7$ miljard dollar. De rekening is voor de Amerikaanse...
Henry Ford gaf vanaf 1919 de krant The Dearborn Independent uit. Deze krant publiceerde de, onder meer antisemitische, visie van Ford en publiceerde de Amerikaanse uitgave van de Protocollen van de wijzen van Sion (een door de geheime dienst van het Russische Rijk vervalst document waaruit zou moeten blijken dat 'de Joden' uit zijn op wereldoverheersing). De American Jewish Historical Society beschrijft de ideeën van Ford in de krant als "anti-immigrant, anti-arbeider, anti-drank, en anti-semitisch". Zijn opvattingen zoals geuit in columns bundelde hij in het boek 'The International Jew, the World's Foremost Problem. Articles from The Dearborn Independent' (1920).
De autobiografie van Ford bevat ook veel antisemitische elementen. Hitler gebruikte veel van Fords ideeën in het boek Mein Kampf, en was met name onder de indruk van de Amerikaanse methoden voor massaproductie.[2] Dientengevolge was Ford op 30 juli 1938 de eerste ontvanger van het Grosskreuz des Deutschen Adlerordens, de hoogste Nazi-onderscheiding voor buitenlanders, voor zijn inspanningen om auto's voor iedereen betaalbaar te maken.
De ambivalente houding van Ford ten opzichte van antisemitisme komt naar voren als hij in 1927 publiekelijk zijn excuses aanbiedt, beweert dat het om een vervalsing gaat, en opdracht geeft om verdere uitgave stop te zetten.[3] In 1938 heeft Ford een ontmoeting met een Detroitse rabbijn en ontkende sympathie voor het nazisme.[2] Op 7 januari 1942 schreef hij een open brief aan de Anti-Defamation League, waarin hij Jodenhaat verwierp en zijn hoop uitdrukte dat antisemitisme voor altijd zou eindigen.
Gerald Rudolph Ford (Omaha (Nebraska), 14 juli 1913 - Rancho Mirage (Californië), 26 december 2006) was de 38e president van de Verenigde Staten. Daarvoor was hij de 40e vicepresident van de Verenigde Staten van 1973 tot 1974 onder president Richard Nixon.
Ford was een politicus van de Republikeinse Partij. Hij was afgevaardigde voor Michigan 5e district van 1949 tot 1973. In dat jaar werd hij door president Richard Nixon gevraagd om vicepresident te worden, omdat vicepresident Spiro Agnew moest aftreden wegens een omkoopschandaal. Ford was van 1973 tot 1974 vicepresident. Nadat Nixon op 9 augustus 1974 aftrad toen zijn positie door het Watergateschandaal onhoudbaar was geworden volgde Ford hem op.
Tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1976 verloor Ford van Jimmy Carter, vanwege de dreigende economische stilstand en het feit dat hij aan zijn voorganger Richard Nixon ontslag van rechtsvervolging verleende. Hij is de tot nu toe de enige president in de Amerikaanse geschiedenis die noch als president noch als vicepresident door de bevolking werd gekozen.
Kabinetsleden onder FordKabinetsleden Ministerie Periode Bijzonderheden:
Henry Kissinger Buitenlandse Zaken 1974 -1977 Idem onder Nixon
Rogers Morton Binnenlandse Zaken 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Economische Zaken 1975
James Schlesinger Defensie 1974 - 1975 Idem onder Nixon + minister van Energie onder Carter
Frederick Dent Economische Zaken 1974 - 1975 Idem onder Nixon
William Simon Financiën 1974 - 1977 Idem onder Nixon
Casper Weinberger G.O+W * 1974 - 1975 Idem onder Nixon + Minister van Defensie onder Reagan
James Lynn H+S.O 1974 - 1975 Idem onder Nixon
William Saxbe Justitie 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Earl Butz Landbouw 1974 - 1976 Idem onder Nixon
Peter Brennan Arbeid 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Claude Brinegar Transport 1974 - 1975 Idem onder Nixon
Stanley Hathaway Binnenlandse Zaken 1975
Donald Rumsfeld Defensie 1975 - 1977 Idem onder G.W. Bush
David Matthews G.O+W * 1975 - 1977
Carla Anderson Hills H+S.O 1975 - 1977
Edward Levi Justitie 1975 - 1977
John Dunlop Arbeid 1975 - 1976
William Coleman Transport 1975 - 1977
Thomas Kleppe Binnenlandse Zaken 1975 - 1977
Elliot Richardson Economische Zaken 1975 - 1977 Minister van G.O+W * / Defensie / Justitie onder Nixon
John Knekel Landbouw 1976 - 1977
William Usery Arbeid 1976 - 1977
Ford werd president van de Verenigde Staten van Amerika na het aftreden van president Richard Nixon vanwege het Watergateschandaal. Kort na zijn aantreden verleende Ford Nixon ontslag van rechtsvervolging. Deze beslissing werd hem zeer kwalijk genomen door een groot deel van het Amerikaanse volk.
Richard Milhous Nixon (Yorba Linda (Californië), 9 januari 1913 – New York City (New York), 22 april 1994) was de 37e president van de Verenigde Staten van 1969 tot 1974.
Nixon was een politicus van de Republikeinse Partij, hij was Afgevaardigde voor Californië (12e District) van 1947 tot 1950 toen hij werd gekozen als Senator voor Californië. In 1952 werd hij door Dwight D. Eisenhower gekozen als zijn Running mate voor de presidentsverkiezingen van 1952 die zij ook wonnen. Nixon nam afscheid van de Senaat om de 36e vicepresident van de Verenigde Staten te worden. Na twee termijnen als Eisenhowers vicepresident, stelde Nixon zich kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1960. Hij won de nominatie voor de Republikeinse Partij maar verloor de verkiezingen van toenmalig senator voor Massachusetts John F. Kennedy. Na een mislukte poging om gouverneur van Californië te worden trok Nixon zich terug en werd weer advocaat.
Nixon maakte succesvol zijn comeback door de Republikeinse nominatie te winnen voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1968. Samen met Running mate Spiro Agnew versloeg hij toenmalig vicepresident Hubert Humphrey.
Nixon trad af toen zijn positie door het Watergateschandaal onhoudbaar was geworden. Hij werd opgevolgd door zijn tweede vicepresident Gerald Ford. Nixon was tevens op kleine schaal actief als componist.
Kabinetsleden onder NixonKABINETSLEDEN MINISTERIE Periode Bijzonderheden:
William P. Rogers Buitenlandse Zaken 1969 -1973 Minister van Justitie onder Eisenhower
Walter Hickel Binnenlandse Zaken 1969 - 1971
Melvin Laird Defensie 1969 - 1973
Maurice Stans Economische Zaken 1969 - 1972
David Matthew Kennedy Financiën 1969 - 1971
Robert Finch G.O+W * 1969 - 1970
George W. Romney H+S.O * 1969 - 1973
John Mitchell Justitie 1969 - 1972
Clifford Hardin Landbouw 1969 - 1971
Winton Blount Posterijen 1969 - 1971 Posterijen in 1971 opgeheven
George Shultz Arbeid 1969 - 1970 Minister van Buitenlandse Zaken onder Reagan
Financiën 1972 - 1974
John Volpe Transport 1969 - 1973
Elliot Richardson G.O+W * 1970 - 1973 Minister van Economische Zaken onder Ford
Defensie 1973
Justitie 1973 - 1974
James Hodgeson Arbeid 1970 - 1973
Rogers Morton Binnenlandse Zaken 1971 - 1974 Idem onder Ford
John Connally Financiën 1971 - 1972
Earl Butz Landbouw 1971 - 1974 Idem onder Ford
Peter Peterson Economische Zaken 1972 - 1973
Richard Kleindienst Justitie 1972 - 1973
Henry Kissinger Buitenlandse Zaken 1973 - 1974 Idem onder Ford
James Schlesinger Defensie 1973 - 1974 Idem onder Ford
Frederick Dent Economische Zaken 1973 - 1974 Idem onder Ford
Caspar Weinberger G.O+W * 1973 - 1974 Idem onder Ford + Minister van Defensie onder Reagan
James Lynn H+S.O * 1973 - 1974 Idem onder Ford
Peter Brennan Arbeid 1973 - 1974 Idem onder Ford
Claude Brinegar Transport 1973 - 1974 Idem onder Ford
William Simon Financiën 1974 Idem onder Ford
William Saxbe Justitie 1974 Idem onder Ford
Caspar Willard Weinberger (San Francisco, 18 augustus 1917 - Bangor (Maine), 28 maart 2006) was een Amerikaans advocaat en politicus.
Van 1981 tot 1987 was hij minister van defensie in de regering van de Republikeinse president Ronald Reagan.
Inhoud [verbergen]
1 Vroege leven
2 Openbaar en zakelijk bestuur
3 Minister van Defensie
4 Latere carrière en dood
5 Externe links
[bewerken] Vroege levenWeinberger had van vaderszijde een Joodse grootvader die uit Bohemen kwam. Zijn grootouders van moederszijde waren afkomstig uit Engeland. Zijn moeder behoorde tot de Episcopaalse Kerk, een kerkgenootschap waar Weinberger ook zichzelf toe rekende.
Nadat hij aan de bekende Harvard-universiteit was opgeleid tot jurist, was hij jarenlang - net als zijn vader - werkzaam als advocaat.
[bewerken] Openbaar en zakelijk bestuurTegelijkertijd met zijn loopbaan als advocaat was hij ook politiek actief voor de Republikeinse Partij. Zo was hij tijdens de regering van president Richard Nixon van 1970 tot 1973 (vice)directeur van Begrotingszaken, waarbij hij zich ontpopte tot een harde bezuiniger. Om die reden werd hij in Washington 'Cap the Knife' genoemd. Vervolgens was hij van 1973 tot 1975 minister van Gezondheid, Onderwijs en Welzijn.
Hierna stapte hij over naar het bedrijfsleven. In de periode 1975-1980 bekleedde hij een hoge functie bij Bechtel, de grootste bouwonderneming van de Verenigde Staten.
[bewerken] Minister van DefensieOp 21 januari 1981 werd hij opnieuw minister, ditmaal van Defensie, waarbij hij zijn visie op dit beleidsterrein deelde met president Reagan, die hem hierin dan ook volledig steunde.
Weinberger stond bekend als een fervent voorstander van een grote en sterke Amerikaanse legermacht. In dit kader wilde hij ook het aantal kernwapens drastisch uitbreiden en was hij geporteerd van het zogenoemde SDI-project (volledige naam: Strategic Defense Initiative), het peperdure ruimteschild dat raketaanvallen van de toenmalige Sovjet-Unie zou moeten tegenhouden en in de wandelgangen meestal naar de gelijknamige sciencefictionfilms het Star Wars-project werd genoemd. Om dit plan te realiseren moest alles wijken en werd er daarom op andere departementen bezuinigd.
Deze felle stellingname veroorzaakte de nodige botsingen met het Amerikaans Congres, alsmede met zijn collega George Shultz van Buitenlandse Zaken, die meer heil zag in overleg met de Sovjet-Unie.
Voorts was hij betrokken bij de Iran-Contra-affaire uit 1986 waarbij de Verenigde Staten in het geheim wapens leverden aan de fundamentalistisch-islamitische vijand Iran en de daarvoor ontvangen gelden doorsluisden naar de hen welgezinde Contra's, die in het Midden-Amerikaanse land Nicaragua tegen de linkse Sandinistische regering vochten.
De nasleep hiervan evenals allerlei budgettaire problemen, deden hem besluiten om op 23 november 1987 zijn politieke ambt voortijdig neer te leggen. Er zat echter nog een staartje aan het Iran-Contra-schandaal. Weinberger kreeg namelijk te maken met een strafrechtelijk onderzoek vanwege meineed, omdat hij niet de waarheid zou hebben gezegd over zijn aandeel in deze affaire. Tot een proces kwam het echter niet omdat de opvolger van president Reagan, George H.W. Bush, hem op 24 december 1992 presidentiële gratie verleende.
James Earl (Jimmy) Carter jr. (Plains (Georgia), 1 oktober 1924) is een Amerikaans oud-politicus van de Democratische Partij. Hij diende als de 39e president van de Verenigde Staten van 1977 tot 1981.
Carter was eigenaar van een pindaplantage in Georgia en gouverneur van die staat toen hij zich kandidaat stelde voor het federaal presidentschap. Voor de meeste Amerikanen was hij een onbekend gezicht. De baptist Carter maakte een betrouwbare indruk op veel Amerikanen, die na het Watergateschandaal genoeg hadden van de politici uit Washington. Maar door zijn halsstarrige houding ten opzichte van het Amerikaanse congres en het feit dat hij de problemen van het land niet onder controle kreeg, verloor hij in 1980 de verkiezingen van Ronald Reagan.
In 2002 werd Carter onderscheiden met de Nobelprijs voor de Vrede.
Inhoud [verbergen]
1 Biografie
1.1 Presidentschap
1.2 Na zijn presidentschap
2 Kabinetsleden onder Carter
3 Onderscheidingen
[bewerken] Biografie[bewerken] Presidentschap
Menachem Begin, Jimmy Carter en Anwar Sadat in Camp David, 1978Carter erfde gigantische economische en financiële problemen van zijn Republikeinse voorgangers. De Unie zat door de Vietnamoorlog diep in de rode cijfers, terwijl het zelfvertrouwen van de bevolking zwaar was aangetast. De rentelasten in combinatie met de oliecrisis en de onwil van het bedrijfsleven om te investeren leidde tot een nieuw verschijnsel in de economie: stagflatie. Tijdens het mandaat van Carter werd het antwoord op dit probleem niet gevonden.
Meer succes had Carter in zijn buitenlands beleid. Binnen zijn ambtsperiode wist hij tussen de Egyptische president Anwar Sadat en de Israëlische premier Menachem Begin te bemiddelen tot een vredesverdrag. Dit resulteerde in de Camp David-akkoorden. Echter snel na dit succes, in Carters laatste ambtsjaar, werden in Iran 52 Amerikaanse burgers en militairen gegijzeld, in de Amerikaanse ambassade van Teheran. Deze gijzeling duurde 444 dagen.
In zijn buitenlandse politiek zag Carter het belang in van mensenrechten. Dit ging in tegen het beleid van de regering van Richard Nixon, die vaak een oogje dichtkneep bij bevriende regimes. De regering-Carter beëindigde de steun aan de lange tijd door de VS gesteunde dictator Somoza uit Nicaragua en gaf de nieuwe regering miljoenen aan steun.
De belangrijkste botsing tussen het belang van de mensenrechten en het eigenbelang van de VS ontstond door Carters banden met de Sjah van Iran. De Sjah was, sinds de Tweede Wereldoorlog, een sterke medestander van Amerika uit het Midden-Oosten. Zijn regime was echter bruut en onderdrukkend. Hoewel Carter de Sjah prees als een wijs en waardevol leider, heeft de VS niet ingegrepen toen er een volksopstand uitbrak tegen de monarchie van de Sjah.
De Sjah werd van de troon gestoten en verbannen. Velen hebben de afnemende Amerikaanse steun voor de Sjah sindsdien gezien als de voornaamste oorzaak van zijn snelle revolutie. Carter was in het begin bereid om de revolutionaire beweging te erkennen, maar zijn pogingen bleken tevergeefs.
In 1979 kreeg de Sjah politiek asiel en medische behandeling in de VS. Als reactie hierop belegerden Iraanse militanten de Amerikaanse ambassade in Teheran om vervolgens 52 Amerikanen te gijzelen en de uitlevering van de Sjah aan Iran te eisen, voor een rechtszaak en een executie. Ondanks het feit dat de Sjah later dat jaar de VS zou verlaten om in Egypte te sterven, duurde de gijzelingscrisis voort. Een mislukte bevrijdingsoperatie op 25 april 1980 maakte de Revolutionaire Gardes nog koppiger, en de kwestie domineerde zo het laatste jaar van Carters presidentschap. Volgens Carters Nationale Veiligheidsadviseur Zbigniew Brzeziński was de Sovjetinvasie van Afghanistan in december 1979 een antwoord op de Amerikaanse militaire aanwezigheid aldaar. Na de invasie kondigde Carter de Carter Doctrine aan, die inhield dat de VS geen andere mogendheid toe zouden laten controle te krijgen over de Perzische Golf. Andere reacties van Carter waren het verbod van de deelname van Amerikanen aan de Olympische Spelen van 1980 in Moskou en de herinvoering van de registratie voor dienstplicht.
Om de Sovjetbezetting van Afghanistan tegen te gaan startten Carter en Zbigniew Brzeziński een 40 miljard dollar kostend trainingsprogramma voor islamitische fundamentalisten in Pakistan en Afghanistan. Terugblikkend was dit een van de oorzaken van het ineenstorten van de Sovjet-Unie, maar, ironisch genoeg, wordt het ook gezien als oorzaak van de instabiliteit van post-Sovjet Afghaanse regeringen, die leidden tot de opkomst van de islamitische theocratie in de regio.
In 1980 verloor Jimmy Carter de presidentsverkiezingen van Ronald Reagan. Hij verdween, gezien de achterblijvende internationale spanningen zoals de gijzeling van de Amerikaanse ambassade in Iran, roemloos van het toneel. Ironisch was dat op de dag dat Carter vertrok als president de gijzelaars in Iran werden vrijgelaten. Later is wel beweerd dat de late vrijlating van de gijzelaars het gevolg was van een deal tussen de campagne van Reagan en de regering van Iran, maar deze theorie is nooit bewezen.
Kabinetsleden onder CarterKABINETSLEDEN MINISTERIE Periode Bijzonderheden:
Cyrus Vance Buitenlandse Zaken 1977 - 1980
Cecil Andrus Binnenlandse Zaken 1977 - 1981
Harold Brown Defensie 1977 - 1981
Juanita Kreps Economische Zaken 1977 - 1979
Michael Blumenthal Financiën 1977 - 1979
Joseph Califano G.O+W * 1977 - 1979 Vanaf 1980 Onderwijs eigen departement
Patricia Harris H+S.O * 197
Mijn beste Alain,
Wat moeten anderen en ik nu met die enorme bak tekst die je hier gedumpt hebt?
Vast goed bedoeld, maar ik ga het niet lezen denk ik. En anderen ook niet. Dus wat heeft dat voor nut.
Wat is bijvoorbeeld de bron van die teksten?
Wat ik vluchtig gezien hebt is het weer een grote samenzweringstheorie op zogenaamde feiten gebaseerd ...
Ik denk wel dat veel van die feiten kloppen, maar de interpretatie en hoe ze op een rij gezet zijn ....
Ik denk dat je beter eerst gewoon kunt zeggen hoe jij er over denkt.
Dan kunnen er misschien kleine brokjes informatie verwerkt worden.
Er is namelijk al heel veel op dit forum over dit soort theorieen gesproken.
En veel van die informatie is denk ik ook al bekend bij de meeste van de mensen die hier nog aktief zijn.
Wat moeten anderen en ik nu met die enorme bak tekst die je hier gedumpt hebt?
Vast goed bedoeld, maar ik ga het niet lezen denk ik. En anderen ook niet. Dus wat heeft dat voor nut.
Wat is bijvoorbeeld de bron van die teksten?
Wat ik vluchtig gezien hebt is het weer een grote samenzweringstheorie op zogenaamde feiten gebaseerd ...
Ik denk wel dat veel van die feiten kloppen, maar de interpretatie en hoe ze op een rij gezet zijn ....
Ik denk dat je beter eerst gewoon kunt zeggen hoe jij er over denkt.
Dan kunnen er misschien kleine brokjes informatie verwerkt worden.
Er is namelijk al heel veel op dit forum over dit soort theorieen gesproken.
En veel van die informatie is denk ik ook al bekend bij de meeste van de mensen die hier nog aktief zijn.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Tjonge wat een lap tekst,
maar het wordt wel duidelijk denk ik waar je naar toe wil.
Immers je refereerde eerder al aan dat socialisme, liberalisme, consumentisme en nationalisme allemaal 1 zijn bestuurssystemen.
Nu koppel je dit ook nog eens aan het kapitalisme en aan de verbindingen die je daar tussen allemaal kan vinden.
Door Arjen is al eerder de connectie tussen de Rothschild familie en Nazi Duitsland gelegd.
Maar dit gaat er nog verder op in, als zijnde dat onze politieke leiders en de mensen met macht in de financiële wereld nauw met elkaar verbonden zijn waar de belangen van de rijken voorop staan.
In dit kader Inside job een documentaire over de banken en de rol die ze hebben met betrekking ook tot de crisis geeft een zelfde soort kijk op zaken, waarbij ook de verbindingen onderling en naar de politiek wordt weer gegeven en ook de insinuatie naar de invloed die ze mogelijk kunnen uitoefenen als bijvoorbeeld functies bij universiteiten. Hoewel dat nog niet eens zo zeer ging om de werkelijke machthebbers van de banken, de aandeelhouders: the rich few.
Het is interessant om te zien hoe dat werkt inderdaad, maar nu dit eens te meer weer eens inzichtelijk is gemaakt, wat nu?
maar het wordt wel duidelijk denk ik waar je naar toe wil.
Immers je refereerde eerder al aan dat socialisme, liberalisme, consumentisme en nationalisme allemaal 1 zijn bestuurssystemen.
Nu koppel je dit ook nog eens aan het kapitalisme en aan de verbindingen die je daar tussen allemaal kan vinden.
Door Arjen is al eerder de connectie tussen de Rothschild familie en Nazi Duitsland gelegd.
Maar dit gaat er nog verder op in, als zijnde dat onze politieke leiders en de mensen met macht in de financiële wereld nauw met elkaar verbonden zijn waar de belangen van de rijken voorop staan.
In dit kader Inside job een documentaire over de banken en de rol die ze hebben met betrekking ook tot de crisis geeft een zelfde soort kijk op zaken, waarbij ook de verbindingen onderling en naar de politiek wordt weer gegeven en ook de insinuatie naar de invloed die ze mogelijk kunnen uitoefenen als bijvoorbeeld functies bij universiteiten. Hoewel dat nog niet eens zo zeer ging om de werkelijke machthebbers van de banken, de aandeelhouders: the rich few.
Het is interessant om te zien hoe dat werkt inderdaad, maar nu dit eens te meer weer eens inzichtelijk is gemaakt, wat nu?
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
is het niet een onderzoek op zich waard, waarom de 2 mede sprekers
er een ander visie op hebben,
maargoed, concreet,
het is wat ik van af dag 1 zeg yopi, het al waar onze werkelijkheid uit bestaat,
is een leugen,
mede instand gehouden, door oude denkers, zoals een kant,
maar ook een hegel, en noem ze allemaal maar op,
verder zijn de mensen die in de enorme lap tekst voorkomen,
niet alleen bezitter van het geld, bio indusrtie, enz
ook de bezitter van de literatuur, filosofie enze voorts,
of je het nu wel leest of niet yopi, het is jouw geweten,
maar er is een groot verschil tussen een complot theorie,
en de praktijk,
wat je voor het gemak vergeet, is
dat ik hier deel van uit maak, al is het zeer kleinschalig,
verder is wat jij theorie noemt werkelijk aan de gang,
wat jij niet schijnt te begrijpen, is het al wat men als goed bedacht,
contra woord gebruikt,
verder siert het je niet om, deze relatief kleine portie kennis, niet tot
je te nemen, maar wel een mening te behouden,
je moet jezelf afvragen in hoe verre de leugen al
een wezelijk deel van je is, gemaakt
maar goed als u wilt, is er een crisis, die willekeurig tot stand is gekomen,
en bij toeval net als in het verleden, heeft gelijd naar nog meer samen
voegen van de macht, en verder de oorlogs machine wederom laat
draaien,
de drugs woord in jouw perspectie, door geniale criminelen al decennia
vervoerd, en onze simpele overheden, zeker de amerikaanse, staan
machteloos,
en zo is onze lieve prins zeker een vaderlandse held, die af en toe
eens wat stouts deed,
nederland heeft ook nooit een cocaine fabriek gehad,
en heeft de cia nooit wat stiekems uitgehaald,
je hebt gelijk, saddam, ghadaffi, arafat, sadat, allemaal boefjes,
gelukkig hebben we de fiere yanken en hun coalitie bond genoten,
die ons beschermen tegen deze schurken, die hun hele dictatuur,
alleen maar bezig zijn met het ondermijnen van onze landen,
gesteund door onze joods christelijk samenleving,
yopi als je zegt,
hoe ze op een rij gezet zijn ....
dan is dat op de wijze hoe ze met mekaar verweven zijn,
verder is deze informatie, voornamelijk niet MEER bekend,
omdat we leven in de waan van de dag, gevoed door,
onze eigen ik,
het stockholm syndroom yopi,
het verwant raken met je gijzelaars, uit zelf behoud,
wat dat betrfet slaat M de spijker op de plank,
want jij was het mijn beste, die de vormen van bestuur erbij haalden,
en dan zo, als of ze verschillend zijn,
maar mijn beste, zoals ik al zo vaak heb gezegd,
we zitten in de valse 1, het systeem,
de nabootsing van wat waarlijk is,
daarom zien den meeste mensen het niet,
het lijkt zo op het ware,
wat nu?
nu niet meer liegen M,
en dus ook je niet laten lijden door de leugen,
er is geen crisis, er is geen geld van waarde,
er is geen voedsel tekort,
geen vijand,
het leven is prachtig en goed,
jammer dat zo weinige dit begrijpen,
en vandaar voeden ze de self fullfilling profici
als 2012 het einde van onze beschaving zou zijn, is dat niet
omdat het zo is,
maar omdat we onze stinkende best ervoor gedaan hebben
alles is gemaakt, en dus niet waar,
ik hoop dat je bedenkt yopi,
want het al wat hier staat,
is maar een topje van de ijsberg,
1 laagje in de pyramide,
fijne maar vooral een goede avond
er een ander visie op hebben,
maargoed, concreet,
het is wat ik van af dag 1 zeg yopi, het al waar onze werkelijkheid uit bestaat,
is een leugen,
mede instand gehouden, door oude denkers, zoals een kant,
maar ook een hegel, en noem ze allemaal maar op,
verder zijn de mensen die in de enorme lap tekst voorkomen,
niet alleen bezitter van het geld, bio indusrtie, enz
ook de bezitter van de literatuur, filosofie enze voorts,
of je het nu wel leest of niet yopi, het is jouw geweten,
maar er is een groot verschil tussen een complot theorie,
en de praktijk,
wat je voor het gemak vergeet, is
dat ik hier deel van uit maak, al is het zeer kleinschalig,
verder is wat jij theorie noemt werkelijk aan de gang,
wat jij niet schijnt te begrijpen, is het al wat men als goed bedacht,
contra woord gebruikt,
verder siert het je niet om, deze relatief kleine portie kennis, niet tot
je te nemen, maar wel een mening te behouden,
je moet jezelf afvragen in hoe verre de leugen al
een wezelijk deel van je is, gemaakt
maar goed als u wilt, is er een crisis, die willekeurig tot stand is gekomen,
en bij toeval net als in het verleden, heeft gelijd naar nog meer samen
voegen van de macht, en verder de oorlogs machine wederom laat
draaien,
de drugs woord in jouw perspectie, door geniale criminelen al decennia
vervoerd, en onze simpele overheden, zeker de amerikaanse, staan
machteloos,
en zo is onze lieve prins zeker een vaderlandse held, die af en toe
eens wat stouts deed,
nederland heeft ook nooit een cocaine fabriek gehad,
en heeft de cia nooit wat stiekems uitgehaald,
je hebt gelijk, saddam, ghadaffi, arafat, sadat, allemaal boefjes,
gelukkig hebben we de fiere yanken en hun coalitie bond genoten,
die ons beschermen tegen deze schurken, die hun hele dictatuur,
alleen maar bezig zijn met het ondermijnen van onze landen,
gesteund door onze joods christelijk samenleving,
yopi als je zegt,
hoe ze op een rij gezet zijn ....
dan is dat op de wijze hoe ze met mekaar verweven zijn,
verder is deze informatie, voornamelijk niet MEER bekend,
omdat we leven in de waan van de dag, gevoed door,
onze eigen ik,
het stockholm syndroom yopi,
het verwant raken met je gijzelaars, uit zelf behoud,
wat dat betrfet slaat M de spijker op de plank,
want jij was het mijn beste, die de vormen van bestuur erbij haalden,
en dan zo, als of ze verschillend zijn,
maar mijn beste, zoals ik al zo vaak heb gezegd,
we zitten in de valse 1, het systeem,
de nabootsing van wat waarlijk is,
daarom zien den meeste mensen het niet,
het lijkt zo op het ware,
wat nu?
nu niet meer liegen M,
en dus ook je niet laten lijden door de leugen,
er is geen crisis, er is geen geld van waarde,
er is geen voedsel tekort,
geen vijand,
het leven is prachtig en goed,
jammer dat zo weinige dit begrijpen,
en vandaar voeden ze de self fullfilling profici
als 2012 het einde van onze beschaving zou zijn, is dat niet
omdat het zo is,
maar omdat we onze stinkende best ervoor gedaan hebben
alles is gemaakt, en dus niet waar,
ik hoop dat je bedenkt yopi,
want het al wat hier staat,
is maar een topje van de ijsberg,
1 laagje in de pyramide,
fijne maar vooral een goede avond
Natuurlijk is het zo dat we waarde hechten aan dingen en lijken niet te beseffen dat wij zelf die waarde gecreëerd hebben, vanuit ons denken.
Maar door ons systeem zijn we er nu toch mee vervlochten en denken alleen nog maar in euro's, dollars etc., het belangrijkste wat we vinden is de economie, natuurlijk staat dat los van het wezenlijke, maar we hebben het zelf zo gemaakt en is een wederkerend patroon al van ver voor Christus, koningen, macht, rijkdom das niet weg gelegd voor 1 ieder, willen ze ons doen geloven en we trappen er met zijn allen in, want het klinkt zo mooi, lijkt zo mooi en vooral het lijkt zo echt.
Ik lijk ook (vaak) te vergeten dat de economie op niks is gebaseerd, op de waarde die wij er aan hechten.
Maar door ons systeem zijn we er nu toch mee vervlochten en denken alleen nog maar in euro's, dollars etc., het belangrijkste wat we vinden is de economie, natuurlijk staat dat los van het wezenlijke, maar we hebben het zelf zo gemaakt en is een wederkerend patroon al van ver voor Christus, koningen, macht, rijkdom das niet weg gelegd voor 1 ieder, willen ze ons doen geloven en we trappen er met zijn allen in, want het klinkt zo mooi, lijkt zo mooi en vooral het lijkt zo echt.
Ik lijk ook (vaak) te vergeten dat de economie op niks is gebaseerd, op de waarde die wij er aan hechten.
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
-
Verwijderde gebruiker
je moet het zelf weten mn beste,
het is vele malen interresanter waarom mensen zelf,
geen onderzoek doen, alvorens ze een mening vormen,
ongeacht het onderwerp, of situatie,
verder hebben deze mensen toch de noodzaak om iets te moeten
vinden,
ondanks dat ze niets kunnen voortbrengen, zoals okke
reageren met de opmerking niet te reageren,
een ziekelijke twist van de gedachte,
een error als ware in de hersenen,
een behoefte vanuit de ego, wetende dat hij vruchteloos is,
het is vele malen interresanter waarom mensen zelf,
geen onderzoek doen, alvorens ze een mening vormen,
ongeacht het onderwerp, of situatie,
verder hebben deze mensen toch de noodzaak om iets te moeten
vinden,
ondanks dat ze niets kunnen voortbrengen, zoals okke
reageren met de opmerking niet te reageren,
een ziekelijke twist van de gedachte,
een error als ware in de hersenen,
een behoefte vanuit de ego, wetende dat hij vruchteloos is,
-
Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 36
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Deze geschiedenis ben ik enkele jaren terug al tegengekomen. En nu ik een boek (biografie) over Nikola Tesla lees, zie ik dat dit al langer speelt. Al in zijn tijd speelden patenten, maar vooral ook machtsbelangen een grote rol in de tot standkoming van bedrijven als AT&T, GE en de oliemaatschappijen.. En toch ook de kracht van het individu, die zijn droom volgt en daarmee resultaten boekt die wellicht nu tot op de dag van vandaag nog niet volledig op waarde worden geschat.
En hoe bereikte deze man dit? Ik zou het inner guidance noemen..
Wat dit mij leert, is dat er in ons iets huist dat in staat is om ons de waarheid te laten zien. Nikola Tesla was zich meer dan bewust van de politieke machtspelletjes, want hij zat er middenin. Gegokt en verloren met een deal met J.P. Morgan, je weet wel wie.. dus Tesla heeft altijd met die tegenstand moeten werken en zelfs toezien hoe zijn uitvindingen onder zijn neus vandaan werden gekaapt en bv gepresenteerd alsof Marconi de radio heeft uitgevonden.
De waarheid wordt dus altijd weggestopt, als er macht bij komt kijken. Want macht kan niets tegen de waarheid doen, kan het niet muilkorven, kan het niet tot winst omzetten. Kortom, de waarheid is een lastig obstakel als je macht wil..
Maar.. aangezien wij ons in de 'luxe' positie bevinden, die macht niet te hebben, is ons mannelijke deel dat wil heersen al aardig geknecht door de maatschappij. Dat is een positieve keerzijde. Maar de negatieve kant is dat we in een door mannen gedomineerde wereld leven, die totaal uit balans is. En doordat wij nauwelijks in verbinding staan met ons ware mannelijke (en vrouwelijke!) deel, wordt het heel makkelijk om ons weg te houden van die akelige waarheid. En we doen er zelf maar al te graag aan mee.. Is dat omdat de wil tot macht gedoofd is op een onnatuurlijke manier? Niet door de angst voor de dood al in de jeugd in de ogen te hebben gezien? Gebeurt dit niet, dan zal een man altijd blijven zoeken naar het gevaar, om maar te bewijzen dat hij niet bang is voor de dood.. terwijl hij van binnen doodsangsten uitstaat.
Doordat wij geen macht hebben, kunnen we onze focus naar binnen verleggen en op zoek gaan naar de waarheid omtrent onszelf. De macht getemperd is een groot geschenk, omdat het ons kalmer maakt, rustiger, gedweeër. Kortom, meer open voor onze natuurlijke staat van zijn. Als we ons durven in laten met de zoektocht* naar de waarheid, zullen we ontdekken dat deze zowel binnen als buiten ons bestaat. De waarheid is niet iets abstracts, dat gevonden kan worden in boeken of op tv. De waarheid is iets levends, het vibreert in ons als een hoge staat van bewustzijn. En daar gaat het om, om terug te komen bij Nikola Tesla. Onze vibratie verhogen, om zo ons potentieel tot het ontvangen van de glorieuze waarheid te vergroten. Nikola Tesla heeft veel geëxperimenteerd met hoge voltages energie. Hij deed het echter voornamelijk extern. Sommige Tibetaanse monniken/kloostenaars mediteren 20 jaar in een grot, experimenteren intern met hogere vibraties.. 1 ervan beweert dat je hierdoor bovenmenselijke krachten kunt ontwikkelen. Daarom denk ik dat het zo belangrijk is om te zoeken naar de waarheid in onszelf.
Alleen zo kunnen we onszelf openstellen voor hogere vibraties, die hogere kennis met zich meebrengen. En de Liefde..
*het zal later in de verkenning van je waarheid niet meer nodig zijn om te spreken van een zoektocht
En hoe bereikte deze man dit? Ik zou het inner guidance noemen..
Wat dit mij leert, is dat er in ons iets huist dat in staat is om ons de waarheid te laten zien. Nikola Tesla was zich meer dan bewust van de politieke machtspelletjes, want hij zat er middenin. Gegokt en verloren met een deal met J.P. Morgan, je weet wel wie.. dus Tesla heeft altijd met die tegenstand moeten werken en zelfs toezien hoe zijn uitvindingen onder zijn neus vandaan werden gekaapt en bv gepresenteerd alsof Marconi de radio heeft uitgevonden.
De waarheid wordt dus altijd weggestopt, als er macht bij komt kijken. Want macht kan niets tegen de waarheid doen, kan het niet muilkorven, kan het niet tot winst omzetten. Kortom, de waarheid is een lastig obstakel als je macht wil..
Maar.. aangezien wij ons in de 'luxe' positie bevinden, die macht niet te hebben, is ons mannelijke deel dat wil heersen al aardig geknecht door de maatschappij. Dat is een positieve keerzijde. Maar de negatieve kant is dat we in een door mannen gedomineerde wereld leven, die totaal uit balans is. En doordat wij nauwelijks in verbinding staan met ons ware mannelijke (en vrouwelijke!) deel, wordt het heel makkelijk om ons weg te houden van die akelige waarheid. En we doen er zelf maar al te graag aan mee.. Is dat omdat de wil tot macht gedoofd is op een onnatuurlijke manier? Niet door de angst voor de dood al in de jeugd in de ogen te hebben gezien? Gebeurt dit niet, dan zal een man altijd blijven zoeken naar het gevaar, om maar te bewijzen dat hij niet bang is voor de dood.. terwijl hij van binnen doodsangsten uitstaat.
Doordat wij geen macht hebben, kunnen we onze focus naar binnen verleggen en op zoek gaan naar de waarheid omtrent onszelf. De macht getemperd is een groot geschenk, omdat het ons kalmer maakt, rustiger, gedweeër. Kortom, meer open voor onze natuurlijke staat van zijn. Als we ons durven in laten met de zoektocht* naar de waarheid, zullen we ontdekken dat deze zowel binnen als buiten ons bestaat. De waarheid is niet iets abstracts, dat gevonden kan worden in boeken of op tv. De waarheid is iets levends, het vibreert in ons als een hoge staat van bewustzijn. En daar gaat het om, om terug te komen bij Nikola Tesla. Onze vibratie verhogen, om zo ons potentieel tot het ontvangen van de glorieuze waarheid te vergroten. Nikola Tesla heeft veel geëxperimenteerd met hoge voltages energie. Hij deed het echter voornamelijk extern. Sommige Tibetaanse monniken/kloostenaars mediteren 20 jaar in een grot, experimenteren intern met hogere vibraties.. 1 ervan beweert dat je hierdoor bovenmenselijke krachten kunt ontwikkelen. Daarom denk ik dat het zo belangrijk is om te zoeken naar de waarheid in onszelf.
Alleen zo kunnen we onszelf openstellen voor hogere vibraties, die hogere kennis met zich meebrengen. En de Liefde..
*het zal later in de verkenning van je waarheid niet meer nodig zijn om te spreken van een zoektocht
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
-
Verwijderde gebruiker
Nee, ik hoef het helemaal niet zelf te weten. Ik vertel je alleen dat het plakken van enorme teksten van anderen niet netjes staat. Dan kan je beter een snelkoppeling plaatsen naar de bron en in jouw bericht je aanvullende mening of boodschap schrijven.alain schreef:je moet het zelf weten mn beste,
Protest. Ik vind niks van wat je geschreven hebt, want ik heb het niet gelezen. Ik vind iets van hoe je wat je geschreven (geknipt en geplakt) hebt. Ik wil daar iets van vinden, want dit forumpje heeft nog wel mijn aandacht, en ik heb een mening hoe er in de weinige actieve onderwerpen wordt geschreven. Niet wát er wordt geschreven, maar hoe. Snap je dat verschil?[...]verder hebben deze mensen toch de noodzaak om iets te moeten vinden, ondanks dat ze niets kunnen voortbrengen, zoals okke
Nee hoor; een onderscheid tussen vorm en inhoud.reageren met de opmerking niet te reageren, een ziekelijke twist van de gedachte, een error als ware in de hersenen, een behoefte vanuit de ego, wetende dat hij vruchteloos is,
@ Okke
Okke bespaar je de moeite om toch te reageren als je de inhoud niet leest. Vorm is als kunst of smaak, iedereen vindt daar zo het zijne van en tenslotte gaat het om de inhoud. De vorm kan inderdaad wel er toe bijdragen dat het makkelijker leest of begrijpelijker wordt neer gezet, echter de vorm is niet waar het omgaat.
Jouw opmerking, deze ook overigens, heet met een mooi woord off-topic. M.a.w. elke woord wat ik hier aan verspil, gaat in op het off-topic onderwerp en leidt af van de werkelijke boodschap, de kern, het wezenlijke. Maar toch vind je het nodig om te reageren wat niet ingaat op het onderwerp zelf, omdat de vorm je niet aanstaat, nou dat is jouw probleem
Als je je stoort aan de wijze waarop Alain zijn berichten plaatst, dan lees je het toch niet, maar om er vervolgens wat van te zeggen, vind ik dan weer niet netjes.
Overigens is er geen protocol of regel in dit forum waar staat hoe de vorm er uit moet zien hoe je moet posten. Daarmee is de kous denk ik wel af en heeft alain alle recht om het te doen zoals hij dat wil.
Off-topic onderwerpen is een speciale onderwerp binnen dit forum en daar zou je je ongenoegen over de vorm beter kunnen posten.
@ Alain
Of eigenlijk al sinds we bezit zijn gaan koesteren en belangrijk gingen vinden.
Okke bespaar je de moeite om toch te reageren als je de inhoud niet leest. Vorm is als kunst of smaak, iedereen vindt daar zo het zijne van en tenslotte gaat het om de inhoud. De vorm kan inderdaad wel er toe bijdragen dat het makkelijker leest of begrijpelijker wordt neer gezet, echter de vorm is niet waar het omgaat.
Jouw opmerking, deze ook overigens, heet met een mooi woord off-topic. M.a.w. elke woord wat ik hier aan verspil, gaat in op het off-topic onderwerp en leidt af van de werkelijke boodschap, de kern, het wezenlijke. Maar toch vind je het nodig om te reageren wat niet ingaat op het onderwerp zelf, omdat de vorm je niet aanstaat, nou dat is jouw probleem
Als je je stoort aan de wijze waarop Alain zijn berichten plaatst, dan lees je het toch niet, maar om er vervolgens wat van te zeggen, vind ik dan weer niet netjes.
Overigens is er geen protocol of regel in dit forum waar staat hoe de vorm er uit moet zien hoe je moet posten. Daarmee is de kous denk ik wel af en heeft alain alle recht om het te doen zoals hij dat wil.
Off-topic onderwerpen is een speciale onderwerp binnen dit forum en daar zou je je ongenoegen over de vorm beter kunnen posten.
@ Alain
Doordat je constant wordt afgeleid van dit feit. En telkens denkt aan geld en producten, omdat je die nodig hebt. De hele Westerse beschaving is daarop gebouwd en het is niet van de ene op de andere dag gekomen. Maar al sinds geld de substitutie was van de waarde die je had in goud.alain schreef:m is het niet interresant om na te gaan, waarom je vergeet, wat je weet
als het om deze materie gaat,
daarin tegen vergeten we het oppervlakkige
niet,
Of eigenlijk al sinds we bezit zijn gaan koesteren en belangrijk gingen vinden.
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Ik stel me zo voor dat 'het kwaad' - zoals ik maar even samenvat - op allerlei manieren aan de macht blijft.
Bijvoorbeeld wat Alain noemde: het stockholm syndroom: identificatie met machthebbers.
Maar ook: dansen op de vulkaan: In erge gebieden uitwassen, in veilige gebieden consumentisme (bijvoorbeeld).
Ook: wegstoppen, verdringen door angst en verlies van moed (toename van machteloosheidgevoelens). Dit óók doordat 'het kwaad' voorgesteld wordt als ongrijpbaar, erg groot en absoluut: resistance is futile.
Ook: vluchten naar boven of beneden: persoonlijk heil, christelijk liefdesfilosofie of materialisme en terugtrekking in kerngezinnen/familie.
Ook: zware schuldgevoelens en depressie, al of niet opgedrongen door bepaalde opvattingen.
In ieder geval is er veel gebrek aan moed, trots, vrij denken, tegenmacht en samenwerking. Ook bij mij.
In ieder geval wil ik niet profetisch downgeput worden, een eigen leven houden en blijven nadenken ..
Er uit ben ik bepaald niet.
Bijvoorbeeld wat Alain noemde: het stockholm syndroom: identificatie met machthebbers.
Maar ook: dansen op de vulkaan: In erge gebieden uitwassen, in veilige gebieden consumentisme (bijvoorbeeld).
Ook: wegstoppen, verdringen door angst en verlies van moed (toename van machteloosheidgevoelens). Dit óók doordat 'het kwaad' voorgesteld wordt als ongrijpbaar, erg groot en absoluut: resistance is futile.
Ook: vluchten naar boven of beneden: persoonlijk heil, christelijk liefdesfilosofie of materialisme en terugtrekking in kerngezinnen/familie.
Ook: zware schuldgevoelens en depressie, al of niet opgedrongen door bepaalde opvattingen.
In ieder geval is er veel gebrek aan moed, trots, vrij denken, tegenmacht en samenwerking. Ook bij mij.
In ieder geval wil ik niet profetisch downgeput worden, een eigen leven houden en blijven nadenken ..
Er uit ben ik bepaald niet.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
inderdaad, vergeet trouwens de begeerte niet yopi,
maargoed,
de waarheid is eruit,
en wij zitten er midden in,
enfin, het is nu aan ons als individu, hoe we hier mee verder gaan,
ik zelf, maak mensen in mijn omgeving bewust van de werkelijkheid,
en vaak valt het niet goed,
echter ik kan voor mezelf niet meer meedoen met de flauwekul,
elk gesprek over politiek, oorlogen, dictators, economie
ik kan niet meer mee in de leugen,
verder slaat yopi de spijker op de kop,
er is een gebrek aan moed, trots, vrij denken en samenwerking,
aan valse trots is er trouwens geen gebrek,
pieter raakt ook wat met zijn woorden,
maar is in mijn optiek niet nauwkeurig genoeg
een goede avond vrienden,
en M bedankt
maargoed,
de waarheid is eruit,
en wij zitten er midden in,
enfin, het is nu aan ons als individu, hoe we hier mee verder gaan,
ik zelf, maak mensen in mijn omgeving bewust van de werkelijkheid,
en vaak valt het niet goed,
echter ik kan voor mezelf niet meer meedoen met de flauwekul,
elk gesprek over politiek, oorlogen, dictators, economie
ik kan niet meer mee in de leugen,
verder slaat yopi de spijker op de kop,
er is een gebrek aan moed, trots, vrij denken en samenwerking,
aan valse trots is er trouwens geen gebrek,
pieter raakt ook wat met zijn woorden,
maar is in mijn optiek niet nauwkeurig genoeg
een goede avond vrienden,
en M bedankt
-
Verwijderde gebruiker
@ Alain
Je zegt dat je niet meer meedoet aan de leugens en de mensen in je omgeving (en ook op dit forum) probeer je ervan bewust te maken dat we leven in leugens.
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is, was er een bepaalde trigger waardoor je niet meer mee wilde doen aan de leugens? En je omgeving hiervan probeert bewust van te maken?
Verder zeg je dat het vaak niet goed valt, hoe ga je daarmee om?
Nu kan ik het grotendeels wel raden, op basis van je vasthoudendheid hier op dit forum dus ik neem aan dat, dat in real life niet veel anders zal zijn, maar toch ben ik daar benieuwd naar.
Je zegt dat je niet meer meedoet aan de leugens en de mensen in je omgeving (en ook op dit forum) probeer je ervan bewust te maken dat we leven in leugens.
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is, was er een bepaalde trigger waardoor je niet meer mee wilde doen aan de leugens? En je omgeving hiervan probeert bewust van te maken?
Verder zeg je dat het vaak niet goed valt, hoe ga je daarmee om?
Nu kan ik het grotendeels wel raden, op basis van je vasthoudendheid hier op dit forum dus ik neem aan dat, dat in real life niet veel anders zal zijn, maar toch ben ik daar benieuwd naar.
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben is, was er een bepaalde trigger waardoor je niet meer mee wilde doen aan de leugens?
beste m, laat ik voorop stellen, dat wat ik doe,
is wat in MIJN vermogen ligt,
en zou niet een oplossing zijn, voor anderen, maar goed,
trigger? nee begrip, inzicht,
opeens? nee, een samenkomen van een kleine 24 jaar,
beleven,
leren,
opvoeding,
training
nadenken,
lesgeven,
ik ervaar het als een samenkomen, een bundeling alsware,
van wat waar is,
en de logische redenering, die volgt uit deze,
de waarheid,
over mezelf,
en wat ik kan,
maar ook de waarheid,
over de meerderheid,
en wat hun denken inhoud,
waarheid over geloof,
over de mens,
over ons en weer mezelf,
als je het een maal weet, de waarheid
zul je inzien dat je moet,
dat wil zeggen. de waarheid naar weten, vertellen,
want je ziet in, dat als men dit niet doet,
men mede werkt aan de leugen,
en dat dit slecht is,
terwijl het onze plicht is, om goed te doen,
en wie goed wil zijn, kan niet meer liegen,
en dus zichzelf verplicht of, om vaak een weet ik niet te antwoorden, of
heel veel studie plegen, al is onderzoek beter,
en onderzoek creeert triggers,
puzzelstukken,
en als je niet vergeet, alle stukjes eens van boven te bekijken,
zie je eens het hele plaatje,
inzicht,
en daar mijn beste, geeft deze, de manier om "er" mee om te gaan,
voor mij betekent het, dat ik sterk in mijn schoenen moet staan,
een voorbeeld zijn,
een expert op niveau 1 en 2(vakjargon)
kennnis hebben van de taal,
en blijven onderzoeken van wat er gezegd woord,
en kijk of deze in de praktijk werken,
door het uit te voeren,
en vooral blijven herrinneren, wat belangrijk is,
en vergeten wat flauwe kul is,
beste m, laat ik voorop stellen, dat wat ik doe,
is wat in MIJN vermogen ligt,
en zou niet een oplossing zijn, voor anderen, maar goed,
trigger? nee begrip, inzicht,
opeens? nee, een samenkomen van een kleine 24 jaar,
beleven,
leren,
opvoeding,
training
nadenken,
lesgeven,
ik ervaar het als een samenkomen, een bundeling alsware,
van wat waar is,
en de logische redenering, die volgt uit deze,
de waarheid,
over mezelf,
en wat ik kan,
maar ook de waarheid,
over de meerderheid,
en wat hun denken inhoud,
waarheid over geloof,
over de mens,
over ons en weer mezelf,
als je het een maal weet, de waarheid
zul je inzien dat je moet,
dat wil zeggen. de waarheid naar weten, vertellen,
want je ziet in, dat als men dit niet doet,
men mede werkt aan de leugen,
en dat dit slecht is,
terwijl het onze plicht is, om goed te doen,
en wie goed wil zijn, kan niet meer liegen,
en dus zichzelf verplicht of, om vaak een weet ik niet te antwoorden, of
heel veel studie plegen, al is onderzoek beter,
en onderzoek creeert triggers,
puzzelstukken,
en als je niet vergeet, alle stukjes eens van boven te bekijken,
zie je eens het hele plaatje,
inzicht,
en daar mijn beste, geeft deze, de manier om "er" mee om te gaan,
voor mij betekent het, dat ik sterk in mijn schoenen moet staan,
een voorbeeld zijn,
een expert op niveau 1 en 2(vakjargon)
kennnis hebben van de taal,
en blijven onderzoeken van wat er gezegd woord,
en kijk of deze in de praktijk werken,
door het uit te voeren,
en vooral blijven herrinneren, wat belangrijk is,
en vergeten wat flauwe kul is,
eigenlijk kan ik het wel samenvatten,
ik denk dat ik met droge ogen kan vertellen, er van uit gaande dat,
als anderen zeggen dat je goed bent, dat waar is,
ik goed ben,
en dat geeft een hoop ruimte, om de waarheid te vertellen,
want iemand die goed is, liegt niet,
en dat is toch volkomen logisch en naar reden,
ik denk dat ik met droge ogen kan vertellen, er van uit gaande dat,
als anderen zeggen dat je goed bent, dat waar is,
ik goed ben,
en dat geeft een hoop ruimte, om de waarheid te vertellen,
want iemand die goed is, liegt niet,
en dat is toch volkomen logisch en naar reden,
-
Verwijderde gebruiker
In 1938 werd Adolf Hitler en in 1939 werd Josef Stalin tot TIME Person of the Year uitgeroepen.alain schreef:Als anderen zeggen dat je goed bent, dat waar is,
Mooi voor je.alain schreef:ik goed ben,
Als anderen zeggen dat jij goed bent, dan is dat waar en als je goed bent, lieg je niet. Mooie stellingname.alain schreef:iemand die goed is, liegt niet,
Ik ben het met je oneens. Maar ik zal dan ook wel liegen, want over mij is uitdrukkelijk gezegd dat ik niet goed ben. Is dat dan ook waar?
In 1938 werd Adolf Hitler en in 1939 werd Josef Stalin tot TIME Person of the Year uitgeroepen.
het zal wel okke, en door wie dan?
toch door de leugenaars,
de financiers van beide heren,
wat is nu je punt?
Als anderen zeggen dat jij goed bent, dan is dat waar en als je goed bent, lieg je niet. Mooie stellingname.
het is geen stelling in name,
het is waar,
Ik ben het met je oneens.
uiteraard okke, want dat is jouw rol,
Maar ik zal dan ook wel liegen
juist,
want over mij is uitdrukkelijk gezegd dat ik niet goed ben
juist,
is dit nu zo moeilijk te accepteren,
okke?
tijd om te veranderen vriend, of
slecht blijven,
bij eigen keus,
wat jij wil,
staat je mooi,
Mooi voor je.
het zal wel okke, en door wie dan?
toch door de leugenaars,
de financiers van beide heren,
wat is nu je punt?
Als anderen zeggen dat jij goed bent, dan is dat waar en als je goed bent, lieg je niet. Mooie stellingname.
het is geen stelling in name,
het is waar,
Ik ben het met je oneens.
uiteraard okke, want dat is jouw rol,
Maar ik zal dan ook wel liegen
juist,
want over mij is uitdrukkelijk gezegd dat ik niet goed ben
juist,
is dit nu zo moeilijk te accepteren,
okke?
tijd om te veranderen vriend, of
slecht blijven,
bij eigen keus,
wat jij wil,
staat je mooi,
Mooi voor je.
-
Verwijderde gebruiker
Om tot een inzicht te komen, moet je mee kunnen gaan in het denken van wat er geschreven staat. Dit kan edoch tot botsing komen met je eigen inzichten en leidt dat tot een conflict in het denken. Nu kan men de eigen inzichten los laten en de andere inzichten overnemen, aanpassen zodat het wel rijmt met je eigen inzichten of tegen de inzichten van de ander ingaan.
Om conflicten op te lossen zal een van beiden het eigen inzicht moeten loslaten of i.i.g. het andere inzicht in welke vorm dan ook moeten accepteren en respecteren. Zolang dat niet gebeurd zal het conflict blijven bestaan, zodra dit verschil weer duidelijk wordt.
Om conflicten op te lossen zal een van beiden het eigen inzicht moeten loslaten of i.i.g. het andere inzicht in welke vorm dan ook moeten accepteren en respecteren. Zolang dat niet gebeurd zal het conflict blijven bestaan, zodra dit verschil weer duidelijk wordt.
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
het is al weer een tijd geleden vrienden, hoe is het nu?
Wat een wereld he? Het al waar we over gesproken hebben gaat
versneld verder.
ondertussen zijn we verzadigd, de koek is niet op, maar de buiken te vol
ben wederom de ideale staat aan het lezen, het blijft toch eigenaardig,
dat onze beschaving exact het tegen over gestelde aan het doen is,
zou de tiran van plato den duivel uit de bijbel zijn?
Het zou mij niet verbazen,
net zo min als dat Socrates bhudda heeft ontmoet,
en zo ook jezus.
verder zou het me niet verbazen als zowel fascisme als communisme,
als wel kapitalisme,
voortkomen uit neoplatonisme,
met een ongezonde mix occultisme, kabbalisme en mysterien,
voor ingewijde, dat wil zeggen,
we hebben een nieuwe koning,
over ingewijde gesproken,
een ingewijde familie, vooral in mekaar,
raar eigenlijk?
er schiet me net een gedachte binnen,
hoe zou erdogan nu over zijn Syrische collega denken,
dan wel zijn optreden,
het lijkt wel of hij opeens in het zelfde schuitje vaart,
raar he de wereld,
en die yanken wat een boefjes, maar goed dat vergeten wel weer,
behalve dan als je drone piloot ben geweest, dan zou je wel eens,
toch PTSS kunnen krijgen,
hoe zou het toch komen?
maar goed,
hoe gaat het met u?
Wat een wereld he? Het al waar we over gesproken hebben gaat
versneld verder.
ondertussen zijn we verzadigd, de koek is niet op, maar de buiken te vol
ben wederom de ideale staat aan het lezen, het blijft toch eigenaardig,
dat onze beschaving exact het tegen over gestelde aan het doen is,
zou de tiran van plato den duivel uit de bijbel zijn?
Het zou mij niet verbazen,
net zo min als dat Socrates bhudda heeft ontmoet,
en zo ook jezus.
verder zou het me niet verbazen als zowel fascisme als communisme,
als wel kapitalisme,
voortkomen uit neoplatonisme,
met een ongezonde mix occultisme, kabbalisme en mysterien,
voor ingewijde, dat wil zeggen,
we hebben een nieuwe koning,
over ingewijde gesproken,
een ingewijde familie, vooral in mekaar,
raar eigenlijk?
er schiet me net een gedachte binnen,
hoe zou erdogan nu over zijn Syrische collega denken,
dan wel zijn optreden,
het lijkt wel of hij opeens in het zelfde schuitje vaart,
raar he de wereld,
en die yanken wat een boefjes, maar goed dat vergeten wel weer,
behalve dan als je drone piloot ben geweest, dan zou je wel eens,
toch PTSS kunnen krijgen,
hoe zou het toch komen?
maar goed,
hoe gaat het met u?
Alain, fijn om weer iets van je te horen.
Het gaat zoals het gaat in het leven. Ik laat de dingen gewoon op me afkomen zonder dat ik deze probeer te veroordelen, maar gebonden aan mijn subjectiviteit en het gevoel van het moment lukt dat zeker niet altijd. Maar ja, bezinning komt altijd later, niet waar.
De gebeurtenissen in de wereld ach een ver van mijn bed show, die ik onmogelijk kan beoordelen, behalve dan dat er weer eens oorlog woedt en oorlog is telkens een kern van verdrieten ellende, toch lig ik er niet wakker van, beseffend dat ik er niks aan zal kunnen doen veranderen.
En hoe gaat het met jou Alain?
Het gaat zoals het gaat in het leven. Ik laat de dingen gewoon op me afkomen zonder dat ik deze probeer te veroordelen, maar gebonden aan mijn subjectiviteit en het gevoel van het moment lukt dat zeker niet altijd. Maar ja, bezinning komt altijd later, niet waar.
De gebeurtenissen in de wereld ach een ver van mijn bed show, die ik onmogelijk kan beoordelen, behalve dan dat er weer eens oorlog woedt en oorlog is telkens een kern van verdrieten ellende, toch lig ik er niet wakker van, beseffend dat ik er niks aan zal kunnen doen veranderen.
En hoe gaat het met jou Alain?
"What is essential is invisible for the eye, it's only with the heart that you can see rightly"
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
Scooter - Weekend
Het belangrijkste aan leven?
Is het leven zelf.
Van discussiëren kan je leren de mening van een ander te respecteren.
de gebeurtenissen in de wereld, mijn bed staat er midden in.
ik vind het verschrikkelijk
The thick black smoke comes rising up, silent in these dreams
There's faces leering through the haze, that ripples in the heat
And words are just some place to hide, a wall that we can run behind
When truth is itching, twisting, turning, but locked away deep down inside
No, there's nothing wrong here, nothing at all
We sat up talking late last night, trying to make some sense
But we were just skirting round with clever words
And all the things that we pretend
There's guard dogs straining at the leash, with the soldiers standing by
Staring into empty space beyond the twisted wire
No, there's nothing wrong here, nothing at all
So when this nightmare's over, will you just rock me back to sleep
Tomorrow is another day, passive in their Brave New World
ik vind het verschrikkelijk
The thick black smoke comes rising up, silent in these dreams
There's faces leering through the haze, that ripples in the heat
And words are just some place to hide, a wall that we can run behind
When truth is itching, twisting, turning, but locked away deep down inside
No, there's nothing wrong here, nothing at all
We sat up talking late last night, trying to make some sense
But we were just skirting round with clever words
And all the things that we pretend
There's guard dogs straining at the leash, with the soldiers standing by
Staring into empty space beyond the twisted wire
No, there's nothing wrong here, nothing at all
So when this nightmare's over, will you just rock me back to sleep
Tomorrow is another day, passive in their Brave New World
Ik zie dat eindelijk de duivel zich heeft gemeld,
ik hoop dat ik niet te laat ben
dat wil zeggen dat de duivel gevlogen is
ik zou je namelijk graag de waarheid vertellen
wel wil ik je waarschuwen
dat ik
in de werkelijkheid verplicht ben idioten zo als jij
uit te schakelen
en ook als wachter van het goede
ben ik ook verplicht
om je te confronteren met jezelf
en dit mijn beste zou wel eens pijn kunnen gaan doen
maar goed je spreekt zo ferm,
en je spreekt jezelf zo vaak recht
dat je waarschijnlijk net als ik graag ons treffen te gemoed ziet
voor jouw zal ik mezelf in een andere gedaante laten zien
advocaat van de duivel, noem mij maar DE FILOSOOF genaamd god,
ik verwacht je bij de waarheid en een goede avond gewenst
ik hoop dat ik niet te laat ben
dat wil zeggen dat de duivel gevlogen is
ik zou je namelijk graag de waarheid vertellen
wel wil ik je waarschuwen
dat ik
in de werkelijkheid verplicht ben idioten zo als jij
uit te schakelen
en ook als wachter van het goede
ben ik ook verplicht
om je te confronteren met jezelf
en dit mijn beste zou wel eens pijn kunnen gaan doen
maar goed je spreekt zo ferm,
en je spreekt jezelf zo vaak recht
dat je waarschijnlijk net als ik graag ons treffen te gemoed ziet
voor jouw zal ik mezelf in een andere gedaante laten zien
advocaat van de duivel, noem mij maar DE FILOSOOF genaamd god,
ik verwacht je bij de waarheid en een goede avond gewenst
-
Belinda
goedendag allen, de duivel heeft mijn uitnodiging niet aangenomen, ten minste
zo lijkt, al heb ik naar waarheid geen poging ondernomen of deze creatuur nog
ergens anders zijn praatjes verkoopt
ik zie wel dat ik een nieuwe vriend heb, in de zin van vriendelijk wel te verstaan
al begrijp ik wel de openheid van voorstellen, zo niet de anekdote die volgt,
ik vrees dat je een creatief denkbeeld gebruikt, wat mijn verbeelding te boven
is
aangenaam kennis te maken,
maar goed, wat een wereld waarin de mens mij blijft verbazen
het is zeker geen geheim dat ik eigenlijk weinig toe te voegen heb aan wat
al gezegd is
ik heb de illusie gehad, waarlijk met een slecht persoon te kunnen spreken
hier bij den waarheid, maar ikzelf weet bij voorbaat dat mijn poging
vruchteloos is
want de duivel zal wel uitkijken, om niet het initiatief te hebben
zo geweldig is hij niet, hij bezit slechts de illusie van het al
en daarmee zeggende is hij zelf een illusie en dit mijn beste is wijsheid
want alle mystiek, kabbala en overige moeilijke illusies die zijn naam zouden
zijn, zijn juist dat
en ja het getal van het beest is te berekenen, maar zou het niet vele male
wijzer zijn,
zijn naam te berekenen volgens de logica en vanuit de reden,
en wat is dan zijn naam
slecht
en dat is al
slecht in de illusie van goed
nu is het verder onzinnig alle eigenschappen van de duivel te toetsen
want welke ook, deze zullen allen slecht zijn
net als onze maatschappij
zo lijkt, al heb ik naar waarheid geen poging ondernomen of deze creatuur nog
ergens anders zijn praatjes verkoopt
ik zie wel dat ik een nieuwe vriend heb, in de zin van vriendelijk wel te verstaan
al begrijp ik wel de openheid van voorstellen, zo niet de anekdote die volgt,
ik vrees dat je een creatief denkbeeld gebruikt, wat mijn verbeelding te boven
is
aangenaam kennis te maken,
maar goed, wat een wereld waarin de mens mij blijft verbazen
het is zeker geen geheim dat ik eigenlijk weinig toe te voegen heb aan wat
al gezegd is
ik heb de illusie gehad, waarlijk met een slecht persoon te kunnen spreken
hier bij den waarheid, maar ikzelf weet bij voorbaat dat mijn poging
vruchteloos is
want de duivel zal wel uitkijken, om niet het initiatief te hebben
zo geweldig is hij niet, hij bezit slechts de illusie van het al
en daarmee zeggende is hij zelf een illusie en dit mijn beste is wijsheid
want alle mystiek, kabbala en overige moeilijke illusies die zijn naam zouden
zijn, zijn juist dat
en ja het getal van het beest is te berekenen, maar zou het niet vele male
wijzer zijn,
zijn naam te berekenen volgens de logica en vanuit de reden,
en wat is dan zijn naam
slecht
en dat is al
slecht in de illusie van goed
nu is het verder onzinnig alle eigenschappen van de duivel te toetsen
want welke ook, deze zullen allen slecht zijn
net als onze maatschappij
hmm, mij nog niet
wat bedoel je toch met de opmerking
stem af waar je mee te maken hebt
bedoel je net als moderne media
die zo men wil
zich afstemt op zijn publiek
zodat men in zijn comfort zone kan blijven
zoiets?
want mij kennende zou het toch onzinnig zijn
mij proberen te bewegen naar wat de waan van de dag
en naar wat de massa wenst
belangrijk is te begrijpen
dat wie zich hier inmengt
slechts alleen met waarheid van doen heeft
mocht iemand hier bij de waarheid
zich niet thuis voelen
of niet op zijn gemak
maak dan geen gebruik van uw dictoriale vrijheid
maar ga gewoon weg
ik kan je vertellen yopi
dat ik op het punt sta weer een volgende stap te nemen richting waarheid
waarbij de dominee wel vragen heeft
hij vroeg mij "vind je het niet vervelend wat mensen over je zeggen"
ik antwoorde hem
mijn ziel is mij meer waard dan mijn reputatie
en zo is het
ooit heb je het volgende beweert over mijn gedachte,
Alain denkt dat waarheid en het goede niet te scheiden zijn zal hij denk ik niet analytisch bedoelen, maar eerder als zoiets in de trant van: Als we de waarheid naderen zal hij blijken hetzelfde te zijn als het goede.
en ook
Alain lijkt me een poging in het werk te willen stellen dit samen met anderen op dit forum te doen. In zijn opstelling zegt hij als laatste, dat om de vrijheid te waarborgen hij dat zoveel mogelijk in de vorm van filosoferen over waarheid wil gieten, totdat er misschien een punt bereikt wordt dat je binnen die vrijheid iemand persoonlijk aanspreekt.
wat bedoel je toch met de opmerking
stem af waar je mee te maken hebt
bedoel je net als moderne media
die zo men wil
zich afstemt op zijn publiek
zodat men in zijn comfort zone kan blijven
zoiets?
want mij kennende zou het toch onzinnig zijn
mij proberen te bewegen naar wat de waan van de dag
en naar wat de massa wenst
belangrijk is te begrijpen
dat wie zich hier inmengt
slechts alleen met waarheid van doen heeft
mocht iemand hier bij de waarheid
zich niet thuis voelen
of niet op zijn gemak
maak dan geen gebruik van uw dictoriale vrijheid
maar ga gewoon weg
ik kan je vertellen yopi
dat ik op het punt sta weer een volgende stap te nemen richting waarheid
waarbij de dominee wel vragen heeft
hij vroeg mij "vind je het niet vervelend wat mensen over je zeggen"
ik antwoorde hem
mijn ziel is mij meer waard dan mijn reputatie
en zo is het
ooit heb je het volgende beweert over mijn gedachte,
Alain denkt dat waarheid en het goede niet te scheiden zijn zal hij denk ik niet analytisch bedoelen, maar eerder als zoiets in de trant van: Als we de waarheid naderen zal hij blijken hetzelfde te zijn als het goede.
en ook
Alain lijkt me een poging in het werk te willen stellen dit samen met anderen op dit forum te doen. In zijn opstelling zegt hij als laatste, dat om de vrijheid te waarborgen hij dat zoveel mogelijk in de vorm van filosoferen over waarheid wil gieten, totdat er misschien een punt bereikt wordt dat je binnen die vrijheid iemand persoonlijk aanspreekt.
Jezus .. als ik dat echt gezegd heb dan denk ik dat we elkaar beter begrijpen dan ik zelf ooit gedacht heb. Blijkbaar hebben we wel eens een punt bereikt dat we dicht bij elkaar waren. Ik sta van mezelf En van jouw te kijken en hoop op resultaten. Om het ff amerikaans te zeggen: Keep up the good work ..
Ik hoopt dat het klopt ..
Ik hoopt dat het klopt ..
-
neus
-
neus
en zo heeft de waarheid een getuige, wat eens gezegd is
is nog steeds
en net toen we dit ons herinnerden kwam daar
weer de ruis
net zo makkelijk zet een entiteit de waarheid weer naar het niet te weten
want ieder weet toch dat waarheid niet te kennen is, de waarheid moet men
weten
maar het goddelijke is met me, getuige nu
hoe men door middel van den zelfde mantra de waarheid weer te kort doet
zonder enig inhoudelijke reden laat staan een logische
ik hoop yopi dat ook jij nu waarneemt, hoe de on welwillende
net zo makkelijk blijven lasteren, alles ten manifestatie van hun eigen ik
de ego
en zie hoe het gesprek verder gekaapt woord door banale beeldvorming
en vervolgens op geheel passende wijze conform deze tijd
een heerlijk simplistisch bevestigend plaatje net
zoals onze jonge pubers doen
en zo werkt het,
maar goed dit soort flauwe kul heeft hier geen plaats
iedereen weet dat, net als de waarheid
is nog steeds
en net toen we dit ons herinnerden kwam daar
weer de ruis
net zo makkelijk zet een entiteit de waarheid weer naar het niet te weten
want ieder weet toch dat waarheid niet te kennen is, de waarheid moet men
weten
maar het goddelijke is met me, getuige nu
hoe men door middel van den zelfde mantra de waarheid weer te kort doet
zonder enig inhoudelijke reden laat staan een logische
ik hoop yopi dat ook jij nu waarneemt, hoe de on welwillende
net zo makkelijk blijven lasteren, alles ten manifestatie van hun eigen ik
de ego
en zie hoe het gesprek verder gekaapt woord door banale beeldvorming
en vervolgens op geheel passende wijze conform deze tijd
een heerlijk simplistisch bevestigend plaatje net
zoals onze jonge pubers doen
en zo werkt het,
maar goed dit soort flauwe kul heeft hier geen plaats
iedereen weet dat, net als de waarheid
ik zit trouwens nu naar het nos journaal te luisteren
de roep om oorlog is groot
en de nederlander is bang
triest
en wat een flauwe kul
herinner u dat de amerikanen het hele irakse leger inclusief de garde
in 2 maanden opgerold
en nu, zouden 35000 huurlingen en moordenaars niet te stoppen zijn
tuurlijk
zijn jullie al bang
het is bijna 1984
de roep om oorlog is groot
en de nederlander is bang
triest
en wat een flauwe kul
herinner u dat de amerikanen het hele irakse leger inclusief de garde
in 2 maanden opgerold
en nu, zouden 35000 huurlingen en moordenaars niet te stoppen zijn
tuurlijk
zijn jullie al bang
het is bijna 1984
Ik heb liever dat je anderen hier op aanspreekt, als je dat denkt, dat dat ik het ga bevestigen .. Ik vond het ook een vreemde wending. Maar nu wordt het hier afgebroken doordat jij wacht totdat iemand de schoen past die je aanreikt ..ik hoop yopi dat ook jij nu waarneemt, hoe de on welwillende
net zo makkelijk blijven lasteren, alles ten manifestatie van hun eigen ik
de ego
en zie hoe het gesprek verder gekaapt woord door banale beeldvorming
en vervolgens op geheel passende wijze conform deze tijd
De tweewaardige logica van Aristoteles sluit de derde uit ..
Socrates was altijd op zoek naar derden, die hem iets zouden kunnen leren over het ene.
Dit ene, het ware/goede/schone - de god van de filosofen - breekt door de prisma van het verstand in vele kleuren.
Kleuren ontstaan in de strijd tussen licht en donker.
De nuances van grijzen zitten meer in het gebied van het nevelland, het tranendal, de lange nacht. Overdag of in de lange dag bestaan die voort in schaduwen. Dan weer heel scherp als er fel zonlicht is, dan weer zacht als er een fijne regen valt ..
Maar misschien moet ik toch es nieuwe schoenen gaan kopen.
Socrates was altijd op zoek naar derden, die hem iets zouden kunnen leren over het ene.
Dit ene, het ware/goede/schone - de god van de filosofen - breekt door de prisma van het verstand in vele kleuren.
Kleuren ontstaan in de strijd tussen licht en donker.
De nuances van grijzen zitten meer in het gebied van het nevelland, het tranendal, de lange nacht. Overdag of in de lange dag bestaan die voort in schaduwen. Dan weer heel scherp als er fel zonlicht is, dan weer zacht als er een fijne regen valt ..
Maar misschien moet ik toch es nieuwe schoenen gaan kopen.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Nederlandsche propaganda?alain schreef:ik zit trouwens nu naar het nos journaal te luisteren
Nederlandsche Propaganda.de roep om oorlog is groot
en de nederlander is bang
Inderdaad. Alarmfase oranje: Er komt U veel meer flauwekul tegemoet dan anders.triest
en wat een flauwe kul
Nee, ik althans, al heel lang niet meer. (Als kind van de koude oorlog.)herinner u dat de amerikanen het hele irakse leger inclusief de garde
in 2 maanden opgerold
en nu, zouden 35000 huurlingen en moordenaars niet te stoppen zijn
tuurlijk
zijn jullie al bang
(En je slaat woorden over, hou daar eens mee op, je wordt onbegrijpbaar zo. Of op z'n minst ongelezen.)
Nee jôh, het is allang 1984 geweest:het is bijna 1984
Samsung: "We don't track users"
Google: "Only if they allow us"
Beiden: "You can always opt-out"
(En als je dat doet, ben je gelijk verdacht: Iets te verbergen soms?)
Beiden liegen.
Apple: "Opt-watte?"
Allemaal: Ja, er zit ergens wel een schuifje in, maar toen wij de data verzamelden stond het aan. Oh? U beweert dat het uit stond? Sorry, daar hebben wij geen gegevens van ... Oh, die periode, ja dat klopt. Volgens onze systemen gebruikte U toen software versie XYZ, toen werkte het schuifje niet, dat klopt en geven we ruiterlijk toe: dat was een bug, dus weten we niet of het schuifje aan of uit stond. Wat zegt U? Ja, dat klopt, het schuifje staat standaard uit, maar door die bug gaf ons systeem weer dat het aan stond. "Wablief? "Nee, helaas die data is al verkocht, die kunnen we niet terugkopen of vernietigen ... Wat bedoelt U met schadevergoeding? U bent toch akkoord gegaan met onze voorwaarden? Dat wij niet verantwoordelijk zijn voor het al dan niet functioneren van onze software en uw omgang ermee? Niet gelezen? ... Tsja.
Tegenwoordig zijn er horloges ("smartwatches") die je hartslag, doorbloeding en zuurstofopname kunnen meten. Die koppelen aan je "smart-phone" met een "health-app" ... *)
Leuk! Lekker gezond doen! Kijk eens hoe gezond ik bezig ben?!
(Ik koppelde vanaf de eerste keer dat ik de term "smart" hoorde al gelijk het Nederlandse begrip eraan.)
Totdat je een keer probeert te betalen bij de mcdonals met je apple-pay en dat ding weigert af te rekenen omdat de "maaltijd" je vet- en zoutbehoefte van deze dag zou kunnen overschrijden.
'Tuurlijk, je mag het overriden.
(Tot zover is er nog niet veel aan de hand. Ja, je leven lijkt zo wel gestuurd te worden, maar er schijnt nog een zweempje van verstand in te zitten, namelijk dat je zelf nog mag kiezen, een vorm van vrije wil wellicht?)
Totdat jouw zorgpremie omhoog gaat. (De "app" zegt dat je weliswaar gezond leeft, maar een uitermate gevaarlijk beroep hebt, je zou wel eens lang zorg nodig kunnen hebben)
(Je dacht toch niet dat toen je op "akkoord" tikte, zij plechtig beloofden je data niet op te slaan en er niets mee te doen toch? Data are money.)
Function Creep heet dat fenomeem ook wel.
Je verzekeraar zag dat jij de "health-app" buiten werking stelde, concludeert daaruit (dankbaar geholpen door statistiek) dat jij meer druk op de zorg gaat uitoefenen en daarom gaat je premie omhoog. (Als jij de "app" van de verzekeraar al op je "smartphone" had (Zóó handig! Direct inzage in al mijn polissen en gelijk "on-line" iets kunnen melden) heeft die "app" ook beschikking over al je biometrische data (met opt-out) geef je je data door (opt-in) krijg je korting of niet, zo niet zit je op meer dan 100% premie en een hoog eigen risico, want dan moeten ze je data inkopen. "Waarom zou ik voor de ander moeten betalen? ..." Is niet echt een sociale gedachte. Meestal klinkt er in stilte achteraan het wantrouwen: "hij doet het ook niet voor mij".
Bah.
Zie je? Allang 1984 geweest ...
Maar is dat erg? Ben jij asociaal als je niet goed voor je eigen lichaam zorgt? Wat de app niet weet is hoe jij functioneert in de maatschappij, misschien help je wel honderden mensen weg uit hun depressie en heb jij zo eigenlijk recht op de zorg die zij nu niet hoeven te vragen. Sja, dat weet de app niet. Die discrimineert. Klote-app, sukkel-programmeurs dat ze zich daarvoor lenen.
Sinds de invoering van de grote PIN transactie propaganda in 1988 (Snel, Safe en Simpel) is het alleen maar gemakkelijker geworden (voor de belastingdienst) je inkomsten en uitgaven te controleren, automatisch. Signaleert de computer een grote discrepantie, krijg je een controle, blijkbaar heb je wat zwart geld waarvoor ze ook belasting willen hebben. Boete, heet dat dan. Voor gewone dieven zo mogelijk nog makkelijker, je loopt immers altijd met je hele banksaldo op zak rond, afgeschermd door 4 cijfertjes, of binnenkort je vingerafdruk. Hoeven ze je niet meer te martelen om die 4 cijfertjes uit je hoofd te krijgen, welnee, gewoon je vinger afhakken, da's genoeg. Doet veel minder pijn.
Snel, Safe en Simpel.
Nee, stel je voor die twee tientjes cash die je voor je boodschappen bij je hebt zouden gejat worden ... dat is natuurlijk véél onoverkomelijker.
Smerige idioten. Zou het werkelijk expres zo zijn? Of zijn de uitvinders ervan inderdaad gewoon kortzichtige simpletons en weten de slimmeriken er een slaatje uit te slaan?
Nee alain, jij staat in mijn ogen vele malen hoger dan de belastinginspecteur. Want ik kan moreel verantwoorden wat jij doet.
Om nou te zeggen dat ik het respecteer, is weer een heel ander verhaal, waar ik nu niet op in wil en kan gaan.
In het centrum van London is zowat geen vierkante centimeter die niet door cctv gemonitord wordt. Erachter hangen computerprogramma's die "verdacht gedrag" weten te signaleren.
Aparna Rao laat in haar kunst goed zien hoe eng het eigenlijk al is; wat er nu al mogelijk is.
(Vanaf 3:08 komt het item dat ik bedoel.)
Het blijkt mogelijk je softwarematig te laten verdwijnen, dan is het omgekeerde dus ook mogelijk: je op plekken te toveren waar je helemaal niet was. Dus wat heeft heel die cctv nog voor bewijswaarde dan? Kafkaësk is het.
Het is allemaal werkelijk te bezopen voor woorden: door ongezond te zijn ga je eerder dood, leg je minder beslag op de financiën met je aow en pensioen en wordt ervoor bestraft. Nou ja zeg!
Van Gaal zou kunnen zeggen: Ben ik nou zo slim? Of zie ik spoken?
Deze mening van mij, delen mijn kennissen ook, en toch zien we hem niet in de media verschijnen.
Misschien worden we binnenkort wel eens uitgenodigd voor een bezoekje aan de psychiater. Die ons paranoïde gaat noemen en ons volstopt met paroxetine en seresta. Dat is wat ik bedoelde, en misschien Wouter Kusters ook wel in yopi zijn topic, met de gemedicaliseerde normale mens.
Ach ja, normale mens:
"Ik heb niks te verbergen hoor, ze kijken maar."
En als er nu een camera op je WC wordt opgehangen?
"Nee, dat gaat te ver!"
(Ik vraag altijd eerst "slaapkamer" Dat kan dan nog, wordt wel "kinky" gevonden, maar de grens is altijd bij WC, bij poepen. Nee, daar willen we niet bij bespied worden. Terwijl Midas Dekkers ons weet uit te leggen dat er eigenlijk geen groter genot is. De oude Romeinen deden het gemeenschappelijk ... wat is er aan hand?)
HM, er zijn dus grenzen. Blijkbaar.
::
Als je alles bij elkaar optelt en de grote gemene deler opzoekt lijkt alles gebaseerd op de angst om dood te gaan, of misschien de wil (niet noodzakelijkerwijs) je leven te rekken. Wat dat betreft ben ik blij, en zelfs een beetje trots, in Nederland te kunnen mogen leven. Waar je zelfs dát nog tot op steeds onzekerdere hoogte mag zelfbeschikken. Ik doel natuurlijk op euthanasie.
Oh ja, dat wilde ik je nog vragen: waarom geef je tussen elke regel die je schrijft een lege regel?
Denk je dat dat makkelijker leest?
Of leest dat voor jou makkelijker?
Of wil je daarmee nadruk op je woorden leggen? Beiden mislukken (bij mij dan toch). Leestekens, en zo nu en dan eens een hoofdletter, aan het begin van een zin bijvoorbeeld, zouden je niet misstaan.
Tenzij je, op jouw manier, zo als mystiekeling wil overkomen, in dat geval, ga zo door!
Maar weet dan dat ik (en ik denk niet als enige) misschien dan niet begrijp wat je zeggen wilt.
Dit is een filosofieforum, dichters welkom, maar verklaar je gedicht dan alsjeblieft.
Laat ons niet gissen.
Wat was het onderwerp van deze draad ook alweer? Oh ja!
"Waarheid"
Hah!
Alles wat hierboven staat kun je ook paranoïde geraaskal noemen.
Maar hoever is het van de waarheid verwijderd?
*) Ik kan me voorstellen dat het een "consumententoepassing" is geworden van iets dat (misschien eerst bij NASA en daarna) in het leger al langer wordt toegepast: door radiometrie de functionaliteit van de "units" of operatives in het veld te meten, om daar vervolgens weer een strategie op te bouwen. Is het wel handig als je de gegevens van de vijand ook hebt ...
Laatst gewijzigd door memeticae op 28 sep 2014, 04:07, 3 keer totaal gewijzigd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Waarom? Zoals je het nu zegt is het toch al wonderschoon?yopi schreef:De tweewaardige logica van Aristoteles sluit de derde uit ..
Socrates was altijd op zoek naar derden, die hem iets zouden kunnen leren over het ene.
Dit ene, het ware/goede/schone - de god van de filosofen - breekt door de prisma van het verstand in vele kleuren.
Kleuren ontstaan in de strijd tussen licht en donker.
De nuances van grijzen zitten meer in het gebied van het nevelland, het tranendal, de lange nacht. Overdag of in de lange dag bestaan die voort in schaduwen. Dan weer heel scherp als er fel zonlicht is, dan weer zacht als er een fijne regen valt ..
Maar misschien moet ik toch es nieuwe schoenen gaan kopen.
Kan je met nieuwe schoenen nog beter kleuren scheiden, betere schakeringen zien van grijs?
Wat is er mis met je huidige schoenen, die soms knijpen en soms heerlijk lopen?
Oude schoenen, nieuwe schoenen: Tertium Non Datur?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
het is bijna hilarisch
hoe snel de herinneringen terug komen,
een hoop woorden memetica,
laat ik ieder geval zo vrij zijn
dat jou woorden brij, die overigens voldoet aan de taalkundige afspraken
zo overvloedig zijn en in zo verschillende vormen verschijnen
dat het een opgaaf is om hier iets op terug te zeggen
we lijken overeen stemming te hebben over net een
echter blijkbaar vind je wel dat mijn presentatie voor jouw niet deugd
maar waarom zou ik mijn wijze van typen aanpassen voor jouw
maar tussen jouw en mij, ik typ zoals ik denk
zonder verdere ruis en invloed van de werkelijkheid
en vertrouw me, alles behalve mystiek
want daar zie ik alleen maar de begeerte in, in zijn puurste vorm
over mij respecteren, waarom, de titel die ik draag stelt niets voor
de rang evenmin
en naar waarheid, wat ik vroeger dacht te doen heb ik niet gedaan
op dit moment ben ik dan ook de dienst aan het verlaten
Yopi, waarom probeer je niet weer eens op je blote voeten te wandelen
voelen zonder gemaakte tussenkomst
hoe snel de herinneringen terug komen,
een hoop woorden memetica,
laat ik ieder geval zo vrij zijn
dat jou woorden brij, die overigens voldoet aan de taalkundige afspraken
zo overvloedig zijn en in zo verschillende vormen verschijnen
dat het een opgaaf is om hier iets op terug te zeggen
we lijken overeen stemming te hebben over net een
echter blijkbaar vind je wel dat mijn presentatie voor jouw niet deugd
maar waarom zou ik mijn wijze van typen aanpassen voor jouw
maar tussen jouw en mij, ik typ zoals ik denk
zonder verdere ruis en invloed van de werkelijkheid
en vertrouw me, alles behalve mystiek
want daar zie ik alleen maar de begeerte in, in zijn puurste vorm
over mij respecteren, waarom, de titel die ik draag stelt niets voor
de rang evenmin
en naar waarheid, wat ik vroeger dacht te doen heb ik niet gedaan
op dit moment ben ik dan ook de dienst aan het verlaten
Yopi, waarom probeer je niet weer eens op je blote voeten te wandelen
voelen zonder gemaakte tussenkomst
alain
De vogels er nesten in laten bouwen en zorgeloos het gekkenhuis in.
Eindelijk thuis en de gekken buiten de muren.
Maar ik ben toch bang dat ik dan last krijg van ingegroeide teennagels. Die komen aan de orde als de waanzin uit mijn hoofd gewaaid is.
Oh ja .. En zo'n lange witte jurk en een halo van ijzerdraad. Dat de mensen zeggen: "Socrates I presume?". Dan hoef ik me ook niet elke keer opnieuw voor te stellen.
...
Misschien toch maar sandalen; past beter; of nog beter de gevleugelde sandalen van Hermes om een beetje te pendelen tussen de Olympus en de modder.
Je kistjes aan de wilgen hangen? Met pensioen? Sloffen aan?op dit moment ben ik dan ook de dienst aan het verlaten
Een originele inval. En dan ook mijn haar en baard niet meer fatsoeneren.Yopi, waarom probeer je niet weer eens op je blote voeten te wandelen
voelen zonder gemaakte tussenkomst
De vogels er nesten in laten bouwen en zorgeloos het gekkenhuis in.
Eindelijk thuis en de gekken buiten de muren.
Maar ik ben toch bang dat ik dan last krijg van ingegroeide teennagels. Die komen aan de orde als de waanzin uit mijn hoofd gewaaid is.
Oh ja .. En zo'n lange witte jurk en een halo van ijzerdraad. Dat de mensen zeggen: "Socrates I presume?". Dan hoef ik me ook niet elke keer opnieuw voor te stellen.
...
Misschien toch maar sandalen; past beter; of nog beter de gevleugelde sandalen van Hermes om een beetje te pendelen tussen de Olympus en de modder.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten