Is tijd een natuurverschijnsel, een menselijke uitvinding?
Beschouw het volgende:
tijd beleven
tijd ervaren
twee aspecten
een begrip
toekomst
verleden
vandaag nu
nu vandaag
niet toen
niet straks
gisterenmorgen
vanavond
noen
siësta
waken
slapen
verschil
som
product
quotiënt
kracht
vermogen
spanning
stroom
reëel
imaginair
hier
daar
vaak
zelden
nooit
niet
Als tijd al deze begrippen weet te herbergen, wat is dan tijdsbegrip?
::
Misschien gaat het echt enkel alleen maar om "NU", tijdtechnisch gezien, om te beginnen tijd trachten te kunnen begrijpen?
Mijn punt is: Iedereen (maar dan ook iedereen) heeft een tijdsbesef.
Hoe dat werkt tussen individuen is een verhaal apart.
"Kom je nou?!"
-"Ja ik ben klaar"
Om vervolgens een uur later nog niet te vertrekken richting afgesproken samenkomst.
Ik denk dat tijdsbesef een genderbepaald begrip is.
(Daarom alleen al kan ik de genderonverschilligheid toejuichen: "Allemaal op dezelfde tijd.")
Rest nog mijn begrip van tijd uit leggen aan wezens die het begrip tijd ontkennen.
Hoe meer ik dat probeer, hoe meer ik besef zelf tijd-agnost te zijn.
Tijd?
Nooit niet is Eeuwig altijd is een oxymoron.
Tijd is Nu,
Tijd is meetbaar.
Maar
Wat er gebeurde
wat er gebeuren gaat
Niet
Hoewel sommigen menen uit tijd correlaties te kunnen halen
halen de meeste ervan geschiedenis niet.
Tijdsbesef is een waanzin
Jouw aangepraat door een usurpator.
Jouw tijd is van jou.
En laat je niet anders wijsmaken.
Tijd
-
arkhétupos
- Posts in topic: 3
- Berichten: 6703
- Lid geworden op: 31 mar 2019, 21:35
- Contacteer:
Tijd
certo emotionibus cognoscere semper cedit aliquid scio nihil scire ideo me
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
arkhétupos
- Posts in topic: 3
- Berichten: 6703
- Lid geworden op: 31 mar 2019, 21:35
- Contacteer:
Het is tijd.
certo emotionibus cognoscere semper cedit aliquid scio nihil scire ideo me
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
arkhétupos
- Posts in topic: 3
- Berichten: 6703
- Lid geworden op: 31 mar 2019, 21:35
- Contacteer:
qed
certo emotionibus cognoscere semper cedit aliquid scio nihil scire ideo me
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
The King and the Priest are unity: "One keeps them poor, one keeps them dumb"
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Een oude discussie op dit forum, maar wel iets waar ik me met enige regelmaat mee bezig houd: Tijd.
Wat IS tijd nu eigenlijk? En ironisch genoeg begon ik mezelf die vraag pas te stellen toen ik mijn hersencelletjes liet kraken over tijdreizen. Zou tijdreizen ooit mogelijk kunnen zijn? Zo ja, waarom dan en wat zijn de gevolgen dan voor besef en betekenis van actualiteit en menselijk bestaan? Reizen naar de toekomst heeft gevolgen voor causaal besef/bewustzijn die stress kunnen leveren, reizen naar verleden kan het actuele bestaan ondersteboven halen.
Maar..., gelukkig heeft de natuur mijns inziens zichzelf ingedekt voor dat soort dingen, wat mij tot het punt bracht waarom ik denk dat tijd niet bestaat, en er dan volgens mij ook geen sprake zijn kan een 'begin van tijd' zoals vaak wordt aangenomen in de hypothesen over het ontstaan van het heelal in de kosmologie.
Maar ja, dit werpt op zijn beurt een andere vraag op: als tijd niet zou bestaan, hoe kan het dan zijn dat we hele beschavingen hebben ontwikkeld die zónder besef/begrip van tijd niet mogelijk zouden zijn geweest?
Welk mij op zijn beurt geleidde naar wat tijd dan wél zou kunnen zijn.
Ik denk dat tijd het product is van herinnering en bewustzijn. Herinnering: de meeste diersoorten hebben toch wel een zekere mate het vermogen te herinneren, hoe primitief ook (instinctief), en gevoelsmatig handelen ze er dan naar met instinctief besef van tijdsindicaties als bijvoorbeeld seizoenen, maan- en zonstanden.
En hetzelfde geldt, of gold, ook voor de mens. De mens heeft echter een groot pluspunt met het vermogen tot bewustzijn van wat en waarom hij zich iets herinnert, met als ultiem resultaat het vermogen om patronen te herkennen en deze vast te leggen in het geheugen.
Dáár is waar volgens mij het principe van tijd is begonnen te bestaan, toen de ontwikkeling van ons cognitief vermogen het punt had bereikt dat we in staat waren om patronen in te bedden in een concept, inclusief Tijd.
Om op de vraag van de stelling in te gaan: ik denk dat tijd helemaal niets met natuur te maken heeft omdat alles in het heelal het product is van reactionaire waarde: reacties op de dynamiek van werkende energieën waarbij ook tijd slechts een product is (in de basis genomen: de maan heeft geen maand nodig voor een baan rond de aarde, net zo min de aarde een jaar nodig heeft voor een baan om de zon. Het is zo dat de maan er een maand over doét als gevolg van evenwichtige gravitatie tussen aarde en maan, net als de aarde er een jaar over doét voor haar baan rond de zon; het principe tijd is geheel niet relevant).
Maar de onvoorwaardelijk terugkerende patronen maken wél dat er waarden aan kunnen worden ontleend, betrouwbaar genoeg om structuur te vinden en vast te houden - grip - zowel mentaal/psychologisch als sociaal en (in later stadia) materieel en wetenschappelijk. En de betekenis die we geven aan die waarde is denk ik hetgeen we categoriseren als Tijd..
Tijd zou hiermee dus geen natuurverschijnsel zijn, maar ook geen 'uitvinding'. Ik zie het als een product van een hoger ontwikkeld bewustzijn.
Wat IS tijd nu eigenlijk? En ironisch genoeg begon ik mezelf die vraag pas te stellen toen ik mijn hersencelletjes liet kraken over tijdreizen. Zou tijdreizen ooit mogelijk kunnen zijn? Zo ja, waarom dan en wat zijn de gevolgen dan voor besef en betekenis van actualiteit en menselijk bestaan? Reizen naar de toekomst heeft gevolgen voor causaal besef/bewustzijn die stress kunnen leveren, reizen naar verleden kan het actuele bestaan ondersteboven halen.
Maar..., gelukkig heeft de natuur mijns inziens zichzelf ingedekt voor dat soort dingen, wat mij tot het punt bracht waarom ik denk dat tijd niet bestaat, en er dan volgens mij ook geen sprake zijn kan een 'begin van tijd' zoals vaak wordt aangenomen in de hypothesen over het ontstaan van het heelal in de kosmologie.
Maar ja, dit werpt op zijn beurt een andere vraag op: als tijd niet zou bestaan, hoe kan het dan zijn dat we hele beschavingen hebben ontwikkeld die zónder besef/begrip van tijd niet mogelijk zouden zijn geweest?
Welk mij op zijn beurt geleidde naar wat tijd dan wél zou kunnen zijn.
Ik denk dat tijd het product is van herinnering en bewustzijn. Herinnering: de meeste diersoorten hebben toch wel een zekere mate het vermogen te herinneren, hoe primitief ook (instinctief), en gevoelsmatig handelen ze er dan naar met instinctief besef van tijdsindicaties als bijvoorbeeld seizoenen, maan- en zonstanden.
En hetzelfde geldt, of gold, ook voor de mens. De mens heeft echter een groot pluspunt met het vermogen tot bewustzijn van wat en waarom hij zich iets herinnert, met als ultiem resultaat het vermogen om patronen te herkennen en deze vast te leggen in het geheugen.
Dáár is waar volgens mij het principe van tijd is begonnen te bestaan, toen de ontwikkeling van ons cognitief vermogen het punt had bereikt dat we in staat waren om patronen in te bedden in een concept, inclusief Tijd.
Om op de vraag van de stelling in te gaan: ik denk dat tijd helemaal niets met natuur te maken heeft omdat alles in het heelal het product is van reactionaire waarde: reacties op de dynamiek van werkende energieën waarbij ook tijd slechts een product is (in de basis genomen: de maan heeft geen maand nodig voor een baan rond de aarde, net zo min de aarde een jaar nodig heeft voor een baan om de zon. Het is zo dat de maan er een maand over doét als gevolg van evenwichtige gravitatie tussen aarde en maan, net als de aarde er een jaar over doét voor haar baan rond de zon; het principe tijd is geheel niet relevant).
Maar de onvoorwaardelijk terugkerende patronen maken wél dat er waarden aan kunnen worden ontleend, betrouwbaar genoeg om structuur te vinden en vast te houden - grip - zowel mentaal/psychologisch als sociaal en (in later stadia) materieel en wetenschappelijk. En de betekenis die we geven aan die waarde is denk ik hetgeen we categoriseren als Tijd..
Tijd zou hiermee dus geen natuurverschijnsel zijn, maar ook geen 'uitvinding'. Ik zie het als een product van een hoger ontwikkeld bewustzijn.
Tijd is het quotient van je eigen snelheid en de lichtsnelheid.
Tijd is tevens complex.
Dat wil zeggen: opgebouwd uit een reeële en een imaginaire toestand.
a + ib = t (Waarbij "i" de imaginaire eenheid sqrt(-1) is).
Wat er werkelijk plaatheeft, is de zogenaamde "amplitude" van t => |t| <=> sqrt(a^2 + b^2)
Dat iets plaatsheeft is eenduidig, wat precies is aan interpretatie onderhevig.
Tijd is tevens complex.
Dat wil zeggen: opgebouwd uit een reeële en een imaginaire toestand.
a + ib = t (Waarbij "i" de imaginaire eenheid sqrt(-1) is).
Wat er werkelijk plaatheeft, is de zogenaamde "amplitude" van t => |t| <=> sqrt(a^2 + b^2)
Dat iets plaatsheeft is eenduidig, wat precies is aan interpretatie onderhevig.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten