Memetica is een term die beschreven is door Richard Dawkins. (onder anderen)
In zijn boek "The Selfish Gene" .
ISBN13 9780199291151
Genetica beschrijft het "overleven" van het gen, het gen doet dit door samenwerking met andere genen. Zo hebben genen in de loop der tijd "machines" weten te ontwikkelen die hun bestaan zeker stelt.
Genen die die ontwikkeling frustreren sterven uit of worden op non-actief gesteld. De titel "The Selfish Gene" wil dan ook verwijzen naar de genen die alleen zichzelf willen behouden. Dawkins stelt dat er een kleinste (groep)gen(en) aan te wijzen moet zijn dat kan overleven. Al dan niet door samenwerking met of frustratie van andere genen.
Hij gaat hierna een stapje verder en beweert dat je in plaats van genen kan spreken van memen.
"Rood haar" bijvoorbeeld kan een mem zijn.
Het mem "rood haar" is zichtbaar en daardoor blijkbaar bezig met zijn voortbestaan. Pas als er geen roodharigen meer zijn, en rood haar vergeten is, is het mem uitgestorven.
Net zoals in de genetica rood haar valt terug te voeren naar een bepaalde set genen in de chromosomenset, valt bij memen hetzelfde te doen.
Rood haar -> rood en haar
rood -> een foton met een bepaalde energie -> als het in je oog valt een bepaalde receptor activeert -> die een signaal naar je hersens stuurt -> en je de gewaarwording rood geeft.
haar -> opgebouwd uit eiwitten -> eiwit -> opgebouwd uit aminozuren -> opgebouwd uit atomen -> &c. totdat je het "kleinste" mem hebt gevonden dat overleeft.
Maar zo zijn begrippen als "god" en "duivel" ook memen, die op hun manier ervoor zorgen voort te bestaan.
"Mem" zelf is, in feite, een mem.
Zoals genen moeten samenwerken om de machine te kunnen maken, zo moeten memen dat ook. Zij het op een andere wijze. Ook als de mens allang is uitgestorven, zullen er zonnen zijn die rood licht uitstralen. Het mem "rood" gebruikt dan als vehikel een rode zon. Ook al is er geen mens meer om dat waar te nemen.
Dit alles is al ruimschoots beschreven, aangevallen en verdedigd door diverse mensen.
Wat ik er echter uithaal, en dat ben ik nog niet elders tegengekomen, is dat memen ook zonder elkaar kunnen voortbestaan.
Maar net zoals de eerste les filosofie ... beschrijf een hamer, kun je dat zonder de spijker?
Kan ik niet beschrijven wat een mem is, zonder andere zaken erbij te halen.
Wat ik wel kan doen is alle begrippen terugleiden tot een mem.
Zo kan ik bijvoorbeeld het begrip "niets" terugleiden tot een mem.
Enkel door te vertellen dat "niets" een mem is en dat het bezig is met overleven.
Dan heb ik het begrip "alles" niet nodig gehad.
Dat treft mij als bijzonder elegant.
Het begrip "goed" valt op die manier te verklaren zonder "slecht" daarbij nodig te hebben, het mem "goed" weet niets van "slecht". Of herkent het wellicht niet als zodanig.
In sommige gevallen zullen memen uitsterven, maar misschien ook niet:
Zou de in de grot gevangen vis die, na generaties in het donker blindgeworden, slechts nog het mem "donker" kennen? Zou diezelfde vis na generaties in het licht weer ogen ontwikkelen? Of is hij zo goed aangepast aan leven in het donker dat licht voor hem geen nut meer heeft? Dat het mem "licht", voor de vis, daadwerkelijk uitgestorven is?
De schoonheid die ik erin zie is dat je hiermee, op schijnbaar eenvoudige wijze, het dualisme kunt loslaten.
Dan kan donker zonder licht bestaan en vice versa.
Is niet goed dan per se fout?
Is niet fout dan per se goed?
Is er onbestaan nodig om bestaan te verklaren?
Heeft zin dan nog langer onzin nodig?
Heeft het zin om te bestaan?
Volgens de memen "zin" en "bestaan" blijkbaar wel.
Memetica als filosofie
Memetica als filosofie
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Ik ken de memen van Dawkins ook als 'gedachten verpakt in iets anders om te kunnen overleven'.
Zo zou je kunnen zeggen dat het idee van nationalisme nu overleeft door bijvoorbeeld de WK; of in het algemeen sport.
Maar wat ik van Dawkins zelf herinner ziet hij toch vooral de hersenen als de reproductie eenheid voor memen. Met alle variatie en aanpassingen aan omstandigheden ontstaat een soort evolutie van gedachten vergelijkbaar met de genetische evolutie.
Zo zou je kunnen zeggen dat het idee van nationalisme nu overleeft door bijvoorbeeld de WK; of in het algemeen sport.
Maar wat ik van Dawkins zelf herinner ziet hij toch vooral de hersenen als de reproductie eenheid voor memen. Met alle variatie en aanpassingen aan omstandigheden ontstaat een soort evolutie van gedachten vergelijkbaar met de genetische evolutie.
Ik zie er niet zozeer iets anders in neus, als wel een filosofisch vehikel waar ik toepassing voor probeer te vinden.
En yopi slaat gelijk al een spijker op de kop met het voorbeeld van "het mem" nationalisme, dat WK en sport kan gebruiken om te kunnen bestaan.
Het kan natuurlijk een kip-ei probleem zijn... wie waren er eerder: memen of hersens:
Hebben memen hersens gecreëerd om voort te kunnen bestaan, of hebben hersens memen gecreëerd en bestaan ze enkel daar?
Dawkins gebruikt daarnaast ook de term sterke en zwakke memen, vgl. dominante en recessieve genen. In de memenevolutie zullen sterke memen voortbestaan of op zijn minst de zwakke onderdukken.
Zo liijkt het "god" mem een vreselijk krachtig mem (geworden), dat zowel voor- als tegenstanders weet te gebruiken om te overleven.
Wellicht komt het door de ouderdom en/of de aantrekkelijkheid ervan dat het er al zo lang in zo vele vormen is.
(en dan bedoel ik god in alle verschijningen: pan- en monotheïsme tezamen)
En yopi slaat gelijk al een spijker op de kop met het voorbeeld van "het mem" nationalisme, dat WK en sport kan gebruiken om te kunnen bestaan.
Het kan natuurlijk een kip-ei probleem zijn... wie waren er eerder: memen of hersens:
Hebben memen hersens gecreëerd om voort te kunnen bestaan, of hebben hersens memen gecreëerd en bestaan ze enkel daar?
Dawkins gebruikt daarnaast ook de term sterke en zwakke memen, vgl. dominante en recessieve genen. In de memenevolutie zullen sterke memen voortbestaan of op zijn minst de zwakke onderdukken.
Zo liijkt het "god" mem een vreselijk krachtig mem (geworden), dat zowel voor- als tegenstanders weet te gebruiken om te overleven.
Wellicht komt het door de ouderdom en/of de aantrekkelijkheid ervan dat het er al zo lang in zo vele vormen is.
(en dan bedoel ik god in alle verschijningen: pan- en monotheïsme tezamen)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Memeticae:
Ik neig er toe om vooraf aan de materiële ontwikkeling zo iets te veronderstellen. Graag je mening hierover en een eventuele uitweiding!
DAT is een interessante vraag!Het kan natuurlijk een kip-ei probleem zijn... wie waren er eerder: memen of hersens:
Hebben memen hersens gecreëerd om voort te kunnen bestaan, of hebben hersens memen gecreëerd en bestaan ze enkel daar?
Ik neig er toe om vooraf aan de materiële ontwikkeling zo iets te veronderstellen. Graag je mening hierover en een eventuele uitweiding!
Mijn voorstelling, maar die is niet vastomlijnd, is dat er eerst memen waren:
- Gedachten, ideeën ... motieven rond thema's.
Als ik je antwoord juist interpreteer, bedoel jij ook zoiets.
Anders dan de kip en het ei, (waar eerst de kip bestond, anders kon het ei niet gelegd worden. Er is geen noodzaak dat de eerste kip uit een ei komt immers, maar wel dat het ei door een kip gelegd werd) is er geen noodzaak aan te wijzen voor de oorsprong van het mem.
Het kan zowel hersens gemaakt hebben om voort te bestaan als in hersens geboren zijn. Of het naderhand die hersens nog nodig heeft is de vraag.
In het laaste geval, als de premisse is dat memen uit hersens komen maar die niet meer nodig hebben, zou het kunnen zijn dat het eerste geval ook geldt. Alleen is het dan geboren uit hersens waar wij geen weet meer van hebben.
Je zou kunnen betogen dat, juist omdat er theorieën zijn die over buitenaardse wezens, vooraardse werelden, goden, &c. handelen, deze theorieën gestoeld zijn op ideeën van overblijfselen van hele oude memen, komend uit uitgestorven hersens, maar als mem zijn blijven bestaan. Waar? Dat weet ik niet, misschien de bloemen, de rosten, de fjorden, de rivieren, water an sich, de piramidebouwers, Quetzalcoatl?
Om nog verder te gaan, maar dit is een gevaarlijk pad, alle gedachten die er in je opkomen zijn al memen (geweest) of, en hier schuilt het gevaar, zijn al gedacht (geweest).
Met zulke redenaties moet je heel goed oppassen niet circulair te gaan redeneren, dan loop je vast, nou vast, eeuwig rond, zonder ook maar een spat wijzer te worden.
Daarom zie ik het zo: in de memenpoel, hebben sommige memen zich weten te handhaven door al dan niet per ongeluk, samen te werken met andere memen. Die nieuwe memen zijn dan opgebouwd uit de reeds bestaande, die dan dus in het nieuwe mem, ook blijven voortbestaan.
Bijvoorbeeld: Het mem proton en elektron vormen samen een atoom: waterstof. Waterstof en waterstof en het mem kernfusie vormen helium.
etcetera, etcetera, etcetera, totdat we via ontploffende zonnen en samenklontering, bij planeten, aarde en even later de mens uitkomen. Die dan over memen kan gaan filosoferen en zo hun voortbestaan weer geruime tijd zeker stelt. (of niet natuurlijk, sommige memen lijken ook weer te verdwijnen, het mem dodo bijvoorbeeld.)
(Hm. Dat was dan weer een slecht voorbeeld, want de dodo leeft nog, op wikipedia)
Een leuk zij-effect van deze gedachte is dat ze in het CERN in Genève dus ook bezig zijn met memetica: ze proberen uit te vinden uit welke memen deeltjes bestaan. Memenjacht.
:)
Voorlopig ben ik er nog niet over uitgedacht, ook al omdat het soms gewoon pijn doet, alsof sommige memen niet bedacht willen worden.
%)
- Gedachten, ideeën ... motieven rond thema's.
Als ik je antwoord juist interpreteer, bedoel jij ook zoiets.
Anders dan de kip en het ei, (waar eerst de kip bestond, anders kon het ei niet gelegd worden. Er is geen noodzaak dat de eerste kip uit een ei komt immers, maar wel dat het ei door een kip gelegd werd) is er geen noodzaak aan te wijzen voor de oorsprong van het mem.
Het kan zowel hersens gemaakt hebben om voort te bestaan als in hersens geboren zijn. Of het naderhand die hersens nog nodig heeft is de vraag.
In het laaste geval, als de premisse is dat memen uit hersens komen maar die niet meer nodig hebben, zou het kunnen zijn dat het eerste geval ook geldt. Alleen is het dan geboren uit hersens waar wij geen weet meer van hebben.
Je zou kunnen betogen dat, juist omdat er theorieën zijn die over buitenaardse wezens, vooraardse werelden, goden, &c. handelen, deze theorieën gestoeld zijn op ideeën van overblijfselen van hele oude memen, komend uit uitgestorven hersens, maar als mem zijn blijven bestaan. Waar? Dat weet ik niet, misschien de bloemen, de rosten, de fjorden, de rivieren, water an sich, de piramidebouwers, Quetzalcoatl?
Om nog verder te gaan, maar dit is een gevaarlijk pad, alle gedachten die er in je opkomen zijn al memen (geweest) of, en hier schuilt het gevaar, zijn al gedacht (geweest).
Met zulke redenaties moet je heel goed oppassen niet circulair te gaan redeneren, dan loop je vast, nou vast, eeuwig rond, zonder ook maar een spat wijzer te worden.
Daarom zie ik het zo: in de memenpoel, hebben sommige memen zich weten te handhaven door al dan niet per ongeluk, samen te werken met andere memen. Die nieuwe memen zijn dan opgebouwd uit de reeds bestaande, die dan dus in het nieuwe mem, ook blijven voortbestaan.
Bijvoorbeeld: Het mem proton en elektron vormen samen een atoom: waterstof. Waterstof en waterstof en het mem kernfusie vormen helium.
etcetera, etcetera, etcetera, totdat we via ontploffende zonnen en samenklontering, bij planeten, aarde en even later de mens uitkomen. Die dan over memen kan gaan filosoferen en zo hun voortbestaan weer geruime tijd zeker stelt. (of niet natuurlijk, sommige memen lijken ook weer te verdwijnen, het mem dodo bijvoorbeeld.)
(Hm. Dat was dan weer een slecht voorbeeld, want de dodo leeft nog, op wikipedia)
Een leuk zij-effect van deze gedachte is dat ze in het CERN in Genève dus ook bezig zijn met memetica: ze proberen uit te vinden uit welke memen deeltjes bestaan. Memenjacht.
:)
Voorlopig ben ik er nog niet over uitgedacht, ook al omdat het soms gewoon pijn doet, alsof sommige memen niet bedacht willen worden.
%)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Dan kan.
Net zoals het deuntje een patroon in je hersens triggert.
Daarom gebruikte ik ook "motieven rond thema's" als metafoor, om in de muzikale sfeer te blijven.
Net zoals het deuntje een patroon in je hersens triggert.
Daarom gebruikte ik ook "motieven rond thema's" als metafoor, om in de muzikale sfeer te blijven.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Als je de mate van convergentie een kleurtje geeft krijg je het appelmannetje van Mandelbrot.
Of de niet-triviale nulpunten van de Riemann-Zeta functie, waarmee je het aantal priemgetallen in een interval kan voorspellen.
Mooie figuren, dus je zou best wel eens gelijk kunnen hebben dat convergentie hetgeen is waar het om draait.
In de macrokosmos levert dat de "lijnen" op tussen clusters van clusters van melkwegstelsels
Of, dichter bij huis, de purkinjecel. die convergeert ook naar 1 punt.
Er lijkt wel een wetmatigheid in te zitten.
Of de niet-triviale nulpunten van de Riemann-Zeta functie, waarmee je het aantal priemgetallen in een interval kan voorspellen.
Mooie figuren, dus je zou best wel eens gelijk kunnen hebben dat convergentie hetgeen is waar het om draait.
In de macrokosmos levert dat de "lijnen" op tussen clusters van clusters van melkwegstelsels
Of, dichter bij huis, de purkinjecel. die convergeert ook naar 1 punt.
Er lijkt wel een wetmatigheid in te zitten.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Mooie voorbeelden.
Wat ik logisch vind, is dat "lensvorming" in elke hoeveelheid ongeordende data, voor ordening gaat zorgen. Die "lensvorming" lijkt inherent aan de natuur. De mem/meme lijkt het resultaat van wat na de lens gebeurt, dus je zou kunnen zeggen dat het toch niet de mem/meme is die van belang is, maar de lens die "projecteert" naar de mem/meme.
Zo wordt, dacht ik, ook de werking van een gen/gene bepaald door de leesactie, het nalopen van de streng, zodat het gen/gene geen betekenis heeft zonder de lees-/loopactie, en is de vraag belangrijk waar dat "lezen" vandaan komt.
Wat ik logisch vind, is dat "lensvorming" in elke hoeveelheid ongeordende data, voor ordening gaat zorgen. Die "lensvorming" lijkt inherent aan de natuur. De mem/meme lijkt het resultaat van wat na de lens gebeurt, dus je zou kunnen zeggen dat het toch niet de mem/meme is die van belang is, maar de lens die "projecteert" naar de mem/meme.
Zo wordt, dacht ik, ook de werking van een gen/gene bepaald door de leesactie, het nalopen van de streng, zodat het gen/gene geen betekenis heeft zonder de lees-/loopactie, en is de vraag belangrijk waar dat "lezen" vandaan komt.
(vervolg)
memeticae:
Ik kan me dan nog wel voorstellen dat je hier dan toch weer een oorsprong van moet zien. Zo als het patroon hierboven door Neus en jou besproken.
Patroon heeft echter ook nog orde. Al is het betekenisloos tot een bepaald moment.
Associeer hiermee:
Fontonenzee
Quantumzee
Het Vormloze
Uranos
Het eeuwige
Scheppingsgrond
Maar dat is allemaal vrijzwevend.
Of de meme meme het dualisme overwint? Zo als jij zegt.
Ik denk het wel. Alleen ben je dan wel meteen uiitgepraat.
Ik beschouw het maar (met verwijzing van mijn topic daarover) als een intuitie die nog geen vorm heeft gekregen in een imaginatie of inspiratie.
De vraag of er al een vorm is voor er een vorm is is eigenlijk zinledig.
memeticae:
Wat ik uit jouw posts lees is een meme 'alles wat het geval is'.Kan ik niet beschrijven wat een mem is, zonder andere zaken erbij te halen.
Ik kan me dan nog wel voorstellen dat je hier dan toch weer een oorsprong van moet zien. Zo als het patroon hierboven door Neus en jou besproken.
Patroon heeft echter ook nog orde. Al is het betekenisloos tot een bepaald moment.
Associeer hiermee:
Fontonenzee
Quantumzee
Het Vormloze
Uranos
Het eeuwige
Scheppingsgrond
Maar dat is allemaal vrijzwevend.
Of de meme meme het dualisme overwint? Zo als jij zegt.
Ik denk het wel. Alleen ben je dan wel meteen uiitgepraat.
Ik beschouw het maar (met verwijzing van mijn topic daarover) als een intuitie die nog geen vorm heeft gekregen in een imaginatie of inspiratie.
De vraag of er al een vorm is voor er een vorm is is eigenlijk zinledig.
(vervolg 2)
Dit roept toch weer om een hiërarchie.
Die pas laat ontstaan is of zo.
Het scheppen van de mem en het lezen er van begrijp ik.neus schreef:Mooie voorbeelden.
Wat ik logisch vind, is dat "lensvorming" in elke hoeveelheid ongeordende data, voor ordening gaat zorgen. Die "lensvorming" lijkt inherent aan de natuur. De mem/meme lijkt het resultaat van wat na de lens gebeurt, dus je zou kunnen zeggen dat het toch niet de mem/meme is die van belang is, maar de lens die "projecteert" naar de mem/meme.
Zo wordt, dacht ik, ook de werking van een gen/gene bepaald door de leesactie, het nalopen van de streng, zodat het gen/gene geen betekenis heeft zonder de lees-/loopactie, en is de vraag belangrijk waar dat "lezen" vandaan komt.
Dit roept toch weer om een hiërarchie.
Die pas laat ontstaan is of zo.
-
neus
Waarom denk je dat? Hoe zie jij dan die hierarchie?yopi schreef:Het scheppen van de mem en het lezen er van begrijp ik.
Dit roept toch weer om een hiërarchie.
Die pas laat ontstaan is of zo.
In welke vorm van materialiteit ook heb je die convergentie, denk ik. Dat uiteindelijk vormen ontstaan met heel specifieke convergente kenmerken is wel pas later. Een idee is voor mij iets specifieks van de hersenen, maar de hersenen zijn als het ware patroondragend zoals er heel veel verschillende manieren van patroondraging kunnen zijn.
Het "doel" van het mem lijkt zichzelf in stand te houden.
Daarvoor, maar nu betreed ik weer heel gevaarlijk terrein, heeft het de lens gecreëerd. (@neus)
Net zoals genen het ribosoom hebben gemaakt om zichzelf te kunnen kopiëren. (In het ribosoom worden eiwitten (enzymen) gebouwd, waaronder het enzym helicase dat het kopiëren uitvoert. Een en ander erg mooi weergegeven in een video van Björk: "Hollow". http://www.youtube.com/watch?v=Wa1A0pPc-ik)
Uit technisch oogpunt een slechte kopieermachine, want gevoelig voor kopiefouten en aanvallen van buitenaf, virussen bijvoorbeeld.
Maar toch geëvolueerd genoeg dat het een afweermechanisme heeft gemaakt om fouten "weg te poetsen".
Hetzelfde pad bewandelen memen. Ik durf te beweren dat genen memen zijn.
Dit alles beschouwend lijkt er een hiërarchie aanwezig te zijn, maar is die noodzakelijk? Als ik de hiërarchische boom afdaal, komt ik dan uit bij het "oermem"? Nee, ik kom uit bij een oermem.
Andere "oermemen" hebben weer andere structuren gebouwd om hun voortbestaan zeker te stellen ... een ("het mem") proton bijvoorbeeld heeft een verwachte levensduur van 2.1x10^29 jaar.
Dat atomen, molekulen en dus ook mensen zijn opgebouwd uit protonen, wil niet zeggen dat dat "ons" oermem is, het proton kan prima zonder mensen.
Ik haalde de purkinjecel erbij, omdat deze zo mooi de gevorkte, als-dan, oorzaak-gevolg gedachte toont. Deze cellen zitten in of bij de hersenstam, evolutionair gezien het oudste stuk hersenen. En verklaren wellicht waarom de mens overal en altijd een orde, een patroon, een hiërarchie, een oorzaak-gevolg, convergentie zo je wilt, wil zien. Hij kan eenvoudigweg niet anders. Door de gevorkte structuur in zijn hoofd ziet hij ook overal gevorkte structuren terug.
Daarvoor, maar nu betreed ik weer heel gevaarlijk terrein, heeft het de lens gecreëerd. (@neus)
Net zoals genen het ribosoom hebben gemaakt om zichzelf te kunnen kopiëren. (In het ribosoom worden eiwitten (enzymen) gebouwd, waaronder het enzym helicase dat het kopiëren uitvoert. Een en ander erg mooi weergegeven in een video van Björk: "Hollow". http://www.youtube.com/watch?v=Wa1A0pPc-ik)
Uit technisch oogpunt een slechte kopieermachine, want gevoelig voor kopiefouten en aanvallen van buitenaf, virussen bijvoorbeeld.
Maar toch geëvolueerd genoeg dat het een afweermechanisme heeft gemaakt om fouten "weg te poetsen".
Hetzelfde pad bewandelen memen. Ik durf te beweren dat genen memen zijn.
Dit alles beschouwend lijkt er een hiërarchie aanwezig te zijn, maar is die noodzakelijk? Als ik de hiërarchische boom afdaal, komt ik dan uit bij het "oermem"? Nee, ik kom uit bij een oermem.
Andere "oermemen" hebben weer andere structuren gebouwd om hun voortbestaan zeker te stellen ... een ("het mem") proton bijvoorbeeld heeft een verwachte levensduur van 2.1x10^29 jaar.
Dat atomen, molekulen en dus ook mensen zijn opgebouwd uit protonen, wil niet zeggen dat dat "ons" oermem is, het proton kan prima zonder mensen.
Ik haalde de purkinjecel erbij, omdat deze zo mooi de gevorkte, als-dan, oorzaak-gevolg gedachte toont. Deze cellen zitten in of bij de hersenstam, evolutionair gezien het oudste stuk hersenen. En verklaren wellicht waarom de mens overal en altijd een orde, een patroon, een hiërarchie, een oorzaak-gevolg, convergentie zo je wilt, wil zien. Hij kan eenvoudigweg niet anders. Door de gevorkte structuur in zijn hoofd ziet hij ook overal gevorkte structuren terug.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Interessant allemaal memeticae. Werkelijk.
Een paar vragen:
Hoe kom je (of Dawkins) nou eigenlijk op de gedachte dat het "doel" van het mem is zichzelf in stand te houden?
En hoe kan het 'oer-mem' nu iets 'bouwen' buiten zichzelf om dit doel te bereiken, terwijl op dat moment zijn voortbestaan bedreigd wordt doordat hij niet zichzelf uit zichzelf kan laten voortbestaan?
(Ik zit te denken aan de noodzaak van co-evolutie of in ieder geval samenwerking. Misschien bedoel je ook zo iets in de combinatie van allerlei typen oermemen.)
...................
Wat is het oer-mem van een mens dan? (Als het bijvoorbeeld niet protonen zijn)
Een paar vragen:
Hoe kom je (of Dawkins) nou eigenlijk op de gedachte dat het "doel" van het mem is zichzelf in stand te houden?
En hoe kan het 'oer-mem' nu iets 'bouwen' buiten zichzelf om dit doel te bereiken, terwijl op dat moment zijn voortbestaan bedreigd wordt doordat hij niet zichzelf uit zichzelf kan laten voortbestaan?
(Ik zit te denken aan de noodzaak van co-evolutie of in ieder geval samenwerking. Misschien bedoel je ook zo iets in de combinatie van allerlei typen oermemen.)
...................
Wat is het oer-mem van een mens dan? (Als het bijvoorbeeld niet protonen zijn)
Je beschreef een soort wiskundige (in ieder geval wetmatige) lensvorming, die uit de aard van elk soort materiële verzameling voortvloeit.neus schreef:Waarom denk je dat? Hoe zie jij dan die hierarchie?yopi schreef:Het scheppen van de mem en het lezen er van begrijp ik.
Dit roept toch weer om een hiërarchie.
Die pas laat ontstaan is of zo.
In welke vorm van materialiteit ook heb je die convergentie, denk ik. Dat uiteindelijk vormen ontstaan met heel specifieke convergente kenmerken is wel pas later. Een idee is voor mij iets specifieks van de hersenen, maar de hersenen zijn als het ware patroondragend zoals er heel veel verschillende manieren van patroondraging kunnen zijn.
En je had het over het lezen, met de vraag waar dan het lezen vandaan komt.
Het lezen komt dan niet uit de aard van de verzamelingen voort. Het is een promotie van die verzamelingen of iets dat er al voor de verzamelingen was. Dit noem ik hiërarchisch.
Misschien anders gezegd: Het totaal is niet reduceerbaar tot een "Alles is" uitspraak. Bijvoorbeeld: Informatie, Energie, geest, enzovoort.
Gelaagd en multi. Het in ieder geval gedeeltelijk buiten de tijd (en misschien ook de ruimte) plaatsen. Misschien cyclisch.
Kortom: de hele ouwe filosofie komt bij mij weer terug in mijn hoofd (of waar dan ook).
Dank je, dat vind ik nou ook. :)yopi schreef:Interessant allemaal memeticae. Werkelijk.
Om even terug te grijpen naar een vorige opmerking:
yopi schreef:Of de meme meme het dualisme overwint? Zo als jij zegt.
Ik denk het wel. Alleen ben je dan wel meteen uitgepraat.
Ik ben van mening dat juist dan pas communicatie kan beginnen, in plaats van een welles-nietes polemiek.
Dat "doel" is een schijnbaar doel, een verwachting van de observatie dat er "sterke" en "zwakke" memen zijn. Met in het achterhoofd de titel: "The Selfish Gene", komt dat voort uit zelfzuchtigheid, overlevingsdrang. Maar dat is een projectie van de mens op memen. Memen an sich hebben geen doel nodig, noch overlevingsdrang. Ze bouwen om het bouwen.yopi schreef:Een paar vragen:
Hoe kom je (of Dawkins) nou eigenlijk op de gedachte dat het "doel" van het mem is zichzelf in stand te houden?
En hoe kan het 'oer-mem' nu iets 'bouwen' buiten zichzelf om dit doel te bereiken, terwijl op dat moment zijn voortbestaan bedreigd wordt doordat hij niet zichzelf uit zichzelf kan laten voortbestaan?
(Ik zit te denken aan de noodzaak van co-evolutie of in ieder geval samenwerking. Misschien bedoel je ook zo iets in de combinatie van allerlei typen oermemen.)
...................
Wat is het oer-mem van een mens dan? (Als het bijvoorbeeld niet protonen zijn)
Zoals ik al opmerkte: "Daarom zie ik het zo: in de memenpoel, hebben sommige memen zich weten te handhaven door al dan niet per ongeluk, samen te werken met andere memen."
De co-evolutie is dan puur gebaseerd op toeval, niet op een noodzaak.
De "memenpoel", een volledig abstract "begrip", is de verzameling van alle oermemen. Sommigen hebben zich niet kunnen handhaven (zijn zwak) terwijl anderen overheersen (zijn sterk). Een, niet zo goed wellicht maar ik hoop beschrijvend, voorbeeld kan zijn dat ons heelal voornamelijk uit materie bestaat. Het mem "antimaterie" is er wel, maar niet overheersend. Hiermee wil ik niet beweren dat er memen zijn verdwenen, "uitgestorven", ze zijn nog steeds in de poel aanwezig. Hun aanwezigheid wordt echter niet opgemerkt, omdat ze niet tot de (sub-)groep van de sterke memen behoren, en daardoor onbekend zijn.
Het mechanisme waarmee memen "bouwen" is mij niet bekend. Desalniettemin kan ik de uitspraak doen dat, uit observatie, memen (ideeën) zich laten opsplitsen in "sub"-memen. Door dat net zolang te doen kom je bij de oermemen uit (misschien kom je dan bij het mem "oneindig" uit?)
De oermemen van mensen ken ik niet. (Ik maakte ook een denkfout door te stellen dat proton geen oermem van de mens hoeft te zijn.) Daarom poneer ik ook deze "filosofie", zodat er meer mensen over kunnen na- of liever meedenken. Ik besta niet noodzakelijkerwijs uit alle oermemen, maar een deelverzameling daarvan. Jij weer uit andere. De vereniging van onze ideeën leidt misschien tot een doorsnede waaruit we de oermemen van de mens kunnen afleiden?
Niet dat dat het doel is overigens.
Heel esoterisch en zweverig, dat geef ik gelijk toe.
Maar toch niet geheel zonder ratio.
En, last but not least, het interesseert mij mateloos. Niet in de laatste plaats omdat er, in mijn hoofd althans, zoveel mee te verklaren valt, zonder op de almachtige terug te hoeven vallen. (Die is ook maar een Mem) :)
Laatst gewijzigd door memeticae op 08 jul 2014, 04:16, 1 keer totaal gewijzigd.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Leuk dat je meeleest Philo ..
Ik zou zo zeggen dat Plato er vanuit ging dat we in een voorgeboortelijke staat de ideeën al hadden leren kennen. En dat het alleen een kwestie was om je te herinneren om alle ideeën - eigenlijk oerbeelden of zo - te binnen te brengen om kennis te hebben van alle verschijnselen.
En dat zijn dan echte verschijnselen in de natuur.
Culturele verschijnselen - vastgelegd in schrift en kunst - lijken me dan een tussengebied. Daar is dan ook nog de virtuele werkelijkheid van de machines bij gekomen: Computers, internet en zo.
Het brein als vermenigvuldiger van ideeën, en de machine, die ook mee mag doen als onpersoonlijke vermenigvuldiger was niet in beeld.
In de optiek van Plato zou ik denken dat je naar een nog niet aan de orde gekomen (in die tijd) idee moeten zoeken die ten grondslag ligt aan codes van schrift en software, om een en ander bij elkaar te krijgen.
De temen en memen passen in ieder geval niet in zo'n natuurlijk plaatje met als verticale oorzaak de ideeën.
Ik zou denken dat Plato blij zou zijn met zo'n theorie. Die zorgt er in ieder geval voor dat er niet zo'n scherpe tegenstelling is tussen het ideeen-rijk en de natuur. Dat we niet per se uit de grot hoeven te komen om via iets intermediairs meer te begrijpen van de wereld ..
Ik zou zo zeggen dat Plato er vanuit ging dat we in een voorgeboortelijke staat de ideeën al hadden leren kennen. En dat het alleen een kwestie was om je te herinneren om alle ideeën - eigenlijk oerbeelden of zo - te binnen te brengen om kennis te hebben van alle verschijnselen.
En dat zijn dan echte verschijnselen in de natuur.
Culturele verschijnselen - vastgelegd in schrift en kunst - lijken me dan een tussengebied. Daar is dan ook nog de virtuele werkelijkheid van de machines bij gekomen: Computers, internet en zo.
Het brein als vermenigvuldiger van ideeën, en de machine, die ook mee mag doen als onpersoonlijke vermenigvuldiger was niet in beeld.
In de optiek van Plato zou ik denken dat je naar een nog niet aan de orde gekomen (in die tijd) idee moeten zoeken die ten grondslag ligt aan codes van schrift en software, om een en ander bij elkaar te krijgen.
De temen en memen passen in ieder geval niet in zo'n natuurlijk plaatje met als verticale oorzaak de ideeën.
Ik zou denken dat Plato blij zou zijn met zo'n theorie. Die zorgt er in ieder geval voor dat er niet zo'n scherpe tegenstelling is tussen het ideeen-rijk en de natuur. Dat we niet per se uit de grot hoeven te komen om via iets intermediairs meer te begrijpen van de wereld ..
Temen kende ik alleen als werkwoord.yopi schreef:Ik las ergens op internet:Zegt dat iemand wat?Temen (gemunt door Susan Blackmore) zijn memen die worden verspreid door technologie.
Susan Blackmore heb ik eens opgezocht en bedankt voor de tip! Een nieuw boek voor mijn boekenkast:
"The Meme Machine" ISBN13 9780192862129
Memen voortgebracht door technologie. Is dat dan niet een subgroep?
"Snelle memen?" Met de uitvinding van de weg en het wiel konden memen sneller en over grote afstanden voortplanten.
Dat heb je mooi gezegd. Erg mooie samenvatting.yopi schreef:(...) Ik zou denken dat Plato blij zou zijn met zo'n theorie. Die zorgt er in ieder geval voor dat er niet zo'n scherpe tegenstelling is tussen het ideeen-rijk en de natuur. Dat we niet per se uit de grot hoeven te komen om via iets intermediairs meer te begrijpen van de wereld ..
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Memen voortgebracht door technologie. Is dat dan niet een subgroep?
Ik denk zoiets van:
Genen hebben (bouwen) organismen om zichzelf te kopiëren.
Memen hebben hersenen.
Temen hebben technologie (bijvoorbeeld het www)
Ik snap niet precies waar je dit gelezen hebt of wat je bedoelt .."Snelle memen?" Met de uitvinding van de weg en het wiel konden memen sneller en over grote afstanden voortplanten.
Ik weet niet hoe ik het dan moet formuleren ..
In ieder geval zijn weg en wiel niet zo geschikt om temen te vermenigvuldigen. Trouwens nog steeds geen duidelijk idee wat temen nu zijn (?):
Een hype op social media?
On line zetten van allerlei gegevens?
Als je dat boek gelezen hebt moet je ons maar es inlichten. Of misschien heb je nu al een idee.
In ieder geval zijn weg en wiel niet zo geschikt om temen te vermenigvuldigen. Trouwens nog steeds geen duidelijk idee wat temen nu zijn (?):
Een hype op social media?
On line zetten van allerlei gegevens?
Als je dat boek gelezen hebt moet je ons maar es inlichten. Of misschien heb je nu al een idee.
Memen zijn niet de scheppers.
Zij zijn datgene waar "alles" (het waarneembare*) uit opgebouwd is.
Temen zijn een naam voor een subgroep van (een verzameling) memen.
Net zoals genen dat zijn.
Dat lijkt me de enige conclusie die je kunt trekken.
Vergelijk met stringtheorie: alles bestaat uit strings die trillen.
Memetica staat me echter toe te beweren dat die "strings" en "trillingen" memen zijn, waar dus (volgens de stringtheorie) alles uit gebouwd is.
Maar net zo goed kun je zeggen dat er een schepper was die memen heeft geschapen. Ik kan dan beweren dat die schepper ook een mem is; een die memen en per saldo, zichzelf heeft geschapen.
Zo geredeneerd lijken memen wel een soort van "tastbare" abstractie. Een waar je met je "hoofd" bij kan, met je "geest" kunt grijpen.
Het is derhalve zinloos te discussiëren waar ze vandaan komen, zo lang jouw idee ervan en het mijne overeenstemmen met het principe, kunnen we in voor ons begrijpbare (gelijke) begrippen "de wereld" beschrijven. Zonder per se consensus over de oorsprong te (hoeven) bereiken.
Niemand heeft ooit een elektron gezien, elektronen bestaan alleen in formules en computers, technologische begrippen. Dan kun je zeggen dat elektronen dus temen zijn, ik maak echter geen onderscheid. Voor mij is het elektron ook een mem.
*het waarneembare zeer ruim opgevat. Zo ruim, dat gedachten er ook onder kunnen vallen.
Zij zijn datgene waar "alles" (het waarneembare*) uit opgebouwd is.
Temen zijn een naam voor een subgroep van (een verzameling) memen.
Net zoals genen dat zijn.
Dat lijkt me de enige conclusie die je kunt trekken.
Vergelijk met stringtheorie: alles bestaat uit strings die trillen.
Memetica staat me echter toe te beweren dat die "strings" en "trillingen" memen zijn, waar dus (volgens de stringtheorie) alles uit gebouwd is.
Maar net zo goed kun je zeggen dat er een schepper was die memen heeft geschapen. Ik kan dan beweren dat die schepper ook een mem is; een die memen en per saldo, zichzelf heeft geschapen.
Zo geredeneerd lijken memen wel een soort van "tastbare" abstractie. Een waar je met je "hoofd" bij kan, met je "geest" kunt grijpen.
Het is derhalve zinloos te discussiëren waar ze vandaan komen, zo lang jouw idee ervan en het mijne overeenstemmen met het principe, kunnen we in voor ons begrijpbare (gelijke) begrippen "de wereld" beschrijven. Zonder per se consensus over de oorsprong te (hoeven) bereiken.
Niemand heeft ooit een elektron gezien, elektronen bestaan alleen in formules en computers, technologische begrippen. Dan kun je zeggen dat elektronen dus temen zijn, ik maak echter geen onderscheid. Voor mij is het elektron ook een mem.
*het waarneembare zeer ruim opgevat. Zo ruim, dat gedachten er ook onder kunnen vallen.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Toen ik op google laatst 'memen' intikte kreeg ik terug: "bedoelde je memmen?"
Nu zijn memmen ook memen natuurlijk .. Maar een antwoord werd naar mijn idee niet van me verwacht.
Je opperde immers ook dat memen kunnen verdwijnen of in schijndood verkeren. Totdat ze weer in het waarneembare opduiken. Een beetje buiten tijd en ruimte dus. Of misschien wel helemaal.
Om dus de waarneembare memen te benoemen een nieuw mem:
'Het fenomeem'.
De spellingchecker kan het allemaal niet bijbenen zie ik.
Het meest ondeelbare mem heb ik begrepen is dus een oermem.
Ik denk dat de werkelijkheid niet continu is maar korrelig en integer. Dat komt door de moderne natuurkunde waarmee ik me wel een beetje verwant voel. Met de oermem denk ik dan ook te ontkomen aan de verschillende stringtheorieën die de oerstringen van het eerste uur al weer verdrongen hebben.
Het oermem moet dus helpen als richtpunt voor een TOE.
Daar houdt ik me in dit topic voorlopig even aan.
Tenzij je nog iets bijzonders op te merken hebt over jouw TOE.
Met mijn tenen spelen deed ik al vroeg, maar was in verwarring door de meervoud er van. En dat is eigenlijk nog zo.
Oermem? oermem? oermem?
Nu zijn memmen ook memen natuurlijk .. Maar een antwoord werd naar mijn idee niet van me verwacht.
Ik denk dan ipv memen fenomenen.Zij zijn datgene waar "alles" (het waarneembare*) uit opgebouwd is.
*het waarneembare zeer ruim opgevat. Zo ruim, dat gedachten er ook onder kunnen vallen.
Je opperde immers ook dat memen kunnen verdwijnen of in schijndood verkeren. Totdat ze weer in het waarneembare opduiken. Een beetje buiten tijd en ruimte dus. Of misschien wel helemaal.
Om dus de waarneembare memen te benoemen een nieuw mem:
'Het fenomeem'.
De spellingchecker kan het allemaal niet bijbenen zie ik.
Het meest ondeelbare mem heb ik begrepen is dus een oermem.
Ik denk dat de werkelijkheid niet continu is maar korrelig en integer. Dat komt door de moderne natuurkunde waarmee ik me wel een beetje verwant voel. Met de oermem denk ik dan ook te ontkomen aan de verschillende stringtheorieën die de oerstringen van het eerste uur al weer verdrongen hebben.
Het oermem moet dus helpen als richtpunt voor een TOE.
Daar houdt ik me in dit topic voorlopig even aan.
Tenzij je nog iets bijzonders op te merken hebt over jouw TOE.
Met mijn tenen spelen deed ik al vroeg, maar was in verwarring door de meervoud er van. En dat is eigenlijk nog zo.
Oermem? oermem? oermem?
Oermemmen? fenomemmen?
Haha. Een leuke discussie hebben we nu. Wilde ik even opgemerkt hebben.
Ik ga er niet van uit de memen een specifiek DOEL hebben. Misschien is hun enige kenmerk wel dat ze zichzelf in stand houden. Met een soort "horror vacui" als drijvende kracht.
Als memen niet waarneembaar zijn voor jou, zijn ze voor jou niet waarneembaar. Blijkbaar zijn ze dan (nog) geen onderdeel van jouw "memenset" (vergelijk het met het leren van kleuren, zag jij rood ook als rood toen je nog niet geleerd had dat het rood heette? Of meer als een schakering van andere kleuren die je al wel kende? (Maar niet onzichtbaar(!)))
Met in het achterhoofd dat Dawkins nogal publiciteitsgeil is, zou je kunnen beweren dat "zijn" memetica niets anders is dan de griekse mythologie, met Chaos bovenaan als oermem, waaruit alle ander memen zijn voorgekomen.
Echter, volgens de memetica is Chaos ook een mem.
Ik vind jouw uitvinding van "fenomeem" erg mooi, misschien wel het huwelijk van wat Kant onderscheidde als fenomeen en noumenon.
Net zomin als de wetenschap ooit een "oerdeeltje" zal vinden, kun je eigenlijk spreken van een oermem. Naarmate de tijd vordert zal blijken dat deeltjes weer uit deeltjes zijn opgebouwd en memen weer uit memen. Ad infinitum (ad nauseum, zelfs)
Het is slechts een vehikel om de onderliggende theorie mee uit te leggen, in de hoop dat ze begrijpbaar wordt.
Je beeldspraak dat de werkelijkheid korrelig is, zegt mij zeker iets. Als ik bijvoorbeeld omhoog naar de blauwe lucht kijk, zie ik iets dat je als korrelig kan omschrijven, ikzelf noem het ruis.
De "integeriteit" vraag ik me af.
Jouw tenenvoorbeeld: je hebt maar één teen onderverdeeld in tienden.
10x0,1=1. die tienden zijn weer onderverdeeld in drie. Zo bestaat jouw ene teen uit dertig delen. Heb je 27/30 teen, heb je met voet in de houtzagerij gezeten en ben je het equivalent van 0,1 teen kwijtgeraakt (bier halen?)
:)
Anders gezegd, jouw teen heeft een resolutie van 1/30. Om over 1/60 teen te spreken is zinloos. (het is een cru voorbeeld, maar ik hoop dat je het kunt volgen)
Er is een theorie die wil beweren dat het volledige heelal en de natuur erbij een eindig aantal decimalen heeft en dus een eindige resolutie, net zoals een 8 bits getal een maximale resolutie heeft van 8 bit, zo heeft het universum ook een maximale resolutie. (In de huidige wetenschap de Planck-eenheden: kleiner dan dat en je kunt niks significants meer zeggen)
Hiermee wordt de natuur verklaard als afrondingsfouten, Heissenberg zou zijn vingers erbij aflikken.
En dus toch niet "ad finitum", dat geeft de H.H. wetenschappers weer grond onder de voeten om fondsen te werven.
(De maximale resolutie iets te zien, ligt natuurlijk aan de maximale resolutie van het instrument: Je hebt een heelal nodig om een heelal te kunnen zien)
Haha. Een leuke discussie hebben we nu. Wilde ik even opgemerkt hebben.
Ik ga er niet van uit de memen een specifiek DOEL hebben. Misschien is hun enige kenmerk wel dat ze zichzelf in stand houden. Met een soort "horror vacui" als drijvende kracht.
Als memen niet waarneembaar zijn voor jou, zijn ze voor jou niet waarneembaar. Blijkbaar zijn ze dan (nog) geen onderdeel van jouw "memenset" (vergelijk het met het leren van kleuren, zag jij rood ook als rood toen je nog niet geleerd had dat het rood heette? Of meer als een schakering van andere kleuren die je al wel kende? (Maar niet onzichtbaar(!)))
Met in het achterhoofd dat Dawkins nogal publiciteitsgeil is, zou je kunnen beweren dat "zijn" memetica niets anders is dan de griekse mythologie, met Chaos bovenaan als oermem, waaruit alle ander memen zijn voorgekomen.
Echter, volgens de memetica is Chaos ook een mem.
Ik vind jouw uitvinding van "fenomeem" erg mooi, misschien wel het huwelijk van wat Kant onderscheidde als fenomeen en noumenon.
Net zomin als de wetenschap ooit een "oerdeeltje" zal vinden, kun je eigenlijk spreken van een oermem. Naarmate de tijd vordert zal blijken dat deeltjes weer uit deeltjes zijn opgebouwd en memen weer uit memen. Ad infinitum (ad nauseum, zelfs)
Het is slechts een vehikel om de onderliggende theorie mee uit te leggen, in de hoop dat ze begrijpbaar wordt.
Je beeldspraak dat de werkelijkheid korrelig is, zegt mij zeker iets. Als ik bijvoorbeeld omhoog naar de blauwe lucht kijk, zie ik iets dat je als korrelig kan omschrijven, ikzelf noem het ruis.
De "integeriteit" vraag ik me af.
Jouw tenenvoorbeeld: je hebt maar één teen onderverdeeld in tienden.
10x0,1=1. die tienden zijn weer onderverdeeld in drie. Zo bestaat jouw ene teen uit dertig delen. Heb je 27/30 teen, heb je met voet in de houtzagerij gezeten en ben je het equivalent van 0,1 teen kwijtgeraakt (bier halen?)
:)
Anders gezegd, jouw teen heeft een resolutie van 1/30. Om over 1/60 teen te spreken is zinloos. (het is een cru voorbeeld, maar ik hoop dat je het kunt volgen)
Er is een theorie die wil beweren dat het volledige heelal en de natuur erbij een eindig aantal decimalen heeft en dus een eindige resolutie, net zoals een 8 bits getal een maximale resolutie heeft van 8 bit, zo heeft het universum ook een maximale resolutie. (In de huidige wetenschap de Planck-eenheden: kleiner dan dat en je kunt niks significants meer zeggen)
Hiermee wordt de natuur verklaard als afrondingsfouten, Heissenberg zou zijn vingers erbij aflikken.
En dus toch niet "ad finitum", dat geeft de H.H. wetenschappers weer grond onder de voeten om fondsen te werven.
(De maximale resolutie iets te zien, ligt natuurlijk aan de maximale resolutie van het instrument: Je hebt een heelal nodig om een heelal te kunnen zien)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Ik zie verwantschap met de monadenleer van Leibniz.memeticae schreef: Ik ga er niet van uit de memen een specifiek DOEL hebben. Misschien is hun enige kenmerk wel dat ze zichzelf in stand houden. Met een soort "horror vacui" als drijvende kracht.
Zo iets had ik al begrepen.
Met in het achterhoofd dat Dawkins nogal publiciteitsgeil is, zou je kunnen beweren dat "zijn" memetica niets anders is dan de griekse mythologie, met Chaos bovenaan als oermem, waaruit alle ander memen zijn voorgekomen.
Echter, volgens de memetica is Chaos ook een mem.
Die associatie met Chaos van de grieken had ik ook. Dat memetica chaos ook als een mem beschouwd komt dan denk ik omdat de basisgedachte is dat ook wat we in het dagelijkse denkbeelden noemen ook de neiging hebben om hun bestaan voort te zetten.
Volgens de griekse mythologie was een onderdeeltje van de schepping van de mens een bijmenging van chaos. De memetica bewijst dat.
Die blijft als uitgangspunt van denken de chaos van de memen handhaven met maar 1 principe. Een on-the-fly denkwijze, die origineel is ten opzichte van andere vormen van reductionisme.
Ik vind jouw uitvinding van "fenomeem" erg mooi, misschien wel het huwelijk van wat Kant onderscheidde als fenomeen en noumenon.
Dat zat vast bij mij op de achtergrond van mijn gedachte.
Net zomin als de wetenschap ooit een "oerdeeltje" zal vinden, kun je eigenlijk spreken van een oermem. Naarmate de tijd vordert zal blijken dat deeltjes weer uit deeltjes zijn opgebouwd en memen weer uit memen. Ad infinitum (ad nauseum, zelfs)
Het is slechts een vehikel om de onderliggende theorie mee uit te leggen, in de hoop dat ze begrijpbaar wordt.
Dat begrijp ik nu, vandaar mijn poging om de memetica vast te pinnen hierboven.
Er is een theorie die wil beweren dat het volledige heelal en de natuur erbij een eindig aantal decimalen heeft en dus een eindige resolutie ...
Dat denk ik ook. Ik beslluit nog es: Het oermem als richtbegrip en het alsof-doel van de fysica/wiskunde (alsof van Kant uit zijn kritiek van het oordeelsvermogen).
En ik heb het idee dat die beter is omdat hij twee dingen toevoegt:
1. Het eeuwig bestaan van de monade
2. De mogelijkheid van de monade-eenheid om zich te ontwikkelen
Ik schreef:
De buitenwereld van een monade bestaat er uit dat hij andere monaden in zichzelf spiegelt. De spiegeling is afhankelijk van zijn ontwikkeling.
Er is namelijk geen echte interactie mogelijk omdat gesteld is dat hij eeuwig bestaat. Dat laatste betekent immers dat hij een onvernietigbare substantie is. Met substantie werd in die tijd een stof bedoelt die op de een of andere manier verschilt van alle andere. In het dualisme heb je maar twee substanties, de intelligibele en de fysieke. Bij de monadologie zijn er dus een vast aantal - weliswaar ontelbaar - aantal substanties (monades).
De communicatie (spiegeling) wordt geregeld door de hoogst ontwikkelde monade God. God spiegelt alles op alle manieren; en wordt op zijn beurt weer gespiegeld in de andere monaden.
Wat betreft 2.
Als een mens nu een monade is (een oermem), dan zou je kunnen zeggen dat zijn ontwikkeling er zo uit ziet dat hij gedurende een bepaalde periode een vast spiegeling ordent als lichaam. In dagelijkse taal zou je kunnen zeggen dat zijn lichaam samengesteld is uit vele andere monaden en dat hij dit complex gebruikt om de spiegeling op een hoger niveau te brengen van de rest van de wereld (die weer uit vele monaden bestaat).
Bijvoorbeeld andere clusters met een mensachtige monade kan hij als totaal spiegelen als een ander mens. Waarbij de spiegeling gesynchroniseerd is door taal, cultuur e.d.
Het lijkt onzin, maar ik wordt er steeds weer door geïntrigeerd.
Ik vind dit een goed voorbeeld van intuïtie tegenover wetenschappelijk empirisme. Kant werd er niet goed van en deed zijn best van beide samen iets nieuws te maken. Wat er dan wel uitziet als een compromis waarbij het dualisme versluiert is.
Wat betreft 1.Ik zie verwantschap met de monadenleer van Leibniz.
En ik heb het idee dat die beter is omdat hij twee dingen toevoegt:
1. Het eeuwig bestaan van de monade
2. De mogelijkheid van de monade-eenheid om zich te ontwikkelen
De buitenwereld van een monade bestaat er uit dat hij andere monaden in zichzelf spiegelt. De spiegeling is afhankelijk van zijn ontwikkeling.
Er is namelijk geen echte interactie mogelijk omdat gesteld is dat hij eeuwig bestaat. Dat laatste betekent immers dat hij een onvernietigbare substantie is. Met substantie werd in die tijd een stof bedoelt die op de een of andere manier verschilt van alle andere. In het dualisme heb je maar twee substanties, de intelligibele en de fysieke. Bij de monadologie zijn er dus een vast aantal - weliswaar ontelbaar - aantal substanties (monades).
De communicatie (spiegeling) wordt geregeld door de hoogst ontwikkelde monade God. God spiegelt alles op alle manieren; en wordt op zijn beurt weer gespiegeld in de andere monaden.
Wat betreft 2.
Als een mens nu een monade is (een oermem), dan zou je kunnen zeggen dat zijn ontwikkeling er zo uit ziet dat hij gedurende een bepaalde periode een vast spiegeling ordent als lichaam. In dagelijkse taal zou je kunnen zeggen dat zijn lichaam samengesteld is uit vele andere monaden en dat hij dit complex gebruikt om de spiegeling op een hoger niveau te brengen van de rest van de wereld (die weer uit vele monaden bestaat).
Bijvoorbeeld andere clusters met een mensachtige monade kan hij als totaal spiegelen als een ander mens. Waarbij de spiegeling gesynchroniseerd is door taal, cultuur e.d.
Het lijkt onzin, maar ik wordt er steeds weer door geïntrigeerd.
Ik vind dit een goed voorbeeld van intuïtie tegenover wetenschappelijk empirisme. Kant werd er niet goed van en deed zijn best van beide samen iets nieuws te maken. Wat er dan wel uitziet als een compromis waarbij het dualisme versluiert is.
(vervolg)
Die lijken gematerialiseerd, maar er is alleen een consensus die wat langer duurt. Je kan eenvoudig niet de vraag naar een achterliggende werkelijkheid stellen omdat alles nu eenmaal in de taal plaatsvindt.
Hier rest alleen zwijgen.
Maar voor de lol kun je natuurlijk wel allerlei intuities in woorden uiten. Of verhaaltjes vertellen. Maar niks doorslaggevends.
...
Een taalwerkelijkheid, waarin alleen verwijzingen van woorden en zinnen zijn naar andere woorden en zinnen. De hardnekkige woorden zijn er als aardbol, het katje van de buren, een maaltijd, de krant enzovoort.Ik zie ook verwantschap met de analytische filosofie, die geen onderscheid meer wil maken tussen taal en werkelijkheid. Werkelijkheid is alleen hardnekkiger of zo iets.
Die lijken gematerialiseerd, maar er is alleen een consensus die wat langer duurt. Je kan eenvoudig niet de vraag naar een achterliggende werkelijkheid stellen omdat alles nu eenmaal in de taal plaatsvindt.
Hier rest alleen zwijgen.
Maar voor de lol kun je natuurlijk wel allerlei intuities in woorden uiten. Of verhaaltjes vertellen. Maar niks doorslaggevends.
...
"Mem" is natuurlijk ook maar een uitdrukking.
De vraag is hoe waar/tastbaar/begrijpelijk wordt het begrip voor jou.
Daarom vind ik het persoonlijk zo'n mooi voertuig om filosofie mee te bedrijven.
Vanuit de psychologie achter het begrip "mem" valt mijns inziens "eerlijke" of misschien zelfs "ware" filosofie te peuren.
De vraag is hoe waar/tastbaar/begrijpelijk wordt het begrip voor jou.
Daarom vind ik het persoonlijk zo'n mooi voertuig om filosofie mee te bedrijven.
Vanuit de psychologie achter het begrip "mem" valt mijns inziens "eerlijke" of misschien zelfs "ware" filosofie te peuren.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
-
neus
Dank je voor deze uitleg.neus schreef:Een mem kan zichzelf belang geven en dat maakt het waardevol.
Beschrijft precies wat ik bedoel.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Daar ben ik het mee eens. Ik had dat ook ergens gezegd dacht ik.memeticae schreef:"Mem" is natuurlijk ook maar een uitdrukking.
De vraag is hoe waar/tastbaar/begrijpelijk wordt het begrip voor jou.
Daarom vind ik het persoonlijk zo'n mooi voertuig om filosofie mee te bedrijven.
Vanuit de psychologie achter het begrip "mem" valt mijns inziens "eerlijke" of misschien zelfs "ware" filosofie te peuren.
Duhuhh? like whatever? like it doesnt matter like if only they like procreate or something you know?
Tss, ik kan het niet eens ook al wil ik ... :)
Tss, ik kan het niet eens ook al wil ik ... :)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Het is maar net waar je gevoelig voor bent ...
Tao Te Tsjing - Tekst 1
"Het onzichtbare raadsel.
Over de Tao praten, dat kan, maar niet over de totale Tao.
Een naam geven, dat kan, maar niet aan de absolute Tao.
Het is de bron van hemel en aarde, en daarom zonder naam.
Wel kunnen we de Tao duiden als de 'Moeder' van alles.
Zoek naar de essentie van de Tao, ook al is deze altijd verborgen.
Zoek naar de buitenkant van de Tao, want deze is altijd zichtbaar.
Innerlijk en uiterlijk vloeien uit dezelfde bron, ook al heten ze anders.
Beide zijn het raadsels.
Het raadsel achter de raadsels, daar gaat het om."
Sommige mensen kunnen alles met bovenstaande tekst, anderen zien het als zweverigheid. Gelukkig staan zij met hun voeten vast op aarde en kunnen we op ze bouwen .... toch?
http://www.tekensvanleven.nl/teken01.htm
Tao Te Tsjing - Tekst 1
"Het onzichtbare raadsel.
Over de Tao praten, dat kan, maar niet over de totale Tao.
Een naam geven, dat kan, maar niet aan de absolute Tao.
Het is de bron van hemel en aarde, en daarom zonder naam.
Wel kunnen we de Tao duiden als de 'Moeder' van alles.
Zoek naar de essentie van de Tao, ook al is deze altijd verborgen.
Zoek naar de buitenkant van de Tao, want deze is altijd zichtbaar.
Innerlijk en uiterlijk vloeien uit dezelfde bron, ook al heten ze anders.
Beide zijn het raadsels.
Het raadsel achter de raadsels, daar gaat het om."
Sommige mensen kunnen alles met bovenstaande tekst, anderen zien het als zweverigheid. Gelukkig staan zij met hun voeten vast op aarde en kunnen we op ze bouwen .... toch?
http://www.tekensvanleven.nl/teken01.htm
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Neuh ... Ik ben uitgebouwd.
Ik zit tegenwoordig op de stuurhut van mijn schip, zonder stuurman.
Door mijn positie kan ik zien wat gaat komen en me daar op voorbereiden, ik weet dat het onafwendbaar is. Tenzij opeens springvloed of aanverwante tijen me weer van de koers doen afwijken.
Heel soms zet ik de motor nog eens aan en stuur mezelf uit gevaarlijke wateren, maar mijn voorraad diesel is beperkt, dus meestal laat ik dat maar.
Er zijn nog zoveel wateren ...
Ik zit tegenwoordig op de stuurhut van mijn schip, zonder stuurman.
Door mijn positie kan ik zien wat gaat komen en me daar op voorbereiden, ik weet dat het onafwendbaar is. Tenzij opeens springvloed of aanverwante tijen me weer van de koers doen afwijken.
Heel soms zet ik de motor nog eens aan en stuur mezelf uit gevaarlijke wateren, maar mijn voorraad diesel is beperkt, dus meestal laat ik dat maar.
Er zijn nog zoveel wateren ...
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten