Filosofieforum.nl

Tijd als aaneenrijging van momenten, waarvan het ene moment overgaat in het andere moment, en het ene moment het andere veroorzaakt. Dat is wat de meeste mensen onder verloop van de tijd verstaan.

Een continue tijd dus.

Maar wat is een moment? Het lijkt op een bevroren plaatje, een foto, een stil moment. Hoe vraag ik me dan af, kom je van geen beweging tot wel beweging. Het ‘moment’ is een snapshot maar lijkt geen werkelijk bestaan te hebben. Het is dan nooit ‘nu’.

Dat je een ‘moment’ zou kunnen hebben, tijdloos, is uitgaan van een deelbare tijd, een uur in minuten, een minuut in seconden en zo verder. Maar hoe kom je bij nul?

Als de tijd deelbaar blijft, kom je nooit bij nul.kom je nooit bij een moment.

Dat tijd dus een aaneenrijging van momenten is kan niet kloppen. Zo vervalt dan ook het idee dat een moment de transformatie van totale energieinhoud van het heelal naar een andere toestand zou zijn.

Een alternatieve visie is dat de energietoestand van het heelal niet fluctueert maar onbepaald is, en dat we haar bepaald denken.

Dat ons denken fluctueert en toestanden of momenten kent. Dingen die buiten ons denken niet bestaan.

Het 'moment' bevindt zich niet in de tijd. Het is geen bevroren plaatje. Het is 'dat' wat de tijd waarneemt. Dat is 'nul' (niets).

Niets is een oorspronkelijke dimensie, dwz dat het niet uit iets anders is af te leiden. Bij tijd zien we het tegenovergestelde. Omdat we het verleden kennen gaan we er ook van uit dat er zoiets als toekomst bestaat. In die toekomst daar willen we als mens zelf weer bestaan.

Binnen de tijd is dus de toekomst te herleiden uit het verleden. Tijd is dus geen oorspronkelijke dimensie.

Tegen welk probleem lopen we aan? Het menselijke denken. We denken onszelf als mens zijnde van verleden naar toekomst (chronologisch). Het 'moment' kunnen we helemaal niet denken. Dus zolang we alles maar op wensen te lossen middels het denken, zullen we er nooit achter komen wat tijd is en wat 'het moment' is.

We zullen dus onszelf en het menselijke bestaan zien te overstijgen. En dat is gelegen in het 'willen'. Wat overstijgen we dan? De wil om over een minuut, een uur, een jaar ook nog te bestaan. Onze eigen geboorte en dood zijn een geestelijke begrenzing van de tijd. Dat wat 'tijdloos' is , is alleen te vinden om onze gehectheid aan het eigen bestaan op te geven.

De conclusie was ook dat je tijd niet kun bevriezen tot een “plaatje”. Je houdt dan niets over.
Daaruit deduceer ik dan dat “tijd” alleen in “denken” bestaat, en dat de werkelijkheid onbepaald moet zijn.
Verdere “invulling” aan het onbepaalde is subjectief, en weer in het “denken”.

“Tijdloos” houdt dan in dat je tijd niet meer erkent als realiteit, maar het onbepaalde als realiteit.

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 15:13

De conclusie was ook dat je tijd niet kun bevriezen tot een “plaatje”. Je houdt dan niets over.
Daaruit deduceer ik dan dat “tijd” alleen in “denken” bestaat, en dat de werkelijkheid onbepaald moet zijn.
Verdere “invulling” aan het onbepaalde is subjectief, en weer in het “denken”.

“Tijdloos” houdt dan in dat je tijd niet meer erkent als realiteit, maar het onbepaalde als realiteit.

Binnen dit leven is tijd de realiteit. Het onbepaalde is een 'hogere' realiteit welke de tijdelijke realiteit overstijgt.

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 16:25

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 15:13

De conclusie was ook dat je tijd niet kun bevriezen tot een “plaatje”. Je houdt dan niets over.
Daaruit deduceer ik dan dat “tijd” alleen in “denken” bestaat, en dat de werkelijkheid onbepaald moet zijn.
Verdere “invulling” aan het onbepaalde is subjectief, en weer in het “denken”.

“Tijdloos” houdt dan in dat je tijd niet meer erkent als realiteit, maar het onbepaalde als realiteit.

Binnen dit leven is tijd de realiteit. Het onbepaalde is een 'hogere' realiteit welke de tijdelijke realiteit overstijgt.

Als je dat gegeven accepteert, kan je de naturalistische visie alleen nog maar afwijzen. Waar ligt daarvoor de belemmering?

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 17:15

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 16:25

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 15:13

De conclusie was ook dat je tijd niet kun bevriezen tot een “plaatje”. Je houdt dan niets over.
Daaruit deduceer ik dan dat “tijd” alleen in “denken” bestaat, en dat de werkelijkheid onbepaald moet zijn.
Verdere “invulling” aan het onbepaalde is subjectief, en weer in het “denken”.

“Tijdloos” houdt dan in dat je tijd niet meer erkent als realiteit, maar het onbepaalde als realiteit.

Binnen dit leven is tijd de realiteit. Het onbepaalde is een 'hogere' realiteit welke de tijdelijke realiteit overstijgt.

Als je dat gegeven accepteert, kan je de naturalistische visie alleen nog maar afwijzen. Waar ligt daarvoor de belemmering?

Er is geen reden om welke visie dan ook af te wijzen. Binnen de realiteit van ruimte en tijd is de naturalistische visie geldig. In de realiteit van 'bewustzijn' is de naturalistische visie ongeldig. Iets afwijzen betekent een keuze maken. Doch het is 'bewustzijn' wat zich bewust is van ruimte en tijd. Beide realiteiten staan niet los van elkaar.

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 18:42

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 17:15

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 16:25

Binnen dit leven is tijd de realiteit. Het onbepaalde is een 'hogere' realiteit welke de tijdelijke realiteit overstijgt.

Als je dat gegeven accepteert, kan je de naturalistische visie alleen nog maar afwijzen. Waar ligt daarvoor de belemmering?

Er is geen reden om welke visie dan ook af te wijzen. Binnen de realiteit van ruimte en tijd is de naturalistische visie geldig. In de realiteit van 'bewustzijn' is de naturalistische visie ongeldig. Iets afwijzen betekent een keuze maken. Doch het is 'bewustzijn' wat zich bewust is van ruimte en tijd. Beide realiteiten staan niet los van elkaar.

Je wijst dan fantasie af, dan maak je de keuze voor de werkelijkheid van het onbepaalde. Dat neemt alle stelligheid weg.

Je kunt dan niet meer stellig zeggen: “Beide realiteiten staan niet los van elkaar” zonder afbreuk te doen aan de onbepaalde werkelijkheid.

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 19:09

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 18:42

Neon schreef: ↑

28 sep 2022, 17:15

Als je dat gegeven accepteert, kan je de naturalistische visie alleen nog maar afwijzen. Waar ligt daarvoor de belemmering?

Er is geen reden om welke visie dan ook af te wijzen. Binnen de realiteit van ruimte en tijd is de naturalistische visie geldig. In de realiteit van 'bewustzijn' is de naturalistische visie ongeldig. Iets afwijzen betekent een keuze maken. Doch het is 'bewustzijn' wat zich bewust is van ruimte en tijd. Beide realiteiten staan niet los van elkaar.

Je wijst dan fantasie af, dan maak je de keuze voor de werkelijkheid van het onbepaalde. Dat neemt alle stelligheid weg.

Je kunt dan niet meer stellig zeggen: “Beide realiteiten staan niet los van elkaar” zonder afbreuk te doen aan de onbepaalde werkelijkheid.

De onbepaalde werkelijkheid is een dimensie welke niet uit iets anders af te leiden is. Het staat op zichzelf. Daarmee lijk ik te zeggen dat beide realiteiten los staan van elkaar. Toch is dat niet het geval, de onbepaalde werkelijkheid kan de illusie van ruimte en tijd ervaren.

De onbepaalde werkelijkheid is in principe in ieder mens aanwezig omdat het een oorspronkelijke dimensie is. Vergelijk het met een rietbedding (oorspronkelijke dimensie) en het riet zelf. Het riet ervaart tijd en ruimte, maar is geworteld in de rietbedding. Richt het riet zich op het ervaren van zon en wind, dan heeft het geen besef van van de rietbedding.

En ik schrijf 'de illusie van ruimte en tijd', toch kun je over tijd in filosofische zin dingen zeggen. Oorzaak en gevolg hebben hun beslag binnen de tijd. Oorzakelijkheid. Binnen de tijd zien we polariteiten. Dag en nacht wisselen elkaar af. En zo valt er over de tijd nog meer te zeggen, ondanks dat zij geen oorspronkelijke dimensie is.

Onbepaalde werkelijkheid heeft nog een lastig aspect. Je kunt het niet bereiken omdat het er al is. Iets bereiken kan alleen binnen de tijd. Neem bv gelovigen die geloven in een hiernamaals. Het hiernamaals valt alleen te bereiken binnen de tijd. Waarmee een selffulfilling prophecy zich voltrekt in geestelijke zin. Omdat je iets wilt bereiken, bereik je nooit dat wat er al is. Het vergt dus juist een tegenovergestelde geestelijke beweging: het stopzetten van het willen bereiken van iets. Het stopzetten van het willen bereiken van alles. Daarmee raak ik aan het menselijk wezen. Het wezen wat niks anders kent dan 'de tijd' en dingen willen bereiken.

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 21:25

Onbepaalde werkelijkheid heeft nog een lastig aspect. Je kunt het niet bereiken omdat het er al is. Iets bereiken kan alleen binnen de tijd. Neem bv gelovigen die geloven in een hiernamaals. Het hiernamaals valt alleen te bereiken binnen de tijd. Waarmee een selffulfilling prophecy zich voltrekt in geestelijke zin. Omdat je iets wilt bereiken, bereik je nooit dat wat er al is. Het vergt dus juist een tegenovergestelde geestelijke beweging: het stopzetten van het willen bereiken van iets. Het stopzetten van het willen bereiken van alles. Daarmee raak ik aan het menselijk wezen. Het wezen wat niks anders kent dan 'de tijd' en dingen willen bereiken.

Wat betreft het ‘willen’ daar kan je dus een opvatting over hebben. Een bejahung zoals bij Nietzsche, of meer een ‘gepaste afstand’. Wat is wijsheid?

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 07:10

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 21:25

Onbepaalde werkelijkheid heeft nog een lastig aspect. Je kunt het niet bereiken omdat het er al is. Iets bereiken kan alleen binnen de tijd. Neem bv gelovigen die geloven in een hiernamaals. Het hiernamaals valt alleen te bereiken binnen de tijd. Waarmee een selffulfilling prophecy zich voltrekt in geestelijke zin. Omdat je iets wilt bereiken, bereik je nooit dat wat er al is. Het vergt dus juist een tegenovergestelde geestelijke beweging: het stopzetten van het willen bereiken van iets. Het stopzetten van het willen bereiken van alles. Daarmee raak ik aan het menselijk wezen. Het wezen wat niks anders kent dan 'de tijd' en dingen willen bereiken.

Wat betreft het ‘willen’ daar kan je dus een opvatting over hebben. Een bejahung zoals bij Nietzsche, of meer een ‘gepaste afstand’. Wat is wijsheid?

Wat me volstrekt helder is, is dat het 'willen' betrekking heeft op de tijd. Je wilt iets in de toekomst realiseren of je wilt dat het verleden anders was geweest dan zoals het zich heeft voortgedaan (Spijt).

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 12:25

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 07:10

Hopper schreef: ↑

28 sep 2022, 21:25

Onbepaalde werkelijkheid heeft nog een lastig aspect. Je kunt het niet bereiken omdat het er al is. Iets bereiken kan alleen binnen de tijd. Neem bv gelovigen die geloven in een hiernamaals. Het hiernamaals valt alleen te bereiken binnen de tijd. Waarmee een selffulfilling prophecy zich voltrekt in geestelijke zin. Omdat je iets wilt bereiken, bereik je nooit dat wat er al is. Het vergt dus juist een tegenovergestelde geestelijke beweging: het stopzetten van het willen bereiken van iets. Het stopzetten van het willen bereiken van alles. Daarmee raak ik aan het menselijk wezen. Het wezen wat niks anders kent dan 'de tijd' en dingen willen bereiken.

Wat betreft het ‘willen’ daar kan je dus een opvatting over hebben. Een bejahung zoals bij Nietzsche, of meer een ‘gepaste afstand’. Wat is wijsheid?

Wat me volstrekt helder is, is dat het 'willen' betrekking heeft op de tijd. Je wilt iets in de toekomst realiseren of je wilt dat het verleden anders was geweest dan zoals het zich heeft voortgedaan (Spijt).

Onze woordenwisseling levert toch geen spijtgevoelens?

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 15:30

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 12:25

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 07:10

Wat betreft het ‘willen’ daar kan je dus een opvatting over hebben. Een bejahung zoals bij Nietzsche, of meer een ‘gepaste afstand’. Wat is wijsheid?

Wat me volstrekt helder is, is dat het 'willen' betrekking heeft op de tijd. Je wilt iets in de toekomst realiseren of je wilt dat het verleden anders was geweest dan zoals het zich heeft voortgedaan (Spijt).

Onze woordenwisseling levert toch geen spijtgevoelens?

Zeker niet. Ik geef maar aan dat als er bij iemand gevoelens van spijt zijn, dan zo iemand dan nog gepreoccupeerd is aan het tijdelijke.

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 16:18

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 15:30

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 12:25

Wat me volstrekt helder is, is dat het 'willen' betrekking heeft op de tijd. Je wilt iets in de toekomst realiseren of je wilt dat het verleden anders was geweest dan zoals het zich heeft voortgedaan (Spijt).

Onze woordenwisseling levert toch geen spijtgevoelens?

Zeker niet. Ik geef maar aan dat als er bij iemand gevoelens van spijt zijn, dan zo iemand dan nog gepreoccupeerd is aan het tijdelijke.

Verlangen is ook zoiets, naar een specifieke auto, of een bepaald soort relatie, of wat dan ook.

Maar goed ik was aan het lezen in een boek van Swami Deva Amrito/Jan Foudraine over Bhagwan, Krishnamurti en Jung, en ze worstelen daar dus al tijden mee.

De soort dagboeknotities geven een goed inkijkje in het denken dat zich maar niet laat overwinnen. Zelfs al weet je het helemaal, dan weet je het helemaal niet.

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 17:30

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 16:18

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 15:30

Onze woordenwisseling levert toch geen spijtgevoelens?

Zeker niet. Ik geef maar aan dat als er bij iemand gevoelens van spijt zijn, dan zo iemand dan nog gepreoccupeerd is aan het tijdelijke.

Verlangen is ook zoiets, naar een specifieke auto, of een bepaald soort relatie, of wat dan ook.

Maar goed ik was aan het lezen in een boek van Swami Deva Amrito/Jan Foudraine over Bhagwan, Krishnamurti en Jung, en ze worstelen daar dus al tijden mee.

De soort dagboeknotities geven een goed inkijkje in het denken dat zich maar niet laat overwinnen. Zelfs al weet je het helemaal, dan weet je het helemaal niet.

Zolang je binnen het denken blijft zul je het nooit begrijpen. Verlangen naar een auto of een relatie ligt binnen de emotionele wereld. Het is het verlangen wat de onvervulde toekomst open houdt. Alleen als men leeg is van verlangen, leeg van onderscheidingen, leeg van willen bestaan in deze wereld ligt tegenwoordigheid binnen het bereik. Dat vraagt een opofferingsbereidheid.

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 19:51

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 17:30

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 16:18

Zeker niet. Ik geef maar aan dat als er bij iemand gevoelens van spijt zijn, dan zo iemand dan nog gepreoccupeerd is aan het tijdelijke.

Verlangen is ook zoiets, naar een specifieke auto, of een bepaald soort relatie, of wat dan ook.

Maar goed ik was aan het lezen in een boek van Swami Deva Amrito/Jan Foudraine over Bhagwan, Krishnamurti en Jung, en ze worstelen daar dus al tijden mee.

De soort dagboeknotities geven een goed inkijkje in het denken dat zich maar niet laat overwinnen. Zelfs al weet je het helemaal, dan weet je het helemaal niet.

Zolang je binnen het denken blijft zul je het nooit begrijpen. Verlangen naar een auto of een relatie ligt binnen de emotionele wereld. Het is het verlangen wat de onvervulde toekomst open houdt. Alleen als men leeg is van verlangen, leeg van onderscheidingen, leeg van willen bestaan in deze wereld ligt tegenwoordigheid binnen het bereik. Dat vraagt een opofferingsbereidheid.

Het beschreven geploeter bij Amrito/Foudraine is bijna genant. Maar goed ieder een eigen pad, Bij een filosofieforum is wel te verwachten dat men zich intellectueel-verbaal opstelt en iets wil begrijpen voordat men iets aanneemt.

Het gaat steeds om hetzelfde. Verblijven in de leegte om jouw ware zelf in realisatie te zien komen.

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 21:02

Het gaat steeds om hetzelfde. Verblijven in de leegte om jouw ware zelf in realisatie te zien komen.

Aspirant Supernarcisten.

Of: van leerling tot meester.

Van meester tot leraar.

(nu nog leerlingen zien te vinden, oh wacht...)

arkhétupos schreef: ↑

29 sep 2022, 21:18

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 21:02

Het gaat steeds om hetzelfde. Verblijven in de leegte om jouw ware zelf in realisatie te zien komen.

Aspirant Supernarcisten.

Realisatie van de zelf is niet altijd negatief. Er zijn veel mooie mensen, nog niet eens van die hoogstopvallenden.

Ik heb hier al eens iets over geschreven

viewtopic.php?f=21&t=3939&p=79293&hilit ... ist#p79293

De conclusie:


"Zin in sex vanavond schat?"
- "Even mijn advocaat raadplegen"

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 21:02

Hopper schreef: ↑

29 sep 2022, 19:51

Neon schreef: ↑

29 sep 2022, 17:30

Verlangen is ook zoiets, naar een specifieke auto, of een bepaald soort relatie, of wat dan ook.

Maar goed ik was aan het lezen in een boek van Swami Deva Amrito/Jan Foudraine over Bhagwan, Krishnamurti en Jung, en ze worstelen daar dus al tijden mee.

De soort dagboeknotities geven een goed inkijkje in het denken dat zich maar niet laat overwinnen. Zelfs al weet je het helemaal, dan weet je het helemaal niet.

Zolang je binnen het denken blijft zul je het nooit begrijpen. Verlangen naar een auto of een relatie ligt binnen de emotionele wereld. Het is het verlangen wat de onvervulde toekomst open houdt. Alleen als men leeg is van verlangen, leeg van onderscheidingen, leeg van willen bestaan in deze wereld ligt tegenwoordigheid binnen het bereik. Dat vraagt een opofferingsbereidheid.

Het beschreven geploeter bij Amrito/Foudraine is bijna genant. Maar goed ieder een eigen pad, Bij een filosofieforum is wel te verwachten dat men zich intellectueel-verbaal opstelt en iets wil begrijpen voordat men iets aanneemt.

Het gaat steeds om hetzelfde. Verblijven in de leegte om jouw ware zelf in realisatie te zien komen.

Voor de meesten niet interessant. Er valt niks te bereiken.

De verlichting wordt in de loop der eeuwen wel voorgesteld als een te bereiken doel. Soms met bijzondere verhalen dat men slechts pas vlak voor de lichamelijke dood dit bereikte. Maar dus wel wat om te bereiken.

Dit blijft althans binnen het denken aan de orde, verlichting als doel.

Of je supernarcist wordt?, mogelijk wel zelfzuchtig, voor de buitenwereld lijkt dat dan zo misschien…

Wat anderen vinden maakt niks uit in tegenwoordigheid. Meningen kunnen alleen in de tijd verschijnen.
Zelfzucht kan per definitie niet zijn in tegenwoordigheid, zelfzucht is op jacht naar gewin in een bedachte toekomst.

Daarom zijn mensen ook gevangenen van de tijd. Wie speculeert op de beurs is al bezig met de toekomst. Wie bezig is met zijn uiterlijk is al bezig met een toekomst waarin hij/zij geliefd is bij anderen. Enfin, voorbeelden te over waarin de mens een obsessie heeft met de tijd.

Ik dacht meer dat de realisatie van een zelf automatisch een zelf-zucht inhoudt, nog los van de tijd. Realisatie op ieder moment is ook een beweging in de tijd.

Alleen dat een moment weer op zich niets is, omdat het tijd en denken is die samengaan, aldus Krishnamurti…(wat dus geen theorie moet zijn waarmee we het denken voeden).

Zelfzucht is hebberigheid, iets willen hebben. Idealisme is in feite ook een vorm van zelfzucht. Tegenwoordigheid is zelf zonder restwaarde.

Hopper schreef: ↑

30 sep 2022, 12:05

Zelfzucht is hebberigheid, iets willen hebben. Idealisme is in feite ook een vorm van zelfzucht. Tegenwoordigheid is zelf zonder restwaarde.

Maar als je al die tegenwoordigheden naast elkaar zet, wat beleef je dan, wat zie je dan, wat voor oordeel krijg je dan?

Neon schreef: ↑

30 sep 2022, 13:37

Hopper schreef: ↑

30 sep 2022, 12:05

Zelfzucht is hebberigheid, iets willen hebben. Idealisme is in feite ook een vorm van zelfzucht. Tegenwoordigheid is zelf zonder restwaarde.

Maar als je al die tegenwoordigheden naast elkaar zet, wat beleef je dan, wat zie je dan, wat voor oordeel krijg je dan?

Tegenwoordigheid is enkelvoud. Verder heeft het beantwoorden van vragen als deze geen zin. Waarom is dat? Dan belandt het in jouw voorstellingsvermogen als denkbeeld. Overigens is het geheel zonder oordeel, ieder oordeel heeft immers plaats in de tijd. Wie oordeelt houdt zichzelf dan ook -geestelijk- in de tijd.

Hopper schreef: ↑

30 sep 2022, 18:51

Neon schreef: ↑

30 sep 2022, 13:37

Hopper schreef: ↑

30 sep 2022, 12:05

Zelfzucht is hebberigheid, iets willen hebben. Idealisme is in feite ook een vorm van zelfzucht. Tegenwoordigheid is zelf zonder restwaarde.

Maar als je al die tegenwoordigheden naast elkaar zet, wat beleef je dan, wat zie je dan, wat voor oordeel krijg je dan?

Tegenwoordigheid is enkelvoud. Verder heeft het beantwoorden van vragen als deze geen zin. Waarom is dat? Dan belandt het in jouw voorstellingsvermogen als denkbeeld. Overigens is het geheel zonder oordeel, ieder oordeel heeft immers plaats in de tijd. Wie oordeelt houdt zichzelf dan ook -geestelijk- in de tijd.

Nee, het heeft geen zin, want het is de zoveelste voorstelling. Maar dat oordeel is dus wel waar sommigen mee (moeten) leven.

Dat de gerealiseerde zelf een soort supernarcist moet zijn (in de tijd), bijna noodzakelijk.