Regulatieve ideeën
Geplaatst: 30 aug 2022, 20:53
Immanuel Kant benoemt enkele regulatieve ideeën:
-vrijheid of vrije wil
-God
-de ziel
Dit zijn voor hem denkbeelden die een sturende kracht hebben, bij het formuleren van stellingen erover of bepalen van persoonlijke keuzes of zelfs bij het bepalen van algemeen politiek beleid.
De ideeën zijn voortgekomen uit abstract en conceptueel denken, en het is lastig om te bepalen waarom hersenen dat doen.
Iets over de hersenen of het brein-complex:
de hersenen hebben als primaire functie het reguleren van interne processen, maar evenzogoed is het je staande houden in een externe wereld wat regulatie behoeft. Bij het jezelf staande houden in de externe wereld gaat het om nemen van talloze beslissingen. Bij interne processen gaat het om verwerken van zenuwsignalen uit het lichaam zelf. Bij het reguleren van externe processen gaat het vooral om interpreteren van sensorische data.
Een vereenvoudigde weergave is een klimaatsysteem. Is het te koud dan gaat de verwarming aan en koeling uit, is het te warm dan gaat de verwarming uit en de koeling aan. De regulatie van de hersenen kan dus gezien worden als een systeem met twee waarden waartussen ‘geschakeld’ wordt.
Ik bedacht me als het gaat om keuzes maken dat je twee extremen hebt; absolute vrijheid en absolute gedetermineerdheid. Daar horen twee emoties bij, blijdschap en droefheid. Blij bij vrij, en droevig bij moeten. Wat kunnen de hersenen doen om vrijheid te verkrijgen? Het gaat nog steeds om het maken van keuzes. Je kunt chemisch misschien blij gemaakt worden, maar je dan niet vrij voelen. Van vrijheid word je wel blij, maar het hebben van blijdschap betekent niet dat je vrij bent. De hersenen streven soms indirect naar blijdschap, via vrijheid. En andersom is er kennis/wetenschap die laat zien dat we niet vrij zijn maar van alles moeten, zelfmedelijden geven in allerlei groteske vormen, en als emotie droefheid geven.
De hersenen streven soms indirect naar droefheid, via het idee van gedetermineerdheid. Bij de regulatie gaat het niet om absoluut vrij of blij worden, ook niet om absoluut gedetermineerd of droevig worden, het gaat om het inregelen.
Kennis/wetenschap speelt een rol de ene kant op, teveel en het klimaat wordt ongunstig. Geloof/verwarring speelt een rol de andere kant op, teveel en het klimaat wordt ook ongunstig.
Waarschijnlijk zien sommigen het zelfmedelijden juist als zelfvertrouwen, en andersom. Het gaat om het idee van het brein-complex dat probeert een balans te vinden.
-vrijheid of vrije wil
-God
-de ziel
Dit zijn voor hem denkbeelden die een sturende kracht hebben, bij het formuleren van stellingen erover of bepalen van persoonlijke keuzes of zelfs bij het bepalen van algemeen politiek beleid.
De ideeën zijn voortgekomen uit abstract en conceptueel denken, en het is lastig om te bepalen waarom hersenen dat doen.
Iets over de hersenen of het brein-complex:
de hersenen hebben als primaire functie het reguleren van interne processen, maar evenzogoed is het je staande houden in een externe wereld wat regulatie behoeft. Bij het jezelf staande houden in de externe wereld gaat het om nemen van talloze beslissingen. Bij interne processen gaat het om verwerken van zenuwsignalen uit het lichaam zelf. Bij het reguleren van externe processen gaat het vooral om interpreteren van sensorische data.
Een vereenvoudigde weergave is een klimaatsysteem. Is het te koud dan gaat de verwarming aan en koeling uit, is het te warm dan gaat de verwarming uit en de koeling aan. De regulatie van de hersenen kan dus gezien worden als een systeem met twee waarden waartussen ‘geschakeld’ wordt.
Ik bedacht me als het gaat om keuzes maken dat je twee extremen hebt; absolute vrijheid en absolute gedetermineerdheid. Daar horen twee emoties bij, blijdschap en droefheid. Blij bij vrij, en droevig bij moeten. Wat kunnen de hersenen doen om vrijheid te verkrijgen? Het gaat nog steeds om het maken van keuzes. Je kunt chemisch misschien blij gemaakt worden, maar je dan niet vrij voelen. Van vrijheid word je wel blij, maar het hebben van blijdschap betekent niet dat je vrij bent. De hersenen streven soms indirect naar blijdschap, via vrijheid. En andersom is er kennis/wetenschap die laat zien dat we niet vrij zijn maar van alles moeten, zelfmedelijden geven in allerlei groteske vormen, en als emotie droefheid geven.
De hersenen streven soms indirect naar droefheid, via het idee van gedetermineerdheid. Bij de regulatie gaat het niet om absoluut vrij of blij worden, ook niet om absoluut gedetermineerd of droevig worden, het gaat om het inregelen.
Kennis/wetenschap speelt een rol de ene kant op, teveel en het klimaat wordt ongunstig. Geloof/verwarring speelt een rol de andere kant op, teveel en het klimaat wordt ook ongunstig.
Waarschijnlijk zien sommigen het zelfmedelijden juist als zelfvertrouwen, en andersom. Het gaat om het idee van het brein-complex dat probeert een balans te vinden.