Leon schreef: ↑24 dec 2019, 09:30
Alles is verloren? Alsof je al iets had...
memeticae schreef:Stellingname is iets dat een heleboel mensen ontbreekt.
(Gelukkig maar, anders zou het al gauw een zooitje worden op de hele Aarde.)
Sarcasme lijkt vaak de enige uitweg: "Hier? Hier! Hier zetten wij niets neer!?"
(Hoewel zij al niets te zetten hadden, lijkt hen zetten op hun, maar dat is het niet. Niets is van hun immers, zodat niet alleen zij er niet over beschikken kunnen, maar hun ook niet.
memeticae schreef:"Niets is veilig."
Dat dacht ik reeds!
Toch lijken er te zijn die stelling durven nemen, en opeens "aanhang" krijgen.
Terwijl ze zelf niets te bezitten
arkhétupos schreef: ↑21 dec 2019, 21:09
Of geldt toch enkel dat als je het kwaad loslaat je de hemel kunt ontmoeten?
'Ontmoeten' is hier het sleutelwoord.
Shakespeare schijnt ooit eens geschreven te hebben: "De Hel is leeg, alle duivels zijn hier."
Wat een bacchanaal!
Maar dan erbij durven te filosoferen: "De Hemel is leeg, God is hier."
memeticae schreef:Mijn Hemel, wat een paradijs!
Inderdaad!
Nou ja, en als je
dat nou maar van jongs af aan geïndoctrineerd kreeg, dan wordt je eigenindoctrinatie vanzelf: "Zo in de Hemel : Zo op Aarde"
Een paradoxaal effect:
Als de hemel niet eeuwig is dan het leven ook niet
Als het leven niet niet eeuwig is dan de hemel ook niet
Oh mijn God : Help!
Help! : Oh mijn God.
Maar er bestaan heus theo- en filosofen die het binnen hen leer tot hun oxymoron weten te re-deduceren: "Mijn God is jouw God; kijk eens hoeveel Goden om ons heen? Omnipotent zijn we allemaal en samen net zo slim als het Universum.
Q.E.D.
Waarvan akte.
Dank voor Uw aandacht en tot de volgende keer, amen.