De aankoop van twee Rembrandt's van de Franse tak van het bankiershuis Rothschild door het Rijksmuseum en het Louvre bracht weer eens helder aan het licht hoe wij als bescheiden onderdeeltje van een grote massa ongewild gepresst worden om iets mooi te vinden. Door de veelheid aan publiciteit en de uitspraken van deskundigen en ook de geschiedenis die er aan vast zit doet velen van ons wellicht besluiten om NIET te zeggen dat de twee schilderijen van de meester ons koud laten. Wie per se mijn mening wil horen : twee statische figuren zonder uitstraling. Zeker, de doeken zijn geschilderd met grote finesse, een raffinement dat ver, zeer ver, boven de middelmaat uitstijgt, een virtuositeit die door slechts weinig grootmeesters wordt geëvenaard maar de vraag doet zich hier voor of we te maken hebben met kunst of met subliem vakmanschap. Door echte kunst moet men geraakt worden, men moet iets prachtig of intrigerend vinden zonder helder te kunnen verklaren waarom. Een kunstenaar heeft wat te zeggen en als je er ontvankelijk voor bent komt de boodschap over. Kunst moet emotioneren, wanneer het je koud laat gaat het zinloos voorbij. Maar de samenleving is soms wat tiranniek bezig en dat al heel lang en soms intens. We moeten om in het gareel van de massa te blijven lopen iets afkeuren, iets vinden, toejuchen, bestrijden of bevorderen. Om het predikaat cultuurbarbaar te vermijden moeten we van Gogh geweldig vinden terwijl zijn schilderijen in zijn tijd door niemand gekocht werden. De grote doorbraak pas kwam toen de publieke smaak veranderde en toen bleek dat zijn schilderijen zeer rendabele beleggingen zouden worden.
Toen Leonardo da Vinci, geniaal kunstenaar, uitvinder, leugenaar, oplichter opdracht kreeg van Lorenzo de Medici een portret te schilderen van diens maitresse, de 38 jarige Lisa Gerhardini, dochter van een Florentijnse wolwever ... de rest van het verhaal is bekend. De opdracht interesseerde Leonardo geen moer, tijdens de schildersessies werd voornamelijk thee gedronken en geouwehoerd, er werd wel ten slotte - na ruim een jaar - voor het portret betaald maar Leonardo gapte het mee op zijn vlucht naar Frankrijk waar het ten slotte door koning Frans I werd gekocht. Dit portret zou het beroemdste schilderij ter wereld worden. Betwijfeld mag worden of iedereen het er oprecht mee eens is dat die titel echt verdiend is.
WO II veroorzaakte kledingschaarste in Europa, Christian Dior speelde daar handig op in en lanceerde meteen na de oorlog de New Look een kledingstijl die een groot succes werd. Vele decennia lang bepaalden slechts enkele modekoningen de stijl van de damesmode met de bijbehorende kleuren, weinig vrouwen durfden hun eigen smaak te volgen. Op den duur gingen modebewuste vrouwen zich aan die toestand ergeren, ervoeren de uitspraken van de modekoniungen als modedwang en zo raakten de grote modehuizen hun tyrannieke greep op de massa kwijt. De minirok van Mary Quant werd bij de introductie al direct door het grote publiek belachelijk gemaakt, vrouwen met mini liepen voor schut op straat, werden nagefloten en door de roddelpers frequent gefotografeerd. Tot een van de Beetle's ging trouwen met zijn vriendin in een minitrouwjurk, vrij vlot daarop werd minikleding zeer breed geaccepteerd en mooi gevonden. Ook in de politiek kennen we het verschijnsel van tirannie. Leden van de Centrum Partij van Janmaat konden hun politieke voorkeur niet zomaar openbaar maken zonder schade op te lopen in het persoonlijke vlak. Janmaat was tegen het asielbeleid van de regering, tegen lastige alochtonen, tegen de bouw van moskeeën, in feite tegen alles wat van buiten Europa hier binnen kwam. Hij en zijn volgelingen werden behandeld als melaatsen, de stem van Janmaat werd in de Kamer doelbewust niet gehoord, zijn partner mishandeld en blijvend invalide geslagen, kroegbazen wilden geen vergaderruimte meer verhuren aan de Centrum Partij uit angst voor geweld van buitenaf. Deze acties stopten toen Pim Fortuin werd doodgeschoten en eerst toen bleek wat er in Nederland op dat gebied leefde. Tijdens een tv enquête kwam Fortuin zelfs zeer hoog op de lijst van belangrijkste Nederlander. Sinds de laatste politieke peilingen van Ipsos is de PVV virtueel de grootste partij van Nederland. De indertijd fel omstreden voorspellingen van Janmaat zijn , zoals achteraf gebleken is, allen uitgekomen.
Na WOII was het ongepast kritiek uit te oefenen op de Israël. Nadat de staat Israël was gesticht sloeg een groot deel van de autochtone bevolking , Palestijnen , op de vlucht. De Nederlandse bevolking, altijd paraat om met het vingertje omhoog onrecht aan de klok te brengen, zweeg in alle talen, het uiten van mededogen werd gezien als ongepast en kon toen zelfs maatschappelijke schade opleveren. Tirannie.
Tirannie van de samenleving
[quote="multavidi"]De aankoop van twee Rembrandt's van de Franse tak van het bankiershuis Rothschild door het Rijksmuseum en het Louvre bracht weer eens helder aan het licht hoe wij als bescheiden onderdeeltje van een grote massa ongewild gepresst worden om iets mooi te vinden. Door de veelheid aan publiciteit en de uitspraken van deskundigen en ook de geschiedenis die er aan vast zit doet velen van ons wellicht besluiten om NIET te zeggen dat de twee schilderijen van de meester ons koud laten. Wie per se mijn mening wil horen : twee statische figuren zonder uitstraling. Zeker, de doeken zijn geschilderd met grote finesse, een raffinement dat ver, zeer ver, boven de middelmaat uitstijgt, een virtuositeit die door slechts weinig grootmeesters wordt geëvenaard maar de vraag doet zich hier voor of we te maken hebben met kunst of met subliem vakmanschap. Door echte kunst moet men geraakt worden, men moet iets prachtig of intrigerend vinden zonder helder te kunnen verklaren waarom. Een kunstenaar heeft wat te zeggen en als je er ontvankelijk voor bent komt de boodschap over. Kunst moet emotioneren, wanneer het je koud laat gaat het zinloos voorbij. Maar de samenleving is soms wat tiranniek bezig en dat al heel lang en soms intens. We moeten om in het gareel van de massa te blijven lopen iets afkeuren, iets vinden, toejuchen, bestrijden of bevorderen. Om het predikaat cultuurbarbaar te vermijden moeten we van Gogh geweldig vinden terwijl zijn schilderijen in zijn tijd door niemand gekocht werden. De grote doorbraak pas kwam toen de publieke smaak veranderde en toen bleek dat zijn schilderijen zeer rendabele beleggingen zouden worden.
Toen Leonardo da Vinci, geniaal kunstenaar, uitvinder, leugenaar, oplichter opdracht kreeg van Lorenzo de Medici een portret te schilderen van diens maitresse, de 38 jarige Lisa Gerhardini, dochter van een Florentijnse wolwever ... de rest van het verhaal is bekend. De opdracht interesseerde Leonardo geen moer, tijdens de schildersessies werd voornamelijk thee gedronken en geouwehoerd, er werd wel ten slotte - na ruim een jaar - voor het portret betaald maar Leonardo gapte het mee op zijn vlucht naar Frankrijk waar het ten slotte door koning Frans I werd gekocht. Dit portret zou het beroemdste schilderij ter wereld worden. Betwijfeld mag worden of iedereen het er oprecht mee eens is dat die titel echt verdiend is.
WO II veroorzaakte kledingschaarste in Europa, Christian Dior speelde daar handig op in en lanceerde meteen na de oorlog de New Look een kledingstijl die een groot succes werd. Vele decennia lang bepaalden slechts enkele modekoningen de stijl van de damesmode met de bijbehorende kleuren, weinig vrouwen durfden hun eigen smaak te volgen. Op den duur gingen modebewuste vrouwen zich aan die toestand ergeren, ervoeren de uitspraken van de modekoniungen als modedwang en zo raakten de grote modehuizen hun tyrannieke greep op de massa kwijt. De minirok van Mary Quant werd bij de introductie al direct door het grote publiek belachelijk gemaakt, vrouwen met mini liepen voor schut op straat, werden nagefloten en door de roddelpers frequent gefotografeerd. Tot een van de Beetle's ging trouwen met zijn vriendin in een minitrouwjurk, vrij vlot daarop werd minikleding zeer breed geaccepteerd en mooi gevonden. Ook in de politiek kennen we het verschijnsel van tirannie. Leden van de Centrum Partij van Janmaat konden hun politieke voorkeur niet zomaar openbaar maken zonder schade op te lopen in het persoonlijke vlak. Janmaat was tegen het asielbeleid van de regering, tegen lastige alochtonen, tegen de bouw van moskeeën, in feite tegen alles wat van buiten Europa hier binnen kwam. Hij en zijn volgelingen werden behandeld als melaatsen, de stem van Janmaat werd in de Kamer doelbewust niet gehoord, zijn partner mishandeld en blijvend invalide geslagen, kroegbazen wilden geen vergaderruimte meer verhuren aan de Centrum Partij uit angst voor geweld van buitenaf. Deze acties stopten toen Pim Fortuin werd doodgeschoten en eerst toen bleek wat er in Nederland op dat gebied leefde. Tijdens een tv enquête kwam Fortuin zelfs zeer hoog op de lijst van belangrijkste Nederlander. Sinds de laatste politieke peilingen van Ipsos is de PVV virtueel de grootste partij van Nederland. De indertijd fel omstreden voorspellingen van Janmaat zijn , zoals achteraf gebleken is, allen uitgekomen.
Na WOII was het ongepast kritiek uit te oefenen op Israël. Nadat de staat Israël was gesticht sloeg een groot deel van de autochtone bevolking , Palestijnen , op de vlucht. De Nederlandse bevolking, altijd paraat om met het vingertje omhoog onrecht aan de klok te brengen, zweeg in alle talen, het uiten van mededogen werd gezien als ongepast en kon toen zelfs maatschappelijke schade opleveren. Tirannie.[/quote]
Toen Leonardo da Vinci, geniaal kunstenaar, uitvinder, leugenaar, oplichter opdracht kreeg van Lorenzo de Medici een portret te schilderen van diens maitresse, de 38 jarige Lisa Gerhardini, dochter van een Florentijnse wolwever ... de rest van het verhaal is bekend. De opdracht interesseerde Leonardo geen moer, tijdens de schildersessies werd voornamelijk thee gedronken en geouwehoerd, er werd wel ten slotte - na ruim een jaar - voor het portret betaald maar Leonardo gapte het mee op zijn vlucht naar Frankrijk waar het ten slotte door koning Frans I werd gekocht. Dit portret zou het beroemdste schilderij ter wereld worden. Betwijfeld mag worden of iedereen het er oprecht mee eens is dat die titel echt verdiend is.
WO II veroorzaakte kledingschaarste in Europa, Christian Dior speelde daar handig op in en lanceerde meteen na de oorlog de New Look een kledingstijl die een groot succes werd. Vele decennia lang bepaalden slechts enkele modekoningen de stijl van de damesmode met de bijbehorende kleuren, weinig vrouwen durfden hun eigen smaak te volgen. Op den duur gingen modebewuste vrouwen zich aan die toestand ergeren, ervoeren de uitspraken van de modekoniungen als modedwang en zo raakten de grote modehuizen hun tyrannieke greep op de massa kwijt. De minirok van Mary Quant werd bij de introductie al direct door het grote publiek belachelijk gemaakt, vrouwen met mini liepen voor schut op straat, werden nagefloten en door de roddelpers frequent gefotografeerd. Tot een van de Beetle's ging trouwen met zijn vriendin in een minitrouwjurk, vrij vlot daarop werd minikleding zeer breed geaccepteerd en mooi gevonden. Ook in de politiek kennen we het verschijnsel van tirannie. Leden van de Centrum Partij van Janmaat konden hun politieke voorkeur niet zomaar openbaar maken zonder schade op te lopen in het persoonlijke vlak. Janmaat was tegen het asielbeleid van de regering, tegen lastige alochtonen, tegen de bouw van moskeeën, in feite tegen alles wat van buiten Europa hier binnen kwam. Hij en zijn volgelingen werden behandeld als melaatsen, de stem van Janmaat werd in de Kamer doelbewust niet gehoord, zijn partner mishandeld en blijvend invalide geslagen, kroegbazen wilden geen vergaderruimte meer verhuren aan de Centrum Partij uit angst voor geweld van buitenaf. Deze acties stopten toen Pim Fortuin werd doodgeschoten en eerst toen bleek wat er in Nederland op dat gebied leefde. Tijdens een tv enquête kwam Fortuin zelfs zeer hoog op de lijst van belangrijkste Nederlander. Sinds de laatste politieke peilingen van Ipsos is de PVV virtueel de grootste partij van Nederland. De indertijd fel omstreden voorspellingen van Janmaat zijn , zoals achteraf gebleken is, allen uitgekomen.
Na WOII was het ongepast kritiek uit te oefenen op Israël. Nadat de staat Israël was gesticht sloeg een groot deel van de autochtone bevolking , Palestijnen , op de vlucht. De Nederlandse bevolking, altijd paraat om met het vingertje omhoog onrecht aan de klok te brengen, zweeg in alle talen, het uiten van mededogen werd gezien als ongepast en kon toen zelfs maatschappelijke schade opleveren. Tirannie.[/quote]
Wellicht is de vakmanschap dusdanig subliem dat zij verwordt tot kunst. Ik begrijp je goed. Ook ik had dergelijke gedachten bij Rembrandt, maar kom daar langzaam op terug. Het ligt genuanceerder denk ik.multavidi schreef: de vraag doet zich hier voor of we te maken hebben met kunst of met subliem vakmanschap.
multavidi schreef:Door echte kunst moet men geraakt worden, men moet iets prachtig of intrigerend vinden zonder helder te kunnen verklaren waarom.
Dat laatste is nog maar de vraag. Is deze opmerking niet te veralgemeniseerd? Het gebruik van men duidt daarop. het is niet meer een mening van jouzelf en kunnen anderen daar anders over denken?
Het is overigens goed dat je kritisch bent en je jezelf niet laat beïnvloeden door opdringerige recensies.
Pff, ik ben gelijk begonnen met antwoorden. Ook niet goed naar de titel gekeken. Vooral de passage over kunst interesseerde mij - laten wij het daar over hebben. Kunst en tirannie.
Straks na de koffie kom ik terug op Tiranie een lichte vorm van dictauur of democratie.
Even jouw tirade laten bezinken.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
- Ik volg al jaren het nieuws niet meer - stemmingmakerij en ik moet het zo nodig belangrijk vinden wat ze voor me geselecteerd hebben. Leve Blendle!
- Geef mij maar moderne kunst. Mijn moeder en ik naar de Rembrandt tentoonstelling - was niet echt aan mij besteed; ben ik een cultuurbarbaar? Nee, ik heb (g)een smaak. Is niet lelijk, maar niet mijn smaak.
- Geef mij maar moderne kunst. Mijn moeder en ik naar de Rembrandt tentoonstelling - was niet echt aan mij besteed; ben ik een cultuurbarbaar? Nee, ik heb (g)een smaak. Is niet lelijk, maar niet mijn smaak.
Ik volg het nieuws wel, maar als het mij teveel aangrijpt houd ik pauze.Leonardo schreef:- Ik volg al jaren het nieuws niet meer - stemmingmakerij en ik moet het zo nodig belangrijk vinden wat ze voor me geselecteerd hebben. Leve Blendle!
- Geef mij maar moderne kunst. Mijn moeder en ik naar de Rembrandt tentoonstelling - was niet echt aan mij besteed; ben ik een cultuurbarbaar? Nee, ik heb (g)een smaak. Is niet lelijk, maar niet mijn smaak.
Ooit was er een vraag op het filosofenweb (webfilosofen); moeten filosofen de krant lezen? Ik vond van wel, om het nieuws te volgen, om een mening te vormen en om wellicht via inspraak o.i.d toch iets in de pan te brokkelen te hebben. Nu heb ik een haat liefde verhouding met de krant -het nieuws dat vaak een herhaling van zetten is. Een kop of een eerste alinea zegt vaak al genoeg.
Moderne kunst heeft ook mijn voorkeur. Al kan ik ook genieten van de Leidse fijnschilders -Douw bijvoorbeeld, of Frans Hals. Toch ook kunst met zeggenschap.
Dit is volmaakt, Dat is volmaakt.
Leonardo, ik ben benieuwd.
Hoe vind jij dit?
Kun jij daarin een doorbraak van tirannie zien, is het voor jouw het zoveelste voorbeeld van tirannie, of kun jij er iets anders in zien, iets losstaands van het begrip tirannerij?
(Toch is het met een bepaalde gedachte gemaakt: altijd lichte kleuren op donkere.)
(Ik vraag het echt puur uit nieuwsgierigheid, dus zoek niet te ver achter mijn vraag en voorbeeld, alsjeblieft.)
::
Voor multivadi: Ken jij j'accuse van Peter Greenaway?
Het geeft een beetje aan in welke vorm van tirannie we ons -toen, en tegenwoordig nog- in bevinden: de aanklager gaat bankroet, de schuldige vrijuit.
Maar misschien is dat wel een hele aparte interpretatie van de Nachtwacht en hangt het ding daarom als publiek bezit aan de muur van een huis waar je toegang voor moet betalen.
Dat heb je bij kerken dan weer niet, daar mag je gratis naar binnen, altijd; maar ja, daar hangen weer geen nachtwachten.
Hoe vind jij dit?
Kun jij daarin een doorbraak van tirannie zien, is het voor jouw het zoveelste voorbeeld van tirannie, of kun jij er iets anders in zien, iets losstaands van het begrip tirannerij?
(Toch is het met een bepaalde gedachte gemaakt: altijd lichte kleuren op donkere.)
(Ik vraag het echt puur uit nieuwsgierigheid, dus zoek niet te ver achter mijn vraag en voorbeeld, alsjeblieft.)
::
Voor multivadi: Ken jij j'accuse van Peter Greenaway?
Het geeft een beetje aan in welke vorm van tirannie we ons -toen, en tegenwoordig nog- in bevinden: de aanklager gaat bankroet, de schuldige vrijuit.
Maar misschien is dat wel een hele aparte interpretatie van de Nachtwacht en hangt het ding daarom als publiek bezit aan de muur van een huis waar je toegang voor moet betalen.
Dat heb je bij kerken dan weer niet, daar mag je gratis naar binnen, altijd; maar ja, daar hangen weer geen nachtwachten.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Mooie reactie Leonardo.
Maar je hoeft iets niet per se "mooi" te vinden, om het mooi te vinden toch?
Je kunt iets intrigerend vinden, zonder direct het label "goed" of "slecht" te hoeven plakken, het is geen quiz-show, noch ben jij jury.
Een erg wiskundige reaktie ook:
Het werk van Jackson Pollock wordt tegenwoordig door wiskundigen bestudeerd omdat het fractalisch van karakter schijnt.
Net wat jij al aangeeft: ik zou het grotere plaatje wel eens willen zien.
Ditis het hele doek dat Pollock heeft gemaakt, onmiskenbaar zul jij ook de fractale natuur er in terugvinden.
(En zelfs dan kun je nog zeggen: "Het is niet af")
In ieder geval dank voor je eerlijke reaktie.
Ik hoop dat je wat met de mijne kunt.
En a propos, de tirannie is geweken blijkbaar. Want mijn oorspronkelijke vraag was of dit schilderwerk met tirannie valt te vergelijken.
(Waar valt een tiran mee te vergelijken? Met een nog grotere? Wie valt dan nog tiran te noemen?)
Maar je hoeft iets niet per se "mooi" te vinden, om het mooi te vinden toch?
Je kunt iets intrigerend vinden, zonder direct het label "goed" of "slecht" te hoeven plakken, het is geen quiz-show, noch ben jij jury.
Een erg wiskundige reaktie ook:
Het werk van Jackson Pollock wordt tegenwoordig door wiskundigen bestudeerd omdat het fractalisch van karakter schijnt.
Net wat jij al aangeeft: ik zou het grotere plaatje wel eens willen zien.
Ditis het hele doek dat Pollock heeft gemaakt, onmiskenbaar zul jij ook de fractale natuur er in terugvinden.
(En zelfs dan kun je nog zeggen: "Het is niet af")
In ieder geval dank voor je eerlijke reaktie.
Ik hoop dat je wat met de mijne kunt.
En a propos, de tirannie is geweken blijkbaar. Want mijn oorspronkelijke vraag was of dit schilderwerk met tirannie valt te vergelijken.
(Waar valt een tiran mee te vergelijken? Met een nog grotere? Wie valt dan nog tiran te noemen?)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Kijk, het volledige werk intrigeert me wel. En alleen al dit kleine experiment illustreert precies wat ik bedoel: kunst spreekt. Een fragment kunst kan alleen spreken als het een hologram is. Maar als het geen hologram is, is een fragment kunst iets wat met niets vergelijkbaar is: het spreekt niet meer.
Wat betreft tirannie, het fragment vond ik niet tiranniek. Ik vond het niet sprekend, en dus vond ik er ook geen tirannie uit spreken!
Een fractale structuur zou ook gefragmenteerd moeten kunnen spreken. Dat zag ik dus niet. Een kunstwerk is een uitdrukking van de kunstenaar, en zelfs meer dan dat, het is de kunstenaar, het stijgt uit boven de kunstenaar. Een fragment van een kunstenaar maakt geen kunst meer!
Wat betreft tirannie, het fragment vond ik niet tiranniek. Ik vond het niet sprekend, en dus vond ik er ook geen tirannie uit spreken!
Een fractale structuur zou ook gefragmenteerd moeten kunnen spreken. Dat zag ik dus niet. Een kunstwerk is een uitdrukking van de kunstenaar, en zelfs meer dan dat, het is de kunstenaar, het stijgt uit boven de kunstenaar. Een fragment van een kunstenaar maakt geen kunst meer!
Laatst gewijzigd door Leonardo op 14 aug 2016, 23:23, 1 keer totaal gewijzigd.
Wat is jouw definitie van een hologram?
Ken je de 2 en een halve dimensie?
DeKrzysztof Marczak van een wiskundig idee?
(f(z+1)=f(z), of f(z+1)=f(z). Mijn geheugen laat me even in de steek, een van die twee is de Mandelbrot- en de ander is de Juliaset. Het ging er overigens om of de reeks die eruit komt convergeert. Na een n aantal termen neem je de beslissing en geef je er een punt en een kleurtje aan.)
Feynman heeft ergens in een boek van hem gezegd:
"In Hawaii I met this Buddisht monk, he told me something of which he said I would never forget: "Everyone is born with the key to heaven, but the same key unlocks the doors to Hell."
Ik denk dat die monnik gelijk had, zoiets vergeet je inderdaad niet.
Voor Feyman was het wel handig:
Een apparaat maken, dat zowel vrede, oorlog en verbroedering in zich had.
Zolang iedereen maar beschikt over dat apparaat is er nog niets aan de hand.
Toch?
(Ik vind het best jammer dat wij nu niet live/life tegenover elkaar zitten. Dat zou een mooie discussie op hebben kunnen leveren.)
Ken je de 2 en een halve dimensie?
DeKrzysztof Marczak van een wiskundig idee?
(f(z+1)=f(z), of f(z+1)=f(z). Mijn geheugen laat me even in de steek, een van die twee is de Mandelbrot- en de ander is de Juliaset. Het ging er overigens om of de reeks die eruit komt convergeert. Na een n aantal termen neem je de beslissing en geef je er een punt en een kleurtje aan.)
Feynman heeft ergens in een boek van hem gezegd:
"In Hawaii I met this Buddisht monk, he told me something of which he said I would never forget: "Everyone is born with the key to heaven, but the same key unlocks the doors to Hell."
Ik denk dat die monnik gelijk had, zoiets vergeet je inderdaad niet.
Voor Feyman was het wel handig:
Een apparaat maken, dat zowel vrede, oorlog en verbroedering in zich had.
Zolang iedereen maar beschikt over dat apparaat is er nog niets aan de hand.
Toch?
(Ik vind het best jammer dat wij nu niet live/life tegenover elkaar zitten. Dat zou een mooie discussie op hebben kunnen leveren.)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Toevallig dacht ik deze week nog terug aan de driedimensionale Mandelbrod-formule die ik een keer tijdens een zwemtochtje op vakantie had bedacht. Ik wou met deze formule een programma schrijven om door driedimensionale fractals te navigeren. Helaas een niet afgemaakt project. Ik zal eens kijken of ik de formule nog terug kan vinden. :greins:
Ja, je zal wel gek zijn als je die monnik tegenspreekt...
Ja, je zal wel gek zijn als je die monnik tegenspreekt...
De definitie van een hologram is denk ik vrij eenvoudig: een hologram is een reproductie van een beeld, waarvoor geldt dat een willekeurig klein subfragment van het hologram het gehele beeld kan reproduceren.
Echter, naarmate de fragmenten van het hologram kleiner worden, moet er meer over het beeld gescand worden (door het fragment te draaien) om het helemaal te reproduceren.
Persoonlijk denk ik dat er ook resolutie verloren gaat, wat zich bijvoorbeeld laat illustreren als je een dermate klein stukje hologram neemt, dat het nog maar enkele atomen groot is; een dergelijke fragment is niet in staat het (gehele) beeld te reproduceren. Dit is een gradueel proces, dat gepaard gaat met een verlies van resolutie naarmate het fragment kleiner wordt.
Echter, naarmate de fragmenten van het hologram kleiner worden, moet er meer over het beeld gescand worden (door het fragment te draaien) om het helemaal te reproduceren.
Persoonlijk denk ik dat er ook resolutie verloren gaat, wat zich bijvoorbeeld laat illustreren als je een dermate klein stukje hologram neemt, dat het nog maar enkele atomen groot is; een dergelijke fragment is niet in staat het (gehele) beeld te reproduceren. Dit is een gradueel proces, dat gepaard gaat met een verlies van resolutie naarmate het fragment kleiner wordt.
HM
(Welk plaatje eigenlijk?)
Dan heb je niet meer over een hologram, maar eerder over een idee.
Ideeën zijn op te delen en samen te voegen naar believen.
Het universum is een hologram.
Michael Talbot, schreef er al over.
En nog zijn de meningen verdeeld.
Dat zal wel met de fractale manier van onze holografische Natuur te maken hebben.
en 
Dat is inderdaad waar: elk miniemste deeltje dat je van een hologram kunt pakken, stelt je in staat het volledige plaatje weer te geven. Maar wanneer weet je dat je klaar bent, als je gaat vervolledigen? Wordt dat empirisch of rationalistisch bepaald?De definitie van een hologram is denk ik vrij eenvoudig: een hologram is een reproductie van een beeld, waarvoor geldt dat een willekeurig klein subfragment van het hologram het gehele beeld kan reproduceren.
(Welk plaatje eigenlijk?)
Dan heb je niet meer over een hologram, maar eerder over een idee.
Ideeën zijn op te delen en samen te voegen naar believen.
Het universum is een hologram.
Michael Talbot, schreef er al over.
En nog zijn de meningen verdeeld.
Dat zal wel met de fractale manier van onze holografische Natuur te maken hebben.
en Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten