Filosofieforum.nl

Vervaging

Aanpassen vereist naast diversiteit flexibiliteit. Het zal niet mogelijk zijn dat alle mensen moreel eensgezind zijn, maar eensgezind dankbaar moet kunnen omdat men zich kan aanpassen of flexibel kan zijn.

Dat aanpassen moet je dan niet zien als veranderen van normen, maar de normen minder strikt toepassen.

Normvervaging betekent niet vervaging van een algemene norm, maar vrije toepassing van de persoonlijke normen.

In die zin is normvervaging, geholpen door vrede en voorspoed, positief.

Ik had trouwens daarbij een gestaltswitch (schreef ik eerder), normvervaging duidt op een algemene norm (was die er dan?) die zou zijn aangetast, de andere benadering is persoonlijke normen flexibel hanteren (vaag in plaats van strikt hanteren), dat geeft juist nog mogelijkheden tot eensgezindheid, dan niet eensgezinde normen, maar eensgezinde vaagheid.

Had nooit gedacht dat vrede en voorspoed ook iets goeds kon opleveren (namelijk vaagheid waarin we eensgezind kunnen zijn).

Blijkbaar zit ons morele handelen in vaag doen. Als het gaat om vrijheid ondanks het determinisme, is dat onwetend blijven door niet strikt normen toe te passen, maar vaag, zodat je de uitkomst niet weet. Het vaag doen voorkomt dat je de uitkomst kan weten, en blijkbaar geeft vaag doen (fuzzy logic) toch wel voordeel. Dat is dan paradoxaal gezien iets wat je wel kan weten, dat het voordeel geeft. Al kun je je afvragen ten koste van wat. Heel veel mensen waren of zijn namelijk op zoek naar strikte morele regels. Kennis zou toch juist de absolute norm moeten geven. Het is wat ironisch als de absolute norm vaagheid zou zijn.

Je moet als het ware willen dat je niet goed weet wat je aan het doen bent.

Je weet dat je jezelf aanpast, dat je persoonlijke normen hebt, maar die niet strikt laat gelden, en je kunt alleen maar hopen dat daar dan wat goeds uitkomt. Wat kan ik hopen? Dat uit vervaging het goede komt. Het vagevuur.

Wat dacht je van een vergeetwoord als 'hoffelijkheid'?
Of: 'Omgangsvormen'.

In ieder geval bestaan er lang allerlei culturele vormen om de afstand tussen mensen te slechten zeg ik maar ..

Snappie?

Of mis ik weer es een keer je echte punt?

op zich ging het wel over eensgezindheid bereiken met allerlei verschillende normen, dat is niet zomaar voor de vorm hoffelijk zijn, hoewel een reserve houden wel werkt. De reserve houden is echter meestal vooral naar anderen en niet naar jezelf, mij gaat het om het laatste, de reserve houden naar jezelf.

Fuzzy Logic.

Ik heb vroeger bij OMRON gewerkt, ten tijde dat de Fuzzy-logic processor intrede deed: de C200H

Heb ooit eens meegewerkt een beursstand op te bouwen (in Utrecht, mechatronica ofzo was het, begin 1990's )

Daar hadden ze een demonstratiemodel met de eerste fuzzy-logic processor: de omgekeerde bezemsteel.
(Equivalent met het balanceren van een bezemsteel op je vinger)
(Dezemeneer heeft hetzelfde experiment, alleen zonder fuzzy logic, daarom heeft hij er zo'n moeite mee. Fuzzy logic weet de speling van de tandwielen op te vangen (binnen een marge natuurlijk))

Slechts 7 regels programmatuur waren nodig:

Als de steel niet omhoog staat, draai heen
Als de steel niet omhoog staat, draai weer
Als de steel horizontaal is, met een opgaande beweging, draai verder dezelfde kant op
Als de steel horizontaal is, met een neergaande beweging, draai de tegengestelde kant op
Als de steel bijna verticaal is, ga langzamer draaien.
Als de steel verticaal is, doe niets
Als de steel van de verticale positie afgaat, draai in de richting waarin ze valt.
Begin opnieuw.

De ("hardwired") logica binnen de processor, deed de rest: Aanpassen van draaisnelheid aan de hand van de binnenkomende data, e.d. zelflerend, overigens.)

Tegenwoordig zijn fuzzylogic processoren alom aanwezig: in je wasmachine, in je koelkast en zelfs in je auto. (behalve, of juist, een VW natuurlijk)

Het mooie van fuzzylogic is, is dat het zelflerend is. Het moeilijkste van fuzzylogic is de basisregels te programmeren.
Ik kreeg dat ding op de beurs zover dat hij de stok bleef rondslingeren.
Een ferme tik was genoeg om hem "out of control" te krijgen, dat had weer maken met de vertraging tussen input-processor-output. De debuglog liet zien dat de processor optimaal functioneerde, blijkbaar zag de processor (of het programma) geen verschil tussen een eenparig versnelde circulaire beweging en stilstand.
(De motor was niet snel genoeg om het stokje altijd in een horizontale stand te houden, anders was dat ook nog mogelijk)

Dat deed me eens kijken naar mijn eigen "fuzzy logic processor", mijn hoofd.
En daar heb ik veel, om niet te zeggen heel veel, van geleerd.

Fuzzy programming op fuzzy processoren leidt per definitie tot een (stabiele) onstabiele toestand. Soms wordt de toestand als stabiel aangeduid, maar communicatie (parallelschakeling) met andere (fuzzy) processoren kan je laten zien dat wat jij als stabiel ziet, behoorlijk chaotisch kan overkomen.

Zoiets, fuzzy-technisch gezien.