Filosofieforum.nl

De titel van dat boek is in het Duits: Du mußt dein Leben ändern.

En dus niet Du sollst .. Het is dus een appèl .. Zo iets van: Je zou je leven moeten veranderen ..

Ontleend aan een gedicht van Rilke:

In het gedicht beschrijft Rilke hoe hij tijdens een bezoek aan het Louvre voelt hoe een bijna 2500 jaar oud en zwaar beschadigd Grieks standbeeld hem dwingend toespreekt. Het antieke beeld van Apollo heeft geen hoofd meer, de geslachtsdelen ontbreken. Rilke staat voor een steen. De steen legt hem iets op. Ondanks het ontbreken van een gezicht, voelt hij toch de bevelende blik: ‘Er is geen plekje van dit beeld dat jou niet ziet.’ De schoonheid van het beeld overweldigt hem zozeer dat hij van Apollo een oproep tot verandering voelt uitgaan: Du mußt dein Leben ändern. Je moet je leven veranderen.

http://www.vn.nl/Archief/Wetenschapmili ... rengen.htm

Ik bepaal wel wat ik moet.

Nou, dat beschouw ik als een aanmoediging om naar anderen te luisteren.
Als je vrij kan luisteren heb je geen last van dwang. en beoordeel je dus ook echt dingen op wat ze te betekenen hebben:
De ware autoriteit.

Zeggingskracht of zo iets.

Als je moet moet je, zeggen mijn darmen en mijn blaas.
Als het daarom gaat ben ik zeker niet de baas.

Als ik me identificeer met die die darmen en de blaas.
Worden ze zeker mij de baas.

Het realisme wordt mijn baas.
Als ik die opneem in mijn relaas.

Het is eigenlijk zo iets als je zegt: Mijn naam is Haas.
Alles staat in het boek van Sinterklaas.
(En zijn Pieterbaas)

De vrijheid van een waas.
Die hetzelfde is als van een dwaas.

Een dwaas heeft een optimisme,
dat verwant is aan het realisme.

Ze zeggen als je me: Als dat je verlicht,
wordt je leven als een gedicht.

Je hoeft je leven niet te leven,
want alles is om het even.

Je bent als de maan,
volkomen onaangedaan.

Al dat ploeteren,
en dat foeteren,
Laat dat allemaal maar begaan,
want ik identificeer me met de maan.

Ik ben niet gek, maar een banaan:

Laat de wereld maar gaan,
Ik blijf toch wel bestaan,
Ik geeft de gedachtes er maar aan,
In de rust zoals dat nog kan gaan,
zonder dat ik bedreigt wordt in mijn manier van gaan.

Als het rijmt ben ik er mee klaar.
En wordt het helemaal waar.
....
Voor wie is de zwarte Piet.

Ik weet het niet.