Filosofieforum.nl

Met mijn herinneringen aan Hitchcock is dit weer een mooie foto van hem als ook meester van de humor. Met die serieuze kop van hem in de inleiding van oude films moest ik bijvoorbeeld ook denken aan zijn angsten.

In een interview vertelde hij over de spanning (suspense) die hij voelde als er een cake gebakken werd. Er was de mogelijkheid dat de cake zou inzakken. En dan stond hij voor het dilemma:
Als ik de oven open doe, dan zal die cake inzakken. Als ik de oven niet opendoe weet ik niet wat er aan de hand is en of ik nog in kan grijpen.

Wat de wijze mensen betreft die reageren op déze foto met ROLF.
(Zoals trouwens een neefje van mij heet) zal ik hun het lachen laten vergaan door te wijzen op twee mogelijke gevolgen die op twitter zouden kunnen plaatsvinden. Of beter gezegd vía twitter.

Hij wordt gebruikt door de tabaks-lobby om aan te tonen dat al dat gezeur over roken inderdaad gezeur is omdat hij hier aantoont dat de verschrikkelijke verwachtingen over roken belachelijk zijn.

Of hij wordt omarmt door idealisten van de anti-rook lobby omdat hij in dit beeld duidelijk aangeeft wat eigenlijk de gevaren van het roken zijn. Iets wat zich wel in het onbewuste van die verslaafden zou kunnen vastzetten en hun kan helpen om er van af te komen.

De advocratie in Amerika kan in iedere geval aan beide kanten geld verdienen.

De discussie van beide kanten zal er in ieder geval toe leiden, dat er meer gerookt wordt.

Nou moet je in ieder geval als idealist es een keer een beslissing nemen waar je nou eigenlijk achter staat.
Zo ken ik al vijftien jaar iemand die altijd op het winkelcentrum waar we onze boodschappen doen bonnetjes verzamelt uit supermarktkarretjes.
Als die die ergens inlevert - god mag weten waar - dan gaat er een percentage naar goede doelen.

Zo ken ik ook een idealist die het gewaagd heeft om als klokkenluider op te treden tegenover Fokker. Gestorven aan Alzheimer en een niet graag geziene gast bij de communistische infiltratie in de wijk waar ik woonde.
Voordat de dood intrad, hebben mijn vrouw en ik nog es contact gehad met zijn pre-weduwe. We hebben snel weggekeken toen.
...
Nog weer iemand, waar mijn vrouw en ik erg over gelachen hebben:
Een ontmoeting bij de bushalte van mijn vrouw en die persoon:
(Carmichteld-achtig):
"Ach mevrouw: het leven bestaat uit twee dingen: Wachten en boodschappen doen"
........

..............

Ik heb geen tijd meer. Ik moet namelijk biefstukken bakken.
Dat zal wel smaken. En de rest zien we dan wel.