Filosofieforum.nl

Spoken zijn wezens die je komen lastig vallen.
Ze kunnen uit je eigen verleden komen of uit die van iemand anders.
Meestal producten van verdringing om het psycho-analytisch te zeggen.
Maar het kunnen ook onverwachte wezens zijn die je bezoeken vanuit de niet waargenomen wereld die berichten uit de media kenmerken.
Onderdeel van een schemerwereld of tweeduuster. Schimmen. Een realiteit die niet valt te ontkennen, maar ook weer schimmig genoeg om ze te kunnen uitbannen met gedachten.

Een kenmerk is ook dat ze onverwacht kunnen opduiken en kans gezien hebben om je controle te passeren. Wat zich bijvoorbeeld uit in nachtmerries waarin personen of geesten te voorschijn komen waarin je nooit (meer) aan gedacht had.

Of spoken zich manifesteren met je ogen open of gesloten hangt af wanneer je ze open of gesloten hebt. In het duister kan je ze ontkennen. Maar bijvoorbeeld bij maanlicht is het mogelijk om wakker en zelfbewust ze te zien. Of ook in een zuurstof-arme omgeving bij bergwandelingen.

Hun bezoek wordt in spiritistische kringen verwelkomt, waarbij angst en hoop op verlichting een mengeling vormen.

De meeste mensen kiezen voor uitbanning. Dood is dood is daar het adagium.
.....
Dat heeft vast met de angst te maken dat het eeuwige leven een niet zo gezegende staat is.
.....
Om mogelijk de angst nog wat aan te wakkeren - wat vast niet zal gebeuren in een seculaire maatschappij van consumptie en uitstel van gedachten over dood - ; nog erger: Een eeuwig leven zonder dood.

De gedachte van Levinas: Het enigste om aan de eeuwigheid te ontsnappen is de slaap, waarbij je je in je privé kan onttrekken aan dat eeuwige bestaan. Een geschenk van God wat helaas voor hemzelf onmogelijk is. Een schepsel op de wereld zetten - überhaupt met die wereld samen - dat in het niets op kan gaan. Helaas voor onze lieve heer is dat een onmogelijkheid om het hovaardig te zeggen.

Maar een potje augurken is wel geruststellend.

Spoken.

Is een spook niet gewoon een geest die je komt plagen?

Een oom van mij is onlangs overleden, tijdens zijn doodgaan had ik een heel onrustig, onbestemd gevoel. Stond op, liep heen en weer, en wist niet wat er met me aan de hand was.

Totdat ik een 15 minuten later een sms ontving met de boodschap:"Ome Robbie is zojuist overleden."

Toen was ik blij dat hij juist bij mij kwam spoken.

Nou moet ik er wel bij zeggen dat hij een soort van Sus Antigoon was en zijn geestigheden zich uiten in het mij onbestemd laten voelen, onrustig. Soms zet hij wel eens een lichtje aan waarvan ik zeker wist dat het uit was. Gelukkig blijft hij van het gas af. Mijn oom was een grapjas, geen plaaggeest.

Dood is dood, maar hoe lang duurt dood?
Ik denk dat doodzijn net zolang duurt als het levend zijn.
Kan alleen geen uitspraken doen over ervoor of erna, en het komt me voor dat ik de enige niet ben. Dus waar komt de eeuwige dood dan vandaan?

Limbo, vagevuur, spoken?

Nee, wat ik van mijn oom leerde, is dat je na je dood nog een hoop lol kunt hebben.

En daar houd ik mij aan, als U begrijpt wat ik bedoel.

Wil je eens een goed slapen?
Koop een bed van Morpheus

Zelden zo'n goede naam voor een zaak gezien.

:)

Ik ken in ieder geval het verhaal van je vader die zei dat mensen drie keer sterven. Het moment zelf, de begrafenis, en hoe lang ze in de herinnering voortleven. Een duidelijk verhaal van atheïsten.
Wijsheid genoeg. Maar ook wel erg gemakkelijk.

Wat die doden betreft die niet plagen:

Ik ken bijvoorbeeld iemand in een studentenhuis in Tilburg, die erg actief was in de studentenbeweging van de KWJ. In de gemeenschappelijke ruimte zat hij vaak. En dan moesten we hem niet storen. Desgevraagd verklaarde hij dat hij bezig was met zijn overleden vader. Die begeleidde hem op de één of andere manier. Zo heb ik regelmatig mensen ontmoet die met hun overleden 'most significant persons" - afgekort MSP's - (lekker Amerikaans overigens) - een verhouding hadden. Ik heb dat zelf niet zo sterk, maar mijn vrouw wel.

Dus ik snap jou opmerkingen hierover (denk ik).

Het was maar een momentane oprisping van mij om vooral niet gericht te zeuren ...

Wat er allemaal niet omgaat in wie dan ook. Daar heb je geen weet van.

Ondertussen moet ik er denk ik opletten dat ik zowel niet paranoia wordt of over-enthousiast vanwege de beperkingen die forum-communicatie met zich meebrengen.

yopi schreef:Wat er allemaal niet omgaat in wie dan ook. Daar heb je geen weet van.

Ondertussen moet ik er denk ik opletten dat ik zowel niet paranoia wordt of over-enthousiast vanwege de beperkingen die forum-communicatie met zich meebrengen.

Tenzij je psycholoog bent (empatisch), alle rollen al hebt gespeeld (verlicht), of gaat meten (wetenschappelijk) en niet bent gestopt met leren (nieuwsgierig), zie ik geen excuus in elkaar eens niet te ontmoeten.

29 december lijkt me een mooie dag. Precies tussen het lichtfeest en het nieuwe jaar in.

Het is een maandag, voor velen een "Bankholiday".

Dus als ik nu eens zeg vanaf 14.00u grand café in Gouda.

Kom je dan?

Ik ben diegene met roos (maar zonder knoopsgat).

Maar ik geloof dat we mekaar wel herkennen.

Een andere datum is ook goed.

Je weet natuurlijk pas dat je er geweest bent, als je er geweest bent.

Ik probeer er te zijn.

Zal de persoon zijn met baret. Niemand draagt meer zo'n ding dus ik denk niet dat vergissen mogelijk is. Yopi wil je meerijden?

Ik ben die met het natuurlijke kale hoofd.
Of ik me geschoren heb weet ik nu nog niet.

Goed voorstel Mem.

En ja .. Ik wil graag meerijden Neus, alleen woon ik niet in Rotterdam.
We hebben het er nog wel over. Er is nog tijd genoeg.

Ik ben dan degene die samen met Neus binnenkomt ..

(Bij de enige vorige meeting van dit forum zouden we eerst naar een soort lezing gaan en heb toen gezegd dat ze me wel zouden herkennen als het licht uitging .. )

.. Het zou trouwens wel leuk zijn er als er nog meer mensen komen.
Ik neem aan dat die ook uitgenodigd zijn. (?)

.. Waarom heb jij eigenlijk niet gekozen voor een baret Memeticae?
Misschien kunnen jullie ruilen (Jij en Neus bedoel ik).

Goed dan doen we het anders. Als die bloedmooie vrouw binnenkomt, dan weet je dat ik dat niet ben...
Ik moet dan goed te herkennen zijn als "geen bloedmooie vrouw"

Ik hou nog even een stok achter de deur, want er is een beroep op me gedaan om te werken tussen kerst en oud en nieuw, maar mogelijk is dat bepekt tot enkele releasemomenten. Op maandag is Café Central sowieso maar open tot 17:30