Filosofieforum.nl

Anders denken

Ik las een uitspraak van Einstein waarin hij zegt dat we niet dezelfde manier van denken kunnen gebruiken om problemen op te lossen als de manier van denken waarmee de problemen ontstonden. Dat lijkt heel erg waar, maar toch nog wat kanttekeningen.

Het kan ook zijn dat problemen zijn ontstaan uit onnadenkendheid, in dat geval is niet anders denken de oplossing, maar gewoon denken. Aan de andere kant kan het denken zelf een complicerende factor zijn voor problemen, en zouden we juist meer zonder er bij na te denken, vanuit onze intuïtie, moeten handelen om dat soort problemen te voorkomen. Dan is er ook nog de kwestie dat als dan toch anders denken nodig is, dat dan zeker niet elke vorm van anders denken een oplossing zou zijn, en er ook een heleboel andere manieren van denken zouden zijn die juist weer allerlei specifieke problemen zouden veroorzaken.

Misschien is zelfs een probleem dat we juist, uit reactie, iedere keer anders tegen dingen aan gaan kijken, waardoor we niet in staat zijn een probleem als probleem te blijven zien om dit op te lossen. Zo is “anders denken” bijvoorbeeld dat het goed zou zijn als natuurrampen, ziekten, oorlogen en destructieve leefstijl de mensheid zouden decimeren, omdat dan de overbevolking en het opraken van reserves het probleem is, terwijl voor iemand anders het probleem juist die factoren zijn die de mensheid decimeren.

Met anders denken kom je als het ware in conflict met de medemens, en wat is dat waard?

Laten we het proberen zuiver te houden en als enige echte probleem het lijden van de mens aan te nemen, dat is een oude manier van denken, al uit het boeddhisme. Het lijden van de mens oplossen heeft gezorgd voor allerlei techniek, machines, die juist weer een probleem zijn geworden. Aan de ene kant is het succes te groot, teveel mensen overleven, en aan de andere kant raken de reserves op en wordt het milieu teveel belast.

Blijkbaar is er iets in de manier waarop we het probleem, het lijden van de mens, oplossen dat juist problematisch is.

Zeg ik dat dat het slecht is als veel mensen overleven? Ja, het is waarschijnlijk meer verkiesbaar om in een troostende omgeving te sterven, dan om in een onverschillige omgeving te overleven. Dat is dan weer anders denken.

Zeg ik dan dat het zinloos is om bij oprakende reserves dan maar technische oplossingen te zoeken (zonne-energie etc.)? Nee, het is waarschijnlijk niet verkiesbaar om geen technologische omgeving te hebben om in te leven. Dat is dan weer geen anders denken.

Het lijden van de mens gaat over hoe je in een comfortabele technische omgeving toch liefdevol met elkaar kan omgaan, ook al zullen er misschien voorwaarden gesteld worden wanneer je mag overleven. Dat is dan wel weer heel anders denken...

Ik denk dat die hele andere manier van denken zeker voor conflicten zou zorgen.

Het probleem is misschien, zo gaf mijn vrouw aan, dat we te veel kunnen, zowel denken als anders denken, zowel denken als niet-denken, zowel problemen maken als problemen oplossen. Het lijden wordt gerekt doordat we de problemen (gedeeltelijk) kunnen oplossen waarbij dat weer nieuwe problemen heeft, die we dan weer moeten oplossen en zo verder. Het inzicht in de juiste manier om lijden te verlichten ontbreekt. Misschien hebben sommigen wel het juiste inzicht, maar is het probleem dan dat dit door anderen niet herkend wordt. Begrijp me wel, ik heb vrijwel zeker niet het juiste inzicht, ik kan alleen goed anders denken.

Ik kan alleen maar denken aan Toonder:
"Om-denken"

En dat Drs. Zielknijper ons met zachte doch dwingende hand richting OM denkt.

OM is Bad 'm kay?

Het zieleknijpen moet men niet uitbesteden, al te veel wordt al uitbesteed. Daar komen we vanzelf op terug, natuurlijk om als we dan weer een poosje alles in eigen hand hebben gehad, dat we het weer willen uitbesteden...

Vooral het "just for fun" heb ik vandaag serieus genomen door Edna & Harvey: Harvey's New Eyes te spelen, 6 uur lang. Ik hou van point & click en niet al te ingewikkeld.

http://en.wikipedia.org/wiki/Just_for_Fun

Heel leuk boek.
(Linus Torvalds is de maker van linux: het OS waar praktisch ieder elektrisch apparaat om je heen mee werkt)

Net zoals: http://en.wikipedia.org/wiki/Monty_Pyth ... te_of_Time

het ultieme spel lijkt.

:)

Pink Panter schreef: De mens is een luxedier en gelukkig voorzien van het benodigde hersenapparaat en twee handige handen om al die luxe waar te maken!

Zijn hersenapparaat stelt hem zelfs in staat die handige handen niet meer nodig te hebben.

Is dat goed?

De mens, met zijn handige handen en grote brein.

Is dat goed?

Als niemand meer hoeft te werken, hoe kom je dan aan je inkomen, je onderhoud.
Wie onderhoudt de machines? De machine zelf?

Als de machines de machines onderhouden, wie beslist er dan nog wat goed is voor de mens? Welke mens?

Brrrr.....

Ik deel je mening.

Niettemin is het inderdaad een enge gedachte.

Binnenkort krijgen we zelfrijdende auto's.

Advocaten zitten nu al te smullen over de jurisprudentie van een ongeluk tussen een zelfrijdende en een door een mens bestuurde auto.

Welke partij verliest, denk je?

En wie verliest er na 20 jaar zelfrijdende auto's?

Of is het zelf rijden dan al uitgebannen?

Is dat goed?

Wat ik misschien bedoel is: We staan nu op het keerpunt.
Het massaal te weigeren.

En niet dezelfde fout te begaan als met de ns-ov-chip-knip-reis-pin-kaart.

Anders krijg je het gewoon door je strot gedouwd.
(of net zoals de struisvogel met z'n kop in het zand, in z'n achterste)

Dat vind ik, niet goed.

neus schreef:Anders denken

Ik las een uitspraak van Einstein waarin hij zegt dat we niet dezelfde manier van denken kunnen gebruiken om problemen op te lossen als de manier van denken waarmee de problemen ontstonden. Dat lijkt heel erg waar, (...)

Ik meen dat dat slaat op Einstein zijn opmerking dat de definitie van idiotie is dat iemand telkens hetzelfde experiment doet en steeds verwacht andere resultaten te zien.

Hoe ongelijk had hij hier. Natuur laat zien dat elk experiment een andere uitkomst geeft.

Maar laten we ons eens in Einstein's geest verplaatsen: God bestaat, God dobbelt niet.

Met deze gedachte in het achterhoofd moet elk herhaalde experiment hetzelfde antwoord geven. Hoe anders is de realiteit.
De afwijkingen worden afgeschreven aan slechte meetopstellingen, onjuiste interpretatie en fouten in de wiskundige verwachting.

God moet bestaan. (Einstein geloofde duidelijk niet in jouw mooie God van het Toeval)

Als ik denk aan het probleem van 1 plus 1.
En ik vertel je dat het antwoord twee is.

Hoe kun jij me dan uitleggen, zonder mijn begrippen te gebruiken, wat 2 is?
Lijkt wel "eerstejaars" filosofie, wat Einstein bedrijft.

(Ik heb nooit eerstejaars filosofie gehad, daarom staat het tussen aanhalingstekens, ik weet niet waarover ik het heb)

voor keerpunten moeten we eerst extreem de andere kant op zijn gericht om het echt om te kunnen keren. Laten we hopen dat we niet teveel keerpunten nodig hebben.

Volgens mij heb jij nu ook een beeldscherm voor je neus:-)

wat dat betreft gaan we ongemerkt steeds platter leven. 2D.

Zou me niets verbazen als dat blijkt een natuurkundig fenomeen te zijn.

Het mysterieuze leven van een flatlander, die geconfronteerd met een lijn niet verder kan. Wij stappen over de lijn, en zouden ook over de ruimte kunnen stappen...

Het schijnt dat we fotonen al hebben doen tijdreizen. Vind je dat niet opwindend?

Ik ben best kritisch naar de "verworvenheden" door techniek, maar mijn behoefte aan dromen wordt toch wel gevoed met de mogelijkheden.

Ik denk dat buiten het milieu van de elite de vroegere eeuwen geen pretje waren. Beschaving was slechts voorbehouden aan de happy few.

Het is maar wat je er van maakt.

Ik droom over het bezoeken van verre planeten, vreemde aliens waarvan ik de middelen van communicatie ken. Ik droom over wormgaten waarin ik reis en toevallige bezoekers tref die mij voor een belangrijk iemand houden. Ik droom over ruimteschepen die middelen hebben om tijd en ruimte te doorkruisen, en waar beslissingen gemaakt moeten worden voor de bestemming. Ik droom over nieuwe vormen van culturen, waarin een mix bestaat tussen gewoontes uit het verleden en gewoontes uit de toekomst. Ik droom over macht om dat wat je verzint te laten gebeuren.

De dromen zijn echt wel voldoende, het hoeft geen realiteit te zijn. Maar zonder deze realiteit ook deze dromen niet Iedere tijd heeft eigen dromen. Ik denk dat je met reizen in de tijd altijd in een tijd komt die niet bij je past, maar met dromen kom je altijd in een droom die bij je hoort. Zelfs de nare geweldvolle dromen, de akelige angstige dromen. Het is altijd zo dat je er wat mee kan, wat je van de realiteit niet kunt zeggen. De droomwereld heeft meer mogelijkheden dan de wakende wereld en is dus superieur. Maar de droomwereld is wel afhankelijk van de wakende wereld en dus ondergeschikt. Dus moet je kiezen.

PP

Ik maak mijn reis in de tijd wanneer ik naar een stuk luister van Saint Saens of een andere componist uit een tijd waar het woord 'beschaving' nog enige betekenis had. Ideaal om de dagelijkse platvloersheid van ons huidige tijd van me af te schudden. Of een stukje te lezen van de Oude Grieken om eens wat anders te horen dan onvrede en ellende. Om maar te zwijgen van Hegel, want die is echt vreselijk ingewikkeld; het brengt je wel naar een hele andere tijd.

Erg herkenbaar voor mij.
Op een gegeven moment had ik de gedachte dat het sociale toch wel het belangrijkste was. Sindsdien verkeer ik in moeilijkheden.

Voldoende eenzaamheid met mooie dingen hád ik.
Niet om me af te zetten zo als ik bij jou denk.
Ik zou bijna zeggen dat ik denk in termen van rouwverwerking met al zijn fases.

Voor dat ik nog wat zeg .. Wat denk je daarvan?

(Ik snap bijvoorbeeld niet waarom je Neus altijd opzoekt. Heeft dat te maken met zijn oude website? En dat jullie het altijd zo eens zijn. Dat vind ik 'puzzeling'.)

(Ik snap bijvoorbeeld niet waarom je Neus altijd opzoekt. Heeft dat te maken met zijn oude website? En dat jullie het altijd zo eens zijn. Dat vind ik 'puzzeling'.)

Pink en ik kennen elkaar al wat langer en hebben elkaar in Delft wel eens ontmoet, waar we met nog iemand anders gezellig een biertje gedronken hebben. De absolute klik was er toen niet helemaal, maar dat hoeft de pret niet te drukken. Ik geloof ook niet zo in absolute klik, hou liever wat afstand, dat moet misschien ook wel omdat ik er niet echt toe in staat ben.

Onze verstandhouding is daarmee eerder gevoelig dan oude jongens krentenbrood, maar we zijn heel beschaafd. Dat ik altijd op afstand ben begrijpt misschien niemand. Een persoonlijke ontboezeming is misschien dat ik zo in de sfeer van iemand kan opgaan dat ik de ander word, al merkt de ander daar misschien niets van. Dat maakt het voor mij heel lastig om een normaal leven te leiden, en daarom ben ik eerder op fora te vinden dan in de kroeg of op het voetbalveld.

Nou ... Ik was bang dat ik me weer ergens mee bemoeide, wat ik beter niet kon doen. Weer blij dat ik het toch gedaan heb ..
Reactie volgt nog.

Bedankt voor jullie antwoord. Het is me duidelijk en heb er dus eigenlijk niets aan toe te voegen.

PP:

Dat begrijp ik niet helemaal.

De moeilijkheid om niet terug te kunnen vallen op mijn autonomie. En eigenlijk wil ik dat ook niet. Maar dat gaf wel altijd rust.
Maar ik wijdt er niet verder over uit.

Ik geloof dat jij meer politiek ge-engageerd bent. Klopt dat?

Was vooral. Dat uitte zich in sociaal-cultureel werk beroepsmatig, veel vrijwilligerswerk, ondernemingsraad voor de vakbond en zo nog wat.
Tegenwoordig vrijwel niets meer op dat gebied.

Pink Panter schreef:Ik maak mijn reis in de tijd wanneer ik naar een stuk luister van Saint Saens of een andere componist uit een tijd waar het woord 'beschaving' nog enige betekenis had. Ideaal om de dagelijkse platvloersheid van ons huidige tijd van me af te schudden. Of een stukje te lezen van de Oude Grieken om eens wat anders te horen dan onvrede en ellende. Om maar te zwijgen van Hegel, want die is echt vreselijk ingewikkeld; het brengt je wel naar een hele andere tijd.

Soms vraag ik me wel eens af hoe belezen jij bent over de geschiedenis. Volgens mij romantiseer je het veel te veel.

De tijd van Saint-Saens was voor het "plebs" een bepaald ongelukkige tijd hoor, geen tijd voor ontspanning/ontwikkeling, enkel werken werken werken: Memento Mori. Carpe Diem was voor die mensen niet weggelegd, hoewel ze wel zo leefden uiteindelijk.
(en toen waren het maar "tienden", geen 21% zoals nu)

Waarmee ik maar wil zeggen dat ik je mening deel: "Vroeger was alles beter."

Maar nu is het ook goed, mits je niet tot het "plebs" behoort.

Nee, volgens mij is er in duizenden jaren niets veranderd.

Maar goed, dromen mag, altijd, dromen kan niemand je afnemen. Enkel jij zelf.