Kennis

[A. van den Duivel]

Elke dag die voorbijgaat de laatste tijd besef ik mij hoe weinig kennis ik heb, en dat ik niet het maximale uit mij en het leven haal. Had mij voorgenomen om niet in de sleur van het leven te leven, en besef mij steeds meer dat ik nu toch echt in mijn eigen sleur leef. Het geen voldoening meer kunnen krijgen uit wat er in mijn gedachten omgaan. Het gebrek aan kennis om mij verder te verdiepen of mij te mengen met mensen die een grotere kennis bezitten.

Besef mij dan ook dat tevens mijn gebrek aan taalkunde een belemmering is voor een goede conversatie. En ook het gebrek aan wijsheid en inzicht blijkt een grote belemmering te zijn. Begin mij dan ook steeds meer te beseffen dat ik mij heb afgestompt van de wereld die vol met kennis is.

Soms zoek je wel eens iets op en verdiep mij daar dan wat in, maar merk dat het geen wat ik zoek en leer niet op elkaar aansluit of een coherent geheel zal vormen. Het zijn slechts flarden zonder inhoudt of uitspraken zonder beargumentatie. Heb dan ook steeds meer de drang om een grotere kennis te vergaren en een groter besef van het geheel te willen hebben.

Soms drink ik een overvloed aan drank en in die momenten kan ik soms mijn gedachten helemaal los laten maar merk dan ook dat deze gedachte niets voorstellen, en het voornaamste nergens naar toe gaan.

Het meest frustrerende is dat hoe meer ik begin te zoeken en lijk te begrijpen, hoe meer vragen ik krijg en hoe meer ik niet snap. Soms lijkt het op een runners high. Je gaat steeds verder, maar je wilt ook steeds verder en meer. Er lijkt geen voldoening te zijn, maar een gat te ontstaan.

Steeds vaker denk ik dat ik mij beter stil kan houden en mij eerst meer moet gaan verdiepen voordat ik mij ergens in meng. Het besef dat ik geen absolute waarheid bezit weerhoudt mij er dan ook steeds meer van om uitspraken te doen. Uiteraard wil ik in mijn fantasie en dwaasheid wel eens uitbarsten in gedachten. Maar dit is mijn beperkte omgeving en gedachte waar ik dan uit spreek.

Steeds meer begin ik mij te beseffen dat ik geen genoegen kan nemen met het geen wat ik nu weet en begin dan ook steeds meer fascinatie te krijgen voor wetenschap en alles wat daar omheen hangt. Maar wellicht het ook daadwerkelijk begrijpen waar ik over spreek is de grootste uitdaging.

De laatste tijden probeer ik steeds meer woorden te begrijpen. Dogmatisch redeneren, paradigma, relativiteit en soortgelijke woorden/thermen. Het besef dat ik mij altijd dom heb gehouden doet mij nu steeds meer spijt.

Had ik maar geleerd toen ik jong was, of ben ik gewoon een laatbloeier en begin nu pas de waarde van kennis in te zien?

Vriendelijke groet,
A van de Duivel

[yopi]

Met je taalgebruik is nix mis voor zover ik dat kan zien.
Hoe oud ben je dan?
Je wipt heen en weer tussen bescheidenheid en zelfoverschatting. Of heb ik dat mis?

[A. van den Duivel]

Mijn leeftijd is een jong gerijpte 30+

Niet wetend of zoeken naar kennis overschatting is, kan ik alleen maar toegeven dat ik nooit de moeite heb genomen om te leren. Het leven zelf was veel mooier om te ervaren, totdat ervaringen in het leven niet meer toereikend zijn.

[yopi]

Hoe kan je dat in godsnaam laat noemen?

Ik was er zelf wel vroeg bij, maar achteraf zie ik dat ik veel waanwijsheid gehad heb ..

Ik zou zeggen: Voel die 'drive'. En alles komt goed ..
(Een beetje sentimenteel, maar ik heb nu ook even wat gedronken)

[Mtheman]

Tja hoe meer kennis je vergaart, hoe meer je er achter komt dat je eigenlijk heel weinig weet. Het gaat ook niet om de hoeveelheid kennis die je bezit, maar wat je er mee doet. Wat geeft voldoening? Daarbij in acht nemende dat egocentrisme naar waarschijnlijk niet de voldoening zal geven die blijvend is. Maar iedereen is vrij om te doen en laten wat hij/zij wil en gelukkig maar.

[A. van den Duivel]

@Mithman

Bedankt voor de reactie en het zet mij direct weer aan het denken. Zoekt dan ook weer de betekenis van http://nl.wikipedia.org/wiki/Egocentrisme. (wiki is een slechte bron) maar begrijp dan niet wat voldoening hiermee te maken heeft.


Begin mij dan ook steeds meer te beseffen dat wanneer ik reageer of een onderwerp aansnijdt wel heel duidelijk moet stellen wat mijn gedachte hier over is, en waarom ik deze gedachte heb. Zonder dit valt er dan ook weinig te filosoferen.

De reden waarom ik dit doe, is om te overdenken wat ik denk en doe. Filosofie zou dan ook kennis moeten brengen en geen uitspraken die interessant lijken te zijn. Begrijp mij niet verkeerd dat ik niet geheel begrijp waar dit gesprek naartoe gaat en bedenk mij dan ook steeds meer dat wanneer ik spreek dit wel op bewijslast of kennis gebaseerd moet zijn.

Voor mij persoonlijk lijkt het er dan ook dat bronvermelding van waarde gaat zijn, zodat men vanuit hetzelfde perspectief en kennis kan spreken. Voor mij betekend filosofie dan ook dat men elkaar kan aanvullen om tot een geheel te komen. Om in gedachten open te staan en van elkaar kan leren.

Indien men zich alles aanhaalt waarover men enige kennis heeft zal dit niet tot filosofie laten verlijden. Prachtige uitspraken en het intelligent voorkomen lijkt dan ook niet van toepassing te zijn. Wellicht heb ik filosofie niet goed begrepen, maar begin mij af te vragen of ik uit het juiste houdt gesneden ben.

Maar iedereen is vrij om te doen en laten wat hij/zij wil en gelukkig maar.

Naar mijn optiek heeft dit niets met filosofie te maken. Het gaat immers niet om de eigen ervaring of mening, maar het openstaan voor verschillende gedachten en van daaruit te redeneren.

Nogmaals wil ik benadrukken geen enkele verstand van filosofie te hebben en heb geen groot vermogen aan kennis. Maar dit zijn de gedachten die in mij omgaan.

[Mtheman]

Je hebt gelijk, voldoening heeft meer te maken met egoisme en weinig met egocentrisme. Hoewel egocentrisme, egoisme natuurlijk niet uitsluit. Maar als ik mijn bericht teruglees kom ik tot de conclusie dat egoisme meer de lading dekt die ik bedoel dan egocentrisme.

Het gaat immers niet om de eigen ervaring of mening, maar het openstaan voor verschillende gedachten en van daaruit te redeneren

Twee dingen hierover:
1. Hoewel ik het eens ben met wat je stelt over openstaan en van daaruit te redeneren, is dat jouw mening over filosofie over hoe volgens jou filosofie behoort te zijn.
2. Hoe kan je zonder vrij te zijn om te doen en laten wat je wilt uberhaupt filosoferen.

Het verbaasd me enigszins, je stelt geen enkele verstand van fiiosofie te hebben, toch bezit je allerlei vooroordelen over hoe er gefilosofeerd zou moeten worden. Los van het feit of die vooroordelen hout snijden of niet, dus vraag ik me af hoe je bij zulke ideeen komt. Een andere vraag nog ook m.b.t. tot de quote in hoeverre zijn gedachten gebasseerd op eigen ervaring/ mening. Wetenschap is als je het goed bekijkt ook maar gewoon een mening die zeer methodisch te werk gaat en waar wij mensen zo veel waarde aan hechten dat het gezien wordt als waarheid, totdat het met een ander wetenschappelijk artikel gefalsificeerd wordt en dus een meer genuanceerd beeld krijgt over hoe de wetenschap tegen een bepaald onderwerp aankijkt.

Maar als je zoveel waarde hecht aan o.a. referenties dan zou ik willen voorstellen om vooral in het subforum formele filosofie te gaan posten.

[A. van den Duivel]

IK wil hier over nadenken.

Er gaan nu heel veel gedachten in mij om.
Maar moet deze gedachten uitwerken.

Bedankt, je zet mij aan het nadenken. !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! < (*waarin met name het royaal gebruik van uitroeptekens opvalt.)

* Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Nietzsche