Zwelgen
Geplaatst: 09 mar 2014, 11:44
In het nieuws zie je dat corrupte mensen geld zich toe-eigenen en de enige reden die ik zie is dat deze mensen de wil hebben om te kunnen zwelgen in weelde en genot. Mogelijk speelt ook wel mee dat bij het bezig zijn met machtspelen de enige manier lijkt om meer macht te krijgen door meer geld en middelen toe te eigenen. Het gericht zijn op succes lijkt dan een factor, maar succes is dan ook weer hier gedefinieerd als het overgrote deel van de tijd kunnen zwelgen in weelde en genot.
Ik heb het gevoel dat kunnen zwelgen helemaal geen bevrediging geeft op fundamenteel niveau, maar er geldt natuurlijk dat ik weinig ervaring heb met zwelgen, behalve misschien met voedsel. Ik denk wel dat ervaringen met kunnen zwelgen heel overtuigend moeten zijn voor mensen, overtuigend in de zin dat mensen dan denken zeker te weten dat dit is wat ze willen.
Als ik afleveringen van Startrek zie, dan zie ik een toekomstbeeld van een maatschappij waarin niemand meer de behoefte heeft om te zwelgen, maar iedereen een soort eer beleeft aan het kunnen vervullen van een nuttige functie. Op welke manier een dergelijke toekomst vanuit de huidige situatie tot stand zou moeten komen is me niet duidelijk.
Misschien dat beloningsprincipes, die biologisch in de mens zijn ingebouwd, uiteindelijk zodanig doorzien worden dat men kan kiezen welke beloningsprincipes men wil behouden en welke men kwijt wil. Maar in de praktijk betekent dat waarschijnlijk toch een soort hersenspoeling. Zelf als mensen vrijwillig de hersenspoeling willen doorstaan, omdat ze weloverwogen een keuze kunnen maken, dan zullen er toch altijd mensen blijven die kiezen voor het tegenovergestelde en willen kunnen blijven zwelgen in weelde en genot, mensen die geen enkele boodschap hebben aan “nut”.
Zullen dat de criminelen zijn van de toekomst? Criminelen zijn mensen die als ze het niet normaal kunnen verkrijgen, dat zwelgen, dat ze dan andere wegen bewandelen, maar er zijn net zo goed mensen die we niet als crimineel zien, omdat die normaal wel kunnen verkrijgen dat ze kunnen zwelgen, bijvoorbeeld door toevallige roem, uiterlijk, geld, denk aan een Justin Bieber. En dan heb ik het nog niet eens over principes die het normale zwelgen onaantrekkelijk maken zodat steeds meer perverse manieren gezocht worden.
De factoren die meespelen dat zwelgen als ultieme levensvervulling aangenomen wordt, of blijft, is dat het leven inherent zinloos lijkt. God geeft vaak geen gehoor en als jij “het” niet doet, doet een ander het. Men is bang om kansen te missen, want “you only live once (yolo)” en wat “je goed voelen” precies is leren mensen vaak niet uit redelijkheid, maar uit lichamelijkheid.
Toenemende intelligentie zou kunnen betekenen dat men meer om redelijkheid gaat geven, maar lichamelijkheid, de lichamelijke behoeften, raakt men nergens kwijt. In tegendeel men moet aanzienlijke moeite doen om lichamelijke behoeften te sublimeren naar meer onschuldige vormen van bezigheid. Waarbij ik het zwelgen in weelde en genot als “schuldige” vorm zie.
De reden dat ik zwelgen als “schuldige” vorm zie, is dat de praktijk leert dat het zwelgen van de één ten koste gaat van de ander. Het is dus onrechtvaardig of zorgt voor ongelijkheid.
Nu zou een toekomstige tijd ook het zwelgen zodanig kunnen generaliseren, bijvoorbeeld door het aanbieden van virtualiteit, dat het voor iedereen bereikbaar is, de bevrediging blijft gelijk, de impact wordt minder. Ik denk dat er nu al veel meer mensen hoofdzakelijk bezig zijn met zwelgen dan met een nut-gedachte. Deze moeten dan worden weggestopt in virtualiteit, dat zal noodzakelijk kunnen zijn als luchtvervuiling en dergelijken de vrije leefomgeving bedreigen.
De niet (langer) op zwelgen gerichte mensen zullen achterblijven in een soort helse situatie, de zwelgende mens heeft dan een soort hemelse situatie in virtualiteit.
Waarom zou iemand de hel verkiezen boven de hemel in dit geval? Is dat dan “redelijkheid”?
Ik wil geen apologie van het zwelgen schrijven, maar ik denk wel dat redelijk is dat de mens, als biologisch lichamelijk wezen, weinig mogelijkheden heeft om niet op zwelgen gericht te zijn.
Ik heb het gevoel dat kunnen zwelgen helemaal geen bevrediging geeft op fundamenteel niveau, maar er geldt natuurlijk dat ik weinig ervaring heb met zwelgen, behalve misschien met voedsel. Ik denk wel dat ervaringen met kunnen zwelgen heel overtuigend moeten zijn voor mensen, overtuigend in de zin dat mensen dan denken zeker te weten dat dit is wat ze willen.
Als ik afleveringen van Startrek zie, dan zie ik een toekomstbeeld van een maatschappij waarin niemand meer de behoefte heeft om te zwelgen, maar iedereen een soort eer beleeft aan het kunnen vervullen van een nuttige functie. Op welke manier een dergelijke toekomst vanuit de huidige situatie tot stand zou moeten komen is me niet duidelijk.
Misschien dat beloningsprincipes, die biologisch in de mens zijn ingebouwd, uiteindelijk zodanig doorzien worden dat men kan kiezen welke beloningsprincipes men wil behouden en welke men kwijt wil. Maar in de praktijk betekent dat waarschijnlijk toch een soort hersenspoeling. Zelf als mensen vrijwillig de hersenspoeling willen doorstaan, omdat ze weloverwogen een keuze kunnen maken, dan zullen er toch altijd mensen blijven die kiezen voor het tegenovergestelde en willen kunnen blijven zwelgen in weelde en genot, mensen die geen enkele boodschap hebben aan “nut”.
Zullen dat de criminelen zijn van de toekomst? Criminelen zijn mensen die als ze het niet normaal kunnen verkrijgen, dat zwelgen, dat ze dan andere wegen bewandelen, maar er zijn net zo goed mensen die we niet als crimineel zien, omdat die normaal wel kunnen verkrijgen dat ze kunnen zwelgen, bijvoorbeeld door toevallige roem, uiterlijk, geld, denk aan een Justin Bieber. En dan heb ik het nog niet eens over principes die het normale zwelgen onaantrekkelijk maken zodat steeds meer perverse manieren gezocht worden.
De factoren die meespelen dat zwelgen als ultieme levensvervulling aangenomen wordt, of blijft, is dat het leven inherent zinloos lijkt. God geeft vaak geen gehoor en als jij “het” niet doet, doet een ander het. Men is bang om kansen te missen, want “you only live once (yolo)” en wat “je goed voelen” precies is leren mensen vaak niet uit redelijkheid, maar uit lichamelijkheid.
Toenemende intelligentie zou kunnen betekenen dat men meer om redelijkheid gaat geven, maar lichamelijkheid, de lichamelijke behoeften, raakt men nergens kwijt. In tegendeel men moet aanzienlijke moeite doen om lichamelijke behoeften te sublimeren naar meer onschuldige vormen van bezigheid. Waarbij ik het zwelgen in weelde en genot als “schuldige” vorm zie.
De reden dat ik zwelgen als “schuldige” vorm zie, is dat de praktijk leert dat het zwelgen van de één ten koste gaat van de ander. Het is dus onrechtvaardig of zorgt voor ongelijkheid.
Nu zou een toekomstige tijd ook het zwelgen zodanig kunnen generaliseren, bijvoorbeeld door het aanbieden van virtualiteit, dat het voor iedereen bereikbaar is, de bevrediging blijft gelijk, de impact wordt minder. Ik denk dat er nu al veel meer mensen hoofdzakelijk bezig zijn met zwelgen dan met een nut-gedachte. Deze moeten dan worden weggestopt in virtualiteit, dat zal noodzakelijk kunnen zijn als luchtvervuiling en dergelijken de vrije leefomgeving bedreigen.
De niet (langer) op zwelgen gerichte mensen zullen achterblijven in een soort helse situatie, de zwelgende mens heeft dan een soort hemelse situatie in virtualiteit.
Waarom zou iemand de hel verkiezen boven de hemel in dit geval? Is dat dan “redelijkheid”?
Ik wil geen apologie van het zwelgen schrijven, maar ik denk wel dat redelijk is dat de mens, als biologisch lichamelijk wezen, weinig mogelijkheden heeft om niet op zwelgen gericht te zijn.
