Filosofieforum.nl

Ik heb een stukje tekst geschreven zonder er echt bij na te denken. Ik heb het eerste wat er bij me opkwam opgeschreven. Ze zeggen dat intuitie overeen komt met deze eerste soort gedachten. In hoeverre is dat betrouwbaar? Als men louter op intuitie en gevoel afgaat (men beweert dat het intellect een struikelblok is) is chaos een gevolg denk ik:


Feedback doorheen de relativistische constitutie vertraagt de uitdijing van een heelal. Cybernetische modellen die zich wagen door een politiek lichaam komen overeen met de expansie van een sfeer die gelijkt op louter een berekende waarde. Wiskunde op de planeet aarde regeert als een informatiedragende entiteit die doorheen het heelal klinkt alsof grote snelheden een servo-mechanisme uitbeelden. Referentiekaders die planeten besturen doen dit lichtzinnig doorheen melkwegen en clusters van ruis en complexiteit. Einstein heeft zijn uitvinding richting gegeven door middel van licht en gekromde bollen die hun omgeving hebben beïnvloed. Factoren in deze omgeving werden beschreven als meetkundige figuren die als golven door de ruimte oscilleerden. De chaostheorie die de kosmische inflatie beschrijft is een gevolg van planetair bewustzijn die een referentiekader gebruikt om tot cybernetische conclusies te komen. Bifurcaties in de ruimte beinvloeden ons bewustzijn die op zich sneller dan het licht kan bewegen of oscilleren. De fysica beweegt zich in de wetenschap dat deze bifurcaties onze hersenen kunnen bereiken door louter een vergelijking op te lossen. Elektromagnetisme dat in boeken is beschreven bereikt ons als een wetenschap die de neurofysica heeft gedwarsboomd door vele soorten vergelijkingen op te geven.
De verscheidene takken van de wiskunde blokkeren de werking van een vrije stroom gedachten die nooit uitgedrukt geraken in een aantrekkelijke en compacte vorm. Deze vrije stroom van gedachten bevindt zich in een veld van wetenschap die elegant weergegeven wordt door statistische waarheden. Probabilistisch bezien is de elegantie van theorieen een moderne en vage filosofische curiositeit. Deze curiositeit heeft leden van de wiskundige gemeenschap eeuwenlang gedwarsboomd omdat de menselijke hersenen het denken heeft uitgedrukt in gewone taal.

Bedoel je dat je gewoonweg de "flow" gevolgd hebt en deze tekst hebt geuit? Het lijken gemixte denkbeelden. Op zich is het hebben van gemixte denkbeelden waarschijnlijk wel positief. Ik dacht daarbij bijvoorbeeld dat je door gemixte denkbeelden als het ware in een soort van tussenpositie zit. Als je dan een soort eigen vast positie hebt dan kun je vanuit de tussenpositie extrapoleren naar de positie van anderen, die op een andere manier eigenlijk niet te bepalen is.

Ik denk dat het moeilijk is om op deze manier intuitie te onderscheiden van associatief denken, tenzij er van een bepaalde gerichtheid spraken is.
Maar misschien is het dan aan anderen om het te kunnen interpreteren.
Zo als de psycho-analyticus de associaties van de analysant interpreteert.

'Deze brede buiteling is associatief sterk vervormd door buigingen die enigszins sterke aanwijzingen geven over de onbewuste geestwerking van oncontreelbare rariteiten, zodat fluisteringen hard klinken in de verbeelding van stochastische hersenprocessen: Een oneindig aantal apen zal de Thora eenmalig kunnen schrijven in de oneindigheid van permutaties die mogelijk zijn. Dus hier zijn we dan.'

De natuur schijnt zo te werken dat alles wat slecht was in de zin van het kunnen overleven gewoonweg verdwijnt. Met teksten is het misschien hetzelfde. We kunnen alleen de waardevolle delen behouden en de rest verwijderen. Ik ga er dan van uit dat elke tekst wel wat waardevols bevat om te behouden, al was het maar voor die ene persoon, met bepaalde denkbeelden, die net even de trigger van een woord nodig had.

neus schreef:De natuur schijnt zo te werken dat alles wat slecht was in de zin van het kunnen overleven gewoonweg verdwijnt. Met teksten is het misschien hetzelfde.

Denk je?

neus schreef: We kunnen alleen de waardevolle delen behouden en de rest verwijderen. Ik ga er dan van uit dat elke tekst wel wat waardevols bevat om te behouden, al was het maar voor die ene persoon, met bepaalde denkbeelden, die net even de trigger van een woord nodig had.

Hoe wordt dan bepaald welke delen van een tekst waardevol zijn en bewaard blijven en welke delen verdwijnen?

Helemaal zeker ben ik niet. Het terugkomen van chaos lijkt niet tegen te houden. Misschien is er uiteindelijk toch wel een soort evenwicht.

Ik denk dat als men objectieve regels zoekt om teksten te kunnen beoordelen dat men voorbij gaat aan de praktijk van subjectieve teksten en subjectief beleefde teksten.

neus schreef:Bedoel je dat je gewoonweg de "flow" gevolgd hebt en deze tekst hebt geuit?

Nee, ik heb een zin uitgedrukt en uit deze zin volgt dan al de rest door herinterpretatie en associatie. Bijvoorbeeld:

"Fysica is een exacte wetenschap>>>>Een atoom hecht zich vast aan een statistische waarheid."

Bij de eerste term "fysica" associeer ik de term "atoom" en dat is dan het eerste woord van de volgende zin. De term "exact" associeer ik met "hecht zich vast" en dat is dan weer het volgende woord, de term "wetenschap" associeer ik met "statistische waarheid" en dat is dan het laatste woord.

en zo bouwt men een heel netwerk op van zinnen. Om verder te gaan:

"Fysica is een exacte wetenschap>>>>Een atoom hecht zich vast aan een statistische waarheid.>>>De variatie die deze plakkerige substantie uitbeeld, is er een van elektronen"

Bij deze laatste zin begin ik bij "statistische waarheid" die ik associeer met "de variatie". "Hecht zich vast" associeer ik met "plakkerige substantie" en "atoom" associeer ik met "elektronen". Als men dan van deze laatste zin weer gaat uitgaan, dan zie je dat er "uitbeeld" erbij is gekomen. Dit soort termen "flowt" er dan gewoon wel uit. Zo worden de zinnen ook langer.

Interessant. Vrije associatie zonder doel. Of is er ergens nog een doel?

neus schreef:Interessant. Vrije associatie zonder doel. Of is er ergens nog een doel?

Ik weet het niet. Dat vraag ik mij ook af of er een doel is. Stel je voor dat je wilt deelnemen aan een discussie en je herinterpreteert zeg een stuk tekst A van begin af aan tot het einde. Is zoiets zinvol voor de discussie? Of ben je er dan compleet naast?

Je bent dan in ieder geval niet met de ander bezig. Er valt wat voor te zeggen om alleen met de primaire waarneming (die van jezelf) te werken en de secundaire waarneming (over wat anderen vinden of denken, voelen of beleven) niet te veel te laten meespelen.

Ow ok...dat is wat ik wou weten. Dank je.