The world we live in
Geplaatst: 19 apr 2012, 21:31
The world we live in
Inleiding
In dit stuk wil ik ingaan op hoe de staat van de wereld op dit moment is aan de hand van
enkele voorbeelden. Het complotdenken heeft momenteel m.i. een grote invloed op het
denken van de mensen en speelt meer en meer een rol bij politieke beslissingen. Ook de
rol van de economie wil ik terugbrengen tot het complotdenken. Niet omdat ik denk dat het
complotdenken de waarheid kent of heeft, maar omdat het de eerste stap is uit het
geïdealiseerde plaatje van de media en politiek en ons dichter bij de werkelijkheid brengt.
Complotdenken
Als je kijkt naar complotdenken en complotdenkers, dan worden deze meestal als 1 groep
benadert. Terwijl de 2 erg verschillend (kunnen) zijn! Ik heb me er lange tijd mee bezig
gehouden en ik denk dat er zeker een kern van waarheid zit in al dat complotdenken.
Natuurlijk is een groot deel overgewaardeerd en/of gekleineerd, maar de waarheid is iig
aanwezig (zeker op het Internet iig).
Je dient alleen echter te spitten, aangezien er - ipv geen informatie - nu is gekozen voor een
desinformatiecampagne (zie 9/11 als sprekend voorbeeld). Daarom ben je in een sterk
verbonden wereld meer en meer op jezelf aangewezen, ondanks de ogenschijnlijke
toenadering van de wereld tot elkaar. Deze is m.i. georchestreerd, puur en alleen al
doordat wij als burgers (en dus de meerderheid binnen het collectief) deze niet willen.
We moeten af van de angst ten opzichte van complotdenken, omdat het simpelweg ons
rationele kritische vermogen aantast. Een gezonde dosis scepsis en vertrouwen is vele
malen meer van belang dan een bepaalde mening aanvaarden..
Ik denk dat wat hierboven beschreven staat aardig beschrijft wat het complotdenken kan
inhouden. Een complotdenker is echter vrij om alles te negeren of aan te vullen, daar waar
hij/zij dat nodig vindt. Hierdoor krijg je dus het ontstaan van een verscheidenheid aan
complotten (kijk naar JFK/9-11) en kan de overheid/media rustig propaganda toevoegen en
de verhalen nog verder verdraaien. Hierdoor komt het ogenschijnlijk neutrale
complotdenken in een hoek waar het moeilijk uit kan komen. Immers, de meerderheid van
de bevolking zal al die theorieën afdoen als onzin - niet wetende dat er een weliswaar
subtiel maar tegelijkertijd groot verschil tussen de verschillende complottheorieën bestaat.
En hierdoor kan de meerderheid nooit via de normale wegen worden bewogen om over
deze materie na te denken. Omdat de media en de politiek aan de ene kant en de
radicale(re) complotdenkers aan de andere kant de gulden middenweg hebben verhuld in
een dikke sluier van foute conclusies en misleiding. Ik neem als voorbeeld de economie en
de manier waarop wij meer en meer gedwongen worden meer te werken voor minder en
hoe dit eventueel zou kunnen veranderen.
Energetische economie
Als ik kijk naar het economische systeem waar ik vaak over nadenk, dan zie ik
het volgende: we werken om voedsel, water en energie te kopen. Maar waarom krijgen wij
betaald voor ons werk? Is het niet omdat wij energie produceren en verzetten? Daarom is
voor bepaalde arbeid meer fysieke kracht nodig en voor ander werk juist meer denkwerk.
Dit zegt echter niets over de werkelijke geleverde hoeveelheid energie, want een minister
die ergens over nadenkt, zal met zijn keuze meer energie verzetten dan een stratenmaker
die een straat betegelt.
Dit betekent niet dat de stratenmaker minder energie heeft geleverd, het betekent enkel
dat de minister - door zijn positie binnen het landelijke netwerk - meer invloed zal hebben
op het land dan de stratenmaker.Dan kom ik op de basis waarop wij leven: geld.
Wat is geld? Is geld niet die geleverde
energie in vorm van een tegoedbon om ooit diezelfde geleverde hoeveelheid energie terug
te krijgen? Echter moeten wij het enkel stellen met een papiertje en er op vertrouwen dat
dit de energiewaarde behoudt die wij verdiend hebben na geleverde arbeid. En dan
gebeurt er iets vreemds: we vinden rente en inflatie uit.
We zeggen dus eigenlijk dat de hoeveelheid arbeid die wij dit jaar hebben geleverd,
volgend jaar minder waard is. En daarom hebben we af en toe een loonsverhoging nodig,
maar per saldo vermoed ik dat je steeds meer energie moet leveren om dezelfde
hoeveelheid geld te ontvangen.
Dit zien wij wereldwijd gebeuren met alle valuta, of de koers van de verschillende valuta's
nou onderling veel fluctueren of niet.
Maar dan vraag ik me af: waarom krijgen wij niet gewoon de hoeveelheid geld (eigenlijk
energie!) voor onze arbeid? Waarom zouden wij steeds meer moeten gaan werken voor
hetzelfde? Waarom wordt diezelfde inflatie vervolgens ook gebruikt om schaarse en minder
schaarse producten steeds duurder te maken? Dat heeft m.i. niets met die schaarste te
maken maar juist alles met hoe het systeem is ingericht.
Het is er m.i. namelijk op gericht om de mensen met macht in een positie te stellen om hun
macht uit te breiden, terwijl mensen die afhankelijk zijn van hun werk (en dus machteloos
zijn in een bepaalde optiek) er alleen maar op achteruit kunnen gaan?
Daarom is vrije energie zo belangrijk, omdat arbeid hierdoor niet meer op de eerste plek
hoeft komen te staan. Aangezien onze energievoorraad belangrijker is dan de geleverde
arbeid, zal men er eerder voor gaan kiezen om werk te doen wat ze leuk vinden en/of goed
in zijn. Schaarste hoeft ook niet meer nodig te zijn, omdat je het hele economische systeem
dient te veranderen om de hoeveelheid vrije energie effectief te gebruiken. Iedereen
draagt hierdoor zelf zijn steentje bij aan de economie en is daarin grotendeels onafhankelijk
van externe factoren. Hierdoor kan een eerlijker systeem werkelijkheid worden en kunnen
wij de wezenlijke problemen van de mensheid gaan aanpakken: de huidige staat van de
wereld en er voor zorgen dat er een blijvende vrede ontstaat.
En zo zijn er nog vele complotten welke m.i. allemaal uitdraaien op een ordinaire
machtsstrijd. Ik bedacht mij gisteren in bed dat de staat van de wereld haast lijkt op het
imperialistische verleden van enkele landen. Kijken we bijvoorbeeld naar Europa, dan zien
we dat ze haar belangen meer en meer gaat verdedigen en haar ‘imperium’ aan het
uitbreiden is. China is aan de andere kant van de Euraziatische Plaat druk bezig het oude
rijk in ere te herstellen. En kijk ik naar Zuid-Amerika, dan zie ik dat de ‘gewone man’, de
oorspronkelijke bewoner van het continent weer aan de macht beginnen te geraken. Zijn
deze mensen soms een afspiegeling van de verloren gewaande Maya/Azteek/Inca cultuur?
In het Midden-Oosten is ook een machtsstrijd gaande, maar ik weet niet welke ‘oude rijken’
daar een rol in spelen. Zeker is wel dat Turkije zowel in oostelijke als in westelijke richting
een grotere invloed wil, gezien de inval in Irak en de pogingen om tot de Europese Unie toe
te treden. De wereld is meer dan ooit verdeeld in verschillende continenten en dit kan geen
goede invloed hebben op de stabiliteit van de wereld.
Daarom wil ik tot de kern van de zaak komen. De mens is mak geworden, heeft het leven
verleerd en dient nodig een opfriscursus ‘leven op aarde’ te nemen – willen wij deze wereld
nog levensvatbaar voor de toekomstige generaties houden. Dus nu kom ik tot wat in mijn
ogen de kern van de zaak (wat betreft macht en de mens).
Trots
Ik denk dat wij ons op grote schaal laten misleiden door onze eigen hartstocht. In plaats van
ons gezonde verstand maken we liever onderhuids gebruik van de slinkse methoden welke
ons in grote mate in staat stellen om ons anders te doen voorkomen dan wij werkelijk zijn. In
het boek ‘Mensen spreken niet om begrepen te worden’ heeft de Nederlands-Britse
schrijver Mandeville op een voor mij zeer verhelderende wijze duidelijk gemaakt dat ons
lijden grotendeels ontstaat door onze trots en schaamte deze te tonen. Als arts heeft hij als
geen ander kunnen zien waar de mens toe in staat is, zeker gezien zijn gegoede afkomst. Ik
heb naar aanleiding van dit boek kort mijn gedachten opgeschreven over dit onderwerp:
De macht van de denkbeeldige box 1
Denken, doen en laten
Getraind om te kunnen weten
Leven voor fatsoen en eer
Wilde woestelingen zien ze nooit
Het goede bezitten zij
Althans in hun denkwereld
Niet praten over het vieze en slechte
Want verheven boven alles zijn zij
Hoe kan iemand ooit zo denken
Zonder zichzelf te onderzoeken
Hun opvoeding is bijzonder te noemen
Schaamte als basis van alles
Dus kan men eenvoudig begrijpen
Waarvoor deze mensen strijden
Naar eer en geweten handelen
Voor excessieve rijkdom
Maar zij dragen hun gelijk
Trots verschijnen zij in hun gewaden
Onwetend van de gegraven valkuilen
Bezeten van de onuitputtelijke luxe
In deze kringen is zelfverloochening een vies woord
Is er dan nog sprake van zelfkennis?
Zijn dit nou begerenswaardige helden
Die ons uit het donkere dal gaan leiden
Of gaan wij met zijn allen ten onder
Ten onder aan de overheersende kwaal
Die diep in ons hart snijdt
Lees toch de tekst op dit mes: TROTS!
Zonder zonde leven is moeilijk
Zonder schaamte ook geen trots
Maar houd uw vertrouwen en ga
Weg van het moeras der ijdele trots
1) Vrij vertaald naar Mandeville – Mensen spreken niet om begrepen te worden
Durven wij dit standpunt in overweging te nemen en de bijbehorende moeizame weg naar
binnen met vertrouwen en moed te bewandelen, dan kan er veel aan zelfinzicht gewonnen
worden. Ik denk namelijk zelf dat als ik - door de pijnlijke laag trots, schaamte en jaloezie
heen prik - werkelijk met een open blik naar deze elementen kijk, ik een zeer gevoelige
snaar heb geraakt. Namelijk dat wij ons niet door het verstand maar allereerst door onze
trots laten leiden. En dat we daarmee onszelf weerloos hebben gemaakt naar allerlei
ongure figuren toe, die daar dankbaar misbruik van hebben gemaakt en nog steeds
proberen deze macht in handen te houden. Speelt de media niet in op onze trots, op ons
onderbuikgevoel? Het onderwijs gaat tegenwoordig meer en meer over zelfvertrouwen en
self-esteem. Maar is dit niet juist het heimelijke verlangen van de trots om boven alles en
iedereen de dienst uit te maken?
De nieuwe mens?
Allereerst zal het individu zichzelf een kritisch skeptisisme dienen leren aan te nemen om
uberhaupt een beeld te vormen van de complexe werkelijkheid. Daarbij dient alles te
worden herevalueerd qua denken, doen en laten. Neem als voorbeeld deze quote van
Boeddha:
'De gedachte manifesteert zich in het woord,
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte,
en de gewoonte verhardt zich tot een karakter. '
Hiermee wordt ook meteen duidelijk waarom mensen zo makkelijk worden afgeleid van de
werking van de wereld. Men heeft het vaak te druk met de eigen gedachten en daden.
M.a.w. ons gevormde karakter blokkeert een kritische analyse van onze eigen gedachten,
waardoor we dus op grond van een verkeerde grondstelling een verwrongen wereldbeeld
hebben gecreëerd.
Hoe dit kan worden opgelost is niet in een paar zinnen uit te leggen, aangezien ik denk en
vind dat iedereen hierin alle vrijheid moet hebben. Dus ook de vrijheid om niet te
veranderen. De vraag is of hiervoor nog ruimte is als op een gegeven moment de
meerderheid wel de veranderingen heeft doorgevoerd. M.a.w. hoe reageert deze nieuw
ontstane meerderheid op de achterblijvers, de conservatieve burger? Als zij een open
houding kunnen houden, bestaat er de kans dat ook de laatste achterblijvers mee willen
veranderen.
De verandering zelf zal m.i. door ieder individu zelf moeten worden geïnitieerd, aangezien
de verandering een innerlijk proces is wat door middel van het karakter veel later pas de
uiterlijke wereld begint te doordringen. Daardoor is de innerlijke balans veel belangrijker
dan het uiterlijke voorkomen en hiermee kan ook de elite zich niet meer verschuilen achter
hun 'goede voorkomen' en moeten ook zij met de billen bloot.
Het is dus een complex probleem waar we zeer voorzichtig mee moeten zijn, zeker omdat
wij nou net diegenen zijn die door de eerste sluiers zijn heengebroken en de wereld
opnieuw leren kennen. Dit gebeurt met vallen en opstaan. En met veel fouten, die overigens
hersteld kunnen worden. Daarom denk ik dat het van belang is om rustig te blijven en niet
wild om je heen te gaan slaan en schoppen (heb het een tijd gedaan en het werkt niet in je
voordeel kan ik zeggen). We zijn hier allemaal om van en met elkaar te leren. Niet om beter
te zijn dan de rest..
Daar waar ik niet zeker van de waarheid ben, probeer ik zoveel mogelijk mijn blik open te
houden en niet te verzanden in een of ander extreem standpunt. Ik heb voor mijzelf geleerd
dat de waarheid multidimensionaal is en niet in 1 woord of daad te vangen is. Soms moet je
iets doen wat op dat moment goed voor je is, terwijl je het in een andere situatie juist moet
afwegen. Daarom denk ik dat de waarheid al even flexibel is als de mens en zijn eventuele
geest. De waarheid reikt zo ver als ieder individu wil en kan gaan en zal je hooguit net een
stap voorgaan om zo de weg er naar toe te verlichten. De waarheid is niet iets wat ik aan jou
kan geven, het is een geschenk wat je krijgt zonder er wezenlijk iets voor te doen. Het is iets
wat je krijgt, zonder het ooit gevraagd te hebben. En daarom is het zo iets waardevols. Het
is enkel zichzelf, nooit meer en nooit minder. Het wil niet geprezen worden, nog veracht.
Het wil gehoord worden. Dus als ik je tips zou geven, dan is luisteren er 1 van! Luister naar
je hart, luister naar je omgeving.. sta open voor wat er aangeboden wordt. En wijs niet zo
maar iets af zonder gedegen onderzoek. Truth still remains stranger than fiction...
We dienen naar onszelf te kijken in plaats van enkel onze ogen te richten op datgene wat in
ons land of in de wereld gebeurt. Onze ogen dienen te worden geopend voor de noodzaak
tot verandering. En dat houdt voor mij in dat ik mezelf leer kennen en probeer te zoeken
naar oplossingen die het best zijn voor het geheel. En dat zijn onder andere de vele
paradoxale oplossingen die ik toepas in mijn dagelijkse leven. Het zijn geen grootse
plannen van hoe de nieuwe wereld er uit zou moeten zien. Nee, het zijn juist de kleine
momenten op een dag die je delen van jezelf leren herkennen. En daarmee los je voor jezelf
steeds meer de innerlijke problematiek op, waardoor er ruimte komt om verder te kijken
dan je neus lang is.
Inleiding
In dit stuk wil ik ingaan op hoe de staat van de wereld op dit moment is aan de hand van
enkele voorbeelden. Het complotdenken heeft momenteel m.i. een grote invloed op het
denken van de mensen en speelt meer en meer een rol bij politieke beslissingen. Ook de
rol van de economie wil ik terugbrengen tot het complotdenken. Niet omdat ik denk dat het
complotdenken de waarheid kent of heeft, maar omdat het de eerste stap is uit het
geïdealiseerde plaatje van de media en politiek en ons dichter bij de werkelijkheid brengt.
Complotdenken
Als je kijkt naar complotdenken en complotdenkers, dan worden deze meestal als 1 groep
benadert. Terwijl de 2 erg verschillend (kunnen) zijn! Ik heb me er lange tijd mee bezig
gehouden en ik denk dat er zeker een kern van waarheid zit in al dat complotdenken.
Natuurlijk is een groot deel overgewaardeerd en/of gekleineerd, maar de waarheid is iig
aanwezig (zeker op het Internet iig).
Je dient alleen echter te spitten, aangezien er - ipv geen informatie - nu is gekozen voor een
desinformatiecampagne (zie 9/11 als sprekend voorbeeld). Daarom ben je in een sterk
verbonden wereld meer en meer op jezelf aangewezen, ondanks de ogenschijnlijke
toenadering van de wereld tot elkaar. Deze is m.i. georchestreerd, puur en alleen al
doordat wij als burgers (en dus de meerderheid binnen het collectief) deze niet willen.
We moeten af van de angst ten opzichte van complotdenken, omdat het simpelweg ons
rationele kritische vermogen aantast. Een gezonde dosis scepsis en vertrouwen is vele
malen meer van belang dan een bepaalde mening aanvaarden..
Ik denk dat wat hierboven beschreven staat aardig beschrijft wat het complotdenken kan
inhouden. Een complotdenker is echter vrij om alles te negeren of aan te vullen, daar waar
hij/zij dat nodig vindt. Hierdoor krijg je dus het ontstaan van een verscheidenheid aan
complotten (kijk naar JFK/9-11) en kan de overheid/media rustig propaganda toevoegen en
de verhalen nog verder verdraaien. Hierdoor komt het ogenschijnlijk neutrale
complotdenken in een hoek waar het moeilijk uit kan komen. Immers, de meerderheid van
de bevolking zal al die theorieën afdoen als onzin - niet wetende dat er een weliswaar
subtiel maar tegelijkertijd groot verschil tussen de verschillende complottheorieën bestaat.
En hierdoor kan de meerderheid nooit via de normale wegen worden bewogen om over
deze materie na te denken. Omdat de media en de politiek aan de ene kant en de
radicale(re) complotdenkers aan de andere kant de gulden middenweg hebben verhuld in
een dikke sluier van foute conclusies en misleiding. Ik neem als voorbeeld de economie en
de manier waarop wij meer en meer gedwongen worden meer te werken voor minder en
hoe dit eventueel zou kunnen veranderen.
Energetische economie
Als ik kijk naar het economische systeem waar ik vaak over nadenk, dan zie ik
het volgende: we werken om voedsel, water en energie te kopen. Maar waarom krijgen wij
betaald voor ons werk? Is het niet omdat wij energie produceren en verzetten? Daarom is
voor bepaalde arbeid meer fysieke kracht nodig en voor ander werk juist meer denkwerk.
Dit zegt echter niets over de werkelijke geleverde hoeveelheid energie, want een minister
die ergens over nadenkt, zal met zijn keuze meer energie verzetten dan een stratenmaker
die een straat betegelt.
Dit betekent niet dat de stratenmaker minder energie heeft geleverd, het betekent enkel
dat de minister - door zijn positie binnen het landelijke netwerk - meer invloed zal hebben
op het land dan de stratenmaker.Dan kom ik op de basis waarop wij leven: geld.
Wat is geld? Is geld niet die geleverde
energie in vorm van een tegoedbon om ooit diezelfde geleverde hoeveelheid energie terug
te krijgen? Echter moeten wij het enkel stellen met een papiertje en er op vertrouwen dat
dit de energiewaarde behoudt die wij verdiend hebben na geleverde arbeid. En dan
gebeurt er iets vreemds: we vinden rente en inflatie uit.
We zeggen dus eigenlijk dat de hoeveelheid arbeid die wij dit jaar hebben geleverd,
volgend jaar minder waard is. En daarom hebben we af en toe een loonsverhoging nodig,
maar per saldo vermoed ik dat je steeds meer energie moet leveren om dezelfde
hoeveelheid geld te ontvangen.
Dit zien wij wereldwijd gebeuren met alle valuta, of de koers van de verschillende valuta's
nou onderling veel fluctueren of niet.
Maar dan vraag ik me af: waarom krijgen wij niet gewoon de hoeveelheid geld (eigenlijk
energie!) voor onze arbeid? Waarom zouden wij steeds meer moeten gaan werken voor
hetzelfde? Waarom wordt diezelfde inflatie vervolgens ook gebruikt om schaarse en minder
schaarse producten steeds duurder te maken? Dat heeft m.i. niets met die schaarste te
maken maar juist alles met hoe het systeem is ingericht.
Het is er m.i. namelijk op gericht om de mensen met macht in een positie te stellen om hun
macht uit te breiden, terwijl mensen die afhankelijk zijn van hun werk (en dus machteloos
zijn in een bepaalde optiek) er alleen maar op achteruit kunnen gaan?
Daarom is vrije energie zo belangrijk, omdat arbeid hierdoor niet meer op de eerste plek
hoeft komen te staan. Aangezien onze energievoorraad belangrijker is dan de geleverde
arbeid, zal men er eerder voor gaan kiezen om werk te doen wat ze leuk vinden en/of goed
in zijn. Schaarste hoeft ook niet meer nodig te zijn, omdat je het hele economische systeem
dient te veranderen om de hoeveelheid vrije energie effectief te gebruiken. Iedereen
draagt hierdoor zelf zijn steentje bij aan de economie en is daarin grotendeels onafhankelijk
van externe factoren. Hierdoor kan een eerlijker systeem werkelijkheid worden en kunnen
wij de wezenlijke problemen van de mensheid gaan aanpakken: de huidige staat van de
wereld en er voor zorgen dat er een blijvende vrede ontstaat.
En zo zijn er nog vele complotten welke m.i. allemaal uitdraaien op een ordinaire
machtsstrijd. Ik bedacht mij gisteren in bed dat de staat van de wereld haast lijkt op het
imperialistische verleden van enkele landen. Kijken we bijvoorbeeld naar Europa, dan zien
we dat ze haar belangen meer en meer gaat verdedigen en haar ‘imperium’ aan het
uitbreiden is. China is aan de andere kant van de Euraziatische Plaat druk bezig het oude
rijk in ere te herstellen. En kijk ik naar Zuid-Amerika, dan zie ik dat de ‘gewone man’, de
oorspronkelijke bewoner van het continent weer aan de macht beginnen te geraken. Zijn
deze mensen soms een afspiegeling van de verloren gewaande Maya/Azteek/Inca cultuur?
In het Midden-Oosten is ook een machtsstrijd gaande, maar ik weet niet welke ‘oude rijken’
daar een rol in spelen. Zeker is wel dat Turkije zowel in oostelijke als in westelijke richting
een grotere invloed wil, gezien de inval in Irak en de pogingen om tot de Europese Unie toe
te treden. De wereld is meer dan ooit verdeeld in verschillende continenten en dit kan geen
goede invloed hebben op de stabiliteit van de wereld.
Daarom wil ik tot de kern van de zaak komen. De mens is mak geworden, heeft het leven
verleerd en dient nodig een opfriscursus ‘leven op aarde’ te nemen – willen wij deze wereld
nog levensvatbaar voor de toekomstige generaties houden. Dus nu kom ik tot wat in mijn
ogen de kern van de zaak (wat betreft macht en de mens).
Trots
Ik denk dat wij ons op grote schaal laten misleiden door onze eigen hartstocht. In plaats van
ons gezonde verstand maken we liever onderhuids gebruik van de slinkse methoden welke
ons in grote mate in staat stellen om ons anders te doen voorkomen dan wij werkelijk zijn. In
het boek ‘Mensen spreken niet om begrepen te worden’ heeft de Nederlands-Britse
schrijver Mandeville op een voor mij zeer verhelderende wijze duidelijk gemaakt dat ons
lijden grotendeels ontstaat door onze trots en schaamte deze te tonen. Als arts heeft hij als
geen ander kunnen zien waar de mens toe in staat is, zeker gezien zijn gegoede afkomst. Ik
heb naar aanleiding van dit boek kort mijn gedachten opgeschreven over dit onderwerp:
De macht van de denkbeeldige box 1
Denken, doen en laten
Getraind om te kunnen weten
Leven voor fatsoen en eer
Wilde woestelingen zien ze nooit
Het goede bezitten zij
Althans in hun denkwereld
Niet praten over het vieze en slechte
Want verheven boven alles zijn zij
Hoe kan iemand ooit zo denken
Zonder zichzelf te onderzoeken
Hun opvoeding is bijzonder te noemen
Schaamte als basis van alles
Dus kan men eenvoudig begrijpen
Waarvoor deze mensen strijden
Naar eer en geweten handelen
Voor excessieve rijkdom
Maar zij dragen hun gelijk
Trots verschijnen zij in hun gewaden
Onwetend van de gegraven valkuilen
Bezeten van de onuitputtelijke luxe
In deze kringen is zelfverloochening een vies woord
Is er dan nog sprake van zelfkennis?
Zijn dit nou begerenswaardige helden
Die ons uit het donkere dal gaan leiden
Of gaan wij met zijn allen ten onder
Ten onder aan de overheersende kwaal
Die diep in ons hart snijdt
Lees toch de tekst op dit mes: TROTS!
Zonder zonde leven is moeilijk
Zonder schaamte ook geen trots
Maar houd uw vertrouwen en ga
Weg van het moeras der ijdele trots
1) Vrij vertaald naar Mandeville – Mensen spreken niet om begrepen te worden
Durven wij dit standpunt in overweging te nemen en de bijbehorende moeizame weg naar
binnen met vertrouwen en moed te bewandelen, dan kan er veel aan zelfinzicht gewonnen
worden. Ik denk namelijk zelf dat als ik - door de pijnlijke laag trots, schaamte en jaloezie
heen prik - werkelijk met een open blik naar deze elementen kijk, ik een zeer gevoelige
snaar heb geraakt. Namelijk dat wij ons niet door het verstand maar allereerst door onze
trots laten leiden. En dat we daarmee onszelf weerloos hebben gemaakt naar allerlei
ongure figuren toe, die daar dankbaar misbruik van hebben gemaakt en nog steeds
proberen deze macht in handen te houden. Speelt de media niet in op onze trots, op ons
onderbuikgevoel? Het onderwijs gaat tegenwoordig meer en meer over zelfvertrouwen en
self-esteem. Maar is dit niet juist het heimelijke verlangen van de trots om boven alles en
iedereen de dienst uit te maken?
De nieuwe mens?
Allereerst zal het individu zichzelf een kritisch skeptisisme dienen leren aan te nemen om
uberhaupt een beeld te vormen van de complexe werkelijkheid. Daarbij dient alles te
worden herevalueerd qua denken, doen en laten. Neem als voorbeeld deze quote van
Boeddha:
'De gedachte manifesteert zich in het woord,
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte,
en de gewoonte verhardt zich tot een karakter. '
Hiermee wordt ook meteen duidelijk waarom mensen zo makkelijk worden afgeleid van de
werking van de wereld. Men heeft het vaak te druk met de eigen gedachten en daden.
M.a.w. ons gevormde karakter blokkeert een kritische analyse van onze eigen gedachten,
waardoor we dus op grond van een verkeerde grondstelling een verwrongen wereldbeeld
hebben gecreëerd.
Hoe dit kan worden opgelost is niet in een paar zinnen uit te leggen, aangezien ik denk en
vind dat iedereen hierin alle vrijheid moet hebben. Dus ook de vrijheid om niet te
veranderen. De vraag is of hiervoor nog ruimte is als op een gegeven moment de
meerderheid wel de veranderingen heeft doorgevoerd. M.a.w. hoe reageert deze nieuw
ontstane meerderheid op de achterblijvers, de conservatieve burger? Als zij een open
houding kunnen houden, bestaat er de kans dat ook de laatste achterblijvers mee willen
veranderen.
De verandering zelf zal m.i. door ieder individu zelf moeten worden geïnitieerd, aangezien
de verandering een innerlijk proces is wat door middel van het karakter veel later pas de
uiterlijke wereld begint te doordringen. Daardoor is de innerlijke balans veel belangrijker
dan het uiterlijke voorkomen en hiermee kan ook de elite zich niet meer verschuilen achter
hun 'goede voorkomen' en moeten ook zij met de billen bloot.
Het is dus een complex probleem waar we zeer voorzichtig mee moeten zijn, zeker omdat
wij nou net diegenen zijn die door de eerste sluiers zijn heengebroken en de wereld
opnieuw leren kennen. Dit gebeurt met vallen en opstaan. En met veel fouten, die overigens
hersteld kunnen worden. Daarom denk ik dat het van belang is om rustig te blijven en niet
wild om je heen te gaan slaan en schoppen (heb het een tijd gedaan en het werkt niet in je
voordeel kan ik zeggen). We zijn hier allemaal om van en met elkaar te leren. Niet om beter
te zijn dan de rest..
Daar waar ik niet zeker van de waarheid ben, probeer ik zoveel mogelijk mijn blik open te
houden en niet te verzanden in een of ander extreem standpunt. Ik heb voor mijzelf geleerd
dat de waarheid multidimensionaal is en niet in 1 woord of daad te vangen is. Soms moet je
iets doen wat op dat moment goed voor je is, terwijl je het in een andere situatie juist moet
afwegen. Daarom denk ik dat de waarheid al even flexibel is als de mens en zijn eventuele
geest. De waarheid reikt zo ver als ieder individu wil en kan gaan en zal je hooguit net een
stap voorgaan om zo de weg er naar toe te verlichten. De waarheid is niet iets wat ik aan jou
kan geven, het is een geschenk wat je krijgt zonder er wezenlijk iets voor te doen. Het is iets
wat je krijgt, zonder het ooit gevraagd te hebben. En daarom is het zo iets waardevols. Het
is enkel zichzelf, nooit meer en nooit minder. Het wil niet geprezen worden, nog veracht.
Het wil gehoord worden. Dus als ik je tips zou geven, dan is luisteren er 1 van! Luister naar
je hart, luister naar je omgeving.. sta open voor wat er aangeboden wordt. En wijs niet zo
maar iets af zonder gedegen onderzoek. Truth still remains stranger than fiction...
We dienen naar onszelf te kijken in plaats van enkel onze ogen te richten op datgene wat in
ons land of in de wereld gebeurt. Onze ogen dienen te worden geopend voor de noodzaak
tot verandering. En dat houdt voor mij in dat ik mezelf leer kennen en probeer te zoeken
naar oplossingen die het best zijn voor het geheel. En dat zijn onder andere de vele
paradoxale oplossingen die ik toepas in mijn dagelijkse leven. Het zijn geen grootse
plannen van hoe de nieuwe wereld er uit zou moeten zien. Nee, het zijn juist de kleine
momenten op een dag die je delen van jezelf leren herkennen. En daarmee los je voor jezelf
steeds meer de innerlijke problematiek op, waardoor er ruimte komt om verder te kijken
dan je neus lang is.
thnx voor de reactie en leuk dat het je aan het denken zet 
)
Heb jij je eigen verantwoordelijkheid genomen om mij daarop te wijzen ? 
Hahhaah