Vandaag voor het eerst in 4 jaar dat ik weer getript heb.. gisteravond net voor 9en nog gauw even een portie Atlantis truffels kunnen kopen bij de plaatselijke smartshop. Ik heb hiervoor al 3 'pogingen gedaan' met oud-huisgenoten, maar telkens zei ik op het laatst nee. En daarom was ik dus best wel verbaasd over mezelf, dat ik ze gisteren wel kocht en ze vandaag in mijn eentje heb genomen.
Gebruikt spul: Psilocybe Atlantis (20 gr)
Setting: eerst in huis, toen stukje buiten, daarna weer binnen
Tripverslag:
Tripverslag Zondag 19 februari 2012
Om kwart voor 3 heb ik een joint gerookt en heb ik muntthee met daarin de fijngesneden Atlantis truffels. Ik drink rustig en neem af en toe een theelepeltje truffels.
15:10 Ik heb de truffels op en heb de waterkoker aangezet voor een kopje muntthee. Deadmau5 is te horen met Strobe, naar aanleiding van de keer in Wageningen dat je zelf uiteindelijk voor de 3e keer toch geen truffels durfde te nemen. Dit keer heb je echter wel de truffels genomen, ongeveer 7-8 grams schat ik zo.
15:15 Vincent de Moor– Flowtation (Roy Gates Remix) Heerlijk nummer en de zon breekt opens volledig door. Hoewel ik de gordijnen dicht heb, is het toch duidelijk merkbaar en meteen een stukje warmer in de kamer.
16.00 Nu een uur onderweg en ik begin me steeds vager te voelen. De symptonen worden steeds duidelijker herkenbaar. Ik merk dat het typen mij moeite kost en mijn maag voelt enigszins van slag. Nu even rustig op de bank zitten..
16.24 Ik besluit naar buiten te gaan en een wandeling te maken met een jointje op zak
17:35 Terug van de wandeling besloten om nog een beetje te nemen en zo de portie te verdubbelen. Het voelt erg lekker en goed aan, dus ik durf het aan om wat meer te nemen. Ik heb hier 3 glazen voor me staan, 1 met water, 1 met wijn en 1 met muntthee + truffels. Tijdens mijn wandeling heb ik stilgezeten bij de Bekendelle bij een bruggetje. Toen ik daar zat kwamen eerst een aantal eenden naar me toe zwemmen, toen zonk ik even in gedachten en toen ik weer opkeek zag ik veel meer eenden mijn kant op komen. Toen ik daar naar keek, kwam er opeens een ijsvogel over het water scheren en deze vloog links langs mij heen het bos in. Prachtig! Verder een heel relaxed en liefdevol gevoel. Op de terug merk je pas hoe mensen afgesloten zijn van de wereld om hen heen. Een aantal mensen keek bewust weg als ik ze gedag wilde zeggen. Apart om dat te zien..
18.16 De tweede portie ook op en net de laatste joint opgerookt. Ik begin nu wel echt te merken dat ik er diep in zit. Met een wijntje er bij gaat het lekker, hoewel ik er wel moeite mee heb.
19.47 Tot nu toe niet echt ver weg geweest, misschien wel niet wat ik gehoopt had. Hoewel ik dan weer niet echt een beeld kan vormen wat ik dan wel had gehoopt. Maar nu ik merk dat het typen makkelijk gaat, besluit ik om teksten te gaan schrijven.
Het gevoel wat je hebt, het stukje leegte dat je in jezelf ervaart, komt omdat je jezelf niet vertrouwt. Er is een disbalans tussen geest en ziel. In je denken zit een knoop. Die knoop haal je los door je te beseffen, dat je niet alles weet. Dat je niet bepaalt wat erin je leven gebeurt. Je zit niet op Gods stoel. Werk samen met het leven. Het leven is hier om je alles te geven wat je nodig hebt, maar kindje, open jezelf van binnen. Het is tijd. Wees jezelf.
20.47 Het is duidelijk nu. Geen rare fratsen meer, geen blowen meer, geen belachelijke hoeveelheden alcohol meer. Gewoon normaal leven. Weer jezelf zijn. Weer naar de ander leren kijken. Want hoeveel heb je wel niet weggegeven door te blowen? En je hoeft jezelf niets te verwijten, want er valt niemand te verwijten. Enkel het verdriet blijft, maar dat lost nu langzaam op. Want door het besef, dat je jezelf heb afgesloten en geïsoleerd door het blowen, kun je dit weer helen voor jezelf. Wees moedig en neem deze stap vol goede moed. Nu voelt het misschien nog zwaar en verdrietig, maar weet dat het gevoel van gemis snel zal verdwijnen. En als dan het gat van de essentie zichtbaar wordt, zul je omarmt worden door diepe pure liefde die in je huist. Neem diep adem en voel deze liefde. Er is niets dat je nodig hebt buiten jezelf om, wees niet bang en vertrouw op het universum.
Achteraf
Weer die onrust in mijn buik, iets soortgelijks al eens in een eerdere trip gehad.
Uiteindelijk toch wel confronterend geworden in zoverre dat ik ff in een fase van diepe vertwijfeling zat, waar ik uiteindelijk langzaam uitkrabbelde. Toch wel frappant dat bij mij het einde van de trip altijd een vage wending heeft. Ergens het idee, dat ik toch nog te veel bezig ben met controle/overzicht over de dingen te houden. Als klap op de vuurpijl werd mij duidelijk dat de onrust niets anders is dan het besef dat ik nu moet stoppen met blowen. Ik voelde daarbij een link naar de leegte en het voelde ook als een soort van bevestiging: stop nu met blowen
Alsof de truffels mij wilden zeggen: je kunt best nog wel een keer trippen, maar je hoeft jezelf niet dagelijks te verdoven.
Al met al mooie maar zware ervaring.. ben toch altijd weer blij dat ik me weer enigzins normaal kan voelen achteraf. Morgen eens rustig deze trip analyseren, maar dan wel ook meteen dag 1 zonder wiet lol.. al wel vaker op de drempel van stoppen gestaan, met deze trip in mijn achterhoofd heb ik nu in ieder geval voor mijzelf behoorlijk wat munitie
Een dag later
Ik moet bekennen dat mijn eerste keer paddo's nog nooit is overtroffen en dat er idd een enorm positief effect van is uitgegaan. Samen met blowen en filosofie heeft het mij wel een paar stappen verder gebracht. Tijdens mijn eerste trip zat ik op een gegeven moment in de lotushouding onder de dekens en na 20 minuten voelde ik de deken net zoals ik mezelf voelde. Vanaf dat moment wist ik dat er Oneness heerst en dat alles 1 is. Dat is eigenlijk wel de verdere basis van mijn onderzoekwerk. Eenheid is voor mij sinds die keer niet meer uit mijn leven weg te denken.
Deze keer truffels was voor mij in veel facetten denk ik veel belangrijker dan ik mij nu besef. Niet alleen heb ik hiervoor 3 maal uiteindelijk als sitter bij huisgenoten gezeten, omdat ik op het moment supreme (innemen van de truffels) toch nee zei. Ik wist nooit waarom, maar nu na deze trip besef ik mij dat het allemaal te maken heeft met het leren loslaten. Ik weet dat het universum mij helpt en ik weet dat als ik gewoon achterover leun en me focus op wat goed is, ik mezelf happy zal voelen en ook weten waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe. De achterliggende betekenis wordt dan duidelijk.
Maar de laatste tijd ben ik weer excessief aan het blowen, vooral in de weekenden is het raak. En ik merk dat daardoor mijn sociale leven wat verwaarloost, dit terwijl ik juist graag in contact ben met mensen. Ik was vroeger altijd graag alleen, omdat ik daarnaast altijd heel sociaal was. Tegenwoordig is het toch stiekem omgedraaid merk ik nu. Ik wil zelfs op de momenten dat ik sociaal bezig ben, eigenlijk liever alleen zijn om te blowen. En daar schrik ik wel van. Dus wat dat betreft klopt het dat deze trip een wake up call was wat betreft het blowen, maar het gaat niet zo zeer om het blowen zelf. Het gaat er om dat ik leer inzien dat ik moet leren matigen met blowen. Ik vind het te leuk en lekker om het niet te doen, maar ik zit nu wel in mijn eentje in mijn eigen huisje. Dus is het zaak om ook het sociale leven op te bouwen, juist nu ik een eigen plek heb, heb ik alle tijd en ruimte om hier iets moois te creëren.
Het is zoals het leven gaat.. "Het leven is als de leraar en ik het kind in de klas. Soms gaat alles van een leien dakje en soms vindt je het hard. Maar degenen die zich het hardst opstellen, zijn van binnen het zachts. " uit Raymzter feat Opgezwolle - Levenslessen
Panta Rei - Alles stroomt.. Nu nog durven gaan met de stroom. Er tegen in zwemmen houdt in dat je als nog wordt meegenomen door de stroom, maar je denkt dat je er tegenin kunt gaan. Degenen die hebben leren loslaten, gaan ook mee met de stroom. Het verschil is, dat zij het weten
Truffels (Atlantis)
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Truffels (Atlantis)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
het is mij al vaker op gevallen, drugs, of wel geest verruimend.
hoe zou uw denken eruit zien zonder deze stofjes, ben je dan nog in staat,
om de waarheid te zien, dan wel te spreken?
wat wel gaaf is, pieter, dat je vaak toch hetzelfde beweert al ik zelf,
zie jij dat ook?
Vanaf dat moment wist ik dat er Oneness heerst en dat alles 1 is. Dat is eigenlijk wel de verdere basis van mijn onderzoekwerk. Eenheid is voor mij sinds die keer niet meer uit mijn leven weg te denken.
als je nu de zelfde waarneming hebt zonder extra stofjes, ben je waarlijk vrij
en kun je zeggen dat je weet,
tot deze tijd, is je eigen ik nog niet overtuigd, en dat is logisch,
want tot deze tijd weet je, dat het nog niet van jezelf is,
je laatste drempel naar waarheid, lijkt mij.
(let wel, een fictieve drempel, door u zelf geplaatst)
hoe zou uw denken eruit zien zonder deze stofjes, ben je dan nog in staat,
om de waarheid te zien, dan wel te spreken?
wat wel gaaf is, pieter, dat je vaak toch hetzelfde beweert al ik zelf,
zie jij dat ook?
Vanaf dat moment wist ik dat er Oneness heerst en dat alles 1 is. Dat is eigenlijk wel de verdere basis van mijn onderzoekwerk. Eenheid is voor mij sinds die keer niet meer uit mijn leven weg te denken.
als je nu de zelfde waarneming hebt zonder extra stofjes, ben je waarlijk vrij
en kun je zeggen dat je weet,
tot deze tijd, is je eigen ik nog niet overtuigd, en dat is logisch,
want tot deze tijd weet je, dat het nog niet van jezelf is,
je laatste drempel naar waarheid, lijkt mij.
(let wel, een fictieve drempel, door u zelf geplaatst)
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Aan de ene kant denk ik: dat is te makkelijk gedachtalain schreef:het is mij al vaker op gevallen, drugs, of wel geest verruimend.
hoe zou uw denken eruit zien zonder deze stofjes, ben je dan nog in staat,
om de waarheid te zien, dan wel te spreken?
wat wel gaaf is, pieter, dat je vaak toch hetzelfde beweert al ik zelf,
zie jij dat ook?
Vanaf dat moment wist ik dat er Oneness heerst en dat alles 1 is. Dat is eigenlijk wel de verdere basis van mijn onderzoekwerk. Eenheid is voor mij sinds die keer niet meer uit mijn leven weg te denken.
als je nu de zelfde waarneming hebt zonder extra stofjes, ben je waarlijk vrij
en kun je zeggen dat je weet,
tot deze tijd, is je eigen ik nog niet overtuigd, en dat is logisch,
want tot deze tijd weet je, dat het nog niet van jezelf is,
je laatste drempel naar waarheid, lijkt mij.
(let wel, een fictieve drempel, door u zelf geplaatst)
Aan de andere kant weet ik dat ik ook makkelijk zonder de hulpstoffen kan. Maar iets houdt mij nog tegen en dat iets probeer ik nu te ontdekken in mijzelf. Wat jij ook al schrijft..
Het is zeker een fictieve drempel, want het zijn uiteindelijk mijn hersenen die reageren op de prikkels van de drugs, dus uiteindelijk geneer ik met behulp van.
Maar overdag op het werk, merk ik al dat het ook zonder 'werkt'. Ik kan de eenheid zo af en toe heel direct ervaren. En er is soms zelfs sprake van een natural high

The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
- Intangible Radjanamadjo
- Posts in topic: 3
- Berichten: 3278
- Lid geworden op: 14 sep 2005, 15:51
- Contacteer:
Als ik de reactie van jou nu nog eens teruglees, begrijp ik dat je op iets anders doelt alain..
een die ik nu ook beter kan plaatsen (met 'Huang Po - In Eenheid Zijn' in mijn achterhoofd)
een die ik nu ook beter kan plaatsen (met 'Huang Po - In Eenheid Zijn' in mijn achterhoofd)
als je nu de zelfde waarneming hebt zonder extra stofjes, ben je waarlijk vrij
en kun je zeggen dat je weet,
tot deze tijd, is je eigen ik nog niet overtuigd, en dat is logisch,
want tot deze tijd weet je, dat het nog niet van jezelf is,
je laatste drempel naar waarheid, lijkt mij.
(let wel, een fictieve drempel, door u zelf geplaatst)
The quest is to be liberated from the negative, which is really our own will to nothingness. And once having said yes to the instant, the affirmation is contagious. It bursts into a chain of affirmations that knows no limit. To say yes to one instant is to say yes to all of existence.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten