Vies!
Geplaatst: 01 nov 2008, 09:29
VIES!
Wat is vies? Dat klinkt nou misschien raar, maar daar breek ik me al een hele tijd het hoofd over. Vragen als 'wat is geluk?', 'wat is liefde?', 'wat is waarheid', 'wat is goed en kwaad' en 'wat is trouw?', om er maar eens een paar te noemen, ja daar hebben we het wel graag over. En inderdaad, het zijn belangrijke thema's, waarover iedereen zich waarÂschijnlijk weleens iets afvraagt. Bovendien lenen die onderÂwerpen zich er prima voor ‘een goed en diepgaand gesprek’ en dát is tenslotte het hoogste goed! Gooien we er flink wat ingewikkelde en diepe termen in, en we zijn zinnig bezig... Maar wat is nu eigenlijk vies? Een boer laten vinden wij over het algemeen niet netjes, terwijl het in sommige Aziatische landen ronduit onbeschoft schijnt te zijn om na het eten niet een welluidende boer te laten klinken. Het is dus maar net waar je geboren bent. Ikzelf ben in Nederland geboren en ik moet eerlijk zeggen dat ik me in dit steriele landje nogal een Neanderthaler begin te voelen. Ik krijg maar geen aansluiting met de hier geldende opvattingen over 'vies'. Dat zou ik trouwens ook niet willen want het gaat de laatste tijd toch wel erg tegen mijn natuur in.
Snuiven aan je eigen lijf
De geur van zweet bijvoorbeeld. Wees eerlijk, gaan wij hier niet ontzettend spastisch om met alles wat met zweet te maken heeft? Het noemen van het woord 'zweet' doet sommige mensen al rode konen krijgen. Je schijnt 'transÂpiratie' te moeten zeggen. Dat is een beschaafder woord. Terwijl er gewoon hetzelfde mee bedoeld wordt, namelijk dat lichaamsvocht onder uw oksels en op andere klotsende plekken dat vrijÂkomt bij warmte, inspanning of in andere situaÂties. Iets natuurlijkers is er niet, maar oh wee! Is er het geringÂste vermoeden van een zweetgeurtje... Hup, de douche in en schrobben! Snuiven aan je eigen lijf of de geur wel ècht helemaal verdwenen is of anders nogmaals met veel zeep en sop in de weer. Ik sprak zelfs eens iemand die het walgelijk vond als er een druppel zweet van haar liefdespartner tijdens de bedhartstocht op haar terecht kwam. Dan vraag ik me tòch af of hier wel gesproken kan worden van LIEFDESpartner. Persoonlijk lik ik zo'n verrukkelijke druppel gretig dan wel langzaam op met mijn tong. Waar zijn we in godsnaam mee bezig? Iemand die een uur in de wind stinÂkt, oké, dat hoeft nu ook weer niet. Maar om nou hysteÂrisch te worden van de eerste de beste zweetgeur... Nogal overdreven. Hypocriet bovendien want iederÂeen zweet, iedereen heeft zijn eigen geur en blijkbaar hoort 't bij ons. Het lijkt wel alsof we datgene dat ons 'natuurÂlijk' of zelfs 'dierlijk' maakt, koste wat 't kost van ons af willen boenen. Dweilen met de kraan open.
Een smoezelig aura
En tja, dan kom ik toch ook bij de inlegkruisjes terecht. De helft van de reclame's op TV gaat daarover en ik moet derhalve echt m'n best doen om niet aan mezelf te gaan twijfeÂlen. Ik begrijp er echt niets meer van. Zelf heb ik nog nooit van die dingen gekocht, simpelweg omdat ik niet weet wat ik ermee zou moeten. Vroeger dacht ik altijd dat ze beÂdoeld waren voor als je ongesteld was, dacht het te worden of het nog maar een klein beetje was. Voor de extra zekerheid, zal ik maar zeggen. Maar nu blijkt - volgens de reclames - dat je die dingen eigenlijk altijd moet gebruiken. En dat snap ik dus niet. Tampons en maandverband, ja die hebben nut. Het zijn gewoon handige gebruiksvoorwerpen die een heleboel gehannes en geklieder voorkomen. Gemak dient de mens. Maar wat is er dan aan de hand in de periodes tussen de menstruaties door? VolÂgens mij niets. Toch zijn er veel vrouwen die de hele maand van die inlegÂkruisjes gebruiken. Vinden die vrouwen zichzelf vies? Dat zal dan wel. Ik kan geen andere reden bedenken. Maar als dat zo is, dan ben je toch wel ontzettend vervreemd van je eigen lijf? Dan is dat toch diep triest? Die reclame's zijn denigreÂrend en vernedeÂrend. VoorÂbeeld: "Veel plezier (op 'n feestje ofzo), maar kan je inlegÂkruisje het aan?" Wat is dat voor waanzin? En dan die reclame waarin je een hele horde vrouwen vrolijk rond ziet lopen (er wordt natuurÂlijk bij verteld dat iedereen een inlegÂkruisje draagt), en dan verÂschijnen boven al die vrouwen - behalve boven eentje - opeens donkeÂre wolken. Die hebben dus niet het goede inlegkruisje en krijgen plotsklaps een soort goor en smoezelig aura om zich heen. Die ene niet. Boven haar zie je een frisse blauwe lucht. Uur na uur. Sorry, maar ik moet bijna kotsen van zulke reclame's. Vies hè?
Klein viezerikje
Sex schijnt ook behóórlijk vies te zijn. De meeste vriendinnen hebben weleens gesprekken over sex in de trant van 'hoe doet 'ie het?', 'wat vind je prettig?', ‘kan ‘ie het een beetje?’, 'is 'ie zo'n lomperd, offe...?' etc. En nu heb ik van sommige vriendinnen begrepen dat je mensen hebt die na het vrijen niet weten hoe hà rd ze naar de douche of het bad moeten rennen. Snel, snel, vlug, vlug, al dat lichamelijke gedoe van je lijf wassen! Gauw je weer hullen in de synthetiÂsche geur van lelieÂtjes van dalen en sparrennaalden. En dan natuurlijk meteen de inlegkruisjes tevoorschijn want stel je voor dat er tòch nog...! Alsof er niets gebeurd is. Alsof je je niet vlak daarÂvoor van je meest naÂtuurlijke kant hebt laten zien. Alsof je iets gedaan hebt dat toch eigenlijk wel héél onhygiënisch is (maar ja, je doet 't nu eenmaal...). Alsof alle erotische, en hopelijk liefdevolle, vibraties zo snel mogeÂlijk door het afvoertje weggespoeld moeten worden. Dat is net zoiets als na een verrukkelijke maaltijd meteen je tanden poetsen of een pepermuntje nemen. Zo van, 't was lekker maar nu is het weer klaar. Misschien ben ik wel een klein viezerikÂje, maar ik mag graag nog een poosje nagenieten van de smaak. En dat geldt niet alleen na een goede maaltijd.
'Vies' mag niet
Welvaart is prettig, maar een nadeel is dat het ons bijna tot kunstmatige wezens wil reduceren. Moeten we geloven in wat er via TV en tijdschriften op ons af komt, dan zijn wij altijd schoon, glanzend, fris en ruiken we naar alles behalve onsÂzelf. Twee, drie keer per dag onder de douche is heel normaal. Naar de WC gaan? Nou ja, eeeeh, dat doen we wel maar praten er liever niet over. Dat is echt héél goor! Alles wat ons lichaam produceert - en dat is nogal wat - is vies en dient verborgen, doodgezwegen en vooral weggeschrobd te worden. 'Vies' mag niet. Onszelf en onze ware, vieze aard verloocheÂnen mag echter wel. Kijk, en dat vind IK nou ontzettend vies.
Eva Lilith.
Wat is vies? Dat klinkt nou misschien raar, maar daar breek ik me al een hele tijd het hoofd over. Vragen als 'wat is geluk?', 'wat is liefde?', 'wat is waarheid', 'wat is goed en kwaad' en 'wat is trouw?', om er maar eens een paar te noemen, ja daar hebben we het wel graag over. En inderdaad, het zijn belangrijke thema's, waarover iedereen zich waarÂschijnlijk weleens iets afvraagt. Bovendien lenen die onderÂwerpen zich er prima voor ‘een goed en diepgaand gesprek’ en dát is tenslotte het hoogste goed! Gooien we er flink wat ingewikkelde en diepe termen in, en we zijn zinnig bezig... Maar wat is nu eigenlijk vies? Een boer laten vinden wij over het algemeen niet netjes, terwijl het in sommige Aziatische landen ronduit onbeschoft schijnt te zijn om na het eten niet een welluidende boer te laten klinken. Het is dus maar net waar je geboren bent. Ikzelf ben in Nederland geboren en ik moet eerlijk zeggen dat ik me in dit steriele landje nogal een Neanderthaler begin te voelen. Ik krijg maar geen aansluiting met de hier geldende opvattingen over 'vies'. Dat zou ik trouwens ook niet willen want het gaat de laatste tijd toch wel erg tegen mijn natuur in.
Snuiven aan je eigen lijf
De geur van zweet bijvoorbeeld. Wees eerlijk, gaan wij hier niet ontzettend spastisch om met alles wat met zweet te maken heeft? Het noemen van het woord 'zweet' doet sommige mensen al rode konen krijgen. Je schijnt 'transÂpiratie' te moeten zeggen. Dat is een beschaafder woord. Terwijl er gewoon hetzelfde mee bedoeld wordt, namelijk dat lichaamsvocht onder uw oksels en op andere klotsende plekken dat vrijÂkomt bij warmte, inspanning of in andere situaÂties. Iets natuurlijkers is er niet, maar oh wee! Is er het geringÂste vermoeden van een zweetgeurtje... Hup, de douche in en schrobben! Snuiven aan je eigen lijf of de geur wel ècht helemaal verdwenen is of anders nogmaals met veel zeep en sop in de weer. Ik sprak zelfs eens iemand die het walgelijk vond als er een druppel zweet van haar liefdespartner tijdens de bedhartstocht op haar terecht kwam. Dan vraag ik me tòch af of hier wel gesproken kan worden van LIEFDESpartner. Persoonlijk lik ik zo'n verrukkelijke druppel gretig dan wel langzaam op met mijn tong. Waar zijn we in godsnaam mee bezig? Iemand die een uur in de wind stinÂkt, oké, dat hoeft nu ook weer niet. Maar om nou hysteÂrisch te worden van de eerste de beste zweetgeur... Nogal overdreven. Hypocriet bovendien want iederÂeen zweet, iedereen heeft zijn eigen geur en blijkbaar hoort 't bij ons. Het lijkt wel alsof we datgene dat ons 'natuurÂlijk' of zelfs 'dierlijk' maakt, koste wat 't kost van ons af willen boenen. Dweilen met de kraan open.
Een smoezelig aura
En tja, dan kom ik toch ook bij de inlegkruisjes terecht. De helft van de reclame's op TV gaat daarover en ik moet derhalve echt m'n best doen om niet aan mezelf te gaan twijfeÂlen. Ik begrijp er echt niets meer van. Zelf heb ik nog nooit van die dingen gekocht, simpelweg omdat ik niet weet wat ik ermee zou moeten. Vroeger dacht ik altijd dat ze beÂdoeld waren voor als je ongesteld was, dacht het te worden of het nog maar een klein beetje was. Voor de extra zekerheid, zal ik maar zeggen. Maar nu blijkt - volgens de reclames - dat je die dingen eigenlijk altijd moet gebruiken. En dat snap ik dus niet. Tampons en maandverband, ja die hebben nut. Het zijn gewoon handige gebruiksvoorwerpen die een heleboel gehannes en geklieder voorkomen. Gemak dient de mens. Maar wat is er dan aan de hand in de periodes tussen de menstruaties door? VolÂgens mij niets. Toch zijn er veel vrouwen die de hele maand van die inlegÂkruisjes gebruiken. Vinden die vrouwen zichzelf vies? Dat zal dan wel. Ik kan geen andere reden bedenken. Maar als dat zo is, dan ben je toch wel ontzettend vervreemd van je eigen lijf? Dan is dat toch diep triest? Die reclame's zijn denigreÂrend en vernedeÂrend. VoorÂbeeld: "Veel plezier (op 'n feestje ofzo), maar kan je inlegÂkruisje het aan?" Wat is dat voor waanzin? En dan die reclame waarin je een hele horde vrouwen vrolijk rond ziet lopen (er wordt natuurÂlijk bij verteld dat iedereen een inlegÂkruisje draagt), en dan verÂschijnen boven al die vrouwen - behalve boven eentje - opeens donkeÂre wolken. Die hebben dus niet het goede inlegkruisje en krijgen plotsklaps een soort goor en smoezelig aura om zich heen. Die ene niet. Boven haar zie je een frisse blauwe lucht. Uur na uur. Sorry, maar ik moet bijna kotsen van zulke reclame's. Vies hè?
Klein viezerikje
Sex schijnt ook behóórlijk vies te zijn. De meeste vriendinnen hebben weleens gesprekken over sex in de trant van 'hoe doet 'ie het?', 'wat vind je prettig?', ‘kan ‘ie het een beetje?’, 'is 'ie zo'n lomperd, offe...?' etc. En nu heb ik van sommige vriendinnen begrepen dat je mensen hebt die na het vrijen niet weten hoe hà rd ze naar de douche of het bad moeten rennen. Snel, snel, vlug, vlug, al dat lichamelijke gedoe van je lijf wassen! Gauw je weer hullen in de synthetiÂsche geur van lelieÂtjes van dalen en sparrennaalden. En dan natuurlijk meteen de inlegkruisjes tevoorschijn want stel je voor dat er tòch nog...! Alsof er niets gebeurd is. Alsof je je niet vlak daarÂvoor van je meest naÂtuurlijke kant hebt laten zien. Alsof je iets gedaan hebt dat toch eigenlijk wel héél onhygiënisch is (maar ja, je doet 't nu eenmaal...). Alsof alle erotische, en hopelijk liefdevolle, vibraties zo snel mogeÂlijk door het afvoertje weggespoeld moeten worden. Dat is net zoiets als na een verrukkelijke maaltijd meteen je tanden poetsen of een pepermuntje nemen. Zo van, 't was lekker maar nu is het weer klaar. Misschien ben ik wel een klein viezerikÂje, maar ik mag graag nog een poosje nagenieten van de smaak. En dat geldt niet alleen na een goede maaltijd.
'Vies' mag niet
Welvaart is prettig, maar een nadeel is dat het ons bijna tot kunstmatige wezens wil reduceren. Moeten we geloven in wat er via TV en tijdschriften op ons af komt, dan zijn wij altijd schoon, glanzend, fris en ruiken we naar alles behalve onsÂzelf. Twee, drie keer per dag onder de douche is heel normaal. Naar de WC gaan? Nou ja, eeeeh, dat doen we wel maar praten er liever niet over. Dat is echt héél goor! Alles wat ons lichaam produceert - en dat is nogal wat - is vies en dient verborgen, doodgezwegen en vooral weggeschrobd te worden. 'Vies' mag niet. Onszelf en onze ware, vieze aard verloocheÂnen mag echter wel. Kijk, en dat vind IK nou ontzettend vies.
Eva Lilith.