Filosofieforum.nl

DE VAL

Er was eens een man die in het bos liep te wandelen. Plotseling zag hij tussen de bomen een klein mannetje rondscharrelen. Het kereltje droeg een rode puntmuts en had een lange witte baard. Net een mens, maar dan héél klein, zijn hoofd kwam niet hoger dan de knie van de man.
Hee, dat lijkt wel een kabouter! dacht de man.
“Goeiedag!â€￾ zei hij.
“Goeiedag!â€￾ antwoordde het kereltje vriendelijk.
Ze gingen naast elkaar op het mos zitten en maakten een praatje.
De man was nieuwsgierig en vroeg honderduit. Waar het mannetje woonde, wat hij at…
“Ik woon in een holle boom,â€￾ zei het ventje, “en ik eet wat ik in mijn vallen vang. Kleine bosdieren enzo. Kabouters eten nooit mensenvlees.â€￾
Hij liet de man mooie vallen zien, die hij overal tussen de bomen had uitgezet.
“Je mag er wel eens eentje proberen hoor,â€￾ zei het kleine ventje.
Dat vond de man wel interessant.
Toen hij eenmaal goed vast zat en zijn complimenten over de degelijkheid van de val uitsprak, haalde het kereltje een groot, blinkend slagersmes tevoorschijn.
“Zeg!â€￾ riep de man, “je zei toch dat kabouters geen mensenvlees eten?!â€￾
“Nee, dat klopt,â€￾ zei het mannetje, “maar kabouters bestaan toch niet…â€￾


Eva Lilith.

**LOL**

Haha...doet me denken aan die andere val die humanisten (de meesten onder ons) voor de mens (wij allen) hebben uitgezet. Die is zo geloofwaardig dat bijna iedereen echt gelooft dat mensen echt bestaan.

Bijna niets is wat het lijkt.

Juist. Bijna niets.

HEt enige wat ik echt kan verzinnen dat echt is wat het lijkt is: verbeelding en fantasie. Dat is zowel werkelijkheid als schijn; zowel te bevatten als niet te bevatten. En de expressie van fantasie (ofwel een kunstuiting of kunstwerk) is weer NET niet wat het schijnt, omdat het werkelijk gemaakte fantasie is. Een kunstwerk kan alleen nog maar 'onwerkelijk' lijken maar niet meer onwerkelijk zijn (zoals het in de fantasie nog wel kon).

Dit zullen de meeste mensen wel domme wartaal vinden. (ik kan me bijna niets anders voorstellen). Maar persoonlijk denk ik dat dit een heel bijzonder iets is. En dat daarom de fantasie of verbeelding zo'n centrale positie of zelfs DE centrale symmetrische positie heeft in ons bewustzijn. Vanuit onze fantasie kunnen we zowel werkelijkheidszin als zelfkennis als creativiteit putten. We kunnen ons inbeelden wat we zijn en het daarmee ook werkelijk ZIJN, terwijl we ons toch bewust kunnen blijven van het feit dat we er niet letterlijk mee samenvallen.

De fantasie in ons bewustzijn is voor mij de meest wezenlijke begrijpelijke en onbegrijpelijke en onwezenlijke kern en omtrek/samenhang van zowel ik als ik-in-de-wereld als de wereld.


VERBEELDING is het meest paarse en in elkaar overlopende en vloeiende wat er bestaat!

Ik weet hier en daar niet echt wat je bedoelt met dat 'symmetrisch', maar ik vind zelf fantasie en verbeelding inderdaad HET centrale punt.

Het maken van een kunstwerk is het scheppen van een realiteit die eerst nog geen realiteit was. Een gemanifesteerde verbeelding. Dat is toch een wonderlijk iets! En soms vertelt die nieuwgemaakte realiteit alleen nog maar van een vermoeden van de achter/onder-liggende fantasie.

Rust never sleeps ..

Okke schreef:

Rust
Ga op een rustig plekje zitten
En laat je fantasie de vrije loop
Zweef over landen en oceanen
Op zoek naar een plek
Waar je rust en vrede kunt vinden
Doe je ogen open
En zie dat je op die plek al bent.

En zo kan het grote soms ook zo klein zijn.

Yopi zei:

Rust never sleeps ..

Rust shits.

Rien Poortvliet ten spijt; dit is GEEN kabouter.

Straks lopen we allemaal in DE VAL...!

Hoe ziet een kabouter er wél uit? Zien kabouters er sowieso wel uit? Of bestaan ze slechts in fantasie, gedachten, dromen en fabels?

Ik twijfelde meer aan het grote blinkende slagersmes. Ik ken namelijk helemaal geen kabouters die slager zijn. Als er nou vrouwtje Tureluur had gestaan zou dat een stuk aannemlijker zijn geweest. Kabouters zijn aardsluie wezens, de vrouwtjes Tureluur doen het werk, reingen de Keulse pot, hakken vlees en houden hun onwillige man een beetje bij de les.

Vraag het ze zelf, hoe ze er uit zien. Je zal er wel heel veel geduld voor moeten hebben, want ze laten zich niet zo maar zien.

Ik kan me trouwens goed vinden in de wartaal van ziznl.