Constructief scepticisme

[yopi]

Ja. Leuk onderwerp.
Scepticisme. Normaal heeft dat een negatieve associatie.
Met het 'constructief' er bij moet dat een leuk verhaal geweest zijn.

De goeie dingen behouden: kritisch zijn als relativisme.
Terwijl relativisme op zich zelf ook een negatieve associatie zou kunnen oproepen.

Zelf zou ik willen stellen collectief contructief scepticisme als vervanger voor de aangenomen overtuiging dingen te weten en gelijk te hebben.

Wie is bekend met deze term? En wat kunnen we er mee?

Ik ken die term niet. En misschien heeft die Hand het wel voor de gelegenheid uitgevonden.

Elke stimulering tegenover negativisme is wat mij betreft welkom.
Dat dat iets met d-day te maken heeft is mij duister.
Maar kan ik wel verzinnen om het in te vullen.

En dat is een beetje negatief.

Het grappige is dat de sceptici bij de oude grieken een groep was die een einde wilde maken aan het filosofisch getob.
Misschien we zo iets van: Je kunt nergens zeker van zijn, dus maak maar wat van het leven.

Bij mij kwam je post in ieder geval over (ook met dat verhaal van 'rekening houdend met anderen') dat je nog steeds positief in het leven staat.

Nou ja. Dat is persoonlijk.

..........

Wat je er mee kan.

Overdrachtelijk:

Flink afbreken om misschien iets op te kunnen bouwen.
Niettemin ben ik bang dat als dat allemaal meer concreet wordt dat ik dan weer negatief wordt vanwege machteloosheid e.d.

mvrgr. terug.

Yopi.

[yopi]

Ik ben zeker nog positief Tevreden in mijn amor fati (machteloos op grote schaal.
Dat wilde ik maar horen!

Maar niet wanneer het over IK gaat. Als je begrijpt?)
wat kun je anders nog Vriend
Vast Stirner, die hebben we samen ontdekt!

Ik heb zelf het begrip 'collectief' toegevoegd aan constructief sceptcisme.
Ik schreef het topic toen ik mjj verwonderde over de in mijn ogen algemene arrogantie tov grote en minder grote vragen.
Het is me wat

Het filosofisch sceptcisme handeld idd meer over zaken van aller dag en is daarmee wat handzamer.
Het lijkt mij een houding die wat meer los staat van het imaginaire.
HM, dan wordt ik weer wat sceptiser. Is dat een wending in je denken?

[yopi]

HM heb ik gekopieerd van Memeticae.

Ik neem aan dat nuance in dit geval betekent:
Altijd al gedacht, maar nu eindelijk op de voorgrond (?).

[yopi]

Vertel mij wat Philotuut.

[yopi]

Oh ja .. HM staat voor een luidruchtige versie van 'hmm'.
(moet ik even over denken zeg maar)

[yopi]

Ik kom er op terug. Ga nu eten ..

[yopi]

Dat imaginaire van Zizek komt me vaag bekend voor uit de tijd dat Ziznl hier nog aktief was. Had ook iets met Lacan te maken.
Maar het schiet me niet te binnen waar dat nu precies op sloeg ..

[yopi]

Het imaginaire, met als prototype het eigen spiegelbeeld, staat binnen de theorie van Lacan voor een van de drie categorieën (naast het symbolische en het reële) die de menselijke ervaring structureren. De orde van het imaginaire kenmerkt zich door het illusoire en vervreemdende karakter van het beeld. Het imaginaire, als constituerend voor het Ik en voor het narcisme, staat centraal in de verhouding tussen Ik en de ander-gelijke (als ideaal of imaginair object), die gekenmerkt wordt door competitie, rivaliteit, en agressiviteit. Lacan stelt imaginair tegenover symbolisch, dat is gekarakteriseerd door taal, door de derde, door de ander die een ander is, door het tekort. Zie ook Duele relatie, Ideaal-Ik, Symbolische orde en Spiegelstadium. [KL]

http://www.psychoanalytischwoordenboek. ... imaginair/

Alsteblieft

[memeticae]

constuctief scepticisme als "noodzakelijke relativering"

Het eerste dat door mijn hoofd schoot bij het lezen van de woorden "constructief scepticisme" was, of dat niet net zoiets is als: "lekker doodgaan".

Daar kan ik wel wat mee, zeker als het gecorreleerd wordt aan "noodzakelijke relativering". (Een correlatie is immers: -1, 0 of 1, en alles daartussenin. Iets om te ontdekken.)

Een associatie, echter, gaat me te ver.

Hoewel?

Nou ja, probeer me te volgen op dit breinpad voor zover mogelijk, maar laat alle hoop (ook hoop op begrip) even rustig varen.
Niemand staat meer aan het stuurwiel, ik beschrijf enkel wat ik zie: de rivieren en de stromingen en hoe ik denk dat die samenhangen.

Zo kan ik voorspellen, min of meer, welke kant onze boot uitgaat.
Als jij de motor gaat bedienen, ben ik het spoor bijster.

(Nou ja zeg, ik geloof dat ik dat best wel mooi gezegd heb. Het voordeel van dit soort briefwisseling is dat je niet kan interrumperen, en ik eigenlijk lekker m'n gaan kan gaan, als ik wil.)

Misschien komen we wel ergens uit.
Neem een draad mee, strooi kruimels, of niets.
Ik hoop van ganser harte dat je het met me oneens zult zijn, dat lijkt me een leuke ervaring. (Dat je mij dus uit kan leggen en duidelijk kunt maken waar mijn ongelijk zit. Al was het maar als weerwoord tegen de "getuigen".)

Goed, hele lange inleiding: hier volgt een les in chemie:

::

Hoe wel?

Hoe, "constructief scepticisme" te associëren met "noodzakelijk relativering"?
(de "e" mist expres, anders klopte de zin niet. Dan had ik: sceptisch constructivisme met relatieve noodzakelijkheid moeten dis-associëren. En dat was de vraag niet. Dit, is al moeilijk genoeg.)

Nou, laat het me eens proberen:

NB Ik citeer letterlijk, dus: eerlijk. Ik verbeter geen spelfouten, een quote is een quote. Soms laat ik wat weg en vervang dat door een abscis: (...).
Mocht de oorspronkelijk quote niet meer weergeven wat met de abscis bedoeld wordt, is de quote, incusief abscis waardeloos. (Null en Void, zo zeggen de Engelsen) Gelieve mijn bericht dan eveneens als waardeloos te beschouwen.

Eerlijk is eerlijk. (Toch? Mr Higgs?) (Excuus. Inwendige grap ... ik zie de tumbleweeds alweer rollen ... )

(Nog zo'n woord dat dieren niet kennen: "eerlijk" of wel? Maar da's een ander verhaal.)

Shit! Ik ben al weer veel te langdradig.

HM. Einde NB.

Hij gaf aan vrijheid niet te kunnen definieren.Maar enkel zijn eigen idee van vrijheid te geven.Vrijheid komt van binnen uit de mens zelf, vrijheid komt uit de geest die niet zo zeker is en naast de eigen belangen de belangen van anderen meeweegt.

Maarrrr.....

Eerst aangeven dat je iets niet kunt en het vervolgens wel doen (vrijheid definiëren dus, ook al is het maar zijn eigen idee)... dat komt mij dan weer als retoriek voor. Al was het maar auto- of egoretoriek. (Wat het dan natuurlijk, helaas, ook is.)
Niettemin is de boodschap er niet minder mooi door, vind ik.
Slechts verpakt in een lelijk scheepje.
(Maar ze fnuikt wel die andere boodschap: "Lekker leven." Nou ja, aan de andere kant, intuïtionair gezien, sluit het een het ander niet uit natuurlijk.)

Jurist zeker? Die meneer Hand. (ff spieken ... yep!)

Om gelijk maar een Godwin te plegen: Göbbels zei, vrij vertaald, iets soortgelijks:

"Wenn unsere Gegner sagen: ›Ja, wir haben Euch doch früher die [...] Freiheit der Meinung zugebilligt.‹ Ja, Ihr uns! Das ist doch kein Beweis, daß wir das Euch auch tuen sollen! [...] Daß Ihr das uns gegeben habt, das ist ja ein Beweis, wie dumm Ihr seid!" - Rede vom 4. Dezember 1935, zitiert nach: Goebbels-Reden - Band 1: 1932-1939. Hrsg. Helmut Heiber, Droste Verlag, Düsseldorf 1971. S.

Wenn unsere Gegner sagen:

"Welche Gegner? Herrn Göbbels?" (Wijs eens aan?)
Niemand vroeg die vraag.
En overleefde.

"Allen sein dumm"

Dat werd algemeen aangenomen.

Wat een enge man.

(...) naast de eigen belangen de belangen van anderen meeweegt.

"Welke anderen, meneer Hand?"
Niemand vroeg die vraag.
En overleefde.

Dat werd algemeen aangenomen.

Ook enge man?

Er zit een verschil in, in dezelfde zinnen, niet? Als je goed leest.

Zegt hij ook niet dat je dom bent? Omdat je zijn vrijheidsidee niet kunt begrijpen? Of beweert hij het tegengestelde?

wie dumm Ihr seid!"

(Er gaan verhalen de ronde, dat hij na elke preek misselijk werd, hij scheen een applauso-fobie te hebben.)


Nee, hij (mr. Hand) doet het slimmer, eerst fingeert hij het beste met je voor te hebben en daarna komt de boodschap, in je open, vertrouwende, geest.

Het valt niet mee, de eigen abstracties op een 'juiste' wijze te vatten in taal. Ook omdat ik taal gebrekkig vind.

Nee, maar:
"Wie dumm Du bisst!", dat überhaupt te proberen.
Lijkt mij de kern van Nietzsche.

Daarom heb ik zo'n hekel aan hem: Wegbreker! Fantasiedoder!

Probeer juist eens de abstracties in je hoofd zonder woorden te kennen.
Geeft je genoeg om uit te leggen.
Maar zo kun je tenminste wel "lekker leven" en "lekker doodgaan" tegelijk.
In het genot van de wetenschap: dat niemand het weet.
Zelfs ik niet.
Paradoxaal? Nee, eerder een oxymoron.
Als je het eens bent is het waar, anders niet.
Ik weet geen naam voor dit soort denken xof weten of filosferen.
In dualistische termen zou het je het ambiguïteit kunnen noemen.
Ik kan niet kiezen, gelukkig bestaat er die keuze.
En zo bedrijf ik mijn vorm van democratie.
(Da's niet helemaal waar ... ik stem net zolang partij voor de dieren, totdat ik niet meer op ze hoef te stemmen)


Begrijp de volgende beweringen alsjeblieft niet verkeerd. Ze zijn niet persoonlijk bedoeld, noch aan iemand in het bijzonder gericht. Het is meer hoe het mij overkomt.

Taal is niet gebrekkig, het wordt te vaak gebrekkig toegepast. *)

De gebruikers van die taal kunnen daar eigenlijk ook niks aan doen, ze denken dat ze goed zijn onderricht. Taalonderwijs is nog steeds een onderschoven kind. Net zoals sommige meisjes er prat op gaan slecht in wiskunde te zijn, vinden sommige mensen taal maar een onhandig iets: "Je begrijpt toch wel wat ik bedoel?".

Ga eens 500km van je huis vandaan. Grote kans dat je niemand meer begrijpt met je Nederlands, ja met je gebrekkige Duits of Engels word je hier en daar nog wel wat wijzer. Best knap van dat Engels.

Na de basisschool, of misschien nog 1 of 2 jaar erna, stopt het werkelijke (Nederlandsche) taalonderwijs al en wordt voornamelijk de aandacht op denken gelegd, met al dat geneuzel over boeken met thema's en motieven e.d.

Nee dan liever wiskunde, dat is tenminste duidelijke taal!
(Kwam het sarcasme een beetje door?)

De verwachting is dat je op die manier je idioom vergroot en eventueel ook je grammaticale kennis, maar die wordt dan zelden nog getoetst, of de interactie tussen die twee.

Zo jou je kunnen concluderen dat je wel wordt bijgebracht je eigen taal te begrijpen, maar niet hoe het ze te gebruiken. Dat vind ik een behoorlijk gebrek.

Hoe kun je met elkaar filosoferen zonder duidelijke taal?

Maar zelfs dat proberen ze niet eens:
1) Een fietser fietst, hij rijdt tegen een man op, hij valt. (Wie valt?)
2) Een fietser fietst, hij rijdt tegen een man op, de man valt. (Wie valt?)
Hoewel grammaticaal volkomen correct, is in geen van beide zinnen werkelijk duidelijk wie er nu eigenlijk valt.
(Uit grammaticale deductie zou het af te leiden moeten zijn, maar ja, wie beheerst nu volkomen grammatica?)
3) Een fietser fietst, hij rijdt tegen een man op, de man tegen wie hij oprijdt valt.
Das al beter, maar nog weten we niks van de fietser.

4) Een fietser fietst, hij rijdt tegen een man op, de man valt en de fietser valt.

Een fietser fietst, hij rijdt tegen een man op, de man en de fietser vallen allebei.
Da's pas duidelijke taal.
Waarom bedient niemand zich ervan?
(Generaliseren ... zoo lekker om je woede te uiten)

Nog even over woordenschat.
Het WNT telt 400.000 woorden, de "gemiddelde" Nederlander redt zich met 10.000. (En dan te bedenken dat je slechts 4 á 5000 karakters hoeft te kennen om je in China te kunnen redden.)
Van hoeveel woorden ken jij hun betekenis, en synoniemen?
Ik weet zeker dat in dit bericht er een paar staan die niet in het boek voorkomen, maar waarvan je niettemin de betekenis begrijpt. Alsmede een aantal waarvan je dacht de betekenis te begrijpen, totdat je ze in andere context tegenkwam. Gelukkig is er context en gelukkig is er een woordenboek.

"Hier zet men thee en over."
Dat is hoe het taalgebruik van mensen om mij heen wel eens op mij overkomt. Zeer creatief, ik begrijp precies wat bedoeld wordt, maar grammaticaal correct is het geenszins.

Ik verbeter ze maar niet meer, wordt toch niet in dank afgenomen. "Niet zeuren, taal leeft", is dan de enige repliek. Rest je niks dan het Latijn, schijnt een dode taal, zeggen ze.

HM

Is overigens wat Tom Poes vaak zegt als heer Olivier weer eens een "Heerlijk" plan heeft bekokstoofd. Ik identificeer me vaak met Tom Poes, en heb derhalve het HM-gebruik overgenomen.

Het doet me veel deugd, dat yopi het ook geleerd heeft en mij er zelfs krediet voor geeft.

"Als je begrijpt wat ik bedoel."

HM

(Mooi he? Taal.)


Kun je iemand volledig mee de grond in douwen, zowel grammaticaal als idiomatisch.
Het makkelijkst is als je tegenstander geen kogels heeft, laat staan een pistool, om repliek mee te geven.

HM
Rare metafoor.

Andere:

Het gekke is, dat je tegenstander, volbewapend, met een gordel vol met kogels, tegenover je staat, maar niet weet hoe ze te gebruiken.
Laat staan dat hij de uitwerking kent. Moet je ze dat dan leren?

Daar, die is beter.

Dat is ongeveer taal, en hoe je het kunt gebruiken.

Met vriendelijk groet, (Ja ik neem gauw over, maar houd van elaboreren)
memeticae.



*) Wie wil mag daar een boosaardige opzet inzien: zodat de reclamefilmpjes nog meer vat op je hebben.

PS

Ik denk dat Göbbels Nietzsche gelezen heeft.
Ik vraag me af of niet hij niet in het Ezelsfeest is blijven hangen.
Gevaarlijke lektuur hoor.
Zeker als je de taal (van de vertaling) niet beheerst. Dan kun je er zo maar iets anders in lezen!

PPS

Misschien merk je wel, dat de lengte van mijn berichten toeneemt naarmate mijn afwezigheid.
Mocht je korte berichten willen druk #1
Mocht je langere berichten niet erg vinden druk #2
Mocht je het wel leuk vinden, of niet druk #3
Vind je niks ... ehhhmmmm .... ehhh .... druk # ... ehhh ... (niks)?

Afijn, laat wat van je horen, en tot gauw.


(Maar ondertussen ben ik net zo dood als "Schrödringers Kat")

::

Nou philo, ik hoop dat ik je ondanks de gebrekkigheid van taal, iets duidelijk heb kunnen maken, zo niet, zal dat waarschijnlijk niet aan de taal gelegen hebben, maar meer aan de auteur (of de lezer)

Groetjes,
memeticae.
(Ikke dus, van mij, "me")

PPPPPPPPS

Is het 'philotuut, phi'lotuut, philo'tuut of philotuut'?
Die laatste zeker, ja dat dacht ik al.


PPPPE+oo^oo+ e^pi+oo-1
S
Ik wil geen wijsneus zijn, ook al mocht me alles tegenspreken.
Ik wil graag weten hoe andere mensen deze wereld beleven.
Heb alleen vaak een antwoord klaar.
Wijt het dan aan mijn idioom en het gemis aan dat van het jouwe
(Je mist niks hoor, geloof me maar, echt waar.)


HM!

[Blin]

Philotuut op 1,

Er zijn van die verhalen van mensen die in een concentratiekamp vrijheid ervoeren omdat ze bv terug konden vallen op psalmen die ze uit hun hoofd kenden. Dat is echte vrijheid, vond ik toen en begon driftig op weg naar school op mijn groene Berini allerlei gedichten uit mijn hoofd te declameren.

Ik heb er nog steeds flarden van in mijn hoofd maar het is toch echt niet voor me te hopen dat de derde wereldoorlog snel zal uitbreken en ik aan de verkeerde kant sta want veel vrijheid zullen ze me vast niet brengen. Een constructief scepticisme, zo zou je de brokstukken van die gedichten in mijn hoofd kunnen noemen.

Eerlijk gezegd heb ik geen enkele voorstelling van vrijheid, ik zit altijd wel aan iets of iemand vastgebakken. Jazeker, ik doe regelmatig mijn best om eraan te ontkomen, heel soms lukt het me maar ik voel dan meer een verstandsverbijstering dan dat ik vrijheid in me bespeur.

[Blin]

Philotuut op 1,

Er zijn van die verhalen van mensen die in een concentratiekamp vrijheid ervoeren omdat ze bv terug konden vallen op psalmen die ze uit hun hoofd kenden. Dat is echte vrijheid, vond ik toen en begon driftig op weg naar school op mijn groene Berini allerlei gedichten uit mijn hoofd te declameren.

Ik heb er nog steeds flarden van in mijn hoofd maar het is toch echt niet voor me te hopen dat de derde wereldoorlog snel zal uitbreken en ik aan de verkeerde kant sta want veel vrijheid zullen ze me vast niet brengen. Een constructief scepticisme, zo zou je de brokstukken van die gedichten in mijn hoofd kunnen noemen.

Eerlijk gezegd heb ik geen enkele voorstelling van vrijheid, ik zit altijd wel aan iets of iemand vastgebakken. Jazeker, ik doe regelmatig mijn best om eraan te ontkomen, heel soms lukt het me maar ik voel dan meer een verstandsverbijstering dan dat ik vrijheid in me bespeur.

[Blin]

Twee keer afdrukken kan ook maar ik vind hem eenwaardig.

Automatisch verbind je een gevoel aan vrijheid dat los staat van de vrijheid zelf.
De existentialisten wisten ons in de vrijheid te zijn gesmeten maar is dat dezelfde vrijheid als iemand die zich vrijvalt in een concentratiekamp als ze haar psalmen op kan zeggen? Het lijkt me niet. En zo is vrijheid dan nooit vrij aan zichzelf maar altijd verbonden met bepaalde gevoelens.

[yopi]

Gedverdemme Blin!
Je gaat je toch niet bloot geven ..

[memeticae]

Hallo memeticae.

Nogmaals vraag ik u, met mij in gesprek te blijven.

Mvrgr Philotuut.

Hallo philotuut.

Zeker, als U dat vraagt, dan wil ik dat ook: met mij in gesprek blijven.
(Bléch! Waarom moest het nou weer gevraagd worden ... Kan dat dan niet gewoon vanzelf?)
Zonder U kan ik dat niet, dat lijkt me evident. Maar, ik ben nog niet weg, ik heet geen Wilbrink!
(... ... :tumbleweed: ... ... Hmpf, weer een mislukte grap.)
(Ik hoop dat dat icoontje er toch eens komt ... effe testen :wilbrink: ... Nee. Niet in een icoon uit te drukken, die persoon. Eigenlijk best knap wel, ergens. Zelfs :nul: of :null: drukken de lading niet, gelukkig kennen we nog NaN, in het Engels. Ik zou het in het Nederlands: "Onnummer" durven noemen. Of "OM" in goed Bommeliaans.
Het houdt een beetje het midden tussen een Waarheiden een Godwin.)

:NaN: ... :OM: .... Nou Moe? Wie heeft dat nou weer verzonnen?
En hoe moeten we ermee omgaan?

Zie je? De (iconische) wereld is er nog niet klaar voor. Maar hier in het empirische bestaat tenminste tegenwoordig de uitdrukking: "Wilbrinken".
Ach jôh, zit niet zo te wilbrinken zeg!

HM ... Ho ... Hûû peerd!

Hûû ...


Wacht.

Voor ik nog verder doordraaf.
Eerst even dit:


Nergens staat geschreven, dat een reactie ook onmiddellijk hoeft te volgen toch? Soms komt er naast het reageren op dit forum ook een ander leven tussendoor.
Dat leven zorgt er dan dan weer voor dat ik mijn lichaam (psyche en soma), m'n huis en internetprovider te eten kan geven, zodat ik weer tekstjes kan tikken. (Anders wordt het nog: Psyche XOF Soma, en daar zit ik niet op te wachten, liever NXOF dan, als ik al moest kiezen, binnen dat irritante dualistische geredeneer.)
(Ik denk, omdat ik ben, denk ik.
Omdat ik ben, denk ik, denk ik.
Denk ik wel, of ben ik eenvoudig?)

Nu zit ik weer in dit leven en reageer onmiddellijk, op jouw bericht.
Ik kan (helaas) maar één leven tegelijk leven, per gegeven tijdseenheid. Dus als je mocht denken dat ik er niet meer was, dan klopt dat, ik was even iemand anders.
(Nee, maak je geen zorgen, ik ben niet schizofreen. Of misschien juist volledig, maar dat laatste geeft niet.)
Zie het zo: wat je hier leest is enkel een facet van mijn ware "ik".

HM

Ik dwaal weer af.

Klein stukje terug:
Ik twijfel eraan of ik met enkel berichtjes schrijven op dit forum de kost kan verdienen, dan zal ik dus daarnaast ook wat anders moeten doen, zodat het corresponderen met, mogelijk blijft. Een soort van constructieve scepsis misschien? (Misschien is er wel iemand te vinden die me betaalt om juist niets te zeggen, dat zou (niet) grappig zijn!)

Het lijkt mij ook iets te maken te hebben met de gok van Pascal.
Dood gaan we allemaal, maar dat is niet helemaal zeker, dat is de scepsis, dus kun je maar beter lekker doodgaan, dat is het constructieve.

Probeer juist eens de abstracties in je hoofd zonder woorden te kennen.
Geeft je genoeg om uit te leggen.

Maar dan heb je wel weer taal nodig Memetecae!

Dat klopt natuurlijk, maar als de staat van anoesiose in het hoofd vast wordt gehouden omdat de "juiste begrippen" niet zijn te vinden, wordt er ook niets geleerd. Blijft de Status Quo, de Status Quo. Waarvan akte.
(Vandaar ook het: "Wie dumm Du bisst") (Dualistisch te zijn: Maar da's een persoonlijke mening.)
De kunst is dus waarschijnlijk de abstracties in je hoofd weten te concretiseren, in (een) context te plaatsen, zodat je ze vervolgens kunt communiceren, zonder continu gebruik te hoeven maken van stopzinnen als: "weet je", "zeg maar", "of zo" en dergelijke. Maar "gewoon" duidelijk weet uit te leggen.
Duidelijkheid, dus.
Dus ook geen: helderheid of klaarheid of "onttroebeling", (heb ik onlangs ergens gelezen, opgetekend uit een politieke mond, ik vond hem wel heel mooi gevonden) maar gewoon: Duidelijkheid.
Dat gebrek de juiste woorden of zinsconstructies te vinden, ligt m.i. echt niet aan de taal, maar juist aan de gebruikers ervan.

Als je je gedachten niet op zo'n manier weet te schikken dat je de constructie in taal weet uit te drukken, begrijp je waarschijnlijk je gedachten niet, en resteert scepsis.
Of je bent de taal niet machtig, om aan je gedachten begrippen toe te kennen. Gelukkig leeft taal en mag je gewoon nieuwe woorden verzinnen, zoals ik in deze tekst ook doe, er is context genoeg, dunkt me, zodat je deze nieuwe woorden een plek kan geven in je begrip -toren, -spiraal, -database, -boekje. Of hoe je begrip ook maar voor je ziet.
Of in je eigen taal, hoe goed gevooisd ook, is het je onmogelijk jezelf uit te drukken. Dan wordt het tijd een andere te leren. Misschien leer je daar je moedertaal dan weer beter van.
(Iets dat blijkbaar gebeurt, want het huidige Nederlands is weer doorspekt met Engelse termen: computer, printer, monitor, posten, email, engazomaardoor. Niemand, althans praktisch niemand, heeft het over: rekenaar, afdrukker, beeldscherm(eenheid), brieven, e(lektronische)-post, and so on, and so forth.
(Of zou dat een andere reden kunnen hebben? Iets met pedanterie? 't Blijft subjectief)

Dat is denk ik de strekking van wat ik bedoel met de hierboven geciteerde opmerking.

Er zijn een paar duizend talen bekend, waarvan sommige constructies kennen, die in het Nederlands of Engels niet voorkomen.
Tijdsbegrip bijvoorbeeld, in het Chinees kun je dingen zeggen zonder tijdsaanduiding, in het Nederlands en Engels onmogelijk (Ik werk, ga werken, heb gewerkt, &c. Ik werken is geen juist Nederlands, omdat het voor de moedertaalspreker ambigu overkomt.)
Een ander is clusiviteit. Er zijn talen met verschillende woorden voor we of wij.
"Wij hebben de lotto gewonnen", wie zijn wij? Is dat inclusief of exclusief mijn persoon?
Hoe vaak wordt je niet meegesleurd in het: "Wij denken allemaal." Of het "We weten toch allemaal dat ..."

Ik vraag me dan altijd af bij welke groep de spreker denkt dat ik behoor.
(Ik merk vaak dat hij niet het beste met me voorheeft, ofschoon hij dat beweert)

Daarmee is het Nederlands of het Engels niet gelijk per se arm, er is alleen context nodig, of wat elaboratie, om over te dragen wat werkelijk bedoeld wordt.

Eehhhmm ... Taal is als een lap stof: met de nodige creativiteit kun je er hele mooie dingen mee maken. Om de lap stof nu arm of gebrekkig te noemen? Dat lijkt mij dan toch meer een gebrek aan creativiteit.

Dit is geen persoonlijke abjectie hoor, mocht je dat denken, noch probeer ik mijn gelijk te halen. Ik probeer alleen te laten zien hoe ik de dingen zie, en daarmee een discussie los te weken. Dat vind ik wel zo sociaal.

Sociaal ....

Heb ik zojuist door mij te verontschuldigen mij sociaal gedragen? Of in mijn eigen voet geschoten.

Ik denk het niet. Ik stort op deze wijze andere mensen in mijn voorbeeld, zonder te schieten.

Mea Culpa dan maar.

Leer!

Dan:

Maar zo kun je tenminste wel "lekker leven" en "lekker doodgaan" tegelijk.

Zeker maar zonder te delen.

Waarom zou je dat willen delen dan?
Rot leven, lekker doodgaan?
Lekker leven, rot doodgaan?
Of de ergste: rot leven, rot doodgaan?
Die laatste is ook geen delen.
Ik kies dan maar uit de eerste en de laatste, dan deel ik toch, maar kies de eerste.

Het valt niet mee, de eigen abstracties op een 'juiste' wijze te vatten in taal. Ook omdat ik taal gebrekkig vind.

Nee, maar:
"Wie dumm Du bisst!", dat überhaupt te proberen.
Lijkt mij de kern van Nietzsche.

Zwijgen dan maar?

Dat bedoelde ik niet, het ging me om de "juiste wijze". Maar je hebt gelijk dat, als de "juiste wijze" niet gevonden kan worden, er daarom niet gesproken kan worden: stomheid, het resultaat is.

Dus: spreken maar. Op het gevaar af dom te lijken, maar in ieder geval niet stom. Van domheid valt te leren ... getuige films als "Jackass" enzo.

Ik hoop dat je het me niet euvel duidt, of gaat zeggen: wat een eigenwaan, als ik je vermeld dat ik met gepaste trots op "OK" geklikt heb, teneinde dit epistel wereldkundig te maken. (Zelfs, of juist, nadat ik minimaal 100 keer op "Voorbeeld" heb gedrukt, om mijn geraaskal na te kunnen lezen.)
Ik heb de nodige zorg en aandacht besteed aan bovenstaand gekalk. En vind het zelf tenminste, best mooi. Daarom kan ik erachter staan, zoals mijn ware narcist betaamt (mijn narcist schrijft zichzelf ook niet met hoofdletter, is je dat al eens opgevallen? Daar is hij te bescheiden voor ...)

Maar ja, dat lijkt teveel een pluim in eigen kont en dat is net als de sigaar uit eigen doos, "not done". Narcistisch, heet dat dan.

Dus daarom doe ik het maar niet.
Hoeft ook niet:

Hallo memeticae.

Nogmaals vraag ik u, met mij in gesprek te blijven.

Mvrgr Philotuut.

Dit is al pluim genoeg.
Dank U!?

Tenzij ik het volkomen compleet verkeerd heb begrepen.
Dat is ook een mogelijkheid natuurlijk.
Filosofisch gezien.

God en de Duivel op een wip:


Maarree ... "Mvrgr"?

Moet dat: "Met vriendelijke groeten", voorstellen?
Het lijkt meer op minachting, je gunt me alle letters niet.
't Is je teveel moeite zeker?

Laat het dan maar helemaal achterwege.

Ik weet: zo had je er nog niet over gedacht.
Dat is inderdaad de beperktheid van taal, dat ze subjectief is.

En zich zo spiegelt aan haar gebruikers.

Tegenwoordig schijnt taal ook mannelijk te zijn.
http://www.vandale.nl/opzoeken?pattern=taal&lang=nn



Groetjes!
Memeticae.

Uw zet meneer.
Ik accepteer remise.
Dan kunnen we tenminste langs elkaar heenpraten.
En leren, of we onze gnothi nu wel seautonen en hoe zich dat relateren kan tot de quod die demonstrantum denkt te est.

Maar ja, al mijn experimenten zijn mislukt.
Dus moet ik wel concluderen dat de wereld niet is zoals ik dacht dat ze was.

Gelukkig maar?

[Blin]

van Dale,

hij taalt niet naar een zijtalent. Dat heb je met die lange lappen stof van taal, ze gaat dan met zichzelf aan de haal.

Het is een beetje als alle glazen vuil zijn en het warme water op is, tja dan kun je niet anders dan uit de fles drinken, zo is het ook met taal. Wijsheid heeft niet veel woorden nodig en je kunt bij die lange lappen je altijd afvragen of er misschien ook geen warm water was om af te wassen, dat er echt nog maar éen mogelijkheid overbleef en dat is uit de fles te lurken.

Ik heb er zelf niet zoveel problemen mee maar dat is natuurlijk niet waarvoor taal in het leven is geroepen, tenzij het om een literair stuk woordkunst gaat met achterliggende gedachten.

Zolang er textiel is tussen mensen, lange lappen stof van woorden dan voelt men zich veilig maar echte geborgenheid schuilt uiteraard niet in woorden, noch ertussen. Filosofisch kun je lappen tekst ook niet noemen, die postmoderne jongens konden er wat van maar ze beginnen zo langzamerhand uitgestorven te raken en ondanks een kleine Foucault oplevering, zie ik ze toch niet als blijvertje.

Het schrijven van stof in lappen tekst of het drinken van de fles bij gebrek aan warm water zou in beide gevallen best wel eens veroorzaakt kunnen zijn door ijverige timmerlieden die er wat bijklussen in andermans hoofden.

[memeticae]

bijklussen in andermans hoofden

Buiten de belasting om, bedoel je zeker.

Is daar iets mis mee?

Bovendien is het water uit de fles vaak warmer dan dat uit de kraan.
Het is maar waar je van houdt.

Maar ja, wat voor thermometer gebruik je eigenlijk bij het bepalen van de temperatuur?

Temperatuur is ook maar relatief.
Alles rond de 37 graden is relatief.
("Je bent lekker warm" vs "Oei, wat ben je koud")

Net zoals de lichtsnelheid.

In vacuüm heeft de lichtsnelheid (in SI-eenheden) voor alle frequenties per definitie de waarde:
c=299\,792\,458\;\mathrm{m/s}

Alles is dus relatief: per definitie.


Daar mag je aan twijfelen, dat is jouw keuze.

Om nou te beweren dat relativiteit de definitie is? Dan wordt er toch iets misbegrepen.

[Blin]

Quote:
bijklussen in andermans hoofden

Buiten de belasting om, bedoel je zeker.

Nee, de belasting loopt meestal over de ruggen van zij die het ondergaan. Elke rug suggereert immers een zware belasting, te beginnen bij de licht gebogen schouders en dan zo verder, het is de onverschilligheid van het lot. Maar als jij graag iedere scheet wil interpreteren in het licht van de economie of andere deelgebieden die even niks met het onderwerp te maken hebben, omdat je dan meer het gevoel hebt om jezelf te kunnen zijn, mijn zegen heb je maar reken maar niet dat ik er adequaat op ga antwoorden.

[memeticae]

Nee, de belasting loopt meestal over de ruggen van zij die het ondergaan.

Daarom zeg ik: buiten de belasting om.

Begrijp je dat niet?

Bijklussen om het bijklussen, en wie er iets mee kan die mag het pakken.
Om zo in te zien dat het wellicht zo zwaar nog niet is?
Buiten de belasting om.

Mijn scheet is net zoveel waard als de jouwe toch? Milieutechnisch gesproken.

[memeticae]

Constructief scepticisme.

(Ik heb uit lopen vlooien waarom het niet "scepsisme" is, ofschoon me dat "natuurlijker" overkomt, of skepsisme zelfs. Het zou tegenwoordig scepsisme moeten zijn: scepticisme stamt van: sceptisch, twijfel. Dus eigenlijk sceptischisme. Maar dat betekent waarschijnlijk weer wat anders, daarom zijn de 's' en de 'h' losgelaten(?). Skepsis, zou meer dieper de Griekse wortels uit kunnen drukken, maar ja, we zijn Latijns opgevoed, in Europa dan. Sceptisch vs. Skepsis. Twijfel vs. Onderzoek (2e alinea).
Divide et Impera, zei Philippus al. Maar dat mag je met de nodige skepsis lezen.)

HM

Ik zie niet in wat er mis is met skepsis.
Zou het constructieve misschien een vergoelijking kunnen zijn? Naar de mensen toe die denken dat er wel wat mee mis is?

Maar om dan "constructief" te gebruiken ... appelleert dat wel aan de goed-, beter-, best-mensen? Of probeer je juist je eigen doelgroep te bereiken?
Dan verlies je echter mij wel ...

Memetecae:

Is het niet NOFX
https://nl.wikipedia.org/wiki/NOFX

Kijk eens aan ... een mede-punker. Halleluja, ze bestaan nog, de kankeglèers.
:greins:

(NORX, had het dan moeten heten, maar dat klinkt meer als mono-, of erger: singularisme; niet te verwarren met narcisme overigens. Nee, dat lijkt me vele malen minder eng dan dat. Maar dat is een andere discussie.)
(Zie je wat ik hier deed? Met dat "dat"? Duidelijk toch? Vergelijk eens met het volgende: "De jongen liet de man struikelen, door een stok tussen zijn benen te steken. De man zei dat hij dat niet leuk vond.
Wie struikelden en waarom? Wat vond de man niet leuk? Wat, als de jongen geen stok, maar zijn eigen been had gebruikt?)
(Wiens been?)
(Als je de vragen niet begrijpt, ben je waarschijnlijk beter onderlegd in grammatica dan ik. Waarmee ik, waarschijnlijk op een paradoxale manier, de kwaliteit van het (al dan niet huidige) taalonderwijs bewijs. En ik kan komen tot de de uitspraken die ik doe. Een heel mooi gemaakt kledingstuk, kan nog steeds overkomen als een ordinaire lap stof. Als blin tenminste begrijpt wat ik bedoel.)

(Nou ja goed, nu ik toch op deze praatstoel zit, kan ik net zo goed het volgende verhaal vertellen: Een ouder vraagt het kind de vieze kopjes in de keuken te zetten. Het kind doet het. "Waarom heb je de schotels en lepeltjes niet meegenomen?" "Dat vroeg je niet." Waarop de ouder een hele diepe zucht slaakt en zegt: "Wil je dan ook de schoteltjes en lepeltjes in de keuken zetten en ook eventuele schone kopjes?" "Ja hoor". Nu wil ik niet beweren dat dit autobiografisch is ... maar het had het gekund kunnen hebben zijn.)

"I'm not deaf, I'm just ignoring you!"
Met dank aan de Heideroosjes
(Waarbij de beschouwing van Sjonnie en Anita dan eigenlijk eveneens als constructief sceptisisme opgevat kan worden, net zoals o.p.a.)
(Ik vraag me dan wel weer de correlatie met een film als Idiocracyaf.)

<-- zoiets misschien, maar dan zonder met de geveinsde boosheid.




(Geintje hoor)

Geintje hoor. Ik zal nog terug komen op uw post. Dank daarvoor!

Met vriendelijke groeten

Kan het niet laten.

Als U mij al met U wilt aanspreken, spel dan ook mijn moniker goed, als het U belieft, Filotuurt. En ken Uw hoofdlettergebruik.
Zeg anders gewoon "je/jouw/jullie", en ga rustig door met de verhaspelingen.

In ieder geval krijg ik nu wel alle letters van de groeten, waarvoor dank.

Ik geef ze niet meer terug, ik houd ze.

(Kan het ook niet laten.)

Het lijkt mij ook iets te maken te hebben met de gok van Pascal.
Dood gaan we allemaal, maar dat is niet helemaal zeker, dat is de scepsis, dus kun je maar beter lekker doodgaan, dat is het constructieve.

Sceptisch gezien vraag ik mij af (sorry hoor) wat is beter en wat is lekker. Het constructieve indeze is dat je niet alles voor zoete koek aan neemt, maar constructief zoekt naar het onbekende.

Inderdaad. Dat lijkt mij dan ook de betekenis van constructieve skepsis.
Zodat je, lekker, dood kan gaan.
Ik wil niet zeggen: in vrede, of met gerust hart. Maar gewoon, lekker.
Vaak is voor echt lekker weinig, ja zelfs niets, nodig.
(Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik me het lekkerst voel, als ik geen schulden noch tegoeden heb. Maar ja, dan wil ik ook weer niet dood. Dat maakt het "lekker doodgaan" wel erg moeilijk bereikbaar. Net zoals iets constructiefs in scepticime te zien. Skepsis daarentegen: onderzoeken wat lekker doodgaan is. Dat lijkt me wel lekker. Pas als je daadwerkelijk sterft weet je het antwoord, dat is het enigma van het leven.
Niemand levend weet het. We kunnen er over filosoferen tot we blauw zien, zonder er antwoord te krijgen. En zij die het weten hullen zich in diep stilzwijgen. Daarom: respect voor de doden.
En tegelijkertijd disrespect, ze kunnen toch niets meer terugzeggen.
Althans, niet via de gangbare wegen van communicatie.

Constructief scepticisme zou zo kunnen leiden tot een leven na de dood.
In andermans brein en zo leef je eeuwig voort.

Beter is z'n ding wat veel mensen continu willen beter, beter het moet als maar beter.

Bedoelde je misschien te zeggen iets in de trant van: "Beter, is zo'n ding dat veel mensen continu willen: Beter, beter, het moet altijd maar beter"?
Dan begrijp ik het misschien.

Wat is er mis met zoals het IS? Pascal kies ook voor de in zijn ogen beste keuze. Maar dat weet hij niet werkelijk. Alleen de constructie zorgt voor het idee van beter.
(ik houd niet zo van het woord beter denk ik? ) Ik word namelijk niet beter.

Wat is dan mis met het woord "lekker"?
"Beter" impliceert ergens "Best", "lekker" volgens mij niet per se "lekkerst".
"Best slecht", kan eigenlijk niet. "Lekker vies", daarentegen ...



Lekker leren vinden?

Oke nu moet ik stoppen later meer. Tot dan!

Ok.

Deze laatste dan: omdat het niet onder woorden valt te brengen.
Maar dat is natuurlijk weer paradoxaal.
Net zoals constructief scepsisme dat eigenlijk, in wezen, ook is.

Net, zoals ik hoop, en verwacht, ooit nog eens, een zin, te kunnen construeren, zonder komma's, die niet-, of, maar voor, één interpretatie, vatbaar, is.

Ydele hoop.

^^^^^^^ DAARISSIE!

Nou moe?!

(Is Het Ij- of IJ-? Y- dan maar.)

Met vriendelijke andere groeten,
memeticae.

[memeticae]

Nog een nageboortige gedachte ...

Als je bouwt op niets
Kan het ook niet instorten.
Maar grote hoogten bereik je pas
als je bouwt op niets.
En als het dan instort
is er niets aan de hand.

In alle gevallen zou je moeten kunnen snappen dat er niets aan de hand is.
Er wordt nogal eens vergeten dat niets zijn, alles is.

Dualistisch gezien dan.
Er kan ook iets tussen zijn, trinair.
Of is er meer? Quadrinair.
Penta? Hexa?

Octagesimaal?

Humbug.

0=1

Er is alleen heel veel tijd voor nodig, om dat te kunnen bewijzen.
Doe maar eens in je hoofd proberen:
De som van {f(g(n))} over alle n
g(n) = +1 als n even is, en -1 als n oneven is, 0 in alle andere gevallen

S=sigma van {f(n)} over alle g(n) van n.

Wat is S(n) op dit ogenblik? Vooropgesteld dat n bij 0 begon.
Wat is S(n) op dit ogenblik? Vooropgesteld dat n NIET bij 0 begon?
-oo ofzo ...

1/2, of 0? -1?+1? +2, -2? Da's Voodoo.

De limiet van S over alle n=onbekend, is een NaN zoals dat heet. Not a Number. En wordt wiskundig benaderd met 1/2.

Geldt overal.

P(S(n))=P(n+2) als P(1)=1
P(S(n-1))=P(n+1) als P(n) != P (n+1)

Nochtans wordt ermee gerekend.

Want S(n) geeft een antwoord, voor elke n.

P is de probabiliteit en die is altijd 1/2. Zelfs voor n=0.

Hoe absurd wilt U het hebben?
Uw dagelijks leven?

Woorden schieten me tekort.

Nou Moe?!

[memeticae]

M.I zijn wij het wel eens mbt CS?

M.I ? mbt? CS?

...?

Hemel ...

Ah! "Mijns Inziens".

"Het Inzien van mij", maar dan in tweede naamval. Zelden nog gebruikt.

Ach ja, waarom dan ook niet gelijk de rest van al die prachtige archaïsche begrippen afgekort, bijvoorbeeld:
LS, Lectori Salutum
NB, Nota Bene
PS, Post Scriptum
CQ, Casu Quo
CC, Carbon Copy
BCC, Blind Carbon Copy.
CS, Corporate Syndicalism?

Zodat niemand uiteindelijk meer weet wat ze betekenen.
Maakt niet uit.

We zijn het eens, in zoverre dat we allebei het begrip "CS" weten te duiden als niet zijnde: "Destructief Optimisme" aka "YOLO". (Alhoewel?)

Want dat vind ik zo'n rare levenshouding.

mbt CS staat DO idg dichter bij YOLO dan IANAL. Want die laatste brengt enkel maar LOLOLS en OMFGs voort.
Althans, in de juiste NG.
Anders leidt het tot FWs en YKWYAs.
En daar is het WWW niet voor gemaakt.
Immers.

Toch?

Of ben ik nu wellicht toch te CS bezig...

Zeg het maar.

HTTP is uit.
HPPPPis in. It's all just history repeatin'

(Als je die "alfapiep" een beetje volgt, zie je hem tegen dezelfde muren oplopen als nu. Dat hij uiteindelijk heeft opgegeven, snap ik zelf niet, zal wel iets mystieks achter zitten, of gebrek aan tijd. (Het is wel een mooi inkijkje in "de amerikaanse mindset".))

CU, & TTYL8R.

M


Oh sweet irony

There is no smiley to emphasize irony.

Sarcasm yes:
:greins:

TSBAF.

BYKWIM, R8?

En dit is al miljoenen jaren aan de gang, verbazingwekkend eigenlijk hoe ver we zijn gekomen.
(Nee, je betrapt me niet op een algemeenheid, het is er een: "We", als in alles en iedereen om ons heen. Laten we Moeder Natuur eens een klopje op haar schouder geven. Dat ze al deze olie heeft gemaakt voor ons om te gebruiken.

Waar we de lucht mee vies kunnen maken, zodat zij ze weer kan wassen.
Maar laat ons een ophouden zelf voor MN te spelen.

Hoe vind je die als CS?
Een soort van omgkeerde TH.
(TreeHugger)
(Is vast geen smiley voor, dan maar taal, als dat het laatste is wat rest, om emoties en gevoelens mee te delen, of wiskunde natuurlijk, maar dat is CC en SQ)

Hoogachtend, met vriendelijke groet, voor U en de Uwen niets dan goeds, &c, &c.

Ik.

IYKWIMIWUMS.
(En ik ben nu alweer vergeten wat ik met dat laatste zei: If You Knew What I Meant ... Somethingsomethingsomthing)