Ik was ten diepste overtuigd dat het leven een nulsomspel is, dat wil zeggen dat wat je wint ergens anders verloren moet gaan, symmetrie.
Nu heeft de site van de speed-MBA het over zero-sum dwalingen, het zou bijvoorbeeld niet zo zijn dat als een manager een bonus krijgt dat dit ten koste zou gaan van anderen, die anderen kunnen ook genoeg hebben. Tsja zit wat in toch? Niet?
Maar tegenover nulsom-denken een anti-nulsomdenken zetten vind ik weer zo nulsommerig...
Nulsomspel
-
Leon
-
Leon
Ik denk dat symmetrie geen kunstje is, maar een inzicht dat je af en toe gegeven wordt. Of dat te vertrouwen of te bewijzen is?
Als het om vertrouwen gaat zou ik zeggen dat het net zo is als met intuïtie, je kunt het scherpen. Bewijzen alleen in retrospectief, net als met geschiedenis, maar is ook tricky. Als je niet in niveau's denkt over de kosmos, maar in éénheid, zou moderne natuurkunde aanwijzingen kunnen geven (misschien).
Niettemin zie ik er geen kwaad in om altijd met die gedachte te spelen.
Als je de psychische verschijnselen serieus genoeg neemt zal bittere troost ook betekenis hebben.
........
Bij het voetbalspel gaat het om winnen, dus probeer je de spelregels zo te maken dat er mogelijkheden zijn tot onevenwichtigheid.
Als het om vertrouwen gaat zou ik zeggen dat het net zo is als met intuïtie, je kunt het scherpen. Bewijzen alleen in retrospectief, net als met geschiedenis, maar is ook tricky. Als je niet in niveau's denkt over de kosmos, maar in éénheid, zou moderne natuurkunde aanwijzingen kunnen geven (misschien).
Niettemin zie ik er geen kwaad in om altijd met die gedachte te spelen.
Als je de psychische verschijnselen serieus genoeg neemt zal bittere troost ook betekenis hebben.
........
Bij het voetbalspel gaat het om winnen, dus probeer je de spelregels zo te maken dat er mogelijkheden zijn tot onevenwichtigheid.
-
Leon
-
Leon
die psychische verschijnselen serieus nemen...
de vraag kan zijn: hoe kan het dat je onder deze ervaringen het verstand niet helemaal verliest?
een mogelijk antwoord is, dat je het niet helemaal serieus neemt, of plaatst binnen een ander verhaal bijvoorbeeld paranoide dat mensen je gek willen maken, of willen laten flippen, omdat ze daar belang bij hebben, en dan vind je als het ware wel het verzet in je.
en onlangs was het toch ook wel weer die nulsom, dat je kan proberen om jouw leven in beide richtingen goed te krijgen, beide tijdrichtingen, heel gestoord denkbeeld natuurlijk, maar je bent dan wel aan het rekenen.
de vraag kan zijn: hoe kan het dat je onder deze ervaringen het verstand niet helemaal verliest?
een mogelijk antwoord is, dat je het niet helemaal serieus neemt, of plaatst binnen een ander verhaal bijvoorbeeld paranoide dat mensen je gek willen maken, of willen laten flippen, omdat ze daar belang bij hebben, en dan vind je als het ware wel het verzet in je.
en onlangs was het toch ook wel weer die nulsom, dat je kan proberen om jouw leven in beide richtingen goed te krijgen, beide tijdrichtingen, heel gestoord denkbeeld natuurlijk, maar je bent dan wel aan het rekenen.
Out of the box zou ik zeggen dat je open ligt voor alles wat er gebeurt.
Dan is er geen houden meer aan.
Het lijkt me een feit (correct me if I'm wrong) dat je je verstand als verdedigingsmechanisme zou willen gebruiken. Een stoïcijnse filosoof.
Erg praktisch lijkt me om te accepteren dat je zo'n 'open geest' bent. Waar er velen van zijn.
Bij mij speelt veel meer mijn ongevoeligheid, die ik juist probeer gevoeliger te maken. Dus ik ben geen zielsverwant van jou.
Laat dat zo zijn.
Juist dat verschil doet mij altijd anderen opzoeken.
Een voorbeeld is de verhouding met mijn vrouw waarmee ik nu al meer als veertig jaar samen mee ben. Die is meer jouw type.
Wat dat betreft ben ik wel benieuwd wat jouw vrouw voor type is en hoe je kinderen zijn. Maar dat is geen filosofisch onderwerp.
....
Dus.
Een vraag.
Voel je verwantschap met Nietzsche. Zijn laatste mens, en wat ik er laatst over zei dat hij kampioen wilde wezen van de illusie, en het toch niet kon nalaten om te blijven graven in gevaarlijke gebieden.
Dan krijgt je ook altijd zo'n verhaal van biografen en psycho-analitici; en medisch specialisten die syfilis diagnosticeren.
Ik denk dan: gelul.
Een kameraad die altijd het nihilisme op afstand wilde plaatsen, maar wel voorspeld heeft dat dat over de wereld zou komen na de dood van god.
....
Nog een kleine ontboezeming mijnerzijds. Tegenwoordig slaap ik goed dank zij melatonine.
....
Hoe krijg je het voor elkaar om chemie en filosofie in overeenstemming te brengen?
Dan is er geen houden meer aan.
Het lijkt me een feit (correct me if I'm wrong) dat je je verstand als verdedigingsmechanisme zou willen gebruiken. Een stoïcijnse filosoof.
Erg praktisch lijkt me om te accepteren dat je zo'n 'open geest' bent. Waar er velen van zijn.
Bij mij speelt veel meer mijn ongevoeligheid, die ik juist probeer gevoeliger te maken. Dus ik ben geen zielsverwant van jou.
Laat dat zo zijn.
Juist dat verschil doet mij altijd anderen opzoeken.
Een voorbeeld is de verhouding met mijn vrouw waarmee ik nu al meer als veertig jaar samen mee ben. Die is meer jouw type.
Wat dat betreft ben ik wel benieuwd wat jouw vrouw voor type is en hoe je kinderen zijn. Maar dat is geen filosofisch onderwerp.
....
Dus.
Een vraag.
Voel je verwantschap met Nietzsche. Zijn laatste mens, en wat ik er laatst over zei dat hij kampioen wilde wezen van de illusie, en het toch niet kon nalaten om te blijven graven in gevaarlijke gebieden.
Dan krijgt je ook altijd zo'n verhaal van biografen en psycho-analitici; en medisch specialisten die syfilis diagnosticeren.
Ik denk dan: gelul.
Een kameraad die altijd het nihilisme op afstand wilde plaatsen, maar wel voorspeld heeft dat dat over de wereld zou komen na de dood van god.
....
Nog een kleine ontboezeming mijnerzijds. Tegenwoordig slaap ik goed dank zij melatonine.
....
Hoe krijg je het voor elkaar om chemie en filosofie in overeenstemming te brengen?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
Leon
Verstand is een soort verzamelbegrip, een soort totaal van neigingen en remmingen dat tot verstandig gedrag leidt.
Als mijn gedrag af en toe onverstandig is, wil dat dus zeggen dat de neigingen en remmingen niet optimaal functioneren. Maar uiteindelijk heb ik zelf de norm voor wat voor gedrag passend zou zijn, en dat is niet helemaal de norm van anderen. Voor mezelf ben ik een optimum.
Maar dan moet je wel willen weten wat optimaal is, voor jou persoonlijk. De conclusie: eigenlijk alles kan optimaal genoemd worden, de beste van alle werelden, maar goed voor mijzelf geldt dat ik ook de opvatting moet kunnen hebben dat wat ik of een ander heeft optimaal is, dat is nog niet zo makkelijk, of bepaalt de weg.
Chemische middelen zijn iets van een factor voor verstandigheid. Alles kan een factor zijn.
Hoe dat uiteindelijk afloopt? Ik hoop zonder spanning tussen lichaam en geest, de opheffing daarvan, maar alles is best.
Mijn vrouw is tegenpool in veel opzichten, en de kinderen hebben wel de spanning tussen de twee, maar ook de kwaliteiten.
Als mijn gedrag af en toe onverstandig is, wil dat dus zeggen dat de neigingen en remmingen niet optimaal functioneren. Maar uiteindelijk heb ik zelf de norm voor wat voor gedrag passend zou zijn, en dat is niet helemaal de norm van anderen. Voor mezelf ben ik een optimum.
Maar dan moet je wel willen weten wat optimaal is, voor jou persoonlijk. De conclusie: eigenlijk alles kan optimaal genoemd worden, de beste van alle werelden, maar goed voor mijzelf geldt dat ik ook de opvatting moet kunnen hebben dat wat ik of een ander heeft optimaal is, dat is nog niet zo makkelijk, of bepaalt de weg.
Chemische middelen zijn iets van een factor voor verstandigheid. Alles kan een factor zijn.
Hoe dat uiteindelijk afloopt? Ik hoop zonder spanning tussen lichaam en geest, de opheffing daarvan, maar alles is best.
Mijn vrouw is tegenpool in veel opzichten, en de kinderen hebben wel de spanning tussen de twee, maar ook de kwaliteiten.
Laat ik maar gewoon staan. Ik snap het half maar genoeg denk ik.Verstand is een soort verzamelbegrip, een soort totaal van neigingen en remmingen dat tot verstandig gedrag leidt.
Als mijn gedrag af en toe onverstandig is, wil dat dus zeggen dat de neigingen en remmingen niet optimaal functioneren. Maar uiteindelijk heb ik zelf de norm voor wat voor gedrag passend zou zijn, en dat is niet helemaal de norm van anderen. Voor mezelf ben ik een optimum.
Maar dan moet je wel willen weten wat optimaal is, voor jou persoonlijk. De conclusie: eigenlijk alles kan optimaal genoemd worden, de beste van alle werelden, maar goed voor mijzelf geldt dat ik ook de opvatting moet kunnen hebben dat wat ik of een ander heeft optimaal is, dat is nog niet zo makkelijk, of bepaalt de weg.
Chemische middelen zijn iets van een factor voor verstandigheid. Alles kan een factor zijn.
Hoe dat uiteindelijk afloopt? Ik hoop zonder spanning tussen lichaam en geest, de opheffing daarvan, maar alles is best.
Mijn vrouw is tegenpool in veel opzichten, en de kinderen hebben wel de spanning tussen de twee, maar ook de kwaliteiten.
In de sport en het spel zal je het nooit ver brengen denk ik dan.
Wel erg moeilijk om je eigen rechter te zijn. Ik ben blij dat ik het nog niet zo ver gebracht heb. Wel prettig vind ik de inkijk in jouw persoon.
Maar ik zou niet willen ruilen.
Dat laatste is ook mijn criterium in de beoordeling van andermans' leven.
Met politici zou ik ook niet willen ruilen.
Wat me een zekere eerbied oplevert voor hen.
Dan de laatste vraag (in plaats van de eerste vraag):
Ondanks alles. Vind je dan dat je goed bezig bent.
Ik weet het antwoord al. Is wel goed ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
Leon
In bepaald opzicht ben ik zeker niet goed bezig. Zo bedacht ik me vandaag consequenties voor het eigen leven in balans hebben die dan weer niet zo prima zijn, en andersom als je dat niet wilt, is de consequentie het eigen leven niet in balans, tsja...
daarom fasisch, dan weer in balans, dan weer in onbalans, met een zeker bewustzijn daarvan, alleen daar zijn natuurlijk ook weer consequenties voor.
Tot ik op het punt kom dat ik de consequenties kan aanvaarden, een hele weg.
een heel avontuur ook wel (zeg ik nu om mijn leven aantrekkelijk te laten lijken, want succes is toch wel als andere mensen jouw leven zouden willen...of niet?)
Ik denk toch weer binnen een nulsomspel, misschien dat soms anderen mijn leven moeten willen, en dan weer niet. Maar dan moet je het wel daarnaar maken, en dat is twijfelachtig...
daarom fasisch, dan weer in balans, dan weer in onbalans, met een zeker bewustzijn daarvan, alleen daar zijn natuurlijk ook weer consequenties voor.
Tot ik op het punt kom dat ik de consequenties kan aanvaarden, een hele weg.
een heel avontuur ook wel (zeg ik nu om mijn leven aantrekkelijk te laten lijken, want succes is toch wel als andere mensen jouw leven zouden willen...of niet?)
Ik denk toch weer binnen een nulsomspel, misschien dat soms anderen mijn leven moeten willen, en dan weer niet. Maar dan moet je het wel daarnaar maken, en dat is twijfelachtig...
-
Leon
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten