Het potentieel aan waarschijnlijke handelingen is veranderlijk. Tot welke handelingen je geneigd bent hangt af van wat je meemaakt. Zo ben ik zeer gevoelig voor geluid. Elk geluidje kan mij veranderen in wat ik neig te doen. Als zodanig is de toekomst die ik beïnvloed in grote mate onvoorspelbaar. Dit geldt voor iedereen op zijn eigen wijze. Zo kun je bijvoorbeeld ook heel rationeel van aard zijn en rationele beslissingen maken.

Als het universum tenminste gedeeltelijk deterministisch is, wordt de toekomst tenminste deels vastgelegd door het verleden (heden). Omdat de toekomst die ik ga maken ook anderen betreft, zal hun toekomst ook veranderen. Omdat hun verleden (heden) ook tenminste gedeeltelijk de toekomst bepaalt, is mijn heden via de toekomst ‘verbonden’ met andermans heden! Dit volgt uit een combinatie van (tenminste gedeeltelijk) determinisme en chaos-theorie. De toekomst is een ‘verbindend element’ van het heden!
Als zodanig beïnvloedt mijn neiging tot handelen, of zelfs mijn waarneming, andermans gedrag! Omdat het heden respectievelijk tot de toekomst staat als: ‘verleden’, en respectievelijk tot het verleden als: ‘de toekomst’, beïnvloedt menselijke waarneming zowel verleden, heden als toekomst!
Dit zou misschien ook de reden van ‘bewustzijn’ kunnen zijn: Er treedt door natuurkundige wetten een ‘sturing’ in hersenen op. Die kan zich bijvoorbeeld uiten in de bewustwording van de waarneming van iets! En dat ‘iets’ is: ‘het potentieel aan handelingen’! (in feite: ‘waarneming van handelingen’ die bewustzijn van een (nieuw) ‘potentieel aan handelingen’ veroorzaakt!)

In wezen is alles, ook bijvoorbeeld een steen, onderhavig aan perceptie. Het is ook aangetoond dat planten en zelfs water onderhavig kunnen zijn intentie en perceptie hebben! Dit omdat alles in feite ‘meedoet’ aan: ‘verandering van de toekomst’!

Het zou misschien best weleens zo kunnen zijn dat het wezen van het universum niet kil en berekenend is maar conceptueel! (‘begripsmatig/volgens begrippen’) Want de toekomst krijgt vorm door ‘handelingen’ (wat je ook doet, je handelt!), en deze zijn het resultaat van complexe redeneringen en emoties! Deze ‘verspreiden’ zich via energie over het ruimtetijd-continuüm!

De natuur geeft overigens geen moreel oordeel over de aard van handelingen. Ze doet geen uitspraak over of handelingen ‘goed’ of ‘slecht’ zijn. De natuur volgt haar eigen wetten.

Site