Filosofieforum.nl

Hoe dom is degene, die in zijn eigen spiegel, domheid niet kan herkennen?
Valt dat te wijten aan de spiegel?

Neen, de spiegel spiegelt slechts.
Hoe dan, valt domheid te definiëren?

Is het anders dan geboren uit kortzichtigheid, zo kort, dat men niet eens de eigen spiegel herkent?

Een brilletje schijnt te helpen.

De opticien is een bijzonder soort dokter:
"Zie je het zo scherper?"
"Of is dit meer wat je dunkt?"

De bril met de glazen zet je ten allen tijde je zelf op de neus.

Hoi philotuut.

Afgezien van: "In de tegenwoordige tijd wordt nooit een d aan de stam toegevoegd", heb je de spiegel, vind ik, mooi gereflecteerd.
Kudos mijnheer!


Of, laat ik het anders zeggen: Ik vond jouw reaktie bepaald geen domme.
(Je foutje valt wel op, maar valt, als type fout, in de vuur van het schrijven, te verklaren en te vergeven. Misschien was het wel een over het hoofd geziene overblijfsel van een zin die er eerst stond. Zeer begrijpbaar, ik maak dezelfde fouten ook. En daarom is je zin: "De spiegel reflecteerd en geeft als zodanig geen inzicht", nog niet gelijk een onzin geworden. Tenzij je dat werkelijk bedoelde natuurlijk: dan heb ik niks gezegd, behalve dan, dat het door mij gestelde, niet enkel reflectie was, maar waarheid bleek. Daarom kan ik geloven dat je: "reflecteert" bedoelde. Want ergens kan ik het niet voorstellen dat je een dergelijke reactie verwachtte. "Meer inhoudelijk", hoopte je?)

Sorry voor deze uitweiding, maar dan moet je ook maar duidelijk zijn!

Rest de vraag van de bril, en welke je kiest op te zetten:
- die, die het spiegelvlak scherp laat zien (de feitelijke spiegel)?
Of
- die, die het spiegelbeeld scherp laat zien? (vereist wel kennis van de aanwezigheid van een spiegel, anders is het besef dat de wereld altijd maar half zo groot is als ze werkelijk wordt waargenomen, verloren gegaan.)

Welke bril heeft de domme nodig, die meent geen bril nodig te hebben en beweert dat hij het "al scherp ziet", zelfs zonder ooit door een bril gekeken te hebben naar de plaatjes die hem voorgehouden werden?

Geen (eerlijke) opticien ter wereld, die dergelijke domheid kan genezen.
Het is immers geen kwestie van slecht zicht, eerder een van kunnen, of weten te kunnen, focusseren.
Daar helpt alleen nog maar filosofie, dunkt me.
(Of psychologie/psychiatrie wellicht, maar beiden liggen niet binnen de focus van dit forum. "Helaas niet", ergens eigenlijk misschien wel.)

Domheid wil: dat dergelijke initiatieven vaak met "elitairisme" worden afgedaan.

qed?

Of is domheid uiteindelijk toch in staat zichzelf te genezen?
Zou evolutie een weg kunnen zijn?

Of moeten we het meer hebben van iets dat ik graag: "Intellectuele creativiteit", wens te noemen?

Maar ja, wie zijn dat dan?
De dommen toch zeker niet?
Creativiteit valt ze niet te ontzeggen, maar waar is het intellect gebleven?

Met vriendelijke groet,
memeticae.

Roze brillen met een gegarandeerde zonnige kijk?

Tsja.

Ik zit me nog te bedenken dat voor iemand met een blinddoek op geen enkele bril kan helpen natuurlijk.

Daar heeft het inderdaad alle schijn van, lijkt wel.

Dom zijn is een zegen.
Bewustzijn is lijden.

Bij een ontwakend bewustzijn wordt alles transparant en maakt de kleur van bril nog weinig uit. Roze, grijs, wit, zwart, ... de situatie verandert er niet op.

Kwaliteit van leven is soms anders met een gekleurde bril.
Is het dom om de bril op te zetten of dom om de bril af te zetten?
Een persoonlijke zaak.

Het is een kwestie van perceptie.
Weet je nog hoe je tegen zaken aan keek als kind tot je "geleerd" werd hoe zaken in elkaar steken?
Bijvoorbeeld dierenleed. Ik herkende dat als kind heel vroeg, maar mij werd afgeleerd daar empathie voor te hebben.
Als kind ben ik naar een tunnelvisie geleid door mijn ouders en heb ik dat te lang voor realiteit genomen.

Wat is dom zijn? Wat is slim zijn? Allemaal dualen en hokjesdenken.
Niemand is dom, enkel blind tot het zich bekend maakt.
Ieder heeft daarin zijn/haar persoonlijke reis te gaan.
Waarheid en kennis zit binnen in, op wat pas jij het toe?

Leon schreef:Kwaliteit van leven is soms anders met een gekleurde bril.
Is het dom om de bril op te zetten of dom om de bril af te zetten?
Een persoonlijke zaak.

Worden wij niet zonder bril geboren?
Via de snelweg kan je soms sneller op je doel geraken, maar door de snelheid ontwikkel je evenals een tunnelvisie.
Het is niet dom of slim een bril op te zetten, sommigen hebben dat nodig.
Met welk doel draag je een bril? Beter te kijken.
Sommige houden niet van wat ze zien en onderdrukken dan iets onder een bril, overheen de lange termijn hecht die bril zich dan vast als een parasiet en domineert het je hele leven.
Ik vind het belangrijk dat je onder elke bedding kan zien wat zich afspeelt zoal het is. Dat je de realiteit niet ontvlucht, maar aanvaard. Sommige brillen geven je wel een ruimer perspectief, maar is de mens in staat met die kennis om te gaan? Waarom ook de noodzaak naar een full monty?

Maakt niet uit welke bril je draagt, het achterliggend motief is waar je waardeoordelen zoals "goed" of "fout" kunt aankleven. Maar zelfs dan...

Zo had ik eens een magische bril gevonden die me alles over mezelf leerde, tot op een nacht ik ziek van mezelf werd en de droom in een nachtmerrie veranderde. Kennis is gevaarlijk, en niet iedereen is klaar om de confrontatie met zichzelf aan te gaan. Traag, subtiel en secuur gaat ook. Dat is kennis oogsten op lange termijn.
Zelfkennis is het begin van alle wijsheid.

Door de bril op en af te doen, krijg je een completer beeld, dan alleen de bril op of alleen de bril af doen. Maar waarom zou men een compleet beeld willen? Juist in het halve, eenzijdige beeld zit vaak comfort.

Er is nooit een compleet beeld, enkel een verschuivend.
Wanneer iets zich openbaart komen daar altijd nieuwe zaken bij kijken.
Die je dan opnieuw dient te plaatsen.
En hoe verder je ontwikkelt, te liever je terug wilt haha.
Ignorance is bliss.

Liever halve waarheden dan hele waarheden? De waarheid is best confronterend en niets kwetst harder dan de waarheid.
Maar eens dat lijden verwerkt is, komt er wel plaats voor wat anders.

Het comfort is verleidelijk, maar moeilijk gaat ook, toch?
Nemen wij ons perceptie mee na het hiernamaals en is het daarom niet belangrijk het hier en nu "recht" te zien?

Compleet is perfect, maar ondertussen is alles incompleet.
Nu kan je alles compleet denken, als je een besef hebt van incompleet.
Mogelijk is een besef te verkiezen boven geen besef.

Wat is dan compleet zijn? ^^

compleet is als de beweging weer in het uitgangspunt terug is:



je kan het op de tijd-as bekijken of op de ruimte-as, maar eigenlijk is elk willekeurig punt op de ovale beweging een begin en eindpunt gelijk.

Spontaan ontstaan?
Kan dat dan?

Zoals je ziet een rondje in de ruimte-tijd.
Geen schending van het niets (gesloten beweging)

Ik ben dom Leon
Ik zie daar niets?

Geen probleem. Omdat op tijdstip t na ontstaan en voor vergaan er twee zijn, weet nauwelijks 1 iemand van de 2.

Ik snap ook niet hoe ik het weet.

Ik ben al verloren bij spontaan ontstaan en spontaan vergaan.
Volgens mij is dat allemaal niet zo spontaan.
Hoe ontstaan deeltjes überhaupt?

Als je gehecht bent aan het idee van een schrijver...

Dan kan ik er nog geen betekenis aan naaien.

Iets voor de toekomst overhouden.

Ik weet niet hoe deeltjes ontstaan.
Ik weet wel dat ze bestaan uit vibraties en frequenties.
Als we het ontstaan van... niet kunnen verklaren, hoe kunnen wij daar dan veronderstellingen over maken?

Neem nu een complexe cel, niemand weet hoe zoiets ontstaan is. Al wat we opmerken is dat enkel leven leven kan veroorzaken.

What the bleep do we know? Zijn wij niet allemaal dom?

Kijken->denken->weten, niet anders

Dus niet: denken->kijken->weten, dat is psychotisch.

Waar moet ik kijken om over te denken om het dan te weten?
(We zijn hier over ontstaan bezig he :lol:)

Denken = oordelen en evalueren,
Kijken = nog even niet denken

Ik heb naar iets gekeken, vanachter de schermen.
Ik heb daar over nagedacht.
Nu weet ik iets waarvoor de wereld niet klaar is. De mensen die het weten zijn op één hand te tellen.
Ik kan daar niet over spreken, of je komt met relativiteit je angst te verdringen naar een comfort zone.
Wil niet hard overkomen, een eerlijke evaluatie vanuit mijn ogen.

Domheid is niet meer dan waarheid ontkennen.
Maar wat is de waarheid vandaag?
De waarheid is dat we voor een nieuwe wereldoorlog staan.
Ontkenning verandert daar niets aan, mensen stoppen ook niet met sterven aan kanker door er niet meer over te spreken.

Oorlog inderdaad.

Maar met welke middelen?

Is het eigenlijk ooit wel vrede?

Het zou makkelijk op te lossen zijn, maar oorlog verdient zoveel geld.
Ze kopen liever 100tal jets dan met één bom alles op te lossen.

De natuurtoestand zal niet snel terugkeren.
Technische middelen verhinderen dat.

De afwisseling tussen langzame techniekontwikkeling en snelle techniek-ontwikkeling door oorlog is logisch (symmetrisch).

Ik weet niet of ik nu zo graag snel naar totale databeheersing toe wil.

HM

Is domheid een gegeven?
Kwantificeerbaar?
In datastructuren aan te geven?

Of valt het enkel uit ze op te maken?
Bestaat er wel zoiets als "domme queries"?
Of ligt het dan toch aan de grootte
en de indexering van de database?

Ik persoonlijk zou me geen zorgen maken
over totale databeheersing.

Dat klinkt nogal utopiaans.

Er is een utopia aan de ene kant (verleden) en een utopia aan de andere kant (toekomst). Hoe je het er op willekeurig moment er tussen doet, is aan jezelf.

Wat als je geen utopiae ziet?
Mag je dan nog wel kanten onderscheiden?
Of kun je dat dan soms niet?

Domheid lijkt mij eerder, hier een antwoord op te weten, en domheid zegt tegelijk dat het dom is dat niet te doen.

Als domheid iets doms zegt, is het dan wel slim?

Er zijn een hoop begrippen die eindigen op -dom.

En ook nogal wat die ermee beginnen, waaronder:
Domkerk, domplein, domoor, domein, domicilie, domineren, dompelen, domweg, dompteur.

HM. Er zit inderdaad toch nog een "hoop" in, in die domheid:
Wat is Utopia?
Heidendom, mensdom, aartsdom?

Stel je voor er bestaan enkel slimme mensen:
Minst slim, slim, slimst; dan moet andersom kunnen gelden:
Domst, dommer, meest dom.

Ik pleit voor domme slimmeriken en slimme dommeriken, dan stoot je tenminste niemand voor het hoofd.

Gelijke behandeling voor iedereen, daar ben ik wel voor.
Alleen wat gelijk is? Ja, daar ben ik nogal dom in.

Slim he?

Geruisloos geruis.

Ik weet niet wat slim of dom is (gedrag/denken/handelen).

Ik denk dat "doen wat je niet laten kunt" veelal aan de orde is. Dat je weer andere dingen doet als je inziet dat je doet wat je niet laten kunt, tsja...

Als je geen dissonantiereductie nodig hebt om met heersende normen, toch te doen wat je niet laten kunt mag je jezelf gelukkig prijzen.

Zolang je buiten de kijker blijft kun je doen, i.c. laten, wat je wilt. Noem het een definitie van: "Absolute Vrijheid".

Onder de kijker vallen:
"Occams razor" casu quo "Kop boven het maaiveld"
"Buigen tot het barst"
"gras van 2 achterwerken hoog"
"ondergronds gaan"
"Riemann's vermoeden"
"(drugs)handel"
en "onzichtbaarheid".

Omdat het maaimes steeds lager komt, is het noodzaak inventief te zijn met buiten de kijker te kunnen blijven, zodat de delen van je lijf in tact blijven.

Hoe lang valt dit eigenlijk vol te houden?
"Ik heb niets te verbergen", is een uiting van een gewillig mens. Een wantrouwende ook, want de zin eindigt meestal in een onuitgesproken: "Jij wel soms?" Alsof door openheid te geven, pas paranoia de keel gesnoerd kan worden, en er een evenwicht zou kunnen bestaan binnen de "parsimoniteit" van "de langste adem". (En die van de Zoroasters.)
Dus krijg je door welwillendheid wantrouwen, of kweekt wantrouwen welwillendheid.

HM, ik vrees van niet.
De doos van Padora is leeg, zit niets meer in, dat blijkt wel als iemand nog hoop heeft. (Marlene Dietrich is al jaren dood.)
Prophasis en Pyrrha zijn dochters van haar.

(Ontwijken en daaruit een pyrreense victorie af te leiden, is niet dom, ergens.)

Als het mes toch eens gecontroleerd zou kunnen zijn, dus niet een gegeven van Natuur, dan viel erop te anticiperen.

Een kop zonder lichaam, dus zonder voeding meer, is stom.
Datzelfde geldt evenzo voor een lichaam zonder kop.

"Talking Heads" vs "Talking bodies" vs "Talking persé"

Ik denk dat het dom is te denken dat het mes bestuurd wordt, en van mening te kunnen zijn dat het mogelijk is met de hanteerder ervan een discussie aan te kunnen gaan.
Minder dom lijkt me in te zien dat het mes geleid wordt, dan is tenminste nog discussie met de uitvoerder mogelijk.
Hoe dan ook: statistisch gezien 50% kans op kop eraf.
Wie niet waagt die niet wint, zei Pascal. (Leeft die nog?)

Het nadeel is weer, dat als je er toch achter komt dat het mes gestuurd wordt, je niet moet gaan zelfbesturen, dat zou wel heel Narcistisch zijn. (Bovendien mag je dan ook jezelf omhakken, als je in de spiegel kijkt.)

Zodra je beseft dat de messen komen, helpt maar 1 ding.
Als Don Quichote ertegen in gaan, of als Pancho niet werkelijk begrijpen wat er aan de hand is.

Nu is het niet zo erg om metafysisch je kop te verliezen, met wat gezoek vinden je hoofd en je lichaam elkaar wel weer terug. Een leuke bijkomstigheid is, is dat je immuun voor de messen bent geworden.

Maar het zou dom zijn te menen dat je dan ook vogelvrij bent.

Hoewel? Dan kun je altijd nog wegvliegen.
Nestelen lukt alleen niet meer.

Een dom mens en een slimme zijn aan het wenen: 1 van verdriet en de ander krokodillentranen.

Maar wellicht moet je wel heel dom zijn, om dit überhaupt te kunnen begrijpen. Dan heb je altijd nog: "Fingerspitzengefühl", daar kun je ook een heel eind mee komen.

Je moet boven het maaiveld uitkijken om te zien of er iemand boven het maaiveld uitsteekt en die dan vervolgens de kop snellen. Het gaat er dan om wie het snelst is.

Het vergt een hoop wiskunde om uit te rekenen of je dat lukt tussen de messen van de maaier door.
(Mocht je überhaupt koppen willen snellen)

Hint: "Weet wanneer het maaiseizoen is."
Maar meestal zijn ze de koppen dan verborgen.

behalve dan toch de controleurs die boven het maaiveld moeten kijken, die de messen aansturen denk ik.

duck-hack-watch

Controleurs zijn vervangbaar.

Als je wilt weten of je bom werkt, moet je een doel hebben.
Bommen gooien zonder doel is genocide.

Oh, en nog ja, in het leger werk je bij de genie als je bommen onschadelijk weet te maken.

Ik zie wel een 1-op-1 met de maatschappij zoals ze is.
Er is een leger van genieën aan het werk.

Soms ontploft een bom, geen probleem: de genie was geen genie.
Volgende!

een volautomatisch boven-het-maaiveld-uitstekende-wegkappen-systeem

dat vervangt de controleurs, als moeten de mensen die volharden in boven het maaiveld uitsteken toch iets doen. Naast dat ze dus in de automatisering werken...

of bommen onschadelijk maken als genie

HM

Niet gelijk verkeerd begrijpen, dit is een lofzang op inventiviteit.

Watch-Duck-Phew!

cross-post, faster than light

ik ga even een gurkje halen en een kopje jasmijnthee

Mag ik mezelf citeren schreef:Ik denk dat het dom is te denken dat het mes bestuurd wordt, en van mening te kunnen zijn dat het mogelijk is met de hanteerder ervan een discussie aan te kunnen gaan.

En de kruispost verscheen.

Ziet hoeveel makkelijker het is, al je elkaar kunt interrumperen, of een interrumptie aan de ander overlaat?

Praat zoveel makkelijker.

Maar ja, het pleit is gericht aan dovemansoren blijkbaar, want zij die op kwamen dagen, daar sprak ik al mee.

Hoe verhoudt een kruispost zich tot door elkaar praten?
En hoe kom je daar in een gesprek weer uit?

Samenrapen van gedachten, de zijtakken incluis, even toiletteren en vervolgens vrolijk doorgaan.

HM

Utopiaans, maar zeker niet onmogelijk.