stoïcijnen

Zonder enige discussie de beste plek voor een gesprek.
Gesloten
Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

stoïcijnen

Bericht door memeticae » 15 nov 2014, 23:46

Beschouwen van de wereld en het inzicht dat de beschouwing zowel onvrijwillig als vrijwillig gebeurt, geeft zin aan de wereld.
Immers, zij beschouwt ook mij.

Als de wereld niet beschouwd wordt, bestaat zij niet. Is derhalve zinloos.

Blijft mijn tabula: rasa.

Ik zeg tegen U, Stoïcijn.
Wie bent U?

(Een socratich geskprek graag, als het u belieft.)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

neus

Bericht door neus » 16 nov 2014, 11:12

Wat is vrijwillig en onvrijwillig?

Heb je het dan over vrije wil in de zin van je kunt je wil kiezen, of je kunt met je wil van alles doen?

neus

Bericht door neus » 16 nov 2014, 11:14

Ik beschouw mijzelf wel aangesproken, in mijn Stoicijn-zijn.

Het aangesproken voelen, daar moet men wat mee... De wereld kan je teveel aanspreken, in ieder geval als je aangesproken wordt ben je netjes en beleefd en vriendelijk, toch?

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 21 nov 2014, 06:30

neus schreef:Heb je het dan over vrije wil in de zin van je kunt je wil kiezen, of je kunt met je wil van alles doen?
De wil om uit de determinatie je eigen, vrije, keuze te kunnen maken.
neus schreef:(...) als je aangesproken wordt ben je netjes en beleefd en vriendelijk, toch?
(ik neem jouw gebruik van "je" over, de "onpersoonlijke" vorm) :greins:
(oh! wat erg is het toch :greins: te moeten schrijven en er niets aan kunnen doen. :grijns: <- zie je? Dan verschijnt het poppetje niet)

Indien aangesproken, blijft je beleefd, netjes en vriendelijk.
Inderdaad.

Soms word je aangesproken, en kiest niet te reageren, omdat het laatste alternatief zou zijn: onbeleefd, niet netjes en onvriendelijk te reageren. Maar, is de keuze van niet reageren wel zo netjes? Ontneem je dan niet immers de ander zijn universum en wordt zo de aanspraak als zinloos beschouwd, als negeren?

Is het misschien beter te kiezen voor de rol van Pinokkio?
Om, als reden, de lieve vrede te bewaren.

Is de tabula dan nog wel rasa, het gemoed nog onbezwaard?

Wat als het aangesproken worden, onvrijwillig gebeurde?
Moet Pinokkio dan weer reageren?

Of gaat het niet om de tabula? Rasa, of niet.

Er bestaat een noodzaak tot reageren: netjes, niet netjes of niet.
Bestaat er wel een gedetermineerde vrije keuze?

Bepaalt de wil, de reaktie of de rede?
Vrije wil: vrije rede?

Vandaar mijn vraag: "Kunt U, Stoïcijn, tegen Uw wil in, kiezen?"
- Zo ja, bent U dan geen Stoïcijn maar meer Cynicus (in Uw reakties, althans)? Is Pinokkio Herakles?
"Het is, zoals het is" :peace: ?
- Zo nee, heeft Uw ratio dan Uw vrije wil in de macht?
"Het is zoals ik denk dat het is" :wall:
- Of komt U de vraag meer als ongedetermineerd voor, gelijk delen door nul?
"In de leegte is ruimte" :pray: [yang]
(Ziet U Uw Stoïcijn zijn dan niet? Niet kunnen kiezen, door niet te willen kiezen.)

De laatste vraag dan: "Wie is er meer vrij: De Stoïcijn, de Cynicus, die anderen?"

HM :-k
Als nu niemand hierop reageert, wie sprak ik dan aan?
En als er wel op wordt gereageerd, spreek ik met Pinokkio?


(Oh ja! "je" als "onpersoonlijke" vorm. In dat geval is dit gewoon gezwam in de ruimte. ;)
Op die ene vraag na, natuurlijk, die is aan U.)

Maar vooruit met de tijd, ik geef de reagent het voordeel van de twijfel.
Zo Stoïcijns ben ik nu ook weer niet, eerder Cynisch.

Kan in ieder geval aan de grootte van de neus zien wat er gezegd wordt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

neus

Bericht door neus » 21 nov 2014, 07:39

Het mes is geslepen, de steek geoefend, nu nog het moment om toe te steken. De neus van P. moet er af, want dan blijft de waarheid over, toch?

Gebruikersavatar
memeticae
Posts in topic: 3
Berichten: 6523
Lid geworden op: 07 jun 2014, 02:30
Contacteer:

Bericht door memeticae » 21 nov 2014, 07:57

Als de neus groeit, weet je waar je aan toe bent.
Als hij krimpt, ook.
Als de neus niet beweegt, tsja ... voordeel van de twijfel.

Geef mij maar platte neuzen, die hebben nog nooit gelogen, of altijd waarheid gesproken.

Wie of wat is P.?

Drs. P?

Lieg jij door wat voor mij "daar" is, "hier" te noemen?

Als ik een neus afhak, creëer ik dan waarheid? Laat staan vrije wil of keuze?

Een Stoïcijn zou zijn neus kunnen laten afhakken, uit vrije wil.
(Daar heb je dan weer gelijk in)

(Alle Kretenzers zijn Stoïcijnen. Of andersom. Zoiets.)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.

Blin
Posts in topic: 2
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 21 nov 2014, 11:04

Het ligt aan de manier waarop er 'stoïcijn' tegen me gezegd wordt.

Loop ik inde stad en roept er iemand heel hard 'stoïcijn!' tegen me op de manier en met de tong van 'klootzak!' dan kijk ik op nog om. Ik laat het niet tot me binnendringen. Niet omdat ik het hem niet gun maar om mezelf te beschermen.

Als ik de term 'stoïcijn' lees in een filosofieboek dan hoor ik meer de stem van Marcus Aurelius uit 'The Gladiator'.

Dan kan het ook nog heel vertroetelend worden uitgesproken. Er zijn nu twee mogelijkheden, ik zuig het in me op of ik kots het uit.

neus

Bericht door neus » 21 nov 2014, 13:24

Drs. Pinokkio...

Je zit me enkele vragen, het gaat om het maken van een keuze. Weet je dat anderen dat voor je doen? Je hebt zelf de primaire programmering, helemaal vast, geen enkele vrijheid. Dan komt de ander en die belemmert jou. Doordat de ander je belemmert kan je noodgedwongen de primaire programmering niet meer helemaal uitvoeren. Het voordeel: je bent vrij om wat anders te gaan doen.

Blin
Posts in topic: 2
Berichten: 1358
Lid geworden op: 21 nov 2014, 10:17

Bericht door Blin » 06 dec 2014, 21:51

Ik ben eens van Leiden naar Amsterdam gelopen in 1 dag, dat vond ik behoorlijk stoïcijns. Het was afzien maar wij stoïcijnen hebben daar het volgende op gevonden. Ik bedenk de nog ergere variant dan de mijne. Bij Warmond, stoïcijnen nemen altijd een reuze omweg, je moet het jezelf niet te gemakkelijk maken) dacht ik dat ik op weg was naar Mekka, het vliegtuig had ik gemist, er reed geen openbaar vervoer en alle boten waren volgeboekt. Het was zwaar, erg zwaar, maar eenmaal aangekomen bij de Kaag, was ik in Mekka aanbeland. Jonge, jonge, wat een drukte, ik werd haast geplet maar hield stand, ik moest tenslotte nog helemaal naar Amsterdam. Op het Kaageiland nuttigde ik een pannenkoekje en een chocomel want ook stoïcijnen moeten eten. Ik schrokte de zaak naar binnen, ik ben al bijna 30 en dan begin je toch wat meer haast te krijgen in het leven. Nog zoveel te doen, het lijkt wel of het met de dag meer wordt en toch heb ik steeds minder tijd.
Bij Lisse bemerk ik dat ik een nieuw doel voor ogen nodig heb, iets ergers dan met kapotte voeten door de bollenvelden lopen. Lourdes, kwam spontaan in me op, vreselijk Lourdes in de middeleeuwen, erger kon niet, Bernadette was ook nog lang niet geboren. Een stoïcijn ziet nu niet meteen een romantisch beeld van een tocht naar Lourdes in de middeleeuwen met een stok onder je oksel omdat een van je benen is afgerot. Ik sleep me voort door de modder en varkensstront. Even wil ik uitrusten, tegen mijn gewoonte in, leg mijn volle dagbepakking op een bankje voor een schuur, binnen hangen over balken net gevilde schapenhuiden. Sporen van een vuur, geronnen bloed op de vloer tussen de behoorde uitwerpselen. In de hoek een schaapherder, stil, met open mond, decennia geleden overleden, vermoord. Pas even na Hillegom, kruip ik de middeleeuwen uit. Wil ik nog langer een stoïcijn blijven, en zo vreselijk lang heb ik ook al niet meer, dan moet ik mezelf ontzien. Ik pak de trein, tweede klas, en blijf in het halletje staan hoewel er zat plek is om te zitten. Ik word aangekeken door mijn medereizigers. Zie ze denken: zo, dat is nu een echte stoïcijn.

Ab Ovo

Bericht door Ab Ovo » 09 apr 2015, 11:37

Lisse vind ik ook mooi, al die bollen zo keurig op een rij geplant, het geeft rust, Lisse. Als mijn nekspieren vastzitten wil ik graag eens langs Lisse rijden.

Liefst alleen want mevrouw Ovo houdt van slordig en krullen en dan kan je maar beter uit de buurt blijven van Lisse. En trouwens, ik houd haar ook liever verre van de tuinders ...

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 1
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 23 apr 2015, 18:18

Een mooie ervaring heb ik van Texel.
Daar heb je een verticale indeling die zo in de aardrijkskunde-boekjes zou kunnen:
In het westen de duinen.
Daarachter de 'geestgronden' met de tulpen.
Nog oostelijker de gewone weilanden e.d.
En dan meest oostelijk de sterke dijken.

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten