Het gesprek

Zonder enige discussie de beste plek voor een gesprek.
Gesloten
Verwijderde gebruiker

Het gesprek

Bericht door Verwijderde gebruiker » 11 mar 2009, 13:53

In een gesprek spreken de gesprekspartners dezelfde taal.

Als het goed is.

In ieder geval hopen we dat de verschillen tussen de taalvariaties klein genoeg zijn om de verstaanbaarheid niet in de weg te staan. Taal is geen vastgelegd onveranderlijk gegeven. Taal is continu in beweging en is persoonsgebonden. Binnen de groep, cultuur, opleiding, beroep en dergelijke komen taalelementen voor die daarbuiten niet of anders voor kunnen komen. Gelukkig zijn er regeltjes voor het algemene Nederlands, zodat mensen in Nederland terug kunnen vallen op een algemene gemeenschappelijk taal als de individuele talen verstaanbaarheid in de weg staan. Iemand die vaktaal gebruikt om zich uit te drukken, zal voor een leek moeilijk verstaanbaar zijn.

Om een gesprek tussen een iemand die specialistische taal gebruikt (de expert) en iemand die algemene taal gebruikt (de leek) te laten slagen, kan de expert van de leek verwachten dat deze zich de specialistische taal eigen maakt. Of kan de expert zich in algemene taal uitdrukken. Beide opties hebben hun voor- en nadelen.

Ik merk bij mezelf een weerstand tegen specialistische taal. Als ik een vakterm niet voor mijzelf kan omschrijven in algemene taal, dan wil ik die vakterm liever niet gebruiken. Ik heb dat bij medische specialisten, over wie ik pas tevreden ben als ze hun medisch-technisch verhaal verstaanbaar hebben kunnen maken. Ik heb dat hier op het forum als filosofische vergezichten verkend worden, maar de weg terug naar huis al tijden uit zicht is.

Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal? Zou een expert zich in algemene taal moeten kunnen uitdrukken om zijn verhaal aan leken kenbaar te maken? Zou een leek vaktaal moeten kunnen verstaan om een expert te kunnen begrijpen?

Is mijn weerstand ten specialistische taal onredelijk? En is dit een oorzaak dat ik periodiek in de clinch lig met deze of gene op dit forum?

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 3
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 11 mar 2009, 15:23

Ik stel voor om het gesprek over het gesprek te beperken tot de verhouding tussen filosofische taal en algemeen Nederlands.

Denk je dat alle filosofische termen te vertalen zijn in algemeen Nederlands?

Wat bedoel je met voor- en nadelen in dat stukje over tegemoetkomingen tussen leek en expert? Kun je die benoemen?

Ben je je bewust van je weerstanden en kun je die benoemen?
Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal? Zou een expert zich in algemene taal moeten kunnen uitdrukken om zijn verhaal aan leken kenbaar te maken? Zou een leek vaktaal moeten kunnen verstaan om een expert te kunnen begrijpen?
Het zou prettig zijn als ze allebei hun best doen.
Is mijn weerstand ten specialistische taal onredelijk? En is dit een oorzaak dat ik periodiek in de clinch lig met deze of gene op dit forum?
Je hebt vast goede redenen in het algemeen gesproken (maar ik wacht nog op de beantwoording van mijn vraag daarover hierboven).
Ik zou willen vragen om meer direct aan te geven waar je zelf denkt dat het fout gaat bij die en die gene.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 11 mar 2009, 15:59

yopi schreef:Ik stel voor om het gesprek over het gesprek te beperken tot de verhouding tussen filosofische taal en algemeen Nederlands.
Wat is jouw beweegreden om mijn socratisch gesprek in te willen kaderen?
Denk je dat alle filosofische termen te vertalen zijn in algemeen Nederlands?
Ja. Misschien heb je er meer woorden voor nodig.
Wat bedoel je met voor- en nadelen in dat stukje over tegemoetkomingen tussen leek en expert? Kun je die benoemen?
Meer woorden nodig, ook begrijpelijk voor leken-toehoorders, begrijpelijker voor collega-experts, scherper gedefinieerde termen met minder ruimte voor begripsvariatie... Dat bedoel ik met voor- en nadelen. Kan jij aanvullende voor- en nadelen noemen?
Ben je je bewust van je weerstanden en kun je die benoemen?
Andere dan ik in mijn eerste bericht schrijf? Of bedoel je juist die?
Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal? Zou een expert zich in algemene taal moeten kunnen uitdrukken om zijn verhaal aan leken kenbaar te maken? Zou een leek vaktaal moeten kunnen verstaan om een expert te kunnen begrijpen?
Het zou prettig zijn als ze allebei hun best doen.
Ik verwacht niet van een patiënt dat hij de taal van zijn medisch specialist spreekt. Enkele woorden begrijpen is mooi meegenomen, maar de verstaanbaarheid valt of staat bij degene die de specialistische taal spreekt.
Is mijn weerstand ten specialistische taal onredelijk? En is dit een oorzaak dat ik periodiek in de clinch lig met deze of gene op dit forum?
Je hebt vast goede redenen in het algemeen gesproken (maar ik wacht nog op de beantwoording van mijn vraag daarover hierboven).
Ik weet niet of ik 'goede' redenen heb. Vandaar dat ik er een socratisch gesprek over start.
Ik zou willen vragen om meer direct aan te geven waar je zelf denkt dat het fout gaat bij die en die gene.
Zou je je vraag kunnen herformuleren? Bedoel je dat je graag voorbeelden ziet waar ik denk dat het fout ging en wat bij die voorbeelden de oorzaken waren? Als dat het is, verzand dit topic denk ik snel in een welles-nietesdebat of een loopgravenoorlog. Soms ook leuk, maar niet het doel van een socratisch gesprek.

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 11 mar 2009, 16:08

Tja mijns inziens ligt het aan de insteek oftewel de intentie. Als de intentie is om dieper tot zaken door te dringen, of makkelijker waarbij specialistische termen of vaktaal gebruikt moet worden dan vind ik het oké, dan vind ik het zelfs dat het zou moeten. Moeilijke vaktermen bestaan vaak om een reden, denk dan aan het feit dat Kant een aantal begrippen moest introduceren omdat de algemene reguliere taal daar geen passend woord voor had. Moeilijke woorden ontlenen hun bestaansrecht dan ook niet aan een soort van arrogante masochistische grondslag maar eerder aan de noodzaak om efficiënter te communiceren. Ik moest er niet aan denken om elke keer i.p.v. het woord spiritualiteit (of andere woorden) het hele begrip uiteen te moeten zetten. Maar als de insteek of intentie is om de gesprekspartner zodanig te overrompelen dat deze geen passend antwoord kan vinden omdat hij zichzelf eerst de gebruikte woorden, met bijpassend inzicht, eigen moet maken dan is dit niet wenselijk.

Misschien dat we het antwoord dus ook niet moeten zoeken in extremen zoals die nu geschetst zijn maar in een werkbare middenweg. Gebruik van vaktermen is goed mits je ook toelicht of uitlegt wat je ermee bedoelt en wat het inhoud. Dit aangezien dat terwijl de intentie juist is het toch nog bovenstaand negatieve effect kan hebben. Zelf heb ik vaak toch nog een praktisch probleem hiermee aangezien ik snel geneigd ben om moeilijke woorden te gebruiken dan wel vaktermen, omdat ik ze zelf vaak tegenkom en omdat ik ermee denk. Het blijft moeilijk om de begrippenkader bij een ander zodanig in te schatten dat deze communicatiestoornissen geëlimineerd kan worden.

Is dit niet het verschil wat wij ervaren tussen academische filosofie en de wat minder formele filosofie, waarvoor wij hier al verschillende forum-onderdelen hebben ?

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 11 mar 2009, 16:46

Is dit niet het verschil wat wij ervaren tussen academische filosofie en de wat minder formele filosofie...?
Ik ken/kan geen academische filosofie, dus in dat verschil zou best de angel kunnen zitten.

Ik ben het met je eens dat voor een efficiënt gesprek passende woorden bij een onderwerp handig en vaak zelfs noodzakelijke zijn. Ik vind echter dat in een gesprek over bijvoorbeeld journalistieke manipulatie van gesprekspartners niet verwacht kan worden dat zij bekend zijn met Kant en Kanteriaanse termen.

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 11 mar 2009, 17:14

Sure, maar dat is geen excuus om ze niet te leren =)
Alleen maar een verrijking zou ik zeggen, ervaren mensen dit niet zo dan ligt het probleem daar, bij het ontbreken van inzet en het bereid zijn om elkaar te begrijpen. En niet bij de gebruiker van moeilijke woorden =)

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 11 mar 2009, 17:18

Dat kan een medisch specialist ook zeggen. Kennis over de werking van het menselijk lichaam is een verrijking voor iedereen zou ik zeggen.

Gebruikersavatar
Om
Posts in topic: 3
Berichten: 250
Lid geworden op: 28 feb 2008, 23:44
Contacteer:

Bericht door Om » 11 mar 2009, 17:33

Zeker, maar zoals ik al zei zijn vaktermen niet erg zolang ze worden toegelicht door de gebruiker en de toehoorder de bereidheid heeft om ze te leren. Als één van beide partijen zich hier niet aan houd dan heb je een probleem en dan blijft communicatie altijd een struikelblok.
Goede communicatie verreist twee welwillende gesprekspartners, als de één zijn plicht verzaakt valt de ander weinig te verwijten.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 11 mar 2009, 21:49

Daar heb je helemaal gelijk in, Om.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 3
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 12 mar 2009, 01:40

@Okke
Wat is jouw beweegreden om mijn socratisch gesprek in te willen kaderen?
Het verschil tussen filosofische vaktaal en algemeen beschaafd nederlands lijkt me de aanleiding voor je start van dit gesprek. Is dat zo?
Omdat ik denk dat er in die zin een verschil is tussen vaktalen en specifiek filosofische vaktaal dat de laatste meer alle mensen aangaat.
Zie jij dat verschil?
Omdat ik bang ben voor oeverloosheid.
Denk je dat alle filosofische termen te vertalen zijn in algemeen Nederlands?
Ja. Misschien heb je er meer woorden voor nodig.
Met in gedachten wat Om over kantiaanse termen schrijft, en omdat daar wel es over die termen gesproken is door anderen met jou, hoeveel woorden denk jij dat Kant nodig zou hebben om dat in een forumdiscussie te omschrijven in algemeen beschaafd nederlands?
Ben je je bewust van je weerstanden en kun je die benoemen?
Andere dan ik in mijn eerste bericht schrijf? Of bedoel je juist die?
Zelfbezinning en uitkomsten daarvan bedoel ik. Het kan een algemeen vooroordeel van jou zijn, het kan rationeel zijn, het kan aan specifieke personen liggen, het kan aan groepskenmerken liggen. En/of een combinatie. Ik ga er vanuit dat je er achter wilt komen.
Ik verwacht niet van een patiënt dat hij de taal van zijn medisch specialist spreekt. Enkele woorden begrijpen is mooi meegenomen, maar de verstaanbaarheid valt of staat bij degene die de specialistische taal spreekt.
Zie mijn opmerking over vaktalen hierboven.
Zou je je vraag kunnen herformuleren? Bedoel je dat je graag voorbeelden ziet waar ik denk dat het fout ging en wat bij die voorbeelden de oorzaken waren? Als dat het is, verzand dit topic denk ik snel in een welles-nietesdebat of een loopgravenoorlog. Soms ook leuk, maar niet het doel van een socratisch gesprek.
Je hoeft niet precies naam en toenaam te noemen, maar uitspreken wat de vakfilosofen (amateurs natuurlijk) volgens jou doen.
Keuzelijstje: (met daaraan vooraf - socratisch - denk jij dat 1 of meer dingen uit dit lijstje of anderen van toepassing zijn op gesprekken in dit forum?)
- Wollig taalgebruik om te verbergen dat je eigenlijk niet weet waar je het over hebt
- Ongeduld
- Gemakzucht
- Lekker de buitenwereld buitensluiten
- Indruk willen maken

Wat jou betreft denk ik (socratisch: herken je hier iets in?):
- Snel in definities vluchten
- Niet tussen de regels doorlezen
- Strijd tegen filosofische vaktaal: er moe van worden
- Geen filosofie willen lezen op een filosofieforum
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 3
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 12 mar 2009, 12:17

Ik wil even aan dit gesprek toevoegen dat jullie veel gesloten vragen stellen. Probeer die eens te vervangen met open vragen en te kijken hoe het gesprek daarmee veranderd. Dit terzijde.
Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal?
Ik vraag me af of taal het probleem is in jouw geval. Volgens mij doel je hier op de botsingen tussen jou en mij, hoe wij elkaar kennelijk niet lijken te begrijpen. Als dit het geval is, wil ik graag in Tweegesprek met je gaan hierover.

Nogmaals:
Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal?
Eigenlijk maar 1 eis. Dat je dezelfde taal spreekt. Maar dezelfde taal wil voor mij niet zeggen dezelfde terminologie. Begrippen als liefde, goed, warm, mooi, natuur, enz, kunnen voor de ander een hele andere betekenis hebben als voor mij. Als ik merk dat bij een bepaald begrip mij onduidelijk is wat de ander ermee bedoeld, dan vraag ik: wat bedoel je met ... ? Ik herhaal vervolgens het antwoord in mijn eigen woorden om te kijken of we nu een gezamenlijk begrip hebben.

Hoe doe jij dat, Okke?
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 12 mar 2009, 20:43

yopi schreef:Het verschil tussen filosofische vaktaal en algemeen beschaafd nederlands lijkt me de aanleiding voor je start van dit gesprek. Is dat zo?
Nee, zo specifiek is de aanleiding voor de start van dit gesprek niet. Ik zie voor mijn werk veel beleidsteksten en verbaas me regelmatig hoe onleesbaar deze zijn voor de mensen die er mee moeten werken. Ik heb een aantal keer wetten en regels van de overheid moeten lezen en dat is zelfs voor mij een bijna onmogelijke opgaaf. Verder schrijf ik voor mijn werk af en toe stukken. Soms voor hoger management. Dan voor uitvoerend medewerkers. Soms voor verstandelijk gehandicapten. De taal van mijn tekst moet ik aanpassen aan de taal van mijn beoogde lezer.
Hetzelfde geldt voor krantenartikelen die ik lees: de materie mag ingewikkeld zijn, maar de taal moet wel begrijpelijk blijven en specialistische termen worden toegelicht.
Ik vind dat men klare taal moet spreken met wie men ook te maken heeft. Als twee ambtenaren elkaar spreken, mogen zijn zoveel ambtenarentaal bezigen als zij wenselijk achten, en ook filosoofjes mogen elkaar van Kant maken onderling, maar een ambtenaar die een filosoof wat wil uitleggen, hoort zijn taal aan te passen. En een psychiater moet dat ook als ik met een verstandelijk gehandicapte bewoner op een afspraak kom.
We denken dat we allemaal dezelfde taal spreken, maar het middel taal is niet voor iedereen gelijk en niet iedereen is even vaardig in het gebruik ervan. Zorgvuldigheid is daarom gepast als we het gebruiken om te communiceren.
Omdat ik denk dat er in die zin een verschil is tussen vaktalen en specifiek filosofische vaktaal dat de laatste meer alle mensen aangaat.
Zie jij dat verschil?
Nee; dat verschil zie ik niet. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen de filosofische beschrijving hoe wij de werkelijkheid beleven en de oncologische beschrijving van een ziektebeeld?
Met in gedachten wat Om over kantiaanse termen schrijft, en omdat daar wel es over die termen gesproken is door anderen met jou, hoeveel woorden denk jij dat Kant nodig zou hebben om dat in een forumdiscussie te omschrijven in algemeen beschaafd nederlands?
Ik heb geen idee. Enkele begrippen die Kant gebruikt zijn aan mij uitgelegd, maar ik heb geen tekst van Kant zelf gelezen. Welke filosofische werken zou een forumlid gelezen moeten hebben om goed mee te kunnen doen op dit forum?
Ben je je bewust van je weerstanden en kun je die benoemen? Het kan een algemeen vooroordeel van jou zijn, het kan rationeel zijn, het kan aan specifieke personen liggen, het kan aan groepskenmerken liggen. En/of een combinatie. Ik ga er vanuit dat je er achter wilt komen.
Ik ben mij niet voldoende bewust van mijn weerstanden en vooroordelen. Ik zou niet zo vaak met mijzelf en anderen botsen als ik dat wel was, denk ik.
Je hoeft niet precies naam en toenaam te noemen, maar uitspreken wat de vakfilosofen (amateurs natuurlijk) volgens jou doen.
Keuzelijstje: (met daaraan vooraf - socratisch - denk jij dat 1 of meer dingen uit dit lijstje of anderen van toepassing zijn op gesprekken in dit forum?)
- Wollig taalgebruik om te verbergen dat je eigenlijk niet weet waar je het over hebt
- Ongeduld
- Gemakzucht
- Lekker de buitenwereld buitensluiten
- Indruk willen maken
Ik denk dat veel filosofische inzichten te vergelijken zijn met een orgasme of een geloofsopenbaring. Het voelt erg goed, het voelt juist, alles voelt op zijn plek, maar het is praktisch onmogelijk om met woorden dit inzicht op een ander over te brengen. Met gelovigen heb ik er een probleem mee als zij de waarheid vertellen op basis van deze geloofsopenbaring. Van filosofen verwacht ik dat zij op een filosofisch wetenschappelijke manier hun orgasme wel begrijpelijk onder woorden kunnen brengen.
Ik denk niet dat het te maken heeft met gemakzucht, elitarisme, indruk willen maken, ongeduld of eigen onvermogen willen verbergen.
Wat jou betreft denk ik (socratisch: herken je hier iets in?):
- Snel in definities vluchten
- Niet tussen de regels doorlezen
- Strijd tegen filosofische vaktaal: er moe van worden
- Geen filosofie willen lezen op een filosofieforum
Tussen de regels doorlezen is geen ontwikkelde vaardigheid van mij. Filosofische vaktaal ken ik niet en ik heb geen behoefte om filosofische werken te lezen om mij die taal eigen te maken. Ik denk dat filosofische gesprekken prima (of juist) zonder filosofische vaktaal gevoerd kunnen worden.

Dat snel in definities vluchten herken ik niet. Misschien dat ik dat wel doe, maar dan heb ik dat van mijzelf niet in de gaten. Wel wil ik proberen te begrijpen wat iemand zegt. Niet tussen zijn regels door, maar wat hij letterlijk zegt. Als hij zegt dat een gedachte van zender naar ontvanger gaat, bedoelt hij dan dat de gedachte bij de zender verdwijnt of dat een kopie van de gedachte bij de ontvanger ontstaat? Op die manier 'vlucht' ik wel in definities; in uitleg van iemands woorden.

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 12 mar 2009, 20:55

Jeroen schreef:Volgens mij doel je hier op de botsingen tussen jou en mij, hoe wij elkaar kennelijk niet lijken te begrijpen. Als dit het geval is, wil ik graag in Tweegesprek met je gaan hierover.
Zoals ik in mijn reactie aan Yopi hierboven ook schrijf, doel ik niet op botsingen tussen mij en jou, of botsingen tussen mij en Ziznl, of botsingen tussen mij en Arjen. Ik doel er op dat als ik mijn verhaal kenbaar wil maken aan een toehoorder, ik mijn taal aanpas aan het zijne. En dat ik het onbeleefd van mijzelf vind als ik dat niet doe.
Ik ben benieuwd of anderen daar ook zo over denken. Of juist niet.
Welke eisen vinden jullie die er aan gesprekspartners en aan toehoorders gesteld mogen worden op het gebied van taal?
Eigenlijk maar 1 eis. Dat je dezelfde taal spreekt. Maar dezelfde taal wil voor mij niet zeggen dezelfde terminologie. Begrippen als liefde, goed, warm, mooi, natuur, enz, kunnen voor de ander een hele andere betekenis hebben als voor mij. Als ik merk dat bij een bepaald begrip mij onduidelijk is wat de ander ermee bedoeld, dan vraag ik: wat bedoel je met ... ? Ik herhaal vervolgens het antwoord in mijn eigen woorden om te kijken of we nu een gezamenlijk begrip hebben.
'Wat bedoel je met...' zijn mijn stopwoordjes. 'Hou je maar niet van de domme', krijg ik er soms op als antwoord.
Taal is slechts een middel. Een middel om gedachten om te zetten in een vorm die door mijn gesprekspartner waar te nemen is en om te zetten is in zijn eigen gedachten. Taal is niet de gedachte zelf. Ik vertaal mijn gedachten in taal. En mijn gesprekspartner vertaalt die taal weer in zijn eigen gedachten.
Geen enkele vertaling is perfekt. Nooit.
Om de vertalingen redelijk betrouwbaar te houden, gebruik je taal met veel overeenkomsten en koppel je jouw vertaling af en toe terug aan de ander om te checken of je vertaling correct is.

Bedoel jij ook zoiets?

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 3
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 13 mar 2009, 15:14

Het is me zo'n beetje duidelijk Okke. Heb je nog vragen aan mij?

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 3
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 13 mar 2009, 23:10

okke schreef:Ik vertaal mijn gedachten in taal. En mijn gesprekspartner vertaalt die taal weer in zijn eigen gedachten.

Om de vertalingen redelijk betrouwbaar te houden, koppel je jouw vertaling af en toe terug aan de ander om te checken of je vertaling correct is.

Bedoel jij ook zoiets?
Dat wat ik gequote heb, ja. Ik koppel in een gesprek heel vaak terug, soms meer op gevoel dan door hele zinnen te herhalen/vertalen. Gaat ook wat makkelijker in een gesprek dan in een forum, wat ik toch wel een traag medium vind.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Verwijderde gebruiker

Bericht door Verwijderde gebruiker » 24 mar 2009, 11:25

Jeroen schreef:Ik koppel in een gesprek heel vaak terug, soms meer op gevoel dan door hele zinnen te herhalen/vertalen. Gaat ook wat makkelijker in een gesprek dan in een forum, wat ik toch wel een traag medium vind.
Een forum is inderdaad een traag medium. In een gesprek heb je meestal niet de mogelijkheid rustig een reactie te overpeinzen en is er (vrijwel) geen nonverbale communicatie mogelijk.
Ik merk dat ik zelf die traagheid wil compenseren door grotere stappen te nemen. Door niet terug te koppelen. En door te reageren en aan te vullen op wat er tussen de regels door geschreven wordt (of wat ik daar lees). Een forumgesprek leidt dan ook al snel - zoals je in een ander topic schrijft - tot parallelle monologen. Dat is een belangrijk kenmerk van de meeste gesprekken. Een socratisch gesprek is daarop een uitzondering op te zijn, maar geen van de gespreksdeelnemers zou het gesprek dan naar zich toe moeten trekken. En dat is iets wat op een forum moeilijk is.
Wat ik prettig vind aan een internetforumgesprek is dat onderwerpen naar voren komen waar ik eerder niet bij stil stond. En tussen de berichten door vul ik mijn kennis over een breed scala aan onderwerpen aan. In taxonomie bijvoorbeeld had ik mij nooit echt hoeven verdiepen.

Gebruikersavatar
Jeroen
Posts in topic: 3
Berichten: 1942
Lid geworden op: 15 sep 2003, 17:10
Contacteer:

Bericht door Jeroen » 24 mar 2009, 13:36

De bedoeling van het Socratisch Gesprek in dit forum is dat je met de TS meepraat. Je probeert de TS z'n vraagstuk aan te vullen, niet in te vullen. Het is zijn gesprek.

Jouw gesprek hier begon over taal en elkaar begrijpen. En wat daar bij komt kijken. De beperking maar ook verrijking van een forum. En over miscommunicatie.

Waar het mijns inziens vaak fout gaat is dat de ander niet goed begrijpt wat de ander zegt, omdat hij niet goed luistert of terugkoppelt.

In dit forum viel mij op dat men vaak z'n eigen mening naar voren brengt, of dit nou de oorspronkelijke vraag van de TS versterkt of afzwakt, lijkt er niet toe te doen. Men wil graag z'n mening kwijt.

Het Socratisch Gesprek is een poging die vorm van miscommunicatie te doorbreken, door van te voren bepaalde regels, geldende voor ieder gesprek geplaatst aldaar. Door van te voren duidelijk te maken wiens gesprek het is en waar de TS naar op zoek is.

Ik praat veel liever met mensen die met me meedenken, dan met mensen die telkens tegen mij in gaan of het structureel met me oneens zijn. Die gesprekken leiden vaak tot discussie en ik zie veel liever een uitwisseling van ideeën, zonder het idee van de ander te overschaduwen of te ontkrachten (of zelfs verkrachten). Een soms subtiel verschil, waar makkelijk aan voorbij gegaan wordt. Goed luisteren naar wat de ander zegt speelt hierbij een essentiële rol.
okke schreef:maar geen van de gespreksdeelnemers zou het gesprek dan naar zich toe moeten trekken
Behalve de TS, tis zijn gesprek immers.
Alles is waar -- Omnisofie
Eerst geloven, dan pas zien -- Jim
Now, the only thing there ever is -- Eckhart Tolle
Lijden is maar een concept, laat het los en zie wat het werkelijke is -- IK

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten