Filosofieforum.nl

Een tweede beroemde spreuk op de tempel in Delphi in de oudheid betekent "Niets in overmaat"

Hoe staan jullie daar tegenover?

Ding schreef: ↑

29 aug 2020, 20:39

Een tweede beroemde spreuk op de tempel in Delphi in de oudheid betekent "Niets in overmaat"

Hoe staan jullie daar tegenover?

Het is wijs om ook met mate om te gaan met mate. Zelfs als het onwijs lijkt.

Overmaat is overmaat, hoe je het ook wendt of keert. Overmaat van met mate dingen doen bestaat denk ik niet. Er is geen maat voor met mate doen. Je kunt niet meer met mate doen, alleen minder.

Modereer met mate.

arkhétupos schreef: ↑

03 sep 2020, 20:42

Modereer met mate.

Het moderne dilemma van de facebook's, de twitters &c.

Gelukkig bestaan er ook nog fora die niet door geldzucht beheerst worden.
Helaas worden/kunnen sommigen ervan enkel door bezieling gemodereerd worden. (En niet altijd met mate.)

memeticae schreef:1 Forum voor allen! Allen voor 1 forum?

Klinkt mooi, maar functioneert niet.

memeticae schreef:Ontdek je plekje?

Waarom niet?



"Meden agan" ? niets in overvloed : ongemodereerd

::

@Leon
Voor zover ik het kan bekijken, modereer jij voortreffelijk!

Enkel excessiviteit is onmodereerbaar, welhaast per definitie.

Ding schreef: ↑

03 sep 2020, 17:41

Overmaat is overmaat, hoe je het ook wendt of keert.

Bovenmatig, is het.

Weg met gemodereerde excessiviteit ? Ja : Neen

Wees niet simpel in de keuze, want voor iemand het nog weten kon staat men reeds als bovenmatig excessief bekend.
(Politiek, retorisch en tautologisch gezien)

memeticae schreef:Het is een heldere keuze.

Vloeibaar als kristallen.

Modereren doe ik eigenlijk niet, dus ook niet met mate. In die zin zou Ik wel meer met mate kunnen doen.

Ding schreef: ↑

04 sep 2020, 12:37

Modereren doe ik eigenlijk niet, dus ook niet met mate. In die zin zou Ik wel meer met mate kunnen doen.

Niets doen bijvoorbeeld? Op z'n Pauls? En kijken welke koers het schip-zonder-stuurman-of-kapitein volgen gaat?

memeticae schreef:Dat is dapper!

Neen.

Dat is gedurfd!

Google.nl schreef:Leren zeilen op morele zeeën, is een avontuur apart.

::

"Nietsdoen©®™ ", is slechts voorbehouden aan hen die onder contract staan.
(Zodra van het contract afgeweken wordt zijn immers beide contractanten verwijtbarbaar.)

(Een NDA is soortgelijk: het dwingt praktisch tot tenietdoen.
vgl.
"Als jij incest hebt gepleegd, heb ik het ook."

Niets doen, qua afwachtende houding, is iets anders.

Het eerste is gemodereerd, het tweede is modereerbarbaar.

Soms wordt die laatste mogelijkheid nog wel eens vergeten, of verward met het begrip: "vrijheid".

Vrij zijn in de keuze wie moderator is, is schijnvrijheid.
Zelfs als de moderator iedereen vrij laat niets te doen.
Immers: "Niets in overmaat", is al moderatie genoeg van het begrip: "Vrijheid in beginsel".

memeticae schreef:Men wordt geboren, men gaat dood

Dat is slechts obeservatie, en heeft met vrijheid weinig te maken.

::


Het is als een PLL zonder beginparameters:

"Tunen" doen we achteraf.

Geniet liever - of leer genieten - van het geluid van ruis.

Begrip zal komen.

Zeker als je per priemgetal een stip zet op de omtrek van de cirkel met diameter tau, cq radius pi.
Dan weet je, bewijsbaar zeker, nooit in dezelfde situatie te hoeven verkeren.

Een cirkel met radius 1 (of diameter 2) zou ik niet vertrouwen, want dan is de omtrek ervan irrationeel geworden. (r2pi en rtau)

Beter weten wat er is, doet er 2 tau toe, maar weten dat de cirkel 1 als omtrek heeft, maakt de stralen van de diameter onzeker.

)

Wat ik echt leuk vond om te ontdekken was dat een cirkelomtrek even is, en dat je een cirkel dus misschien niet in drie gelijke stukken kunt verdelen

Voor zover je de taart eerlijk wilt verdelen onder drie partijen.

Of zijn rationele getallen nooit even/oneven?

Alle rationele getallen zijn even, want ze zijn allemaal deelbaar door twee.

3/3 is rationeel gezien even, immers deelbaar door 2.

3/3 <> 1 == 2/2 == 1/1

Maar ergens in dat taartverdelen gaat het dan mis....

Binnen ‘redelijke’ grenzen (van getallen)

Je moet ook niet 1 taart hebben, maar altijd 1/1 taart: dan ben je tenminste rationeel.

"Hier is een taart, zij is van mij. Stukje hebben?"

(1/1/0 is dan niet onoverkomelijk: Jij hebt geen taart die je met jezelf deelt.)

Dan heeft ieder zijn eigen taart en kan je eerlijk gaan proberen te ruilen

Inderdaad.

Er ontstaat dan pas een probleem als er taart verstopt wordt, onder de bewering: "Er is geen taart".

Dan ook ontstaat het probleem van delen door 0:
0/1 <> 0/0/1

Hetzelfde gebeurt bij de bewering dat pi gelijk is aan de ratio van de omtrek van een cirkel en diameter: O/d, maar zo rationeel mag je het niet opvatten.

Dat zal wel het geheim achter het begrip van wiskunde zijn: "Soms moet je gewoon dingen aannemen alsof ze waar zijn."

HM

"Anders kun je niet verder rekenen"
- Hilbert versus Gödel?

Sprookjes: een kruik met oneindige hoeveelheid, je neemt 5 flinke neuten, en er is nog evenveel

Je sloopt de halve vleugel van Hilbert hotel en er zijn nog evenveel kamers

Ding schreef: ↑

06 sep 2020, 00:58

Sprookjes: een kruik met oneindige hoeveelheid, je neemt 5 flinke neuten, en er is nog evenveel

Je sloopt de halve vleugel van Hilbert hotel en er zijn nog evenveel kamers

Je sloopt de helft van de gasten en er zijn nog steeds evenveel kamers vrij?


HM

Was het niet Freek die zei: "Als je krentencake wilt maken, maar je hebt rozijnen geweld: dan hebben die rozijnen zinloos geweld."

Het is zo dat evident is dat als je iets optelt bij oneindigheid, dat het oneindig blijft, maar er van af halen is contra-intuïtief .

Oneindig min oneindig is nog steeds oneindig? Welke macht-fantast verzint zoiets?

Oneindig min oneindig = Tau.

Tau = 2pi. (Ik blijf het herhalen.)

Wat heb ik bewezen?
Dat als ik alle gasten sloop ik geen kamers meer te verhuren heb.
(Ik moet dus altijd minimaal 1 gast over houden en zorgen dat ik tenminste 1 kamer te verhuren heb om op nul schuld uit te komen (geen kamers tekort noch gasten teveel = geen huurschuld = geen gasten tekort noch kamers teveel.) Waar je mee begint mag je schijnbaar/blijkbaar zelf bepalen.)
In mijn cirkel zijn die 2 gelijk en daarom Tau. (Dat rekent ook wat makkelijker en ziet de -eventuele- schuld er al half zo eng uit: 2pi-schuld = tau-schuld.)

1 - 1 = (oneindig -1) +- (1 - oneindig) = 0?

1+1-1+1-1 ... <> 1-1+1-1+1-1... maar beiden zijn ze intuïtief gezien gelijk. Gelijk aan: 1/2.

"Oneindigheid"

Daar kun je maar beter niet mee rekenen.
"Weg met oneindigheid! Wij willen zekerheden!"

Het rare is nog wel dat het axiomatisch stelsel dergelijke uitspraken toestaat.

Zou een dogma axiomatisch uitgeloten kunnen worden zonder paradoxaal terrein te hoeven bewandelen?

Vice versa?

::

Wat als de familie aanklopt?
Mag je kamers verhuren aan familie?

"Ik heb geen kamers te huur."
"Familie kan kamers delen."

Hoe groot is Uw familie?

Zoveel!? En dat allemaal op 1 kamer?

Wat is de huurprijs per persoon/kamer/huis/familie?

Zo goedkoop? Werkelijk?

Dan hadden wij allang Mars kunnen verlaten, en Venus erbij!

Oh ... wacht ... huh?

::

Het enige dat mij eigenlijk zorgen baart is de definitie van de lichtsnelheid.

https://en.wikipedia.org/wiki/2019_redefinition_of_the_SI_base_units schreef:The speed of light c is exactly 299792458 metres per second (m⋅s−1);

Geen tau meer, geen 2pi ... Neen, gewoon: weg mysterie.

"Niets in overmaat"

Geen inch is meer dan een meter.
Een biljoen is niet gelijk aan een miljard ...

Staatsschuld is relatief, en overdraagbaar aan de volgende administratie.

Ik zie het niet zwart in, maar grijs is het ook niet meer, dus dit kan niet langer goedgaan.

Is het wit soms op?