Wat is het leven...

[Ondersteboven]

Bewustzijn?

[Leon]

Dat is toch geen antwoord? Want je weet niet wat bewustzijn is...

[Ondersteboven]

Bewust-zijn.
Intelligentie. Maar zo maakt de maan en de zon dagdagelijks onderdeel uit van het leven en zijn deze elementen zich dan weer niet bewust.

[Leon]

Ik ben toevallig bezig met de filosofie van Bergson, en dan wil ik liever geen wetenschappelijke benadering van leven kiezen, maar iets anders, us ook geen "zelforganiserend" en zo. Bergson had het over "elan vital" iets van een soort vitaliteitsprincipe.

Persoonlijk filosofisch denk ik dat een massa die een bepaalde mate van gebondeheid heeft maar tevens ongebondenheid als levend beschouwd kan worden. Of dan dus alleen begrepen kan worden als je het gedrag van het object beschrijft als intentioneel.

[Ondersteboven]

Is Bergson's filosofie niet toepasbaar op de evolutietheorie? Het ontstaan begint ook maar op een bepaald punt in tijd. Waar leven al manifesteert. De manier waarop het leven ontstond is een groot raadsel. Enige voorkeuren?

Wat drijft het organisme te leven?
De ziel?

[Leon]

Wat ik lees van Bergson is zijn idee van "vonk".

Evolutie is nog een soort van organsiatievermogen van materie, op zich al verklaring genoeg, maar energetisch bekeken kan je de geschiedenis weer anders zien.

Dan gaat het er misschien om dat die georganiseerde materie zichzelf blijft organiseren, zichzelf gaande houdt, een reden vindt.

[memeticae]

In "The selfish Gene" van Dawson, vind je antwoorden genoeg, zelfs zonder het te lezen. (de Titel dekt de lading wel, denk ik.)

Het is net een soort van bijbel, maar de keus is aan jou.

Zolang jij probeert jouw geloof halsstarrig vol te houden, moet je dat lekker doen. Maar besef tenminste dat ze met filosofie geen bal te maken heeft.

En dan heb ik het nog niet eens over zelfmoderatie gehad.

En nee: dit is geen kruispost.


Dawkins beschrijft het ontstaan van een ziel.
Of doet daar tenminste een lovenswaardige poging toe ...

Geloof wat je wilt, maar probeer een ander daar niet van te overtuigen.
Dat is niet eens paradoxaal, vanuit een bepaald oogpunt.

[Leon]

Het leven is strengen...

[Ondersteboven]

Wat ik lees van Bergson is zijn idee van "vonk".

Evolutie is nog een soort van organsiatievermogen van materie, op zich al verklaring genoeg, maar energetisch bekeken kan je de geschiedenis weer anders zien.

Dan gaat het er misschien om dat die georganiseerde materie zichzelf blijft organiseren, zichzelf gaande houdt, een reden vindt.

Dus het doel heiligt het middel?

[Ondersteboven]

In "The selfish Gene" van Dawson, vind je antwoorden genoeg, zelfs zonder het te lezen. (de Titel dekt de lading wel, denk ik.)

Het is net een soort van bijbel, maar de keus is aan jou.

Zolang jij probeert jouw geloof halsstarrig vol te houden, moet je dat lekker doen. Maar besef tenminste dat ze met filosofie geen bal te maken heeft.

En dan heb ik het nog niet eens over zelfmoderatie gehad.

En nee: dit is geen kruispost.


Dawkins beschrijft het ontstaan van een ziel.
Of doet daar tenminste een lovenswaardige poging toe ...

Geloof wat je wilt, maar probeer een ander daar niet van te overtuigen.
Dat is niet eens paradoxaal, vanuit een bepaald oogpunt.

Ik las een boek van Dawkins. Vind hem een goed schrijver, maar trekt zich te vaak op aan creationisten. Ik hou zo niet van vingerwijzers.
Wie zegt dat ik mijn geloof halsstarrig vasthoud? Wat is mijn geloof? zoals ik al zei een mengelmoes voor wat toepasbaar is op mij, mijn ik.
Ik heb dat filosofisch, mythologisch en rationeel benaderd naar mijn bescheiden mening. Maar U kent mij al veel beter dan mezelf, wijdt er hele topics aan toe en gaat op de man af naast de essentie.

U kon evengoed in een notendop duwen wat Dawkins over het leven te zeggen had in zijn boek. Ik kon in mijn topic (wat is normaal) ook naar boeken doorverwijzen, maar haalde er liever de clue uit. Je tekent zelfs bepaalde verwachtingen af in je omschrijven, en dat heeft naar mijn bescheiden mening dan weer niets met filosofie te maken. Maar ieder zijn mening?

[Bertus]

"Wat is het leven"

Voor sommigen is het s'morgens opstaan, ontbijten, 8 uur werken, naar huis eten, tv kijken, naar bed tot aan het 70ste levensjaar en dan.....

Voor weer anderen betreft het een bepaalde functionaliteit van een lichaam, een soort natuurkundige reactie.

Voor weer anderen is het een opdracht om je intentie te vervullen, je lessen te leren.

De vraag "wat is het leven" is eigenlijk alleen maar te beantwoorden (zoals de meeste vraagstukken) in combinatie met geloof in "wat is"

Om bepaalde vragen te beantwoorden, filosofisch te kunnen verklaren naar "waarheid" is er een absolute plicht om alwetend te zijn. Het grootste deel van het menselijk weten baseert zich echter op geloof, zoals bijvoorbeeld geloof in god, geloof in leven na de dood, of geloof in vergankelijkheid. En afhankelijk van bijvoorbeeld of er wel of niet iets na de dood is, of er wel of geen god bestaat vormen zich de antwoorden.

Wetenschap tracht bewijzen te leveren door waarneming, waarbij alles wat niet waarneembaar is wordt buitengesloten als "niet aantoonbaar" terwijl juist dat niet aantoonbare, niet waarneembare een groot deel wat als wetenschap geldt, van de tafel kan vegen.

Een van de meest indrukwekkende personages uit de geschiedenis van de mensheid is voor mij Jezus, zonder daarbij aan te nemen dat hij de zoon van God is, want ik weet namelijk niet of God bestaat. Ik kan slechts geloven dat er mogelijk een God bestaat, zonder het te weten.

Jezus schijnt gezegd te hebben "ik ben het leven"
En dat antwoord neem ik letterlijk voor waar aan.
Ik ben het leven, en niet alleen ik, maar ook jij, en jij en jij en al die anderen. En wat het verder is, is alleen maar gebaseerd op geloof.

[Leon]

Wat ik lees van Bergson is zijn idee van "vonk".

Evolutie is nog een soort van organsiatievermogen van materie, op zich al verklaring genoeg, maar energetisch bekeken kan je de geschiedenis weer anders zien.

Dan gaat het er misschien om dat die georganiseerde materie zichzelf blijft organiseren, zichzelf gaande houdt, een reden vindt.

Dus het doel heiligt het middel?

Ik begrijp de vraag niet. Hoe haal je deze conclusie uit wat ik schrijf?

[Ondersteboven]

Het leven is strengen...

String theorie?

[Ondersteboven]

"Wat is het leven"

Voor sommigen is het s'morgens opstaan, ontbijten, 8 uur werken, naar huis eten, tv kijken, naar bed tot aan het 70ste levensjaar en dan.....

Voor weer anderen betreft het een bepaalde functionaliteit van een lichaam, een soort natuurkundige reactie.

Voor weer anderen is het een opdracht om je intentie te vervullen, je lessen te leren.

De vraag "wat is het leven" is eigenlijk alleen maar te beantwoorden (zoals de meeste vraagstukken) in combinatie met geloof in "wat is"

Om bepaalde vragen te beantwoorden, filosofisch te kunnen verklaren naar "waarheid" is er een absolute plicht om alwetend te zijn. Het grootste deel van het menselijk weten baseert zich echter op geloof, zoals bijvoorbeeld geloof in god, geloof in leven na de dood, of geloof in vergankelijkheid. En afhankelijk van bijvoorbeeld of er wel of niet iets na de dood is, of er wel of geen god bestaat vormen zich de antwoorden.

Wetenschap tracht bewijzen te leveren door waarneming, waarbij alles wat niet waarneembaar is wordt buitengesloten als "niet aantoonbaar" terwijl juist dat niet aantoonbare, niet waarneembare een groot deel wat als wetenschap geldt, van de tafel kan vegen.

Een van de meest indrukwekkende personages uit de geschiedenis van de mensheid is voor mij Jezus, zonder daarbij aan te nemen dat hij de zoon van God is, want ik weet namelijk niet of God bestaat. Ik kan slechts geloven dat er mogelijk een God bestaat, zonder het te weten.

Jezus schijnt gezegd te hebben "ik ben het leven"
En dat antwoord neem ik letterlijk voor waar aan.
Ik ben het leven, en niet alleen ik, maar ook jij, en jij en jij en al die anderen. En wat het verder is, is alleen maar gebaseerd op geloof.

Maar algemeen, wat drijft een organisme te leven? Wat drijft een bloem te bloeien? De ziel?
Is het leven een begrip of werkelijk iets tastbaar? Ik heb eens gehoord dat ieder stervend organisme x aantal grammen verliest in gewicht. Is dat het leven dan? Die paar grammen dat vergaan/overgaan tijdens het sterven?
Je leeft maar één keer, maar is dat echt zo?
Wat is het leven? Een trip om jezelf te verrijken? Een onderneming om te ervaren?

[Leon]

het kruis dragen...dat is leven

[Leon]

Het leven is strengen...

String theorie?

Op enig moment streng toegesproken te worden.

[Bertus]

Het leven biedt de mogelijk tot waarnemen/ervaren.

Wat het leve nu precies is, of het nu verbonden is met een lichaam of met een ziel......... betreft geloof

Wanneer religie enige vorm van waarheid betreft, dat er bv leven na de dood is, wanneer er zoiets als een ziel bestaat, denk ik dat het leven voortkomt uit de ziel.

[Ondersteboven]

Het leven biedt de mogelijk tot waarnemen/ervaren.

Wat het leve nu precies is, of het nu verbonden is met een lichaam of met een ziel......... betreft geloof

Wanneer religie enige vorm van waarheid betreft, dat er bv leven na de dood is, wanneer er zoiets als een ziel bestaat, denk ik dat het leven voortkomt uit de ziel.

Is het niet meer dan geloof. We zijn er toch? We leven.
Ik denk niet dat religie alleen het leven en de dood kan verklaren. Er moet nog iets zijn dat onbenoemd is.
Welke elementen waren er vereist leven te vormen? Was het een chemische reactie? Ook al begon alles met eencellige wezens, toch "bovennatuurlijk" dat het ons tot hier bracht en het bespreekbaar maakt via het web.

Het leven is een mysterieuze paradox...

[Ondersteboven]

Op enig moment streng toegesproken te worden.

Is het leven niet eerder vrij en een open systeem?

[Leon]

Op enig moment streng toegesproken te worden.

Is het leven niet eerder vrij en een open systeem?

Daar dus naar handelen vraagt om streng toegesproken te worden.

[Bertus]

Is het niet meer dan geloof. We zijn er toch? We leven.
Ik denk niet dat religie alleen het leven en de dood kan verklaren. Er moet nog iets zijn dat onbenoemd is.
Welke elementen waren er vereist leven te vormen? Was het een chemische reactie? Ook al begon alles met eencellige wezens, toch "bovennatuurlijk" dat het ons tot hier bracht en het bespreekbaar maakt via het web.

Het leven is een mysterieuze paradox...

Met geloof doel ik niet zozeer op religie. Geloof omvat voor mij veel meer.Iemand die bijvoorbeeld niet religieus is, heeft toch een geloof.
Geloof omvat eigenlijk alles wat we niet weten, maar wat we toch meenemen in het vormen van een antwoord.
We zijn er, we leven, we nemen waar. Eigenlijk is dat alles wat we met enige zekerheid kunnen zeggen. Welk deel van ons waarneemt, wat we zijn is veel meer gerelateerd tot geloof, waarbij het geloof staat voor de invulling van het onverklaarbare/ ontastbare.

De vraag bijvoorbeeld "welke elementen waren er vereist leven te vormen?" Deze vraag impliceert al te weten wat leven is en hoe leven tot stand komt. Het antwoord op die vraag zou kunnen zijn, lucht, water, aarde en vuur. de basiselementen.
Wanneer leven zich na de dood voortzet, zijn die elementen mogelijk niet eens nodig, wanneer het leven verbonden is met de ziel en niet met het lichaam.

Wanneer je stelt, het leven is een chemische reactie, is dat een bepaling waarbij er uitgegaan wordt van een bepaalde aanname van "alles wat is", het wel of niet bestaan van God, evolutietheorie, wel of geen ziel, het bestaan van buitenaards leven in andere omstandigheden, noem maar op.
Aspecten waarvan niemand iets weet, behalve dat wat de persoon geloofd. De grote leegte in het niet weten is het stuk wat volgens mij onbenoemd is. Het wordt niet meegenomen in het vormen van een antwoord, want met de onwetendheid over wat we niet weten, zijn we eigenlijk helemaal niet in staat om een antwoord te geven maar zijn we alleen maar in staat een antwoord te geven binnen dat, wat we wel denken te weten. En denken te weten is geloven.

[Ondersteboven]

Daar dus naar handelen vraagt om streng toegesproken te worden.

Zolang dat concreet gebeurt en die vrij van zonde is de eerste steen werpt.

[Ondersteboven]

Met geloof doel ik niet zozeer op religie. Geloof omvat voor mij veel meer.Iemand die bijvoorbeeld niet religieus is, heeft toch een geloof.
Geloof omvat eigenlijk alles wat we niet weten, maar wat we toch meenemen in het vormen van een antwoord.
We zijn er, we leven, we nemen waar. Eigenlijk is dat alles wat we met enige zekerheid kunnen zeggen. Welk deel van ons waarneemt, wat we zijn is veel meer gerelateerd tot geloof, waarbij het geloof staat voor de invulling van het onverklaarbare/ ontastbare.

De vraag bijvoorbeeld "welke elementen waren er vereist leven te vormen?" Deze vraag impliceert al te weten wat leven is en hoe leven tot stand komt. Het antwoord op die vraag zou kunnen zijn, lucht, water, aarde en vuur. de basiselementen.
Wanneer leven zich na de dood voortzet, zijn die elementen mogelijk niet eens nodig, wanneer het leven verbonden is met de ziel en niet met het lichaam.

Wanneer je stelt, het leven is een chemische reactie, is dat een bepaling waarbij er uitgegaan wordt van een bepaalde aanname van "alles wat is", het wel of niet bestaan van God, evolutietheorie, wel of geen ziel, het bestaan van buitenaards leven in andere omstandigheden, noem maar op.
Aspecten waarvan niemand iets weet, behalve dat wat de persoon geloofd. De grote leegte in het niet weten is het stuk wat volgens mij onbenoemd is. Het wordt niet meegenomen in het vormen van een antwoord, want met de onwetendheid over wat we niet weten, zijn we eigenlijk helemaal niet in staat om een antwoord te geven maar zijn we alleen maar in staat een antwoord te geven binnen dat, wat we wel denken te weten. En denken te weten is geloven.

Dat klopt, denken te weten is geloven.
Maar we leven, we zijn ons bewust en we ervaren onze omgeving. Zijn ons bewust van de immense natuurkrachten die het leven vormen, en tegelijk speelt het zich in het allerkleinste af. Via de wetenschap is er veel van ons denken realiteit geworden, gevormd in kennis. De chaos werd orde, het universum koelde af en leven kon manifesteren. Dat weten we ongeveer, al blijft het wel vaag tasten.
Er moet toch een "daad" zijn gebeurd na water, vuur, aarde, wind die het leven mogelijk maakte?
Wat is het leven: laten we van een organisme uitgaan dat gedreven wordt door complexe cellen.
Wat drijft het? Is het leven God? Is het leven iets dat afhankelijk is van iets dat onzichtbaar is voor ons oog? Buiten een andere dimensie afspeelt...

[Bertus]

Misschien een ziel, de de verbinding aangaat met het stoffelijke.......

[Ondersteboven]

De ziel is dan op keer niet wetenschappelijk, maar eerder spiritueel. Een geloof. Een veronderstelling, een fictief begrip.
Zijn wij een gedachte, woord, daad? Is woord een synoniem voor vibratie? Is het leven vibratie? Ja ik denk het wel.
Het kronkelt zijn weg op een secure precieze manier waarop het lijkt te zeggen:
Dit is geen toeval.

Is het leven een toeval of drijft het zichzelf hier bewust naartoe?

[Leon]

Vibratie...feit zal zijn dat vibraties elkaar kunnen versterken en uitdoven, waarbij uitgedoofde vibraties weinig meer zullen betekenen, en het leven dus gezien kan worden als strijd, of mooier uitgedrukt "een voortdurende uitdaging".

Aan Albert Camus ontleen ik het doel van het leven:

Vrede sluiten met de absurditeit...of niet

[Ondersteboven]

Vibraties kunnen overstegen worden. Maar het blijft vibreren.

Leven als vibraties bekijken levert mij een ruim perspectief. Alles wat wij in ons opnemen bepaalt onze harmonie.
Het leven is een symfonie van vibraties... met vele rimpeleffecten en kruisingen.

[Bertus]

vibraties...... mooi uitgelegd en benaderd voor mij het In Lack'ech idee, waarin de vibratie de gezamenlijke deler is. Ik ben een andere jij, in diezelfde vibratie. Mijn leven is als de jouwe,in diezelfde vibratie. We zijn nauw met elkaar verbonden. Zonder jou kon ik niet zijn zoals hoe ik ben.

Ik vraag me echter af, is dit het leven? Of is het hoe het leven zich manifesteert?
Een ademhaling, een zucht, een hartslag verwijst naar aanwezigheid van leven.
Vibraties ervaren, waarnemen, het ontstaan van een harmonie verwijst, naar mijn idee, ook naar aanwezigheid van leven, zonder dat het beschrijft wat het leven zelf is, als een vorm, een specifiek iets, een ding.....

[Ondersteboven]

“All matter originates and exists only by virtue of a force which brings the particle of an atom to vibration and holds this most minute solar system of the atom together. We must assume behind this force the existence of a conscious and intelligent mind. This mind is the matrix of all matter.”

[Ondersteboven]

vibraties...... mooi uitgelegd en benaderd voor mij het In Lack'ech idee, waarin de vibratie de gezamenlijke deler is. Ik ben een andere jij, in diezelfde vibratie. Mijn leven is als de jouwe,in diezelfde vibratie. We zijn nauw met elkaar verbonden. Zonder jou kon ik niet zijn zoals hoe ik ben.

Ik vraag me echter af, is dit het leven? Of is het hoe het leven zich manifesteert?
Een ademhaling, een zucht, een hartslag verwijst naar aanwezigheid van leven.
Vibraties ervaren, waarnemen, het ontstaan van een harmonie verwijst, naar mijn idee, ook naar aanwezigheid van leven, zonder dat het beschrijft wat het leven zelf is, als een vorm, een specifiek iets, een ding.....

Dus het leven is o.a. vibratie.
Is alles in het leven niet verbonden en een relatie van symbiose? De bomen ademen onze lucht en wij ademen hun lucht. Een voltrokken cyclus.
Heel die luchtverwerking en -circulatie is een gevolg van vibratie. Op verschillende frequenties. Zag je ooit die youtube film waar men zout korrels op een plaat strooit en die aansluit op een stereospeaker? Op iedere frequentie wordt een ander patroon gevormd.
Gevonden:

Het leven is een groot fenomeen, een manifestatie van zijn, ordenen en plaatsen. Het is eigenlijk magie als je er diep op in gaat zoomen.

Is het leven een ding of is het vibrerende energie die zich statisch laadt en iets vormt? Iedere frequentie wat anders. En is de stand van de planeten in de kosmos dan niet belangrijker dan gedacht? Is de hele manifestatie van het heelal niet verbonden om het leven hier te vormen tot wat het is?

[Bertus]

m.a w. het leven is en blijft een groot mystery

[Ondersteboven]

Wellicht. En we zijn nog maar bij vibratie beland...
Wat houdt het leven nog meer in petto?

In de quantum mechanica openbaren deze mysteries zich pas ten volle. Men ontdekt iets en nieuwe vragen sturen ons.

Wat ik mij vooral afvraag, wat is de leverancier van deze "onuitputtende" kracht? In die schuingedrukte text "the mind is the matrix of all matter".
What is matter? Een constructie van atomen, atomen bestaan uit energie, maar wat is die energie? Waar komt die vandaan? Is dat waar "God" zou zijn?
Zou dat onze oorsprong niet kunnen zijn? Een oneindige onuitputbare energie die alles is, hervormt en herplaatst? Is het zo onlogisch te denken dat deze energie de sturende kracht van het leven is?

[Bertus]

Misschien dat we het ooit komen te weten, wanneer we weten wat we nog niet weten....... en tot die tijd gewoon geloven

[Ondersteboven]

In principe kaderen wij toch allemaal ons leven in op basis van onze "geloven"? We worden gedreven door een vorm van cultuur. Een ideologie dat zich manifesteert in de hoofden wat uiterlijke uiting krijgt.

[Ondersteboven]

In principe kaderen wij toch allemaal ons leven in op basis van onze "geloven"? We worden gedreven door een vorm van cultuur. Een ideologie dat zich manifesteert in de hoofden wat uiterlijke uiting krijgt.

Als ik dan rond me heen kijk: waar geloof ik in?
Wat is mijn uiterlijke afbeelding ? Wat constructeer ik in het uiterlijke dat ik binnen in beleef?
Vreemd dat ik daar geen antwoorden op heb.

[Bertus]

Als ik dan rond me heen kijk: waar geloof ik in?
Wat is mijn uiterlijke afbeelding ? Wat constructeer ik in het uiterlijke dat ik binnen in beleef?
Vreemd dat ik daar geen antwoorden op heb.

Waarheid..........

Is Willem Alexander de koning van Nederland?
Bestaan er landen? Zo ja, wat zijn dat, wat betekent dat?
Hebben politieke partijen het voor het zeggen?
Moet je aan een justitieel systeem gehoorzamen? Waar gehoorzaam je dan precies aan?
Zijn mensen de op de vlucht zijn voor armoede of geweld welkom?
Moeten mensen werken om geld te verdienen zodat ze kunnen leven?
Is het noodzakelijk dat je bezit, als eigendom ziet?

Het grootste deel van wat jezelf, als mens in waarheid construeert, was al geconstrueerd voordat je geboren bent en wordt 'waarheid' aangeleerd in opvoeding en op scholen.

Die waarheid is de beleving van de werkelijkheid, de realiteit waarin je je als mens bevindt. Waarheid en geloof berusten beide op een overtuiging...........

[Ondersteboven]

Maar de waarheid is in een knik te veranderen. Er is wellicht geen waarheid… Waarheid heeft ons veel ongemak en onrust gebracht. Waarheid of twijfel, welke kies je? Geef mij maar twijfel.
Zoals je zelf aangeeft, waarheid berust op geloof, een idee. Ideologie is een zeer gevaarlijk begrip. Onze geschiedenis liegt er niet om.
Waar liggen onze prioriteiten in het leven? Welke keuzes maken wij en welken rimpeleffecten veroorzaken zij in het “veld” waar al onze collectieve ideeën/keuzes/waarheden in realiteit streamen/vloeien? Het is toch een beetje van het lotje getikt als je kijkt waarop ons wereldbeeld gebouwd is? Olie, macht, corruptie, oorlog, hebzucht, onderdrukking, … De zeven hoofdzondes vanuit de bijbel zijn zo binnen handbereik, je hoeft niet ver te kijken. Welk idee stuwt ons dan? Wat is er mis met het leven dat het zo onleefbaar kan worden? Ik denk dat we in een gevaarlijke “loop” zitten waarin onze keuzes telkens pieken tot een fatale crash (wereldoorlog). We zijn daar nu niet ver van af en uiteraard dienen wij mensen te helpen op vlucht. Maar beter had geweest geen oorlog te voeren zodat iedereen in haar/zijn eigen land kon blijven. Het is niet verstandig 2 ideeën die haaks op elkaar staan bij elkaar te proppen. Zeker niet wanneer er geen plaats voor progressie is maar een achteruitgang gegarandeerd is. Het leven is meer dan politieke belangen en kiesvee verzamelen. Via tact weten ze dat dan mooi te verwoorden en ontstaat er een vertekend beeld van de waarheid. De waarheid is dat ons leven verandert omdat er in het verleden verkeerde keuzes zijn gemaakt. Het ziet er niet naar uit dat we daaruit gaan leren.
We is de mensheid algemeen.

[Bertus]

Waarheid of twijfel, welke kies je? Geef mij maar twijfel.

twijfel is het geloof in iets anders, een andere waarheid

[Leon]

Mag ik tussenvoegen dat denkbeelden slechts relevant zijn in zoverre ze de wereld veranderen of in stand houden.

Als je dat besef hebt van denkbeelden, hoe voorzichtig en zorgvuldig wil je dan zelf zijn?

[Bertus]

Het grappige is, wanneer je je denkbeeld van de wereld veranderd, veranderd de wereld.
Het gaat slechts om je eigen denkbeeld, je eigen wereld...... en je moet er in geloven
Dit geloven is lastig, want het gaat over het geloven in, een vaste overtuiging van absolute waarheid, waarbij alles, alle aannames van wat is, op elkaar afgestemd is, om het waar te laten zijn

Wanneer je er bijvoorbeeld van uitgaat dat er landen bestaan en landen leiding nodig hebben, kunnen koningen bestaan. Wanneer je ervan uitgaat dat je als mens meer dan mens alleen kunt zijn, zou je ook koning kunnen zijn. Wanneer je ervan uitgaat dat er geen landen bestaan, dat niemand daadwerkelijke leiding heeft en dat niemand iets anders kan zijn dan mens, kunnen koningen niet bestaan en is de wereld in het eigen denkbeeld veranderd en kijk je vol ongeloof naar een wereld waarvan je geloofd hebt dat die bestond.

[Ondersteboven]

Waarheid of twijfel, welke kies je? Geef mij maar twijfel.

twijfel is het geloof in iets anders, een andere waarheid

Ik liet me even gaan, en hij die zich laat opjutten is voor hij het weet in de zak gezet.
De jutten zak filosofie.

Het leven is mooi, maar minstens even lelijk als je even de andere kant op kijkt.

Als je twijfelt aan de waarheid, ben je dan uiteindelijk niet beter af? De SS dacht ook de ware weg gevonden te hebben, Einstein had er zijn bedenkingen bij en vluchtte er van weg naar veilige oorden.
Wie had dan de waarheid in pacht? Die er zijn bedenkingen bij had of die er in volharde?

Is het blad ook groen voor insecten of is het een kwestie van perceptie?

[Ondersteboven]

Mag ik tussenvoegen dat denkbeelden slechts relevant zijn in zoverre ze de wereld veranderen of in stand houden.

Als je dat besef hebt van denkbeelden, hoe voorzichtig en zorgvuldig wil je dan zelf zijn?

Denken wij wel juist? Je zou bijna gaan denken dat we misleid worden, hoe dommer hoe beter.
Jij als IT'er beseft toch als geen ander hoeveel beter alles op elkaar aangepast kon zijn. Hoeveel we werkelijk achter staan in onze evolutie qua high tech.
Om het kort uit te drukken, virtual reality is zo'n 50 jaar te laat. We hadden daar al veel eerder moeten zijn.

Alsof wij in psychose van de realiteit zijn, een waarheid die voorgelogen is.

[Ondersteboven]

twijfel is het geloof in iets anders, een andere waarheid

Twijfel houdt deuren open.

[Leon]

Mag ik tussenvoegen dat denkbeelden slechts relevant zijn in zoverre ze de wereld veranderen of in stand houden.

Als je dat besef hebt van denkbeelden, hoe voorzichtig en zorgvuldig wil je dan zelf zijn?

Denken wij wel juist? Je zou bijna gaan denken dat we misleid worden, hoe dommer hoe beter.
Jij als IT'er beseft toch als geen ander hoeveel beter alles op elkaar aangepast kon zijn. Hoeveel we werkelijk achter staan in onze evolutie qua high tech.
Om het kort uit te drukken, virtual reality is zo'n 50 jaar te laat. We hadden daar al veel eerder moeten zijn.

Alsof wij in psychose van de realiteit zijn, een waarheid die voorgelogen is.

Je lijkt uit te gaan van een algemeen doel. De 1 heeft meer nodig om het gevoel te hebben te leven, of op onnavolgbare wijze gelukkig te zijn. Binnen de grenzen van redelijkheid van een groep. Maar er is altijd een keerzijde. De absurditeit is dat wij met elkaars keerzijde zullen moeten leren omgaan, totdat het leven hier onmogelijk wordt.

[Ondersteboven]

Wij bepalen zelf de doelen, en het doel is de economie runnende houden zodat iedereen zijn deel van de koek blijft krijgen.
Dat is dan het prioritaire doel.
Maar de waarheid ervan is dikwijls veel lelijker dan ze werkelijk afgebeeld wordt.

Wij "moeten" met elkaar leren omgaan, maar wat als bepaalde mensen dat niet willen? Wat als zij bewust naar hier komen om hun haat tegenover ons te kanaliseren? Dienen wij onze realiteit daar dan niet op aan te passen?
Voldoen onze huidige normen en waarden nog, of leiden ze ons naar een onvermijdelijke ondergang?

Een globalisering is alleen maar toepasbaar als de hele wereld zo denkt, als er maar één continent toe bereid is is het project op voorhand al mislukt.

[Leon]

Ik was toevallig bezig met het denken van Lyotard, die het had over het grote verhaal van bevrijding of emancipatie van de mens uit onderdrukking (de verlichting) dat niet meer voldoet of niet meer als legitimering kan dienen voor verdergaande techniekontwikkeling.

Het paradoxale is dat aanslagen die bedoeld zijn de techniekontwikkeling te stoppen (of in ieder geval technisch ingrijpen in die landen zoals Syrie) juist zorgen dat westerse landen nog meer gaan investeren in techniekontwikkeling. Het blijft zichzelf legitimeren die techniekontwikkeling, eerst nog uit dat verhaal van emancipatie en ontsnappen aan onderdrukking, nu uit het verhaal van bedreigingen van de open samenleving. Nou er is helemaal niets open...

[Leon]

Maar goed mijn filosofie voor illuminati gaat ook niet helpen verwacht ik...

[Ondersteboven]

Het is als je het mij vraagt een gevaarlijk terrein.
Ik herinner mij nog een wereld van vrede. Er was een golfoorlog en daarna was er vrede.
Europa was het continent waarin bewezen werd dat verschillende culturen naast elkaar in vrede kunnen leven.
Maar vandaag is de wereld klein geworden. Alle problemen vloeien samen op één centraal punt, genaamd Europa.
Dit is volgens mij de ergste crisis sedert WO2. En we zullen er het laatste nog niet van gezien hebben.

Als iemand zich onderdrukt door vrijheid voelt, is die dan wel thuis in een open en vrije samenleving? Wanneer mensen in apartheid leven, kunnen we dan nog wel van samenleven spreken?

[Leon]

Ik las ooit, jaren geleden "Toezicht, discipline en straf" van Foucault, en heb daarbij niet zozeer de boodschap opgepakt dat de cultuur bepalend is voor onze denkbeelden, we lenen ze door in die cultuur te verkeren, maar het denkbeeld dat het mogelijk is een soort denkbeeldenarcheologie toe te passen op de huidige samenleving/maatschappij.

Ergens is in die mogelijkheid van denkbeeldenarcheologie al de ondergang gegeven van elk mogelijke en praktische idealisme.

[Bertus]

Ik herinner mij nog een wereld van vrede.

Dat moet dan haast nog wel voor de tijd van Kain en Abel zijn geweest.