Het mooiste aan het woord nuance, vind ik, is dat het zelfverklarend is immers; bijna alles is met of zonder nuance.
Lees bovenstaande zin nog maar eens een keer met een andere nuancering van de leestekens. Dan staat er heel wat anders uitgelegd.
En probeer alles wat hieronder staat, maar eens van nuance te ontdoen of te voorzien.
Ik bedoel maar.
(En probeer het daarna eens in: standaard Nederlands, Standaardnederlands, of de Nederlandse standaardtaal te lezen. Gewoon voor de grap, zeg maar, zodat de (eventuele) fouten worden opgemerkd.)
Is het nog steeds dezelfde zin? Of is het de inhoud die veranderdt?
Of is het mijn eigen fout door te denken dat ik mij op een Nederlandstaligforum pleeg op te houden?
Fouten maak je, fouten vergeef je en fouten wijs je aan.
Welke? Daar ligt de nuance.
::
Waar zit de fout in: "Die dit leest, is gek."?
Het lijkt een correcte zin.
Maar de inhoud is wel erg genuanceerd: wie zijn die die dan, die die "die", worden genoemd, die die soms, of die die die daar, die die gek, "die" lopen te noemen?
Welke die, wie is die?
Bij welke "die" hoort jouw "ik"? Of stokt het al bij "gek"?
Maak je niet ongerust, je bent "normaal".
Alleen al door dit te lezen.
(Taalspelletjes zijn leuk en dat moeten ze ook blijven, en daarom bestaat er: Denksport. Ik ben van de cryptogrammen,)
"Syntax Error", zegt de videorecorder: "Cannot play without tape inside".
Welke "die" inderdaad! Welke taal praat hij? Of wordt het wel goed vertaald? Met de juiste grammatica?
"Please don't kill me Dave," zei HAL, maar die (die Dave) moest wel.
In het Engels hoor ik alleen maar "dood dood dood dood dood dood dood".
(die = dood, immers).
En in grammaticaal juist Nederlands: Dood Dood Dood doodt Dood Dood dood.
snappie, Dave?
Oh nee, die is dood of Dood.
Is
dat het einde van de filosofie zoals we ze kennen dan?
"Cannot play without tape inside".
Is dat het doel en het lot van de mensheid? Tot machine verworden?
Neen, zeg ik. Nonsens!
Gelukkig bestaat er iets als "Nuance".
Een begrip dat nooit geprogrammeerd kan worden, dat als het als functie zou worden aangeroepen: wartaal teruggeeft.
Programmeurs zuchten naar zo'n functie: eindelijk eens niet een voorspelbaar antwoord op RAND().
Desctrers had het daar ook al over, maar zag de nuance niet: de "subtiliteit", die bestaat tussen: "Ik denk dus ik ben" vs "Ik ben dus ik denk"
("Ons" motto, anders waren we hier niet toch? Of zijn jullie allemaal op het verkeerde been?)
Nuance is, zowel en als:
Verevenwichting en Accent
Afwisseling en Bijstelling
Verscheidenheid en Toon
Zowel en Als.
Om een beetje te nuanceren.
Als je genuanceerd wilt schilderen, kun je met elke kleur nuance aanbrengen, maar ook zonder kleur: door weglaten bijvoorbeeld.
"Altijd hetzelfde is nuanceloos"
Is dat wat?
Ik denk het niet, want zelfs hetzelfde kan blijkbaar niet zonder nuances, zelfs als ze loos zijn. Anders zou het altijd hetzelfde zijn, of is dat ook weer een bepaalde nuance?
Volgens mijn etymologisch woordenboek komt "nuance" via het Frans uit het Latijnse woord voor "Wolk" en zou een tijd lang "overschaduwen" hebben betekent, tot De Verlichting natuurlijk.
HM, dat geeft wel een bepaalde "nuisance" aan nuance.
Afschaffen dan maar, die genuanceerdheid?
"Moeder, wat zijn wij rijk"
Kunsttalen? Die zijn aan mensen niet besteed, ben ik gelukkig bang voor.
Maar die de nuance in die uitspraak bezigen?
Tsjongejongejone, wat een dispolitieke uitspraak pleeg ik nu!
Maar ja ik schilder nu eenmaal met taal.
Als je mijn taal niet begrijpt heet ze kunst, en als je het wel doet versta je de kunst ze te begrijpen.
Daar zit ook wel een bepaalde nuance in, dacht ik zo.
