Wat is kunst?

Zit je ergens mee, ben je nieuwsgierig hoe anderen hier over denken, hoe pakken wij dit aan? Stel hier al je vragen.
Gesloten
Soyonne
Posts in topic: 1
Berichten: 39
Lid geworden op: 28 nov 2015, 02:50
Contacteer:

Wat is kunst?

Bericht door Soyonne » 24 dec 2015, 23:09

Ik ben geen kunstkenner, maar ken de bekende werken van wat men kunst noemt. Maar ik moet bekennen, ik ben op onbekend terrein.

Ik was gek van Leonardo da Vinci, maar meer van zijn geest dan van zijn kunstuitingen. Overigens, "Dame met de Hermelijn" vind ik zijn mooiste schilderij. Mooier dan Mona Lisa in mijn ogen, en de hermelijn is zo levensecht geschilderd als je in die tijd nog maar weinig zag.

Ik heb nooit idolen gehad, niet in mijn tienertijd en zeker niet erna, maar de enige die in de buurt komt is Da Vinci. Wat zou ik hem graag als mijn leermeester hebben gehad.

Ik ben in het Uffizi geweest, ik keek mijn ogen uit, en was erg onder de indruk. Maar als ik eerlijk ben was ik onder de indruk van het feit dat ik in Da Vinci's stad was, daarom wilde ik naar Florence.

Is kunst iets dat je moet leren begrijpen? Ik apprecieer de waarde die kunst heeft, ik voel me vaak aangetrokken tot kunstenaars, maar vooral omdat ik graag wil begrijpen waar ze het over hebben, niet omdat ik het begrijp.

Maar nu vraag ik me af, wat verstaat men eigenlijk onder 'kunst'? Schilderkunst, beeldhouwkunst, wat nog meer?
Hoort literatuur, of film, er ook bij of niet?

Leon

Bericht door Leon » 25 dec 2015, 09:24

Tsja eerst het begrip "kunst" deconstrueren.

Kunstmatig, gekunsteld, kunstje.

Het doet iets meer met je dan andere zaken. Bevestigd gevoelens, gedachten. Geeft inspiratie. Soms misschien ook juist geen bevestiging maar tegenspraak, bijvoorbeeld wat je als mens moet doen om succes te hebben, en dan zie je een puinhoop/hoop puin in een museum opgesteld als kunst, of een pindakaasvloer.

Dat beetje extra, dat is tegennatuurlijk, kunstmatig, maar wordt gewaardeerd.

Gebruikersavatar
yopi
Posts in topic: 1
Berichten: 7871
Lid geworden op: 22 aug 2007, 16:28
Contacteer:

Bericht door yopi » 25 dec 2015, 16:50

Hmm ..

Misschien is kunst de kunst om in een alternatief medium afstand te kunnen nemen van het dagelijks leven.

En daar zijn dan meer en minder geslaagde pogingen van die bij een publiek over kunnen komen.

Als je zelf geen kunstenaar bent - van beroep of van geboorte - stel ik me zo voor dat je zowel als consument van kunstwerken, of als amateur-kunstenaar heel veel bevrediging kan vinden zonder dat je de vraag stelt.

Gebruikersavatar
K.L.
Posts in topic: 2
Berichten: 22
Lid geworden op: 11 jan 2016, 14:10
Contacteer:

Bericht door K.L. » 11 jan 2016, 18:03

Wat mij betreft is een kunstwerk een object dat uiting geeft aan wat er dan ook maar in de kunstenaar om gaat. In die zin is kunst overigens altijd mimetisch. Met kunst wordt iets nagemaakt of zo: een object, een idee, een gevoel... (Maar hoe zit het dan met dans?) De precisie, beheersing en doordachtheid waarmee dat gebeurt, zou dan een soort van graadmeter moeten zijn om kwaliteit te beoordelen.

Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat enige ervaring en kennis de genotsbeleving zeker kan vergroten, zij het in mijn geval dan op tekstueel vlak. Dat geldt ook voor beeldende kunst. Het helpt bijvoorbeeld als je Bijbelvast bent, veel mythologische kennis hebt of de rode draad van de westerse geschiedenis kent.

Van veel dingen in musea kan ik zeggen dat ik het niet kunstig vind, maar er zijn legers 'kenners' die er anders over denken. Elke keer als er een set van normen lijkt te zijn vastgelegd, dan komt er wel weer een uitzondering om de hoek kijken. Die zwelt en gedijt tot het een nieuwe norm wordt, enzovoort. Kunst is een cyclisch begrip. Als iedereen alleen maar telkens hetzelfde mag doen, is er dan nog sprake van kunst? Een eindeloze recursie van simulaties: zo opwindend als een opgedroogde spons, toch? Kunst mag wel iets 'doen' met de toeschouwer.

Maar ja. Ooit waren de avant-gardisten een noviteit, nu een reliek. Een paar jaar terug hadden we in Nederland de roemruchte pindakaasvloer, morgen misschien een volstrekt lege toonzaal, waarin de lucht geparfumeerd is met extracten van verfdoeken zodat men de 'kunst kan opsnuiven'...
Als je links kijkt, zie je rechts niets.

Leon

Bericht door Leon » 11 jan 2016, 19:08

Bepaalde aspecten; volharding, originaliteit, lef, etc maken kunst.

Maar er zijn ook al mensen die hun leven als kunstuiting/kunstvorm zien. levenskunstenaars, maar ook een Jospeh Beuys, die eigenlijk meer performance deed dan kunstwerken maakte.

Hoe kijk je daar tegen aan?
Laatst gewijzigd door Leon op 17 jan 2016, 18:53, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
K.L.
Posts in topic: 2
Berichten: 22
Lid geworden op: 11 jan 2016, 14:10
Contacteer:

Bericht door K.L. » 11 jan 2016, 20:02

Soyonne schreef:Ik ben in het Uffizi geweest, ik keek mijn ogen uit, en was erg onder de indruk. Maar als ik eerlijk ben was ik onder de indruk van het feit dat ik in Da Vinci's stad was, daarom wilde ik naar Florence.
Ook wat Italië betreft, die culturele bakermat van Europa, is de kunst iets paradoxaals. Zelf heb ik Italië steeds als een behoorlijk conservatief land ervaren. Als je een paar steden gezien hebt, dan heb je alle Italiaanse steden wel gezien. De façades, de daken, de luiken, het pleisterwerk, de kleuren, de sfeer. Het verschilt allemaal niet wezenlijk. Weinig innovatie, op een enkele uitspatting na, zoals dat alleraardigste koepeltje die in zijn eentje de hele skyline van de bloemenstad domineert (domineren < dominus < domus >>> dom, in dit geval van Florence, excuses voor dit gehannes). Tegelijkertijd schept die dwingende traditie een harmonieus totaalpakket. En inderdaad, de wétenschap dat er een Da Vinci rond dartelde in Florence maakt de stad nog iets aantrekkelijker, al verandert het aan het oppervlak niets. Kunst is dus primair een ervaring, niet een object. Of...?
Bepalde aspecten; volharding, originaliteit, lef, etc maken kunst.
Akkoord. Maar hier ligt nog wel de gehele focus op de scheppende/zendende instantie, niet op de ontvangende. Trouwens, als je het mij vraagt is voor snoeiharde traditie ook volharding nodig, en anderzijds garandeert lef geen kunst. Hmm, lastig.
Maar er zijn ook al mensen die hun leven als kunstuiting/kunstvorm zien. levenskunstenaars, maar ook een Jospeh Beuys, die eigenlijk meer performance deed dan kunstwerken maakte.
Goed punt. En hoe zie jij dat? Het kunstzinnige zit hem in dit geval volgens mij louter in de beheersing van het lichaam en de geest, en in de ongebruikelijke uitvergroting van bijvoorbeeld een enkele handeling. Door het menselijke zo op te blazen tot iets niet-menselijks, oogst het verwondering, lof en het predicaat 'kunst'?
Als je links kijkt, zie je rechts niets.

Leon

Bericht door Leon » 11 jan 2016, 20:06

Dat "opblazen" als zijnde tot ongewone proporties brengen, dramatiseren misschien, lijkt inderdaad wel wezenlijk. Ook wel waarom de waardering soms laag is, overdreven gedoe, maar lekker wel voor mijn persoontje...

Gesloten

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten