Pagina 1 van 1
Stones of Beatles?
Geplaatst: 09 nov 2015, 02:54
door memeticae
Stones of Beatles?
Simpele en redelijk onschuldige vraag, lijkt me.
Of zit er meer achter?
Re: Stones of Beatles?
Geplaatst: 16 nov 2015, 22:16
door Tino
memeticae schreef:Stones of Beatles?
Simpele en redelijk onschuldige vraag, lijkt me.
Of zit er meer achter?
Stones
Vraag maar verder
Ik ben neiuwsgierig
Geplaatst: 18 nov 2015, 00:50
door memeticae
Ik weet het echt niet meer.
Als ik hard genoeg nadenk, kom ik uit op man vs vrouw.
Alleen is de beredenering me ontschoten.
Geplaatst: 18 nov 2015, 08:31
door Leon
Als kind luisterde ik naar de Beatles, als jong-volwassene ging ik naar een concert van de Stones. Ik moet zeggen tegenwoordig draai ik geen van beiden meer. Laatst nog wel Captain Beefheart geluisterd omdat iemand in de krant het daar over had, dat lijkt een soort mix.
Geplaatst: 18 nov 2015, 08:52
door Tino
Ik luisterde naar de Stones vanwege het ruige - muziek en tekst.
The Beatles vond ik te soft.
Toch Angie en As tears go by zijn toch mooie gevoelige liedjes van The Stones.
Geplaatst: 19 nov 2015, 17:18
door Leon
Ik zie wel wat in de tegenstelling vrouwelijk-mannelijk bij Beatles-Stones.
Ik dacht altijd van Stones-achtige vrouwen te houden, beetje stoer, beetje sletterig, tenger, eigen wil, maar uiteindelijk denk ik dat het zachte vlees me nog het meeste kan bekoren, als ik zo af en toe de weekheid voel bij een toevallige aanraking of bij het handenschudden dan gaat er diep verlangen door mij heen. Gek wel want visueel hou ik helemaal niet van mollig. Ik weet wel van judo van vroeger dat je soms een tegenstander had die je als het ware weg kon blazen, fragiel. Moest me dan inhouden, maar het geeft wel een machtsgevoel zoveel overwicht.
Ik ben dus innerlijk verscheurd: weldadig/week-tenger/schriel.
Kan dus helaas op geen enkele manier tevreden zijn.
Maar ik hou veel van mijn vrouw. Die valt niet in een categorie. Ikzelf denk ik ook niet, want voor vrouwelijke voorkeur zal wel net zoiets gelden.
Geplaatst: 20 nov 2015, 00:55
door memeticae
In mijn jaren 80-90, ging het tussen Prince en Jackson.
Ik was voor Prince natuurlijk.
(Die Jackson was maar een zeikerd, "dirty Diana, uhhh, it's not my child")
Tegenwoordig kom ik veel mannen tegen die "Jackson" zijn/waren, ze hebben allemaal een gecultiveerde baard en een identiek kapsel.
De "Prince" liefhebbers, vis je er niet zo gemakkelijk tussenuit. Ja, als de baard niet met het kapsel overeenkomt, maar dan nog.
HM
Dat zet me wel aan het denken, vooral omdat de vrouwen die "Prince" waren een stuk toegankelijker zijn dan de "Jackson" liefhebsters.
Hoe heet dat ook al weer ... dichotomie?
Prince schreef:You can live your own life and I'll live mine
I will never try to keep you down
And even if I only see you some of the time
I'm just happy when you come around
Helaas zijn ze ook zo weer weg.
Ik gok erop, elkaar toch weer tegen te komen.
Daarom ben ik niet gestopt met het houden van, van al die vrouwen.
Heb dat nooit als belemmering gezien.
En soms vloeit het vat over met liefde, misschien niet naar de juiste persoon, maar liefde niettemin.
Dit als antwoord op Tino zijn vraag: "Wie ben jij?"
Ik ben een Stones-man, Zappateer en Hendrixist tegeijk.
Thin Lizzy en Thomas Ankersmit.
Ik weet niet wie ik ben, zeg jij het maar: dan weet ik tenminste, of ik het met je eens of oneens kan zijn.
Geplaatst: 20 nov 2015, 06:55
door Leon
Binnenkort komt Prince, met alleen een piano, naar Paradiso. Mijn vrouw vond hem leuk, en dan kon ik dat natuurlijk niet ook vinden. Ik ben zelf allesbehalve een Prince....
Geplaatst: 20 nov 2015, 15:20
door Tino
memeticae schreef:
Ik ben een Stones-man, Zappateer en Hendrixist tegeijk.
Thin Lizzy en Thomas Ankersmit.
Ik weet niet wie ik ben, zeg jij het maar: dan weet ik tenminste, of ik het met je eens of oneens kan zijn.
Jackson en Prince.
Van Jackson was ik absoluut geen fan. Ik vond het een malloot met vreemde danspasjes en dito geluidjes -alsof hij de hik had.
Nu kan ik zijn muziek meer waarderen. Prince ja die kwam bij mij binnen met Purple Rain, daarna begreep ik zijn muziek niet meer en ben hem uit het oog verloren.
Zappa, ken ik niet goed, maar wat ik van hem ken kan ik wel waarderen.
Thin Lizzy - Live and dangerous, Jaaa, met de geweldige bassist en zanger Phil Lynott.
Een hoogte punt is Emarald (schrijf ik goed) ?
Een ander hoogtepunt is Hendrix natuurlijk Onovertroffen in zijn soort, al kwam SRV heel dicht in de buurt.
Wat kan muziek toch mooi zijn en veel teweeg brengen.
Over de vraag wie jij bent antwoord ik in een ander post.
Geplaatst: 22 nov 2015, 02:58
door memeticae
Volgens mijn vader is het mooiste nummer dat van Jimi Hendrix:
Angel
Met alle dubbelzinnigheden die je maar kunt bedenken, mijn vader heeft gelijk. Misschien is het maar goed dat ik hem niet zo goed ken.
Want dit is het mooiste nummer dat ik ken: En hij dit
nummer niet kent, want vooral die dikke in het midden wil geneukt worden.
Zou hij kunnen zeggen.
Vadermoord?