ziekig

[tengeltje11]

iedereen voelt zich ooit wel zo:
wat ziekig,verkouden,grieperig,....
mijn hoofd voelt alsof het vol snot zit,en de bijhorende hoofdpijn doet dit gevoel nog sterker worden.
nadenken lijkt niet iets wat van zelfsprekend is(want snot kan weinig denken vrees ik)

hoe komt het dat je hoofd zo wazig voelt als je lichamelijk wat ziek bent?
snot lijkt me sterk(ook al voelt het zo),koorst moet volgens mij al erg serieus zijn alvoor dit als oorzaak zou kunnen aangewezen worden?

is het puur psychisch dat we ons ziek voelen en daardoor minder aankunnen mentaal dan?
of hoe zou het komen dat een simpel iets als een verkoudheid ervoor zorgt dat je hoofd precies niet mee wil?

[yopi]

'Hoe zou het komen dat".

Dat suggereert dat als je dat zou weten daar iets aan te doen zou zijn.

In ieder geval heb ik daar ook een pest hekel aan.
Niets mooier als een helder hoofd.

In ieder geval ken ik de omgekeerde ervaring:
Dat als je iets moois meemaakt plotseling die verkoudheid verdwijnt.
Helaas kan je dat zelf niet bedenken. Het moet van buiten komen.

Het hele psycho-somatische verhaal is een moeilijke kwestie voor mij.
Vooral omdat ik nu met ouderdom te maken krijg. Wat een gezeik met onbelangrijke dingen die belangrijke worden. En belangrijke dingen die onbelangrijk worden.

De helden in onze maatschappij in de groep ouderen zijn wat mij betreft de ervaringen die ik op doe bij mijn bridge-club en met mijn zus - die van alles mankeert. Die halen van alles uit het sociale die voor hun het leven nog de moeite waard maken.

Maar dan moet ik vooral niet denken aan al die mensen die thuis rotten.
Of verzuurd zijn. Dus de mensen die je níet ziet.

[tengeltje11]

mss is daar idd iets aan te doen ja.....
stel je maar voor.....

is het niet,dat met ouder worden,gewoon al je karaktertrekken nog worden uitvergroot?
dus een nors iemand die nog norser wordt?een pessimist,nog pessimistischer,...

ik merk die dingen heel erg aan mijn ouders.

daarom heel tevreden met mensen rondom mij die me durven op mijn plaats zetten als ik te veel *lijf hangen in een karaktertrek,want hoe feller ze zich ontwikkelen in jongere leeftijd,hoe sterker ze worden eens je ouder wordt denk ik....

(excuses voor de vreemde zinnen soms,gisteren een glas gemorst op de toetsen en de 2 de letter van het alfa*et doet het niet meer en de rest heeft ook soms rare trekjes)

Yopi,wat maakt jouw hoofd troe-el?

[Blin]

In de nacht van de bloedmaan moest ik er zelf ook aan geloven.
Nou ja, ik weet ook wel dat dat geen ziekte is maar ik lig de eerste dag altijd het liefst de hele dag in bed en ben de rest van de dagen niet te genieten.

En dat dient dan allemaal om de wereldbevolking te laten groeien alsof het niet al vol genoeg is. Onbegrijpelijk dat de evolutie hier niet ingrijpt. Het zou toch op de lange duur voor onze overleving stukke beter zijn als we wat meer ruimte zouden hebben en voedsel.

Kwaliteit van leven daarvan zou je toch verwachten dat dat in de evolutie meegenomen wordt. Als altruisme al mee mag doen dan toch zeker ook een beetje meer ruimte voor de ander, dat gunnen we toch iedereen. En bovendien hoeven mijn medezusters, of misschien een deel ervan aan wie het toch al niet is besteed, in economische of lichamelijke zin, niet meer te menstrueren.

Oorspronkelijk menstrueerde vrouwen trouwens helemaal niet en baby's werden zonder ogen of monden geboren en gingen snel dood. Het aantal mensen in de wereld bleef gelijk. Zo is dat bloeden er dan ingerold maar het is wel een beetje uit de hand gelopen, hoewel de meeste evolutionisten (veelal mannen) dit probleem zullen onderkennen en wie weet via memen weer tegenhouden. Niemand weet gewoon exact hoe dat allemaal werkt en waar dat allereerste menstruatiebloed nu opeens vandaan kwam.

[Blin]

In de nacht van de bloedmaan moest ik er zelf ook aan geloven.
Nou ja, ik weet ook wel dat dat geen ziekte is maar ik lig de eerste dag altijd het liefst de hele dag in bed en ben de rest van de dagen niet te genieten.

En dat dient dan allemaal om de wereldbevolking te laten groeien alsof het niet al vol genoeg is. Onbegrijpelijk dat de evolutie hier niet ingrijpt. Het zou toch op de lange duur voor onze overleving stukke beter zijn als we wat meer ruimte zouden hebben en voedsel.

Kwaliteit van leven daarvan zou je toch verwachten dat dat in de evolutie meegenomen wordt. Als altruisme al mee mag doen dan toch zeker ook een beetje meer ruimte voor de ander, dat gunnen we toch iedereen. En bovendien hoeven mijn medezusters, of misschien een deel ervan aan wie het toch al niet is besteed, in economische of lichamelijke zin, niet meer te menstrueren.

Oorspronkelijk menstrueerde vrouwen trouwens helemaal niet en baby's werden zonder ogen of monden geboren en gingen snel dood. Het aantal mensen in de wereld bleef gelijk. Zo is dat bloeden er dan ingerold maar het is wel een beetje uit de hand gelopen, hoewel de meeste evolutionisten (veelal mannen) dit probleem zullen onderkennen en wie weet via memen weer tegenhouden. Niemand weet gewoon exact hoe dat allemaal werkt en waar dat allereerste menstruatiebloed nu opeens vandaan kwam.

[yopi]

...
is het niet,dat met ouder worden,gewoon al je karaktertrekken nog worden uitvergroot?
dus een nors iemand die nog norser wordt?een pessimist,nog pessimistischer,...

ik merk die dingen heel erg aan mijn ouders.

daarom heel tevreden met mensen rondom mij die me durven op mijn plaats zetten als ik te veel *lijf hangen in een karaktertrek,want hoe feller ze zich ontwikkelen in jongere leeftijd,hoe sterker ze worden eens je ouder wordt denk ik....

...
Yopi,wat maakt jouw hoofd troe-el?

Ik herken dat eerste wel. Maar dan vooral voor anderen.
Bij mij is de hele zaak op drift. Ik heb juist last van karakterveranderingen. Zoals ik al noemde van ijskonijn naar angsthaas bijvoorbeeld.
Ik zit er middenin en weet dus niet precies wat het te betekenen heeft.

Bij mij voelt het dus als het spiegelbeeld van de pubertijd.
Er is iets raars aan de hand maar ik snap zelf niet wat.
Labiel in plaats van stabiel.

Wel fijn dat je wat wilt weten over mij trouwens.

Troebel word ik van eten. Waarschijnlijk omdat ik suikerziekte heb.
Dus ik eet weinig en fiets wat af in de hoop dat dat die klachten vermindert. Heerlijk helder Heineken wordt ik wel wakker van.
Dan kunnen 'ze' me gelijk in het hoekje drukken van 'eigen schuld'.

Het valt wel mee hoor. Maar ik moet denken aan de uitspraak van een dichter:
'Iedereen praat over mijn drinkgedrag, maar niemand praat over mijn dorst'.

Mijn verlangen zit er in (denk ik even), dat ik wil dat de wereld weer klein voor me is. Terwijl die nu véél te groot is.

[yopi]

(ik zou wel benieuwd zijn naar jouw verlangens met je verhalen tot nu toe.
In ieder geval heb ik het gevoel dat je echt op zoek bent, maar ook niet precies weet waar je het moet zoeken.

ff tussendoor)

[tengeltje11]

@Yopi,ja,ik kan me er wel wat bij voorstellen denk ik....
Maakt (veel) eten niet iedereen troebel?niet voor niets ploffen mensen graag ff neer na een goeie maaltijd,je energie wordt ook vooral opgeslorpt door je maag en je volledige verteringsstelsel die massaal in aktie komt.
Suikerziekte zal dat proces alleen nog complexer maken,dus ergens wel logisch.

Mag ik weten hoe oud je bent?want 'ouder worden' voor de een,kan hopen jaren verschillen bij 'ouder worden' voor een ander.
Vind het ook wel interssant om te horen,over zo'n dingen wordt bv ook niet onmiddellijk gesproken(toch niet bij mensen die ik ken)

Qua mezelf,enorm zoekend ja,en idd niet onmiddellijk wetend naar wat.
Zo rustig en onrustig zijn op hetzelfde moment.
Bijna snakken naar meer op het moment dat het even te rustig wordt in mijn hoofd.
Ik weet zelfs niet of ik ooit hoef te weten naar wat ik zoek....dan vind je het te vlug en dan?

@Blin,maar oorspronkelijk moeten baby's toch wel correct geboren worden?anders hadden nooit goed gevormde mensen,zoals we ze nu kennen,ontstaan?
En menstrueren is ergens gewoon een grote fout van de natuur,slaat ook nergens op en is totaal zinloos.
Geen enkel ander zoogdier bouwd eerst iets op,om dan pas te zien of er al dan niet een dracht is,maar begint pas met opbouwen van iets als er sprake is van een dracht.
Wij bouwen elke maand iets op,meestal voor niets dus,om het daarna weer te moeten afbreken.
Maar geen idee of dit al altijd zo was,of waar of wanneer dit ontstaan is.

[yopi]

Ik weet zelfs niet of ik ooit hoef te weten naar wat ik zoek....dan vind je het te vlug en dan?

(Ik ben vijf en zestig. Dus jong eigenlijk)
Sorry bij voorbaat dat ik een beetje moet lachen om je reactie in de quote hierboven.

Het klinkt in mijn oren als het verlangen van een dichter: Een romantische dichter. Zoals Petrarca. Liever de romantiek in stand houden, als de geliefde echt ontmoeten.

Bot burgerlijk heet dat: Het winnen van de zaak; Is het einde van het vermaak.

Maar ik weet niet precies wat je bedoelt natuurlijk.
Kan je dat boven water krijgen?
Je lijkt me in ieder geval op drift. Totaal anders als wat in mijn leeftijd-fase aan de hand is. Maar ik denk dat ik dat wel gekend heb.

[tengeltje11]

niets mis met wat lachen lijkt me?

hog,ligt ook beetje in mijn karakter denk ik.....
ik hou van de chaos in mijn hoofd,en daardoor waarschijnlijk bijna bang voor rust die zou kunnen komen als je 'het' zou vinden waar je eeuwig naar op zoek gaat....snap je?

maar ik denk idd dat,eens je wat ouder wordt,je de rust net wel weer weet te genieten...

[yopi]

Nou, als je chaos wilt dan ga ik me niet inspannen voor enige orde.

In ieder geval heb ik aan gegeven dat ik geen rust heb. En dat ook misschien niet wil omdat ik niet snap waar ik nu in terecht gekomen ben.

Dus ik laat je voorlopig weer met rust ..