Als je buiten het padje treedt.
Je dus de leegte betreedt.
Wat dient zich dan aan om de leegte te vullen?
The void
Misschien . misschien ...
Een stap terugzetten helpt niet omdat het onherroepelijk is.
Net als met schuld. Je hebt iets gedaan. Bijvoorbeeld afstand genomen ten opzichte van je ouders. Dan kan je je niet terugtrekken.
Wie wil nou een leven als herhaling. Dat alles het zelfde blijft.l
Wat ouders misschien willen.
Risico ...
Een stap terugzetten helpt niet omdat het onherroepelijk is.
Net als met schuld. Je hebt iets gedaan. Bijvoorbeeld afstand genomen ten opzichte van je ouders. Dan kan je je niet terugtrekken.
Wie wil nou een leven als herhaling. Dat alles het zelfde blijft.l
Wat ouders misschien willen.
Risico ...
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Ik heb bij de stemming voor: "Zorgen" gekozen.
Niet in de minste plaats omdat "Zorgen" zo lekker dualistisch is, en toch ook niet, zelfs als je het zonder de juiste context gebruikt. Maar meer omdat "Zorgen" eigenlijk het enige juiste antwoord is, mits binnen het juiste begrip ervan. Zeg maar: dat het het enige juiste antwoord binnen de waarheid is. (En dan doel ik op het begrip van "Zorgen" dat jij als lezer, nu, op dit moment, in je hoofd hebt. Daar heb je een dan een voorbeeld van gestuurde/geïndoctrineerde waarheid.)
(Dit dan als antwoord op: "The void. Wat geeft vervulling? Zorgen.")
*) <--- Gelieve dat eerst te lezen en in het achterhoofd mee te nemen, maar het hoeft niet, de uitkomst is toch nooit NXOF altijd dezelfde.
Daar kwam ik op,dat stemmen op "Zorgen", door RobW zijn woorden:
Het doet me denken aan een tekst van Huub van der Lubbe. Maar dan meer abstract.
Dat dus, doordat iets "weg" is, je iets anders kunt "krijgen". Terwijl je dat ervoor niet "had". Dat is vervulling. Maar evenzogoed kan het omgekeerd, dat je iets hebt dat, door er "iets" bij te krijgen, "weggenomen" wordt; dat is ook vervulling.
Een poeët zou kunnen schrijven: "Als je zorgt voor zorgen, zullen zorgen ervoor zorgen vervulling te vervullen." (Maar die kan dat ongetwijfeld beter dan ik. Die weet er nog wel een "ont- of verzorgen" in te krijgen.)
Dat als er twee soorten van zorgen zijn, er ook twee soorten van vervulling moeten zijn ... of zoiets dan.
En, als je al zorgen hebt, wiens schuld is dat dan, uiteindelijk? En hoe zit dat dan met die verveling?
Wat als je niet vervuld bent? Kun je dan woedend op jezelf zijn?
Zelfs als je jezelf haat?
Maar, als je geen leegte ziet, kun je ook niet van je pad af. Toch?
Maar ja, niet proberen te denken aan de leegte, is hetzelfde als niet proberen te denken aan een beer.
Probeer het het maar: denk nu op dit moment eens niet aan een beer. Lukt dat?
Eigenlijk zijn de rest van de antwoorden ook goed. Stel je maar eens voor: Je bent op een barbecue, waar veel te harde muziek gedraaid wordt, je er enkel bent omdat je relaties dat nu eenmaal verwachten, terwijl je liever, uit verveling, een goed boek aan het lezen was." Ja dan krijg je vanzelf wel zorgen, want dat "zorgen" overkoepelt nu eenmaal, zeker als je je af gaat vragen wiens schuld dat dan weer is.
Geen zorgen, geen pad, dus
Geen pad, geen zorgen.
En voor het cliché, of misschien de NXOF:
Geen pad zonder zorgen, dus
Zonder zorgen geen pad.
(NB: Ik vraag je niet te kiezen, ik vraag naar een of ander alternatief.)
*)
Mooi woord eigenlijk: "Zorgen" Laat zich door alle bijwoorden anders betekenen. (buitenzorg, binnenzorg, zorglijdend, belijdenszorg, zorggever, zorgnemer, zorglogistiek, zorgverlies, zorgwinst, zorgkunde, verwaarlozing, verzorgen, bezorgen, aanzorgen, ontzorgen, zorgen maken, zorgen geven)
(HM, ik zie nu dat je hetzelfde kan doen met alle andere antwoordmogelijkheden. Flauwe puzzel yopi, je wist allang dat ik voor "zorgen" zou kiezen.)
PS Het kan zijn dat dit bericht je als zorgelijk overkomt.
Dan heeft het zijn doel bereikt.
:ohm:
Maak geen zorgen, maak ze weg, denk ik dan maar altijd,
It's a perfect day.
Niet in de minste plaats omdat "Zorgen" zo lekker dualistisch is, en toch ook niet, zelfs als je het zonder de juiste context gebruikt. Maar meer omdat "Zorgen" eigenlijk het enige juiste antwoord is, mits binnen het juiste begrip ervan. Zeg maar: dat het het enige juiste antwoord binnen de waarheid is. (En dan doel ik op het begrip van "Zorgen" dat jij als lezer, nu, op dit moment, in je hoofd hebt. Daar heb je een dan een voorbeeld van gestuurde/geïndoctrineerde waarheid.)
(Dit dan als antwoord op: "The void. Wat geeft vervulling? Zorgen.")
*) <--- Gelieve dat eerst te lezen en in het achterhoofd mee te nemen, maar het hoeft niet, de uitkomst is toch nooit NXOF altijd dezelfde.
Daar kwam ik op,dat stemmen op "Zorgen", door RobW zijn woorden:
Maar soms is het ook lastig om het pad te zien. Je ziet alleen dat je ervan af bent :-)
Het doet me denken aan een tekst van Huub van der Lubbe. Maar dan meer abstract.
Dat dus, doordat iets "weg" is, je iets anders kunt "krijgen". Terwijl je dat ervoor niet "had". Dat is vervulling. Maar evenzogoed kan het omgekeerd, dat je iets hebt dat, door er "iets" bij te krijgen, "weggenomen" wordt; dat is ook vervulling.
Een poeët zou kunnen schrijven: "Als je zorgt voor zorgen, zullen zorgen ervoor zorgen vervulling te vervullen." (Maar die kan dat ongetwijfeld beter dan ik. Die weet er nog wel een "ont- of verzorgen" in te krijgen.)
Dat als er twee soorten van zorgen zijn, er ook twee soorten van vervulling moeten zijn ... of zoiets dan.
En, als je al zorgen hebt, wiens schuld is dat dan, uiteindelijk? En hoe zit dat dan met die verveling?
Wat als je niet vervuld bent? Kun je dan woedend op jezelf zijn?
Zelfs als je jezelf haat?
Eigenlijk geef je jezelf al antwoord, door als antwoordmogelijkheid: "zorgen", te geven. Ik vind het namelijk erg moeilijk om deze vraag met de andere mogelijke antwoorden van je poll te rijmen.yopi schreef:Als je buiten het padje treedt.
Je dus de leegte betreedt.
Wat dient zich dan aan om de leegte te vullen?
Maar, als je geen leegte ziet, kun je ook niet van je pad af. Toch?
Maar ja, niet proberen te denken aan de leegte, is hetzelfde als niet proberen te denken aan een beer.
Probeer het het maar: denk nu op dit moment eens niet aan een beer. Lukt dat?
Eigenlijk zijn de rest van de antwoorden ook goed. Stel je maar eens voor: Je bent op een barbecue, waar veel te harde muziek gedraaid wordt, je er enkel bent omdat je relaties dat nu eenmaal verwachten, terwijl je liever, uit verveling, een goed boek aan het lezen was." Ja dan krijg je vanzelf wel zorgen, want dat "zorgen" overkoepelt nu eenmaal, zeker als je je af gaat vragen wiens schuld dat dan weer is.
Geen zorgen, geen pad, dus
Geen pad, geen zorgen.
En voor het cliché, of misschien de NXOF:
Geen pad zonder zorgen, dus
Zonder zorgen geen pad.
(NB: Ik vraag je niet te kiezen, ik vraag naar een of ander alternatief.)
*)
Mooi woord eigenlijk: "Zorgen" Laat zich door alle bijwoorden anders betekenen. (buitenzorg, binnenzorg, zorglijdend, belijdenszorg, zorggever, zorgnemer, zorglogistiek, zorgverlies, zorgwinst, zorgkunde, verwaarlozing, verzorgen, bezorgen, aanzorgen, ontzorgen, zorgen maken, zorgen geven)
(HM, ik zie nu dat je hetzelfde kan doen met alle andere antwoordmogelijkheden. Flauwe puzzel yopi, je wist allang dat ik voor "zorgen" zou kiezen.)
PS Het kan zijn dat dit bericht je als zorgelijk overkomt.
Dan heeft het zijn doel bereikt.
:ohm:
Maak geen zorgen, maak ze weg, denk ik dan maar altijd,
It's a perfect day.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Zorgbegeleiding.
Dat zou wel mooi kunnen zijn.
Bij de bijen af.
Übersociaal, of is dat ook niet goed?
Maar dit begint meer en meer op conformeren aan the void te lijken ...
Niet voor mij, dank U.
(En nu weg met die voet tussen de deur!)
Dat zou wel mooi kunnen zijn.
Bij de bijen af.
Übersociaal, of is dat ook niet goed?
Maar dit begint meer en meer op conformeren aan the void te lijken ...
Niet voor mij, dank U.
(En nu weg met die voet tussen de deur!)
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Begrijpen en verstaan is hetzelfde als meten zonder gissen.
Hangt er een beetje van het tijdstip af maar als ik erin val als de dag al een beetje bezoedeld is met eten, woorden uit de krant, schaduw van de kat op de vensterbank dan mag ik graag wat vals dromen, doezeldromen, dat het net lijkt of je droomt maar je bent toch ook nog in de kamer. Je herkent je kamer maar niet het geluid, zoiets. Doezeldromen.
En dan ga ik nog niet eens voor het doezeldromen zelf maar voor het moment dat je ontwaakt uit je droom en je terugploft in de void. En dat de kamer en het leven verdwijnen tot de roep voor de barbecue.
En dan ga ik nog niet eens voor het doezeldromen zelf maar voor het moment dat je ontwaakt uit je droom en je terugploft in de void. En dat de kamer en het leven verdwijnen tot de roep voor de barbecue.
O...O...O....
wat kijk ik weer boos vandaag.
Komt zeker omdat ik het niet kon nalaten weer in Heidegger te neuzen, waar de zorg voorkomt als gewetensanalyse in Sein und Zeit. Zorg/Sorge is voor hem de eenheid van het er zijn in al zijn betrekkingen, iemand moet daar zorg voor dragen voor die macht aan zijn.
De mens is de zorg voor het zijn toevertrouwd. Dan lijkt het mij nogal overdreven om die zorg/Sorge ook nog eens mee te willen nemen in de Void.
Zorg zou een antwoord moeten zijn op de roep van het Zijn. Eenmaal in de wereld van het Zijn zou je dan een beloning verwachten, zo werkt dat nu eenmaal in de tijd, er moet wel iets tegenover staan en de Void heeft van huisuit weinig ter bieden.
Zelfs rust is al te veel gevraagd.
wat kijk ik weer boos vandaag.
Komt zeker omdat ik het niet kon nalaten weer in Heidegger te neuzen, waar de zorg voorkomt als gewetensanalyse in Sein und Zeit. Zorg/Sorge is voor hem de eenheid van het er zijn in al zijn betrekkingen, iemand moet daar zorg voor dragen voor die macht aan zijn.
De mens is de zorg voor het zijn toevertrouwd. Dan lijkt het mij nogal overdreven om die zorg/Sorge ook nog eens mee te willen nemen in de Void.
Zorg zou een antwoord moeten zijn op de roep van het Zijn. Eenmaal in de wereld van het Zijn zou je dan een beloning verwachten, zo werkt dat nu eenmaal in de tijd, er moet wel iets tegenover staan en de Void heeft van huisuit weinig ter bieden.
Zelfs rust is al te veel gevraagd.
O...O...O....
wat kijk ik weer boos vandaag.
Komt zeker omdat ik het niet kon nalaten weer in Heidegger te neuzen, waar de zorg voorkomt als gewetensanalyse in Sein und Zeit. Zorg/Sorge is voor hem de eenheid van het er zijn in al zijn betrekkingen, iemand moet daar zorg voor dragen voor die macht aan zijn.
De mens is de zorg voor het zijn toevertrouwd. Dan lijkt het mij nogal overdreven om die zorg/Sorge ook nog eens mee te willen nemen in de Void.
Zorg zou een antwoord moeten zijn op de roep van het Zijn. Eenmaal in de wereld van het Zijn zou je dan een beloning verwachten, zo werkt dat nu eenmaal in de tijd, er moet wel iets tegenover staan en de Void heeft van huisuit weinig ter bieden.
Zelfs rust is al te veel gevraagd.
wat kijk ik weer boos vandaag.
Komt zeker omdat ik het niet kon nalaten weer in Heidegger te neuzen, waar de zorg voorkomt als gewetensanalyse in Sein und Zeit. Zorg/Sorge is voor hem de eenheid van het er zijn in al zijn betrekkingen, iemand moet daar zorg voor dragen voor die macht aan zijn.
De mens is de zorg voor het zijn toevertrouwd. Dan lijkt het mij nogal overdreven om die zorg/Sorge ook nog eens mee te willen nemen in de Void.
Zorg zou een antwoord moeten zijn op de roep van het Zijn. Eenmaal in de wereld van het Zijn zou je dan een beloning verwachten, zo werkt dat nu eenmaal in de tijd, er moet wel iets tegenover staan en de Void heeft van huisuit weinig ter bieden.
Zelfs rust is al te veel gevraagd.
Blin heeft mij denk ik begrepen door iets over zorgen (sorge) te zeggen.
Verveling hoort daar ook bij.
Heidegger krijgt het voor elkaar om die twee tot bijzondere dingen te promoveren.
Zoals ook angst en wanhoop door filosofen 'groot' gemaakt zijn.
Samenvattend: Het alledaagse.
Daar was ik in eerste instantie erg van onder de indruk.
Later dacht ik: Wat een ellende om dáárvoor een lans te breken.
Barbecue is al een stuk leuker in mijn poll.
Relaties (waar ik op gestemd heb) is een krachteloze poging om iets humanistisch te doen.
Pathetisch gezegd grijpt de leegte om zich heen.
'The Void' doet vooral het dichtstbijzijnde aantrekken.
Polemisch zeg ik dat zo iets als mindfullness de debiliteit van deze tijd het beste weergeeft. Het schijnt ook iets voor managers te zijn.
In feite is het 'the Void' oproepen, om daarna makkelijker door te gaan op je impulsen. Enige consistentie is afwezig.
"Welness" en "Sport" horen hier ook bij.
In feite is het wanhoop aan enige zingeving.
Zogenaamde hersenwetenschappen en medische zooi zorgen er voor dat mensen teruggeworpen op thema's als gezondheid en 'geluk'.
Ik hoorde een vertegenwoordiger van mindfullness de pyramide van Maslov citeren.
Voldoende te eten, getrouwd (voldoende sex). Nu de geest nog.
En dan zijn we eeuwig gelukkig.
De laatste mensen van Nietzsche, die het geluk uitgevonden hebben.
Anticiperen op de vermoeidheid van het heelal dat in de komkommertijd enige aandacht kreeg in de dictatuur van de actualiteit in de media.
Een glimlachje waard voor mensen die niks anders te doen hebben.
............
Een belangrijk filosofisch probleem vind ik om enige orde aan te brengen met de vraag: Wat is belangrijk. En wat is minder belangrijk.
Want het lijkt er steeds meer op dat alles even belangrijk is en daarmee dus niet onderscheidend. En dat elke mens op de wereld even belangrijk is en dus even onbelangrijk.
Lul maar raak. De gelijkschakeling achterhaalt alles.
.....
Alles is entropie.
Alleen het laatste geweld doet me beseffen dat ik eigenlijk vrolijk moet wezen met dit soort flauwe kul.
....
Ik blijf voor de traditie van de filosofie.
Ondanks de memetische pest van het primatengedrag van de mensen, die losgeslagen zijn van wat voor traditie dan ook.
...
Maar ik ben toch bijna dood.
Dus na mij de zondvloed.
Geen kinderen en zo ..
Ik voel me eigenlijk wel mede schuldig aan deze krankzinnigheid.
Jammer dat Léon niet meer van zich laat spreken hier.
Die voelt dat wel aan.
Verveling hoort daar ook bij.
Heidegger krijgt het voor elkaar om die twee tot bijzondere dingen te promoveren.
Zoals ook angst en wanhoop door filosofen 'groot' gemaakt zijn.
Samenvattend: Het alledaagse.
Daar was ik in eerste instantie erg van onder de indruk.
Later dacht ik: Wat een ellende om dáárvoor een lans te breken.
Barbecue is al een stuk leuker in mijn poll.
Relaties (waar ik op gestemd heb) is een krachteloze poging om iets humanistisch te doen.
Pathetisch gezegd grijpt de leegte om zich heen.
'The Void' doet vooral het dichtstbijzijnde aantrekken.
Polemisch zeg ik dat zo iets als mindfullness de debiliteit van deze tijd het beste weergeeft. Het schijnt ook iets voor managers te zijn.
In feite is het 'the Void' oproepen, om daarna makkelijker door te gaan op je impulsen. Enige consistentie is afwezig.
"Welness" en "Sport" horen hier ook bij.
In feite is het wanhoop aan enige zingeving.
Zogenaamde hersenwetenschappen en medische zooi zorgen er voor dat mensen teruggeworpen op thema's als gezondheid en 'geluk'.
Ik hoorde een vertegenwoordiger van mindfullness de pyramide van Maslov citeren.
Voldoende te eten, getrouwd (voldoende sex). Nu de geest nog.
En dan zijn we eeuwig gelukkig.
De laatste mensen van Nietzsche, die het geluk uitgevonden hebben.
Anticiperen op de vermoeidheid van het heelal dat in de komkommertijd enige aandacht kreeg in de dictatuur van de actualiteit in de media.
Een glimlachje waard voor mensen die niks anders te doen hebben.
............
Een belangrijk filosofisch probleem vind ik om enige orde aan te brengen met de vraag: Wat is belangrijk. En wat is minder belangrijk.
Want het lijkt er steeds meer op dat alles even belangrijk is en daarmee dus niet onderscheidend. En dat elke mens op de wereld even belangrijk is en dus even onbelangrijk.
Lul maar raak. De gelijkschakeling achterhaalt alles.
.....
Alles is entropie.
Alleen het laatste geweld doet me beseffen dat ik eigenlijk vrolijk moet wezen met dit soort flauwe kul.
....
Ik blijf voor de traditie van de filosofie.
Ondanks de memetische pest van het primatengedrag van de mensen, die losgeslagen zijn van wat voor traditie dan ook.
...
Maar ik ben toch bijna dood.
Dus na mij de zondvloed.
Geen kinderen en zo ..
Ik voel me eigenlijk wel mede schuldig aan deze krankzinnigheid.
Jammer dat Léon niet meer van zich laat spreken hier.
Die voelt dat wel aan.
Blin heeft mij denk ik begrepen door iets over zorgen (sorge) te zeggen.
Verveling hoort daar ook bij.
Heidegger krijgt het voor elkaar om die twee tot bijzondere dingen te promoveren.
Zoals ook angst en wanhoop door filosofen 'groot' gemaakt zijn.
Samenvattend: Het alledaagse.
Daar was ik in eerste instantie erg van onder de indruk.
Later dacht ik: Wat een ellende om dáárvoor een lans te breken.
Barbecue is al een stuk leuker in mijn poll.
Relaties (waar ik op gestemd heb) is een krachteloze poging om iets humanistisch te doen.
Pathetisch gezegd grijpt de leegte om zich heen.
'The Void' doet vooral het dichtstbijzijnde aantrekken.
Polemisch zeg ik dat zo iets als mindfullness de debiliteit van deze tijd het beste weergeeft. Het schijnt ook iets voor managers te zijn.
In feite is het 'the Void' oproepen, om daarna makkelijker door te gaan op je impulsen. Enige consistentie is afwezig.
"Welness" en "Sport" horen hier ook bij.
In feite is het wanhoop aan enige zingeving.
Zogenaamde hersenwetenschappen en medische zooi zorgen er voor dat mensen teruggeworpen op thema's als gezondheid en 'geluk'.
Ik hoorde een vertegenwoordiger van mindfullness de pyramide van Maslov citeren.
Voldoende te eten, getrouwd (voldoende sex). Nu de geest nog.
En dan zijn we eeuwig gelukkig.
De laatste mensen van Nietzsche, die het geluk uitgevonden hebben.
Anticiperen op de vermoeidheid van het heelal dat in de komkommertijd enige aandacht kreeg in de dictatuur van de actualiteit in de media.
Een glimlachje waard voor mensen die niks anders te doen hebben.
............
Een belangrijk filosofisch probleem vind ik om enige orde aan te brengen met de vraag: Wat is belangrijk. En wat is minder belangrijk.
Want het lijkt er steeds meer op dat alles even belangrijk is en daarmee dus niet onderscheidend. En dat elke mens op de wereld even belangrijk is en dus even onbelangrijk.
Lul maar raak. De gelijkschakeling achterhaalt alles.
.....
Alles is entropie.
Alleen het laatste geweld doet me beseffen dat ik eigenlijk vrolijk moet wezen met dit soort flauwe kul.
....
Ik blijf voor de traditie van de filosofie.
Ondanks de memetische pest van het primatengedrag van de mensen, die losgeslagen zijn van wat voor traditie dan ook.
...
Maar ik ben toch bijna dood.
Dus na mij de zondvloed.
Geen kinderen en zo ..
Ik voel me eigenlijk wel mede schuldig aan deze krankzinnigheid.
Jammer dat Léon niet meer van zich laat spreken hier.
Die voelt dat wel aan.
Verveling hoort daar ook bij.
Heidegger krijgt het voor elkaar om die twee tot bijzondere dingen te promoveren.
Zoals ook angst en wanhoop door filosofen 'groot' gemaakt zijn.
Samenvattend: Het alledaagse.
Daar was ik in eerste instantie erg van onder de indruk.
Later dacht ik: Wat een ellende om dáárvoor een lans te breken.
Barbecue is al een stuk leuker in mijn poll.
Relaties (waar ik op gestemd heb) is een krachteloze poging om iets humanistisch te doen.
Pathetisch gezegd grijpt de leegte om zich heen.
'The Void' doet vooral het dichtstbijzijnde aantrekken.
Polemisch zeg ik dat zo iets als mindfullness de debiliteit van deze tijd het beste weergeeft. Het schijnt ook iets voor managers te zijn.
In feite is het 'the Void' oproepen, om daarna makkelijker door te gaan op je impulsen. Enige consistentie is afwezig.
"Welness" en "Sport" horen hier ook bij.
In feite is het wanhoop aan enige zingeving.
Zogenaamde hersenwetenschappen en medische zooi zorgen er voor dat mensen teruggeworpen op thema's als gezondheid en 'geluk'.
Ik hoorde een vertegenwoordiger van mindfullness de pyramide van Maslov citeren.
Voldoende te eten, getrouwd (voldoende sex). Nu de geest nog.
En dan zijn we eeuwig gelukkig.
De laatste mensen van Nietzsche, die het geluk uitgevonden hebben.
Anticiperen op de vermoeidheid van het heelal dat in de komkommertijd enige aandacht kreeg in de dictatuur van de actualiteit in de media.
Een glimlachje waard voor mensen die niks anders te doen hebben.
............
Een belangrijk filosofisch probleem vind ik om enige orde aan te brengen met de vraag: Wat is belangrijk. En wat is minder belangrijk.
Want het lijkt er steeds meer op dat alles even belangrijk is en daarmee dus niet onderscheidend. En dat elke mens op de wereld even belangrijk is en dus even onbelangrijk.
Lul maar raak. De gelijkschakeling achterhaalt alles.
.....
Alles is entropie.
Alleen het laatste geweld doet me beseffen dat ik eigenlijk vrolijk moet wezen met dit soort flauwe kul.
....
Ik blijf voor de traditie van de filosofie.
Ondanks de memetische pest van het primatengedrag van de mensen, die losgeslagen zijn van wat voor traditie dan ook.
...
Maar ik ben toch bijna dood.
Dus na mij de zondvloed.
Geen kinderen en zo ..
Ik voel me eigenlijk wel mede schuldig aan deze krankzinnigheid.
Jammer dat Léon niet meer van zich laat spreken hier.
Die voelt dat wel aan.
MEr dat lant van semaar was eens lippen ende van geliker spraken. Maken we kwarrelen ende laetste ons backen mitten vueren.
De tegel voer steen en de lime voer moerter weil die paet tot de maersian gereycke.
Het folc cwaedon betwynant sal niet aflaeten van burhstowe to eallum haer tonghe.
(op vakantie, rondreis door dat aensicht van 1345)
De tegel voer steen en de lime voer moerter weil die paet tot de maersian gereycke.
Het folc cwaedon betwynant sal niet aflaeten van burhstowe to eallum haer tonghe.
(op vakantie, rondreis door dat aensicht van 1345)
Het chagrijn van Hitler.
Hij schijnt gezegd te hebben, vlak voor zijn dood; dat als Duitsland verliest het volk zich niet waardig heeft getoond ten opzichte van hem. ...
Ondertussen ga ik verhuizen naar de kleine Alpen in Nederland.
Met gratis Wi-Fi.
Om de onmogelijkheid te demonstreren van inspanningen vertel ik het volgende verhaal:
Al 45 jaar rookt mijn vrouw. En heeft ze zich geoefend om een sigaret uit te drukken in een asbak.
Nog steeds roken die peuken op zijn minst twee minuten na.
Wat al weer es geleid heeft tot een brandje in de afval-bak.
Met een pan met water is dat geblust.
Sindsdien blijven de asbakken minstens twee uur onaangeroerd.
En daarna tegen het licht van een spaarlamp aangehouden om te kijken of er toch nog niet iets brandt.
Je wilt toch niet hebben dat de buren hier last van krijgen?
....
Een plaatsje onder de zon is ook niet makkelijk voor mensen die nog maar kort op aarde zijn geworpen.
Maar ik weet zeker dat ze hun best doen.
Wanhoop is een zonde volgens de existentialist Sartre.
Een ongelovige.
Hij schijnt gezegd te hebben, vlak voor zijn dood; dat als Duitsland verliest het volk zich niet waardig heeft getoond ten opzichte van hem. ...
Ondertussen ga ik verhuizen naar de kleine Alpen in Nederland.
Met gratis Wi-Fi.
Om de onmogelijkheid te demonstreren van inspanningen vertel ik het volgende verhaal:
Al 45 jaar rookt mijn vrouw. En heeft ze zich geoefend om een sigaret uit te drukken in een asbak.
Nog steeds roken die peuken op zijn minst twee minuten na.
Wat al weer es geleid heeft tot een brandje in de afval-bak.
Met een pan met water is dat geblust.
Sindsdien blijven de asbakken minstens twee uur onaangeroerd.
En daarna tegen het licht van een spaarlamp aangehouden om te kijken of er toch nog niet iets brandt.
Je wilt toch niet hebben dat de buren hier last van krijgen?
....
Een plaatsje onder de zon is ook niet makkelijk voor mensen die nog maar kort op aarde zijn geworpen.
Maar ik weet zeker dat ze hun best doen.
Wanhoop is een zonde volgens de existentialist Sartre.
Een ongelovige.
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 6 gasten