Filosofieforum.nl

"Uitvinders zijn ontdekkers", zei mijn moeder vandaag.
"Dan is het dus gedetermineerd", was mijn repliek.
"Nee hoor, het was er al", zei ze toen, "maar pas toen het ontdekt werd bestond het pas."
Soms haat ik mijn moeder.

"Uitvinders zijn dus ontdekkers?"
"Ja."
"Het is dus niet gedetermineerd?"
"Ik begrijp niet wat je met determinatie bedoelt"
Soms houd ik van mijn moeder.

Wat is determinatie dan?
En waar zijn uitvinders dan eigenlijk meer bezig?
Is mijn (dubbele) vraag.

het misverstand
gedetermineerd
tot verstand

Toch ongedetermineerd dus, zonder mis- of zelfs met verstand?
Dat geeft de burger weer moed.

Dankjewel!

Ik denk dat uitvinders gewoon op zoek zijn naar wat ze missen in deze wereld.

Willie Wortel zal met zijn primitieve geest wel es moeite gehad hebben met het strikken van zijn schoenveters.

Met die luiheid is ie aan de slag gegaan.

Zo heb ik vroeger toen we op het rekencentrum waar ik werkte nieuwe toetsenborden kregen, die de mogelijkheid hadden om toetsenbord-aanslagen te registreren en te reproduceren, wekenlang gewerkt aan de automatisering van bepaalde routinehandelingen die ik elke dag moest verrichten.

Met goed resultaat. Bij binnenkomst 's ochtends kon ik op één toets drukken en dan een half uur kijken naar mijn scherm, waar dan gebeurde wat ik normaal zelf moest doen:

Bakkie koffie er bij. Sigaretje (dat kon toen nog) ..
Wel weer werk om de bugs er uit te halen en de pauze-momenten bij te stellen van de schermen die verondersteld werden te verschijnen.

........

Dat heerlijke superieure gevoel van gemak, vergetend alle inspanningen,
dat was wel een eenzaam genoegen.