Afkeer voor dualisme?

[ManeoPugno]

Hmm, ik struin zojuist enkele posts af, en merk dat er een gedeelde afkeer is voor dualisme. Maar waarom? De o-zo bekende uitspraak "Cogito ergo sum." valt onder dualisme, het tegenoverstaan van het tijdelijke en het eeuwige (lichaam en geest). Is het het tegenstrijdige? A=B maar B=/=A? Ik ben dus ik denk, maar ik hoef niet te zijn om te denken?

Misschien kraam ik onzin uit hoor, maar ik vind het dualisme (met mate) een vrij reeële denkwijze, dingen vergelijken klinkt zo gek nog niet.

-edit-

Mogelijk heb ik een verkeerd beeld van dualisme. De wikipedia pagina was niet bijzonder helder.

[yopi]

Goed om dit aan de orde te stellen.

Het sleutelwoord lijkt me: 'Op het eerste gezicht'.
Dat vind ik namelijk ook van dualisme.

Op het eerste gezicht heel redelijk.

Wat wil je?

Dat verdedigen?
Of wil je uit je droom geholpen worden door anderen op dit forum?

Wat denk je er zelf van?
Ik denk er in ieder geval van alles van.

Maar ik wil niet alleen van leer trekken als ik niet weet wie ik tegenover me heb.

Zo als ik je lees in de rubriek 'Algemeen' , 'Hoe was je dag', lees ík iets 'indolents'. Of misschien wel iets blasé's.
Weet ik veel waar jij zit.

Dus help mij uit de droom over wat je wil zeggen.

[yopi]

Stel, er is alleen maar determinisme. Maar de mens kan de oorzaak gevolg relatie altijd kennen. In deze onwetenheid, wordt het dualisme geboren.

Bedoel je niet '...maar de mens kan de oorzaak gevolg relatie NIET altijd kennen ..' ?
Want dan begrijp ik het.

Stel er bestaat ook vrijheid, dan zal dit wel weer iets dualistisch veroorzaken.

Inderdaad.

Als mensen claimen non dualistisch te zijn krijg ik ook het gevoel van een schijn zekerheid. Betrouwbare, zekere kennis en ook noodzakelijk hele brede kennis.
Maar misschien ben ik wel te streng.

Ik geloof in éénheid, die vrijwel altijd in dualisme verschijnt.
Als je het claimt, doe je dat al vanuit een dualisme en is het inderdaad schijn zekerheid.

Wat bedoel je dan daarna met de zin 'Betrouwbare, zekere kennis en ook noodzakelijk hele brede kennis.' ?
......
Het is wel belangrijk om streng te zijn, toch?
Anders wordt het inruilbare mening. Zo van: Oh ja. Dat kan natuurlijk ook.
Of: Mij goed hoor, als jij er zo over denkt.

[yopi]

Brede kennis.
Je gaf een keer als voorbeeld wat Nietzsche zei.
Kies 1 ding en je wordt er misschien wel heel goed in.
Maar ook al ben je dan goed in dit ding, als het iets raakt uit een gebied waar de kennis veel kleiner is, dan is weer een kans voor dualisme. Dan sluipen de 'fouten' er weer (meer) in.

Ok. Nu snap ik die zin.

Dat voorbeeld van Nietzsche gaf ik verband met Alain's post, waarin hij het kwaad in de begeerte plaatst.
N. is de man van de Wil en de willetjes, die allemaal macht over ons willen hebben. Die willetjes zag hij (in mijn interpretatie) als los van goed en kwaad. De wil om al die willetjes samen te laten smelten tot één mens om niet langer de speelbal te zijn, maar een heel mens legde hij in de mond van zijn Zarathustra die 'predikte' (in mijn eigen woorden): Zoek je sterkste wil en leg je daar op toe.
Dat is dan los van kennis eigenlijk.

Zoals ik nu denk dat jij denkt, zoek jij het meer in éénheid van bewustzijn en handelen. Maar misschien wel met het zelfde verlangen van 'uit één stuk willen worden'.

Als je nog begrijpt wat ik bedoel.

[yopi]

In het kader van 'breed'.
Hoe is jouw verhouding met Krishnamurti?
Is dat een verhouding van 'moeilijk te verkopen' net als met 'streng'?

Ik vraag het maar. Ik heb zelf namelijk nog al een brede ervaring met wegwijzers. En alleen maar zogenaamd 'zelf denken' vind ik ook niet zo wat.

Mijn belangrijkste wegwijzer is Peter Sloterdijk. Buiten me zelf dan.
Het is maar in het kader van kennismaking.

[memeticae]

De o-zo bekende uitspraak "Cogito ergo sum." valt onder dualisme, het tegenoverstaan van het tijdelijke en het eeuwige (lichaam en geest). Is het het tegenstrijdige? A=B maar B=/=A? Ik ben dus ik denk, maar ik hoef niet te zijn om te denken?

(Sorry Manipugnos, ik krijg je moniker echt nog wel eens een keer goed gespeld. Niettemin hoop, of denk ik, dat ik je op deze wijze toch bereik. Ooit zul je me misschien wel dankbaar zijn, of niet.)

Met dualisme is niets mis.
Dualisme leent zich prima om mee te kunnen oordelen, vooroordelen en beslissingen te nemen.

Vooropgezet dat je weet, of inziet, dat al je beslissingen dan uit dualisme stammen. Dus dat je achteraf geen spijt krijgt. Immers: altijd heb je de (juiste?) keuze gemaakt. Een soort van gedetermineerdheid van je geschiedenis, die ligt sowieso tegenwoordig vast. (Wisseling van identiteit is Godsonmogelijk geworden. Zeggen ze.)
(Als je daar niet van houdt moet je er iets tegen doen.

Dualisme houdt daarnaast in, dat er naast waarheid, onwaarheid moet bestaan.
Het exacte tegengestelde van de waarheid.

Zeg maar: een soort van: Als is de leugen nog zo snel ... &c.

::

Maar ...

"Deze kleur is rood, nee, ze is blauw"
Rood = A
Blauw is B

Als A!=B ("!" is het symbool voor "niet", dus A, "niet" is B.)
(met jouw "=/=", bedoel je waarschijnlijk "is ongelijk aan". Welnu binnen het dualisme is "NOT" gelijk aan "is ongelijk aan", het zijn twee extreme tegenstellingen, net zoiets als rood en blauw in het kleurenspectrum. Als je begrijpt wat ik bedoel.)

Dan geldt ook:
B !=A

Lijkt wel te kloppen, als iets rood is, is het niet blauw.

Maar vraag je zelf nu eens af,

is:

A = NOT B, hetzelfde als A!=B? Rood = NOT Blauw
Of B = NOT A? Blauw = NOT Rood
NOT A = B?
NOT Rood = Blauw?

Alle vergelijkingen zijn waar, geen bevatten "onwaarheid", want aan de axioma's zijn voldaan.

Alleen om nou de conclusie te trekken dat alle niet rode dingen blauw zijn, dat lijkt me wat te kort door de bocht.

Er is toch ook groen, of geel?
Bruin, paars, roze, oranje ...

Daar hoor je de HH sterrekundigen nooit over.
(tenzij jij er ook een bent, laten we ons verzamelen, onze stem eens horen! Sterrenkunde is belangrijk want ...)

Na ja, zie maar.

Beantwoord gewoon eens even, dualistisch, de volgende vraag:
Wat is NOT groen?

Rood? Geel? Blauw? Blauw met een beetje geel?

Je hebt staafjes en kegeltjes in je ogen, zeggen ze.

Met de staafjes zie je de dingen zwart-wit, aan of uit.
(en soms een beetje aan en een beetje uit)

De kegeltjes brengen kleur.

A + B + C + D = E
NOT E=NOT(A + B + C + D)

Ontleed het maar.

Zorgt A, of B, of C, of, D, voor het NOT E zijn?
Allemaal tegelijk? Of is één ervan slechts genoeg.
Wat is E dan?

Sorry, maar in deze context, is dualisme onzin, het werkt niet.
Er valt niet mee te leven, met dat dualisme. Geen plek voor creativiteit.

Kun je beter beweren dat A NXOF B NXOF C NXOF D gelijk zijn aan E.
Dat valt dan niet meer te beredeneren. Je hersens ontploffen als je het probeert, ergens blijf je steken en dat heet leven, althans zo denk ik.

Denk ik.

Kun je dat ergens mee vergelijken? Mijn denken.

Dat kun je niet. Daarom werkt dualisme niet.
Er zijn geen extremen, ook niet in mijn denken, eenvoudig gezegd, en daarom valt er niets te vergelijken.

Enkel onszelf. Hoe wij ook willen zouden kunnen zijn dat de ander is.

Snap jij dan nu in ieder geval, yopi, wat ik met mijn narcist poog te zijn?

::


Ik citeer graag het spreekwoord: "Elke vijf jaar verandert alles, elke 200 jaar is het hetzelfde."

Waarheid?
Geen flauw idee.
Ik ken niet alle geschiedenisboeken, en bij elk dat ik lees heb ik een gezonde dosis wantrouwen.


Heb ik het een beetje duidelijk uitgelegd?
Of niet?





peace man, don't be stupid.
dualistisch gesproken.

Vergeet
En je kunt lekker

Maar ja,
de :wereld: is de :wereld: en we kunnen niet zonder haar, zonder :wereld: is er geen wereld.

Dualistisch gezien.

Wat een bekrompen visie.

Snap je? Of denk je werkelijk dat wat ik hier beweer uit deze :wereld: kan komen?

:wereld: moet je dus maar even in je eigen hoofd een plaatje van maken, daar bestaat nog geen icoon voor.

De o-zo bekende uitspraak "Cogito ergo sum."

Dat "o-zo bekende", dat intrigeert me wel.
Hoe kom je tot die utispraak?
Of was het een generalisatie?

Nou ja, maakt ook niet uit.

Cogito ergo sum
Cogito sum ergo
Sum ergo cogito
Sum cogito ergo
Ergo cogito sum
Ergo sum cogito

Zijn voor een Latijn allemaal eender.

En dan nog wagen ze zijn taal, een dode taal te noemen.

(ik heb de ikken weggelaten uit de interpreties hieronder:
denk dus ben
denk ben dus
ben dus denk
ben denk dus
dus denk ben
dus ben denk

Als iedereen toch eens naamvallen zou begrijpen. Of een beetje begrip had van taal. Zeg maar.

Ja, dan ...

Dan begrijpen we misschien van elkaar dat we niet hetzelfde spectrum zien, wat voor de een rood schijnt is voor de ander blauw, wat voor de ander radio blijkt is voor die weer een Roentgen. &c. &c. &c.

Tot aan aan een God aan toe. En dat is de vloek van het dualisme.
Het stopt zonder antwoord.

En daar houd ik niet van.

Stomme ik.
Slimme ik.

Ik kan niet kiezen.

Ik zeg daarom maar dat ik niets ben.
Misschien ziet een dualist me dan als alles.

Die dualist moet ik nog ontmoeten.
Maar dan hoor je niks meer van mij.

Mocht dit een dualistisch forum zijn.

Wat was het motto van ons forum ook al weer?

[memeticae]

A = NOT A.

Schijnt het dualisme te willen propageren, dat geloof ik niet,

Daar ben ik het niet mee eens.


Maar misschien ben ik wel gek en is de rest het niet.

Mijn Narcist vind dat vreselijk, daar moet hij iets aan doen!

Stel je voor hij wordt voor debiel uitgemaakt.
Moet hij dan zeggen "jullie zijn debiel" zoals een dualist zou betamen?

Ik zeg niks.

[Leon]

dualisme is idd nogal zwart-wit en dat is moeilijk te combineren met andere dualismes:

neem dom-slim, je kunt de wereld heel makkelijk indelen hiermee,

maar neem nu emotioneel-rationeel en probeer dat te combineren.

Emotioneel slim en dom rationeel bestaan net zo goed als andersom..

Je beperkt het mogelijk begrip dus door dualismen.

[yopi]

Ik denk dat het filosofisch dualisme vooral staat voor de stoffendiscussie.

Wat staat er in de werkelijkheid als substraat tegenover het denken en de taal. Waarbij dan dat denken en de taal ook zijn plek hebben in dat substraat.

Is er maar één substraat? Energie bijvoorbeeld, of alleen geest, of alleen stof, enzovoort?

Zijn er meerdere substraten? Bijvoorbeeld lichaamstof en geeststof.
Dat laatste zou je filosofisch dualisme kunnen noemen ..

[ManeoPugno]

(Sorry Manipugnos, ik krijg je moniker echt nog wel eens een keer goed gespeld. Niettemin hoop, of denk ik, dat ik je op deze wijze toch bereik. Ooit zul je me misschien wel dankbaar zijn, of niet.)

Misschien zal de betekenis je helpen.

Maneare = blijven
Pugnare = strijden

Zet ze in de ik-vorm, en voila! ManeoPugno (avatar=ezelsbruggetje)


Verder begrijp ik nu wel waarom ik deze signalen over het dualisme heb opgemerkt. Bedankt.

[Blin]

Yopi en MagneoPugno, elke strijd is duaal en kan worden uitgedragen door een zwaard te tonen. Jongetjes, nog maar net uit de wieg hebben die neiging al, bij het zien van willekeurig welk wapen gaan grijpgrage knuistjes al die richting uit om er aan te kunnen sabbelen, ze eigen te maken vis de daartoe geeigende meest gevoelige lichaamsdelen, de lippen. Is het wapen eenmaal eigen en de leeftijd wat gerijpt nemen ze het wapen terhand om hun eeuwige strijd te kunnen voeren.
Inderdaad allemaal heel erg lichamelijk of in het beste geval onbewust.

Vrouwen daarentegen zijn duaal in het kwadraat. Ze zijn het niet e
alleen in lichaam maar ook in geest. Hun geest is van jongs afaan gericht op het krijgen van zo een lichaelijkheid als een zoon. Met voorbedachte rade, het hoogste ideaal na te streven, bezwangerd te worden door een zoon en er eentje te baren.
Wij vrouwen doen tegenwoordig heel stoer, het gaat ons om de studie, om ons werk maar eenmaal op het sterfbed leek het toch te gaan over duaal zijn in het kwadraat.

[yopi]

Nou .. Als je in een doolhof belandt wordt je radeloos. Als dan blijkt dat daar een monster rondwaart - De Minotaurus - dan ben je blij dat je tenminste één concrete strijd kunt voeren in plaats van het zoeken naar de uitgang.

Hopelijk wordt de Minotaurus niet gedood. Want anders wordt het weer zoeken naar de uitgang.

Bovendien verschaft de Monotaurus velen een uitgang door hen te doden en op te eten. De botjes zijn de getuigenis daarvan.

Kortom: Een tweesnijdend zwaard.