Kan de waarheid voor zichzelf zorgen?
Of is er hysterie, terreur, wetenschappelijk onderzoek nodig om dat voor mekaar te krijgen. Of misschien bekende Nederlanders, ex-presidenten uit Amerika, Puissant rijke mensen of subcultuurtjes?
Of .. of .. individuele mensjes die vlindertjes willen zijn die een orkaan veroorzaken vanuit de chaos-theorie?
Bijzonder ontmoedigend, denk ik ..
Bijzonder ontmoedigend ook dat je weet dat jongeren erg vatbaar zijn voor allerlei idealen.
Een secondarie vraag is dan ook:
Moet de filosofie eindigen in vitalisme?
Er zijn zat ouwe lullen die het tot op hoge leeftijd vol blijven houden.
Maar van die anderen hoor je gewoon niets.
....
Derde vraag:
Is dit waarheid?
Kan de waarheid voor zichzelf zorgen?
Kan de waarheid voor zichzelf zorgen?
"Eruditie is alleen weggelegd voor loosers".
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
(Umberto Eco: Het Nul-Nummer)
-
Belinda
Dag Yopi,
Het lijken me een beetje retorische vragen maar misschien vind je het leuk om te weten wat ik ervan vind (ik verkondig zelden leugens, tenzij het niet anders kan).
Ik verplaats me even naar Hermogene en Socrates.
Socrates vraagt Hermogene naar haar mening. Denk je, schone Hermogene dat mannen die volkomen goed zijn ook volkomen redelijk zijn en slechte mannen onredelijk?
Ja, knikt dan Hermogene
Kan het dan zijn, vervolgt Socrates, dat als Protagoras gelijk heeft (er gaat nog een hele conversatie aan vooraf waardoor het misschien wel duidelijker wordt maar mijn vingers pijnlijker) en als de waarheid is dat de dingen zijn zoals ze elk voor zich lijken (beetje krom misschien maar dat grieks moet echt uit mijn tenen komen), dat onder ons de ene redelijk is en de ander onredelijk?
Hermogene: nou, niet persé
Socrates: en zo, stel ik mij voor, ben jij van mening dat als er een rede en een redeloosheid is, dat het geheel mogelijk is dat wat Protagoras zegt de waarheid is. Want de een zal zonder twijfel weten wat de waarheid is terwijl de mening van een ander voor hem ook de waarheid is.
Ik kan me wel in Socrates vinden. De waarheid kan dus niet voor zichzelf zorgen anders zou ze alle kanten opgaan behalve de goede.
Over de secundaire vraag zal ik me nog eens buigen, misschien vind ik er wel weer een stukje tekst bij.
Het lijken me een beetje retorische vragen maar misschien vind je het leuk om te weten wat ik ervan vind (ik verkondig zelden leugens, tenzij het niet anders kan).
Ik verplaats me even naar Hermogene en Socrates.
Socrates vraagt Hermogene naar haar mening. Denk je, schone Hermogene dat mannen die volkomen goed zijn ook volkomen redelijk zijn en slechte mannen onredelijk?
Ja, knikt dan Hermogene
Kan het dan zijn, vervolgt Socrates, dat als Protagoras gelijk heeft (er gaat nog een hele conversatie aan vooraf waardoor het misschien wel duidelijker wordt maar mijn vingers pijnlijker) en als de waarheid is dat de dingen zijn zoals ze elk voor zich lijken (beetje krom misschien maar dat grieks moet echt uit mijn tenen komen), dat onder ons de ene redelijk is en de ander onredelijk?
Hermogene: nou, niet persé
Socrates: en zo, stel ik mij voor, ben jij van mening dat als er een rede en een redeloosheid is, dat het geheel mogelijk is dat wat Protagoras zegt de waarheid is. Want de een zal zonder twijfel weten wat de waarheid is terwijl de mening van een ander voor hem ook de waarheid is.
Ik kan me wel in Socrates vinden. De waarheid kan dus niet voor zichzelf zorgen anders zou ze alle kanten opgaan behalve de goede.
Over de secundaire vraag zal ik me nog eens buigen, misschien vind ik er wel weer een stukje tekst bij.
yopie en belin, de waarheid verzorgen?
klinkt raar, als een leugen
waarom toch bent u met zijn alle van mening dat de mens invloed heeft
op waarheid,
en sokrates, wat zegt hij dan eigenlijk?
dat als Protagoras gelijk heeft en als de waarheid is dat de dingen zijn zoals ze elk voor zich lijken , dat onder ons de ene redelijk is en de ander onredelijk?
en zo, stel ik mij voor, ben jij (hermogene) van mening dat als er een rede en een redeloosheid is, dat het geheel mogelijk is dat wat Protagoras zegt de waarheid is. Want de een zal zonder twijfel weten wat de waarheid is terwijl de mening van een ander voor hem ook de waarheid is.
zegt hij hier niet dat de redelijke mens, weet wat waarheid is,
en de onredelijke mens, vanuit zijn onredelijkheid, ZIJN mening (ook)
waar is, maar dus niet is,
maar feitelijk, wordt hier uitgesproken dat of men nu
redelijk of onredelijk is,
de waarheid 1 en dezelfde is,
elke invloed is
een leugen,
klinkt raar, als een leugen
waarom toch bent u met zijn alle van mening dat de mens invloed heeft
op waarheid,
en sokrates, wat zegt hij dan eigenlijk?
dat als Protagoras gelijk heeft en als de waarheid is dat de dingen zijn zoals ze elk voor zich lijken , dat onder ons de ene redelijk is en de ander onredelijk?
en zo, stel ik mij voor, ben jij (hermogene) van mening dat als er een rede en een redeloosheid is, dat het geheel mogelijk is dat wat Protagoras zegt de waarheid is. Want de een zal zonder twijfel weten wat de waarheid is terwijl de mening van een ander voor hem ook de waarheid is.
zegt hij hier niet dat de redelijke mens, weet wat waarheid is,
en de onredelijke mens, vanuit zijn onredelijkheid, ZIJN mening (ook)
waar is, maar dus niet is,
maar feitelijk, wordt hier uitgesproken dat of men nu
redelijk of onredelijk is,
de waarheid 1 en dezelfde is,
elke invloed is
een leugen,
-
neus
Yopi,
net zoals er manifestaties zijn van waarheden zullen er om symmetrische redenen manifestaties van leugens moeten zijn. Om in jezelf de manifestaties van waarheden te mogen beleven zal je een prijs moeten betalen. Je zal namelijk de manifestatie van leugens elders moeten gedogen om de manifestatie van waarheden bij jezelf mogelijk te maken. Vervolgens heb je dan de waarheid dat elders de manifestatie van leugens is.
Wat heb je uiteindelijk aan die positie? Ze is vanwege de symmetrie gelijkwaardig met het tegenovergestelde, en je zou kunnen zeggen dat misschien eerder de positie van zowel manifestaties van waarheden als manifestaties van leugens de Gouden middenpositie is. Dan kan je soms nog met een smoes wegkomen of komt waarheid nog als positieve verrassing.
De waarheid is dat de waarheid niet voor zichzelf wil zorgen.
net zoals er manifestaties zijn van waarheden zullen er om symmetrische redenen manifestaties van leugens moeten zijn. Om in jezelf de manifestaties van waarheden te mogen beleven zal je een prijs moeten betalen. Je zal namelijk de manifestatie van leugens elders moeten gedogen om de manifestatie van waarheden bij jezelf mogelijk te maken. Vervolgens heb je dan de waarheid dat elders de manifestatie van leugens is.
Wat heb je uiteindelijk aan die positie? Ze is vanwege de symmetrie gelijkwaardig met het tegenovergestelde, en je zou kunnen zeggen dat misschien eerder de positie van zowel manifestaties van waarheden als manifestaties van leugens de Gouden middenpositie is. Dan kan je soms nog met een smoes wegkomen of komt waarheid nog als positieve verrassing.
De waarheid is dat de waarheid niet voor zichzelf wil zorgen.
-
Ab Ovo
Als je met vitalisme energie bedoelt dan zou ik zeggen dat het handig is om veel Plato te lezen en de weg naar het Ene te volgen met aan de bergkant de ousia en het niet-zijn aan de ravijn. Veel filosofen hebben dit overgenomen maar waarschijnlijk nooit helemaal begrepen als ik aan het vitalisme bij Berger denk.
We zouden dan ook weer moeten eindigen bij Plato, daar waar filosofie begonnen is.
We zouden dan ook weer moeten eindigen bij Plato, daar waar filosofie begonnen is.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten