Filosofieforum.nl

Ik denk dat je de mensen, in termen van religiositeit, in een viertal categorieën kan opdelen.

Er zijn atheïsten, agnosten, ‘ietsers’ (mensen die in ‘iets’ geloven, zonder dat dit nader kan/mag omschreven worden), en de ‘concrete godsdienstbelevers’ (zoals christenen, moslims, enz).

Of stel ik deze opdeling iets te simplistisch voor ?

En in welke categorie bevinden de gebruikers van dit forum zich ?

Het is wellicht wel zo, dat je ergens tussen twee categorieën kan zweven. Ikzelf zou me een ietser noemen, die af en toe wat overhelt naar het christendom, of tenminste sympathie weet uit te dragen voor de christelijke waarden.

Deze vraag gaat geloof ik over mono-theïstische religies.
Dan voel ik me niet thuis bij je categorieën.

Ik denk dat ik een niet praktiserend agnost ben of zo.
Of een gevorderde ietsist.
Puur atheïsme vind ik dom. Het zet zich in het algemeen gesproken alleen af tegen de concrete godsdienstbelevers.
In concrete godsdienstbelevers kan ik me wel een beetje inleven, maar ligt mij absoluut niet. Ben er ook niet in opgevoed.

Ik bestudeer sinds september een richting binnen het boeddhisme (Dzogchen), maar ik waak er voor mezelf een boeddhist te noemen. Niet omdat ik me niet wil identificeren met het boeddhisme, maar omdat labels vaak averechts werken.

Je kunt religiositeit denk ik op nog wel veel meer manieren indelen in categorieën, maar waar het m.i. om gaat is de persoonlijke beleving. Zo wat vragen die ik mijzelf hier bij stel:
- Hoe kunnen we voor onszelf het universele integreren binnen onze subjectieve belevingswereld?
- En hoe kan de waarheid hierbinnen bestaan?
- Kan de waarheid hier binnen bestaan, of wordt deze altijd noodgedwongen vervormd door onze eigen subjectiviteit?

Ik denk dat de meeste atheïsten heel veel christelijke waarden wel kunnen waarderen, maar de claim dat het christelijke waarden zijn niet willen volgen. En daar hebben ze m.i. vaak wel een punt, aangezien het om universele waarden gaat die in onze westerse wereld het label 'christelijk' hebben gekregen..

dit zo wat korte overpeinzingen van mijn kant, hoop dat je er iets aan hebt/mee kunt

Hartelijke groet
Pieter

Hmm ik zou mezelf misschien omschrijven als atheistische christen. Kan me dan ook wel deels vinden in wat Intangible Radjanamadjo schreef. Als ik dat moet expliciteren waarom ik mij zelf als zodanaig zou omschrijven dan is dat omdat ik niet per se in god geloof noch ontken ik dat hij niet bestaat. Verder voel ik mij het meest thuis bij de Christelijke religie desondanks ben ik wel van mening dat je van elke godsdienst wel bepaalde dingen kan leren waar je wat aan hebt.

Aan de reacties tot hiertoe te zien, lijkt die indeling in vier categorieën inderdaad wel wat simplistisch. Misschien iets te lineair voorgesteld ; er zijn meer dimensies.

Wat die subjectieve belevingswereld betreft : tja, ik begrijp dat we er altijd rekening mee zullen moeten houden dat er een duidelijk verschil is tussen een waarheid en de waarheid.

Wat is precies het verschil tussen een agnost en een ietser?

Een agnost sluit niets uit : het bestaan van God of een niet nader te omschrijven ‘iets’ kan, maar het kan ook zijn van niet. “We kunnen het niet weten”, is zijn leuze.

Een ietser gelooft in ‘iets’ (een hogere macht, een hogere intelligentie of hoe je het ook omschrijft), en sluit bijgevolg de visie van een atheïst uit.

Welkom trouwens, op dit forum !

Lineair gezien zit de agnost dus iets dichter bij atheïst en de ietser iets dichter bij gelovige?

Is er dan ook nog een exacte middenpositie?

Tja, je kan wellicht wel ‘zweven’ tussen 2 posities. De ene dag je iets meer agnost voelen, de andere dag er duidelijk zeker van zijn dat er iets moet zijn.

Kan je iemand wel ooit onder een categorie plaatsen als het over geloof gaat?

Zolang het een schets in grote lijnen blijft, is dit in zekere mate mogelijk, toch ?

[quote="Jeroen Uil"]Ik denk dat je de mensen, in termen van religiositeit, in een viertal categorieën kan opdelen.[/quote]

Volgens mij zijn er alleen maar mensen die openbaring accepteren, mensen die openbaring als kenbron afwijzen en mensen die zich nog nooit hebben afgevraagd of openbaring een bron van kennis kan zijn.