Welsprekendheid

[Verwijderde gebruiker]

Tijdens de vorming van "democratie" was welsprekendheid van groot belang. [...] Waar is de welsprekendheid, als onderdeel van ons gebleven?

Welsprekendheid is geen onderdeel van ons. Zorgvuldig taalgebruik, doordacht gebruik van woorden, aandacht voor de boodschap en de beoogde ontvanger, zijn geen vanzelfsprekendheden, maar is een aangeleerde etiquette. Een waarde waar Henk en Ingrid het belang niet altijd van inzien.

[Civilis]

Welsprekendheid is alleen veranderd. Het gaat niet meer om mooie lange woorden, maar om mooie praatjes. Hopelijk is dit omdat lange woorden ons niet meer in de war brengen.
Als de overheid iets verkeerd doet en er op aangesproken wordt zeggen ze standaard dat ze hun besluit anders hadden moeten brengen. Blijkbaar vinden we dat genoeg.

Gek genoeg moet je voor ouderwetse welsprekendheid bij (Engelstalige) fantasy-boeken zijn

[Intangible Radjanamadjo]

Het is misschien net zo belangrijk om te gaan kijken waarom we eigenlijk niet meer echt naar elkaar lijken te willen luisteren. Opzich denk ik dat er nog steeds wel 'welsprekendheid' is, maar dat deze juist gebezigd wordt in situaties waarin men vooral niet begrepen wil worden.

Is het niet juist het gebrek aan inlevingsvermogen in de ander, dat een groot probleem vormt? Want als ik hier bij stilsta, merk ik dat ik heel vaak eigenlijk niet goed doorheb waar een ander het nou eigenlijk over heeft. Een combinatie van gebrek aan welsprekendheid (of bekendheid met welsprekendheid) en toch ook het belang van de eigen mening voorop stellen.

Is het populisme een nieuwe(re) vorm van sofisme trouwens?

[Civilis]

Het is misschien net zo belangrijk om te gaan kijken waarom we eigenlijk niet meer echt naar elkaar lijken te willen luisteren.

Dit komt m.i. door het feit dat liegen normaal is geworden. Doordat politici, reclames, filmsterren, enz faliekant liegen zonder schaamte is liegen maatschappelijk geaccepteerd. Ik merk in mijn omgeving dat mensen liever hetgeen zeggen waar ze een discussie mee kunnen vermijden dan de waarheid. Zelfs ík begin het te accepteren, al blijf ik zelf liever eerlijk. Ik merk wel dat mensen het vaak maar dom vinden om de waarheid te zeggen, of ook om in een leugen te trappen.
Als je liegen normaal vindt, wat heeft het dan voor zin om naar een ander te luisteren? Ik kijk zelf ook liever naar lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, veel betrouwbaarder!

[Verwijderde gebruiker]

Want als ik hier bij stilsta, merk ik dat ik heel vaak eigenlijk niet goed doorheb waar een ander het nou eigenlijk over heeft. Een combinatie van gebrek aan welsprekendheid (of bekendheid met welsprekendheid) en toch ook het belang van de eigen mening voorop stellen.

Ik heb ook niet altijd door waar een ander het over heeft, maar zie dit niet als een gebrek aan welsprekendheid van de ander, maar een gebrek aan interesse van mijn kant; of een gebrek aan lef om door te vragen.
Dat die ander zijn woorden onzorgvuldig kiest en onduidelijk is in zijn verhaal kan hierbij een rol spelen, maar ik zou het "probleem" niet willen afschuiven op die ander.

Dit komt m.i. door het feit dat liegen normaal is geworden. Ik merk in mijn omgeving dat mensen liever hetgeen zeggen waar ze een discussie mee kunnen vermijden dan de waarheid.

Heb je een voorbeeld van zo'n discussievermijdende leugen?

Als je liegen normaal vindt, wat heeft het dan voor zin om naar een ander te luisteren?

Natuurlijk kan het zin hebben om naar de ander te luisteren. Niet om de waarheid te kennen, maar om zijn leugens te kennen, zijn verhaal te kennen, en daardoor die ander te kennen.

[solist]

Civilis schreef :
Ik kijk zelf ook liever naar lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, veel betrouwbaarder!

Als je lichaamstaal ook onder welsprekendheid schaart geeft onderstaand stukje
wel een indruk. Maar ik denk dat ook lichaamstaal kan misleiden en bedriegen.
-----------------------------------------------------------------------------------
Das Schweigen ist keine Pause beim Reden, sondern eine Sache für sich.
Ich kenne von zu Haus bei den Bauern eine Lebensweise, die sich den
Gebrauch von Wörtern nicht zur Gewohnheit machte. Wenn man nie über
sich selbst spricht, redet man nicht viel. Je mehr jemand zu schweigen
imstande war, um so stärker war seine Präsenz.

Wie alle im Haus hatte auch ich gelernt, am anderen das Zucken der
Gesichtsfalten, Halsadern, Nasenflügel oder Mundwinkel, des Kinns oder
der Finger zu deuten und nicht auf Wörter zu warten. Unter Schweigenden
hatten unser aller Augen gelernt, welches Gefühl der andere mit sich durchs
Haus trägt. Wir horchten mehr mit den Augen als mit den Ohren.
...............................
Im Schweigen kommt aber alles auf einmal daher, es bleibt alles drin hängen,
was über lange Zeit nicht gesagt wird, sogar was niemals gesagt wird.
Es ist ein stabiler, in sich geschlossener Zustand.
------------------------------------------------------
Uit : "Der König verneigt sich und tötet" - van Herta Müller

[alain]

Wat valt er nu nog te zeggen philo?

nu het debat over de retoriek los barst, want dat bedoel je toch,

met welsprekendheid?

zo zie je maar, 1 verandering in de werkelijkheid,

en je vraag is overbodig,

de welsprekendheid dient de ego, en deze is tot het ergste instaat,

jip en janneke naderen dichter de waarheid,

maar grijpen hem nooit,

[Verwijderde gebruiker]

Ik kijk zelf liever naar lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen, veel betrouwbaarder!

Met nonverbale "taal" kan moeilijker gelogen worden en is daardoor veel betrouwbaarder. Het is ook moeilijker te verstaan, waardoor de kans miscommunicatie groot is.

Blozen is bijvoorbeeld een nonverbaal signaal dat verschillende boodschappen kan hebben: angst, boosheid, opgewondenheid, warmte, inspanning. Van een nonverbaal als blozen is niet betrouwbaar wat het zegt.

Daarnaast is nonverbale taal zeer beperkt in uitdrukkingsmogelijkheden. Behalve gebarentaal natuurlijk, maar ik denk niet dat je dat bedoelde met "lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen".

[Civilis]

Het gaat natuurlijk om de lichaamstaal bij bepaalde opmerkingen en situaties. Als een vreemde op straat staat te blozen weet ik ook niet wat er aan de hand is, maar als je een paar maanden op iemands woorden afgaat weet je niks, terwijl je alles weet als je op de lichaamstaal afgaat.

Het zou kunnen dat het voor anderen moeilijker is. Ik ben er altijd op ingesteld geweest. Ik kan iig mens en dier vrij goed lezen..

[alain]

voor dat jullie wijzen, de mens weer verdelen,

het is niet het een of het ander,

het is beide,

de bloos komt voornamelijk, als de ene niet overeen komt met de ander,

met andere woorden, wie anders spreekt dan hij doet,

en hier op gewezen woord, zal rood aanlopen,

het fijne is, dat vooral onze ziel hier op wijst,

[solist]

Maar wanneer gaat het eigenlijk over welsprekendheid :

--een hoogleraar die college geeft, zijn thema onder de knie heeft en met
deskundigheid en enthousiasme zijn gehoor weet te boeien en te inspireren.
--een politicus die met verve zijn potentiële kiezers tracht te overtuigen, zijn standpunt
uiteenzet en voorwendt dat hij het belang van zijn gehoor tot het zijne gemaakt heeft.
--de verkoper van tweedehandsauto's die het budget van zijn cliënt al van te voren
ingeschat heeft en die zijn kneusjes de hemel in prijst.
--de man die na een avondje doorzakken zich bij zijn vrouw moet verantwoorden.

enzovoort ........?

[yopi]

Behalve wat welsprekendheid inhoudelijk betekent, kun je misschien ook kijken naar het gebruik en doel er van:

--om jezelf duidelijk uit te drukken
--om anderen te overtuigen
--om anderen (of jezelf) een rad voor ogen te draaien
--om prettig te converseren
--om de kunst zelf
--om naam te maken

[alain]

ah, de sofist