Filosofieforum.nl

Gevoelens gaan meestal gepaard met gedachtes.

Gedachtes gaan meestal gepaard met gevoelens.

Zeggen in het eerste geval de gedachtes iets over het gevoel waardoor ze opgeroepen worden of waar ze mee gepaard gaan?

En andersom:
Zeggen de gevoelens die door een gedachte opgeroepen worden of waar ze mee gepaard gaan iets over die gedachte?

En wat dan?

Kun je hierdoor een conclusie trekken over wat meer aandacht zou moeten hebben: Het nader beschouwen van de gevoelens of juist het nader beschouwen van gedachtes?

En moet dat beschouwen vanuit je gevoel gebeuren of met je verstand?

Is dit een belangrijke vraag?

......

Als iemand nu gaat en-ennen en allebeien zou ik ook wel graag weten waarom ...
Kortom een 'denk'vraag ... omdat ik zelf nu eenmaal het gevoel heb dat je altijd het verstand er bij, er voor en er na moet houden.
En mijn gevoel, daar verlaat ik me graag op.

Mijn antwoord:

BALANS!

Verstand en hart hebben beiden zo hun kwaliteiten. Benut je de één heel veel? Is de ander soms een beetje ondergesneeuwd? En in welke situaties gebeurt dat dan?

Ik denk dat mijn hart regelmatig ondergesneeuwd wordt door mijn verstand. En ik denk ook dat ik daar op moet letten.

Aan de andere kant zegt mijn gevoel dat ik altijd mijn verstand overal er bij moet houden en niet zomaar mijn hart moet volgen ..
.. wat dat dan ook mag betekenen.

Maar wat zijn jouw antwoorden op mijn vragen?
Behalve dat ik het er natuurlijk mee eens ben dat het om balans gaat.
Bijvoorbeeld de eerste twee vragen:

Zeggen in het eerste geval de gedachtes iets over het gevoel waardoor ze opgeroepen worden of waar ze mee gepaard gaan?

En andersom:
Zeggen de gevoelens die door een gedachte opgeroepen worden of waar ze mee gepaard gaan iets over die gedachte?